What do you think?
Rate this book
Al mijn vaders
De in Roemenië geboren Myra doceert ‘Lectura Dantis’ aan de Universiteit van Amsterdam. Haar grootste droom lijkt daarmee uitgekomen. Maar dan stort Myra in. Er komen trauma’s boven door misbruik in het verleden en ze begint zich te mutileren. En zelfs haar lang gedroomde Europa, dat ze voor haar migratie alleen van de boeken kende, blijkt eigenlijk heel anders te zijn dan gedacht. Daarbij komt dat dit nieuwe Europa het haar geliefde Dante niet wil vergeven dat Mohammed, in de ‘Goddelijke Komedie’, in de hel zit. Myra vreest dat ze wel een Goddeloos Europa kan accepteren, maar niet een Danteloos Europa.
232 pages, Paperback
Published February 8, 2019
1 person is currently reading
73 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 9 of 9 reviews
July 9, 2024
4,25
Hartverscheurend, dankjewel Mira. Belachelijk indrukwekkende, boeiende, belezen, eloquente, intellectuele vrouw en op elk vlak een voor NL ongezien sterk boek. Hartje voor het Roemeense temperament (ik kan er een beetje van meespreken). Hartje voor alle literaire referenties (Cioran, Borges, all my loves). Hartje voor ‘de Pijn’ (‘geschreven pijn doet minder pijn’) en de manier waarop Mira seks en seksualiteit portretteert.
“We bedreven de liefde voorzichtig, om onze zielen of de dag van morgen niet kapot te maken.”
“Toch hoopte ik dat we de leeftijd zouden bereiken dat we geen telefoons meer nodig zouden hebben om elkaar te vinden, waarop we tegen elkaar geplakt de dood tegemoet zouden gaan. Min of meer samen.”
“Ik was altijd bang dat God net zo zwak als alle mannen zou zijn. Om niet zo te zijn zou hij hysterisch, waanzinnig en koppig, tragisch en dement, zoals ik, moeten zijn. Hij zou literatuur moeten zijn. Hij zou alle tragische levens bij elkaar moeten zijn, en hun onvoltooide hoop.”
P. 60-61: parel (not gatekeeping, gewoon te lang - koop het boek, ik meen het).
“In de proza van Beckett kwamen pas moederfiguren voor nadat hij in het Frans was begonnen te schrijven, een taal die zijn moeder niet kon lezen.”
“Ik heb geprobeerd mezelf te wurgen met een sjaal, maar de sjaal was te dik. Je wilde niet meer met mij, zei je eigenlijk, en ik vond het voorzetsel interessant, want daardoor leek het alsof we in en toneelstuk speelden en je wilde ineens niet meer met mij spelen. Je zei niet: ik wil jou niet meer. Als je dat had gezegd, had ik dan een dunnere sjaal gezocht?”
Veel kak en wormen wel. Moet je erbij nemen
Hartverscheurend, dankjewel Mira. Belachelijk indrukwekkende, boeiende, belezen, eloquente, intellectuele vrouw en op elk vlak een voor NL ongezien sterk boek. Hartje voor het Roemeense temperament (ik kan er een beetje van meespreken). Hartje voor alle literaire referenties (Cioran, Borges, all my loves). Hartje voor ‘de Pijn’ (‘geschreven pijn doet minder pijn’) en de manier waarop Mira seks en seksualiteit portretteert.
“We bedreven de liefde voorzichtig, om onze zielen of de dag van morgen niet kapot te maken.”
“Toch hoopte ik dat we de leeftijd zouden bereiken dat we geen telefoons meer nodig zouden hebben om elkaar te vinden, waarop we tegen elkaar geplakt de dood tegemoet zouden gaan. Min of meer samen.”
“Ik was altijd bang dat God net zo zwak als alle mannen zou zijn. Om niet zo te zijn zou hij hysterisch, waanzinnig en koppig, tragisch en dement, zoals ik, moeten zijn. Hij zou literatuur moeten zijn. Hij zou alle tragische levens bij elkaar moeten zijn, en hun onvoltooide hoop.”
P. 60-61: parel (not gatekeeping, gewoon te lang - koop het boek, ik meen het).
“In de proza van Beckett kwamen pas moederfiguren voor nadat hij in het Frans was begonnen te schrijven, een taal die zijn moeder niet kon lezen.”
“Ik heb geprobeerd mezelf te wurgen met een sjaal, maar de sjaal was te dik. Je wilde niet meer met mij, zei je eigenlijk, en ik vond het voorzetsel interessant, want daardoor leek het alsof we in en toneelstuk speelden en je wilde ineens niet meer met mij spelen. Je zei niet: ik wil jou niet meer. Als je dat had gezegd, had ik dan een dunnere sjaal gezocht?”
Veel kak en wormen wel. Moet je erbij nemen
December 21, 2022
Mira Feticu (1973) had in Roemenië al een dichtbundel en verscheidene verhalen gepubliceerd voordat naar Nederland kwam. Terwijl ze aan het werk ging in het bibliotheekwezen, zette ze haar literaire studies in Boekarest voort en in 2010 promoveerde ze tot doctor in de Letteren. Ondertussen probeerde ze het Nederlands onder de knie te krijgen. In 2012 verscheen haar Nederlandse debuut Lief kind van mij over de ontluikende seksualiteit van een Roemeens meisje, haar verhuis naar Nederland en haar hopeloze zoektocht naar liefde. In haar tweede roman De ziekte van Kortjakje keert dezelfde thematiek terug. Voor haar derde roman Tascha: de roof uit de Kunsthal, baseerde ze zich op de geruchtmakende schilderijenroof uit de Kunsthal. Mira Feticu beschrijft hierin heel indringend de omgeving van het desolate Roemeense platteland waardoor het harde bestaan van de lokale bevolking heel visueel wordt. Tascha: de roof uit de Kunsthal is voor mij persoonlijk voornamelijk een verhaal over een zoektocht naar identiteit, zowel van de schrijfster als van haar personage. De goddelijke komedie). Het is een gedicht in drie delen over een reis door het hiernamaals, van de Hel (Inferno), door het Vagevuur (Purgatorio) naar het Paradijs (Paradiso) en wordt beschouwd als een hoogtepunt van de wereldliteratuur
La Divina Commedia werd in de 14e eeuw geschreven en uitgegeven, en in het Italiaans voorgelezen. Het werk was in die tijd dus, in tegenstelling tot de Bijbel, toegankelijk voor een groot publiek. Het gedicht geeft een allegorische blik op het christelijke hiernamaals en de helse afstraffingen. In deel een, Dante's Inferno, doorkruist Dante de negen kringen van de hel; het voorportaal, lust, vraatzucht, hebzucht, gramschap, ketterij, geweld, bedrog en verraad.
In Al mijn vaders is het hoofdpersonage Myra een jonge Roemeense vrouw die in Nederland college geeft over Dante die haar, met zijn "La divina commedia', als enige troost kon bieden in haar jeugd.
La Divina Commedia werd in de 14e eeuw geschreven en uitgegeven, en in het Italiaans voorgelezen. Het werk was in die tijd dus, in tegenstelling tot de Bijbel, toegankelijk voor een groot publiek. Het gedicht geeft een allegorische blik op het christelijke hiernamaals en de helse afstraffingen. In deel een, Dante's Inferno, doorkruist Dante de negen kringen van de hel; het voorportaal, lust, vraatzucht, hebzucht, gramschap, ketterij, geweld, bedrog en verraad. In Al mijn vaders hebben we zelfs met tien kringen af te rekenen alvorens we in Het Paradijs terecht komen!
De hoofdpersoon, Myra Ionescu, heeft haar jeugd doorgebracht in een Roemeens dorpje ten tijde van de communistische dictator Ceaucesku. Het intellectueel begaafde meisje, soms geplaagd door aanvallen van epilepsie, zoekt haar eigen wereld in boeken .
Zij voldoet volstrekt niet aan de verwachtingen van haar ouders, die hoopten op een tweede Nadia Comãneci, de atlete die vijf gouden medailles had gehaald op de Olympische Spelen van 1976 en een symbool van nationale trots werd. Ten einde raad consulteren zij een Armeense psychiater in de verwachting dat deze zal verklaren dat Myra ‘ziek in haar hoofd’ is en zij haar dus kunnen opsluiten in een psychiatrische inrichting. Als de psychiater hier echter niet in blijkt mee te gaan en verklaart dat zij niets mankeert, maar daarentegen een buitengewoon begaafd meisje is en dat hij wilde dat hij zelf zo’n dochter had, besluiten haar ouders haar te dumpen op een internaat. Eenzaam en onbegrepen, trekt zij terug in de literatuur.
Haar ouders verwaarloosden en misbruikten haar, net zoals later andere mannen deden toen ze op zoek was naar een vaderfiguur. Trauma's vanwege haar verleden manifesteren zich nu in vreemd gedrag, zelfmutilatie en catatonie, waarmee haar Nederlandse echtgenoot zich geen raad weet. Dan is Myra plotseling verdwenen en haar man moet zich verantwoorden op het politiebureau. Als het verhaal begint, zit ene Dennis Terpstra op het politiebureau voor verhoor. Hij is een goede vriend en collega van Myra op de faculteit vergelijkende literatuurwetenschappen van de Universiteit van Amsterdam. Er is iets gebeurd met Myra. Ook haar man Jan Wassink, advocaat in Den Haag, wordt verhoord. Tijdens die verhoren ontstaat een beeld van hun huwelijk en een beeld van Myra zelf. In het boek wordt het verhaal beurtelings verteld door Myra zelf, waardoor haar verleden wordt onthuld, en vanuit het gezichtspunt van de echtgenoot die vergeefs een verklaring zoekt voor haar vaak onacceptabele gedrag. Het is een bijzonder knap geschreven, roman, en de vele verwijzingen naar het werk van Dante en overige wereldliteratuur zijn wel uitdagend.
La Divina Commedia werd in de 14e eeuw geschreven en uitgegeven, en in het Italiaans voorgelezen. Het werk was in die tijd dus, in tegenstelling tot de Bijbel, toegankelijk voor een groot publiek. Het gedicht geeft een allegorische blik op het christelijke hiernamaals en de helse afstraffingen. In deel een, Dante's Inferno, doorkruist Dante de negen kringen van de hel; het voorportaal, lust, vraatzucht, hebzucht, gramschap, ketterij, geweld, bedrog en verraad.
In Al mijn vaders is het hoofdpersonage Myra een jonge Roemeense vrouw die in Nederland college geeft over Dante die haar, met zijn "La divina commedia', als enige troost kon bieden in haar jeugd.
La Divina Commedia werd in de 14e eeuw geschreven en uitgegeven, en in het Italiaans voorgelezen. Het werk was in die tijd dus, in tegenstelling tot de Bijbel, toegankelijk voor een groot publiek. Het gedicht geeft een allegorische blik op het christelijke hiernamaals en de helse afstraffingen. In deel een, Dante's Inferno, doorkruist Dante de negen kringen van de hel; het voorportaal, lust, vraatzucht, hebzucht, gramschap, ketterij, geweld, bedrog en verraad. In Al mijn vaders hebben we zelfs met tien kringen af te rekenen alvorens we in Het Paradijs terecht komen!
De hoofdpersoon, Myra Ionescu, heeft haar jeugd doorgebracht in een Roemeens dorpje ten tijde van de communistische dictator Ceaucesku. Het intellectueel begaafde meisje, soms geplaagd door aanvallen van epilepsie, zoekt haar eigen wereld in boeken .
Zij voldoet volstrekt niet aan de verwachtingen van haar ouders, die hoopten op een tweede Nadia Comãneci, de atlete die vijf gouden medailles had gehaald op de Olympische Spelen van 1976 en een symbool van nationale trots werd. Ten einde raad consulteren zij een Armeense psychiater in de verwachting dat deze zal verklaren dat Myra ‘ziek in haar hoofd’ is en zij haar dus kunnen opsluiten in een psychiatrische inrichting. Als de psychiater hier echter niet in blijkt mee te gaan en verklaart dat zij niets mankeert, maar daarentegen een buitengewoon begaafd meisje is en dat hij wilde dat hij zelf zo’n dochter had, besluiten haar ouders haar te dumpen op een internaat. Eenzaam en onbegrepen, trekt zij terug in de literatuur.
Haar ouders verwaarloosden en misbruikten haar, net zoals later andere mannen deden toen ze op zoek was naar een vaderfiguur. Trauma's vanwege haar verleden manifesteren zich nu in vreemd gedrag, zelfmutilatie en catatonie, waarmee haar Nederlandse echtgenoot zich geen raad weet. Dan is Myra plotseling verdwenen en haar man moet zich verantwoorden op het politiebureau. Als het verhaal begint, zit ene Dennis Terpstra op het politiebureau voor verhoor. Hij is een goede vriend en collega van Myra op de faculteit vergelijkende literatuurwetenschappen van de Universiteit van Amsterdam. Er is iets gebeurd met Myra. Ook haar man Jan Wassink, advocaat in Den Haag, wordt verhoord. Tijdens die verhoren ontstaat een beeld van hun huwelijk en een beeld van Myra zelf. In het boek wordt het verhaal beurtelings verteld door Myra zelf, waardoor haar verleden wordt onthuld, en vanuit het gezichtspunt van de echtgenoot die vergeefs een verklaring zoekt voor haar vaak onacceptabele gedrag. Het is een bijzonder knap geschreven, roman, en de vele verwijzingen naar het werk van Dante en overige wereldliteratuur zijn wel uitdagend.
January 3, 2021
Met kleine kinderen is het soms lastig om je even terug te trekken en te verdwalen in mooie verhalen. Op twee zaterdagen zag ik kans om mij te verliezen in dit boek. Mira schrijft met zinnen die vlijmscherp snijden aan twee kanten. Dante’s reis door de hel fungeert als kapstok. Pijnlijk en ongemakkelijk tot een verlossend hoogtepunt boeiend. Ondertussen ook smachtend gesmuld van alle bronverwijzingen. Hierdoor kreeg ik naast met Dante ook weer een weerzien met Axel Munthe. Alle begin is het einde en andersom.
February 12, 2021
Net als ‘Mijn lieve gunsteling’ van Marieke Lucas Rijneveld, gaat deze roman over kindermisbruik. Feticu beschrijft in een erg beeldende, van pijn doortrokken taal, hoe haar hoofdpersonage dit misbruik heeft ervaren. Taal en literatuur waren de reddingsboeien om het te overleven. Opmerkelijk toch ook hoe Feticu van het Nederlands haar nieuwe moedertaal heeft gemaakt en zo’n meesterlijke roman kon schrijven.
May 15, 2019
(4,5) Lekker tragisch, ik houd ervan.
'Er zijn ook andere vaders, die drie uur lang naar je luisteren, met hun hete mond je adem inslikken, diep zuchten en schrikken van zichzelf. Dit zijn mijn favoriete, papa, maar ik denk niet dat ze echt bestaan.'
'Zijn ironie was zo fijn dat het leek alsof hij me dunne plakjes gaf van een mango die hij met een mes had gesneden en ik wilde altijd meer en deed mijn best om rustig op het volgende plakje te wachten.'
'Mijn leven had meer literatuur moeten zijn en minder leven.
Ik behoorde tot degenen wie het niet was gelukt te leven.
-
Ik was doodgegaan en ik wist het niet.'
'Er zijn ook andere vaders, die drie uur lang naar je luisteren, met hun hete mond je adem inslikken, diep zuchten en schrikken van zichzelf. Dit zijn mijn favoriete, papa, maar ik denk niet dat ze echt bestaan.'
'Zijn ironie was zo fijn dat het leek alsof hij me dunne plakjes gaf van een mango die hij met een mes had gesneden en ik wilde altijd meer en deed mijn best om rustig op het volgende plakje te wachten.'
'Mijn leven had meer literatuur moeten zijn en minder leven.
Ik behoorde tot degenen wie het niet was gelukt te leven.
-
Ik was doodgegaan en ik wist het niet.'
August 21, 2022
Kei-hard boek maar oh zoveel herkenning, zoveel waarheid. Het werkt zalvend als iemand jouw ervaringen vertelt, je bent niet langer alleen. Mira Feticu heeft een zalige vertelstijl, het boek leest als een trein.
February 17, 2019
Heftig boek, een biecht, een schreeuw om liefde.
October 1, 2019
Ik was meteen weg van de omslagillustratie van Saskia Tannemaat. Daar bleef het ook bij. Op één of andere manier kon ik me nooit echt inleven, te onsamenhangend voor mij.
Read
April 10, 2025did not finish
Displaying 1 - 9 of 9 reviews