Sarhoşlar

by Orhan Kemal

Türk edebiyatının en sevilen yazarlarından biri olan Orhan Kemal, öykülerini, romanlarını yazarken gerçeği içinde ele aldığı insanın, çıkışsızlığını, yaşam koşulalrının ve kendi hatalarının başına açtığı işleri anlatırken asla umudu elden bırakmaz. Bu nedenle kimi zaman gülümsetirken kimi zaman göz yaşartan öyküleri okurda hiç silinmeyecek izler bırakır.
Orhan Kemal&'in kitapları bir okurun hayatta rastlayabileceği o çok nadir hazineler arasında yer alır. Çok az yazar okurunun dünyasında onun kadar iz bırakır, okurunu onun kadar biçimlendirir. Orhan Kemal umudu ve iyimserliği yeniden kazanmamız için yol gösterir bize. Edebiyatımızın en değerli ustalarından biri olan Orhan Kemal&'in kitaplarını yayımlamaktan onur duyuyoruz.

Genres: Turkish Literature, Short Stories

143 pages, Paperback

First published January 1, 2005

About the author

Orhan Kemal, (Mehmet Raşit Öğütçü) writer of short stories and novels was born in Adana in 1914 and died in Sofia in 1970. His father, Abdülkadir Kemali, was an MP from Kastamonu during the first term parliament of the Turkish Republic. Abdülkadir Kemali, a lawyer by profession, established The Ahali Party which was dissolved causing its founder to have to flee to Syria. In order to accompany his father, Orhan Kemal had to miss his final year of secondary school. Orhan Kemal stayed in Syria for a year, returning to Adana in 1932. He worked as a laborer, weaver and clerk in cotton gin mills. During his military service he was sentenced to 5 years imprisonment for his political opinions. Bursa prison became a turning point in his life and art work as he met Nazım Hikmet who greatly influenced him. On his release in 1943, Orhan Kemal, moved to Istanbul (1951), where he worked as a labourer, a vegetable transporter and then as a clerk for the Tuberculosis Foundation.From 1950 onwards he tried to live upon the income gained from writing. Orhan Kemal died in Bulgaria. His body was returned to Turkey and buried in Zincirlikuyu cemetery.

Kemal’s first poem was published in Yedigün under the name of Raşit Kemal (Duvarlar 25.04.1939) Further poems written under the same pen name are Yedigün and Yeni Mecmua 1940. On meeting Nazım Hikmet, Kemal wrote under the name of “Orhan Raşit” (Yeni Edebiyat 1941) Impressed by Nazım Hikmet, Kemal concentrated on stories as opposed to poems. His first story, “Bir Yılbaşı Macerası”, being published in 1941. In 1942 he adopted the name Orhan Kemal when writing stories and poems in Yürüyüş. He found fame through stories in Varlık in 1944, his first collection of short stories “Ekmek Kavgası”, and first novel “Baba Evi”, was published in 1949. Early works depicted characters form the immigrant quarters of Adana Kemal described the social structure, worker employer relationships and the daily struggles of petty people from industrialised Turkey. He aimed to present an optimistic view through the heros of his stories. He never changed his simple exposition and thus became one of the most skilful names of Turkish stories and novels. He also wrote film scripts and a play called “İspinozlar”. Dramatisations have been made of “72.Koğuş”, “Murtaza”, “Eskici Dükkanı”, “Kardeş Payı”. After his death a novel award was arranged in his name (1971).

Reviews

[Aykut Kısa · Rating 5 out of 5]

... Ağızda lokma olmayınca konuşmak günah değil şu halde? Ağzımdan lokmamı düşürdüm dostum, binaenaleyh, ne Allaaah, ne de günah!
...
Ahlak Allah'tan evvel değildir! dedi, ağzından lokma düşmüş bir insan içinse, ne Allah, ne de ahlak mühimdir!

[Alphan Lodi · Rating 5 out of 5]

Farkına varmadan yanından geçip gittiğimiz insanların küçük hikayeleri. İnci’nin mapustan yeni çıkmış babası, çopurların Hilmi, toprak ağaları… 50 lerin toplumcu kısa hikayeleri kimine demode gelebilir, ancak başımıza ne geldiyse o zamanın duyarlılığını kaybetmeye başladığımızdan bu yana geldi, geliyor ve gelecek…

[Ezgi ☕️ · Rating 3 out of 5]

Orhan Kemal yeni yeni tanımaya başladığım bir yazar (hep geç kalırım). Halk yazarı dedikleri kadar var, ama hangi halk? Türkiye’deki 18 senelik hayatımda ben böyle bir kesimle bir araya gelmedim. Bundan burjuva katmanında yaşayıp fakir ya da orta direk halkı anlayamayan biri gibi görünmeyeyim. Ben orta direkten memur çocuğuydum ve benden daha fakir insanlarla bir araya geliyordum... ama bu diğer varlık tabakasından insanlarla bir araya geldiğinde bocalayan, hayat okulundan geçmiş, pek çoğu rahatsız edecek seviyede acılı insanlar uğruna hikayeler yazılacak kadar çok mu? Bağnaz, bağımlı, küfürbaz insanlar... ben çok şanslıymışım o zaman ki böyle bir kitleye karışmadan yaşamışım. Ben hemingway’de de benzer bir yorum yapmıştım. Bence maço kültürü bulaştırılmadan da erkek karakter yaratılabilir. Ve halk bu kadar arabesk kültürüne sokulmadan da anlatılabilir...

[Suheyla · Rating 3 out of 5]

küçük hikayeler kitabı. küçük insanların minik portreleri. ufak detaylar ile ne çok şey anlatıyor ama. Tüm kahramanları sökakta gördüğümüz insanlar gibi. Zaten Orhan Kemal'in eserlerini bunun için çok seviyorum. Yanından habersizce geçtiğimiz insanların derin dünyalarına sızıveriyoruz sessizce. Eserlerini okuyalıberi gözlerim açan çiçeklerden boyalı vitrinlerden insanllara kayıyor artık. Bu Rğsteme benziyor, yok çopurların hilmi gibi yürüyüşü. Acaba yavuklusunu habersizce bırakıp inşaatta çalışan Ali mi ki bu? yoksa kambur Süleyman mı, diye kendimce bahislere tutuşuyorum. İnsanları anlamak için tanımaya gerek duymaz oldum

[Ugur · Rating 5 out of 5]

Her hikayede son bulamayabilirsiniz ama seveceğinizi düşünüyorum. Ben sevdim.

[Doğuş Benli · Rating 4 out of 5]

Toplumcu gerçekçi kısa kısa hikayeler. Döneme şahit olmak açısından her öykücünün okumasında fayda var. Ancak tabii bugün artık bu tarz hikayeler hâlâ yazılsa da artık demode.

[Göksel Tuzun · Rating 5 out of 5]

Çok iyi