What do you think?
Rate this book
The curse of the Pharaohs
Band wat verkleurd / Discolouration, Aantekeningen / Annotations, Translated by Thomas Weyr / / Egyptology / Engels / English / Anglais / Englisch / hard cover / dust jacket / 14 x 21 cm / 252 .pp /
252 pages, Hardcover
First published January 1, 1944
8 people are currently reading
150 people want to read
About the author
Philipp Vandenberg
83 books65 followersPhilipp Vandenberg is the pen name of Hans Dietrich Hartel, a German author of fiction and non-fiction about the ancient world.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 15 of 15 reviews
March 26, 2025
THE CURSE OF THE PHARAOHS contains a lot of fascinating information for those interested in ancient Egypt. Of course the title was chosen as a selling point, and the book centers around this, yet one will not be disappointed, even if one doesn't believe in such stuff.
As most probably know, the ancient Egyptian pharaohs were buried with vast treasures. Over time grave robbers, including later pharaohs, broke into these tombs to steal that loot. It got to the point where priests had to rebury these mummies in mass graves like paupers. There was one young pharaoh whose final resting place was somehow overlooked, and that was the Eighteenth Dynasty's Tutankhamun, now known as King Tut. His underground, unmarked tomb remained undetected and thus undisturbed until discovered by accident in 1922. This created quite a sensation worldwide. Important people and Egyptologists flocked to see this amazing discovery, but what really fired the imagination was the news that eight of the original nine investigators died not long afterwards. This only added to the sensationalism, which helped to sell newspapers.
In our modern day and age, when man thinks he is so smart and scoffs at the thought of there even being a god, this talk of a curse is often the topic of derision in the scientific community. However, if one looks at the facts without a predetermined point of view, some things just don't add up. The book lists several investigators of ancient Egyptian tombs who died before living a full life, often with similar causes of death. Did any of the local workmen die? Who knows; nobody even knew their names. Like migrant workers of today, they were just trying to scratch out a living. They were here today and gone tomorrow and nobody in upper management cared. But if many of upper management died, well that was another story!
So, was there really a curse placed to protect King Tut's resting place? According to an inscription left behind by ancient priests there was. The ironic thing was, most of your common folk were illiterate. However, when trespassers died, word got around, and they understood. And they believed such things.
Where the book really got interesting was how the author theorized how the ancients could have set traps to kill the unwanted. Those ancient priests and sorcerers understood things now lost in the past. Egyptians were experts in the use of poisons having tested them out on slaves. Various poisons could have been used and explanations given as to how they could have remained viable for thousands of years. Other explanations were given as to how the curses could appear to be lethal, but I have said too much already.
Before closing I have to add two final comments. An Englishman named Paul Brunton got permission to spend the night alone in the king's chamber in the Khufu pyramid. The next morning he had to be carried out completely listless. He claimed to have suffered horrible visions. When Khrushchev was visiting Egypt because of Russian involvement in the Aswan dam project the KGB frantically warned him not to enter the pyramid. I wonder what were the godless Communists afraid of?
As most probably know, the ancient Egyptian pharaohs were buried with vast treasures. Over time grave robbers, including later pharaohs, broke into these tombs to steal that loot. It got to the point where priests had to rebury these mummies in mass graves like paupers. There was one young pharaoh whose final resting place was somehow overlooked, and that was the Eighteenth Dynasty's Tutankhamun, now known as King Tut. His underground, unmarked tomb remained undetected and thus undisturbed until discovered by accident in 1922. This created quite a sensation worldwide. Important people and Egyptologists flocked to see this amazing discovery, but what really fired the imagination was the news that eight of the original nine investigators died not long afterwards. This only added to the sensationalism, which helped to sell newspapers.
In our modern day and age, when man thinks he is so smart and scoffs at the thought of there even being a god, this talk of a curse is often the topic of derision in the scientific community. However, if one looks at the facts without a predetermined point of view, some things just don't add up. The book lists several investigators of ancient Egyptian tombs who died before living a full life, often with similar causes of death. Did any of the local workmen die? Who knows; nobody even knew their names. Like migrant workers of today, they were just trying to scratch out a living. They were here today and gone tomorrow and nobody in upper management cared. But if many of upper management died, well that was another story!
So, was there really a curse placed to protect King Tut's resting place? According to an inscription left behind by ancient priests there was. The ironic thing was, most of your common folk were illiterate. However, when trespassers died, word got around, and they understood. And they believed such things.
Where the book really got interesting was how the author theorized how the ancients could have set traps to kill the unwanted. Those ancient priests and sorcerers understood things now lost in the past. Egyptians were experts in the use of poisons having tested them out on slaves. Various poisons could have been used and explanations given as to how they could have remained viable for thousands of years. Other explanations were given as to how the curses could appear to be lethal, but I have said too much already.
Before closing I have to add two final comments. An Englishman named Paul Brunton got permission to spend the night alone in the king's chamber in the Khufu pyramid. The next morning he had to be carried out completely listless. He claimed to have suffered horrible visions. When Khrushchev was visiting Egypt because of Russian involvement in the Aswan dam project the KGB frantically warned him not to enter the pyramid. I wonder what were the godless Communists afraid of?
August 27, 2014
An awesome book, when I started to read this i thought it is just another book on the curses and mummies with no good answer, but the author gives the best possible answers for the happenings in the lives of diggers and archaeologists, based heavily on science and logic but with a slight touch of mysticism Phillipp Vandenberg takes us on a adventure ride through the secret passages of the tombs and, dimly lit temples and the magnificent Pyramids.
a must read
a must read
June 9, 2023
Οι λάτρεις του αρχαίου αιγυπτιακού πολιτισμού, όπως η αφεντιά μου, θα περάσουν σίγουρα μερικές ευχάριστες ώρες διαβάζοντας αυτό το βιβλίο. Αυτοί που αποζητούν γενικά ένα εγκυκλοπαιδικό ανάγνωσμα, μπορούν να επιλέξουν και κάτι άλλο, δεν χάθηκε ο κόσμος!
Το περιεχόμενο του βιβλίου είναι αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος του. Ασχολείται με τις κατάρες με τις οποίες συνόδευαν οι ιερείς τους φαραώ στην τελευταία και αιώνια κατοικία τους, με σκοπό να αποφευχθεί η σύληση των τάφων τους από τους τυμβωρύχους, τους κλέφτες και τους εισβολείς γενικά, που θα τολμούσαν να διαταράξουν τον αιώνιο ύπνο τους. Ο συγγραφέας, με αφορμή τις περιβόητες αυτές κατάρες αλλά και αρκετούς θανάτους ανθρώπων που εργάστηκαν στην Αίγυπτο και στις πυραμίδες, προσπαθεί να αιτιολογήσει και να προσδιορίσει ποια μπορεί να είναι τα αίτια αυτών των θανάτων και κατά πόσο αυτά μπορεί να συνδέονται με τις αρχαίες κατάρες. Δηλητήρια από εκχύλισμα ή σκόνη βοτάνων, δηλητηριώδη αέρια, βακτήρια, σκόνη, μικροοργανισμοί, περιττώματα νυχτερίδων, ραδιενέργεια, αρχαίες κατάρες ιερέων, ψυχολογική κατάρρευση, εξάντληση από τις κακουχίες και τις συνθήκες ζωής στην έρημο... Ή μήπως τίποτα από αυτά και απλώς μια σατανική σύμπτωση;...
Μεγάλο βάρος δίνεται στην ανακάλυψη και το άνοιγμα του τάφου του Τουταγχαμών. Ειδικά για τον συγκεκριμένο φαραώ -μιας και ο τάφος του είναι ο μοναδικός μέχρι σήμερα που έχει βρεθεί ασύλητος- επί αιώνες πλανιόταν από στόμα σε στόμα η περιβόητη "κατάρα" για όποιον εισβάλλει στον τάφο. Μια κατάρα που φαίνεται να επηρέασε αρκετούς απ' όσους εμπλέχτηκαν σε αυτή την υπόθεση. Με αυτή την περίπτωση ως αφορμή, λοιπόν, ο συγγραφέας επεκτείνεται και σε άλλους φαραώ όλων των δυναστειών, σε συγκεκριμένες αναφορές που σχετίζονται με παραδόσεις και έθιμα, συνήθειες και συμπεριφορές, προλήψεις και δεισιδαιμονίες, γνώσεις και κρυμμένα μυστικά των αρχαίων Αιγυπτίων.
Στα επιμέρους κεφάλαια του βιβλίου, ο αναγνώστης λαμβάνει πολλές πληροφορίες για τον Τουταγχαμών (μέχρι και λεπτομέρειες για την πρώτη αυτοψία της μούμιας του), για τον Χάουαρντ Κάρτερ, για βασιλιάδες και μάγους, για μυστικά των θεών, για κρυμμένους τάφους στην έρημο, για ληστές, για περίεργους -ή όχι;- θανάτους, για ιατρική και μαγεία, για φάρμακα, βότανα και δηλητήρια, για τη λατρεία των ζώων... Για τις πρακτικές όσον αφορά τους νεκρούς, τη διαδικασία προετοιμασίας του νεκρού για το πέρασμα στην άλλη ζωή, την κατασκευή του τάφου του, το πώς οι τελετές που αφορούσαν τον θάνατο αντικατόπτριζαν εν τέλει τις πεποιθήσεις και τις ιδέες αυτού του λαού. Για τις σημαντικότερες πόλεις, τις περιόδους διακυβέρνησης και τις δυναστείες, για τους Αιγύπτιους θεούς, για ανασκαφές, για περισσότερες ανασκαφές... Μέχρι και αναφορές στη ραδιενέργεια και την άποψη πως οι πυραμίδες κατασκευάστηκαν σύμφωνα με κανόνες μαγνητικών πεδίων, καθώς και τη σχέση τους με τη θέση του ήλιου, της σελήνης και των άστρων, θα βρει κανείς στα τελευταία κεφάλαια.
Ο Vanderberg αναφέρει τις θεωρίες του, τις αναλύει λεπτομερώς, παραθέτει πηγές και βιβλιογραφία για τα όσα υποστηρίζει, αλλά δεν παρουσιάζει κανέναν αντίλογο και φαίνεται να πιστεύει πως ολοκληρώνοντας το βιβλίο, πράγματι έχει δώσει επαρκείς απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτει σε αυτό. Όμως δεν είναι έτσι ακριβώς. Ναι, παραθέτει θεωρίες (ίσως και περισσότερες ή πιο υπερβολικές απ' όσο έχουμε συνηθίσει), αλλά μονομερώς και τελικά αυτό που αποδεικνύεται είναι πως τα μυστικά των πυραμίδων είναι πολλά και πολύ καλά κρυμμένα για πολλές χιλιετίες, για να αποκαλυφθούν έτσι απλά σε ένα σύγγραμμα. Αν μη τι άλλο, όμως, προσφέρει αρκετή τροφή για σκέψη...
Επειδή το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε το μακρινό 1973 (το 1978 στα ελληνικά), προφανώς δεν περιέχει τις ανακαλύψεις και τα πορίσματα των ερευνών που έγιναν τις επόμενες δεκαετίες. Σε πολλά σημεία, δηλαδή, ο έμπειρος λάτρης της αιγυπτιολογίας θα το βρει ελλιπές ή θα διαπιστώσει πως κάποιες ερμηνείες τελικά ήταν λανθασμένες. Για παράδειγμα, ο συγγραφέας φαίνεται πεπεισμένος πως ο Τουταγχαμών δολοφονήθηκε, βασισμένος σε μια υποτιθέμενη πληγή σε ένα μέρος του κρανίου του. Αυτό όμως που με ενόχλησε περισσότερο προσωπικά ήταν το ότι ορισμένα ονόματα αποδίδονται λανθασμένα, προκαλώντας σύγχυση σε όποιον δεν είναι εξοικειωμένος μαζί τους. Τρανταχτό παράδειγμα, το ότι ο Αμενχοτέπ Δ' αντί για Ακενατόν (το όνομα που πήρε δηλαδή όταν καθιέρωσε τον μονοθεϊσμό και τη λατρεία του Ατόν) αποκαλείται εδώ Ιχνατόν - όνομα που εγώ προσωπικά δεν έχω συναντήσει αλλού. Καταλαβαίνω πως μιλάμε για ένα βιβλίο σαράντα πέντε ετών, γραμμένο σε πολυτονικό σύστημα επιπλέον, αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω και το ότι πραγματικά υπήρχε μεγάλη διαφορά στην απόδοση ορισμένων ονομάτων, ενώ θεωρώ πως δεν θα έπρεπε. Τέλος πάντων...
Ολοκληρώνοντας το βιβλίο, σίγουρα εμπλουτίστηκαν κι άλλο οι γνώσεις μου για τον αιγυπτιακό πολιτισμό, τους τάφους, τις κατάρες κτλ. Αν και η αποκρυφιστική μαγεία της αρχαίας Αιγύπτου συνεχίζει να παραμένει αγέρωχη και αναλλοίωτη και να διατηρεί τα μυστικά της, μην επιτρέποντας σε κανέναν να δει περισσότερα από όσα η ίδια θέλει να του αποκαλύψει. Γιατί όσο και να προχωρά και να εξελίσσεται η επιστήμη, ποτέ δεν θα σταματήσει να μας μαγεύει ο πλούτος των γνώσεων, των πρακτικών και των θαυμάτων που συντελέστηκαν σ' αυτόν τον κόσμο χιλιάδες χρόνια πριν, από ανθρώπους που έμοιαζαν να μην έχουν τίποτα συγκριτικά με το σήμερα κι όμως, να αποδεικνύεται πως είχαν πάρα, πάρα πολλά...
Το περιεχόμενο του βιβλίου είναι αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος του. Ασχολείται με τις κατάρες με τις οποίες συνόδευαν οι ιερείς τους φαραώ στην τελευταία και αιώνια κατοικία τους, με σκοπό να αποφευχθεί η σύληση των τάφων τους από τους τυμβωρύχους, τους κλέφτες και τους εισβολείς γενικά, που θα τολμούσαν να διαταράξουν τον αιώνιο ύπνο τους. Ο συγγραφέας, με αφορμή τις περιβόητες αυτές κατάρες αλλά και αρκετούς θανάτους ανθρώπων που εργάστηκαν στην Αίγυπτο και στις πυραμίδες, προσπαθεί να αιτιολογήσει και να προσδιορίσει ποια μπορεί να είναι τα αίτια αυτών των θανάτων και κατά πόσο αυτά μπορεί να συνδέονται με τις αρχαίες κατάρες. Δηλητήρια από εκχύλισμα ή σκόνη βοτάνων, δηλητηριώδη αέρια, βακτήρια, σκόνη, μικροοργανισμοί, περιττώματα νυχτερίδων, ραδιενέργεια, αρχαίες κατάρες ιερέων, ψυχολογική κατάρρευση, εξάντληση από τις κακουχίες και τις συνθήκες ζωής στην έρημο... Ή μήπως τίποτα από αυτά και απλώς μια σατανική σύμπτωση;...
Μεγάλο βάρος δίνεται στην ανακάλυψη και το άνοιγμα του τάφου του Τουταγχαμών. Ειδικά για τον συγκεκριμένο φαραώ -μιας και ο τάφος του είναι ο μοναδικός μέχρι σήμερα που έχει βρεθεί ασύλητος- επί αιώνες πλανιόταν από στόμα σε στόμα η περιβόητη "κατάρα" για όποιον εισβάλλει στον τάφο. Μια κατάρα που φαίνεται να επηρέασε αρκετούς απ' όσους εμπλέχτηκαν σε αυτή την υπόθεση. Με αυτή την περίπτωση ως αφορμή, λοιπόν, ο συγγραφέας επεκτείνεται και σε άλλους φαραώ όλων των δυναστειών, σε συγκεκριμένες αναφορές που σχετίζονται με παραδόσεις και έθιμα, συνήθειες και συμπεριφορές, προλήψεις και δεισιδαιμονίες, γνώσεις και κρυμμένα μυστικά των αρχαίων Αιγυπτίων.
Στα επιμέρους κεφάλαια του βιβλίου, ο αναγνώστης λαμβάνει πολλές πληροφορίες για τον Τουταγχαμών (μέχρι και λεπτομέρειες για την πρώτη αυτοψία της μούμιας του), για τον Χάουαρντ Κάρτερ, για βασιλιάδες και μάγους, για μυστικά των θεών, για κρυμμένους τάφους στην έρημο, για ληστές, για περίεργους -ή όχι;- θανάτους, για ιατρική και μαγεία, για φάρμακα, βότανα και δηλητήρια, για τη λατρεία των ζώων... Για τις πρακτικές όσον αφορά τους νεκρούς, τη διαδικασία προετοιμασίας του νεκρού για το πέρασμα στην άλλη ζωή, την κατασκευή του τάφου του, το πώς οι τελετές που αφορούσαν τον θάνατο αντικατόπτριζαν εν τέλει τις πεποιθήσεις και τις ιδέες αυτού του λαού. Για τις σημαντικότερες πόλεις, τις περιόδους διακυβέρνησης και τις δυναστείες, για τους Αιγύπτιους θεούς, για ανασκαφές, για περισσότερες ανασκαφές... Μέχρι και αναφορές στη ραδιενέργεια και την άποψη πως οι πυραμίδες κατασκευάστηκαν σύμφωνα με κανόνες μαγνητικών πεδίων, καθώς και τη σχέση τους με τη θέση του ήλιου, της σελήνης και των άστρων, θα βρει κανείς στα τελευταία κεφάλαια.
Ο Vanderberg αναφέρει τις θεωρίες του, τις αναλύει λεπτομερώς, παραθέτει πηγές και βιβλιογραφία για τα όσα υποστηρίζει, αλλά δεν παρουσιάζει κανέναν αντίλογο και φαίνεται να πιστεύει πως ολοκληρώνοντας το βιβλίο, πράγματι έχει δώσει επαρκείς απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτει σε αυτό. Όμως δεν είναι έτσι ακριβώς. Ναι, παραθέτει θεωρίες (ίσως και περισσότερες ή πιο υπερβολικές απ' όσο έχουμε συνηθίσει), αλλά μονομερώς και τελικά αυτό που αποδεικνύεται είναι πως τα μυστικά των πυραμίδων είναι πολλά και πολύ καλά κρυμμένα για πολλές χιλιετίες, για να αποκαλυφθούν έτσι απλά σε ένα σύγγραμμα. Αν μη τι άλλο, όμως, προσφέρει αρκετή τροφή για σκέψη...
Επειδή το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε το μακρινό 1973 (το 1978 στα ελληνικά), προφανώς δεν περιέχει τις ανακαλύψεις και τα πορίσματα των ερευνών που έγιναν τις επόμενες δεκαετίες. Σε πολλά σημεία, δηλαδή, ο έμπειρος λάτρης της αιγυπτιολογίας θα το βρει ελλιπές ή θα διαπιστώσει πως κάποιες ερμηνείες τελικά ήταν λανθασμένες. Για παράδειγμα, ο συγγραφέας φαίνεται πεπεισμένος πως ο Τουταγχαμών δολοφονήθηκε, βασισμένος σε μια υποτιθέμενη πληγή σε ένα μέρος του κρανίου του. Αυτό όμως που με ενόχλησε περισσότερο προσωπικά ήταν το ότι ορισμένα ονόματα αποδίδονται λανθασμένα, προκαλώντας σύγχυση σε όποιον δεν είναι εξοικειωμένος μαζί τους. Τρανταχτό παράδειγμα, το ότι ο Αμενχοτέπ Δ' αντί για Ακενατόν (το όνομα που πήρε δηλαδή όταν καθιέρωσε τον μονοθεϊσμό και τη λατρεία του Ατόν) αποκαλείται εδώ Ιχνατόν - όνομα που εγώ προσωπικά δεν έχω συναντήσει αλλού. Καταλαβαίνω πως μιλάμε για ένα βιβλίο σαράντα πέντε ετών, γραμμένο σε πολυτονικό σύστημα επιπλέον, αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω και το ότι πραγματικά υπήρχε μεγάλη διαφορά στην απόδοση ορισμένων ονομάτων, ενώ θεωρώ πως δεν θα έπρεπε. Τέλος πάντων...
Ολοκληρώνοντας το βιβλίο, σίγουρα εμπλουτίστηκαν κι άλλο οι γνώσεις μου για τον αιγυπτιακό πολιτισμό, τους τάφους, τις κατάρες κτλ. Αν και η αποκρυφιστική μαγεία της αρχαίας Αιγύπτου συνεχίζει να παραμένει αγέρωχη και αναλλοίωτη και να διατηρεί τα μυστικά της, μην επιτρέποντας σε κανέναν να δει περισσότερα από όσα η ίδια θέλει να του αποκαλύψει. Γιατί όσο και να προχωρά και να εξελίσσεται η επιστήμη, ποτέ δεν θα σταματήσει να μας μαγεύει ο πλούτος των γνώσεων, των πρακτικών και των θαυμάτων που συντελέστηκαν σ' αυτόν τον κόσμο χιλιάδες χρόνια πριν, από ανθρώπους που έμοιαζαν να μην έχουν τίποτα συγκριτικά με το σήμερα κι όμως, να αποδεικνύεται πως είχαν πάρα, πάρα πολλά...
June 1, 2022
4,5 sterren - Nederlandse Paperback
Ik heb dit boek als geschenk gekregen, en had er eerlijk gezegd geen hoge verwachtingen van. Toen ben ik toch maar aan het lezen geslagen en na een hoofdstuk of 2 compleet van mening veranderd. Dit boek leest als een spannende wetenschappelijke thriller. Dit boek vertelt de feiten en de verhalen rondom de bekende vloeken van de farao's.
Philipp Vandenberg probeert er achter te komen of we deze beweringen met een korreltje zout moeten nemen of dat er toch meer achter deze legendes, verhalen & vloeken zit. Dit onderbouwt hij met wetenschappelijk bewijst en benaderd diverse interesante theorien. Phillip vandenberg geeft geen eenzijdig antwoord of verklaring op de vloek. Maar zet je wel aan het denken , en laat zien dat dit mysterie helemaal niet zo makkelijk te ontkrachten zoals vele journalisten de laatste decennia hebben geprobeerd. Verder geeft dit boek een mooi inzicht in het dagelijks leven van egypte 4000 jaar gelden en laat je mee leven met carter in zijn zoektocht naar Toetankhamon. Kort om, een echte aanrader.
Ik heb dit boek als geschenk gekregen, en had er eerlijk gezegd geen hoge verwachtingen van. Toen ben ik toch maar aan het lezen geslagen en na een hoofdstuk of 2 compleet van mening veranderd. Dit boek leest als een spannende wetenschappelijke thriller. Dit boek vertelt de feiten en de verhalen rondom de bekende vloeken van de farao's.
Philipp Vandenberg probeert er achter te komen of we deze beweringen met een korreltje zout moeten nemen of dat er toch meer achter deze legendes, verhalen & vloeken zit. Dit onderbouwt hij met wetenschappelijk bewijst en benaderd diverse interesante theorien. Phillip vandenberg geeft geen eenzijdig antwoord of verklaring op de vloek. Maar zet je wel aan het denken , en laat zien dat dit mysterie helemaal niet zo makkelijk te ontkrachten zoals vele journalisten de laatste decennia hebben geprobeerd. Verder geeft dit boek een mooi inzicht in het dagelijks leven van egypte 4000 jaar gelden en laat je mee leven met carter in zijn zoektocht naar Toetankhamon. Kort om, een echte aanrader.
July 10, 2022
El 4 de noviembre de 1922 Howard Carter y sus excavadores, patrocinados por Lord Carnarvon, descubrieron la tumba intacta de Tutankamón. Después del descubrimiento, los que habían visitado la tumba empezaron a morir sin aparente explicación. Así nace la llamada Maldición del Faraón que afirma que: “La muerte golpeará con su miedo a aquel que turbe el reposo del faraón”.
El libro trata de buscar explicaciones lógicas a la supuesta maldición de los faraones: ¿Fue un poderoso veneno puesto a propósito para ahuyentar los saqueadores de tumbas? ¿ Las muertes eran causadas por radiación en las tumbas?, ¿Un hongo o bacteria pudo infectar a los excavadores después de 3000 años? o ¿Eran gases tóxicos acumulados?. El autor tiene argumentos interesantes pero hace muchas especulaciones y conjeturas sobre las muertes que no terminan de convencer por su misticismo. Incluso el propio Howard Carter no creía en la maldición. Las muertes “sin explicación” podrían ser simplemente por la falta de antibióticos y pobre diagnóstico médico de la época.
Por otro lado, este libro puede ser muy interesante para los que les gusta la egiptología. Da una recuento del antiguo Egipto, sus dinastías, la técnica de momificación, los rituales, dioses animales, la construcción de las pirámides y sus creencias.
El libro trata de buscar explicaciones lógicas a la supuesta maldición de los faraones: ¿Fue un poderoso veneno puesto a propósito para ahuyentar los saqueadores de tumbas? ¿ Las muertes eran causadas por radiación en las tumbas?, ¿Un hongo o bacteria pudo infectar a los excavadores después de 3000 años? o ¿Eran gases tóxicos acumulados?. El autor tiene argumentos interesantes pero hace muchas especulaciones y conjeturas sobre las muertes que no terminan de convencer por su misticismo. Incluso el propio Howard Carter no creía en la maldición. Las muertes “sin explicación” podrían ser simplemente por la falta de antibióticos y pobre diagnóstico médico de la época.
Por otro lado, este libro puede ser muy interesante para los que les gusta la egiptología. Da una recuento del antiguo Egipto, sus dinastías, la técnica de momificación, los rituales, dioses animales, la construcción de las pirámides y sus creencias.
dnf
November 23, 2024If you came upon this book because you are interested in Egiptology, beware. It's mostly absolutely unscientific load of c*ap. Some parts, that weren't actually written by the author, but were cited by him are interesting, although I wouldn't say it's worth reading the whole thing. Contains telepathy, moon affecting life and death, absolutely bull stuff and drawing up conclusions based on purely random facts. Also, he repeatedly makes up statistics and informations, he puts as facts (in my book, the translator adds comments about acctual events).
I dnf'ed at about 40%, couldn't handle the amount of c*ap
I dnf'ed at about 40%, couldn't handle the amount of c*ap
April 18, 2020
If you are interested in Egyptology and all things related to the archaeological discoveries, then you will no doubt pick this up for a casual read. Purely academic it is not - more just a general investigation, proposing theories alternate observations. History channel type stuff but an interesting read none-the-less.
July 9, 2023
duze rozczarowanie.
czesto gdy zaczynało się robić sensownie, zaraz potem autor zmieniał myśli i wątek. co w efekcie kończyło się tym, że mówił o czym zupełnie innym i nie mających dużego powiązania- czasem i sensu
czesto gdy zaczynało się robić sensownie, zaraz potem autor zmieniał myśli i wątek. co w efekcie kończyło się tym, że mówił o czym zupełnie innym i nie mających dużego powiązania- czasem i sensu
April 5, 2023
I love ancient Egypt and after this book I'm even more! I totally recommend this book!
April 2, 2014
Azt szoktam mondani, hogy áltudományos irodalom kétféle van: az egyik a maga nemében szellemes, találékony, (ennélfogva) szórakoztató, a másik mindezek ellentéte. Nos, ez a könyv a második típust példázza. Az áltudományos okoskodás megannyi karakterjegyét felvonultatja előttünk, melyek bár a tudományosság látszatát kísérlik kelteni, valójában a "látszatban" ki is merülnek (használhatatlan jegyzetapparátus, leellenőrizetlen hivatkozások, hiányzó módszertan, csúsztatások, etc.). Egyetlen példával hadd világítsam meg, miről is beszélek. Vandenberg az utolsó fejezetben hosszasan ismertet egy kísérletet, mely során egy médium óegyiptomi nyelven megszólalván egy hajdan élt hercegnő mondandóját tolmácsolja. A történet hitelességét nagymértékben Dr. Alfred J. Howard Hulme oxfordi egyiptológus részvételéből meríti, aki a torz hangfoszlányokból szaktudására támaszkodva értelmes angol nyelvű fordításokat készített. Ugyanakkor ilyen nevű egyiptológus soha nem dolgozott Oxfordban, sőt, máshol sem: a professzor alakja Alfred J. Howard, egy a művészetért és a spiritualizmusért rajongó brit férfi kreálmánya csupán, aki Brighton-ba költözvén önmagát a fenti néven az egyiptológia doktorának kiáltotta ki. "Fordításaihoz" Alan H. Gardiner Egyiptian Grammar c. nyelvtanának 1927-es első kiadására támaszkodott, ám az általa közölt szövegek elárulják alapvető járatlanságát az óegyiptomi nyelv területén. Szélhámosságára, ideértve a szeánszok hanganyagából készített átírások szándékos manipulációját, Battiscombe Gunn, egy valódi oxfordi egyiptológus professzor (nemkülönben kiváló filológus) a Journal of Egyptian Archaeology 1937-es számában leközölt recenziójában fényt derített, kritikáját pedig nyelvészeti oldalról azóta a mai is aktív cambridge-i egyiptológus, John Ray is megerősítette. (Dr. Hulme-ról és mesterkedésiről részletesen olvashatsz Peter és Elizabeth Fenwick, Past Lives: An Investigation into Reincarnation memories c. könyvének 9. fejezetében.) Kár, hogy minderről Vandenberg semmit sem tud, illetve majdnem semmit, hiszen Gunn-t futólag megemlíti, mint rosszindulatú kritikust, aki véleményét képtelen volt tényekkel alátámasztani. Nos, a szándékolt és jóhiszemű csúsztatások tömege az, ami egy ilyen áltudományos "műveket" végképp holtvágányra tereli. Felettébb sajnálom azt az olvasót, aki ezen írás alapján építi fel a maga Egyiptom-képét, mivel ez a kép az óegyiptomi kultúra alapvető félreértésén alapul. Ha teheted, költsd a pénzed hasznosabb olvasmányokra!
April 12, 2014
Some really interesting parts (such as a detailed report on the first autopsy of Tutanchamun), but it wasn't that spectacular. Vandenberg tries to have his reader believe in this "curse of the pharaohs" no matter what. He doesn't pay attention to any argument against the existence of this curse. For instance, he describes how it might have been radioactivity that killed a lot of archaeologists. He argues that there is radium near the gold deposits of Egypt. There is, however, a very easy way to test for radioactivity: a Geiger counter, so I can't imagine this not having been tried during the extensive research around the supposed "curse". Vandenberg doesn't even mention it, which makes me assume it came back negative.
April 19, 2014
I picked this up randomly because I'm really interested in ancient Egypt, and I sure had now idea what I was in for! There's no science and almost no fact in this book at all - little anecdotes are mentioned, without real sources, as if that's any kind of evidence, and then the author constantly says things like "one can readily conjecture" or "it's reasonable to assume," and then talks about how the ancient Egyptians had lasers or something, I don't know, I had a hard time really focusing. Some of the details about the burial rites and beliefs were interesting, but the rest of the book was so off the wall that I don't feel like I can take any of it very seriously.
May 31, 2016
An interesting, if a bit outdated, book on the possible causes of the "curse of the pharaohs." Focuses more on science than sensationalism, and provides a good background on the discovery of Tut's tomb. The Goodreads description is incorrect, having confused this book with the wonderful Amelia Peabody mystery novel The Curse of the Pharaohs, which cracks me up.
November 17, 2013
Just "infotainment" on a level of history channel et al.
Mainly it is a good, writtenly illustrated documentary about Egyptology. Unfortunately there are some flaws on a scientific level. Nothing for me, though.
Mainly it is a good, writtenly illustrated documentary about Egyptology. Unfortunately there are some flaws on a scientific level. Nothing for me, though.
September 13, 2011
Informative but very speculative and with plenty thematically unrelated stories.
Displaying 1 - 15 of 15 reviews