What do you think?
Rate this book
Atsiprašau!
Svarbiausia – pagarba vienas kitam
Mokykloje Jochemas nelaimingas: iš apkūnaus vaikino klasėje tyčiojamasi. Dovydas pašaipūnų trijulei nepritaria, bet laikosi nuošaly, bijodamas pats tapti auka. Klasės auklėtojas Tinas van Deikas taip pat į viską žiūri pro pirštus, jis kūno kultūros mokytojas ir jam nepatinka, kad Jochemas per jo pamokas toks nerangus.
Patyčios kiekvieną dieną vis žiauresnės. Įtampa darosi nepakeliama.
Po smagaus klasės vakarėlio Jochemas negrįžta namo. Kitą rytą jis nepasirodo ir klasėje. Visus persmelkia nerimas. Dovydas jaučia kaltę.
Kodėl niekas nė kartelio neužstojo Jochemo? Kodėl leido, kad visa tai vyktų?
Galbūt dar ne vėlu...
Sukrečianti ir pamokoma istorija.
Mokykloje Jochemas nelaimingas: iš apkūnaus vaikino klasėje tyčiojamasi. Dovydas pašaipūnų trijulei nepritaria, bet laikosi nuošaly, bijodamas pats tapti auka. Klasės auklėtojas Tinas van Deikas taip pat į viską žiūri pro pirštus, jis kūno kultūros mokytojas ir jam nepatinka, kad Jochemas per jo pamokas toks nerangus.
Patyčios kiekvieną dieną vis žiauresnės. Įtampa darosi nepakeliama.
Po smagaus klasės vakarėlio Jochemas negrįžta namo. Kitą rytą jis nepasirodo ir klasėje. Visus persmelkia nerimas. Dovydas jaučia kaltę.
Kodėl niekas nė kartelio neužstojo Jochemo? Kodėl leido, kad visa tai vyktų?
Galbūt dar ne vėlu...
Sukrečianti ir pamokoma istorija.
216 pages, Hardcover
First published January 1, 1996
27 people are currently reading
516 people want to read
About the author
Carry Slee
165 books164 followersCarolina Sophia (Carry) Slee (Amsterdam, July 1, 1949) is a Dutch children's author. She also writes books for adults.
Her books are based on teenagers, who have problems with their environment and are thus deeper into trouble. Or children who do not understand why mommy is acting so strangely, and where her big belly is suddenly coming from!
For her first books were her own daughters a major source of inspiration. For "Sorrow with mayonnaise" she used a lot of stories where a daughter came home. The atmosphere in the classroom in the book was exactly in the class of the subsidiary. The nasty girl Simone Slee is based on a neighbor kid that her daughters thought was very annoying.
As her daughters grew older, they often read the letters in the back page of the TV Guide. As she reads the letter from a boy who tells that his neighbor, who got bullied so badly, that she jumped in front of a train, Sled was so upside down of the story that she wrote the book "Regret" (1996). For this book she gets the prize of the Young Jury.
Her books are based on teenagers, who have problems with their environment and are thus deeper into trouble. Or children who do not understand why mommy is acting so strangely, and where her big belly is suddenly coming from!
For her first books were her own daughters a major source of inspiration. For "Sorrow with mayonnaise" she used a lot of stories where a daughter came home. The atmosphere in the classroom in the book was exactly in the class of the subsidiary. The nasty girl Simone Slee is based on a neighbor kid that her daughters thought was very annoying.
As her daughters grew older, they often read the letters in the back page of the TV Guide. As she reads the letter from a boy who tells that his neighbor, who got bullied so badly, that she jumped in front of a train, Sled was so upside down of the story that she wrote the book "Regret" (1996). For this book she gets the prize of the Young Jury.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 143 reviews
December 24, 2015
Wat een goed boek zeg!
Het laat zo goed zien wat de gevolgen van pesten (kunnen) zijn, erg leerzaam dus. Ook vond ik dat het boek lekker door las, ook al had ik de film al gezien.
Het laat zo goed zien wat de gevolgen van pesten (kunnen) zijn, erg leerzaam dus. Ook vond ik dat het boek lekker door las, ook al had ik de film al gezien.
June 20, 2021
5 stars
Heart-wrenching! Bullying, still a very important topic. And unfortunately still not enough is being done about it. Victims are being offered all kinds of training, while being told they have to learn to deal with it, the implicit message ding that it is their fault, they’re asking for it. What about the bullies? What about the hangers-on? There are some good programs that focus on the entire group/class, but they haven’t been largely implemented. So I still see kids staying home, too afraid to go to school, feeling depressed and worthless, and sometimes getting to the point where they just can’t take all the suffering anymore. Heart-wrenching…
Heart-wrenching! Bullying, still a very important topic. And unfortunately still not enough is being done about it. Victims are being offered all kinds of training, while being told they have to learn to deal with it, the implicit message ding that it is their fault, they’re asking for it. What about the bullies? What about the hangers-on? There are some good programs that focus on the entire group/class, but they haven’t been largely implemented. So I still see kids staying home, too afraid to go to school, feeling depressed and worthless, and sometimes getting to the point where they just can’t take all the suffering anymore. Heart-wrenching…
June 2, 2022
4 sterren - Nederlandse hardcover
Als meisje las ik dit boek al met tranen in mijn ogen. Toen ik ouder was heb ik het nog eens gelezen. Het blijft een mooi boek. Leeftijd speelt geen rol. Ik zou het iedereen aanraden, maar vooral aan jongeren. Het is goed om over dit soort verhalen na te denken. Ik hoop dat mijn kleinkinderen dit ooit ook voor school gaan lezen, nu zijn ze hiervoor nog te klein. Mijn dochters hebben het beide al gelezen. Het zou eigenlijk bij de lessen maatschappijleer gelezen moeten worden vind ik.
Als meisje las ik dit boek al met tranen in mijn ogen. Toen ik ouder was heb ik het nog eens gelezen. Het blijft een mooi boek. Leeftijd speelt geen rol. Ik zou het iedereen aanraden, maar vooral aan jongeren. Het is goed om over dit soort verhalen na te denken. Ik hoop dat mijn kleinkinderen dit ooit ook voor school gaan lezen, nu zijn ze hiervoor nog te klein. Mijn dochters hebben het beide al gelezen. Het zou eigenlijk bij de lessen maatschappijleer gelezen moeten worden vind ik.
November 17, 2020
spijt dat ik dit boek las
February 19, 2014
This book is about bullying. The main character is Jochem. He is being bullied and
he is unable to stand up for himself. It's getting worse day by day. David sees that
he can't handle it so he helps Jochem. Jochem thinks that David is a friend,
but after a horrible incident, David is not able to help Jochem.
This is a book which will get you deep inside. This is a story that happens
in daily life with millions of people. It's an exciting, sad and beautiful story
you have to read. This book will make you cry, so you have to use tissues.
Carry Slee is a writer who writes book for teenagers. Her books are all about teenager
problems. Some of her books are for little children who can read since a short time.
'Spijt' is an old book from 1996. 'Spijt' is the winner of the Kinderjury in 1997 and
the winner of the Jonge Jury in 1998 in the Netherlands.
he is unable to stand up for himself. It's getting worse day by day. David sees that
he can't handle it so he helps Jochem. Jochem thinks that David is a friend,
but after a horrible incident, David is not able to help Jochem.
This is a book which will get you deep inside. This is a story that happens
in daily life with millions of people. It's an exciting, sad and beautiful story
you have to read. This book will make you cry, so you have to use tissues.
Carry Slee is a writer who writes book for teenagers. Her books are all about teenager
problems. Some of her books are for little children who can read since a short time.
'Spijt' is an old book from 1996. 'Spijt' is the winner of the Kinderjury in 1997 and
the winner of the Jonge Jury in 1998 in the Netherlands.
February 18, 2018
Dit is het eerste boek van Carry Slee dat ik heb gelezen, hierna zijn er nog vele gevolgd.
Ik weet nog dat ik als 12-jarig meisje geraakt werd door het boek, ik vond het erg heftig om te lezen wat de gevolgen van pesten kunnen zijn. Nu ik het boek als volwassen vrouw weer heb gelezen, las ik pas dat er ook achterliggende boodschappen verscholen waren in het verhaal, zoals het aanpakken van racisme.
Ik heb het altijd erg knap gevonden van Carry Slee hoe zij zich wist te verplaatsen in de karakters uit het boek, de gedachtegangen van pubers. Voor mijn volledige essay over dit boek verwijs ik naar de ELO.
Ik weet nog dat ik als 12-jarig meisje geraakt werd door het boek, ik vond het erg heftig om te lezen wat de gevolgen van pesten kunnen zijn. Nu ik het boek als volwassen vrouw weer heb gelezen, las ik pas dat er ook achterliggende boodschappen verscholen waren in het verhaal, zoals het aanpakken van racisme.
Ik heb het altijd erg knap gevonden van Carry Slee hoe zij zich wist te verplaatsen in de karakters uit het boek, de gedachtegangen van pubers. Voor mijn volledige essay over dit boek verwijs ik naar de ELO.
March 11, 2018
Zullen ze echt spijt hebben?
‘Hé , etterende zweer, smaakt het een beetje?’ Remco stopt zijn mandarijnenschillen in Jochems beker. De chocola plenst er aan alle kanten overheen. ‘Je morst, varken, drink op’ Remco en Sanne grijpen Jochems hoofd vast en duwen zijn gezicht omlaag. ‘Oplikken!’ Ze duwen net zo lang tot Jochems tong de tafel schoonlikt. Pesten: overduidelijk het thema van dit boek. Carry Slee wist in 1996 een boek te schrijven dat anno 2018 nog steeds actueel is.
Jochem wordt in het boek 'Spijt' van Carry Slee gepest door een aantal leerlingen uit zijn klas. David, zijn klasgenoot, schaamt zich voor het pestgedrag, maar durft er niks tegen in te brengen. Bang om zelf gepest te worden. Na een verschrikkelijk schoolfeest, gaat het helemaal mis. Door het actuele thema pesten, is dit overduidelijk een hier-en-nu verhaal.
Na het boek opengeslagen te hebben, heb ik het niet meer neergelegd. Ik heb het boek in ongeveer twee uurtjes uitgelezen en het heeft me erg geëmotioneerd. Daardoor kan ik zeggen dat ik Spijt een erg goed boek vind, zeker voor de jeugd. Een boek wat zeker gelezen moet worden door kinderen, omdat de pesterijen op een zodanige manier beschreven worden dat het binnenkomt en je niet meer loslaat. Een boek dat laat zien dat het ook gruwelijk fout kan gaan en kinderen aan het denken zal zetten of pesten wel juist is. Dat is in mijn ogen ook de les die Carry Slee mee wilt geven met dit boek: pesten is fout en het moet stoppen, want het kan ernstige gevolgen hebben.
De lezer leest vanuit het perspectief van David. Dit is naar mijn mening erg verfrissend, omdat het verhaal door een buitenstaander beschreven wordt en niet door de pester of gepeste. Jammer vind ik wel dat het personage van Jochem amper uitgewerkt is. Als dit het geval was geweest, was het verhaal nog ingrijpender geweest. Het taalgebruik past bij de doelgroep en het verhaal bevat veel dialogen. Zelf vind ik dit minder, maar ik denk dat het de jeugd erg aanspreekt.
Concluderend kan ik zeggen dat het een erg ingrijpend en confronterend boek is. Ik vind het erg geschikt voor de jeugd en ik vind het ook een boek voor op een verplichte leeslijst, omdat elk kind hier over zou moeten lezen.
‘Hé , etterende zweer, smaakt het een beetje?’ Remco stopt zijn mandarijnenschillen in Jochems beker. De chocola plenst er aan alle kanten overheen. ‘Je morst, varken, drink op’ Remco en Sanne grijpen Jochems hoofd vast en duwen zijn gezicht omlaag. ‘Oplikken!’ Ze duwen net zo lang tot Jochems tong de tafel schoonlikt. Pesten: overduidelijk het thema van dit boek. Carry Slee wist in 1996 een boek te schrijven dat anno 2018 nog steeds actueel is.
Jochem wordt in het boek 'Spijt' van Carry Slee gepest door een aantal leerlingen uit zijn klas. David, zijn klasgenoot, schaamt zich voor het pestgedrag, maar durft er niks tegen in te brengen. Bang om zelf gepest te worden. Na een verschrikkelijk schoolfeest, gaat het helemaal mis. Door het actuele thema pesten, is dit overduidelijk een hier-en-nu verhaal.
Na het boek opengeslagen te hebben, heb ik het niet meer neergelegd. Ik heb het boek in ongeveer twee uurtjes uitgelezen en het heeft me erg geëmotioneerd. Daardoor kan ik zeggen dat ik Spijt een erg goed boek vind, zeker voor de jeugd. Een boek wat zeker gelezen moet worden door kinderen, omdat de pesterijen op een zodanige manier beschreven worden dat het binnenkomt en je niet meer loslaat. Een boek dat laat zien dat het ook gruwelijk fout kan gaan en kinderen aan het denken zal zetten of pesten wel juist is. Dat is in mijn ogen ook de les die Carry Slee mee wilt geven met dit boek: pesten is fout en het moet stoppen, want het kan ernstige gevolgen hebben.
De lezer leest vanuit het perspectief van David. Dit is naar mijn mening erg verfrissend, omdat het verhaal door een buitenstaander beschreven wordt en niet door de pester of gepeste. Jammer vind ik wel dat het personage van Jochem amper uitgewerkt is. Als dit het geval was geweest, was het verhaal nog ingrijpender geweest. Het taalgebruik past bij de doelgroep en het verhaal bevat veel dialogen. Zelf vind ik dit minder, maar ik denk dat het de jeugd erg aanspreekt.
Concluderend kan ik zeggen dat het een erg ingrijpend en confronterend boek is. Ik vind het erg geschikt voor de jeugd en ik vind het ook een boek voor op een verplichte leeslijst, omdat elk kind hier over zou moeten lezen.
July 19, 2021
Ein Jugendbuch, das eine Liebesgeschichte um eine Mobbinggeschichte wickelt, damit diese dem jugendlichen Leser besser schmeckt und bekömmlicher im Abgang ist.
Das funktioniert ganz gut und ist auch noch mit 10% geistiger Rechenkapazität vollständig verständlich, wobei ich das Mobbingthema allzu schematisch und die juvenile Zick-Zack-Liebesblödigkeit recht klischiert fand.
Das funktioniert ganz gut und ist auch noch mit 10% geistiger Rechenkapazität vollständig verständlich, wobei ich das Mobbingthema allzu schematisch und die juvenile Zick-Zack-Liebesblödigkeit recht klischiert fand.
Read
December 22, 2017Ik herinner niet veel meer van dit boek, behalve dat we het op de basisschool hebben moeten lezen en dat ik ontzettend geraakt werd door het verhaal. Als ik er nu aan terug denk, voel ik me nog steeds verdrietig over de gebeurtenissen in dit boek en ik wil het nu herlezen
October 20, 2022
Re-read.
April 10, 2018
Dit boek behoort tot het genre hier-en-nu-verhalen. Enkele kenmerken van zulke verhalen komen in dit boek duidelijk naar voren. Het boek speelt zich af in de belevingswereld van jongeren van nu, de lezer kan er veel van zichzelf in herkennen. Het verhaal speelt zich voornamelijk af op een middelbare school, een plek waar jongeren veel van hun tijd besteden. Ook de beschrijving van de relatie tussen ouder en kind vind ik typerend voor een hier-en-nu-verhaal. In dit boek wordt de volwassene ouder niet meer omschreven als een alwetend en beter-wetend persoon. Er is zelfs ruimte voor het hoofdpersonage, de tiener David, om advies te geven aan zijn moeder over hoe zij het haar eigen moeder (David’s oma) om moet gaan. Ook deze relatie vind ik typerend voor dit genre. Er wordt een beeld geschetst van een hedendaagse moeder die tegen haar eigen moeder in wilt gaan maar dit nog niet helemaal durft; zij zit in een kloof tussen aan de ene kant het vanzelfsprekende respect tegenover je ouders als aan de andere kant het hedendaagse participatie-model binnen de opvoeding, waarbij de mening van het kind ook een rol speelt.
Het verhaal gaat over David, die op school de pesterijen gericht aan Jochem met lede ogen aanziet. Hij wil graag voor hem opkomen maar durft dit eigenlijk niet zo goed, bang om zelf ook gepest te worden. Daarnaast is David verliefd op Vera, maar ook met die gevoelens durft hij niet veel te doen. Op het moment dat Jochem na een klassenfeest spoorloos verdwijnt begint Jochem zich schuldig te voelen; was hij maar voor Jochem opgekomen. Uiteindelijk wordt Jochem’s lichaam gevonden in een meer, waaruit blijkt dat hij zelfmoord gepleegd heeft. Deze gebeurtenis zorgt ervoor dat David besluit iets met zijn schuldgevoel te doen, hij zet alles op alles om ervoor te zorgen dat andere jongeren die gepest worden zich niet meer alleen voelen.
In Spijt! wordt een meeslepend verhaal verteld wat veel jonge lezers zal raken. Ik vind het een erg geschikt boek voor hen, omdat het een goed beeld geeft van verschillende rollen binnen pestgedrag. De gevoelens staan centraal maar het verhaal eindigt niet somber. Het hoofdpersonage weet uiteindelijk een manier te vinden om met zijn schuldgevoel om te gaan waarmee het boek aangeeft dat doorzettingsvermogen beloond wordt met een happy end. Ook de zingevende functie komt via het hoofdpersonage naar voren. Ondanks dat hij zelf niet actief pestte, voelde hij zich toch schuldig over wat er met Jochem gebeurd is omdat hij niet voor hem opkwam. Hierover geeft het boek stof tot discussie.
Qua taalgebruik weet Carry Slee mijns inziens goed aan te sluiten op het niveau van de jonge lezer, al gebruikt ze soms wat woorden die voor mij de plank misslaan. Dit gebeurt vooral in situaties waarin ze letterlijk weergeeft wat een personage zegt en daarbij spreektaal gebruikt die naar mijn weten nooit gebruikt is door jongeren. Desondanks denk ik zeker dat dit boek veel jonge lezers zal aanspreken, het verhaal wordt mooi opgebouwd en er gebeuren weinig situaties die losstaan van de rode draad van het verhaal. Zo kan de lezer zich helemaal inleven in het verhaal. Er zal voor veel jonge lezers wel een personage in het boek zitten waarmee ze zich kunnen identificeren, wat dit boek een meerwaarde geeft.
Het verhaal gaat over David, die op school de pesterijen gericht aan Jochem met lede ogen aanziet. Hij wil graag voor hem opkomen maar durft dit eigenlijk niet zo goed, bang om zelf ook gepest te worden. Daarnaast is David verliefd op Vera, maar ook met die gevoelens durft hij niet veel te doen. Op het moment dat Jochem na een klassenfeest spoorloos verdwijnt begint Jochem zich schuldig te voelen; was hij maar voor Jochem opgekomen. Uiteindelijk wordt Jochem’s lichaam gevonden in een meer, waaruit blijkt dat hij zelfmoord gepleegd heeft. Deze gebeurtenis zorgt ervoor dat David besluit iets met zijn schuldgevoel te doen, hij zet alles op alles om ervoor te zorgen dat andere jongeren die gepest worden zich niet meer alleen voelen.
In Spijt! wordt een meeslepend verhaal verteld wat veel jonge lezers zal raken. Ik vind het een erg geschikt boek voor hen, omdat het een goed beeld geeft van verschillende rollen binnen pestgedrag. De gevoelens staan centraal maar het verhaal eindigt niet somber. Het hoofdpersonage weet uiteindelijk een manier te vinden om met zijn schuldgevoel om te gaan waarmee het boek aangeeft dat doorzettingsvermogen beloond wordt met een happy end. Ook de zingevende functie komt via het hoofdpersonage naar voren. Ondanks dat hij zelf niet actief pestte, voelde hij zich toch schuldig over wat er met Jochem gebeurd is omdat hij niet voor hem opkwam. Hierover geeft het boek stof tot discussie.
Qua taalgebruik weet Carry Slee mijns inziens goed aan te sluiten op het niveau van de jonge lezer, al gebruikt ze soms wat woorden die voor mij de plank misslaan. Dit gebeurt vooral in situaties waarin ze letterlijk weergeeft wat een personage zegt en daarbij spreektaal gebruikt die naar mijn weten nooit gebruikt is door jongeren. Desondanks denk ik zeker dat dit boek veel jonge lezers zal aanspreken, het verhaal wordt mooi opgebouwd en er gebeuren weinig situaties die losstaan van de rode draad van het verhaal. Zo kan de lezer zich helemaal inleven in het verhaal. Er zal voor veel jonge lezers wel een personage in het boek zitten waarmee ze zich kunnen identificeren, wat dit boek een meerwaarde geeft.
March 7, 2018
Eenzaam, te dik en gepest.
`Stel je niet aan’, het is maar plagen!’ Hoor je dat ook wel eens? Wanneer is iets plagen en wanneer is iets pesten? Stel je je inderdaad aan? Pesten, een onderwerp waar we allemaal wel wat vanaf weten, maar weten we ook allemaal wat er met de gepeste persoon kan gebeuren?
Jochem is een puberjongen uit de tweede klas en hij wordt gepest door een drietal leerlingen uit zijn klas, genaamd: Sanne, Remco en Justin. Jochem is dik en durft niet voor zichzelf op te komen. De hele klas heeft het door dat Jochem gepest wordt, maar niemand die er wat aan doet. Zelfs de gymleraar doet mee met de pesterijen. Stilzwijgend, zonder kwade bedoelingen, werken ze mee aan Jochems ondergang. Er is één leerling uit de klas die zich wel het lot van Jochem aantrekt, maar niet goed weet hoe hij iets tegen het pesten kan doen, een jongen genaamd David. Wanneer David en Nienke op een dag te horen krijgen dat Jochem na het klassenfeest niet thuis is gekomen en ze de tas van Jochem in een meer vinden, is het misschien al te laat…
Ik werd persoonlijk erg geraakt door dit verhaal. Maar er ontstond ook een vorm van woede bij mij. Ik weet uit persoonlijke ervaringen hoe het voelt om zo gepest te worden en dat Jochem in zijn geval niet van zich af durft te bijten en hij zijn geluk zo in de weg laat zitten door die pestkoppen, dat maakt dat bij mij het boek deze verschillende emoties opwekte. Hierdoor ben ik wel aan het denken gezet. Ook ik doe niet genoeg tegen mensen die pesten en ik kan hier zeker van leren.
Het boek Spijt is geschreven door Carry Slee. Het boek heeft deze naam gekregen omdat de klasgenoten van Jochem niets aan het gepest in de klas hebben gedaan en omdat ze te ver zijn gegaan met pesten, nu het misschien te laat is, hebben ze spijt.
Het boek Spijt hoort tot het genre hier-en-nu-verhalen omdat de wereld in het boek zich in dezelfde wereld als nu afspeelt. De meeste Carry Slee verhalen behoren tot dit genre omdat ze gaan over recente maatschappelijke problemen zoals: zinloos geweld, alcoholmisbruik, seksueel misbruik, enz. Carry Slee maakt onderwerpen als discriminatie, drugs en pesten inzichtelijk en bespreekbaar voor jongeren en ze heeft met haar boeken een grote rol gespeeld in de leesbevordering van kinderen, daarom kreeg ze een koninklijke onderscheiding: ze werd benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. De visie van Carry Slee is voornamelijk om boeken te schrijven waar kinderen zich in kunnen verplaatsen en aan de hand daarvan op hun eigen gedragingen kunnen reflecteren en ervan kunnen leren.
In het boek begin je midden in het verhaal en je wordt er meteen in meegesleept. De schrijfstijl van het boek is voor de doelgroep 12+ goed te doen en je leest het verhaal makkelijk weg omdat iedereen zich wel kan inleven in dit verhaal. Iedereen is wel eens een keer gepest. De vertelde tijd in het boek zal ongeveer 2 weken tot een maand zijn en het speelt zich af in Nederland. Het verhaal wordt door een alwetende verteller verteld in een continue volgorde. Een voorbeeld hiervan: Het is zaterdagmorgen; geen wekker, geen moeder die je wakker maakt. David heeft tot elf uur uitgeslapen. Hij heeft een heel weekend voor zich, onder vervelende vakken en saaie leraren. Dat alles moet toch genoeg zijn voor een swingend humeur.
Het boek is 100% een aanrader voor jong en oud. Door dit boek te lezen zouden kinderen inzicht kunnen krijgen op de consequenties die vast kunnen zitten aan pestgedrag. Hierdoor zouden ze kunnen beseffen wat het met de gevoelens van een ander kan doen en kunnen ze hiervan leren. Het boek Spijt geeft impliciet normen en waarden mee aan kinderen, dit is tevens ook de pedagogische en zingevende functie van het boek.
`Stel je niet aan’, het is maar plagen!’ Hoor je dat ook wel eens? Wanneer is iets plagen en wanneer is iets pesten? Stel je je inderdaad aan? Pesten, een onderwerp waar we allemaal wel wat vanaf weten, maar weten we ook allemaal wat er met de gepeste persoon kan gebeuren?
Jochem is een puberjongen uit de tweede klas en hij wordt gepest door een drietal leerlingen uit zijn klas, genaamd: Sanne, Remco en Justin. Jochem is dik en durft niet voor zichzelf op te komen. De hele klas heeft het door dat Jochem gepest wordt, maar niemand die er wat aan doet. Zelfs de gymleraar doet mee met de pesterijen. Stilzwijgend, zonder kwade bedoelingen, werken ze mee aan Jochems ondergang. Er is één leerling uit de klas die zich wel het lot van Jochem aantrekt, maar niet goed weet hoe hij iets tegen het pesten kan doen, een jongen genaamd David. Wanneer David en Nienke op een dag te horen krijgen dat Jochem na het klassenfeest niet thuis is gekomen en ze de tas van Jochem in een meer vinden, is het misschien al te laat…
Ik werd persoonlijk erg geraakt door dit verhaal. Maar er ontstond ook een vorm van woede bij mij. Ik weet uit persoonlijke ervaringen hoe het voelt om zo gepest te worden en dat Jochem in zijn geval niet van zich af durft te bijten en hij zijn geluk zo in de weg laat zitten door die pestkoppen, dat maakt dat bij mij het boek deze verschillende emoties opwekte. Hierdoor ben ik wel aan het denken gezet. Ook ik doe niet genoeg tegen mensen die pesten en ik kan hier zeker van leren.
Het boek Spijt is geschreven door Carry Slee. Het boek heeft deze naam gekregen omdat de klasgenoten van Jochem niets aan het gepest in de klas hebben gedaan en omdat ze te ver zijn gegaan met pesten, nu het misschien te laat is, hebben ze spijt.
Het boek Spijt hoort tot het genre hier-en-nu-verhalen omdat de wereld in het boek zich in dezelfde wereld als nu afspeelt. De meeste Carry Slee verhalen behoren tot dit genre omdat ze gaan over recente maatschappelijke problemen zoals: zinloos geweld, alcoholmisbruik, seksueel misbruik, enz. Carry Slee maakt onderwerpen als discriminatie, drugs en pesten inzichtelijk en bespreekbaar voor jongeren en ze heeft met haar boeken een grote rol gespeeld in de leesbevordering van kinderen, daarom kreeg ze een koninklijke onderscheiding: ze werd benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. De visie van Carry Slee is voornamelijk om boeken te schrijven waar kinderen zich in kunnen verplaatsen en aan de hand daarvan op hun eigen gedragingen kunnen reflecteren en ervan kunnen leren.
In het boek begin je midden in het verhaal en je wordt er meteen in meegesleept. De schrijfstijl van het boek is voor de doelgroep 12+ goed te doen en je leest het verhaal makkelijk weg omdat iedereen zich wel kan inleven in dit verhaal. Iedereen is wel eens een keer gepest. De vertelde tijd in het boek zal ongeveer 2 weken tot een maand zijn en het speelt zich af in Nederland. Het verhaal wordt door een alwetende verteller verteld in een continue volgorde. Een voorbeeld hiervan: Het is zaterdagmorgen; geen wekker, geen moeder die je wakker maakt. David heeft tot elf uur uitgeslapen. Hij heeft een heel weekend voor zich, onder vervelende vakken en saaie leraren. Dat alles moet toch genoeg zijn voor een swingend humeur.
Het boek is 100% een aanrader voor jong en oud. Door dit boek te lezen zouden kinderen inzicht kunnen krijgen op de consequenties die vast kunnen zitten aan pestgedrag. Hierdoor zouden ze kunnen beseffen wat het met de gevoelens van een ander kan doen en kunnen ze hiervan leren. Het boek Spijt geeft impliciet normen en waarden mee aan kinderen, dit is tevens ook de pedagogische en zingevende functie van het boek.
March 12, 2018
Spijt?
Spijt! is een boek dat erg aangrijpend inspeelt op je emoties. Carry Slee, de koningin van de hier-en-nu jeugdverhalen, laat je nadenken over wat jij doet tegen pesterijen. En doe jij wel genoeg?
Spijt! is een echt hier-en-nu verhaal. Het verhaal zou zich af kunnen spelen in een zelfde wereld als de echte. Met de personages kun je je makkelijk identificeren en ze zijn van vlees en bloed. Carry Slee schrijft voornamelijk hier-en-nu verhalen. Bekende jeugdboeken zijn Kapot, Kappen en Razend. De thema’s die in deze boeken terug komen zijn pesten, geweld en spanning. Haar boeken zijn gebaseerd op de problemen die (voornamelijk) tieners in hun omgeving tegen komen.
Veel zullen zeggen dat Spijt! over de dikkere Jochem gaat, omdat hij gepest wordt en hij in de meest verschrikkelijke situaties terecht komt. Maar ik zou zeggen dat dit hier-en-nu verhaal over David gaat. David heeft wel door dat het populaire groepje van Sanne er alles aan doet om het leven van Jochem kapot te maken, maar hij doet hier te weinig aan. Zelfs als gymleraar van Dijk mee doet in dit gedrag, houdt David zich in de achtergrond. Wel geeft hij aan dat hij Jochem kan helpen, maar hier wil Jochem niets van weten. Jochem heeft zo’n gevoel van wantrouwen dat hij niemand dicht tot hem laat. David houdt nu steeds meer afstand en begint meer op te trekken met zijn ware liefde Vera. Op de avond van het klassenfeest gaan de pesterijen op Jochem zo ver, dat Jochem deze keer wel om hulp vraagt bij David. David kan hem op dat moment niet helpen, omdat hij zo druk bezig is met Vera. Als David de volgende dag hoort dat Jochem niet thuis gekomen is van het feest, weet hij dat het te laat is..
Ik heb de film Spijt! ooit in de bioscoop gekeken. Met tranen liep ik de zaal uit. Het boek had ik nog nooit gelezen. Omdat de film mij zo erg aansprak, ben ik het boek gaan lezen. Het verhaal kwam nu nog harder aan. Ik vind het heel aangrijpend hoe Carry Slee de pesterijen beschrijft. Door de alwetende verteller krijg je van elke personage zijn/haar verhaal te weten. Vooral de kant van David vond ik erg zielig om te lezen. Hij wist niet wat hij moest doen tegen het pestgedrag van het groepje van Sanne, maar hij wilde Jochem wel helpen. Dit heeft me zeker aan het denken gezet. Ik zou het ook moeilijk vinden om te kiezen.
Het taalgebruik is niet moeilijk. Omdat de doelgroep van 12 tot 18 jaar is, worden er geen lastige woorden gebruikt. Ook de stijl is simpel en daarom fijn te lezen. Het basisconflict individu contra maatschappij wordt het meest gebruikt in dit jeugdboek. David wil niet dat de stoere, populaire groep van Sanne tegen hem keert, maar hij wil Jochem wel graag helpen.
Spijt! is voor iedere tiener zeker een aanrader, maar ook ouderen kunnen hier wat van leren. Je krijgt zicht op de gevolgen van pestgedrag. In Spijt! wordt laten zien wat er gebeurt als je te laat bent met ingrijpen…
Spijt! is een boek dat erg aangrijpend inspeelt op je emoties. Carry Slee, de koningin van de hier-en-nu jeugdverhalen, laat je nadenken over wat jij doet tegen pesterijen. En doe jij wel genoeg?
Spijt! is een echt hier-en-nu verhaal. Het verhaal zou zich af kunnen spelen in een zelfde wereld als de echte. Met de personages kun je je makkelijk identificeren en ze zijn van vlees en bloed. Carry Slee schrijft voornamelijk hier-en-nu verhalen. Bekende jeugdboeken zijn Kapot, Kappen en Razend. De thema’s die in deze boeken terug komen zijn pesten, geweld en spanning. Haar boeken zijn gebaseerd op de problemen die (voornamelijk) tieners in hun omgeving tegen komen.
Veel zullen zeggen dat Spijt! over de dikkere Jochem gaat, omdat hij gepest wordt en hij in de meest verschrikkelijke situaties terecht komt. Maar ik zou zeggen dat dit hier-en-nu verhaal over David gaat. David heeft wel door dat het populaire groepje van Sanne er alles aan doet om het leven van Jochem kapot te maken, maar hij doet hier te weinig aan. Zelfs als gymleraar van Dijk mee doet in dit gedrag, houdt David zich in de achtergrond. Wel geeft hij aan dat hij Jochem kan helpen, maar hier wil Jochem niets van weten. Jochem heeft zo’n gevoel van wantrouwen dat hij niemand dicht tot hem laat. David houdt nu steeds meer afstand en begint meer op te trekken met zijn ware liefde Vera. Op de avond van het klassenfeest gaan de pesterijen op Jochem zo ver, dat Jochem deze keer wel om hulp vraagt bij David. David kan hem op dat moment niet helpen, omdat hij zo druk bezig is met Vera. Als David de volgende dag hoort dat Jochem niet thuis gekomen is van het feest, weet hij dat het te laat is..
Ik heb de film Spijt! ooit in de bioscoop gekeken. Met tranen liep ik de zaal uit. Het boek had ik nog nooit gelezen. Omdat de film mij zo erg aansprak, ben ik het boek gaan lezen. Het verhaal kwam nu nog harder aan. Ik vind het heel aangrijpend hoe Carry Slee de pesterijen beschrijft. Door de alwetende verteller krijg je van elke personage zijn/haar verhaal te weten. Vooral de kant van David vond ik erg zielig om te lezen. Hij wist niet wat hij moest doen tegen het pestgedrag van het groepje van Sanne, maar hij wilde Jochem wel helpen. Dit heeft me zeker aan het denken gezet. Ik zou het ook moeilijk vinden om te kiezen.
Het taalgebruik is niet moeilijk. Omdat de doelgroep van 12 tot 18 jaar is, worden er geen lastige woorden gebruikt. Ook de stijl is simpel en daarom fijn te lezen. Het basisconflict individu contra maatschappij wordt het meest gebruikt in dit jeugdboek. David wil niet dat de stoere, populaire groep van Sanne tegen hem keert, maar hij wil Jochem wel graag helpen.
Spijt! is voor iedere tiener zeker een aanrader, maar ook ouderen kunnen hier wat van leren. Je krijgt zicht op de gevolgen van pestgedrag. In Spijt! wordt laten zien wat er gebeurt als je te laat bent met ingrijpen…
March 11, 2019
Spijt
De middelbare scholier Jochem wordt regelmatig gepest. David, een medescholier van Jochem, vindt dit pestgedrag van zijn klasgenoten niet kunnen en wil er wel wat aan doen, maar hij durft niet. David belooft aan Jochem dat hij hem, de volgende keer als Jochem gepest wordt, zal helpen. David wordt in de loop van het schooljaar verliefd op een meisje uit zijn klas. David organiseert een klassenfeest waarbij het desbetreffende meisje – die Davids hart sneller doet kloppen – een andere jongen zoent. David is goed van streek hierdoor. Jochem, die ondertussen een vriend van David is geworden, wordt wederom gepest. Sanne is hier onder andere bij betrokken – zij is de meest aanwezige pester van Jochem. Op het feest van David vraagt Jochem als laatste wanhopige schreeuw om de hulp van David. Helaas is David te druk met zichzelf en ziet hij Jochem over het hoofd. Jochem is het pestgedrag van zijn klasgenoten zat. Zelfs zijn beste vriend David vergeet hem nu. Hoe Jochem deze tegenslagen aangaat is onvergetelijk als lezer.
Thematiek is hier-en-nu-verhalen. De onderwerpen uit deze thriller zijn pesten en verliefdheid. Dit zijn mooie voorbeelden van hier-en-nu-verhalen. Ik vind het een heel intrigerend boek. Als vijftienjarige jongen grijpt dit boek je zeker aan. Mede omdat je dan zelf op de middelbare school zit en dit pestgedrag jou ook kan overkomen. Het boek is heel realistisch geschreven. Wat ik zo goed vind aan de boeken van Carry Slee is dat haar boeken niet altijd goed hoeven af te lopen.
Carry Slee is voornamelijk een schrijfster van jeugdboeken. Carry Slee is een mooi voorbeeld van de geschreven taal voor kinderboeken. Ze gebruikt woorden die kinderen vanaf elf jaar zeker zullen begrijpen. Niet te moeilijk en veel woorden uit het dagelijks leven. De boeken van Carry Slee zijn niet voorspelbaar. Zo lopen veel van haar boeken niet goed af. Bij dit boek zitten er twee lagen in qua afloop. Aan de ene kant de ellende omtrent Jochem. Aan de andere kant zien de treiteraars van nu in dat pesten desastreuze gevolgen kan hebben. Kinderen die dit lezen zullen hierdoor minder snel gaan pesten. Zo is dit boek educatief voor alle mensen. Het boek is geschreven vanuit één perspectief; David.
De film echter niet. In de film zie je ook beelden vanuit het perspectief van Jochem en andere personages
Het boek krijgt vijf van de vijf sterren.
De middelbare scholier Jochem wordt regelmatig gepest. David, een medescholier van Jochem, vindt dit pestgedrag van zijn klasgenoten niet kunnen en wil er wel wat aan doen, maar hij durft niet. David belooft aan Jochem dat hij hem, de volgende keer als Jochem gepest wordt, zal helpen. David wordt in de loop van het schooljaar verliefd op een meisje uit zijn klas. David organiseert een klassenfeest waarbij het desbetreffende meisje – die Davids hart sneller doet kloppen – een andere jongen zoent. David is goed van streek hierdoor. Jochem, die ondertussen een vriend van David is geworden, wordt wederom gepest. Sanne is hier onder andere bij betrokken – zij is de meest aanwezige pester van Jochem. Op het feest van David vraagt Jochem als laatste wanhopige schreeuw om de hulp van David. Helaas is David te druk met zichzelf en ziet hij Jochem over het hoofd. Jochem is het pestgedrag van zijn klasgenoten zat. Zelfs zijn beste vriend David vergeet hem nu. Hoe Jochem deze tegenslagen aangaat is onvergetelijk als lezer.
Thematiek is hier-en-nu-verhalen. De onderwerpen uit deze thriller zijn pesten en verliefdheid. Dit zijn mooie voorbeelden van hier-en-nu-verhalen. Ik vind het een heel intrigerend boek. Als vijftienjarige jongen grijpt dit boek je zeker aan. Mede omdat je dan zelf op de middelbare school zit en dit pestgedrag jou ook kan overkomen. Het boek is heel realistisch geschreven. Wat ik zo goed vind aan de boeken van Carry Slee is dat haar boeken niet altijd goed hoeven af te lopen.
Carry Slee is voornamelijk een schrijfster van jeugdboeken. Carry Slee is een mooi voorbeeld van de geschreven taal voor kinderboeken. Ze gebruikt woorden die kinderen vanaf elf jaar zeker zullen begrijpen. Niet te moeilijk en veel woorden uit het dagelijks leven. De boeken van Carry Slee zijn niet voorspelbaar. Zo lopen veel van haar boeken niet goed af. Bij dit boek zitten er twee lagen in qua afloop. Aan de ene kant de ellende omtrent Jochem. Aan de andere kant zien de treiteraars van nu in dat pesten desastreuze gevolgen kan hebben. Kinderen die dit lezen zullen hierdoor minder snel gaan pesten. Zo is dit boek educatief voor alle mensen. Het boek is geschreven vanuit één perspectief; David.
De film echter niet. In de film zie je ook beelden vanuit het perspectief van Jochem en andere personages
Het boek krijgt vijf van de vijf sterren.
Want to read
March 15, 2018Tot hoever mag het gaan?
Jochem is niet gelukkig in zijn klas, hij is het mikpunt van getreiter en gepest. Iedereen in zijn klas ziet het gebeuren en toch doen ze niks. Het lijkt alsof Jochem zich niks van het gepest aantrekt, maar toch besluit hij om zichzelf pijn te doen door zich te snijden en te branden op zijn arm. Tot hoe ver kan/mag dit gaan?
Carry Slee is een Nederlandse kinderboekenschrijfster, maar heeft ook boeken voor volwassenen geschreven. Een heleboel van haar boeken zijn verfilmd, zo ook het boek Spijt!. Veel van haar boeken gaan over jongeren die met problemen in de omgeving kampen, denk aan: drugs, vrienden, ziektes, pesten en verliefdheid. Dit boek behoort tot het genre hier- en nu verhalen.
Zelf vond ik het heel heftig om dit boek te lezen. Een aantal pesterijen worden redelijk in detail verteld en het speelde erg op mijn emotie. Pesten is een thema wat nog steeds erg veel voorkomt, ook net zo heftig als het in dit boek speelt. Zelf ben ik erg tegen pesten en als je dan leest dat een jongen gepest wordt, omdat hij overgewicht heeft, dan raakt dat mij. Ook omdat ik niks voor hem kan doen. Het is natuurlijk een verhaal, maar het is erg realistisch en er komt direct een gevoel bij mij boven van dit kan niet! Ook wordt Jochem in elkaar geslagen op het toilet op school en zelfs de klassenleraar merkt hier niks van. Dit vind ik heel erg. Het gepest ligt er zo bovenop en toch valt het niemand van de docenten op.
Het taalgebruik van Carry Slee is simpel en goed te lezen. Er worden geen moeilijke woorden gebruikt en het verhaal is erg goed te lezen door niet te lange zinnen. Het verhaal wordt eigenlijk altijd vertelt vanuit David, een klasgenootje van Jochem die het gepest ziet en er eigenlijk niks aan durft te doen. Hij wil er wel iets aan doen, maar hij is bang om zelf gepest te worden door de drie pesters.
Er komen verschillende plekken voor in het boek die belangrijk zijn, namelijk: de school van Jochem, het huis van David en het huis van Jochem, het meer bij de duinen waar Jochem vaak te vinden is en de achtertuin van de klassenleraar waar het klassenfeest gehouden werd.
Ik vind dat dit boek erg veel ingaat op de emotieve functie van jeugdliteratuur. Door het lezen van dit boek komen je emoties omhoog over pesten en hoe jij je daar over voelt. Op het middelbaar onderwijs worden er natuurlijk vaker kinderen gepest en zeker die kinderen zullen zich goed kunnen verplaatsen in dit verhaal door de herkenning. Ook speelt dit verhaal natuurlijk in op de emoties van lezers die dit misschien niet zo herkennen in zichzelf, maar wel een bepaald idee hebben over pesten.
Ik zal dit boek zeker aanraden aan mensen die houden van boeken waar je je emoties in kwijt kan en misschien wel herkenning zoeken. Ook doorbreekt dit boek het taboe ‘pesten’ en de heftige gevolgen die het met zich mee kan brengen. Mensen die niet zo zeer geconfronteerd willen worden met dit onderwerp en de gevolgen kunnen dit boek beter niet lezen.
Jochem is niet gelukkig in zijn klas, hij is het mikpunt van getreiter en gepest. Iedereen in zijn klas ziet het gebeuren en toch doen ze niks. Het lijkt alsof Jochem zich niks van het gepest aantrekt, maar toch besluit hij om zichzelf pijn te doen door zich te snijden en te branden op zijn arm. Tot hoe ver kan/mag dit gaan?
Carry Slee is een Nederlandse kinderboekenschrijfster, maar heeft ook boeken voor volwassenen geschreven. Een heleboel van haar boeken zijn verfilmd, zo ook het boek Spijt!. Veel van haar boeken gaan over jongeren die met problemen in de omgeving kampen, denk aan: drugs, vrienden, ziektes, pesten en verliefdheid. Dit boek behoort tot het genre hier- en nu verhalen.
Zelf vond ik het heel heftig om dit boek te lezen. Een aantal pesterijen worden redelijk in detail verteld en het speelde erg op mijn emotie. Pesten is een thema wat nog steeds erg veel voorkomt, ook net zo heftig als het in dit boek speelt. Zelf ben ik erg tegen pesten en als je dan leest dat een jongen gepest wordt, omdat hij overgewicht heeft, dan raakt dat mij. Ook omdat ik niks voor hem kan doen. Het is natuurlijk een verhaal, maar het is erg realistisch en er komt direct een gevoel bij mij boven van dit kan niet! Ook wordt Jochem in elkaar geslagen op het toilet op school en zelfs de klassenleraar merkt hier niks van. Dit vind ik heel erg. Het gepest ligt er zo bovenop en toch valt het niemand van de docenten op.
Het taalgebruik van Carry Slee is simpel en goed te lezen. Er worden geen moeilijke woorden gebruikt en het verhaal is erg goed te lezen door niet te lange zinnen. Het verhaal wordt eigenlijk altijd vertelt vanuit David, een klasgenootje van Jochem die het gepest ziet en er eigenlijk niks aan durft te doen. Hij wil er wel iets aan doen, maar hij is bang om zelf gepest te worden door de drie pesters.
Er komen verschillende plekken voor in het boek die belangrijk zijn, namelijk: de school van Jochem, het huis van David en het huis van Jochem, het meer bij de duinen waar Jochem vaak te vinden is en de achtertuin van de klassenleraar waar het klassenfeest gehouden werd.
Ik vind dat dit boek erg veel ingaat op de emotieve functie van jeugdliteratuur. Door het lezen van dit boek komen je emoties omhoog over pesten en hoe jij je daar over voelt. Op het middelbaar onderwijs worden er natuurlijk vaker kinderen gepest en zeker die kinderen zullen zich goed kunnen verplaatsen in dit verhaal door de herkenning. Ook speelt dit verhaal natuurlijk in op de emoties van lezers die dit misschien niet zo herkennen in zichzelf, maar wel een bepaald idee hebben over pesten.
Ik zal dit boek zeker aanraden aan mensen die houden van boeken waar je je emoties in kwijt kan en misschien wel herkenning zoeken. Ook doorbreekt dit boek het taboe ‘pesten’ en de heftige gevolgen die het met zich mee kan brengen. Mensen die niet zo zeer geconfronteerd willen worden met dit onderwerp en de gevolgen kunnen dit boek beter niet lezen.
August 21, 2018
Voor mijn gevoel kende ik het verhaal nog van toen ik nog op de basisschool zat en het werd voorgelezen. Nu ik het verhaal weer heb gelezen zien ik het belang van een verhaal als dit in.
Spijt volgt David. Hij zit in de tweede klas en is smoorverliefd op Vera. In zijn klas wordt Jochem dag in dag uit gepest en vernederd door zijn klasgenoten en zelfs door sommige leraren. De meeste klasgenoten pesten niet, maar ze zeggen er ook niets van.
De kracht van dit verhaal zit er in dat er een stille meerderheid is die eigenlijk tegen het gepest is, maar niet durft om er iets van te zeggen omdat zij bang zijn dat zij dan ook zullen worden gepest. Ik denk dat iedereen zich wel met minstens één rol in dit verhaal kan identificeren. Ik hoop dat veel jongeren na het lezen van dit boek (of het kijken van de film) inzien op de invloed die zij hebben bij inactief zijn in pestsituaties, en dat ze er iets van moeten zeggen ook al is het moeilijk.
Ik was af en toe blij dat ik het audioboek aan het beluisteren was, omdat het gepest af en toe gewoon heel moeilijk was om aan te horen. En ook dat de gymleraar er ook aan meedeed was moeilijk om te zien maar vooral omdat er inderdaad leraren zijn die hun leerlingen plagen of pesten.
Spijt volgt David. Hij zit in de tweede klas en is smoorverliefd op Vera. In zijn klas wordt Jochem dag in dag uit gepest en vernederd door zijn klasgenoten en zelfs door sommige leraren. De meeste klasgenoten pesten niet, maar ze zeggen er ook niets van.
De kracht van dit verhaal zit er in dat er een stille meerderheid is die eigenlijk tegen het gepest is, maar niet durft om er iets van te zeggen omdat zij bang zijn dat zij dan ook zullen worden gepest. Ik denk dat iedereen zich wel met minstens één rol in dit verhaal kan identificeren. Ik hoop dat veel jongeren na het lezen van dit boek (of het kijken van de film) inzien op de invloed die zij hebben bij inactief zijn in pestsituaties, en dat ze er iets van moeten zeggen ook al is het moeilijk.
Ik was af en toe blij dat ik het audioboek aan het beluisteren was, omdat het gepest af en toe gewoon heel moeilijk was om aan te horen. En ook dat de gymleraar er ook aan meedeed was moeilijk om te zien maar vooral omdat er inderdaad leraren zijn die hun leerlingen plagen of pesten.
April 22, 2020
Nors kūrinys liečia be galo skaudžią temą, tačiau skaitėsi neskaniai. Ir visiškai ne todėl, kad piešiamos patyčios, netgi ne todėl, kad veikėjas, kuris jas patiria pateikiamas be galo blankiai, o vien dėl to, kad autorė visiškai neįdėjo savo širdies aprašinėdama tokias situacijas. Daugybė vietų nupasakota paskubomis, be didesnių emocijų (tiesą sakant, Dovydo įsimylėjimas visada ir ėjo kaip stipresnė emocija nei tos patyčios) ir svarbiausia - knyga neištransliavo jokios moralinės žinutės tiems skaitytojams, kurie gal patyrė ar dabar patiria kažką panašaus.
Taip, atskleidžiama tragedija, bet trūko konkrečių aukos gyvenimo bruožų, net ir patyčių pradžios, tų užuomazgų kai visa tai prasidėjo, trūko paaiškinimų kodėl veikėjas nenori gintis, yra abejingas, o galiausiai tiesiog palieka šį pasaulį taip ir nebandęs kovoti už save. O pabaigoje bandomas išteisinti Dovydas lyg ir padeda jau kitiems vaikams, tačiau ką duoda šioji pagalba, kai vienas, kuriam reikėjo tos pagalbos mirė ir tas jausmas turėtų vaikiną persekioti amžinai. Deja, to nenutinka, meilė ir vėlgi užgožia visas kitas emocijas. Aklas įsimylėjimas, kurio dėka kažkas miršta, nežinau ar iš tiesų tai užtenkamas pateisinimas.
Taip pat itin kliuvo siaubingai netikroviški dialogai, tėvų ir vaikų ar mokytojų ir vaikų bendravimas, net ir tas pats paauglio įsimylėjimas ir pamąstymai. Iš tiesų labai tolima paaugliams. Kartais norisi, kad rašytojai nesiimtų tokių temų apie kurias tiek mažai suvokia ir tuo labiau nesiimtu aprašinėti paauglių, kai patys yra pernelyg nutolę nuo šių mąstymo.
Taip, atskleidžiama tragedija, bet trūko konkrečių aukos gyvenimo bruožų, net ir patyčių pradžios, tų užuomazgų kai visa tai prasidėjo, trūko paaiškinimų kodėl veikėjas nenori gintis, yra abejingas, o galiausiai tiesiog palieka šį pasaulį taip ir nebandęs kovoti už save. O pabaigoje bandomas išteisinti Dovydas lyg ir padeda jau kitiems vaikams, tačiau ką duoda šioji pagalba, kai vienas, kuriam reikėjo tos pagalbos mirė ir tas jausmas turėtų vaikiną persekioti amžinai. Deja, to nenutinka, meilė ir vėlgi užgožia visas kitas emocijas. Aklas įsimylėjimas, kurio dėka kažkas miršta, nežinau ar iš tiesų tai užtenkamas pateisinimas.
Taip pat itin kliuvo siaubingai netikroviški dialogai, tėvų ir vaikų ar mokytojų ir vaikų bendravimas, net ir tas pats paauglio įsimylėjimas ir pamąstymai. Iš tiesų labai tolima paaugliams. Kartais norisi, kad rašytojai nesiimtų tokių temų apie kurias tiek mažai suvokia ir tuo labiau nesiimtu aprašinėti paauglių, kai patys yra pernelyg nutolę nuo šių mąstymo.
March 23, 2021
Prachtig verhaal en helaas nog steeds actueel.
Dit boek zou verplichte lectuur moeten zijn voor kinderen op school, nog te vaak beseffen kinderen niet hoe hard pesten kan aankomen, wat de gevolgen zijn en hoeveel mensenlevens er door worden beïnvloed.
In dit boek word het verhaal van David vertelt, die stilletjes toekijkt hoe zijn klasgenoot Jochem wordt gepest.
Hij vindt wat er gebeurt niet goed en wil wel ingrijpen maar heeft daar de moed niet voor.
De pesterijen worden steeds ergen en wel zo erg dat Jochem uiteindelijk besluit om uit het leven te stappen.
David, zijn klasgenoten en de leraren zullen moet leren leven met hun schuldgevoelens.
David doet er dan ook alles aan om de misstap die hij heeft begaan recht te zetten en te voorkomen dat er nog meer slachtoffers zoals Jochem zullen vallen.
Een aangrijpend verhaal over pesten, wat de gevolgen kunnen zijn en hoe er mee om te gaan.
Dit boek zou verplichte lectuur moeten zijn voor kinderen op school, nog te vaak beseffen kinderen niet hoe hard pesten kan aankomen, wat de gevolgen zijn en hoeveel mensenlevens er door worden beïnvloed.
In dit boek word het verhaal van David vertelt, die stilletjes toekijkt hoe zijn klasgenoot Jochem wordt gepest.
Hij vindt wat er gebeurt niet goed en wil wel ingrijpen maar heeft daar de moed niet voor.
De pesterijen worden steeds ergen en wel zo erg dat Jochem uiteindelijk besluit om uit het leven te stappen.
David, zijn klasgenoten en de leraren zullen moet leren leven met hun schuldgevoelens.
David doet er dan ook alles aan om de misstap die hij heeft begaan recht te zetten en te voorkomen dat er nog meer slachtoffers zoals Jochem zullen vallen.
Een aangrijpend verhaal over pesten, wat de gevolgen kunnen zijn en hoe er mee om te gaan.
This entire review has been hidden because of spoilers.
June 10, 2025
(This is a Dutch book, that's why the cover is in Dutch)
(REGRET - CARRY SLEE)
Wow, i have no words for this book! I'm surprised i didn't cry, but i did had watery eyes for a few minutes.
The concept in this book is really interesting. Someone is getting bullied, it gets worser and worser and then he goes missing. They found his backpack in a lake and they're questioning: is it too late? (If you think that's a spoiler, it's on the back of the book).
How the writer combines that part with some romance is absolutely amazing. Also i think everybody can learn from this book. How you never know how someone feels and how deep it can go when you hurt someone.
The only thing that i didn't like was the fact that 75% of the book was on it's back which makes the last 25% super predictable.
But still, i look very good back to this book, because it ended (for 50%) super good!
It was a super good book, 4 ⭐️⭐️⭐️⭐️!
(REGRET - CARRY SLEE)
Wow, i have no words for this book! I'm surprised i didn't cry, but i did had watery eyes for a few minutes.
The concept in this book is really interesting. Someone is getting bullied, it gets worser and worser and then he goes missing. They found his backpack in a lake and they're questioning: is it too late? (If you think that's a spoiler, it's on the back of the book).
How the writer combines that part with some romance is absolutely amazing. Also i think everybody can learn from this book. How you never know how someone feels and how deep it can go when you hurt someone.
The only thing that i didn't like was the fact that 75% of the book was on it's back which makes the last 25% super predictable.
But still, i look very good back to this book, because it ended (for 50%) super good!
It was a super good book, 4 ⭐️⭐️⭐️⭐️!
April 2, 2019
Vaje kaip prastai parašyta knyga – nežinau, ko tikėjausi, bet tikrai ne visiškai neįtikinamų veikėjų, kalbančių šablonais ir klišėmis. Vienintelis veikėjas, kuriuo įmanoma patikėti, yra pagrindinis (bent tiek), o kai kurie kiti net iki piktumo dirbtiniai. Pati istorija – nieko naujo (aišku čia tiems, kurie jau geriau susipažinę su literatūra paaugliams, aišku ir tai, kad dabar 2019, o knyga originalo kalba pasirodė 1997 lyg ir, todėl labai stebėtinas leidėjų noras ją išleisti dabar, kai patyčių tema aprašyta taip gausiai ir daug kartų geriau), bet ir tą nieko naujo galima pateikti taip, kad būtų aktualu, įtikima ir jautru. Šita knyga toks nuolatinis pamokymų šaltinis, tų tokių blogųjų, kai visiškai tiesiogine kalba yra žeriami pamokslai, kaip reikia elgtis ir kaip ne. Visiškas nusivylimas, nors pati tema ir istorija ir nieko.
April 22, 2019
Ši knyga nėra iš pačių jautriausių, gal daugiau netgi buvo įsigilinta į vieno klasės berniuko, kurio akimis buvo kalbėta ši istorija, meilės santykius. Tai gal man ir pritrūko to patyčių analizavimo, gal pritrūko tos normalios pabaigos. Man pasirodė, kad šia istorija norima pabrėžti, kad jei tu nieko nedarai tai dar nereiškia, kad prie to neprisidedi. Visi mėgstame pabūti stebėtojais ir paskui sakyti, gi ne aš sakiau, ne aš dariau, bet nepagalvojame o ką mes iš vis darėme. Ši knyga daugiau tokia lengva “kaip nedaryti, nes pasekmės nėra geros” pasakojimo dalis. Tai man pritrūko tos analizės ir daugiau jausmų, nes kartais atrodė, kad pilsto iš tuščio į kiaurą.
Bet kas neskaitė jokių knygų apie patyčias tai puiki pradžia 🙂
Bet kas neskaitė jokių knygų apie patyčias tai puiki pradžia 🙂
January 10, 2021
Vis mąsčiau apie šią knygą ir grįžau nuimti dar vienos žvaigždutės. Galvojau, kad man nepatiko, kad gan dažnai pagrindinę temą užgoždavo to kaltai besijaučiančio paauglio meilės paralelė, bet dabar nutariau, kad vis tik tai net LABAI nepatiko. Net ir gale, kai jau atrodė taip lai ir palieka, bet, bac, ėmė ir vėl viską nurungė ta meilės paralelė. Na, tikiuosi per daug, kaip sako mano paaugliai, "neišspoilinau", nes jie mane vis moko, kad mokykloje yra taisyklė pristatant knygą "neišspoilinti per daug", tai, va, pabandžiau parašyti, bet "neprispoilinti".
January 23, 2020
Het boek Spijt van Carry Slee heeft 144 pagina's en is voor het eerst uitgegeven in 1998. Het boek heeft ook een prijs gewonnen van de Jonge Jury. Het verhaal gaat over een jongen genaamd Jochem, dat gepest wordt door Sanne, Remco en Justin. De rest van de klas doet er niets aan en er zijn klasgenoten die meelopen met de 3 pesters. Er is een jonge David die er wel iets probeert aan te doen maar het lukt hem niet zo goed. Het verhaal heeft een tragisch einde.
Ik vond het echt een spannend boek. Dit was de eerste keer dat ik het boek las en vond het echt een goed boek. Er zaten wel veel droevige pasages in en ook echt erge dingen. Het is een realistisch boek en vind het jammer dat er in het dagelijks leven ook zoveel gepest wordt. Het is echt een aanrader voor mensen die graag drama lezen of mensen die zich konstand proberen te verzetten tegen pesten.
Ik vond het echt een spannend boek. Dit was de eerste keer dat ik het boek las en vond het echt een goed boek. Er zaten wel veel droevige pasages in en ook echt erge dingen. Het is een realistisch boek en vind het jammer dat er in het dagelijks leven ook zoveel gepest wordt. Het is echt een aanrader voor mensen die graag drama lezen of mensen die zich konstand proberen te verzetten tegen pesten.
This entire review has been hidden because of spoilers.
July 14, 2018
Typisch zoals je een Carry slee boek verwacht. Vond hem leuk om te lezen maar niet super spannend.. hierdoor heb ik bijna een maand erover gedaan terwijl het nog geen 150 blz zijn.
3,4/5 sterren.
3,4/5 sterren.
January 10, 2021
mano mama išvertė šitą knygą eikit skaityt
bet šiaip irgi super paauglystės knyga, labai sunkios temos, bet skaičiau įsitraukus kaip nežinau kas
bet šiaip irgi super paauglystės knyga, labai sunkios temos, bet skaičiau įsitraukus kaip nežinau kas
June 12, 2022
Krasses Buch
Read
December 2, 2022Geen spijt van
December 5, 2022
Het is een spannend, maar ook een triest boek dat gaat over pesten en je meeneemt in een heel avontuur.
July 20, 2024
Zelfs na het zien van de film nog een 'mooi'/spannend boek
August 7, 2024
Vroeger nooit gelezen, Carry Slee las ik sowieso niet, was niet m’n genre. En nu is het ook niet m’n genre. Echt, wat een naar verhaal! En vooral die leraar die gewoon volop meepest!
Displaying 1 - 30 of 143 reviews