What do you think?
Rate this book
แนบเนื้อเทวะ #1
แนบเนื้อเทวะ เล่ม 1
ว่ากันว่า... หากเสพเนื้อเทพคำหนึ่งจะแข็งแกร่งไปถึงก้นบึ้งของจิตวิญญาณ ไม่แก่ชรา ไม่แตกดับ อยู่เหนือวัฏสงสาร
เพราะมันดีอย่างนี้ เหล่าปีศาจไม่ว่าน้อยใหญ่ต่างพากันออกล่า 'เจ้าอารามหรงเฉินจื่อ' นักพรตเลื่องชื่อที่ถูกทำนายว่าเป็น 'เทพดาวเหนือมาจุติ' ร้อนไปถึง 'ท่านเจ้าสมุทร' ที่ทนดูไม่ได้ ต้องแอบขึ้นมาช่วยเหลือ
ก็ทำไมล่ะ ทีพระถังยังมีทั้งปีศาจลิง หมู ปลา มาคอยดูแล แล้วเจ้าอารามหรงจะมี 'ปีศาจหอย' อย่างนางมาคอยดูแลบ้างไม่ได้รึ? เอ้าทุกคน... ช่วยถอยหน่อย เจ้าทะเลมาแล้ว !
เพราะมันดีอย่างนี้ เหล่าปีศาจไม่ว่าน้อยใหญ่ต่างพากันออกล่า 'เจ้าอารามหรงเฉินจื่อ' นักพรตเลื่องชื่อที่ถูกทำนายว่าเป็น 'เทพดาวเหนือมาจุติ' ร้อนไปถึง 'ท่านเจ้าสมุทร' ที่ทนดูไม่ได้ ต้องแอบขึ้นมาช่วยเหลือ
ก็ทำไมล่ะ ทีพระถังยังมีทั้งปีศาจลิง หมู ปลา มาคอยดูแล แล้วเจ้าอารามหรงจะมี 'ปีศาจหอย' อย่างนางมาคอยดูแลบ้างไม่ได้รึ? เอ้าทุกคน... ช่วยถอยหน่อย เจ้าทะเลมาแล้ว !
- GenresChina
403 pages, Paperback
Published November 1, 2018
8 people are currently reading
73 people want to read
About the author
Yi Du Jun Hua
41 books16 followersAssociated Names:
* 一度君华 (Chinese)
* Yi Du Jun Hua (English)
* อี๋ตู้จวินหัว / อีตู้จวินหวา (Thai)
* 一度君华 (Chinese)
* Yi Du Jun Hua (English)
* อี๋ตู้จวินหัว / อีตู้จวินหวา (Thai)
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 23 of 23 reviews
November 27, 2018
แนวเทพเซียน ผู้แต่งเรื่อง เต้าหู้ไซซี เลยสนใจอ่านเรื่องนี้
นางเอกเป็นปีศาจหอยมุก เป็นปีศาจตะกละ พระเอกเป็นนักพรต ที่มีชื่อเสียงดีงาม เป็นนักพรตที่เคร่งครัด มีชื่อเสียงเป็น "เนื้อเทวะ" ที่ปีศาจทั้งหลายอยากกินเพื่อเพิ่มพลังเป็นอมตะ และนางเอกเองก็อยากกินพระเอกเช่นกัน
นางเอกมีฐานะเป็นเจ้าทะเล เพราะเกิดเหตุก่อกบฎในเขตทะเลของตัวเอง พระเอกเข้าช่วยไว้ แล้วพากลับมาซ่อนตัวที่ อารามของตัวเอง
หลังจากนั้นคือความผูกพันของ 1 กึ่งปีศาจกึ่งคนอย่างนางเอก กับ 1 กึ่งคนกึ่งเทพอย่างพระเอก ก็เกิดขึ้น
ผู้ร้ายตัวหลักคือปีศาจงู ปราบกันยาว เป็นวิบากกรรมของทั้ง พระ นาง ที่ต้องผ่านร่วมกัน ช่งยกันปราบ ผ่านเคราะห์กรรมหลายแบบจนรักกัน
เป็นแนวเทพเซียนที่เราว่าแปลกกว่าเรื่องอื่น มีปมที่นึกว่าเฉลยแล้ว แต่พออ่านๆไป อ้าวที่เฉลยมายังไม่หมด มีปมซ้อน เฉลยซ้อน
แต่ชอบที่ผู้เขียนใส่มุกฮาได้ตลอด ส่วนใหญ่มาจากนางเอก คือนางเอกเป็นนางเอกตะกละ ในหัวมีแต่เรื่องกิน แต่บทเอาจริงนางก็เก่งใช่ย่อยอยู่
ชอบตอนพิเศษ เป็นตอนที่เฉลยจุดเริ่มต้นของพระ นาง ได้ดี จบได้เต็มอิ่มดี
นางเอกเป็นปีศาจหอยมุก เป็นปีศาจตะกละ พระเอกเป็นนักพรต ที่มีชื่อเสียงดีงาม เป็นนักพรตที่เคร่งครัด มีชื่อเสียงเป็น "เนื้อเทวะ" ที่ปีศาจทั้งหลายอยากกินเพื่อเพิ่มพลังเป็นอมตะ และนางเอกเองก็อยากกินพระเอกเช่นกัน
นางเอกมีฐานะเป็นเจ้าทะเล เพราะเกิดเหตุก่อกบฎในเขตทะเลของตัวเอง พระเอกเข้าช่วยไว้ แล้วพากลับมาซ่อนตัวที่ อารามของตัวเอง
หลังจากนั้นคือความผูกพันของ 1 กึ่งปีศาจกึ่งคนอย่างนางเอก กับ 1 กึ่งคนกึ่งเทพอย่างพระเอก ก็เกิดขึ้น
ผู้ร้ายตัวหลักคือปีศาจงู ปราบกันยาว เป็นวิบากกรรมของทั้ง พระ นาง ที่ต้องผ่านร่วมกัน ช่งยกันปราบ ผ่านเคราะห์กรรมหลายแบบจนรักกัน
เป็นแนวเทพเซียนที่เราว่าแปลกกว่าเรื่องอื่น มีปมที่นึกว่าเฉลยแล้ว แต่พออ่านๆไป อ้าวที่เฉลยมายังไม่หมด มีปมซ้อน เฉลยซ้อน
แต่ชอบที่ผู้เขียนใส่มุกฮาได้ตลอด ส่วนใหญ่มาจากนางเอก คือนางเอกเป็นนางเอกตะกละ ในหัวมีแต่เรื่องกิน แต่บทเอาจริงนางก็เก่งใช่ย่อยอยู่
ชอบตอนพิเศษ เป็นตอนที่เฉลยจุดเริ่มต้นของพระ นาง ได้ดี จบได้เต็มอิ่มดี
April 3, 2019
ว่าจะอ่านแล้วไปนอน... แต่ตอนจบนี่คือต้องอ่านต่ออีกซักหน่อยไหมมมม
เรื่องราวของแม่หอยมุกที่ถูกหรงเฉินจื่อเอากลับมาไว้ที่อาราม เพราะคิดจะช่วยนางไว้ แต่ความรุงรังก็เกิดขึ้นทำให้เราคาดคิดไปต่างๆ นาๆ ว่าเอ... นางเอกเป็นหนึ่งในปีศาจที่อยากจะกินเนื้อเทวะของพระเอกรึเปล่าน้า
แต่การดำเนินเรื่องเหมือนมีเรื่องเนื้อเทวะเป็นพลอตเบาๆ ที่คลุมหลายสิ่งอย่างไว้ เพราะนอกจากจะมีปีศาจมาคอยพยายามกินพระเอกแล้ว มันก็ยังออกแนวสืบสวนสอบสวนเล็กๆ เพราะมีคนตาย เค้าก็ต้องไปตามล่าหาปีศาจที่เป็นตัวการมา
ซึ่งมันเลยต้องดึงพระ-นางมาเจอกันใหม่ แต่ในขณะเดียวกันก็จะเริ่มเห็นเค้าลางของตัวร้ายอื่นๆ ที่เริ่มผุดขึ้นมา
ยังมีความใจหายใจคว่ำให้เราติดตามเรื่องของฉุนยวี่หลิน
ความหน่วงแง่งอนเล็กๆระหว่างพระ-นาง
แต่ก็ยังแทรกความฮาเพราะคาแรกเตอร์ของนางเอกประปราย เพียงแต่บางทีมันหน่วงอยู่ก็จะขำไม่ค่อยออก 555
นางเอกน่าเอ็นดู พระเอกก็น่าเอ็นดู รอเฉลยปมเอาละกัน
คืนนี้จะได้นอนมั้ย
เรื่องราวของแม่หอยมุกที่ถูกหรงเฉินจื่อเอากลับมาไว้ที่อาราม เพราะคิดจะช่วยนางไว้ แต่ความรุงรังก็เกิดขึ้นทำให้เราคาดคิดไปต่างๆ นาๆ ว่าเอ... นางเอกเป็นหนึ่งในปีศาจที่อยากจะกินเนื้อเทวะของพระเอกรึเปล่าน้า
แต่การดำเนินเรื่องเหมือนมีเรื่องเนื้อเทวะเป็นพลอตเบาๆ ที่คลุมหลายสิ่งอย่างไว้ เพราะนอกจากจะมีปีศาจมาคอยพยายามกินพระเอกแล้ว มันก็ยังออกแนวสืบสวนสอบสวนเล็กๆ เพราะมีคนตาย เค้าก็ต้องไปตามล่าหาปีศาจที่เป็นตัวการมา
ซึ่งมันเลยต้องดึงพระ-นางมาเจอกันใหม่ แต่ในขณะเดียวกันก็จะเริ่มเห็นเค้าลางของตัวร้ายอื่นๆ ที่เริ่มผุดขึ้นมา
ยังมีความใจหายใจคว่ำให้เราติดตามเรื่องของฉุนยวี่หลิน
ความหน่วงแง่งอนเล็กๆระหว่างพระ-นาง
แต่ก็ยังแทรกความฮาเพราะคาแรกเตอร์ของนางเอกประปราย เพียงแต่บางทีมันหน่วงอยู่ก็จะขำไม่ค่อยออก 555
นางเอกน่าเอ็นดู พระเอกก็น่าเอ็นดู รอเฉลยปมเอาละกัน
คืนนี้จะได้นอนมั้ย
February 27, 2019
โอ้โหหหห อะไรเนี่ยย ตอนแรกอ่านแล้วดูต๊องๆ เลยวางไว้สองวัน พอมาอ่านต่อคือแบบ
สนุกมากอะ 555555
ใครชอบเต้าหู้ไซซี ก็จะชอบสำนวนการเขียนของเรื่องนี้เพราะนักเขียนคนเดียวกัน
เข้าเรื่องคือ นางเอกเรื่องนี้ชอบกินมาก รักการกินเป็นที่สุด เห็นอะไรก็อยากกิน นางเป็นเจ้าสมุทร มีพลังไม่ชัดเจนว่าแก่กล้สแค่ไหน แต่ขึ้นบกมาครั้งนี้มีจุดประสงค์ชัดเจน นั้นก็เหมือนปัศาจตัวอื่นๆ อยากกิน 'เนื้อเทวะ'
เนื้อเทวะที่ว่าก็คือพระเอกของเรานั่นเอง หรงเฉินจื่อ เป็นเทพที่กลับมาเกิดใหม่ มีกลิ่นกายหอมกรุ่นยั่วน้ำลายปีศาจมาก
แต่ละวันก็จะมีพวกปีศาจมาก่อกวนได้ไม่จบสิ้น
แต่วันนึงเพราะาสประชาชนที่หากินทางทะเลได้รับความเดือดร้อนบางอย่าง เจ้าอารามหรงอย่างเขาต้องไปช่วยดู แล้วก็พบว่าที่ใต้ทะเลมีปัญหาบางอย่าง เขาเลยต้องลอบพาตัวไห่หวางคือนางเอกขึ้นมาด้วย นางเอกเป็นหอยมุก ร่างคนสวยงามบอบบางแต่กินจุ เรื่องมากไม่เว้นแต่ละวัน จะทำอะไรทีก็ต้องของกินมาล่อ ทำตัวลอยชายไปวันๆ ไม่สมกับเป็นเจ้าสมุทรแม้แต่น้อย
อยู่กับเจ้าอารามหรงที่เคร่งครัดอย่างหรงเฉินจื่อไปๆ มาๆ เพราะมีคนสงสัย เขาเลยอ้างว่าไห่หวางเป็นกระถางบำเพ็ญเพียรของเขา แต่ไปๆ มาๆ กลับได้กันจริงๆ ซะงั้น (ไม่รู้ว่านางเอกใช้ลูกเล่นอะไรรึเปล่า)
ทีนี้มีอยู่วันนึงเกิดเรื่องขึ้น อยู่ดีๆก็มีเด็กทารกหายไป คนที่มาแต่ละคนก็แปลกๆ สืบไปสืบมาก็พบว่าคนรอบข้างทำตัวแปลกไป
สาเหตุมาจากอะไรบางอย่าง เลยทำให้นางเอกต้องเข้าไปร่วมสู้กับคนอื่นด้วยเพื่อช่วยพวกคนในอารามหรง
แต่ประเด็นคือ นางเอกเนี่ย ไม่รู้โง่หรืออะไร ความรักเป็นยังไงก็ไม่รู้ คนสนิทที่อยู่ข้างกายแอบรักนางเอกมานาน แต่นางกลับไปทอดกายให้ชายอื่นเพราะกะหวังกินร่างของเขาซะงั้น คือนางก็หลอกพระเอกนั้นแหละ พอพระเอกรู้ความจริงก็ไม่ได้โกรธ แค่ถือว่าแล้วกันไป จากนั้นก็เย็นชสกับนางเอกเวอร์ๆ
แต่ตอนจบเล่มคือแบบ ทึ่งมาก หยิบเล่มสองมาอ่านอย่างไว
สนุกมากอะ 555555
ใครชอบเต้าหู้ไซซี ก็จะชอบสำนวนการเขียนของเรื่องนี้เพราะนักเขียนคนเดียวกัน
เข้าเรื่องคือ นางเอกเรื่องนี้ชอบกินมาก รักการกินเป็นที่สุด เห็นอะไรก็อยากกิน นางเป็นเจ้าสมุทร มีพลังไม่ชัดเจนว่าแก่กล้สแค่ไหน แต่ขึ้นบกมาครั้งนี้มีจุดประสงค์ชัดเจน นั้นก็เหมือนปัศาจตัวอื่นๆ อยากกิน 'เนื้อเทวะ'
เนื้อเทวะที่ว่าก็คือพระเอกของเรานั่นเอง หรงเฉินจื่อ เป็นเทพที่กลับมาเกิดใหม่ มีกลิ่นกายหอมกรุ่นยั่วน้ำลายปีศาจมาก
แต่ละวันก็จะมีพวกปีศาจมาก่อกวนได้ไม่จบสิ้น
แต่วันนึงเพราะาสประชาชนที่หากินทางทะเลได้รับความเดือดร้อนบางอย่าง เจ้าอารามหรงอย่างเขาต้องไปช่วยดู แล้วก็พบว่าที่ใต้ทะเลมีปัญหาบางอย่าง เขาเลยต้องลอบพาตัวไห่หวางคือนางเอกขึ้นมาด้วย นางเอกเป็นหอยมุก ร่างคนสวยงามบอบบางแต่กินจุ เรื่องมากไม่เว้นแต่ละวัน จะทำอะไรทีก็ต้องของกินมาล่อ ทำตัวลอยชายไปวันๆ ไม่สมกับเป็นเจ้าสมุทรแม้แต่น้อย
อยู่กับเจ้าอารามหรงที่เคร่งครัดอย่างหรงเฉินจื่อไปๆ มาๆ เพราะมีคนสงสัย เขาเลยอ้างว่าไห่หวางเป็นกระถางบำเพ็ญเพียรของเขา แต่ไปๆ มาๆ กลับได้กันจริงๆ ซะงั้น (ไม่รู้ว่านางเอกใช้ลูกเล่นอะไรรึเปล่า)
ทีนี้มีอยู่วันนึงเกิดเรื่องขึ้น อยู่ดีๆก็มีเด็กทารกหายไป คนที่มาแต่ละคนก็แปลกๆ สืบไปสืบมาก็พบว่าคนรอบข้างทำตัวแปลกไป
สาเหตุมาจากอะไรบางอย่าง เลยทำให้นางเอกต้องเข้าไปร่วมสู้กับคนอื่นด้วยเพื่อช่วยพวกคนในอารามหรง
แต่ประเด็นคือ นางเอกเนี่ย ไม่รู้โง่หรืออะไร ความรักเป็นยังไงก็ไม่รู้ คนสนิทที่อยู่ข้างกายแอบรักนางเอกมานาน แต่นางกลับไปทอดกายให้ชายอื่นเพราะกะหวังกินร่างของเขาซะงั้น คือนางก็หลอกพระเอกนั้นแหละ พอพระเอกรู้ความจริงก็ไม่ได้โกรธ แค่ถือว่าแล้วกันไป จากนั้นก็เย็นชสกับนางเอกเวอร์ๆ
แต่ตอนจบเล่มคือแบบ ทึ่งมาก หยิบเล่มสองมาอ่านอย่างไว
June 9, 2021
ไม่คาดหวังนะ แต่ดันสนุกเกินคาด ต้องรีบไปต่อเล่ม2
นางเอกนี่ยั่วเก่งงงงง สมชื่อเรื่องนะ แนบเนื้อก็คือแนบจริ้ง
พระเอกที่เป็นนักพรตนี่ตบะแตกหมดละ พระเอกเป็นนักพรตจริงปะ แอบขำ
ด้วยความสุภาพชนอะจะทำอะไรก็ต้องคิดแล้วคิดอีกพออยู่ต่อหน้านางเอกนี่
เป็นใจอ่อนทุกที จะว่าทาสเมียก็ได้ไม่เกินจริง 5555 ช่วงแรกนี่น่ารักมากกกก
หลัง ๆ เริ่มมีเคสต้องปราบปีศาจนานาจิตตัง ก็เริ่มรู้สึกว่าสนุกดี หงุดหงิดนางเอกนิด ๆ นะใจร้ายกับพระเอกจัง เขารักถนุถนอมปานนั้น แต่ก็ว่าไม่ได้นางคงคิดแบบปีศาจด้วยความไม่รู้อะไร ความรักเป็นไงนางคงไม่รู้ ชีวิตนี้นางกินอย่างเดียว หิวจัดอยากกินพระเอกไรงี้ แต่ไม่รู้ว่ากินอีท่าไหนนะ 55555
ติดอยู่อย่างคือคิดว่าบรรยายความรู้สึกช่วงต่าง ๆ สั้นไปนิด ดูห้วน ๆ อ่านแล้วยังไม่เข้าใจตัวละครเท่าไร ส่วนบทเลิฟซีนต่าง ๆ นี่ก็ว่าดูไม่ได้ลงรายละเอียดมากมายให้ลึกซึ้ง หรือดูละมุนละไม ดูเรียบๆแบบอ่านเข้าใจก็พอ รักกันเร็วไปนี่ยัง งง ว่าพระเอกรักนางเอกตอนไหนนะ ไหนขอกลับอ่านอ่านอีกรอบสิ้
นางเอกนี่ยั่วเก่งงงงง สมชื่อเรื่องนะ แนบเนื้อก็คือแนบจริ้ง
พระเอกที่เป็นนักพรตนี่ตบะแตกหมดละ พระเอกเป็นนักพรตจริงปะ แอบขำ
ด้วยความสุภาพชนอะจะทำอะไรก็ต้องคิดแล้วคิดอีกพออยู่ต่อหน้านางเอกนี่
เป็นใจอ่อนทุกที จะว่าทาสเมียก็ได้ไม่เกินจริง 5555 ช่วงแรกนี่น่ารักมากกกก
หลัง ๆ เริ่มมีเคสต้องปราบปีศาจนานาจิตตัง ก็เริ่มรู้สึกว่าสนุกดี หงุดหงิดนางเอกนิด ๆ นะใจร้ายกับพระเอกจัง เขารักถนุถนอมปานนั้น แต่ก็ว่าไม่ได้นางคงคิดแบบปีศาจด้วยความไม่รู้อะไร ความรักเป็นไงนางคงไม่รู้ ชีวิตนี้นางกินอย่างเดียว หิวจัดอยากกินพระเอกไรงี้ แต่ไม่รู้ว่ากินอีท่าไหนนะ 55555
ติดอยู่อย่างคือคิดว่าบรรยายความรู้สึกช่วงต่าง ๆ สั้นไปนิด ดูห้วน ๆ อ่านแล้วยังไม่เข้าใจตัวละครเท่าไร ส่วนบทเลิฟซีนต่าง ๆ นี่ก็ว่าดูไม่ได้ลงรายละเอียดมากมายให้ลึกซึ้ง หรือดูละมุนละไม ดูเรียบๆแบบอ่านเข้าใจก็พอ รักกันเร็วไปนี่ยัง งง ว่าพระเอกรักนางเอกตอนไหนนะ ไหนขอกลับอ่านอ่านอีกรอบสิ้
February 16, 2019
หน่วงๆ ตามสไตล์นักเขียนคนนี้ จริงๆกะจะให้3ดาว แต่เพิ่มให้อีกดวงเพราะหน้าสุดท้ายนี่แหละ ใจเต้นตึกตัก
March 27, 2019
สนุกมาก ปวดใจ วางไม่ลง นางเอกดูแล้วฉลาด เด็ดขาดนะ แต่ขี้เกียจคิด ชอบอ้อนพระเอกมากกว่า แบบโอ้ยย
บางทีสงสารนาง เกิดเหตุฉุกเฉินทีไร นางซวยก่อนตลอดเลย
บางทีสงสารนาง เกิดเหตุฉุกเฉินทีไร นางซวยก่อนตลอดเลย
November 19, 2018
เรื่องนี้เป็นเรื่องของปีศาจหอย กับนักพ���ตหนุ่ม ขี้เกียจเล่ามาก เอาเป็นว่า เล่ม 1 นี่มีทั้งสนุก ตลก และเศร้า อ่านจบเล่ม 1 แล้วถ้าไม่มีเล่ม 2 มารอนี่ถือว่าพลาดมาก เพราะมันค้างมาก
December 11, 2018
สนุกน่ารัก ชอบนางเอกมาก ตลกดีเอาแต่กินๆๆ พระเอกเล่ม 1 ออกแนวขึ้เก๊ก มาดนักพรตไปนิด แต่ใจอ่อนกับน้องหอยตลอดๆ สรุปว่าชอบค่ะ ^^
December 30, 2018
ส่วนใหญ่เบาสมอง แต่ก็มีดราม่านิดหน่อย ภาษาสวย อ่านเพลิน
January 21, 2020
Review : 3/2563
เรื่อง : แนบเนื้อเทวะ (2 เล่มจบ)
ผู้แต่ง : อี๋ตู้จวินหัว (YIDUJUNHUA)
ผู้แปล : ทีมแปลห้องสมุด
พิมพ์ครั้งที่ 1 : ตุลาคม 2561
สำนักพิมพ์ : ห้องสมุดดอตคอม
โปรยปกหลัง :
ว่ากันว่า... หากเสพเนื้อเทพคำหนึ่งจะแข็งแกร่งไปถึงก้นบึ้งของจิตวิญญาณ ไม่แก่ชรา ไม่แตกดับ อยู่เหนือวัฏสงสาร
เพราะมันดีอย่างนี้ เหล่าปีศาจไม่ว่าน้อยใหญ่ต่างพากันออกล่า 'เจ้าอารามหรงเฉินจื่อ' นักพรตเลื่องชื่อที่ถูกทำนายว่าเป็น 'เทพดาวเหนือ' มาจุติ
ร้อนไปถึง 'ท่านเจ้าสมุทร' ที่ทนดูไม่ได้ ต้องแอบขึ้นมาช่วยเหลือ ก็ทำไมล่ะ ทีพระถังยังมีทั้งปีศาจลิง หมู ปลา มาคอยดูแล แล้วเจ้าอารามหรงจะมี 'ปีศาจหอย' อย่างนางมาคอยดูแลบ้างไม่ได้รึ?
เอ้าทุกคน... ช่วยถอยหน่อย เจ้าทะเลมาแล้ว!
คำนำสำนำพิมพ์ :
“แนบเนื้อเทวะ” เล่มนี้เป็นอีกเล่มของ อีตู้จวินหัว นักเขียนที่เขียนแนวดราม่าได้น่ารักและไม่หนักจนเกินไป “แนบเนื้อเทวะ” เนื้อเรื่องจะค่อนข้างหวานกว่าเล่มก่อนหน้า ออกสไตล์พ่อแง่แม่งอน แต่อารมณ์หลายอย่างที่แฝงไว้ในความหวานของเรื่องนี้กลับมีทั้งโศกเศร้า แค้นเคือง โหยหา และความเข้าใจผิดที่ไม่น่าให้อภัยปะปนกันอยู่ ทําให้เนื้อหาครบรสด้วยตัวมันเอง
สําหรับคนชอบแนวสุขนิยมแต่ระหว่างทางมีลุ้นบ้างพอให้ใจระทึกก็จัดเลยค่ะเล่มนี้ รับรองไม่ผิดหวัง คอนเซปต์ของแนบเนื้อเทวะ จะเป็นแนวเทพจุติแล้วมีมารมาผจญ มารตัวใหญ่ที่สุดของเรื่องก็คือ "ไห่หวาง" ท่านเจ้าสมุทรนางเอกของเรานี่เอง เรียกได้ว่าการกระทําทุกอย่างของนางเอกในเรื่องนี้จะมีผลประโยชน์แอบแฝง คือนางหวังว่า จะได้กินเลือดเนื้อของเทวะเหมือนกัน แต่สุดท้ายแล้วใครจะได้กินใคร ความคิดของนางจะเปลี่ยนไปหรือไม่ ต้องติดตามลุ้นด้วยตัวเอง
ทีมงานห้องสมุด
เล่ม 1 :
หรงเฉินจื่อ เจ้าอารามชิงซวีกวาน ตกแต่งห้องลับเอาไว้ในห้องนอนเพื่อดูแล ไห่หวาง เจ้าสมุทรดินแดนทะเลใต้เอาไว้ ตอนแรก ไห่หวางยังไม่ตื่น เมื่อตื่นขึ้นมา ทำไมไม่เหมือนเจ้าสมุทรซักนิด ชอบกินของหวาน ชอบเที่ยวเล่นสนุก ไม่มีความเป็นเจ้าสมุทรเลย เจ้าอารามหรงก็ดูแลอย่างดี แต่กลับบอกกับคนภายนอกว่าเป็นกระถางบำเพ็ญเพียรเพื่อตัดปัญหา และเพราะว่าหรงเฉินจื่อแท้จริงแล้วเป็นเทพลู่ฉุนซิงจวิน กลับชาติมาเกิดทำให้กายหยาบมีไอเทพปะปน กลิ่นหอมของเนื้อเทวะนี้น่าหลงใหลสำหรับภูตผีปีศาจยิ่งนัก
ต่อมามีช่วงที่หรงเฉินจื่อต้องออกไปร่วมพิธีกรรมงานหนึ่งที่นอกอาราม จึงทิ้งไห่หวางให้อยู่ในความดูแลของศิษย์ในสำนัก แต่กลับเกิดเหตุคำสาปนัยน์ตาโลหิต เป็นวิชาไสยมืดของหมอผีแดนหนานเจียง ทำให้ชาวบ้านตายไปมากมาย สุดท้ายเจ้าอารามหรงกลับมาก็เจอกับหมอผีฝูย่าที่มาทำทีจะช่วยเหลือ และสุดท้ายก็อยากจะกินเนื้อเทวะ แต่กลับถูกไห่หนานเล่นงานและยังจะใช้ประโยชน์แต่ไม่สำเร็จ จริงๆแล้วไห่หนานก็มีจุดประสงค์อยากกินเนื้อเทวะเช่นกัน พยายามขอกินเนื้ออยู่ตลอด แต่เจ้าอารามหรงเลี้ยงดูอย่างดีทั้งยังให้กินน้ำมนต์กินไอปีศาจจึงไม่เข้มข้น และแล้วเมื่อไห่หนานทนไม่ไหวใช้เล่ห์สุดท้ายที่อยากจะกินกลายเป็นถูกกินซะเอง แถมเจ้าอารามหรงยังคลั่งเท้าของเจ้าหอยมุกมากอีกด้วย แล้วก็กลายเป็นกระถางบำเพ็ญเพียรทั้งไม่ใช่กระถางบำเพ็ญเพียร พูดไม่ออกบอกไม่ถูกไปเลย
ตอนนี้เจ้าอารามเริ่มมีอาการหึงแล้วนะ แต่ภายนอกหน้านิ่งมาก จะเอาของกินมาล่อเจ้าหอยมุกตลอด และคราวนี้ชวนกึ่งบังคับให้ลงจากเขาไปที่สกุลหลิว เจ้าบ้านหลิวเป็นอาจารย์ของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน ตอนนี้เกษียณมาใช้ชีวิตที่เชิงเขาหลิงเสีย และตอนนี้ก็อยากให้บุตรสาวลูกอนุของตนหลิวชิ่นฟางไปเป็นกระถางบำเพ็ญเพียรของเจ้าอารามหรงอีกต่างหาก และแล้วไห่หวางผู้ใสซื่อก็ทำเอาคนอื่นมองเจ้าอารามหรงกันใหม่หมด ด้วยการเล่าเรื่องของนางที่แสนซื่อแสนฮา ช่างมองโลกแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ก็นางอยู่แต่ใต้ทะเลนี่นะ กับราชครู ลูกน้องฉุนยวี่หลินยังพูดไม่ออกเลย ที่เป็นปลาหลี่ยวี่ที่คอยดูแลนางตลอดเวลา แต่ความจริงแล้วยังเกิดความรักอีกด้วย แต่ไห่หวางแสนจะใสซื่อไม่เข้าใจพวกเรื่องความรักแม้แต่น้อย
เมื่อกลับอาราม กลับมีคดีประหลาดเกิดขึ้น และไห่หวางยังสังเกตความผิดปกติของเจ้าอารามหรงได้ เพราะจริงๆแล้ว เป็นปีศาจงูสามตาปลอมตัวมา ไห่หวางช่วยเหลือศิษย์ในสำนัก ในตอนที่เจ้าอารามหรงไม่อยู่ และยังคิดวางแผนกับฉุนยวี่หลิน อีกด้วย เพื่อเนื้อเทวะ ที่ไหนได้พอเจ้าอารามหรงรู้ความจริงก็ตัดใจทั้งยังไม่พูดถึงไห่หวางอีก แต่เรื่องของงูสามตาตึงมือยิ่งนัก ศิษย์น้องของเจ้าอารามหรงจึงคิดว่าครวให้ไห่หวางช่วยเหลือ
คราวนี้เลยได้ทำการแลกเปลี่ยนกับเนื้อเทวะซะเลย ไห่หวางก็มีความคิดของนางว่า แต่ละครั้งที่งูสามตาโจมตีออกจะมุ่งเป้ามาที่นางไม่ใช่เนื้อเทวะอย่างเจ้าอารามหรง
ตอนนี้เองยังมีเรื่องของฉุนยวี่หลินกับหลิวชิ่นฟางอีก สุดท้ายไห่หวางที่ไม่เข้าใจความรัก แต่กลับเข้าใจทางธรรมมากมายได้บอกเหตุผลกับฉุนยวี่หลิน แต่ก็ทำให้ฉุนยวี่หลินที่มีความคิดกับไห่หวางมากมายเสียใจจนทำอะไรผิดพลาดไป เพราะโดนหลิวชิ่นฟางหลอกใช้ไปด้วยตอนที่ไปกำจัดงูที่มีสายเลือดสัตว์เทพบรรพกาล งูหมิงเฉอ ความจริงแล้วไห่หวางขี้กลัวยิ่งนัก แต่ก็ตะกละเห็นแก่กิน สุดท้ายถูกคนที่ไว้ใจหักหลัง จากความรักกลายเป็นความแค้นไป
หลังอ่านเล่ม 1 :
ตอนแรกยังไม่เข้าใจนิสัยของตัวละครอย่างไห่หวาง และเจ้าอารามหรงเฉินจื่อ แต่เมื่ออ่านไปเส้นเรื่องจะบอกเล่าออกมาเองว่าที่ไห่หวางเป็นอย่างนี้เพราะนิสัยของนางเองเป็นหอยมุกที่ชอบกินที่สุด ส่วนเจ้าอารามหรงก็ซื่อตรง แน่วแน่ ยังไม่รู้ใจตัวเองแต่พอได้อยู่ใกล้ไห่หวางก็ถูกความสดใสของนางดึงดูดไป ทั้งที่ยังไม่รู้ว่านิสัยแท้จริงของนางคืออะไร
เมื่อรู้ความจริงว่าที่ไห่หวางทำมาทั้งหมดเพื่อเนื้อเทวะ เหมือนปีศาจตนอื่นก็พยายามสงบใจ ตัดใจ ทำใจยอมรับให้กลับมาเป็นเหมือนเก่า เช่นเดียวกับไห่หวางที่รู้สึกว่าบางอย่างขาดหายไป ไม่เหมือนเดิม
���มื่อกำจัดปีศาจงูไม่ได้ต้องขอความช่วยเหลือจากไห่หวาง เจ้าอารามหรงก็ไม่ลังเล และรู้นิสัยของนางดี ทั้งคู่ต่างรู้นิสัยของกันและกัน ไห่หวางถึงแม่จะไม่ได้ความแต่แท้จริงก็เข้าถึงทางธรรมและเข้าใจหลักธรรมชาติกฎเกณฑ์การบำเพ็ญตบะมากมาย ไม่ใช่คนที่ไร้แก่นสารอย่างที่คิด และสุดท้ายยังไม่เข้าใจความรักกลับโดนคนใกล้ชิดหักหลังก็ยังไม่ถือโกรธอยู่ดี
เรื่อง : แนบเนื้อเทวะ (2 เล่มจบ)
ผู้แต่ง : อี๋ตู้จวินหัว (YIDUJUNHUA)
ผู้แปล : ทีมแปลห้องสมุด
พิมพ์ครั้งที่ 1 : ตุลาคม 2561
สำนักพิมพ์ : ห้องสมุดดอตคอม
โปรยปกหลัง :
ว่ากันว่า... หากเสพเนื้อเทพคำหนึ่งจะแข็งแกร่งไปถึงก้นบึ้งของจิตวิญญาณ ไม่แก่ชรา ไม่แตกดับ อยู่เหนือวัฏสงสาร
เพราะมันดีอย่างนี้ เหล่าปีศาจไม่ว่าน้อยใหญ่ต่างพากันออกล่า 'เจ้าอารามหรงเฉินจื่อ' นักพรตเลื่องชื่อที่ถูกทำนายว่าเป็น 'เทพดาวเหนือ' มาจุติ
ร้อนไปถึง 'ท่านเจ้าสมุทร' ที่ทนดูไม่ได้ ต้องแอบขึ้นมาช่วยเหลือ ก็ทำไมล่ะ ทีพระถังยังมีทั้งปีศาจลิง หมู ปลา มาคอยดูแล แล้วเจ้าอารามหรงจะมี 'ปีศาจหอย' อย่างนางมาคอยดูแลบ้างไม่ได้รึ?
เอ้าทุกคน... ช่วยถอยหน่อย เจ้าทะเลมาแล้ว!
คำนำสำนำพิมพ์ :
“แนบเนื้อเทวะ” เล่มนี้เป็นอีกเล่มของ อีตู้จวินหัว นักเขียนที่เขียนแนวดราม่าได้น่ารักและไม่หนักจนเกินไป “แนบเนื้อเทวะ” เนื้อเรื่องจะค่อนข้างหวานกว่าเล่มก่อนหน้า ออกสไตล์พ่อแง่แม่งอน แต่อารมณ์หลายอย่างที่แฝงไว้ในความหวานของเรื่องนี้กลับมีทั้งโศกเศร้า แค้นเคือง โหยหา และความเข้าใจผิดที่ไม่น่าให้อภัยปะปนกันอยู่ ทําให้เนื้อหาครบรสด้วยตัวมันเอง
สําหรับคนชอบแนวสุขนิยมแต่ระหว่างทางมีลุ้นบ้างพอให้ใจระทึกก็จัดเลยค่ะเล่มนี้ รับรองไม่ผิดหวัง คอนเซปต์ของแนบเนื้อเทวะ จะเป็นแนวเทพจุติแล้วมีมารมาผจญ มารตัวใหญ่ที่สุดของเรื่องก็คือ "ไห่หวาง" ท่านเจ้าสมุทรนางเอกของเรานี่เอง เรียกได้ว่าการกระทําทุกอย่างของนางเอกในเรื่องนี้จะมีผลประโยชน์แอบแฝง คือนางหวังว่า จะได้กินเลือดเนื้อของเทวะเหมือนกัน แต่สุดท้ายแล้วใครจะได้กินใคร ความคิดของนางจะเปลี่ยนไปหรือไม่ ต้องติดตามลุ้นด้วยตัวเอง
ทีมงานห้องสมุด
เล่ม 1 :
หรงเฉินจื่อ เจ้าอารามชิงซวีกวาน ตกแต่งห้องลับเอาไว้ในห้องนอนเพื่อดูแล ไห่หวาง เจ้าสมุทรดินแดนทะเลใต้เอาไว้ ตอนแรก ไห่หวางยังไม่ตื่น เมื่อตื่นขึ้นมา ทำไมไม่เหมือนเจ้าสมุทรซักนิด ชอบกินของหวาน ชอบเที่ยวเล่นสนุก ไม่มีความเป็นเจ้าสมุทรเลย เจ้าอารามหรงก็ดูแลอย่างดี แต่กลับบอกกับคนภายนอกว่าเป็นกระถางบำเพ็ญเพียรเพื่อตัดปัญหา และเพราะว่าหรงเฉินจื่อแท้จริงแล้วเป็นเทพลู่ฉุนซิงจวิน กลับชาติมาเกิดทำให้กายหยาบมีไอเทพปะปน กลิ่นหอมของเนื้อเทวะนี้น่าหลงใหลสำหรับภูตผีปีศาจยิ่งนัก
ต่อมามีช่วงที่หรงเฉินจื่อต้องออกไปร่วมพิธีกรรมงานหนึ่งที่นอกอาราม จึงทิ้งไห่หวางให้อยู่ในความดูแลของศิษย์ในสำนัก แต่กลับเกิดเหตุคำสาปนัยน์ตาโลหิต เป็นวิชาไสยมืดของหมอผีแดนหนานเจียง ทำให้ชาวบ้านตายไปมากมาย สุดท้ายเจ้าอารามหรงกลับมาก็เจอกับหมอผีฝูย่าที่มาทำทีจะช่วยเหลือ และสุดท้ายก็อยากจะกินเนื้อเทวะ แต่กลับถูกไห่หนานเล่นงานและยังจะใช้ประโยชน์แต่ไม่สำเร็จ จริงๆแล้วไห่หนานก็มีจุดประสงค์อยากกินเนื้อเทวะเช่นกัน พยายามขอกินเนื้ออยู่ตลอด แต่เจ้าอารามหรงเลี้ยงดูอย่างดีทั้งยังให้กินน้ำมนต์กินไอปีศาจจึงไม่เข้มข้น และแล้วเมื่อไห่หนานทนไม่ไหวใช้เล่ห์สุดท้ายที่อยากจะกินกลายเป็นถูกกินซะเอง แถมเจ้าอารามหรงยังคลั่งเท้าของเจ้าหอยมุกมากอีกด้วย แล้วก็กลายเป็นกระถางบำเพ็ญเพียรทั้งไม่ใช่กระถางบำเพ็ญเพียร พูดไม่ออกบอกไม่ถูกไปเลย
ตอนนี้เจ้าอารามเริ่มมีอาการหึงแล้วนะ แต่ภายนอกหน้านิ่งมาก จะเอาของกินมาล่อเจ้าหอยมุกตลอด และคราวนี้ชวนกึ่งบังคับให้ลงจากเขาไปที่สกุลหลิว เจ้าบ้านหลิวเป็นอาจารย์ของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน ตอนนี้เกษียณมาใช้ชีวิตที่เชิงเขาหลิงเสีย และตอนนี้ก็อยากให้บุตรสาวลูกอนุของตนหลิวชิ่นฟางไปเป็นกระถางบำเพ็ญเพียรของเจ้าอารามหรงอีกต่างหาก และแล้วไห่หวางผู้ใสซื่อก็ทำเอาคนอื่นมองเจ้าอารามหรงกันใหม่หมด ด้วยการเล่าเรื่องของนางที่แสนซื่อแสนฮา ช่างมองโลกแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ก็นางอยู่แต่ใต้ทะเลนี่นะ กับราชครู ลูกน้องฉุนยวี่หลินยังพูดไม่ออกเลย ที่เป็นปลาหลี่ยวี่ที่คอยดูแลนางตลอดเวลา แต่ความจริงแล้วยังเกิดความรักอีกด้วย แต่ไห่หวางแสนจะใสซื่อไม่เข้าใจพวกเรื่องความรักแม้แต่น้อย
เมื่อกลับอาราม กลับมีคดีประหลาดเกิดขึ้น และไห่หวางยังสังเกตความผิดปกติของเจ้าอารามหรงได้ เพราะจริงๆแล้ว เป็นปีศาจงูสามตาปลอมตัวมา ไห่หวางช่วยเหลือศิษย์ในสำนัก ในตอนที่เจ้าอารามหรงไม่อยู่ และยังคิดวางแผนกับฉุนยวี่หลิน อีกด้วย เพื่อเนื้อเทวะ ที่ไหนได้พอเจ้าอารามหรงรู้ความจริงก็ตัดใจทั้งยังไม่พูดถึงไห่หวางอีก แต่เรื่องของงูสามตาตึงมือยิ่งนัก ศิษย์น้องของเจ้าอารามหรงจึงคิดว่าครวให้ไห่หวางช่วยเหลือ
คราวนี้เลยได้ทำการแลกเปลี่ยนกับเนื้อเทวะซะเลย ไห่หวางก็มีความคิดของนางว่า แต่ละครั้งที่งูสามตาโจมตีออกจะมุ่งเป้ามาที่นางไม่ใช่เนื้อเทวะอย่างเจ้าอารามหรง
ตอนนี้เองยังมีเรื่องของฉุนยวี่หลินกับหลิวชิ่นฟางอีก สุดท้ายไห่หวางที่ไม่เข้าใจความรัก แต่กลับเข้าใจทางธรรมมากมายได้บอกเหตุผลกับฉุนยวี่หลิน แต่ก็ทำให้ฉุนยวี่หลินที่มีความคิดกับไห่หวางมากมายเสียใจจนทำอะไรผิดพลาดไป เพราะโดนหลิวชิ่นฟางหลอกใช้ไปด้วยตอนที่ไปกำจัดงูที่มีสายเลือดสัตว์เทพบรรพกาล งูหมิงเฉอ ความจริงแล้วไห่หวางขี้กลัวยิ่งนัก แต่ก็ตะกละเห็นแก่กิน สุดท้ายถูกคนที่ไว้ใจหักหลัง จากความรักกลายเป็นความแค้นไป
หลังอ่านเล่ม 1 :
ตอนแรกยังไม่เข้าใจนิสัยของตัวละครอย่างไห่หวาง และเจ้าอารามหรงเฉินจื่อ แต่เมื่ออ่านไปเส้นเรื่องจะบอกเล่าออกมาเองว่าที่ไห่หวางเป็นอย่างนี้เพราะนิสัยของนางเองเป็นหอยมุกที่ชอบกินที่สุด ส่วนเจ้าอารามหรงก็ซื่อตรง แน่วแน่ ยังไม่รู้ใจตัวเองแต่พอได้อยู่ใกล้ไห่หวางก็ถูกความสดใสของนางดึงดูดไป ทั้งที่ยังไม่รู้ว่านิสัยแท้จริงของนางคืออะไร
เมื่อรู้ความจริงว่าที่ไห่หวางทำมาทั้งหมดเพื่อเนื้อเทวะ เหมือนปีศาจตนอื่นก็พยายามสงบใจ ตัดใจ ทำใจยอมรับให้กลับมาเป็นเหมือนเก่า เช่นเดียวกับไห่หวางที่รู้สึกว่าบางอย่างขาดหายไป ไม่เหมือนเดิม
���มื่อกำจัดปีศาจงูไม่ได้ต้องขอความช่วยเหลือจากไห่หวาง เจ้าอารามหรงก็ไม่ลังเล และรู้นิสัยของนางดี ทั้งคู่ต่างรู้นิสัยของกันและกัน ไห่หวางถึงแม่จะไม่ได้ความแต่แท้จริงก็เข้าถึงทางธรรมและเข้าใจหลักธรรมชาติกฎเกณฑ์การบำเพ็ญตบะมากมาย ไม่ใช่คนที่ไร้แก่นสารอย่างที่คิด และสุดท้ายยังไม่เข้าใจความรักกลับโดนคนใกล้ชิดหักหลังก็ยังไม่ถือโกรธอยู่ดี
This entire review has been hidden because of spoilers.
July 11, 2019
ในบรรดางานเขียนทั้งหมดของคนแต่งคนนี้ เราชอบเรื่องนี้มากที่สุด รู้สึกว่ามันกลมกล่อมกำลังดีทั้งตลก สุข เศร้า แต่จบแฮปปี้มากๆ เราว่าเป็นเรื่องที่รู้สึกได้ถึงความรักของพระนางมากที่สุดแล้วสำหรับงานทั้งหมดของนักเขียนคนนี้
เราชอบนิสัยนางเอกในเรื่องนี้ นางเอกน่ารักมาก อาจมีช่วงหนึ่งที่นางเอกดูเห็นแก่ตัวนิดหน่อย แต่เราเข้าใจนางเอกได้ เพราะนางไม่ใช่เทพ แต่เป็นปีศาจ นางไม่เคยบอกว่าตัวเองเป็นคนดี และถ้านางไม่ทำแบบนั้นนางคงไม่มีชีวิตรอดยาวนานขนาดนี้ แต่รวมๆแล้วชอบนางเอกมาก นางน่ารัก ขี้อ้อน ขี้อ่อย ขี้กวน ขี้แย ขี้ตะกละ และขี้เกียจซะเหลือเกิน
ส่วนพระเอกก็ละมุนมากกก ปกติเราไม่เคยถูกจริตกับพระเอกสายกินพืชเท่าไหร่ เพราะรู้สึกว่าไม่ค่อยมีเสน่ห์ แต่ไม่ใช่กับพระเอกคนนี้ ฮีมีเสน่ห์มากๆ อบอุ่นเหลือเกิน จนกระทั่งถึงตอนที่พระเอกปล่อยให้นางเอกโดนปีศาจงูโฉบไป ไม่ยอมช่วยนั่นแหละ ฮึ่ย! บอกเลยว่าช่วงชดใช้กรรมรู้สึกสมน้ำหน้าพระเอกที่หอยน้อยไม่เอา! ไม่ติดเหมือนศิษย์ในสำนักคนอื่น เพราะไม่ยอมให้หอยน้อยกินมื้อดึก 5555
ยังมีตัวละครอีกหลายตัวในเรื่องที่เราชอบ ในเรื่องไม่มีใครดีที่สุดและเลวที่สุด (ยกเว้นพระเอกนะ ตัวละครนี้แม่งดีที่สุดในเรื่องแล้วมั้ง ถ้าตัดตอนที่ปล่อยให้นางเอกโดนโฉบออกไป) ชอบความสัมพันธ์ระหว่างนางเอกกับศิษย์น้องหญิงของพระเอก เริ่มต้นจากศัตรูความรัก กลายเป็นแม่ลูกไปได้ยังไงก็ไม่รู้
สรุปคือ เราว่าหาอ่านเหอะ มันดีจริงๆ สายสุขนิยมน่าจะชอบ จบดี๊ดี แต่ก่อนจะถึงตอนนั้นก็เสียน้ำตาไประหว่างทางบ้างเหมือนกัน สนุก สุขมากๆ เศร้านิดๆ เคล้ากันไป
เราชอบนิสัยนางเอกในเรื่องนี้ นางเอกน่ารักมาก อาจมีช่วงหนึ่งที่นางเอกดูเห็นแก่ตัวนิดหน่อย แต่เราเข้าใจนางเอกได้ เพราะนางไม่ใช่เทพ แต่เป็นปีศาจ นางไม่เคยบอกว่าตัวเองเป็นคนดี และถ้านางไม่ทำแบบนั้นนางคงไม่มีชีวิตรอดยาวนานขนาดนี้ แต่รวมๆแล้วชอบนางเอกมาก นางน่ารัก ขี้อ้อน ขี้อ่อย ขี้กวน ขี้แย ขี้ตะกละ และขี้เกียจซะเหลือเกิน
ส่วนพระเอกก็ละมุนมากกก ปกติเราไม่เคยถูกจริตกับพระเอกสายกินพืชเท่าไหร่ เพราะรู้สึกว่าไม่ค่อยมีเสน่ห์ แต่ไม่ใช่กับพระเอกคนนี้ ฮีมีเสน่ห์มากๆ อบอุ่นเหลือเกิน จนกระทั่งถึงตอนที่พระเอกปล่อยให้นางเอกโดนปีศาจงูโฉบไป ไม่ยอมช่วยนั่นแหละ ฮึ่ย! บอกเลยว่าช่วงชดใช้กรรมรู้สึกสมน้ำหน้าพระเอกที่หอยน้อยไม่เอา! ไม่ติดเหมือนศิษย์ในสำนักคนอื่น เพราะไม่ยอมให้หอยน้อยกินมื้อดึก 5555
ยังมีตัวละครอีกหลายตัวในเรื่องที่เราชอบ ในเรื่องไม่มีใครดีที่สุดและเลวที่สุด (ยกเว้นพระเอกนะ ตัวละครนี้แม่งดีที่สุดในเรื่องแล้วมั้ง ถ้าตัดตอนที่ปล่อยให้นางเอกโดนโฉบออกไป) ชอบความสัมพันธ์ระหว่างนางเอกกับศิษย์น้องหญิงของพระเอก เริ่มต้นจากศัตรูความรัก กลายเป็นแม่ลูกไปได้ยังไงก็ไม่รู้
สรุปคือ เราว่าหาอ่านเหอะ มันดีจริงๆ สายสุขนิยมน่าจะชอบ จบดี๊ดี แต่ก่อนจะถึงตอนนั้นก็เสียน้ำตาไประหว่างทางบ้างเหมือนกัน สนุก สุขมากๆ เศร้านิดๆ เคล้ากันไป
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 25, 2023
นิยายจีน แนวรักปนฮา ของนักพรตและปีศาจ
จุดเด่นคือนางเอก ไห่หวาง ปีศาจหอยสี่พันปี
ที่มีบุคลิกฉีกแนวจากนางเอกเรื่องอื่นไปไกลลิบ
ไม่ว่าจะขี้เซา ช่างกิน ไร้มารยาท ขี้อ้อน บอบบาง อ่อนแอ ปากร้าย ใจแคบ ทำหน้าซื่อแต่แอบร้ายลึก
แต่นางก็เด่นเรื่องตบะ เป็นจอมเวทย์ที่ชื่อฝีมือได้
รักใครรักจริง เสียสละ สวยไปทุกส่วน โดยเฉพาะเท้า
ฉลาดทันเกม สาวสายรุก ที่บุกจนพระเอกตบะแตก
นับถือนางเป็นที่หนึ่งจากใจจริง แค่เริ่มเรื่อง นางก็นอนซบพระเอก จูบปกเสื้อเขาพร้อมบอกว่า ข้าอยากกินเจ้า...
ออกตัวแรง แต่ไม่น่าเกลียดเพราะเจตนานางคือ กินเนื้อพระเอกจริงๆ แหม ก็เป็นปีศาจนี่เนอะ
ส่วนพระเอก ก็... จะมีซักกี่เรื่องที่เป็นนักบวช
แถมเป็นเจ้าอาราม เป็นเทพที่ลงมาเกิดเพื่อพานางเอกฝ่าด่านเคราะห์
เป็นหนุ่มหน้าตาดี มีฝีมือปราบปีศาจ
เรียบง่าย สมถะ เป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกศิษย์
แต่นั่นมันเป็นเหตุการณ์ก่อนที่จะ หลงเมียล่ะนะ
ความแปลกใหม่ของแนวเรื่อง การขัดแย้งของบุคลิกตัวละคร การดำเนินเรื่องที่ชวนติดตาม และสอดแทรกมุกฮาเป็นระยะ ทำให้เรื่องนี้สนุกและน่าสนใจ
จุดเด่นคือนางเอก ไห่หวาง ปีศาจหอยสี่พันปี
ที่มีบุคลิกฉีกแนวจากนางเอกเรื่องอื่นไปไกลลิบ
ไม่ว่าจะขี้เซา ช่างกิน ไร้มารยาท ขี้อ้อน บอบบาง อ่อนแอ ปากร้าย ใจแคบ ทำหน้าซื่อแต่แอบร้ายลึก
แต่นางก็เด่นเรื่องตบะ เป็นจอมเวทย์ที่ชื่อฝีมือได้
รักใครรักจริง เสียสละ สวยไปทุกส่วน โดยเฉพาะเท้า
ฉลาดทันเกม สาวสายรุก ที่บุกจนพระเอกตบะแตก
นับถือนางเป็นที่หนึ่งจากใจจริง แค่เริ่มเรื่อง นางก็นอนซบพระเอก จูบปกเสื้อเขาพร้อมบอกว่า ข้าอยากกินเจ้า...
ออกตัวแรง แต่ไม่น่าเกลียดเพราะเจตนานางคือ กินเนื้อพระเอกจริงๆ แหม ก็เป็นปีศาจนี่เนอะ
ส่วนพระเอก ก็... จะมีซักกี่เรื่องที่เป็นนักบวช
แถมเป็นเจ้าอาราม เป็นเทพที่ลงมาเกิดเพื่อพานางเอกฝ่าด่านเคราะห์
เป็นหนุ่มหน้าตาดี มีฝีมือปราบปีศาจ
เรียบง่าย สมถะ เป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกศิษย์
แต่นั่นมันเป็นเหตุการณ์ก่อนที่จะ หลงเมียล่ะนะ
ความแปลกใหม่ของแนวเรื่อง การขัดแย้งของบุคลิกตัวละคร การดำเนินเรื่องที่ชวนติดตาม และสอดแทรกมุกฮาเป็นระยะ ทำให้เรื่องนี้สนุกและน่าสนใจ
February 24, 2019
รวมๆเรื่องรักๆสนุกดี ต่อสุ้นี่เด็กเล่นกันเลยนะ555+
พระนางน่ารัก แต่บรรยายฉากซึ้งไม่เข้าถึงอารมณ์ มันก่อยมากก (กอ ไก่ล้านตัว) ต้องใช้จินตนาการของตัวเองบิ้วตัวเอง คือเเต่เรื่องเพิ่มหลอกตัวเองว่าเรื่องเป็นงี้ ๆ5555+
เรื่องนี้เบาสมองดี ไม่ปวดตับไต น่ารักกรุ๊งกริ๊ง
ไม่เคยอ่านนิยายเรื่องไหนที่มีฉากพระเอก จึดจึด นางเอกบ่อยขนาดนี้ 55555+ ชอบแม่งกะตรงนี้แหละ กลางวันกลางคืน บ่อน้ำยังไม่เว้นอรั๊ยยยยย~
พระนางน่ารัก แต่บรรยายฉากซึ้งไม่เข้าถึงอารมณ์ มันก่อยมากก (กอ ไก่ล้านตัว) ต้องใช้จินตนาการของตัวเองบิ้วตัวเอง คือเเต่เรื่องเพิ่มหลอกตัวเองว่าเรื่องเป็นงี้ ๆ5555+
เรื่องนี้เบาสมองดี ไม่ปวดตับไต น่ารักกรุ๊งกริ๊ง
ไม่เคยอ่านนิยายเรื่องไหนที่มีฉากพระเอก จึดจึด นางเอกบ่อยขนาดนี้ 55555+ ชอบแม่งกะตรงนี้แหละ กลางวันกลางคืน บ่อน้ำยังไม่เว้นอรั๊ยยยยย~
This entire review has been hidden because of spoilers.
July 24, 2019
จบเล่ม 1 มาแบบทุลักทุเล รู้สึกผิดหวังบ้่าง เพราะชอบเต้าหู้ไซซีของผู้เขียนท่านนี้มากๆ แล้วเรื่องนี้ก็ดูน่าสนใจแนวเทพเซียนด้วย และรีวิวก็ดีด้วย แต่พออ่านแล้วเหมือนอ่านไดอารี่ของไห่หวาง ไห่หวางจะกินอะไร ไห่หวางไปไหน พระเอกจะลงเขา-ขึ้นเขา ปราบปีศาจ อยู่ที่อาราม ทำกับข้าวแบบนี้ๆ วนไปวนมา จนท้ายเล่มมาเข้าปมเรื่องงูสามตา ที่เด็ดคือ เริ่มมีปมเล็กๆ กับแม่นางน้อยที่มาอ่อยราชครูของไห่หวาง จนตอนสู้กับบอสของงู 3 ตาแล้วมีเหตุพลิกผันรู้สึกระทึกขึ้นมานิดนึงหวังว่าเล่มที่ 2 จะดีกว่านี้นะ
January 5, 2019
ช่วงครึ่งแรกสนุกดีนะ นางเอกหอยมุกของเราน่ารักและมีคาแร็คเตอร์แปลกๆ ที่บางทีก็ตลก บางทีก็รำคาญนาง พระเอกเป็นนักพรตที่เก่งมาก แต่ก็มีความทึ่มทื่อเล็กๆ
หลังๆ พอมีปมเรื่องปีศาจงูเข้ามา เราอ่านแล้วค่อนข้างเบื่อๆ นิดๆ รู้สึกไม่น่าติดตาม หลักเหตุผลอะไรมันดูลอยๆ ดูไม่หนักแน่น ไม่คล้อยตามเท่าไหร่
หลังๆ พอมีปมเรื่องปีศาจงูเข้ามา เราอ่านแล้วค่อนข้างเบื่อๆ นิดๆ รู้สึกไม่น่าติดตาม หลักเหตุผลอะไรมันดูลอยๆ ดูไม่หนักแน่น ไม่คล้อยตามเท่าไหร่
February 23, 2019
สนุกมากค่ะ ไม่ผิดหวังจากเต้าหู้ไซซี การันตีนักเขียนคนนี้สนุกเช่นเดิม แล้วเขียนแนวแปลกจากเดิมด้วย ไม่เคยเห็นคาแร็คเตอร์พระนางแบบนี้มาก่อน ถือว่าสนุกไม่น่าเบื่อเลย พระรองก็ดี คือจัดวางตัวละครได้ดี มีทั้งสนุก หวาน เศร้า ซึน และขำขันความกินจุของนางเอก (หรือนางคือนางมารหว่า) ต้องตามต่อเล่ม 2 โดยพลัน
April 18, 2019
จบเล่ม 1 แบบน่าติดตามมาก
April 25, 2019
ชอบสำนวนกับวิธีการแต่งของนักเขียน ตามมาตั้งแต่ เรื่องเต้าหูไซซี แล้วชอบ ความเก็บรายละเอียด มุขตลกก็มา จบแบบเต็มอิ่มดี โดยเฉพาะ พระเอกอ่อนโยนกับนางเอกมากก
January 12, 2020
เป็นสไตล์การเขียนที่ชอบ
February 4, 2020
นางเอกเห็นแก่กินเป็นที่สุด !
May 20, 2020
ช่างจบเล่มหนึ่งได้..... /คว้าเล่มสองอย่างไว
June 7, 2019
เป็นนิยายแนวเทพเซียน พระเอกเป็นนักพรต นางเอกเป็นปีศาจที่เข้าหานักพรตเพราะอยากกินเนื้อเทวะของพระเอก แต่เพราะพระเอกเป็นนักพรตตอนอ่านเลยทำให้รู้สึกแปลกๆ ตะขิดตะขวงหน่อยๆ ว่านักพรตทำแบบนี้ได้ด้วยรึ แต่ถ้ามองให้เป็นนิยายก็หยวนๆไป
มีคนบอกว่าอ่านแล้วนึกว่าอ่านนิยายของจิ่วลู่เฟยเซียง ซึ่งก็จริง หลายพาร์ทตลกดี แต่ช่วงปราบปีศาจอาจจะดูนานไปบ้าง พระเอกนางเอกไม่ได้เป็นยอดมนุษย์เก่งเกินคน ถือว่าอ่านสนุกใช้ได้เลย
มีคนบอกว่าอ่านแล้วนึกว่าอ่านนิยายของจิ่วลู่เฟยเซียง ซึ่งก็จริง หลายพาร์ทตลกดี แต่ช่วงปราบปีศาจอาจจะดูนานไปบ้าง พระเอกนางเอกไม่ได้เป็นยอดมนุษย์เก่งเกินคน ถือว่าอ่านสนุกใช้ได้เลย
Read
March 8, 2019อ่านไปอ่านมาแล้วรู้สึกว่า นางเอกเปลืองตัวกะบทตัวอื่นที่ไม่ใช่พระเอกไปหน่อย บางทีก็ดูโลเล บางทีทีก็ดูน่ารำคาญ บางที่ก็เออ...ดี แต่ที่สุดความดีงามของเรื่องคือพระเอก สายซึนชัดๆ
Displaying 1 - 23 of 23 reviews