What do you think?
Rate this book


392 pages, Paperback
First published August 23, 2018
Δεν ήμουν σίγουρη πώς να το βαθμολογήσω. Μόλις το τελείωσα δεν ήξερα αν έπρεπε να κλάψω ή να γελάσω. Να κλάψω επειδή ξόδεψα 14,00 ευρώ περίπου για αυτό ή να γελάσω επειδή τελικά ήταν κάπως «έξυπνο» -από ψυχολογικής σκοπιάς- σαν υπόθεση.
Ήταν ένα καλούτσικο βιβλίο, κάπως τραγελαφικό σε φάσεις, με ενδιαφέρουσα υπόθεση απλώς οι αιτίες και οι αφορμές που οδήγησαν στο να διαμορφωθεί αυτή η υπόθεση κάποιες έχουν μια βάση και κάποιες όχι τόσο πολύ όσο η συγγραφέας ήθελε να δείξει.
Ένα πράγμα που εκτίμησα σε αυτό το βιβλίο ήταν ότι έχει κάποια ηθικά διδάγματα έμμεσα μεταδιδόμενα. Το ένα είναι ότι πρέπει να συγχωρούμε σε αυτή τη ζωή (ειδικά όταν ο άλλος φαίνεται ότι έχει μετανιώσει για τις πράξεις του και το έχει δείξει πολλές φορές), δεν είμαστε θεοί, μα ούτε και δικαστές (εκτός αυτών που ασκούν αυτό το επάγγελμα). Και το άλλο είναι ότι δεν πρέπει να είμαστε απόλυτοι σε αυτή τη ζωή γιατί η μοίρα παίζει κάτι «όμορφα» παιχνίδια μερικές φορές. Άλλο που εκτίμησα ήταν ότι τα παιδιά είναι πιο έξυπνα, πιο δυναμικά και πιο αποφασιστικά από τους ενήλικες εδώ.
Από μεριάς χαρακτήρων ο Πουαρό είναι ο γνωστός Πουαρό που έχει «αναπλάσει» η Hannah και στα δυο προηγούμενα βιβλία της σειράς αλλά πολύ πιο ήρεμος από το πρώτο βιβλίο. Ο Κατσπουλ είναι ο γνωστός αδύναμος επιθεωρητής. Και εδώ θα σας ζητήσω μια χάρη αν βρείτε πουθενά την αυτοπεποίθηση του Κάτσπουλ ,εκεί τριγύρω, πείτε της να σταματήσει το διάλειμμα και να έρθει εδώ που τη χρειάζομαι. Βαρέθηκα να διαβάζω για το πόσο αδύναμος είναι ο Κάτσπουλ διανοητικά. Όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες έχουν ο καθένας από κάποιο κουσούρι. Και περισσότερο ο δολοφόνος. Τα μόνα φυσιολογικά εδώ ήταν τα παιδιά.
Και τελικά φτάνω στο συμπέρασμα ότι θα τα κλάψω τα ρημαδιά τα λεφτά μου που πήγα και τα έδωσα σε αυτό το βιβλίο. Και μην μου πεις να σταματήσω να διαβάζω αυτή τη σειρά βιβλίων του Πουαρό γιατί θα σου πω ότι δεν θα το κάνω. Η ψυχαναγκαστική μου φύση δεν θα το κάνει. Αλλά και επειδή έχω μια ελπίδα μέσα μου ότι κάποια στιγμή η Hannah θα κάνει το μπαμ και θα έχω το απολυτό μυστήριο με λιγότερα πράγματα για να το καταδικάσω.