امروز خواندن رمان سورئال اما واقعگرای خسرو پوینده را در شرایطی سورئال اما واقعی در تفلیس شروع کردم. از این که خواندن این رمان قرین شده است با سالگرد قتلهای زنجیرهیی و آن پویندهی نازنین که رفت حس ویژهیی دارم. امروز ۱۵ دسامبر ۲۰۱۸ مطالعه رمان تمام شد. اثر شگفتانگیزی ست گاه فضای بوف کور تداعی میشود و گاه پنداری رمانی واقعگرا را میخوانیم. تلاش تجربی خوبی بوده است برای نوشتن خاطرات در دنیایی تخیلی پس از مرگ که نویسنده قصد داشته است نشان بدهد وقتی زندهگی در مرگ جریان داشته باشد نوع نگاه به زندهگی تغییر میکند چقدر موفق بوده دیگر به نظر شما بستهگی دارد.