aida320 reviews22 followersFollowFollowJuly 3, 2019ช่วงนี้มีงานที่ต้องเร่งทำอยู่แต่กลับอ่านหนังสือเยอะมากก็รู้สึกได้ว่าตอนนี้เรากำลังผัดวันประกันพรุ่งโดยการอ่านหนังสือคู่มือที่จะช่วยให้ไม่ผัดวันประกันพรุ่งอยู่หนังสือเล่มนี้ก็คล้ายๆ กับเล่มอื่นๆ ที่อ่านมาให้ตั้งเป้าหมายให้ชัดเจน เขียนมันออกมา ซอยออกเป็นงานย่อยๆ ที่เราจะสามารถทำให้สำเร็จได้ อย่าตั้งเป้าหมายใหญ่เกินไปเพราะว่าถ้าผิดหวังแล้วมันจะดาวน์ เวลาตั้งเป้าเล็กๆ แล้วทำสำเร็จก็จะกลายเป็นลูปคุณทำได้ ก็จะมีกำลังใจทำต่อไปเรื่อยๆชอบตั้งแต่บทแรก อย่าคาดหวังว่าตัวเราในอนาคตจะลงมือทำ อย่ารอว่าตัวของเราในอนาคตที่เก่งกว่านี้จะทำสำเร็จใจเวลาที่รวดเร็วปานสายฟ้าแลบ หยุดสะสมข้าวของ และอย่าเพิ่มเรื่องที่อยากทำ อันนี้ก็จะไปโยงกับหนังสือพวก minimalist ทั้งหลายที่เพิ่งอ่านมา ซึ่งเห็นด้วยอ่านไปแล้วก็พยักหน้าหงึกๆสุดท้ายก็คืออย่ากังวลจนเกินเหตุ อย่ายึดติดกับความสมบูรณ์แบบ ทำจิตใจให้ผ่อนคลาย ทิ้งปัจจุบัน ทิ้งความสุขสบายตอนนี้ไปซะ เลิกหาข้ออ้างให้ตัวเอง ให้เชื่อว่าตัวเราเป็นคนที่ลงมือทำทันที หาสาเหตุของที่ทำให้เราผัดวันประกันพรุ่ง จดบันทึกเรื่องที่เราผัดผ่อนออกไป แล้วก็รู้จักประเมินเวลาที่ต้องใช้สำหรับแต่ละงานเชื่อว่าแทบทุกคนรู้หลักการทั้งหลายเหล่านี้มาเกือบหมดแล้ว เราก็รู้ แต่ไม่เคยทำ หรือทำได้แป๊บๆ ก็ลืม55555แต่ว่าเล่มนี้เขียนได้อ่านง่ายและทำให้รู้สึกว่าพร้อมที่จะทำตามต่อไปและเลิกผัดวันประกันพรุ่งสักที แนะนำ
Nun62 reviews2 followersFollowFollowJune 14, 2019เป็นหนังสือเชิงจิตวิทยาที่อ่านได้ง่าย ใช้เวลาเพียงชั่วโมงเดียวก็อ่านจบแล้ว แต่ได้ประโยชน์มาก อยากสรุปให้ตัวเราไว้ด้วย - ย่อยเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก คุณจะกลายเป็นคนที่ "ลงมือทำทันที" เช่น ออกกำลังกาย --> วันนี้จะวิ่ง 5 KM อย่าคิดเป็นภาพใหญ่ที่ไม่มีรายละเอียด แต่ให้ลองย่อยงานที่ต้องทำออกมา แล้วดูว่ามีอะไรที่สามารถทำตอนนี้เลยได้ - ไม่จำเป็นต้องรีบออกบิน แต่ให้ค่อยๆวิ่งไปบนรันเวย์ก่อน เมื่อทุกอย่างพร้อม คุณก็จะทะยานขึ้นฟ้าได้เองโดยอัตโนมัติ- มนุษย์ปักใจเชื่อสิ่งใดแล้ว ยากที่จะเปลี่ยนแปลง- คนที่พึ่งพาได้ไม่ใช่คนที่ยึดติดกับความสมบูรณ์แบบจนไม่สามารถรักษาเวลาได้แต่เป็นคนที่ทำงานได้ทันเวลา แม้ว่างานจะด้อยคุณภาพไปบ้าง ในทางตรงข้ามคนที่ตั้งเป้าหมายได้สมบูรณ์เกินไป จนทำไม่สำเร็จสักทีจะหลายเป็นคนที่ไม่มีผลงานอะไรเลยในสายตาคนอื่น- ความกังวล ทำให้สิ้นเปลืองแรงกายและแรงใจโดยใช่เหตุ- เมื่อตัดสินใจทำอะไรแล้ว ก็ควรจดจ่อเรื่องนั้นให้เต็มที่- เราจะไม่ผัดวันประกันพรุ่ง หากทำ ดังนี้ 1. กำหนดเป้าหมายใหญ่ไปย่อย / วางแผน (Planing)2. เตรียมสิ่งที่ต้องทำ (Preparing)3. ทำตารางเวลา (Time Boxing)4. ลงมือทำ (Execute)ซึ่งไม่ได้เป็นเรื่องที่เสียหายเลย หากจะลองทำ เพื่อพัฒนาชีวิตเราให้ดีขึ้น
Freeread535 reviews6 followersFollowFollowNovember 8, 2020สิ่งที่ชอบผัด ทำให้รู้สึกง่ายที่สุด ทำได้ง่ายที่สุดย่อยใหญ่ให้เล็กทำให้เป็นประจำวันตั้งชื่อง่ายๆวางแผนให้ทำได้สำเร็จ เราจะมีแรงทำมากขึ้นรางวัลที่ให้ต้องพิเศษจากปกติแชร์ความตั้งใจให้ทุกคนได้รู้แต่ทั้งหมดทั้งมวลแค่ต้องทำเท่านั้น
Milk Waraporn11 reviews1 followerFollowFollowDecember 11, 2021ชอบหนังสือตรงที่สามารถให้คำแนะนำเกี่ยวกับการเลิกผัดวันประกันพรุ่งได้จริงอย่างเป็นแบบแผนรวมไปถึงบทของหนังสือที่มีอยู่ 55 บทพออ่านไปถึงบทไหนก็จะมีตัวเลขบทนั้น/55 อยู่ตรงหัวกระดาษของทุกหน้า ทำให้เรามีแผนที่จะอ่านเล่มนี้ต่อให้จบไม่ดองหรือผัดไปเรื่อยซึ่งเป็นขั้นตอนตามคำแนะนำของหนังสือเล่มนี้ได้ดีมาก
Chaipat Choo93 reviews4 followersFollowFollowNovember 6, 2018"เทคนิคเปลี่ยนคุณให้เป็นคนไม่ผัดวันประกันพรุ่งและลงมือทำทันที"ผู้เขียน ซะซะกิ โชโกะโยซุเกะ, ปิยะวัฐ สุดศรีสนพ. วีเลิร์น .อ่านสนุก เพลิน กระชับ เนื้อหาแบ่งเป็นข้อๆให้ตามอ่านง่าย ใช้เวลาอ่านไม่นาน.ใจความสำคัญคือ-กำหนดเป้าหมายและเลือกออกมาสักสามข้อ-ซอยเป้าหมายย่อยลงไป ตัดสินใจทำทีละเป้าหมายย่อย.เนื้อหาอาจจะไม่ใหม่อะไร จะว่าไปคือเป็นเหล้าเก่าในขวดใหม่ เอามาเล่าใหม่ให้น่าอ่านขึ้น .รูปที่แนบมาเป็นเนื้อหาส่วนที่ผมชอบที่สุด.3.9/5 คะแนน
Teerasak99 reviews1 followerFollowFollowDecember 9, 2022โรคผัดวันประกันพรุ่งมักจะเป็นเป็นหายหาย การได้อ่านหนังสือแบบนี้เป็นครั้งคราวทำให้กระตุ้นตัวเราได้ จึงชอบอ่านพวกเทคนิคแบบนี้ หนังสืออาจจะให้เทคนิคจำนวนมากถึง 55 วิธี แต่เราอาจจะทำอยู่แล้ว และบางอย่างทราบเทคนิคซึ่งควรจะทำแต่สร้างนิสัยไม่สำเร็จ หนังสือจึงเป็นตัวกระตุ้นเตือนที่ดีให้สร้างนิสัยนั้นๆหนังสือเหลืองสด เน้นว่าเหลืองสดมาก ขนาดเล่มพกพาง่าย
Sora Reader54 reviews7 followersFollowFollowSeptember 3, 2019ไม่ค่อยได้ประโยชน์เท่าไหร่รู้สึกว่ายังไม่ตอบโจทย์ น่าเบื่อ แต่ก็ได้เทคนิคมาบ้างเล็กน้อย55 เทคนิคที่บอกในหนังสือ ก็รู้มาบ้างอยู่แล้วอ่านแล้วยังไม่รู้สึกฮึกเหิมใดๆแอบเสียดายเวลา เสียดายเงิน