چند سالی است که موضوع اقتصاد و لزوم کسب توفیقات درخور نام انقلاب اسلامی در کشور عزیزمان ایران به عنوان یک ضرورت انکارناپذیر مطرح است. اما علیرغم تلاشهای چندباره همچنان نیاز به یک تحول بنیادین در این عرصه احساس میشود. با توجه به تجربیات موفق نقشآفرینی عمومی مردم در عرصههای سیاسی- اجتماعی و دفاعی یک سؤال همواره مطرح این است که آیا الگویی وجود دارد که از طریق پیادهسازی آن مردم به طور گسترده و همگانی در پیشرفت اقتصادی کشور ایفای نقش نمایند؟ چگونه میتوان الگویی ارائه داد که در آن مرد و زن، بزرگسال و کهنسال و حتی کوچکسال، حرفهای و غیرحرفهای، روستایی و شهری، قدرتمند و مستضعف در اقتصاد کشور ایفای نقش کنند؟ آیا میتوان بستری را طراحی کرد که انعطاف لازم جهت مشارکت همه اقشار مردم در خلق ارزش اقتصادی را فراهم سازد؟
ایران به عنوان کشوری اسلامی که نظام حکومتی خود را بر پایه ظلمستیزی و مقاومت در برابر کفر و استکبار جهانی بنا نهاده است، موفق به ارائه الگوهایی از مشارکت مردمی در مقاطع مختلف عمر نظام جمهوری اسلامی شده است. مردم همواره یکی از اصلیترین سرمایهی نظام اسلامی بوده و هستند. نظام جمهوری اسلامی ایران در طول سالیان گذشته با استفاده از ظرفیت عظیم مردمی قادر به حل بسیاری از مسائل و مشکلات سیاسی و اجتماعی شده است. اما در عرصهی اقتصاد هنوز آنگونه که باید، از ظرفیت مردمی برای نیل به اهداف مطلوب استفاده نشده است. بنا بر اندیشهی رهبر معظم انقلاب یکی از مهمترین علل وجود مشکلات اقتصادی کشور، عدم شناخت ظرفیت مردمی و عدم استفاده صحیح از آن است.
تعریف اقتصاد مردمی «اقتصاد مردمی»، اقتصادی است که در آن امکان نقشآفرینی وسیع، عمومی، عادلانه، شفاف و تبعیض ناپذیر آحاد مردم یک جامعه متناسب با توانمندی هر یک از آنها در هر زمان و مکان را در راستای خلق ارزش اقتصادی و پیشرفت جامعه فراهم میآورد.
وظیفه حکومت برای تحقق اقتصاد مردمی، این است که شرایط فعالسازی کلیه امکانات، منابع مالی، سرمایههای انسانی و علمی کشور را در فعالیتهای اقتصادی فراهم کرده و در شرایط بحرانهای اقتصادی کنونی این سرمایههای عظیم مردمی را به جنبش درآورد؛ اما پیادهسازی این دست از اهداف و راهبردها، بدون پیریزی نظام منسجم و هدفمند اقتصاد مردمی و طراحی سازوکارهای مناسب آن میسر نخواهد بود.
کتاب «مدلهای کسب و کار اقتصاد مردمی» با توجه به نیاز کشور عزیزمان ایران در مقطع کنونی و لزوم تئوریپردازی بومی در راستای ارائه الگوهای کارای اقتصادی مبتنی بر آموزههای اسلامی و دستاوردهای بشری به «تبیین دیدمان اقتصاد مردمی» و «مدلهای بومی کسبوکار مردمی» اختصاص یافته است. در این کتاب، سعی شده است ضمن بررسی و تبیین ریشههای اسلامی و فلسفه اقتصاد مردمی تمرکزی قابل توجه بر ارائه نسخههای عملیاتی از طریق ارائه راهبردها، نظامات خرد و کلان و مدلهای فعالیت عملیاتی داشته باشیم.
فصل های کتاب کتاب مدلهای کسب و کار اقتصاد مردمی در سه فصل تنظیم شده است.
۱. در فصل اول به تبیین چارچوب اقتصاد مردمی پرداخته شده است.
۲. در فصل دوم مدلهای بومی کسب وکار مردمی به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.
۳. در فصل سوم نیز مدل ارزیابی کسب وکارهای مردمی، وضعیت تعالی اجزای مدل و معیارهای مورد نیاز برای سنجش، ارائه شده است.
نگارندگان، امیدوارند به توفیق الهی این کتاب نقشی مؤثر در جهت ایجاد درک عمیق تر از مفاهیم کسب وکار مردمی، مکانیزم های مشارکت مردم و ایجاد انگیزه تحقیق در دانشگاهیان و فعالین اقتصادی ایفا کند.