What do you think?
Rate this book
De Rode prinses
De twaalfjarige Rode Prinses wordt ontvoerd door de drie gemene rovers Holz, Bolz en Schwanenstolz, als zij voor de eerste keer buiten het paleis komt. Ze vindt de ontvoering helemaal niet eng, ze geniet er zelfs van. Van het volk heeft niemand ooit de Rode Prinses gezien. De bevolking denkt hierdoor dat ze niet echt bestaat en dat het een truc van de koning is om de mensen geld uit de zak te kloppen. Intussen beleeft de Rode Prinses - die wel degelijk bestaat - het ene avontuur na het andere.
160 pages, Paperback
First published September 1, 1987
6 people are currently reading
154 people want to read
About the author
Paul Biegel
119 books37 followersPaul Biegel was born in Bussum in 1925. His father, Hermann Biegel, was of German descent, and owned a building materials shop. With his wife Madeleine Povel-Guillot he had nine children, six girls and three boys, of which Paul was the youngest. He wasn't a prolific reader as a child, preferring to play outside. His favourite books where the fairy tales of the brothers Grimm and the works of Jules Verne. He studied in Bussum (primary school) and Amsterdam, graduating in 1945.
His first story, De ontevreden kabouter ("The unhappy gnome"), written when he was 14 years old, was printed in the newspaper De Tijd. He wanted to become a pianist, but decided that he didn't have enough talent. He went to the United States for a year after World War II, where he worked for The Knickerbocker Weekly. After his return, he worked as an editor for Dutch magazines like the Avrobode. He commenced Law Studies, but stopped these in 1953. He wrote several newspaper comics, the most important of which was Minter and Hinter, which appeared in Het Vrije Volk for ten stories and 579 episodes. In 1959, he started working in the comic studio of Marten Toonder as a comics writer for the Kappie series.
He only published his first book, De gouden gitaar, in 1962. He became one of the most important Dutch writers for children in 1965, when he received the Gouden Griffel for Het sleutelkruid. He has written over 50 books, mostly published by Holland, and many of his books have been translated in English, French, German, Danish, Swedish, Welsh, South African, Japanese, Turkish, Greek, and Spanish. His own favourites were De tuinen van Dorr and De soldatenmaker. Other authors he appreciated included J. R. R. Tolkien, J. K. Rowling, and Hans Christian Andersen.
Paul Biegel lived in Amsterdam. He married Marijke Sträter in 1960, with whom he had a daughter, Leonie, in 1963, and in 1964 a son, Arthur, who committed suicide when he was 28. His marriage ultimately failed, and only at a later age did he publicly admit to being homosexual. He died in 2006. In 2007, publishers Holland (publisher) and Lemniscaat started reissuing twenty of his best works in the Biegelbibliotheek.
His first story, De ontevreden kabouter ("The unhappy gnome"), written when he was 14 years old, was printed in the newspaper De Tijd. He wanted to become a pianist, but decided that he didn't have enough talent. He went to the United States for a year after World War II, where he worked for The Knickerbocker Weekly. After his return, he worked as an editor for Dutch magazines like the Avrobode. He commenced Law Studies, but stopped these in 1953. He wrote several newspaper comics, the most important of which was Minter and Hinter, which appeared in Het Vrije Volk for ten stories and 579 episodes. In 1959, he started working in the comic studio of Marten Toonder as a comics writer for the Kappie series.
He only published his first book, De gouden gitaar, in 1962. He became one of the most important Dutch writers for children in 1965, when he received the Gouden Griffel for Het sleutelkruid. He has written over 50 books, mostly published by Holland, and many of his books have been translated in English, French, German, Danish, Swedish, Welsh, South African, Japanese, Turkish, Greek, and Spanish. His own favourites were De tuinen van Dorr and De soldatenmaker. Other authors he appreciated included J. R. R. Tolkien, J. K. Rowling, and Hans Christian Andersen.
Paul Biegel lived in Amsterdam. He married Marijke Sträter in 1960, with whom he had a daughter, Leonie, in 1963, and in 1964 a son, Arthur, who committed suicide when he was 28. His marriage ultimately failed, and only at a later age did he publicly admit to being homosexual. He died in 2006. In 2007, publishers Holland (publisher) and Lemniscaat started reissuing twenty of his best works in the Biegelbibliotheek.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 43 reviews
September 21, 2021
Dit heeft de vorm van een sprookje met alles erop en eraan, wat ik erg boeiend vond. Het was wel jammer hoe de vrouwelijke personages alleen maar flauwvielen, en dat er een vrij stigmatiserend gekkenhuis was. Dat mag vandaag de dag toch wel anders, zou ik zeggen.
September 17, 2021
Ik vond dit helemaal niks, en alle gekke seksuele innuendos hadden ook absoluut niet gehoeven.
August 3, 2012
The story begins with the kidnapping of the red haired princes by three thieves. She thought it was all a game and thus was quite happy with the whole thing. The king and queen though are definitely not, so they order their soldiers to arrest the thieves and bring her back. In the meantime, the princess escapes, a bartender has this ridiculous idea to masquerade a fake princess and to present her to the castle so to be rewarded, while the rest of the people refuse to believe who the real princess is even when she insists.
This fairy tale was quite the surprise for me. Despite the rather typical plot, the narration was constantly changing the protagonist every few pages, so we get to see the story through the eyes of various different characters. We see for example how the princess needs to stop being so demanding and to try to cope with the commoners, who don’t believe her and even put her to work so she can earn her food. We see how one of the thieves repents for kidnapping her, how the soldiers dress as trees in order to ambush the criminals and eventually to try to overthrow the regime, how the population is always ready to rebel if feels threatened, how the royal family reacts about it, how a forest giant is not as bad as he appears to be, and many more. This allowed for the themes of the story to be enriched significantly, plus to keep the children from being bored from a monotonous pacing.
Another element I liked was the artwork, which was very detailed and depicted wonderfully the main events of the story, so the kids can visualize easier the whole thing. There are also some very dark themes in it too, which may feel unsettling for some to show to children, such as the partial nudity, exploitation, and even attempted rape of the underage princess. These are all very underplayed but it’s there for the adult mind to spot, so be warned it is quite nasty at points. For the same reason of course this is what makes it so vivid and memorable.
Sadly the story doesn’t try to excuse character motivations too much, so while most kids will probably be thrilled with it, the more demanding readers will be disappointed with the way many characters suddenly change personalities. For example, I never understood how that weird romance happened between the thief and the princess, or why the soldiers decided to turn against their king, or how the princess came to terms with the peasants she hated so much and even managed to get to the city in time to stop the whole fuss. It feels like the story could have expanded far more to analyze all that, but of course would make it way too long and even more complicated for a fairy tale. It feels like it had to cut too many corners in order to remain considerably short and simple, when it would better suit being for a young teen audience than children.
But that is probably just me. It is still quite exciting and memorable for what it aimed to be and I recommend it to all those who still read books to their kids and are not sensitive about its occasionally creepy themes.
This fairy tale was quite the surprise for me. Despite the rather typical plot, the narration was constantly changing the protagonist every few pages, so we get to see the story through the eyes of various different characters. We see for example how the princess needs to stop being so demanding and to try to cope with the commoners, who don’t believe her and even put her to work so she can earn her food. We see how one of the thieves repents for kidnapping her, how the soldiers dress as trees in order to ambush the criminals and eventually to try to overthrow the regime, how the population is always ready to rebel if feels threatened, how the royal family reacts about it, how a forest giant is not as bad as he appears to be, and many more. This allowed for the themes of the story to be enriched significantly, plus to keep the children from being bored from a monotonous pacing.
Another element I liked was the artwork, which was very detailed and depicted wonderfully the main events of the story, so the kids can visualize easier the whole thing. There are also some very dark themes in it too, which may feel unsettling for some to show to children, such as the partial nudity, exploitation, and even attempted rape of the underage princess. These are all very underplayed but it’s there for the adult mind to spot, so be warned it is quite nasty at points. For the same reason of course this is what makes it so vivid and memorable.
Sadly the story doesn’t try to excuse character motivations too much, so while most kids will probably be thrilled with it, the more demanding readers will be disappointed with the way many characters suddenly change personalities. For example, I never understood how that weird romance happened between the thief and the princess, or why the soldiers decided to turn against their king, or how the princess came to terms with the peasants she hated so much and even managed to get to the city in time to stop the whole fuss. It feels like the story could have expanded far more to analyze all that, but of course would make it way too long and even more complicated for a fairy tale. It feels like it had to cut too many corners in order to remain considerably short and simple, when it would better suit being for a young teen audience than children.
But that is probably just me. It is still quite exciting and memorable for what it aimed to be and I recommend it to all those who still read books to their kids and are not sensitive about its occasionally creepy themes.
March 30, 2020
Oke, ik dacht dus dat dit een kinderboek was. Kwam het tegen bij de kringloop, leek me wel leuk. Wilde vanavond gewoon iets makkelijks lezen.
Het was inderdaad makkelijk, maar zeker geen kinderboek! Ik weet niet zo goed in welke leeftijdscategorie ik dit zou plaatsen.
Was op zich geen slecht boek, leuk verhaal ook wel. Leest lekker weg.
Het was inderdaad makkelijk, maar zeker geen kinderboek! Ik weet niet zo goed in welke leeftijdscategorie ik dit zou plaatsen.
Was op zich geen slecht boek, leuk verhaal ook wel. Leest lekker weg.
October 6, 2020
Heerlijk verhaal, geschreven in de typische Paul Biegel- stijl, met rake beschrijvingen en tongue-in-cheek humor voor de (iets) oudere (voor)lezer
September 19, 2020
Fantastisch!
March 28, 2018
Meh. If you want to read a story about little girls and robbers I would recommend the book by Astrid Lindgren about Ronja. Not this one, kind of disappointed by it. It had such a nice cover though :P.
November 25, 2024
Een leuk boek met prachtige en realistische illustraties van Charlotte Dematons
February 14, 2020
Dit boek van Paul Biegel valt onder het genre sprookjes en dan in het specifiek onder de cultuursprookjes. Er wordt gebruik gemaakt van de motieven, personages en structuren uit volkssprookjes, maar in dit boek worden er ook nieuwe situaties en een eigen moraal aan toegevoegd. De schrijver heeft geen bestaand sprookje gekozen en deze herschreven, zoals beschreven in de theorie. Het is een nieuw, ouderwets sprookje.
Het verhaal gaat over een prinses met rode haren, de rode prinses. Ze leeft in het kasteel bij haar ouders en haar grootmoeder. Niemand buiten het kasteel heeft de rode prinses ooit gezien. Als de prinses twaalf jaar oud is wordt ze in een rijtuig rondgereden om haar eindelijk aan het volk te tonen. Op dat moment komen er drie rovers aan die het rijtuig stelen en de rode prinses ontvoeren. De rode prinses vind dit heel spannend, maar geniet er volop van. Haar twee hofdames zijn doodsbang, ontvluchten het rijtuig en gaan terug naar het kasteel. Daar geven aan dat de rode prinses is ontvoerd door hele gevaarlijke rovers. In het echt zijn de rovers niet zo gevaarlijk. De rode prinses is een échte prinses en verwacht dat de rovers aan haar verwachtingen voldoen, ze is uiteraard een bepaalde behandeling gewend. Het grappige in het verhaal is dat ze door het hele boek heen gebruik maakt van pluralis majestatis. Er ontstaan hele grappige situaties die het verhaal soms een hele andere wending geven. De rovers lijken op een gegeven moment affectie te tonen voor de prinses, wat natuurlijk niet helemaal de bedoeling is. Nadat de rode prinses aan de rovers is ontsnapt en door het land heen dwaalt, lijkt niemand haar herkennen. Niemand heeft haar ooit gezien, dus hoe zou dat ook kunnen. Ze beleeft allerlei avonturen en komt in verschillende onmogelijke situaties die naast een bepaalde spanning ook een grote dosis humor bevatten.
Als de rovers zijn opgepakt en in de kerkers zitten, komt de rode prinses terug en bevrijdt ze de rovers. Het liefst wil ze met ze mee om ook rover te worden, maar één rover duwt haar terug het kasteel in en draait de deur op slot. Daarna wordt ze toch maar koningin.
Er wordt gebruikt gemaakt van goed en kwaad, maar dit neemt in het sprookje andere vormen aan dan de gebruikelijke. Doordat de rovers zorgzaam zijn voor de prinses, zie je juist de nare karaktereigenschappen van de andere personages in het boek versterkt worden. Door het hele verhaal heen herken ik de ontspannende, de creatieve en de zingevende functie.
Ik vind dat het boek dat geschikt is voor de jongere lezers, maar is ook zeker geschikt voor de onderbouw in het voortgezet onderwijs. Het is een sprookje maar heeft spannende wendingen en bevat geen clichés. Ik vond het erg leuk om te lezen.
Het verhaal gaat over een prinses met rode haren, de rode prinses. Ze leeft in het kasteel bij haar ouders en haar grootmoeder. Niemand buiten het kasteel heeft de rode prinses ooit gezien. Als de prinses twaalf jaar oud is wordt ze in een rijtuig rondgereden om haar eindelijk aan het volk te tonen. Op dat moment komen er drie rovers aan die het rijtuig stelen en de rode prinses ontvoeren. De rode prinses vind dit heel spannend, maar geniet er volop van. Haar twee hofdames zijn doodsbang, ontvluchten het rijtuig en gaan terug naar het kasteel. Daar geven aan dat de rode prinses is ontvoerd door hele gevaarlijke rovers. In het echt zijn de rovers niet zo gevaarlijk. De rode prinses is een échte prinses en verwacht dat de rovers aan haar verwachtingen voldoen, ze is uiteraard een bepaalde behandeling gewend. Het grappige in het verhaal is dat ze door het hele boek heen gebruik maakt van pluralis majestatis. Er ontstaan hele grappige situaties die het verhaal soms een hele andere wending geven. De rovers lijken op een gegeven moment affectie te tonen voor de prinses, wat natuurlijk niet helemaal de bedoeling is. Nadat de rode prinses aan de rovers is ontsnapt en door het land heen dwaalt, lijkt niemand haar herkennen. Niemand heeft haar ooit gezien, dus hoe zou dat ook kunnen. Ze beleeft allerlei avonturen en komt in verschillende onmogelijke situaties die naast een bepaalde spanning ook een grote dosis humor bevatten.
Als de rovers zijn opgepakt en in de kerkers zitten, komt de rode prinses terug en bevrijdt ze de rovers. Het liefst wil ze met ze mee om ook rover te worden, maar één rover duwt haar terug het kasteel in en draait de deur op slot. Daarna wordt ze toch maar koningin.
Er wordt gebruikt gemaakt van goed en kwaad, maar dit neemt in het sprookje andere vormen aan dan de gebruikelijke. Doordat de rovers zorgzaam zijn voor de prinses, zie je juist de nare karaktereigenschappen van de andere personages in het boek versterkt worden. Door het hele verhaal heen herken ik de ontspannende, de creatieve en de zingevende functie.
Ik vind dat het boek dat geschikt is voor de jongere lezers, maar is ook zeker geschikt voor de onderbouw in het voortgezet onderwijs. Het is een sprookje maar heeft spannende wendingen en bevat geen clichés. Ik vond het erg leuk om te lezen.
This entire review has been hidden because of spoilers.
April 12, 2024
1987. born 1925
Probably picked up at school sale.
Paul Biegel is a well-known author of Dutch children's books and some of them are still on the reading lists [for 11 and 12 year olds who have to do a book report in front of the class].
There's a lot in this book that I think only adults would appreciate. The plot was quite complicated.
Interesting though, and often rather fun.
"His own favourites were De tuinen van Dorr and De soldatenmaker." Het sleutelkruid 1965 won a prize and then he wrote lots more. I think Het sleutelkruid was still on the list this year for book reports.
Probably picked up at school sale.
Paul Biegel is a well-known author of Dutch children's books and some of them are still on the reading lists [for 11 and 12 year olds who have to do a book report in front of the class].
There's a lot in this book that I think only adults would appreciate. The plot was quite complicated.
Interesting though, and often rather fun.
"His own favourites were De tuinen van Dorr and De soldatenmaker." Het sleutelkruid 1965 won a prize and then he wrote lots more. I think Het sleutelkruid was still on the list this year for book reports.
August 9, 2025
Ik ben een groot fan van de boeken van Biegel, maar dit boek was het toch niet helemaal voor mij.
De wat sprookjesachtige wereld is herkenbaar van zijn andere boeken, maar er zijn iets meer grapjes die net ff te 'volwassen' voelden, en het einde viel me ook tegen. (jammer dat de moraal lijkt te zijn dat je wel wat kan leren van de wereld, maar je je daarna toch weer in je oude rol moet schikken).
De wat sprookjesachtige wereld is herkenbaar van zijn andere boeken, maar er zijn iets meer grapjes die net ff te 'volwassen' voelden, en het einde viel me ook tegen. (jammer dat de moraal lijkt te zijn dat je wel wat kan leren van de wereld, maar je je daarna toch weer in je oude rol moet schikken).
April 28, 2020
Kijk, Jan Terlouw, zó schrijf je een sprookje. Een prachtig verhaal, speels opgeschreven met grappige terzijdes en details voor de goede verstaander. En verdwaal in de schitterende tekeningen van Fiel van der Veen. Een geweldig boek, in alle opzichten.
May 30, 2024
Schitterend jeugdboek uit de jaren tachtig. Natuurlijk gedateerd en waarschijnlijk toen al wat ouderwets. Maar leuk geschreven en ondanks het een simpel verhaal is heeft het ook lagen van moraal en goede raad.
Leuk om te lezen na zoveel jaar.
Leuk om te lezen na zoveel jaar.
December 20, 2018
alles
goed geschreven
goed thema
niet te kinderachtig
soms grappig, soms zielig
emotioneel
doet me denken aan Astrid Lindgren!
ik wil meer...
goed geschreven
goed thema
niet te kinderachtig
soms grappig, soms zielig
emotioneel
doet me denken aan Astrid Lindgren!
ik wil meer...
September 13, 2019
Prachtig hoe je de prinses zag veranderen na haar reis, maar jeetje wat een zielig einde.
June 30, 2021
Anything Paul Biegel is first rate,very well written and extremely funny .
Read
September 29, 2021(Gelezen voor master Jeugdliteratuur)
October 16, 2021
Schattig en stoer tegelijk. Heerlijk kinderverhaal. Tijdloos!
November 24, 2022
An excellent, cheeky little adventure story!
January 5, 2023
Raar dat vrijwel alle mannen in dit boek op een meisje van 12 lijken te geilen.
February 1, 2024
Humoristisch en prachtige illustraties. Ontroerend op het einde.
August 3, 2025
Een kolderiek avontuur dat weliswaar niet altijd even vlot leest, maar daardoor juist gemaakt lijkt om voor te lezen (of een musical van te maken).
Read
April 21, 2020Als luisterboek geprobeerd maar niet tot het einde gekomen. Kon me niet bekoren.
October 18, 2011
Een heel leuk avonturenverhaal over de Rode Prinses die tot haar twaalfde verjaardag nog nooit buiten de paleismuren is geweest. Sterker nog, maar een handvol mensen hebben haar ooit gezien! Op haar twaalfde verjaardag wordt ze voor het eerst ´getoond´ aan het volk, maar voordat haar onderdanen de Rode Prinses goed en wel hebben kunnen zien, wordt haar rijtuig gekaapt en wordt de prinses ontvoerd. Haar ouders zijn natuurlijk doodongelukkig, maar gelukkig is haar oma er nog om het land te blijven regeren, en om bovendien te proberen de prinses weer terug te krijgen.
De Rode Prinses heeft ondertussen de tijd van haar leven, wanneer ze voor het eerst in de Rest van de Wereld is. Helaas is maar één van de rovers aardig voor haar, en als ze bij de twee onaardige rovers Holz en Bolz wordt achtergelaten, wanneer de aardige Schwanzenstolz het losgeld voor haar gaat ophalen, weet ze te ontsnappen. En dan volgt een lange weg terug naar het kasteel waarbij niemand gelooft dat zij de Rode Prinses is, ook al spreekt ze voortdurend in koninklijk meervoud.
Omdat niemand de prinses ooit gezien heeft, denken de mensen dat er helemaal geen prinses ís, en dus besluiten sommige mensen een gewoon meisje met rood haar ´terug te brengen´ om de beloning op te strijken.
Naast de verschillende originele plotwendingen maakt Paul Biegel ook geregeld opmerkingen die juist níet voor de doelgroep bedoeld zijn, maar die volwassen lezers wel oppikken. Erg leuk om te lezen of voor te lezen.
De Rode Prinses heeft ondertussen de tijd van haar leven, wanneer ze voor het eerst in de Rest van de Wereld is. Helaas is maar één van de rovers aardig voor haar, en als ze bij de twee onaardige rovers Holz en Bolz wordt achtergelaten, wanneer de aardige Schwanzenstolz het losgeld voor haar gaat ophalen, weet ze te ontsnappen. En dan volgt een lange weg terug naar het kasteel waarbij niemand gelooft dat zij de Rode Prinses is, ook al spreekt ze voortdurend in koninklijk meervoud.
Omdat niemand de prinses ooit gezien heeft, denken de mensen dat er helemaal geen prinses ís, en dus besluiten sommige mensen een gewoon meisje met rood haar ´terug te brengen´ om de beloning op te strijken.
Naast de verschillende originele plotwendingen maakt Paul Biegel ook geregeld opmerkingen die juist níet voor de doelgroep bedoeld zijn, maar die volwassen lezers wel oppikken. Erg leuk om te lezen of voor te lezen.
August 22, 2012
Wanneer de rode prinses op twaalfjarige leeftijd voor het eerst buiten het paleis mag komen, wordt ze meteen ontvoerd. Deze gebeurtenis leidt tot allerlei verwikkelingen, waarbij domheid, bedrog, ongeloof, geldzucht, ontrouw, hebberigheid en liefdeloosheid van mensen de boventoon voeren. De nogal verwende rode prinses leert het echte, harde leven kennen, en eigenlijk zijn twee schurken, de rover Schwanzenstolz en de verschrikkelijke Umberto de enige sympathieke personages in het boek. Zij redt de eerste dan ook in een prachtige, ontroerende finale van de dood. De prinses keert met tegenzin terug naar haar oude leventje, maar berust aan het einde in haar lot als troonopvolger. Een mooi, sterk, ruw en avontuurlijk kinderboek.
September 6, 2024
Heb dit voorgelezen aan mijn dochters van 4 en 5 jaar oud. Mooi sprookjesverhaal van Biegel over een prinses die vanuit isolement het echte leven leert kennen. Het is een stoer meisje dus dat is leuk. Er gebeurt veel in dit verhaal en het is onderverdeeld in korte hoofdstukken, dat maakt het makkelijk voor te lezen. Het verhaal is af en toe een beetje schunnig maar nog wel te doen om voor te lezen. Mijn dochters vonden het verhaal soms grappig. Het is ook als luisterboek te luisteren en ik denk dat mijn dochter van vijf het vijf keer heeft geluisterd.
April 25, 2015
Jeugdsentiment! Dit is voor het eerst dat ik dit boek weer heb gelezen sinds ik een kind was, en ik kom er nu pas achter dat er toch best wel wat twisted en, erm, adult dingen in zitten. Daar lees je als kind dus volslagen overheen. :p Maar het blijft een goed boek, met aansprekelijke personages, en een sort-of happy ending (maar niet helemaal... maar hey, genoeg ruimte om je eigen sequel te verzinnen!).
De illustraties blijven ook geweldig.
De illustraties blijven ook geweldig.
June 27, 2015
Als klein meisje heb ik dit boek heel vaak herlezen. ik vond het toen superspannend. Een van de eerste boeken voor mij waarin alles tot leven kwam en ik zelf alles voor me zag.. jammer genoeg heb ik het boek niet meer
July 5, 2021
Dit spannende, sprookjesachtige avonturenboek heb ik gelezen toen ik 9 jaar was, direct nadat het was uitgebracht (dat is héél lang geleden). Sowieso was ik als kind gek op alle boeken van Paul Biegel en dit boek heb ik werkelijk verslonden, ik vond het fantastich!
December 28, 2022
Paul Biegel blijft koning. Wat een leuk verhaal. De prinses was een fijn karakter, en ik hou van hoe het verhaal is opgebouwd. Alle karakters hebben karakter, en blijven voortdurend leuk om te lezen!
Displaying 1 - 30 of 43 reviews