سه‌گانه‌ی خاورمیانه: جنگ عشق تنهایی

by گروس عبدالملکیان

این کتاب مجموعه شعری پیوسته است؛ به این معنا که سطرها و بندها و شعرهایش مستقل و پیوسته است، درست مثل انسان‌ها در هستی که مختارند و مجبور.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

تو مثل رودخانه‌ای ترکم کردی
برای همین است
گاهی ماهی‌های مُرده در خود پیدا می‌کنم
بازگشتنت،
جوانی‌اَت
بازنمی‌گردد
تو از انتهای این خیابان بیرون رفتی
و آن انتها هنوز
بر سینه‌ی جهان سوراخ است
چرا نمی‌تواند برف؟
را نمی‌تواند برف
بر گذشته ببارد؟
چرا نمی‌تواند برف
این خیابان را ورق بزند؟

Genres: Poetry

97 pages, Paperback

First published January 1, 2019

Reviews

[sAmAnE · Rating 3 out of 5]

غریبگی نکن
نکن غریبگی پسرم!
این جا خاورمیانه است
و هر کجای خاک را بکنی
دوستی، عزیزی، برادری بیرون می زند...

[Mohammad Javad · Rating 5 out of 5]

تا حالا شده یکی دو دستتان را از پشت گره بزند و با دست سنگینش رگ های مچ دستانتان را بند بیاورد و با زانو گودی کمرتان را فشار دهد و در همین حال دست راستش را زیر گلویتان بگذارد و نفستان را بند بیاورد ؟

اصلا تا بحال بی هوش شده اید ؟ غش کرده اید از ضعف و سرگیجه توامان
تا بحال روحتان از بدنتان خارج شده ؟ وارد خلا شده اید؟
ترس برتان داشته است ؟
از تنهایی، از غربت، از گم شدن

تا بحال حالی داشته اید که از فرط درد و اجبار به دامان دیگران رجوع کنید ،اما توان گفتن آنچه باید را نداشته باشید . بخواهید اما نتوانید ،یا نخواهید اما بایدیست.

تا بحال شبی سرد را، تنها ،از بی کسی ، خارج از خانه ، در سرگردانی گذرانده اید ؟ از هجومِ خواب و جنگش با بیداری و سرما چیزی میدانید ؟

منم نمی دانم ، اما این کتاب و خالق و آدم هایش خوب میدانند .


غریبگی نکن
نکن غریبگی پسرم !
این جا خاورمیانه است
و هر کجای خاک را بکنی
دوستی ، عزیزی ، برادری
بیرون می زند

[Sara Kamjou · Rating 3 out of 5]

تلخ و متوسط.
یک سوم اول کتاب، اشعار بهتری داشت و به نظرم از نیمه که گذشت ضعیف شد.
----------
یادگاری از کتاب‌ها:
مورچه‌ها دارند
اندوه زمین را جابه‌جا می‌کنند
...
نشسته‌ام
با شب قمار می‌کنم
هر چه می‌برم
تاریک‌تر می‌شوم
...
آدم‌ها
می‌روند
می‌روند
می‌روند
اما دور نمی‌شوند
ما با کدام امید
به ساعت‌های‌مان نگاه می‌کنیم
وقتی زمان برای مرگ کار می‌کند.

[EMMA · Rating 2 out of 5]

اينجا خاورميانه است/و هر كجاي خاك را بكني/دوستي،عزيزي،برادري/بيرون ميزند

[Rojita Rojîta · Rating 5 out of 5]

جنگ تمام شده بود
و حالا
صلح داشت آدم می‌کُشت

[Leila · Rating 3 out of 5]

کتاب شعری با تصویر سازی قوی، تعبیرات بدیع و مضامین تلخ.

▪️غریبگی نکن
نکن غریبگی پسرم!
این‌جا خاور میانه است
و هر کجای خاک را بکنی
دوستی، عزیزی، برادری
بیرون میزند.

▪️بیا غروب کنیم
ندیده‌ای که خورشید
هر صبح بیرون می‌آید
پشیمان می‌شود
و بازمیگردد.

▪️جنگ تمام شده بود
و حالا
صلح داشت آدم می‌کشت.

۹۹/۴/۲۳

[صَــــنَــــمْــــ · Rating 4 out of 5]

می‌گذارم خونم بیاید بیرون
و بیرون از لب،
تو را ببوسد
و بیرون از قلب،
برایت بایستد
و رنجی را که سال‌های سال در من چرخیده است،
قطره،
قطره،
با تو در میان بگْذارد.

[Kiana · Rating 4 out of 5]

«خوانش صوتی»
مگر
چمدانت چه‌قدر بود
که تمام زندگی‌ام را
با خودت بردی؟

[Miss Ravi · Rating 3 out of 5]

من دیده‌ام
که اول پوست می‌پوسد
بعد گوشت
بعد استخوان
آخرین لایه امید است
که تو را زنده نگه می‌دارد
تا ذره‌ذره این شکنجه را حس کنی
روبه‌روی آینه می‌ایستم
و آینه سعی می‌کند
سعی می‌کند
سعی می‌کند
از این همه خرابه چهره بسازد
در خرابه‌ها قدم می‌زنم
و فکر می‌کنم
اناری که بر شاخه خشکیده
باید همین زمین باشد
که خدا از کنارش عبور می‌کند
و حتی
میلی به چیدنش ندارد.

[Mohammad Hanifeh · Rating 3 out of 5]

دیگر
نه اصراری به زندگی دارم
نه اصراری به مرگ!

یعنی
اگر گلوله‌ای به سمتم شلیک شود
سرم را هم
خم نخواهم کرد
یعنی
اگر برای بُریدنِ این رگ
تیغ در خانه نباشد
تا مغازه هم نخواهم رفت

چرا که دیگر
نه اصراری به زندگی دارم
نه اصراری به مرگ!

[Katayoon · Rating 4 out of 5]

ما
در خیابان‌ها سرگردانیم
در سفارت‌ها سرگردانیم
در مرزها سرگردانیم

ما
چون تکه‌های چوب
بر دریا سرگردانیم
و حتی نمی‌توانیم غرق شویم

**********

مجموعه شعری غم‌انگیز از دردهای جنگ!
سه‌گانه‌ی خاورمیانه
جنگ عشق تنهایی...

[ZaRi]

و بمب در مدرسه افتاد
می‌خواستیم کمک بگیریم
می‌خواستیم اسم بچه‌هامان را صدا کنیم
اما الفبا آتش گرفته بود
در جهنم
چطور آدم‌ها با هم حرف می‌زنند؟!
آوازها به کجا کوچ می‌کنند؟
رقص‌ها کجا پنهان می‌شوند؟
شعرها کجا می‌میرند؟
و آن که
از کنار دیوار آب می‌خواهد،
می‌خواهد
دندانش را قورت بدهد
آی زندگی!
این‌ها نفس کشیدن نیست
نفس کشیدن نیست
نفس کشیدن نیست
ما ازمرگ
خالی وُ
پُر می‌شویم
جنگ‌ها روشن‌اند
و ماشین آتش‌نشانی نمی‌تواند
جنایت را خاموش کند
نگاه کن!
دختر پنج ساله‌ام سوخته
و حالا
اسمش
مثل پوست یک آبنبات
در مشتم مچاله شده

غریبگی نکن
غریبگی نکن پسرم!
اینجا خاورمیانه است
و هر کجای خاک را بکنی
دوستی، عزیزی، برادری
بیرون می‌زند

[Mehrshad Zarei · Rating 5 out of 5]

تا کنون این درخشان‌ترین دفتر شعری‌ست که خوانده‌ام چراکه شعرهایش زنده‌اند و شخصیت دارند و در هر سه‌باری که خواندمشان به سه‌شکل متفاوت ازشان لذت بردم و شاعر را تحسین کردم. یکی از نکات جالب‌ش اینه که نه در آغاز شروع می‌شود و نه در پایان تمام و صرفاً بخشی‌ست از آنچه که هست، تکه‌ای کنده شده از روایت امروز بشر، عشق و تنهای‌ش

[Behzad · Rating 2 out of 5]

خب به نظرم به خوبی مجموعه هایی که قبلن از گروس عبدالملکیان خونده بودم نبود، ولی خب در مقایسه با بعضی دیگه از کتابهای شعری که خونده ام اخیرا قوی تر و بهتر بود. شاید دو و نیم بگیره مثلن.
نکتۀ خوب کتاب به نظرم لحظه های جذابش بودن که طی اونها گروس عبدالملکیان میاد و تعبیرهای تازه از پدیده های آشنا ارائه میده. و نکتۀ خوب دیگه ش این بود که درد جهان معاصر رو و دغدغۀ بشر رو و درک رنج های آدمی رو به صورت شعر در آورده. ینی اینکه شعرها تا سطح یه سری عاشقانه های سبک و مسخره (آه تو را دوست دارم/ و اوه چقدر تنهایم/ مانند شکنجه گری هستی که مرا شکنجه میدهد/ با اینکه تنها هستم/ الی آخر) و از این حرفا تنزل نیافتن.
زبان مجموعه، همون زبان سر راست و فاقد نوآوری های دستوری یا واژگانیه. آرایه های لفظی یا معنایی در شعرها به ندرت پیدا میشن. کشف ها و تصویرهای بی سابقه زیاد نیستن تو مجموعه. و کلا خیلی زیادی همه چیز سر راست و نثرگونه و غیر شاعرانه س.
چند نمونۀ خوب از کتب:

نشسته ام
با شب قمار می کنم
و هرچه می برم
تاریک تر می شوم
-----
آدم ها
می روند
می روند
می روند
اما دور نمی شوند

ما با کدام امید
به ساعت های مان نگاه می کنیم
وقتی زمان برای مرگ کار می کند
----
جنگ تمام شده بود
و حالا
صلح داشت آدم می کشت

[Nastaran · Rating 3 out of 5]

حتی اگر هزار قلب داشته باشی
هزار بار خواهی مرد

حالا که نیستم
شعرهایم را بخوان
م��‌خواهم صدایت باشم
دهانت، لب‌هایت
قطره اشکی که از گونه‌ات بر زمین می‌افتد

آدم‌ها می‌روند
می‌روند
اما دور نمی‌شوند
ما با کدامین امید
به ساعت‌هایمان نگاه می‌کنیم
وقتی زمان برای مرگ کار می‌کند

مرداد نود و نه

[Mahboobeh Hamzeloo · Rating 5 out of 5]

من نسخه صوتی این کتاب رو گوش دادم
با صدای آقای مهدی پاکدل
بسیاااار بسیاااار بسیاااار لذت بردم

[AmirHossein · Rating 5 out of 5]

برای اولین بار تمام شعرهای یک مجموعه شعر را دوست داشتم، بدون استثنا.

[Mohy_p · Rating 3 out of 5]

تموم کردن کتاب همزمان شد با چند ساعت بعد از خبر انفجار در بیروت دوباره کتاب رو از تو طاقچه بازکردم و سرچ کردم «خاورمیانه» شعری که دنبالش میگشتم رو پیدا کرد:
نکن غریبگی پسرم
اینجا خاورمیانه است
هرکجا خاک را بکنی
دوستی عزیزی برادری
از خاک بیرون می زند .

همه شعرهای کتاب به دلم ننشست ولی چند تا از شعر ها واقعا زیبا بود و لذت بردم از خوندنشون

و قشنگترین قسمت کتاب برای من :

میگذارم خونم بیاید بیرون
که آزادی
نبض داشته باشد

[Narges · Rating 3 out of 5]

و سال ها طول کشید بفهمم
درختی که زرد نمی شود
مرده است...

[Koala · Rating 3 out of 5]

از لحاظ ادبی خوب و لذت‌بخش بود برام ولی علی‌رغم تمام تلاشهام، متاسفانه آدم شعر نیستم.

[Ghazaal B. · Rating 3 out of 5]

«جنگ تمام شده بود
و حالا
صلح داشت آدم می‌کُشت»

خوندن این شعر باعث شد کتاب رو بخرم و بخونم. ولی جز این شعر و شاید نهابتا چند جمله از چند شعر، هیچ چیز قابل توجهی نذیدم.
دوستش نداشتم.

[Amin Dorosti · Rating 3 out of 5]

در مقایسه با چند کار دیگری که از گروس خوانده بودم چندان حرفی برای گفتن نداشت. به نظرم نقطه قوت شعرهای گروس تصویرسازی‌های ناب او، بازیهای هوشمندانه با واژگان، ساختارشکنی‌های به جا و البته غافلگیرکردنِ خواننده است؛ در شعرهای این دفتر تقریبا هیچ‌یک از این‌ها را ندیدم، حال آنکه در سایر آثار او بارها و بارها با این جلوه‌ها برخورد کرده بودم. شاید یک بار دیگر کتاب را بخوانم تا مطمئن شوم که درباره‌اش زود قضاوت نکرده‌ام.

[Mahtab · Rating 5 out of 5]

توضیحات ابتدای کتاب توصیف کاملی هست از کتاب. همانطور که از نام کتاب پیداست درباره ی جنگ، عشق و تنهایی است و بنظرم سهم شعرها هم به همین ترتیب جنگ عشق و تنهایی است و البته که جنگ و عشق، تنهایی رو در خودشون پنهان دارند. علیرغم وسوسه م برای نوشتن کل کتاب به این شعر بسنده میکنم:
ما
در خیابان ها سرگردانیم
در سفارت ها سرگردانیم
در مرزها سرگردانیم

ما
چون تکه های چوب
بر دریا سرگردانیم
و حتی نمیتوانیم غرق شویم

[Atena · Rating 5 out of 5]

میگذارم خونم بیاید بیرون
و بیرون از لب
تو را ببوسد
و بیرون از قلب
برایت بایستد
و رنجی که سال های سال در من چرخیده است
قطره
قطره
با تو در میان بگذارد

این کتاب حاوی اشعاری بود که هیچ وقت از خواندنشان سیر نمیشوم.

[Muhamed Mousavi · Rating 4 out of 5]

واقعا شعر ها زیبا و بسیار پر درد بودند. از نظر من که شعر زیر میتونه ریویویی برای کل کتاب باشه و تمام:



جنگ تمام شده بود
و حالا
صلح داشت آدم می‌کُشت




پی‌نوشت: شعر های ابتدای کتاب بسیار قوی‌تر و زیباتر از سایر اشعار کتاب بودند، اما این حرف به این به این معنا نیست که سایر اشعار ضعیف یا بد بودند.

[Seyed Mohammad Reza Mahdavi · Rating 3 out of 5]

3.5
اشعار ابتدایی کتاب را بیشتر پسندیدم

[Nevîd · Rating 3 out of 5]

دیگر
نه اصراری به زندگی دارم
نه اصراری به مرگ!

یعنی
اگر قرار باشد زیاد غمگین شوی
بلند میشوم
با هم صبحانه می‌خوریم
کمی گپ می‌زنیم
بعد هم میروم
سری به خاک دوستانم بزنم برگردم
اگر هم حوصله‌ام نشد
شاید
همان دوروبرها خودم را چال کنم

چرا که دیگر
نه اصراری به زندگی دارم
نه اصراری به مرگ!

یعنی
اگر گلوله‌ای به سمتم شلیک شود
سرم را هم
خم نخواهم کرد

یعنی
اگر برای بریدن این رگ
تیغ در خانه نباشد
تا مغازه هم نخواهم رفت
چرا که دیگر
نه اصراری به زندگی دارم
نه اصراری به مرگ!
اگر به خانه‌ام بیایی
تمام خانه را گل خواهم کاشت
اگر نیایی هم
تمام خانه را گل خواهم کاشت
اگر بروی هم
اگر بمیری هم

چرا که دیگر
نه اصراری به زندگی دارم
نه اصراری به مرگ!

یعنی
زمان را از دستم باز کرده‌ام
چاقو را
از جیب دراورده‌ام
و رابطه‌ی علت و معلول را بریده‌ام
چرا که می‌خواهم
بی دلیل تنها باشم

درست چون نوازنده‌ای که در میام اجرا
سازش را زمین میگذارد
تا موسیقی‌اش تمام نشود

[Narges Amooei · Rating 4 out of 5]

قشنگ بود و تلخ. دوست داشتم کلّ این مجوعه رو .
تیکه‌هایی از قسمت‌های موردعلاقه‌م:

"ما با کدام امید
به ساعت‌هایمان نگاه می‌کنیم
وقتی زمان برای مرگ کار می‌کند"
.....
"آی زندگی!
این‌ها نفس کشیدن نیست!
نفس کشیدن نیست
ما از مرگ
خالی و
پر می‌شویم"
.....
"جنگ تمام شده بود
و حالا
صلح داشت آدم می‌کشت"

[Ali Hosseini · Rating 5 out of 5]

پر از کشف های شاعرانه زیبا و خیال انگیز،تصویرهای سورئال که متناسب با این سبک شعر نوشتن(آزاد)هستند.
در کل بهترین مجموعه شعری بود که در یک سال اخیر خوندم و حتما هم بارها دوباره میخونم.

در سرزمین من
زیبایی و زشتی یکی‌ست
و‌ هر‌دو به یک اندازه
به‌دردنمی‌خورند
شعری به قلبم چسبیده‌است
که برای نوشتنش‌ باید
قلبم را دربیاورم

[Farzaneh shokuhi · Rating 4 out of 5]

امتیاز:3.5/5

اولین کتاب از گروس عبدالمکیان....