Ma reine

by Jean-Baptiste Andrea

Bog vojny. Genij. Svetoch. Vot kem ja tochno ne javljajus, o chem okruzhajuschie ne perestajut povtorjat. Pridetsja ja strannyj. Sam ja tak ne dumaju, no ostalnye - da. Leto 1965-go. Shell sbegaet iz doma pri zapravochnoj stantsii, gde zhil s rozhdenija. On khochet stat muzhchinoj. Ved na plato, navisshem nad dolinoj Assy, nichego geroicheskogo ne proiskhodit, zdes tsarjat lish tishina i aromaty trav. Vdrug, slovno iz niotkuda, pojavljaetsja devochka s fioletovymi glazami. S nej cherno-belyj mir stanovitsja tsvetnym. Vo vselennoj Vivian Shell bolshe ne chuvstvuet sebja inym. On besprekoslovno podchinjaetsja ej, ego koroleve, ne zamechaja, kuda vedet eta predannost. "Moja koroleva" - oda junosti, ljubvi i svobode. Geroi Zhan-Batista Andrea ischut garmoniju v mire, gde vse perevernuto s nog na golovu, i avtor daet nam shans otyskat ee vmeste s nimi. Ob Andrea - frantsuzskij rezhisser, stsenarist i pisatel. Rodilsja v 1971 godu v mestechke Sen-Zhermen-an-Le, detstvo i junost provel v Kannakh, gde vposledstvii snjal pervye korotkometrazhki. Zatem pereekhal v Parizh i tam poluchil vysshee obrazovanie v oblasti politologii i ekonomiki.V period s 2003 po 2013 god kak rezhisser vypustil chetyre polnometrazhnykh filma, sredi nikh - "Tupik" (Dead End, 2003), "Polnyj oblom" (Big Nothing, 2006) c Devidom Shvimmerom i Sajmonom Peggom, a takzhe "Bratstvo slez" (La Confrerie des larmes, 2013), glavnye roli v kotorom ispolnili Zheremi Rene i Odri Flero. "Moja koroleva", debjutnyj roman Andrea, uvidel svet v 2017 godu i byl otmechen dvenadtsatju nagradami, v tom chisle Prix Envoye par La Poste (2017) i Prix Alain- Fournier (2018). Ranee v izdatelstve NoAge vykhodili knigi Andrea "Sto millionov let i odin den" i "Djavoly i svjatye". Pshenichnikova Marija

Genres: Roman, France, French Literature, Fiction, Novels, Young Adult

224 pages, Mass Market Paperback

First published August 30, 2017

About the author

Jean-Baptiste Andrea, né le 4 avril 1971 à Saint-Germain-en-Laye, est un écrivain, scénariste et réalisateur français. Il reçoit le prix Femina des lycéens et le prix du premier roman pour son premier livre, Ma reine, sorti en 2017, le Grand Prix RTL-Lire en 2021, ainsi que le prix Goncourt 2023 et le Grand prix des lectrices de Elle pour son quatrième roman, Veiller sur elle.

Reviews

[Herman · Rating 4 out of 5]

Hartverwarmend debuut van Jean-Baptiste Andrea. Je merkt al onmiddellijk dat hij een klassebak is. Het was fijn om mee te kunnen leven met Shell en zijn koningin. De zomer breekt al aan in mijn hart.
****1/2

[Aldo Meza · Rating 5 out of 5]

Muy bueno, la narración es poética, la historia muy cruel, una combinación para deleitarse.

[George K. · Rating 4 out of 5]

Αφηγητής της ιστορίας είναι ένα παιδί, αρκετά διαφορετικό από τα άλλα. Ζει με τους ηλικιωμένους γονείς του σ'ένα βενζινάδικο, όπου σπάνια περνούν αυτοκίνητα για να γεμίσουν βενζίνη. Το καλοκαίρι του 1965 αποφασίζει να φύγει, για να πάει στον πόλεμο που βλέπει στην τηλεόραση και να αποδείξει ότι είναι άντρας. Βέβαια, δεν ξέρει πόσο μακριά είναι, ούτε τι ακριβώς υποτίθεται ότι θα κάνει. Στην πορεία θα γνωρίσει ένα κορίτσι, οπότε θα αλλάξουν και τα σχέδιά του. Όμως, μήπως είναι αρκετά μικρός και άμαθος για να τα καταφέρει; Πρόκειται για μια ιστορία μύησης και ενηλικίωσης, με πρωταγωνιστή ένα παιδί με ιδιαιτερότητες και ειδικές ανάγκες. Ο συγγραφέας κατάφερε να με κάνει ένα με τον πιτσιρικά και τις σκέψεις του, έως ένα βαθμό με άγγιξε και με συγκίνησε. Η αφήγηση είναι άμεση και ειλικρινής, η όλη ατμόσφαιρα ρεαλιστική και σε σημεία κάπως λυρική και ίσως ονειρική. Γενικά πρόκειται για ένα όμορφο, καλογραμμένο και αρκετά συγκινητικό μυθιστόρημα.

[Sofia · Rating 5 out of 5]

"Ήταν το σκοτάδι των ψηλών οροπεδιων, τόσο βαθύ ώστε ανάμεσα στις αστραπές, δεν υπήρχε τίποτε, τίποτε άλλο εκτός από εμάς τους δύο.

Κι ακόμη κι εμείς οι δύο μια τέτοια νύχτα, εύκολα πίστευες ότι δεν ήμασταν αληθινά εκεί, ότι είχαμε επινοήσει ο ένας τον άλλον για να είμαστε ευτυχισμένοι. "

Είναι από τα βιβλία που  θέλεις να ζωντανέψει ο ήρωας για να τον κάνεις την πιο σφιχτή αγκαλιά.

Ο Σελ θα μείνει για πάντα στην καρδιά όσων διαβάσουν αυτή τη μαγική ιστορία.

[Cristians. Sirb · Rating 5 out of 5]

Trebuie să fie foarte dificil să regăsești tonul potrivit pentru a reda discursul interior al unui personaj cu intelect liminal. Să-ți strunești “debordanta” inteligență de creator ca să lași locul unui grai minor, simplificat, elementar.

Am dat cinci stele pentru tot mai rar întâlnitul talent de a spune o poveste închegată și fluentă. Tot mai numeroși inși cu veleități scriitoricești își camuflează, mai mult sau mai puțin inspirat, lipsa harului sau pseudo-harul în spatele unor artificii de stil.

Cartea este scrisă dintr-o bucată. Și acest autor (ca alții despre care am mai scris) pare să fi avut întreaga poveste structurată în cap, înainte de a se pune s-o aștearnă pe foaie.

Nu pot decât să admir un asemenea grad de stăpânire a tehnicii narative.

[Hristina]

O carte micuță în care tragicul real, dar deghizat și înșelător, se amesteca în poveștile și fantasmele a doi copii. Amândoi predispuși la denaturarea adevărului din motive foarte diferite, ei incropesc o lume magică cu doi protagoniști. Viviane din dorinta de a camufla, Shell din dorinta de a descoperi, se lasă vrăjiți de o joaca benignă, plina ochi de restricții și taceri menite sa nu tulbure luminozitatea poveștii. Niciunul nu poate evalua corect riscurile. Mintea mică a lui Shell dezvolta și amplifica totul. Mintea Vivianei minimizează în mod firesc semnificația. Când legatura lor se confrunta cu realitatea raportul dintre ei atinge o culme a disonanței, un punct orb prin care se strecoară o eroare. Se rupe planul comun și fiecare revine la nivelul lui de înțelegere, făcând loc unei mari neînțelegeri.
Pentru că ne aflăm în sinele băiatului, primim în plină figură duritatea contactului dintre el și lume. Viața devine brusc foarte complicată, cu dileme mari și probleme insurmontabile. Timpul, scrisul, relațiile, gesturile se încadrează în categoria fenomenelor majore, dramatice. Rolul lui predestinat este a celui care poarta vina, iar obisnuinta de a-l purta duce la asumarea unor gesturi, nu însă și la conștientizarea consecințelor lor.

Limbajul poetic și cadrul natural ridica textul, povestea, dându-i o aureolă atemporală. Acțiunea minimală nu se poate sprijini decât pe o bază redusă, motiv pentru care cartea nu poate depăși un anumit nivel. Autorul mizeaza însă pe sens și pe limbaj și asta chiar îi reușește.

[Mientras Leo · Rating 4 out of 5]

Tremendo

[Fransien Vandeweghe · Rating 4 out of 5]

4,5 *

[Mae Lender · Rating 5 out of 5]

Imeline!
Raamat teistmoodi olemisest ja noorest armastusest.

Põhimõtteliselt kui sulle meeldis Arenzi "Suur suvi", siis võiks ka see meeldida. Siinne tekst lihtsalt napim ja täpsem.

Läheb tänavuste lemmikute hulka.

[Yaël · Rating 4 out of 5]

Les personnages, et surtout le personnage principal, sont très attachants. L’intrigue est très bien racontée malgré le fait qu’elle ne soit pas extrêmement originale. L’hésitation entre le rêve et le réel donne un vrai charme au roman. Bouleversant.
4.5

[Erasmia Kritikou · Rating 5 out of 5]

Τρυφερό αισθαντικό λυρικό σπαρακτικό

Πέντε γενναιοδωρα αστέρια από την καρδιά μου.

Ένα υπέροχο έργο που, παρά τον μικρό όγκο του (μόλις 150σελ) το διάβασα όσο πιο αργά μπορούσα για να μην χάσω ούτε λέξη.

Σίγουρα ένα από τα καλύτερα που διάβασα φέτος.

[Repix Pix · Rating 3 out of 5]

No es lo que esperaba, pero tampoco ha estado mal.

[Siv30 · Rating 4 out of 5]

לסקירה מפורטת בעברית, קישור לבלוג שלי -

https://sivi-the-avid-reader.com/מלכה...

[Sevi Salagianni · Rating 4 out of 5]

Συγκινητικό και τρυφερό, με έναν ήρωα που αγαπάς από την πρώτη στιγμή.

[Diederik · Rating 4 out of 5]

Dit is oprecht een prachtig verhaal.
Andrea trapt niet in een valkuil door het woord aan de IK persoon te geven. Altijd gevaarlijk om vanuit het standpunt van een kind dat geen kind is als elk ander te vertellen.
Ik zal Shell, Viviane en Matti niet snel vergeten.

Mijn koningin, is de enige correcte titel die dit boek dragen kan.

‘De wereld had zijn koningin teruggekregen en dat was dankzij mij.’

❤️

[Tessa Kerre · Rating 4 out of 5]

Ik denk dat Jean-Baptiste Andrea een van mijn favoriete schrijvers aan het worden is. Dit is zijn debuut, ik las het als derde. Het bevat de belofte van zijn schone schrijven en meer dan dat.

[citesc_cu_sufletul · Rating 4 out of 5]

Deși "Regina mea" este un roman de debut și nu atinge profunzimea și complexitatea pe care le-am găsit în "Mereu cu gândul la ea", trebuie să recunosc că m-a cucerit. M-a atras imediat prin tonul său sensibil, aproape cinematografic, și prin felul în care Jean-Baptiste Andrea construiește o lume suspendată între realitate și vis.

Shell, cu inocența și fragilitatea lui, este genul de personaj care nu are nevoie de prea multe explicații ca să-ți intre în suflet. Relația lui cu Viviane, acea fiică a vântului și totodată misterioasa lui "regină", m-a dus cu gândul la o combinație între fantezie și durerea foarte concretă a pașilor ce duc spre maturizare. Chiar dacă povestea nu este lipsită de clișee sau exagerări pe alocuri, farmecul stă în felul în care autorul reușește să transforme un cadru banal într-un teritoriu magic, unde platoul montan devine loc de joacă, front de război și tărâm al revelațiilor interioare.

Viviane m-a dus imediat cu gândul la Viola din "Mereu cu gândul la ea". Amândouă sunt personaje enigmatice, aproape eterice, care par să existe dincolo de convențiile lumii reale. Viviane e o prezență delicată, dar plină de forță, o ființă a vântului care tulbură universul interior al lui Shell cu aceeași intensitate cu care Viola zguduie liniștea aparentă a lui Mimo din celălalt roman. Nu sunt construite la fel, dar au în comun acea aură de "altceva", ambele întruchipează fascinația, misterul, impulsul de a evada. Viviane, asemenea unei regine fără coroană, își lasă amprenta asupra întregii povești fără să fie neapărat în centrul ei. E catalizatorul visului, al fanteziei, dar și al rănilor.

Mi-au plăcut în mod special atmosfera, lirismul discret al scriiturii și acel sentiment de melancolie care plutește deasupra întregii povești. Au existat câteva similarități de ton și temă cu "Mereu cu gândul la ea", ceea ce mi-a făcut lectura cu atât mai interesantă. În concluzie, "Regina mea" nu este o capodoperă, dar este o lectură care atinge ceva profund și uman. Și asta, pentru mine, a contat cel mai mult!



"Când m-am așezat iar, a închis ochii. Era atât de frumoasă, că aș fi vrut să mă strecor în pielea ei și să devin ea, ca să știu cum e. Apoi m-am gândit că, dacă aș fi fost în pielea ei, n-aș mai fi putut să o văd decât în oglindă, poate că era mai bine să se strecoare ea în pielea mea. Nici atunci n-aș mai putea să o văd, dar cel puțin aș lua-o cu mine peste tot."

[Luís Queijo · Rating 5 out of 5]

Ainda que com um final surpreendente e daqueles que nunca se espera num livro, esta é uma história espantosamente bem escrita acerca da inocência, crueldade e amizade infantis. Umas vezes hilariante e outras bem triste fica na memória pela simplicidade e pelo bem conseguida. Dizer mais seria estragar a surpresa.
Espero que chegue ao Português, porque vale a pena.
Consegue perceber-se o Goncourt.
A ler, definitivamente.

[Maris Enok · Rating 5 out of 5]

Ilus, aga kurb raamat. Meisterlikult kirja pandud. Tõeliselt väärt lugemine!

[Shira · Rating 2 out of 5]

הנובלה כולה עד שני עמ' מהסוף מקבלת אצלי 3 כוכבים.
הסוף הוריד את הניקוד ל-2 כוכבים.

נובלה בה מסופר על ילד בן 12, חסר שם, שנקרא רק יותר מאוחר בכינוי "של," על שם החברה שכתובה על הז'קט האהוב עליו, שהוא נוהג ללבוש.
של קצת איטי מאחרים, הוא לא מבין ניואנסים קטנים בין אנשים והוא חווה את העולם אחרת. אחרי שמשחק עם סיגריה כמעט גורם לשריפה בתחנת דלק לידה מתגוררים הוריו, הם מחליטים לשלוח אותו לפנימייה לילדים מיוחדים. בתגובה של מחליט לברוח אל ה"מלחמה" על מנת להוכיח שאינו ילד יותר, ומתכנן לחזור ממנה גבר אמיתי, כדי להראות להוריו.
של מגיע רק עד הרמה שמעל העמק בו הוריו מתגוררים, כשמסעו נפסק (ואולי רק מתחיל?). הגורם לעצירתו היא ילדה יפה כבת גילו אליה הוא מתחבר.

ויוויאן היא ילדה שממציאה לעצמה ולשל עולם מכושף בו היא מלכה ויש לה כוחות. היא עושה זאת על מנת לברוח מהמציאות בה היא חיה, אליה הקורא מתוודע רק ברמזים, ע"י פנס בעין וחבורות כחולות על הזרועות. החברות בין של לויויאן חופשייה כל כך, מכיוון שוויוויאן אינה מתייחסת אל של כאל "מיוחד".

לאט לאט נשתלים רמזים לכך שהיא כלל אינה מבינה ששל אינו ילד ככל הילדים, וזו הסיבה להתנהגותה. כמו המכתב שהיא משאירה לו מבלי שעבר בראשה הרעיון ששל לא יהיה מסוגל לקרוא אותו, או המערה החשוכה אליה היא מכניסה אותו מבלי לחשוב איך הוא יגיב לכך, היא מאתגרת אותו לקפוץ לתהום של 20 מטר, מבלי שתחשוב לרגע שיש סיכוי כי הוא יעשה זאת.

של חי במציאות קשה עד לרגע שהוא מכיר את ויוויאן. אביו מכה אותו, בית הספר מוותר עליו, סבתו אומרת לו כי "עין הרע" העניש את אמו בכך שילדה אותו. ויוויאן אינה יודעת כי היא החברה האמיתית הראשונה של של. היא אינה מבינה את הכוח שיש לה עליו, עד כמה ילך רחוק כדי לשמור על מה שיש ביניהם. היא אפילו לא טורחת ללמוד את שמו האמיתי. היא זו שמדביקה לו את הכינוי "של".

אני לא יודעת מה הפואנטה של הסוף. לא ברור לי למה הוא היה צריך למות, באכזריות כזו ועוד בידיה של החברה היחידה שאי פעם היתה לו. אני לא יודעת מה רצה המחבר לומר בזה.
מסרים אחרים הועברו יפה מאד, על החברה והממסד (שמיוצגת כאן ע"י ויוויאן עצמה לא פחות מאשר הוריו ומנהל בית הספר) שאינם רואים את השונה והאיטי יותר. על עולמו הפנימי העשיר של זה שנראה בעיני אחרים אולי "מפגר".
המוות של של מרגיש קצת כאילו המחבר רצה לומר שבתקופה הזו ובמקום הזה - שנת 1965, באזור הכפרי של צרפת - לא היה מקום לאנשים כמו של.

[Juan Carlos malik · Rating 4 out of 5]

¿Para qué leer los pasatiempos de la reina que buscaba catarinas?

1. Ese final tan impactante y controversial te hará debatir muchísimo. Aunque el final es un tanto predecible.
2. El personaje de shell muestra perfectamente la inocencia y como esta puede causar mucho sufrimiento.
3. Los personajes antagónicos muestran idoneamente el camino del mal, la bondad, la comprensión y la reflexión acerca de los caminos buenos y malos de la vida.
4. La narrativa es adictiva y poética. Recrea perfectamente los escenarios, la personalidad de los niños y hasta los sentimientos de incertidumbre, sencillez y cariño y desesperanza.
5. EL SENTIMIENTO DEL MIEDO ESTA LATENTE EN CADA CAPITULO PARA LLEGAR A UN DESENLACE OSCURO.

[Reyer · Rating 3 out of 5]

French film director, screenwriter and novelist Jean-Baptiste Andrea (b. 1971) is best known today for his fourth novel Veiller sur elle , which won him the Prix Goncourt in 2023. Ma reine (2019) is his debut novel. The story revolves around a boy, the narrator, who grows up in a desolate area in France, where his parents run a petrol station. The boy feels like a misfit; unable to keep up at school and used to the idea of people disregarding him, he spends his days musing on the small world around him.

Parmi les missions qui m’étaient confiées, je devais remettre du papier toilette dans le réduit marqué C – le W était tombé et on ne l’avait jamais remis quand on avait constaté qu’il faisait un excellent dessous-de-plat. Le papier toilette, c’était un grand mot pour désigner un journal découpé en carrés, mais c’était justement ce que j’adorais, découper les carrés.

In the summer of 1965, when he finds out that his parents want to send him away to live with his sister, the boy runs away hoping to become a great ‘war soldier’. Instead, he meets Viviane, his ‘reine’, who offers him both imagination and a reality check, and the quiet shepherd Matti.

Ma reine is a typical coming-of-age novel. Written from the perspective of a child, it is first and foremost endearing, perhaps like Le petit prince . It took me some effort to ignore the implausibilities, but once I dared to go along, I had a lot of fun following the narrator’s wandering thoughts.

[Alice TUET · Rating 4 out of 5]

4,5
Très jolie histoire, une bulle de naïveté dans un monde de fous…aussi triste que beau

[Delphine B · Rating 4 out of 5]

Ma Reine, c'est une rencontre improbable, celle de deux enfants qui fuient leurs familles.
Un petit garçon différent des autres, qui quitte la station-service Shell tenue par ses vieux parents, après s'être fait gronder pour avoir failli provoquer un incendie.
Une fillette, Viviane, qui prétend être une reine, et va trouver une cachette pour le petit garçon, le ravitailler, jouer avec lui.
J'ai aimé lire ce roman onirique qui m'a surprise. Je me suis attachée à ces deux enfants dont on devine les blessures, pudiquement cachées derrière la façade de leur imagination. Premier roman de J. B. Andrea, c'est également le premier que je découvre de cet auteur, qui me donne envie de lire celui récompensé cette année par le prix Goncourt.

[Bobparr · Rating 2 out of 5]

Non è che sia andato molto avanti, ma mi viene in mente un libro di Delerm (Una sorsata di birra...) e la sua inconsistenza, velata dietro ad alcune massime indovinate.
Ugualmente, il procedere della storia mi è lievemente irritante e anche qui devo chiamare in causa un altro francese (Vite che non sono la mia, Carrère) il cui testo mi ha fatto umanamente prurito.
Qui si parla di altri argomenti, ma un lieve odore leggermente stomachevole, come di lumache schiacciate, non mi abbandona.
...
Ora che l'ho finito posso rilevare anche la scivolata nel patetico finale. Si vede che con i francesi non c'ho feeling.

[Maria Giannisi · Rating 3 out of 5]

Συγκινητικό, ιδιαίτερα στην αρχή και στο τέλος της ιστορίας.

[Mihail Victus · Rating 4 out of 5]

Vocea alienatului sună suficient de convingător, iar povestea, chiar dacă simplă (băiat fuge de acasă, întâlnește fată, se creează o legătură între ei), are farmecul și învățăturile ei.

[Hajer · Rating 4 out of 5]

Shell m'a fendu le coeur.

[imen zrour · Rating 4 out of 5]

Touchant et cruel.
Une leçon de vie. Shell me fait penser à tous les enfants « attardés », solitaires, différents qui existent sans vivre réellement.

[Jenny · Rating 4 out of 5]

Τρυφερό και σκληρό ταυτόχρονα, μου άρεσε πολύ. Ένα μικρό σε μέγεθος βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί και που αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση.