Γιούγκερμαν, Γ΄ τόμος

by M. Karagatsis, Μ. Καραγάτσης

Η ζωή και οι περιπέτειες του Βασίλη Κάρλοβιτς Γιούγκερμαν, γόνου μιας πλούσιας φιλανδικής οικογένειας, που έχει πάρει το δρόμο του γλεντιού, του ποτού, του χαρτοπαιγνίου, της απάτης και του εκβιασμού, και τον οποίο η Ρωσική Επανάσταση και άλλα γεγονότα τον οδηγούν ως τον τόπο μας.

Στην Ελλάδα, ενώ σκοπεύει να εξακολουθήσει την ύποπτη δράση του, προσλαμβάνεται σε μια τράπεζα, γίνεται ανώτατος υπάλληλός της και καταλήγει οικονομική προσωπικότητα μεγάλης ολκής -πλουσιότατος, ισχυρός, πλην δυστυχισμένος.

Genres: Classics, Literature

391 pages, Paperback

First published May 18, 2014

About the author

M. Karagatsis (Greek: Μ. Καραγάτσης) is the pen name of the Greek novelist, journalist, critic and playwright Dimitris Rodopoulos. He was born in Athens, lived in Larissa and studied law in France.
The pen name M. Karagatsis is the name by which the novelist is generally known. The initial "M" stands for Mitya, the Russian diminutive of Dimitris. "Karagatsis" is derived from the "Karagatsi" tree, under the shadow of which he used to write as a young writer.
Karagatsis has been characterized as primarily a prose writer of the illusory reality of persons and situations. His writing is bold, sensual, with great imagination and a unique narrative style, and is often studied by Greek students.
His first three novels (Colonel Liapkin, Chimaera and Junkermann) compose the trilogy "Acclimazation under Apollo" about foreigners who live and work in Greece. Karagatsis sets these books in modern cosmopolitan Greece, in contrast with the stereotype that Greek life is conservative and countrified.

Reviews

[Christos Koziaris · Rating 5 out of 5]

'Γιούγκερμαν' (1939, 1941) του Μ. Καραγάτση ή αλλιώς, γιατί η ζωή οφείλει να είναι τέχνη, σαν ένα καλό βιβλίο λογοτεχνίας.

Ναι, το διάβασα κι αυτό, κάπως αργά μάλλον στη ζωή μου, αλλά το διάβασα.
Το λιγότερο που μπορώ να γράψω, είναι οτι είναι εξαιρετικός λογοτέχνης ο Μ. Καραγάτσης και το συγκεκριμένο τρίτομο βιβλίο του με συνεπήρε.
Μου πήρε αρκετό χρόνο να το ολοκληρώσω, γιατί ενδιάμεσα έκανα και άλλα διάβασματα.

Ο Μ. Καραγάτσης παρουσιάζει την ζωή, από την παιδική ηλικία έως τον θάνατό του Βάσια Γιούγκερμαν. Ενός εκρωσισμένου Φινλανδού, νόθου γόνου αριστοκρατικής παρηκμασμένης οικογένειας, που μετά τα γεγονότα του 1917 ήλθε στην Ελλάδα μέσω Κωνσταντινούπολης. Από θαμώνας των κακόφημων μπαρ και άσωτος τυχοδιώκτης της Αθήνας και του Πειραιά, κατάφερε και έγινε στέλεχος τράπεζας, εργοστασιάρχης, με τεράστια περιουσία και επενδύσεις και ίσως περισσότερο Έλληνας από τους Ελληνες. Η προσωπική του ζωή προχώρησε με προσωπικές ματαιώσεις και έφυγε τελικά από την ζωή τραγικά μόνος. Από τις περιγραφές, που συχνά δίνουν τον τόνο στο έργο, είναι σίγουρο ότι ο συγγραφέας ήξερε, αγαπούσε, και πιθανότατα έζησε, στον Πειραιά κατά βάση αλλά ενδεχομένως και στην Κεντρική Ευρώπη. Αναρωτήθηκα λοιπόν, εάν ο Γιούγκερμαν ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Μάλλον ναι. Καθώς το κύριο χαρακτηριστικό του συγγραφέα είναι η παρατηρητικότητα, έτσι ο Μ. Καραγάτσης κοίταζε γύρω του και, κατά πάσα πιθανότητα, βρήκε το πρότυπο του βιβλίου του στον Δημήτριο Ερσελμαν, ρώσο αξιωματικό που κατέληξε στέλεχος της Τραπέζης Αθηνών.΄Ετσι τουλάχιστον έχει πιθανολογηθεί από το κοινό και τους κριτικούς (και όχι από μένα βέβαια).

Η γλώσσα του συγγραφέα είναι πολύ άμεση, πολύ περιγραφική και πολύ ουσιαστική που εξυποηρετεί την πλοκή που δεν με άφησε στιγμή. Τελειώνοντας κάθε κεφάλαιο, πάντα ήθελα να διαβάσω παρακάτω. Οι ανατροπές της ζωής καθώς και οι ματαιώσεις στη ζωή του Βάσια, είναι πολλές. Δεν έκανε μια συναρπαστική ζωή, θα έλεγα μάλλον μεστή, ολοκληρωμένη, με κορυφές αλλά και βαθειές χαράδρες. Γεμάτη με όλες τις εμπειρίες, αυτές που κάνουν τη ζωή ένα ΠΛΗΡΕΣ μυστήριο που πρέπει να γλεντάς αλλά και να θρηνείς, ως το τέλος. Με κούρασε λίγο το τελευταία κεφάλαιο που ο συγγραφέας περιγράφει τις τελευταίες σκέψεις του Βάσια που κινούνται μεταξύ πραγματικότητας και περισσότερο φαντασίας και ονείρου, λίγο πριν το θάνατό του. Ο Μ. Καραγάτσης περιγράφει πολύ την άνοδο του ήρωά του στον επαγγελματικό και κοινωνικό του βίο, αλλά στέκεται κυρίως στην προσωπική ζωή του Βάσια, στις αγάπες και κυριως στους ανεκπλήρωτους έρωτες του που τον στοίχειωσαν έως το τέλος του.

Ο Μ. με έκανε να αναρωτηθώ ποιοί (θα) είναι οι σημαντικοί σταθμοί της ζωής (μου).

Γιατί η ζωή οφείλει να είναι τέχνη, σαν ένα καλό βιβλίο λογοτεχνίας.

[ η κριτική μου αφορά και τους 3 τόμους ]

[Βασίλης Κατωπόδης · Rating 4 out of 5]

Είναι απλός τέλειο.

[Des Orf · Rating 5 out of 5]

Το τέλος....Αχ! Το τέλος....

[Book Dutchess · Rating 5 out of 5]

Ο Καραγάτσης πραγματικά μεγαλούργησε. Η ιστορία του Γιούγκερμαν σε παρασύρει σε περιπέτειες, σε φιλοσοφίες για τη ζωή, για την αγάπη, για τα πάθη. Ο συγγραφέας καταφέρνει να παρουσιάσει τον ψυχικό κόσμο του Γιουγκερμαν αλλά και τις αλλαγές που συμβαίνουν σε αυτόν με το πέρασμα των χρόνων. Βλέπουμε τους ανθρώπους που σημάδεψαν τη ζωή του και τον ακολουθούμε μέχρι το τέλος της.

[Katerina · Rating 5 out of 5]

Εξαιρετικό μυθιστόρημα από τον αγαπημένο Μ. Καραγάτση. Και εδώ είναι έντονο το περιγραφικό του στυλ γραφής και ο άμεσος λόγος. Ένα απίστευτο λογοτέχνημα περί ζωής, τέχνης, ανθρώπων, αγάπης, θανάτου. (Η κριτική μου αφορά και τους 3 τόμους)

[Νικήτας Γκανάς · Rating 5 out of 5]

Ευχαριστώ τον Καραγάτση για την εμπειρία αυτή. Μόλις τελείωσα το βιβλίο κάτι σαν ρίγος με έπιασε, ένα δέος, ένα γλυκόπικρο συναίσθημα δυνατό. Η ορμή της ζωής και η ματαιότητα. Όλα πρέπει να τα ζούμε όπως μας αρέσει.

[Κonstantina · Rating 5 out of 5]

Επισήμως ο αγαπημένος μου Έλληνας συγγραφέας. Ρεαλιστικός και λυρικός, γλαφυρός και σεμνότυφος στην ίδια πρόταση, απολαυστικός.

[Thomas Repantis · Rating 4 out of 5]

Το τελευταίο μέρος εξιστόρησης των στερνών του Γιούγκερμαν λιγότερο ενδιαφέρον, πιο εσωτερικό, φιλοσοφικό και σουρεαλιστικό.

[George · Rating 5 out of 5]

One of the best books I have ever read. I was just feeling part of the story all the time even if I was not reading

[Angeliki Tsagkaraki · Rating 5 out of 5]

Δυσκολεύτηκα πολύ να διαβάσω το δεύτερο μισό του εν λόγω τόμου, γιατί διαρκώς έκλαιγα. Εξαιρετικά μηνύματα για τη ματαιοδοξία και το χαμένο "κυνήγι της ευτυχίας"