Malaysia pulled itself back from the brink on 9 May 2018. That day the majority of its voting population decided to topple the Barisan Nasional government that had been in power for over 60 years and that had come to be seen as corrupt beyond redemption, and incompetent to boot. Lined up against the unpopular administration of Najib Razak was a coalition led by former strongman Tun Dr Mahathir Mohamad, who at the age of 92 had decided to return to Malaysian politics to stop the rot which many believed had begun during his earlier period in power, in 1981-2003. As the oldest prime minister in world history, he is now setting about creating structure that he believes will lead to a Malaysia that will achieve the Vision 2020 that he first propounded in 1991. This vision dovetails with the ideals of the highly influential Reformasi Movement which was ignited by the sacking of his deputy, Anwar Ibrahim, in 1998. This compilation of insightful analyses is Ooi Kee Beng's seventh, and discusses key events from the last five years leading up to 9 May 2018 and beyond. These seven books together cover the strange period we may come to know as the Inter-Mahathir Era, and the present volume discusses some of the challenges facing the new government, and the Malaysian population in general, now that the Barisan Nasional has imploded.
Dr Ooi Kee Beng was born and raised in Penang, Malaysia. He is the Deputy Director of the Institute of Southeast Asian Studies, editor of the Penang Monthly, and Visiting Associate Professor at the Department of Public and Social Administration at Hong Kong City University. He was also Adjunct Associate Professor at the Department of Southeast Asian Studies at National University of Singapore (2009–11). A prolific writer, his books include the award-winning The Reluctant Politician: Tun Dr Ismail and His Time (2006); In Lieu of Ideology: An Intellectual Biography of Goh Keng Swee (2010); Between UMNO and a Hard Place (2010) and The Eurasian Core and Its Edges: Dialogues with Wang Gungwu on the History of the World (2015).
Het boek gaat over de verkiezingen van 2018 in Maleisië. De verkiezingen hadden een dramatisch karakter. Een oude politicus, Tun dr. Mahathir Mohamad, die lang de machtigste man van Maleisië was geweest en al jaren zich had teruggetrokken, is op tweeënnegentigjarige leeftijd, teruggekomen in de politiek, heeft een nieuwe partij opgericht en is aan het hoofd van de oppositie verkozen. Het verhaal leent zich voor een koningsdrama of een opera. Mahathir is heel lang actief geweest in politiek. In zijn jeugd is hij binnengehaald in de heersende partij door een toenmalige bons. Daarna is hij jarenlang premier geweest (de machtigste positie). Daarbij heeft eens zijn een politicus (Anwar) in de gevangenis laten gooien op beschuldiging van corruptie en sodomie. Deze politicus was een voorman van de 'Reformasi movement'. In het begin waren Mahathir en Anwar heel close geweest en de families kenden elkaar goed. Anwar heeft zes jaar van zijn vonnis uitgezeten. Mahathir is teruggetreden in 2004. Natuurlijk bleef hij achter de schermen actief met zijn opvolging. Machthebber, Najib Razak, tot 2018 was de zoon van de partijbons die Mahathir in de partij had gehaald. Deze raakt verwikkeld in een gigantisch corruptieschandaal, 1MDB. Dat is de aanleiding voor Mahathir om weer in de politiek te gaan. Hij verzoent zich, voor de televisiecamera's, met Anwar, tijdens een rechtszaak in een nieuw politiek proces waar hij (Anwar) weer veroordeeld wordt voor sodomie. En samen met de vrouw van Anwar (als kandidaat vice premier) voert Mahathir campagne en wint de verkiezingen. (Anwar komt vrij.)
Verder vond ik het een interessant boek omdat dit boek over een multiculturele samenleving gaat die dit al heel lang is.
Het boek bestaat uit commentaren en krantenartikelen en twee interviews. Pas achteraf realiseerde ik me dat de lezers waarvoor dit is geschreven het hele verhaal kenden. De schrijver hoefde deze achtergrondinformatie niet te geven maar voor de Nederlandse lezer ligt dat anders; ik moest uit de kleine toespelingen het verhaal reconstrueren. Dit ook een beetje zo als je balladen leest; de verteller weet dat zijn publiek het verhaal allang kent en gebruikt de delen van het verhaal die hij wil benadrukken. Eigenlijk een beetje als het lezen van Homeros.