What do you think?
Rate this book
Nicolas en de verdwijning van de wereld
Hoe red je de wereld als jongen van acht? De achtjarige Nicolas heeft alle stripboeken over De Adelaar, een superheld die het opneemt tegen bovennatuurlijk sterke vijanden, al honderd keer gelezen. Zijn vader werkt hard, zijn moeder heeft haar eigen problemen en is vaak onbereikbaar voor Nicolas. Op een doodgewone middag komt er een verontrustende boodschap: een zwart gat is onderweg naar de aarde. De kans dat de mensheid en alles daaromheen zal worden weggevaagd is groot. Nicolas, worstelend met het verschil tussen fantasie en hoop, besluit net als De Adelaar alles op alles te zetten om de ramp af te wenden. Maar hoe red je de wereld als je acht bent?
256 pages, Paperback
Published January 19, 2019
4 people are currently reading
178 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 41 reviews
March 22, 2019
Nicolas en de verdwijning van de wereld is een vlot geschreven boek, waar je doorheen vliegt. Het verhaal blijft echter nazinderen. Niet zozeer het einde van de wereld weet te raken, maar vooral de erbarmelijke omstandigheden waarin Nicolas moet opgroeien raakten me diep in mijn hart. De schijnbaar simpele schrijfstijl van Anne Eekhout vond ik prachtig. Een aanrader voor fans van Alles wat er was.
Mijn complete recensie lees je op Oog op de Toekomst.
Mijn complete recensie lees je op Oog op de Toekomst.
January 6, 2025
Men zegt dat ik een zwarte ziel heb, maar zelfs ík vond dit erg duister. Heftig verhaal, weinig positiviteit, maar toch erg boeiend. Is dit wat er gebeurt met ons als de wereld vergaat?
January 15, 2019
Ik heb enorm uitgekeken naar het derde boek van Anne Eekhout, omdat ik Dogma en Op een nacht zo goed vond. En dan komt ze ook nog met dit boeiende thema. Haar schrijfstijl is weer net zo pakkend, met rake observaties. Nicolas ziet alles, maar oordeelt niet. Ik ervaar het lezen deze keer als minder compact, terwijl er toch weer zoveel in zit. Annes typische grimmige sfeer ligt vlak onder de oppervlakte van het gewone leven.
https://lalageleest.nl/2019/01/15/nic...
https://lalageleest.nl/2019/01/15/nic...
November 12, 2020
Git en git zwart is wel het minste wat je kan zeggen. Als een baby of een geboorte al geen enkele hoop kan bieden, dan verdient de wereld misschien wel te verdwijnen. Maar dan ook geen corona van de zonsverduistering op de kaft! Want in de wereld van Nicolas is het laatste beetje licht verdwenen. Zelfs z’n vlucht in z’n strips biedt geen soelaas. Dat ik bleef doorlezen heeft ermee te maken dat ik toch in het gedachte-experiment mee wilde gaan. Maar het laat me uiteindelijk te ontredderd achter.
July 23, 2020
Een boek waarin je wordt meegezogen (en flink ook!). Bizar knap hoe Anne Eekhout schrijft - en hoe dit verhaal zo beklemmend voelt, vooral tussen de regels door. Ik ben na dit boek heel benieuwd naar meer van haar.
November 26, 2023
⭐️⭐️⭐️✨️
wow that was a rollercoaster of emotions. i would definetely look up trigger warnings before reading, it can be really triggering. the book packs such a punch. it was not the best way to write such a synopsis, i would want more out of the story, but it was good as it is! definitely memorable.
wow that was a rollercoaster of emotions. i would definetely look up trigger warnings before reading, it can be really triggering. the book packs such a punch. it was not the best way to write such a synopsis, i would want more out of the story, but it was good as it is! definitely memorable.
May 25, 2023
what the fuck.
March 13, 2025
Nicolas verdween
July 27, 2020
3,5/4 sterren
Op een hele normale dag komt het bericht van premier Roelants dat een zwart gat onderweg is naar de aarde en de mensheid waarschijnlijk zal wegvagen. Alle stripboeken van De Adelaar, een superheld die het opneemt tegen bovennatuurlijk sterke vijanden, heeft Nicolas al eens gelezen. Zijn vader werkt hard, zijn moeder heeft andere problemen aan haar hoofd en is vaak afwezig.
Nicolas besluit zich net als De Adelaar alles op alles te zetten om de wereld te redden, maar ook om zijn pasgeboren zusje een kans te geven om te leven.
Een zwart gat, bestaat dat? Niemand weet het. Wat moet je doen met dit verontrustende nieuws? Mensen hamsteren, willen niet meer leven, hebben geen zin meer om te werken. Deze elementen zijn herkenbaar met het Coronavirus waar we afgelopen maanden mee te maken hadden en helaas nog steeds mee te maken hebben. Je voelt de paniek, wanhoop en angst bij de mensen in het boek en zeker ook bij Nicolas. Toch is er ook hoop.
Als personage wordt de achtjarige Nicolas erg goed neergezet. Hij bekijkt dingen zoals een kind die bekijkt, maar lijkt in sommige situaties volwassener dan bijvoorbeeld zijn ouders. Vader werkt om eten te krijgen, moeder is al langere tijd psychisch onstabiel. Hij probeert zich staande te houden, zo goed als dat kan als zijn ouders niet echt voor hem zorgen.
Nicolas ziet veel, maar heeft niet direct een oordeel. Hij constateert dingen en is bang. Hij voelt zich prettig en veilig bij overbuurvrouw Katja en identificeert zich met De Adelaar. De manier waarop de stripheld door het boek verweven is, is mooi. Nicolas is van plan de wereld te redden en oefent met vriend Joachim met vliegen. Tussendoor voel je mee met Emma en Nicolas, ze gaan achteruit en dat merk je aan alles. Je hoopt dat het beter gaat, dat ze opknappen, dat hun ouders weer gaan zorgen voor ze, maar ja… dat zwarte gat komt eraan hè?
Terwijl het boek eindigt, begint iets nieuws, maar voor hoelang? Een afgerond einde, maar toch ook een open einde, want niemand weet wat er werkelijk daarna zal gebeuren. Na het lezen had ik veel om over na te denken. Een verhaal dat op een andere manier werkelijkheid werd, over Nicolas en zijn kistje, over zijn ouders, over een paar bijzondere momenten waar een achtjarige bij betrokken is. Over het laatstgenoemde had ik soms mijn twijfels of is dat toch passend bij de situatie? Over wat dit fijn geschreven verhaal eigenlijk allemaal vertelt, meer dan er werkelijk geschreven is.
Hoewel dit boek in 2019 al uitkwam, is nu te zien hoe actueel dit verhaal eigenlijk is en wat dit nieuws van grote omvang met de mensheid doet. De sfeer van angst, hoop, wanhoop, geen zin meer hebben is voelbaar. Het heeft geen zin meer, want de wereld zal vergaan. Knap gedaan.
De vele verwerkte thema’s in dit verhaal zijn op een goede manier verwerkt. Eekhout schuwt niet om over zelfdoding, automutilatie, angst, depressie en scheiding te schrijven. Onderwerpen die bij de situatie passen, maar die vooral ook bij de leeftijdscategorie 15-18 jaar naar voren zouden kunnen komen. Ik ben benieuw hoe lezers met deze leeftijd het boek zullen ervaren.
Als laatste wil ik nog een compliment geven aan Anne Eekhout zelf. De manier van schrijven is fijn, knap, beklemmend, sfeervol en vlot en dat alles maakt dit boek ook erg goed.
Lees dit boek!
Op een hele normale dag komt het bericht van premier Roelants dat een zwart gat onderweg is naar de aarde en de mensheid waarschijnlijk zal wegvagen. Alle stripboeken van De Adelaar, een superheld die het opneemt tegen bovennatuurlijk sterke vijanden, heeft Nicolas al eens gelezen. Zijn vader werkt hard, zijn moeder heeft andere problemen aan haar hoofd en is vaak afwezig.
Nicolas besluit zich net als De Adelaar alles op alles te zetten om de wereld te redden, maar ook om zijn pasgeboren zusje een kans te geven om te leven.
Een zwart gat, bestaat dat? Niemand weet het. Wat moet je doen met dit verontrustende nieuws? Mensen hamsteren, willen niet meer leven, hebben geen zin meer om te werken. Deze elementen zijn herkenbaar met het Coronavirus waar we afgelopen maanden mee te maken hadden en helaas nog steeds mee te maken hebben. Je voelt de paniek, wanhoop en angst bij de mensen in het boek en zeker ook bij Nicolas. Toch is er ook hoop.
Als personage wordt de achtjarige Nicolas erg goed neergezet. Hij bekijkt dingen zoals een kind die bekijkt, maar lijkt in sommige situaties volwassener dan bijvoorbeeld zijn ouders. Vader werkt om eten te krijgen, moeder is al langere tijd psychisch onstabiel. Hij probeert zich staande te houden, zo goed als dat kan als zijn ouders niet echt voor hem zorgen.
Nicolas ziet veel, maar heeft niet direct een oordeel. Hij constateert dingen en is bang. Hij voelt zich prettig en veilig bij overbuurvrouw Katja en identificeert zich met De Adelaar. De manier waarop de stripheld door het boek verweven is, is mooi. Nicolas is van plan de wereld te redden en oefent met vriend Joachim met vliegen. Tussendoor voel je mee met Emma en Nicolas, ze gaan achteruit en dat merk je aan alles. Je hoopt dat het beter gaat, dat ze opknappen, dat hun ouders weer gaan zorgen voor ze, maar ja… dat zwarte gat komt eraan hè?
Terwijl het boek eindigt, begint iets nieuws, maar voor hoelang? Een afgerond einde, maar toch ook een open einde, want niemand weet wat er werkelijk daarna zal gebeuren. Na het lezen had ik veel om over na te denken. Een verhaal dat op een andere manier werkelijkheid werd, over Nicolas en zijn kistje, over zijn ouders, over een paar bijzondere momenten waar een achtjarige bij betrokken is. Over het laatstgenoemde had ik soms mijn twijfels of is dat toch passend bij de situatie? Over wat dit fijn geschreven verhaal eigenlijk allemaal vertelt, meer dan er werkelijk geschreven is.
Hoewel dit boek in 2019 al uitkwam, is nu te zien hoe actueel dit verhaal eigenlijk is en wat dit nieuws van grote omvang met de mensheid doet. De sfeer van angst, hoop, wanhoop, geen zin meer hebben is voelbaar. Het heeft geen zin meer, want de wereld zal vergaan. Knap gedaan.
De vele verwerkte thema’s in dit verhaal zijn op een goede manier verwerkt. Eekhout schuwt niet om over zelfdoding, automutilatie, angst, depressie en scheiding te schrijven. Onderwerpen die bij de situatie passen, maar die vooral ook bij de leeftijdscategorie 15-18 jaar naar voren zouden kunnen komen. Ik ben benieuw hoe lezers met deze leeftijd het boek zullen ervaren.
Als laatste wil ik nog een compliment geven aan Anne Eekhout zelf. De manier van schrijven is fijn, knap, beklemmend, sfeervol en vlot en dat alles maakt dit boek ook erg goed.
Lees dit boek!
July 21, 2024
Het idee van het verhaal vond ik interessant, maar de uitvoering viel me tegen. Een boek hoeft van mij niet rooskleurig te zijn, maar deze bak ellende deed overdreven aan. De personages waren ellendig, Nicolas' vriendschap met Joachim eindigde ellendig, zijn moeder is ellendig, Emma heeft het ook alleen maar ellendig en ga zo maar door. De personages deden me weinig tot niks. De enige personage die ik nog enigszins sympathiek vond was Katja, maar, je raadt het al, ook zij krijgt voornamelijk ellende voor haar kiezen.
Ook word ik een beetje moe van het idee in boeken dat de hele mensheid ineens massaal naar wordt na een ramp, of in dit geval bij een naderende ramp.
De schrijfstijl begon me naarmate ik vorderde in het verhaal ook wat tegen te staan, omdat het soms wat gekunsteld aandeed. Het perspectief vanuit het kind overtuigde me niet zo door het taalgebruik: iets te vaak 'poëtische' zinnen, hoewel ik zeker niet zou zeggen dat Anne Eekhout slecht schrijft.
Ook word ik een beetje moe van het idee in boeken dat de hele mensheid ineens massaal naar wordt na een ramp, of in dit geval bij een naderende ramp.
De schrijfstijl begon me naarmate ik vorderde in het verhaal ook wat tegen te staan, omdat het soms wat gekunsteld aandeed. Het perspectief vanuit het kind overtuigde me niet zo door het taalgebruik: iets te vaak 'poëtische' zinnen, hoewel ik zeker niet zou zeggen dat Anne Eekhout slecht schrijft.
February 27, 2020
Het boek gaat over de achtjarige Nicolas. De minister-president kondigt in een persconferentie aan dat er een zwart gat onderweg is naar de aarde. Dit zwarte gat dreigt de aarde te vernietigen. Nicolas is vast van plan de aarde te redden. Maar hoe doe je dat als jongen van acht?
Het genre van het boek is overduidelijk fantasie. Er wordt een wonderlijke wereld beschreven, eentje die we ons niet voor kunnen stellen, maar wel echt zou kunnen gebeuren. Het boek maakt een onvergetelijke indruk door de bijzondere personages. De hoofdpersoon is herkenbaar en realistisch en maakt alledaagse dingen mee. Het boek is realistisch en geloofwaardig geschreven.
Je wordt meegezogen in het verhaal, je krijgt het idee dat je het zelf ook op dat moment beleeft en je krijgt sympathie voor de ik-persoon, Nicolas. Ik kan me de wanhoop van de mensen voor stellen en ik vind dat dit erg treffend is beschreven. Je ervaart hoe de verschillende (hoofd) personen omgaan met een crisissituatie, wat terug te voeren is naar de ‘echte wereld’. Tijdens het lezen vroeg ik mezelf ook steeds af hoe ik zou handelen in dezelfde situatie. Daarnaast was is zo begaan met Nicolas, maar ook met zijn baby-zusje. Het liefst zou ik hen een knuffel geven.
Ondanks dat Nicolas nog maar 8 jaar is, zijn de uitspraken en gedachtes die hij heeft soms als die van een jong-volwassene. Nicolas wordt neergezet als een intelligent jongetje, die erg zorgzaam is. De mooiste zin uit het boek vond ik over het gemis van zijn vader: “Missen is iets dat je in je lichaam kan voelen. Als je iemand mist, voel je het in je borst. Alsof er iets gescheurd is en kleine druppels lekt.”
Doordat het boek zo meeslepend is geschreven, wordt de spanning opgebouwd. Je voelt de beklemmende sfeer en bent benieuwd wat er gaat gebeuren en of de wereld ook echt vergaat. Het psychologische effect is erg sterk. Er worden verschillende thema’s omschreven, maar niet duidelijk benoemd. Zo wordt het thema automutilatie behandeld, depressies (postnataal), scheidingen, vreemdgaan, maar ook zelfdoding. Deze thema’s worden zo treffend beschreven dat het niet anders kan dan dat je aan het denken wordt gezet. Niets uit het boek is helemaal zeker.
Het boek is vooral geschikt voor lezers vanaf 15 jaar. Ik vind de thematiek beter bij deze leeftijd passen en ik denk dat lezers zich beter een voorstelling kunnen maken van de problemen. Het boek zet aan tot nadenken, en heeft daarmee een zingevende functie.
Het genre van het boek is overduidelijk fantasie. Er wordt een wonderlijke wereld beschreven, eentje die we ons niet voor kunnen stellen, maar wel echt zou kunnen gebeuren. Het boek maakt een onvergetelijke indruk door de bijzondere personages. De hoofdpersoon is herkenbaar en realistisch en maakt alledaagse dingen mee. Het boek is realistisch en geloofwaardig geschreven.
Je wordt meegezogen in het verhaal, je krijgt het idee dat je het zelf ook op dat moment beleeft en je krijgt sympathie voor de ik-persoon, Nicolas. Ik kan me de wanhoop van de mensen voor stellen en ik vind dat dit erg treffend is beschreven. Je ervaart hoe de verschillende (hoofd) personen omgaan met een crisissituatie, wat terug te voeren is naar de ‘echte wereld’. Tijdens het lezen vroeg ik mezelf ook steeds af hoe ik zou handelen in dezelfde situatie. Daarnaast was is zo begaan met Nicolas, maar ook met zijn baby-zusje. Het liefst zou ik hen een knuffel geven.
Ondanks dat Nicolas nog maar 8 jaar is, zijn de uitspraken en gedachtes die hij heeft soms als die van een jong-volwassene. Nicolas wordt neergezet als een intelligent jongetje, die erg zorgzaam is. De mooiste zin uit het boek vond ik over het gemis van zijn vader: “Missen is iets dat je in je lichaam kan voelen. Als je iemand mist, voel je het in je borst. Alsof er iets gescheurd is en kleine druppels lekt.”
Doordat het boek zo meeslepend is geschreven, wordt de spanning opgebouwd. Je voelt de beklemmende sfeer en bent benieuwd wat er gaat gebeuren en of de wereld ook echt vergaat. Het psychologische effect is erg sterk. Er worden verschillende thema’s omschreven, maar niet duidelijk benoemd. Zo wordt het thema automutilatie behandeld, depressies (postnataal), scheidingen, vreemdgaan, maar ook zelfdoding. Deze thema’s worden zo treffend beschreven dat het niet anders kan dan dat je aan het denken wordt gezet. Niets uit het boek is helemaal zeker.
Het boek is vooral geschikt voor lezers vanaf 15 jaar. Ik vind de thematiek beter bij deze leeftijd passen en ik denk dat lezers zich beter een voorstelling kunnen maken van de problemen. Het boek zet aan tot nadenken, en heeft daarmee een zingevende functie.
October 13, 2024
Dit boek had sowieso met de nodige trigger warnings moeten komen: automutilatie van een 8-jarige, drugsgebruikende moeder, vergiftiging van een baby en zelfdoding.
Het is dat ik deze voor mijn werk moest lezen, anders was het een DNF geworden.
Mij is deze dystopie te duister en geeft geen enkele hoop. Nou viel hier ook geen gelukkig einde aan te geven, maar een einde waarbij de achtjarige Nicolas onder iets liefhebbender omstandigheden het einde van de wereld beleefde, had ik hem (en mezelf) toch echt gegund.
Het is dat ik deze voor mijn werk moest lezen, anders was het een DNF geworden.
Mij is deze dystopie te duister en geeft geen enkele hoop. Nou viel hier ook geen gelukkig einde aan te geven, maar een einde waarbij de achtjarige Nicolas onder iets liefhebbender omstandigheden het einde van de wereld beleefde, had ik hem (en mezelf) toch echt gegund.
January 16, 2022
Het idee achter dit boek heeft best wat interessants - er komt een zwart gat op de aarde af en niemand kan daar wat aan doen - maar voor mijn gevoel werkt de uitvoering niet. Ik had grote moeite met zo ongeveer alle karakters in het boek, op wie ik allemaal een volledig wijkteam af zou kunnen sturen. Daarnaast is dit boek gebouwd op het klassieke idee dat zodra er rampen gebeuren we alle 'beschaving' kwijt zijn en dan allemaal beesten worden, en na Rutger Bregman heb ik geen geduld meer voor dat idee. Tenslotte heb ik moeite met het einde,
De proza is mooi, maar dat is het enige pluspunt aan dit boek. Dit was niks voor mij.
De proza is mooi, maar dat is het enige pluspunt aan dit boek. Dit was niks voor mij.
December 5, 2023
Dystopisch einde. Kil plot, goed geschreven.
July 5, 2025
Het diepste, duisterste boek wat ik gelezen heb. Au.
January 7, 2025
Een verhaal waarin we zien hoe verwaarlozing tot waanzin kan leiden. Nicolaas wordt door zijn ouders niet gezien en gehoord, waardoor hij zich verliest in een stripserie. Dit leidt ertoe dat de scheidslijn tussen realiteit en verzinsels steeds verder voor hem vervaagt.
May 19, 2019
In deze derde roman van Anne Eekhout is het einde van de wereld op komst. Wat dat met de mens doet? Sommigen vervallen in totale apathie. Of kiezen ervoor het einde niet af te wachten. Weer anderen wenden zich tot God of de Kosmos. Of trachten te doen of het leven niet verandert. En tennissen van de steeds groter wordende sociale chaos leven we mee met het beschadigde jongetje Nicolas van 8 jaar. Die vast van plan is om superheld te worden en zo zijn babyzusje, ouders, beste vriendje en overbuurmeisje te redden...
Jeetje mina wat een beklemmend boek. Hoe knap ook, ik was blij toen ik het uit had... dat Nicolas af en toe toch meer ala een jochie van 11 praat dan als een jochie van 8: soit. Aanrader!
Jeetje mina wat een beklemmend boek. Hoe knap ook, ik was blij toen ik het uit had... dat Nicolas af en toe toch meer ala een jochie van 11 praat dan als een jochie van 8: soit. Aanrader!
January 1, 2021
Het was wel oké. Je kreeg inzicht in het denken en doen van een achtjarige in een noodsituatie. Best interessant, maar voor de rest een nogal sneu boek.
December 22, 2019
Prachtig geschreven, aangrijpend verhaal. Vooral hoe Nicolas zich staande probeert te houden, terwijl z'n ouders niet echt voor hem kunnen zorgen, vond ik erg droevig. En dan nog voor z'n babyzusje proberen te zorgen. :-( Dit boek is wel iets te duister voor mij. En bovendien, het hele 'klein laagje beschaving dat verdwijnt zodra we weten dat we allemaal dood gaan' gaat er bij mij niet in. Ik geloof nog in het goede van de mens (en voel me daarin gesterkt sinds ik 'De meeste mensen deugen' heb gelezen). Verhaal dus niet echt geloofwaardig voor mij, maar verder geweldig geschreven. In een paar dagen uitgelezen, spannend genoeg. Daarom 4 sterren.
June 4, 2019
Elke keer weer vind ik dat Anne Eekhout interessante ideeën heeft, en prettig schrijft, maar op de 1 of andere manier snap ik er niet al te veel van. Ze schrijft op de rand van de waanzin die in de realiteit gemixt wordt bij haar hoofdpersoon, en wat die waanzin dan is, wordt me nooit helemaal duidelijk. Ik kan er weinig mee maar ik blijf haar toch lezen.
September 15, 2025
Veel van de problemen in dit boek blijven wat onduidelijk, wat natuurlijk komt door het perspectief van een achtjarige. Dat maakt het soms lastig om in te schatten wát het probleem is van alle volwassenen om hem heen. Het gegeven (de aarde wordt over enkele maanden vernietigd door een zwart gat) is wel erg interessant. Hoe lang kan je, met dat in je achterhoofd, het normale leven nog volhouden?
March 31, 2025
Zo, dit boek was wel echt de personificatie van het zwarte gat waarin de wereld verdwijnt. Ik dacht steeds dat er nog wel een wending zou komen of dat Nicolas met zijn acht jaar wellicht iets niet helemaal goed begrepen had. Niet. Dan is het wel heel veel ellende.
February 23, 2019
Review soon on my blog .
September 10, 2020
echt een heel goed boek. zo goed geschreven, aanrader zolang je niet gevoeling bent voor selfharm!!
February 2, 2021
Knap geschreven, maar niks voor mij.
November 1, 2022
Wel goed geschreven maar het verhaal was niet helemaal pakkend ofzo denk ik.
Displaying 1 - 30 of 41 reviews