Diary of a Murderer: And Other Stories

by Young-ha Kim, Krys Lee (Translator)

Diary of a Murderer: And Other Stories is master short story writer Young-ha Kim’s first collection ever to be published in English. His work has been compared to the novels of Haruki Murakami, Raymond Chandler, and Albert Camus, and he has earned a reputation as the most talented and prolific Korean writer of his generation.

Diary of a Murderer is an electric collection that captivates and provokes in equal measure, exploring what it means to be on the edge—between life and death, good and evil. In the titular novella, a former serial killer suffering from memory loss sets his sights on a new, and final, target: a killer whose next victim is his daughter. In the following three stories we witness an affair between two childhood friends that questions the limits of loyalty and love; a family’s disintegration after a baby son is kidnapped and recovered years later; and a wild, erotic ride about pursuing creativity at the expense of everything else.

From “one of South Korea’s best and most worldly writers” (NPR), and translated by award-winning author Krys Lee, Diary of a Murderer is chilling and high-powered all the way through.

Genres: Short Stories, Fiction, Thriller, Mystery, Crime, Audiobook, Asia

208 pages, Kindle Edition

First published April 16, 2019

About the author

Kim Young-ha is the author of seven novels, including the acclaimed I Have the Right to Destroy Myself and Black Flower - and five short story collections.

He has won every major Korean literature award, and his works have been translated into more than a dozen languages. He lives in Seoul, South Korea.

Reviews

[آبتین گلکار · Rating 4 out of 5]

البته آخرش رو خیلی نپسندیدم،‌ولی کتاب خوشخون و جمع‌وجوری بود. شیوه‌ی توصیف آلزایمرش جالب بود

[Rebecca · Rating 4 out of 5]

‘People want to understand evil. A pointless desire. Evil is like a rainbow. It retreats at the same pace as your approach. Evil is evil because you can't understand it.’

Diary of a Murderer and Other Stories by Kim Young-ha is a captivating and thought-provoking collection that explores the depths of human nature and the complexities of morality. Through a series of interconnected tales, Kim delves into the minds of his characters, exposing their innermost thoughts, desires, and fears with unflinching honesty.

The titular story, "Diary of a Murderer," follows an aging serial killer who grapples with the consequences of his past actions while facing the onset of dementia. Kim's portrayal of the protagonist's inner turmoil is both haunting and poignant, offering a fascinating glimpse into the mind of a remorseful killer.

In "The Origin of Life," a scientist becomes obsessed with creating artificial life, leading to unexpected consequences that force him to confront the ethical implications of his actions. Meanwhile, in "Missing Child," a mother's desperate search for her lost son reveals the dark secrets lurking beneath the surface of a seemingly idyllic neighborhood.

Kim's writing is taut and atmospheric, drawing readers into each story with its vivid imagery and evocative prose. While the subject matter may be dark and unsettling at times, the depth and complexity of Kim's characters make it impossible to look away. Each story is a masterclass in storytelling, offering readers a chance to explore the darker corners of the human psyche while also grappling with timeless questions of morality and redemption.

Diary of a Murderer and Other Stories is a compelling and unforgettable collection that showcases Kim Young-ha's talent for crafting gripping narratives that linger in the mind long after the final page is turned.

Highly Recommend.

[Peiman · Rating 3 out of 5]

راوی کتاب خاطرات یک آدمکش پیرمردی‌ست با حرفه‌ی قتل که الان بعد از سالها از آخرین قتلی که انجام داده دچار آلزایمر حاد شده و مجبور شده برای اینکه خیلی از چیزها رو فراموش نکنه یک دفترچه و یک ضبط صوت با خودش داشته باشه و هر کاری که میخواد بکنه بنویسه و یا ضبط کنه. از اونجایی که راوی یک پیرمرد دچار آلزایمره، باید انتظار داشته باشید که گاهی غافلگیر بشید. بیشتر از خاطراتی از یک آدمکش، درگیر شدن با بیماری مهلکی به نام آلزایمر برای من جذاب بود و تبحر نویسنده در منتقل کردن این حس. پایان داستان غافلگیر کننده بود اما من دلم میخواست یه طور دیگه تموم شه.ه

[Keyhan Mosavar · Rating 3 out of 5]

«از بدی های آدمکش بودن یکی این که هیچ دوست صمیمی ای نداری تا باهاش حرف بزنی.ولی مگر باقی آدم ها واقعا چنین دوستانی دارند؟»

داستان قاتلی پیر که آلزایمر گرفته و داره اختیار ذهنش رو از دست می ده. حالا که قاتل زنجیره ای برای قتل دختران به شهر امده که از قضا در کمین دخترش هم نشسته مجبوره پس از 25 سال دوباره دست به قتلی جدید بزنه و میترسه کشتن از یادش رفته باشه.

داستان خیلی جمع و جور و سادست. خیلی راحت میشه با کتاب ارتباط برقرار کرد و پیشروی آلزایمر رو به شیوه قشنگی در قاتل زنجیره ای بیان می کنه.

[Yashar Behmand · Rating 5 out of 5]

قبل از نوشتن ریویو بگم کتاب برای من فوق‌العاده بود، درسته حجم زیادی نداشت و کوتاه بود، ولی واقعاً به قدری برام جذاب بود که یک ضرب خوندمش... بدون هیچ مکثی... از ساعت ۳/۵ تا ۵/۵ صبح. (من کندخوان هستم) پس توصیه اکید می‌کنم، به خواندنش.

رمان کوتاه "خاطرات یک آدمکش" اثر نویسنده کره‌ای کیم یونگ ها، یکی از آثار برجسته و بحث‌برانگیز در دنیای ادبیات است. در سال ۲۰۲۰، ترجمهٔ آلمانی این اثر موفق به کسب جایزهٔ  «Deutscher Krimi Preis» در بخش بین‌المللی که معتبرترین جایزه ادبی در ژانر رمان جنایی در آلمان و یکی از معتبرترین جوایز در این ژانر در جهان است، شد.

این رمان شاید به خاطر شیوه‌ی خاص و غیرمعمول خود و دوری از روایات خطی، در ابتدا گیج‌کننده به نظر برسد، ولی نویسنده که داستان را با تکنیکی مدرن یعنی قطعات پراکنده و پاراگراف‌هایی به ظاهر بی‌ربط (۱)، به جلو می‌برد، در ادامه به هدف خود که ایجاد حس بی‌نظمی ذهنی یا ناآرامی روانی در ذهن خواننده است، می‌رسد. جایی که بیماری آلزایمر و زوال عقلی شخصیت اصلی و راوی را به بهترین نحوه نشان می‌دهد.

در این رمان، داستان به صورت روایت اول شخص توسط بیونگ‌سو، که یک آدمکش بازنشسته است، بیان می‌شود. این شیوه روایت به خواننده این امکان را می‌دهد که به درون ذهن و احساسات این آدمکش نفوذ کند و با این کار با انگیزه‌ها و توجیهات وی بیشتر آشنا شود و پیچیدگی‌های روانی این آدمکش که درگیر بیماری زوال عقل و فراموشی شده را درک کند.

خاطرات یک آدمکش، همانگونه که از نامش پیداست، یک داستان در ژانر جنایی است و نویسنده به خوبی از فضاسازی‌های تاریک و بی‌رحم برای انتقال حس گناه، ترس و اضطراب درون شخصیت اصلی استفاده می‌کند. این فضا کمک می‌کند تا خواننده داستان، درک بهتری از وضعیت روانی یک آدمکش حرفه‌ای داشته باشد و احساس کند که خود را در دنیای ذهنی یک قاتل گرفتار شده است.

در این رمان، شخصیت اصلی در دنیای ذهنی خود به گونه‌ای متناقض و پیچیده عمل می‌کند. او از یک سو خود را توجیه می‌کند و از سوی دیگر با احساسات و خاطراتی که به نظر می‌رسد از آنها فرار می‌کند، روبروست. نویسنده از تکنیک‌های درون‌نگری و کشمکش‌های درونی راوی برای نشان دادن تناقضات شخصیت استفاده می‌کند.

این رمان به مسائلی مانند گناه، مجازات، حقیقت و وجدان انسانی می‌پردازد و نویسنده از طریق دیالوگ‌های درونی و بررسی‌های روانشناختی، سؤالات اخلاقی و فلسفی مهمی مطرح می‌کند، که در عین حال در خدمت پیشبرد داستان هستند.

این رمان را می‌توان در دسته‌های روان‌شناختی، جنایی، مدرن/پست‌مدرن، فلسفی و حتی تجربی قرار داد. نویسنده با استفاده از تکنیک‌های نوین و آزمایشی، ساختاری پیچیده و چالش‌برانگیز برای داستان ایجاد کرده است که خواننده را به تفکر و کشف معانی پنهان در لایه‌های مختلف داستان دعوت می‌کند.

خاطرات یک آدمکش تنها یک داستان نیست، بلکه به یک بررسی فلسفی و روانشناختی از شخصیت‌های انسانی یک جنایت به وقوع پیوسته تبدیل شده است.


بخش‌هایی از کتاب:
نمی‌شود به کسی که همهٔ خاطراتش را از دست داده گفت انسان. زمان حال فقط نقطهٔ اتصال گذشته به آینده است و به‌تنهایی بی‌معنی است. فرق آدمی با آلزایمر پیشرفته و یک حیوان چیست؟ هیچ. هر دو غذا می‌خورند، قضای حاجت می‌کنند، می‌خندند و گریه می‌کنند، سرانجام هم می‌میرند.

از بدی‌های سال‌ها آدم‌کُش بودن یکی این‌که هیچ دوست صمیمی‌ای نداری تا باهاش حرف بزنی. ولی مگر باقیِ آدم‌ها واقعاً چنین دوستانی دارند؟

من از جهانی آرام خوشم می‌آید. نمی‌توانم توی شهر زندگی کنم چون یک‌عالم سروصدا به‌ام هجوم می‌آورد. یک‌عالم تابلو و تختهٔ اعلانات و آدم‌ها و حالت‌های چهره‌شان. نمی‌توانم معنای همه‌شان را با هم بفهمم. همین می‌ترساندم.

اون چیزی که ترس به دل آدم می‌اندازه شیطان نیست، زمانه. هیچ‌کس نمی‌تونه زمان رو شکست بده.

«خاطرات آینده» یعنی به یاد آوردن کاری که باید در آینده انجام دهید. این‌ها خاطراتی بودند که مبتلایان به زوال عقل اول از همه از دست می‌دادند. مثلاً «قرص‌هات رو نیم‌ساعت بعد از غذا بخور»، نمونه‌ای است از خاطرات آینده. اگر شما خاطرات گذشته‌تان را از دست بدهید، یادتان می‌رود کی هستید و اگر خاطرات آینده‌تان را از دست بدهید، سرآخر شما می‌مانید و زندگیِ بی‌پایان در زمان حال. اما زمان حال بدون گذشته و آینده مگر اصلاً معنایی می‌دهد؟ بااین‌حال چه‌کار می‌شود کرد؟ وقتی خط آهن بُریده قطار مجبور است به توقف.

مطمئن نیستم، اما لابد کسانی در جنگ کره یا ویتنام بوده‌اند که از من بیش‌تر آدم کُشته‌اند. به خیال‌تان خواب‌وخوراک همه‌شان به هم ریخته؟ بعید می‌دانم. احساس گناه اساساً احساس بی‌دوامی است. ترس، خشم و حسادت به‌مراتب قوی‌ترند. ترس یا خشم، که خِرتان را بچسبد، خواب را از چشم‌های‌تان می‌رباید.

شرم و احساس گناه: شرم برای وقتی است که آدم از خودش خجالت بکشد. گناه احساسی بیرون از وجود آدم و مربوط به دیگران است. بعضی‌ها احتمالاً احساس گناه دارند، اما شرم نه. آن‌ها می‌ترسند دیگران مجازات‌شان کنند. من احساس شرم می‌کنم، اما احساس گناه ندارم. هیچ‌وقت نترسیده‌ام مردم چی فکر می‌کنند، و نگران مجازات شدن هم نیستم. بااین‌حال احساس شرمم شدید است. من حتی یکی را فقط به خاطر شرم کُشتم ــ آدم‌های شبیه من موجودات خطرناک‌تری‌اند.

زرتشت در جواب گفت «ای دوست، به شرفم سوگند که چنان چیزی در کار نیست. نه شیطانی هست و نه دوزخی. روانت از تنت نیز زودتر خواهد مُرد. پس دیگر از هیچ‌چیز مترس!» انگار نیچه این‌ها را برای من نوشته بود.

احساس گناه اساساً احساس بی‌دوامی است. ترس، خشم و حسادت به‌مراتب قوی‌ترند. ترس یا خشم، که خِرتان را بچسبد، خواب را از چشم‌های‌تان می‌رباید.

«شاعر، مثل یه آدم‌کُشِ کاربلد، زبان رو می‌دزده و دست‌آخر می‌کُشدش.» این را وقتی می‌گفت که خودم جلوتر از این حرف‌ها یک‌عالم طعمه را «دزدیده و دست‌آخر کُشته» و زیر خاک کرده بودم. اما فکرش را هم نمی‌کردم کارم شعر بوده باشد. قتل بیش‌تر شبیه نثر است تا شعر. هر کس مختصر دستی بر آتش داشته باشد این‌قدر را می‌داند. آدم کُشتن حتی از آن‌چه تصور می‌کنید هم پُرزحمت‌تر و کثافت‌تر است. به‌هرحال به لطف جناب معلم به شعر علاقه‌مند شدم

نمی‌شود به کسی که همهٔ خاطراتش را از دست داده گفت انسان. زمان حال فقط نقطهٔ اتصال گذشته به آینده است و به‌تنهایی بی‌معنی است. فرق آدمی با آلزایمر پیشرفته و یک حیوان چیست؟ هیچ. هر دو غذا می‌خورند، قضای حاجت می‌کنند، می‌خندند و گریه می‌کنند، سرانجام هم می‌میرند.

از آخرین‌باری که آدم کُشتم بیست و پنج سال گذشته، یا بیست و شش سال؟ به‌هرحال همین حدودهاست. انگیزه‌ام آن وقت‌ها، آن‌جور که مردم معمولاً خیال می‌کنند، شوقِ به کُشتن یا یک جور انحراف جنسی نبود. یأس بود. امید به لذتی کامل‌تر. هربار مقتول را دفن می‌کردم پیش خودم می‌گفتم دفعهٔ ب��د بهتر عمل می‌کنم. دلیل اصلیِ این‌که دست از کُشتن برداشتم این بود که امیدم ناامید شد.
---------
(۱) از این تکنیک خاص فقط این رمان استفاده نشده است، این تکنیک یکی از تکنیک‌های مدرن و آزمایشی در ادبیات است که در آثار برخی از نویسندگان معاصر همچون ویلیام فالکنر و جیمز جویس استفاده می‌شود.

[سـارا · Rating 4 out of 5]

متفاوت، متفاوت، متفاوت!
یه ایده‌ی نو که پرداخت و روایت جذابی هم داره. اینکه تو سر یه قاتل زنجیره‌ای چی میگذره و چه احساسی درباره کارهایی که کرده داره مگه میشه جذاب نباشه؟! همین قاتل به آلزایمر مبتلا شده و گذشته‌ رو با تمام جنایت‌هاش داره به فراموشی می‌سپره.
جالبه که خریدنش رو عقب مینداختم چون فکر میکردم شبیه مابقی کتابای این ژانره و خب کاملا در اشتباه بودم :))

[°•.Melina°•. · Rating 4 out of 5]

خوانش صوتی/ ترافیک بعد دانشگاه و مرتب کردن کتابخونه‌ی امشبم رو زیبا کرد:) خیلی جالب بود. کوتاه، خلاق و چی بهتر از صدای هوتن شکیبا. همین، یه کتاب خوب که داستانش تو ذهن میمونه.
🔖بهمن ۱۴۰۳
.
🖊جواب کامنتاتون: از اپلیکیشن نوار گوش دادم دوستان؛ طاقچه و فیدیبو هم دارن.

[Adam Dalva · Rating 3 out of 5]

A fun, propulsive title story slightly let down by the bleakness of the rest of the collection

[Gelareh Askari · Rating 3 out of 5]

ایده جذاب، متفاوت؛ متن خوشخوان و روان، اما پایانی ضعیف. نویسنده نتونسته از پس جمع کردن ماجرا بر بیاد.

[Cule.Jule · Rating 5 out of 5]

https://www.youtube.com/watch?v=ERYmD...

Der Serienmörder Byongsu Kim hat seinen letzten Mord vor 25 Jahren begangen. Im hohen Alter erhält er nun die Diagnose Alzheimer-Demenz. Doch bevor sich sein Verstand endgültig auflöst, muss er noch einen Mord begehen, um seine Adoptivtochter Unhi zu schützen. Wird er es schaffen?!

Seite für Seite auf insgesamt 152 Seiten begleiten wir als Leser die Gedankengänge von Byongsu Kim und erleben das Auflösen seines Verstandes.

Ich hatte ein tolles Leseerlebnis und war vor allem auf das Ende gespannt. Mir hat es gefallen.

Von mir gibt es eine absolute Leseempfehlung.

[merixien · Rating 4 out of 5]

Klasik bir polisiye okumayı bekliyorsanız sizi üzebilir. Zira düz bir olay akışından ziyade bir demans hastasının zihninde gezinerek bir seri katilin izini sürüyorsunuz. Bir noktadan sonra tahmin edilebilir bir akışı olsa da bu farklılığında dolayı tavsiye ederim.

[Berengaria · Rating 5 out of 5]

4.5 stars

short review for busy readers: A novella and 3 short stories from Korean star author Kim Young-ha. Off-beat tales, but with wonderful narrative voice and slight of hand. Excellent English translation.

in detail:

Diary of a Murderer, the title story, is superb, and although I know absolutely no Korean, it feels like a phenomenal translation. A former serial killer has been diagnosed with Alzheimer’s and is slowly forgetting just about everything about his recent life. He still remembers all of his victims and where he buried them, but the details get a bit fuzzy after that. The narrative voice is candid, direct and very enjoyable as is the slow reveal of just how much is real and how much falsely remembered. 5 stars!

Origin of Life: Man falls in love with an emotionally manipulative, chronic liar who he believes is a battered wife and wants to save. Somewhat confused in the telling with too many twists. Probably the weakest story of the bunch. 3.5 stars

Missing Child: hard-hitting story of parents whose 2-year old son is kidnapped from under their noses in a supermarket. They dedicate their lives to finding the boy, mangling their health, and in general ruining their lives in the process. The mother becomes severely mentally ill and the father can barely keep them housed and fed. Then, some 10 years later, the boy is found and the family is reunited…to disastrous results. 4 stars.

The Writer is a sex comedy look at novel writing, publishing and how men will fluff their feathers and peacock around to make themselves look more important and wealthy than they really are. A tad surreal, but with great, wonderfully rendered dialogue and outlandish, satirical moments. Very much a different tenor than the other stories in the collection. 5 stars

Thank you to my GR friend Alexander for putting this one on my radar. 👍

[Arezoo Gholizadeh · Rating 4 out of 5]

من ذاتاٌ آدم متمرکزی نیستم و مدام دوست دارم از این شاخه به اون شاخه بپرم؛ وقتی به آخرهای یه کتاب می‌رسم بیشتر از هرچیزی ذوق شروع کردن کتاب بعدی رو دارم، ولی می‌دونم اشتباه می‌کنم. برای همین دارم خودم رو مجبور می‌کنم لپ‌تاپ باز کنم و برای هر کتابی که می‌خونم یه چیزی بنویسم.
خوندن کتاب خاطرات یک آدمکش برای من کم‌تر از بیست‌وچهار ساعت طول کشید، اما تجربه‌ی جدیدی بود. بعید می‌دونم تا حالا کتابی خونده باشم که توی اون حافظه‌ی راوی رو به زوال بوده باشه، اما از اون مهم‌تر اینکه مطمئن‌ام تا حالا ندیدم راوی کتاب، آدمکشی باشه که با آلزایمر دست‌به‌گریبانه. مقدمه رو طولانی‌تر این نمی‌کنم و برای خلاصه‌ی داستان، از پشت جلد کتاب استفاده می‌کنم که به نظرم به خوبی حق مطلب رو ادا کرده:

کیم بیونگ سو دارد اختیار ذهنش را پاک از دست می‌دهد. حافظه‌اش را، عقلش را. یادش نمی‌آید سگی داشته یا نه، یادش نیست آخرین بار چه کسی را کشته.... یک زمانی کارکشته‌ترین قاتل زنجیره‌ای دوروبرش بوده، عرق ریخته و در کار به استادی رسیده، محض زیبایی و لذت، آدم کشته و حالا سال‌هاست دستش را به خون نیالوده... اما اگر جانی بی‌رحمی به قتل زنجیره‌ای دختران جوان شهر آمده باشد، اگر از قضا دردانه‌دخترش در کمین عشق قاتل افتاده باشد، آیا او به شکار آخر برخواهد خاست؟... و اگر کشتن از یادش رفته باشد چه؟

لحن راوی طنز سیاهی داره و گاهی بی‌حسی‌ش نسبت به کارهایی که کرده و برداشتی که از اتفاق‌های اطرافش داره خواننده رو متحیر می‌کنه:

مدتی طولانی به کلاس‌های شعر رفتم. تصمیم گرفته بودم اگر کلاس حوصله‌سربر شد، معلم را بکشم، ولی خداراشکر جالب از کار در آمد. معلم چندین و چندبار به خنده‌ام انداخت، و حتی دوباری هم بابت شعرهایم تشویقم کرد. همین شد که گذاشتم زنده بماند. خودش احتمالاً هنوز که هنوز است خبر ندارد عمر دوباره‌ای گرفته. تازگی‌ها مجموعه شعر تازه‌اش را خواندم که حالم را گرفت. یعنی باید همان موقع‌ها قبرش را می‌کندم؟ فکرش را بکنید با آن ذوق و قریحه‌ی نیم‌بندش همین‌طور برای خودش شعر می‌گوید، آن وقت آدمکش بااستعدادی مثل من قتل را بوسیده و گذاشته کنار. چه قدر این مرد رو دارد.

اما این آدمکش اون‌جایی برای من جذاب شد که رابطه‌ش با کلمه‌ها رو رو کرد، همون‌طور که از پاراگراف قبل مشخصه، راوی قصه علاقه‌ی قابل‌توجهی به شعر و داستان داره و برای توصیف زوال عقلش از این استعداد کمک زیادی می‌گیره:

کلمه‌ها آهسته آهسته از یادم می‌روند. سرم دارد شبیه خیار دریایی می‌شود. حفره‌ای دارد دهان باز می‌کند. لزج است و همه چیز تویش سر می‌خورد. صبح‌ها، روزنامه را از اول تا آخر می‌خوانم. خواندنم که تمام می‌شود، حس می‌کنم بیشتر از آنکه به یاد سپرده باشم از یاد برده‌ام. با این حال، به خواندن ادامه می‌دهم. هربار جمله‌ای می‌خوانم، حس می‌کنم دارم به زور دستگاهی را سرهم می‌کنم که چندتایی از قطعات اصلی‌اش گم شده.

خطر اسپویل بخشی از درون‌مایه: توی مقدمه‌ی داستان اومده کیم یونگ‌ها، نویسنده‌ی داستان، با نشون دادن زندگی این آدمکش داره سعی می‌کنه شرایط گذار کشور کره‌ی جنوبی رو نشون بده که در حال عبور از دیکتاتوری به دموکراسیه و دچار ازخودبیگانگی فرهنگی شده. قاتل قصه هم بعد از اینکه متوجه می‌شه عقلش رو به زوال گذاشته دوباره سعی می‌کنه به اصل خودش برگرده، به دورانی که آدم می‌کشت و از این کار به لذت واقعی می‌رسید، حتی راوی برای این بازگشت به خود از استعاره‌ی سفر ادیسه و تلاشش برای بازگشت به خانه هم استفاده می‌کنه.
فرم داستان شاید برای همه جالب نباشه؛ اتفاق‌ها خیلی تند پیش می‌رن، داستان به صورت دست‌نوشته‌هاییه که هیچ ساختار ازپیش‌تعیین‌شده‌ای نداره و کم‌کم به سمتی می‌ره که متوجه می‌شیم راوی فقط مطالب رو می‌نویسه تا موقع فراموشی بهشون استناد کنه و بتونه خط‌وربط اتفاق‌ها رو پیدا کنه. هرچه بیشتر پیش می‌ریم، داستان تکه‌پاره‌تر و راوی غیرقابل‌اعتمادتر می‌شه و به جایی می‌رسه که متوجه می‌شیم یه جای کار داره می‌لنگه. من از ترجمه‌ی کتاب هم خیلی لذت بردم؛ لحن راوی خیلی خوب دراومده بود و با شخصیتش کاملاً جور بود.
- عنوان این داستان به انگلیسی شامل عبارت and other stories می‌شه که توی شناسنامه‌ی کتاب فارسی هم اومده، اما من هرچی گشتم توی کتاب نبود 😊
- از این کتاب فیلمی هم اقتباس شده، به نام memoir of a murderer که سال 2017 ساخته شده.

[LolaF · Rating 4 out of 5]

Breve, duro y enternecedor que se lee en un suspiro.

Libro redactado a modo de diario o pensamientos de nuestro protagonista, un asesino en serie afectado por el alzheimer.

Con su exquisita prosa el autor nos transporta a la mente de esta persona. Una mente que se va desdibujando, que recuerda perfectamente los asesinatos cometidos hace 25 años y cada día le es más complicado recordar el corto plazo. Si vamos perdiendo nuestros recuerdos pasados y los recuerdos futuros -lo que tenemos que hacer a corto plazo-, ¿Qué queda de nosotros? Un instante, un presente vacío sin historia. Si solo recordamos lo acontecido hace muchos años ¿Somos responsables de nuestros actos a corto plazo?. El autor casi consigue que dejemos de lado que es un asesino en serie para centrarnos en la persona, en la pérdida de identidad de este enfermo.

¡Qué cruel es esta enfermedad, que arrasa y no distingue ni entre ricos y pobres, ni entre buenos y malos!

Cualquiera que haya tenido cerca a un enfermo de Alzheimer verá lo bien que lo ha plasmado el autor.
En las primeras fases eres consciente de que olvidas o confundes algunas cosas, como los primeros relatos que parecen coherentes. Hay días mejores y otros peores, como esos breves apuntes que con sus espacios en blanco nos transmiten tanto. Llega un momento en que la enfermedad avanza tanto que es imposible mantener una conversación coherente.

No sabía muy bien lo que me iba a encontrar en este libro. Me ha sorprendido y lo he disfrutado, casi más por como lo cuenta que por lo que cuenta.

Valoración: 8/10
Lectura: diciembre 2021

[Moonlike · Rating 4 out of 5]

نسخه صوتیش رو شنیدم و بنظرم هوتن شکیبا در خوانش داستان و انتقال احساسات شخصیت اصلی بسیار خوب و جذاب عمل کرده .
توانایی نویسنده در به تصویر کشیدن دنیای شخصی که به آلزایمر و زوال عقل مبتلاست بی‌نظیر و درخشانه✨👌
به طور کلی دوستش داشتم و پایان بندی داستان رو هم پسندیدم😍

[Alireza · Rating 4 out of 5]

کتاب جالب و خوش‌خوانی بود و میشه یکی دو روزه تمومش کرد.
من قبلا در خصوص موضوع آلزایمر کتاب «و هر روز صبح راه خانه دورتر و دورتر می‌شود» رو از بکمن خونده بودم که اونم کتاب کوتاه و قشنگی بود ولی تو این کتاب یک شکل دیگه از روایت یک فرد آلزایمری رو می‌شنویم و چقدر هم خوب اون پریشانی ذهن، فراموشی، تقلا برای یادآوری و مشکلات دیگه‌ی این بیماری رو به تصویر می‌کشه. یه جاهای داستان بهم ریخته و بی‌ربط هستش که قشنگ نشون دهنده ذهن شخصیت اصلی هستش و از طرف دیگه یه سری جزئیات از کودکی‌ش یادش میاد که باعث تعجب میشه.
به نظرم موضوع اصلی کتاب همون مساله آلزایمر هستش و قتل و آدمکشی حاشیه به حساب میان برای همین هم اون بخش به نظرم خیلی عالی در نیومده و میتونست حرف‌های بیشتری برای گفتن داشته باشه

[Repix Pix · Rating 5 out of 5]

B-R-U-T-A-L.

[Hesam · Rating 3 out of 5]

خوشخوان و روان و البته چاشنی خاطراتش بیشتر از آدمکشی اش بود که به نوعی برای من جذاب‌تر بود.
از خواندنش پشیمان نمی‌شوید.

[Medisa · Rating 3 out of 5]

اون چیزی که ترس به دل آدم می‌اندازه شیطان نیست، زمانه. هیچ‌کس نمی‌تونه زمان رو شکست بده.

[Gizem Olcay · Rating 5 out of 5]

bir pazar sabahı bir katilin güncesi’ne başladım ve çakıldım kaldım. alzheimer’ın gölgesinde bir seri katilin yaşamına dair minik sekanslardan oluşuyor kitap. katilin ulvi veya ahlaki bir motivasyonu da yok üstelik (ki bence mükemmel). empati de kuramıyorsunuz ama zamanla ve hafızayla olan uğraşını anlayabiliyorsunuz, tanıdık bir yerden yakalıyor sizi.
150 sayfalık kısacık bir metin aslında, ama ne metin! bir yerde arjantinli bir yazardan bahsediyor yazar, önce cortazar olduğunu düşünüyorum. hatta aklıma işe yarar bir şey’deki bir sarı çiçek referansı geliyor ama o değil. borges’in öteki’si kitapta bahsedilen. bu dev eklektik metin anti kahramanının olduğu kadar okurununun da hafızasıyla oynuyor adeta.
kitabı öğlen sularında bitiriyorum. barış bıçakçı’nın filmdeki şiiriyle pek uyuştuğunu düşünüyorum. “yaşamak çukur yerlere doluyor diyorlar / bu yüzden yıkıntıya dönüşse de yaşıyormuş insan.” belleğin çukurları da hem yaşam hem mücadele alanına dönüşüyor byıonğsu gim için.
korece aslından #ozlemgokce ve #acelyayavuz çevirmiş. keskin, karanlık, ironik, sürprizli ve şahane bir metin.

[Sara Bakhshiani · Rating 4 out of 5]

کتاب بیشتر از اینکه درمورد قاتل زنجیره ای نوشته باشه
کلیت موضوعش همون آلزایمر (زوال عقل)بود.
نمیدونم ولی با توجه به اسمش انتظار داشتم حداقل آخر داستان یکم به شیوه به قتل رسوندن آدم ها بپردازه
و توضیح بده که اصلا این کیم بیونگ سو دقیقا چجوری آدم ها رو میکشته که این همه سال
از دست پلیس در امان بوده!!!!
ولی آلزایمر و خیلی خوب توی داستان نشون داده بود یجورایی که
اون کلافگی و خستگی مغز از تلاش برای به یادآوردن اتفاقا رو قشنگ با جلو رفتن پاراگرافا حس میکردم.

[Lauren · Rating 4 out of 5]

"People want to understand evil. A pointless desire...Evil is evil because you can't understand it."

From DIARY OF A MURDERER and Other Stories by Kim Young-ha , translated from the Korean by Krys Lee, 2019. Atlantic Books.

One novella (the title story) followed by three short stories, this book showcases Kim's style - dark, edgy, yet filled with emotion and passion. The title story is worth the price of admission - an aging and 'retired' serial killer is diagnosed with Alzheimer's, and his homicidal deeds play before him in fractured fashion. Told in the diary format, we experience his confusion as he encounters another serial killer and tries to protect his only family member. Powerful and dark - this was a great read.

Curious of the Korean title of this work, as it resembles Nikolai Gogol's Diary of a Madman And Other Stories very closely in title. Purposeful? Probably, but by author or translator or publisher? Imitating a Russian great is a solid plan.
.
I had heard mixed reviews of the other three stories in the collection, but pressed on through and glad I did. Origin of Life was short and packs a punch. Missing Child had a familiar darkness and pathos, and The Writer had a mystical and erotic quality.

If you like twisty dark tales (Kanae Minato, Han Kang, Samanta Schweblin, Yoko Ogawa, etc) this is definitely one to try.

[Fatemeh Bahrami · Rating 4 out of 5]

از اون کتاب‌هایی که می‌دونم بعدا می‌آم سراغش و دوباره می‌خونمش. شیوه‌ی روایت محشری داشت.=)

[Mahan · Rating 4 out of 5]

واقعا دوستش داشتم چقدر بعضی جاهاش ناراحت‌کننده بود.
به عنوان اولین کتاب با راوی که قابل اعتماد نیست تجربه قشنگی بود.

[Parastoo Khalili · Rating 2 out of 5]

سلامی دوباره.
همونطور که از اسم کتاب پیداست کتاب درباره‌ی خاطرات یک آدم‌کش پیر هست.

از ابتدای داستان شخصیت اول شروع میکنه خاطراتش رو بازگو کردن تا به آخرش.
واقعیتش اینکه اول داستان به شدت جذبم کرد چون نکات و جزئیات به جزئیات خیلی ریزی توجه کرده بود.
ولی متاسفانه رفته رفته از شدت جذاب بودن داستان کم میشه و پایان بندی مناسبی نداشت.
و خیلی زیاد حس کردم که این ایده ی داستان بخ ذهن نویسنده رسیده بوده ولی پایان بندی‌ش رو نتونسته درست جمع کنه و فقط داستان رو تموم کرده. :(
و نه همین.

[Firooze · Rating 5 out of 5]

این رمان برای من فقط داستان یک قاتل حرفه‌ای نبود؛ حکایت انسانی بود که زیر پوست سرد و بی‌رحمش پر از زخم، تنهایی و کشمکش بود. نویسنده کاری کرده که وسط تمام خون و خشونت، ناگهان دل‌سوزی‌ات بگیره برای کسی که از درون شکسته است.
من تقریباً تمام کتاب رو با اشک خوندم، چون هر صفحه‌اش یادآور زخمی شخصی بود: پدربزرگ من هم با آلزایمر پیشرفته دست‌وپنجه نرم می‌کنه. همون‌طور که شخصیت داستان در جنگ با گذشته و خاطراتش بود، من هم شاهد محو شدن آرام‌آرام خاطرات مردی هستم که برایم یک دنیا خاطره‌ست.
اگر دنبال یک داستان پرهیجان، عمیق و تکان‌دهنده هستید که مرز خیر و شر را در هم بشکند و شما را مجبور کند حتی برای یک آدمکش دل بسوزانید، این کتاب را از دست ندهید.

[daph pink ♡ · Rating 3 out of 5]

Diary of a murderer - 3.5 stars

-This was the ideal length for the story; if it had been a shorter novel, it would have lost its allure, and if it had been a shorter story of only 50 pages, everything would have made no sense. A truly wonderful narrative all around.

Origin of life :- 1 star

-Still bewildered and confused. I didn't really notice when it was over because it went by so quickly.

Missing child :- 2 star

-Oh the circle of life, so fascinating. Observing the life of our MC was intriguing and almost humorous. Regardless, karma is something you have to put up with.

The writer :- 3 star

- What a deluded tale; I both liked and disliked it. Like the rest of the novel, my opinions about this are mixed overall.

[Narges Aliyari]

کتابی کم حجم با 133 صفحه ( قطع پالتویی -:) یعنی تو جیب جا میشه)
داستان یک قاتل زنجیره ای که بعد از سالها دوری از حرفه آدمکشی و تو اوج آلزایمر تصمیم میگیره یه بار دیگه آدم بکشه
به لطف فضای مجازی و دوستان فعال تو این فضا ، از کتاب خیلی تعریف شد و تبلیغش رو کردن ، کتاب خوبی بود ولی نه دیگه در این حد و اندازه که براش سر و دست بشکونن.
ترجمه خوب و روانی هم داشت .
داستان هم خوب بود
فیلمش ولی بهتر بود به نظرم

[Imaydahjr · Rating 4 out of 5]

اتمام
۱۸/مهـر/۰۰
22:40

داستان جالبی داره من خوشم اومد
تصور کنین خاطرات یه قاتل رو بخونین! همین قاتلایی که تو کتابای جنایی هستن! و حتی از کارهایی که کرده و قتل‌هایی که انجام داده تا حس و حالی که داشته مطلع بشین! منتها این قاتل مبتلا به آلزایمر شده و جوری با حرفاش شمارو بازی می‌ده که به فهم خودتون هم شک می‌کنین😂
😑
در کل اینکه داستان درباره یک قاتله که چندین سال طولانی از آخرین قتلی که انجام داده گذشته و الان پیر شده و کم کم داره درگیر آلزایمر می‌شه. وقتی متوجه میشه یه قاتل زنجیره‌ای دیگه‌ای در شهر داره جون دخترهای جوان رو می‌گیره، بخاطر در امان نگه‌داشتن و به قتل نرسیدن دختر خودش باید تلاش کنه و جلوی این قاتل جدید رو هرطور که شده بگیره! اما با وجود آلزایمری که گرفته چطور می‌تونه فراموش نکنه!؟

خیلی خوب و خلاقانه پیشروی بیماری آلزایمر رو نشونه داده تو این کتاب!
داستانش مثل مغازه‌ی خودکشی کمدی دارکه! یه طنز خیلی ظریفی داره که گاهی اصلا حس نمی‌شه!
راستش من زیاد نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم
حتی تصورشم نمی‌کردم زندگی روزمره و خاطرات یه قاتل که قهرمان داستان هم هست یه روزی برام جالب بشه! و دنبالش کنم و تشویقش😂👍🏼 باید جذاب باشه نه؟ :) خودمم نمی‌دونم!

ولی من اخر داستان رو نفهمیدم -.-
یعنی فهمیدم ولی نمیدونم درست فهمیدم یا نه..:/

«من بیش‌تر از این‌که بُکشم، به آن‌ها عمر دوباره داده‌ام. پدرم قدیم همیشه می‌گفت: «مگه چند نفر توی دنیا هست که به هرچی می‌حواد رسیده باشه؟» با حرفش موافقم.»

[Niuosha · Rating 5 out of 5]

آخرین باری که آدم کشتم بیست و پنج سال پیش بود.
شاید هم بیست و شش سال . نمیدونم .



یک شروع « بیگانه » ای و معرکه از شرق آسیا !