Een meisje van honderd

by Marion Bloem

Een meisje van honderd vertelt het levensverhaal van Moemie, een meisje dat dingen ziet die anderen ontgaan. Dat is haar gave en haar noodlot. Moemie verliest haar ouders en familie door de rituele zelfmoord van het vorstenhuis op Bali in 1906. De rest van haar leven is ze op zoek naar iets of iemand die het gemis van haar verwanten kan opvullen. Ze wordt opgenomen in een gezin dat haar helderziendheid nodig heeft om geesten uit hun huis te verjagen. Dit rijke boek voert de lezer langs honderd jaar geschiedenis: van het koloniale verleden, wereldoorlogen, Japanse gevangenenkampen en het onafhankelijke Indonesië tot aan de skypende Indische oma's in het heden.Een boek vol meeslepende passages waarin je de geur van de bloemen in de tuin kunt ruiken, bevolkt door personages die je onmiddelijk dierbaar worden.

Genres: Fiction, Novels

460 pages, Hardcover

First published January 1, 2012

About the author

Geboren 24 augustus 1952 te Arnhem. Kind van Indische ouders die in december 1950 naar Nederland zijn gekomen. Lagere school te Soesterberg. Opleiding: HBS-A te Amersfoort. Afgestudeerd als klinisch psychologe in 1978 te Utrecht.

Reviews

[Calvin · Rating 4 out of 5]

Saking panjangnya novel ini saya agak kesulitan me-review-nya.

Secara garis besar, novel ini bercerita tentang perempuan indo belanda yang memiliki berbagai nama, namun nama terakhirnya adalah Moemie. Moemie dikisahkan memiliki kemampuan sebagai seorang cenayang yang bisa melihat masa depan, namun tidak bisa mencegahnya. Beberapa kejadian yang masuk dalam novel historis ini antara lain, Bersiap, G 30 S, 1998.

Novel ini ditulis dengan timeline yang loncat-loncat dan berpindah-pindah, membuat agak sulit dibaca kalau tidak fokus.

Salah satu kekuatan dari novel ini adalah tingkat kedalaman tiap karakter-karakternya. Tiap karakter, walau mungkin mereka hanya figuran yang lewat dalam beberapa paragraf, memiliki kepribadian yang kuat dan cukup bisa dipercaya.

Tapi tentu saja novel ini tidak lepas dari masalah, karena latar belakang Indo-Belanda yang jarang dibahas, seluruh percakapan di novel ini amat sangat historis dan mungkin akan membuat orang awam akan terbingung-bingung. Selain itu, kompleksnya struktur keluarga indo belanda yang ada di novel ini juga bisa membuat pusing pembaca yang mungkin lebih ingin fokus ke plot utama ketimbang drama keluarga disfungsional antara Daisy-Fons-Beila.

Novel Moemie adalah salah satu dari sedikit literatur Hindia Belanda yang cukup niche di indonesia. Pembaca yang menyukai topik sejarah atau memiliki latar belakang indo belanda akan bisa relate dengan karakter-karakter dan situasi novel ini. Namun bagi pembaca selain itu, bisa menikmati novel ini sebagai novel historis dengan bumbu supranatural dan drama keluarga disfungsional.

[Naya Djunaedi · Rating 4 out of 5]

Buku yang cukup tebal dan kaya akan cerita.

https://www.sayanaia.com/2025/02/moem...

[Ardita · Rating 4 out of 5]

Dutch literature is far from being popular in an archipelago where they managed to call home for three and a half centuries. The Dutch Indies. As the Second World War came to an end, the string of big and small islands with hundreds of ethnic tribes proclaimed their independence as Indonesia. We don't read much. However, for those who do, translated work in Indonesian of literature from the world over e.g. Russia, the UK, the US (need I say more?), Japan, Egypt, some South American countries, some European countries (remember Tintin?), even the Nordic countries (none other than Pippi Longstocking). Funny how the only work of Dutch literature that I have ever read was Harry Mulisch' "De Aanslag" (The Assault).

I came across Moemie as I happen to have worked with the younger brother of the author. On his most recent visit to Indonesia, he gave the books away to some of his former staff. I happened to be a few lucky ones. At 600 pages, a translated work without timeline and family tree, the book required some concentration (which reminded me of Donna Tartt's "The Secret History") as I read a lot in public transport and Jakarta's public transport is a nightmare (audiobooks make me sleepy, so I don't do that).

The book started off rather dull. Perhaps it was the translation. Perhaps it was the language and writing style. However, as the story continues and the narrative takes form, despite the lack of clear timeline, you will converse with almost every single member of this big Dutch Indies family saga.

The author limited herself to follow the path of one single family and included other members of the family in the saga. Nevertheless, it did test my poor understanding of family tree. If there are people who cannot tell left from right, I cannot tell cousins from nephews and nieces. In any language that is, even my own. I almost drew a family tree for Moemie.

Although history played a great role in the plot, I chose to set aside the historical aspect of the book. I decided to see the book as a family history. I refused to follow the mainstream idea that "the war is told by the victors". I found that too limiting. The family saga breathes some sort of magical realism, which I realized halfway through the book. The author's writing style was witty, relaxed, not trying to push anything into your brain, not proud. The storytelling oozed a great deal of freedom. It reminded me of "One Hundred Years of Solitude", "Like Water for Chocolate", a bit of "Hotel New Hampshire" and "Kafka on the Shore". And the characters.. Yes, Moemie was "The Fat Lady" (re: It ain't over till the fat lady sings). But I was drawn to Alex Lieberman, Ferry (the youngest son of this main family), and Daisy. Alex was definitely a favorite. Someone who probably came from the Event Horizon himself. A fascinating character that one is.

The Dutch setting did evoke some childhood memories. A big colonial house by the main road with ponds, fruit trees (was it mangoes?), an outside well, servant quarters, outside kitchen, high ceilinged family rooms, separate foyer. And those horse carts!

I believe in literary translation. I found some free pages of this book on the internet and tried to read some paragraphs using my high school German. I did feel the passages. I wished I could read Dutch as it will surely bring out nuances of the original narrative and style.

Verdict: Must read with an open mind. In Dutch if you could. Though I do wish for the English translation (I guess judging by rumor among world travelers that the Dutch are well-versed in English compared to their neighboring nationalities).

Thank you, Marion, for writing a subject that must have been very personal for you.

[Eva Boucles · Rating 3 out of 5]

Afschuwelijke verhalen over de geschiedenis van Indonesië en dat bleef ook maar doorgaan. En die gruwelijke slachtpartijen. Buren die elkaar vermoorden vanwege wantrouwen en om de ander maar voor zijn. Bizarre geschiedenis. Verdrietig ook. Mooi om te lezen hoe een familieband blijft bestaan ook al doet een familielid niet altijd nette dingen of is er geen biologische band. Ik vond het boek leesbaar maar miste wat meer overzicht en had nog veel meer over de lieve Moenie willen lezen.

[Joukje · Rating 4 out of 5]

Soms wel verwarrend met al die namen en personen, maar je krijgt een stukje geschiedenis mee. Niet het fijnste stukje, maar het toont wat Indonesië in korte tijd te verwerken heeft gehad. De mens is een raar soort, de ene dag lief en de andere dag moordt hij.

[Mariëlle · Rating 4 out of 5]

Een mooi boek over een aantal generaties van een Indische familie en de mensen om hen heen in Nederland, het voormalige Nederlands-Indië, en Indonesië. De verhaallijnen van personages lopen in eerste instantie nog door elkaar heen, en het verhaal wordt ook niet chronologisch verteld, maar naarmate het boek vordert, komt alles steeds meer bij elkaar, al had ik eigenlijk verwacht dat er tegen het einde van het boek ook nog iets meer over Alex/Pascal verteld zou worden, dat bleef voor mij een beetje een open einde, maar wellicht is dit juist bewust gedaan.

Het kostte me, mede doordat ik druk ben met een verhuizing, wel aardig wat tijd om het boek te lezen, waardoor het soms even denken was wie iemand ook alweer was, maar dat werd uit de context eigenlijk altijd toch wel weer vlot duidelijk.

Sommige zaken die in het boek voorkwamen, herkende ik van mijn Indische familie, andere zaken waren nieuw voor mij, en ik vond het erg interessant om middels dit boek meer te weten over wat er vroeger in Indonesië allemaal is gebeurd. Mooi ook dat in het boek de nuance te vinden is over volken: niet iedereen van een bepaald volk is fout en niet iedereen van een ander volk is goed. Dat weet je op zich wel, maar in films en boeken wordt dit weleens wat zwart-wit neergezet.

Dit boek is een aanrader voor wie van familiesaga's houdt en ook geïnteresseerd is in de Indische/Indonesische cultuur en geschiedenis.

[Candra Dewi DP · Rating 5 out of 5]

Saya sangat terkesan membaca buku ini. Sebab menurut saya buku ini yang paling mendekati realita sejarah. Kita tahu, buku sejarah ditulis oleh pemenang perang, jika kau menang maka kau boleh menulis sebagai pahlawan, tapi jika kalah harus menerima nasib menjadi yang jahat.

Buku ini ditulis berdasarkan sudut pandang orang indo atau peranakan, yang oleh bangsa penjajah tidak dianggap dan oleh bahasa terjajah dibenci. Dengan caranya sendiri menjadi lebih jujur dan apa adanya menyingkap tabir sejarah yang sebenarnya abu-abu. Tidak ada yang 100% benar maupun salah, penulis dengan cerdasnya menyuguhkan tokoh-tokoh yang sangat manusiawi, yang menurut saya adalah bagian paling menarik dari sebuah novel, mengingatkan saya pada novel Gone with wind yang legendaris itu.

Kita akan diajak mengarungi jaman demi jaman dengan alur maju mundur, dan setiap jaman yang dilalui selalu menghadirkan sensasi tersendiri, seperti menaiki mesin waktu, melalui pandangan seorang Moemi yang konon kabarnya berusia sekitar 100 tahun.

Manusia sepertinya tidak selalu belajar dari sejarah, mungkin karena sejarah itu sendiri tidak digambarkan secara terang benderang, padahal sisi abu-abu atau gelapnya sejarah itu adalah hal yang paling penting untuk direnungkan agar generasi mendatang tidak mengulangi kejahatan dan kesalahan yang pernah dilakukan oleh orang-orang terdahulu.

[Tessel Doucet · Rating 5 out of 5]

Bloem rijkt verder dan Couperus, Marquez (100 jaar eenzaamheid), Mak (eeuw van mijn vader) ooit konden al hadden ze samengewerkt, in dit familieepos x migratie x hoe Nederland (niet) omgaat met haar koloniale geschiedenis x wereldgeschiedenis van de 20e eeuw x stille kracht. Leest als een trein, zo mooi, krachtig, roerend.

[Mirjam Celie · Rating 5 out of 5]

Onverwacht prachtig boek; op mijn pad gekomen via de Brommer op Zee app.
Heeeeeel langzaam op gang; maar uiteindelijk heel erg boeiend!

[Marij Frantzen · Rating 3 out of 5]

Beschrijft het verhaal van een jong Balinees meisje, een wees dat via allerlei wegen, klooster, pleegouders terecht komt in een Indonesisch gezin..Ze heeft speciale gaven, is helderziend en vanwege dit feit willen de mensen in haar omgeving graag in contact met heer komen. Ze komt als een manusje van alles in een groot gezin terecht waar ze huishoudelijke taken verricht. De
Stammoeder Mamelie die de kost moet verdienen.laat vaak de zorg voor de 7 kinderen aan Moemie over. Ook deze gezinsleden waaieren allemaal uit en vormen ook
weer grote gezinnen. Het wordt wat moeilijk leesbaar omdat er zo vreselijk veel personen in voorkomend waardoor ik telkens weer moest opzoeken en de draad wat kwijt raakte. De kolonisatie wordt uitvoerig besproken maar ook de bezetting door de Japanners en vervolgens de dekolonisatie.
Ik las het via BOZ en ik had het niet helemaal uit.

[Bunga Mawar · Rating 2 out of 5]

Ceritanya terlalu kompleks buat saya. Mungkin karena kebanyakan tokoh yang muncul di masa yang berbeda tapi mereka dikaitkan dgn Zus Moemie ini. Mungkin bisa membantu bila ada tambahan pohon silsilah di buku ini macam di buku 100 Tahun Kesunyian-nya Marquez.

Saya juga kurang cocok dgn cara ceritanya. Entah kenapa. Begitulah, walau pasti mbak Marion sang penulis sudah melakukan riset luar biasa utk buku berlatar sejarah yg melintang puluhan tahun setebal ini.

[Andrew Spink · Rating 1 out of 5]

I don't often give up on a book, but this one was too much. It was rambling, with unclear relationships between the characters (who I didn't care about) a fuzzy pilot (at best), nothing special about the way it was written. I wasn't enjoying it, I was only battling on out of a sense of duty. So I stopped.

[Lianne Rietdijk · Rating 4 out of 5]

Vanuit iemand die hier bijna geen achtergrondkennis in heeft; erg interessant en leerzaam. Simpele schrijfstijl, kan eigenlijk niet missen. In die zin erg gewoontjes. Het plot is ook geen van bizarre uitspattingen. Wel ben ik echt meegevoerd in dit kijkje in de geschiedenis van een mens, een familie, een land en de wereld. Ik heb betrokkenheid bij de karakters ervaren. De moeite waard!

[Jacqueline Breedveld · Rating 4 out of 5]

Mooi boek. De geschiedenis van Indonesië beschreven aan de hand van een meisje van honderd. Verschillende verhaallijnen die niet allemaal tot hun recht komen. Maar het verhaal van Moemie is een pageturner.

[Devita · Rating 5 out of 5]

Ceritanya sangat bagus

[Maulidah]

i think this novel is good

[Nura · Rating 2 out of 5]

Sangat bagus

[SillySuzy · Rating 4 out of 5]

Dit boek beschrijft 100 jaar geschiedenis van Nederlands Indië c.q. Indonesië vanuit verschillende perspectieven. Het is vooral het verhaal van Moemie, een weesmeisje dat aanvankelijk als bediende bij de weduwe Van Maldegem (Mamélie) in dienst komt, maar die gaandeweg een steeds grotere rol binnen de familie gaat spelen. Ze 'ziet' dingen, staat in contact met overledenen en doet toekomstvoorspellingen. De familie is enorm uitgebreid en het is af en toe moeilijk om alle verschillende generaties uit elkaar te houden. Het zou erg handig geweest zijn als er een stamboom in het boek was opgenomen. De beschrijvingen van de Jappenkampen, de Bersiap en de onderlinge twisten daarna, die met een ongelooflijke hoeveelheid geweld gepaard gingen, zijn hartverscheurend. Mooie schrijfstijl.

Uit principe doet Daisy alleen zaken met vrouwen: mannen worden onbetrouwbaar als ze een wapen in hun hand houden, een erectie krijgen of in de ban van geld raken, en hebben daarnaast dezelfde natuurlijke instincten als vrouwen om hun eigen kroost te beschermen.

[Rowella · Rating 3 out of 5]

Ik twijfel bij dit boek tussen drie en vier sterren. Aanvankelijk vond ik het verhaal van het jonge Balinese meisje dat in huis komt bij een Nederlands-Indisch gezin prachtig en pakte het me volledig, maar gaandeweg nam mijn enthousiasme af. Dit heeft onder andere te maken met de vele verschillende personages die in het boek een rol spelen gedurende de geschiedenis van Moemie (hoofdpersoon). Ik heb op een gegeven moment zelf op papier een stamboompje zitten maken, omdat ik niet kon onthouden wie aan wie gerelateerd was. In een interview met de auteur hoorde ik dat dit het gevoel is dat ze de lezer wilde geven door zelf geen stamboom toe te voegen. Dat je je net als Beila afvraagt: hoe zit het nu eigenlijk? En dat werkte bij mij ook zo. Ook wordt er naar mijn zin soms teveel geschreven over een personage, zoals bijv Fons, die naar mijn mening niet zo’n relevante rol speelt in het verhaal. En bepaalde verhaallijnen blijven onaf zoals dat van Alex en Pascal.
Het boek omvat verder ongeveer een eeuw van de geschiedenis van Indonesie en vooral de bezetting door Nederland en later door de Japanners. Je krijgt wel enig zicht op de het leven van de bewoners onder hun koloniale bezetters, maar de gebeurtenissen volgen elkaar zo snel op dat we zeker als zijnde niet-Indonesiers vermoedelijk toch de heftigheid ervan missen.
Het is wel een hele leesbare mix van een familiegeschiedenis en historische gebeurtenissen.

[Bellalente · Rating 3 out of 5]

Een meisje van honderd is één van de moderne verhalen uit de Nederlands-Indische literatuur. Het verhaal speelt van begin 20ste tot begin 21ste eeuw en geeft vlees en bloed aan een bewogen en complexe periode in de Indonesische geschiedenis. Daarin is de auteur geslaagd en dat is de sterke kant van het boek. Daar tegenover staan zwakke punten. Het is te vaak lastig om geboeid te blijven. Veel personages waarvan het verband tussen elkaar lang niet altijd duidelijk is; hoofdstukken in de roman waarvan de meerwaarde de lezer ontgaat en te veel beschrijving waar het ‘niet zeggen’ aantrekkelijker zou zijn geweest.
Kortom: ben je geïnteresseerd in de Indonesische en Nederlandse geschiedenis, dan is dit boek zeker een aanrader. Heb je daar geen speciale interesse in, steek je kostbare leestijd dan liever in een ander verhaal.

[Jolieg G · Rating 4 out of 5]

Heb het vier sterren gegeven omdat ik het erg verwarrend vond door alle namen die gebruikt werden en de hoofdpersoon zelf ook nog allerlei andere namen kreeg.
Vond het dan ook erg moeilijk om het verband te blijven zien al werd dit later in het boek wel anders.
Verder vond ik het verwarrend dat het verhaal niet chronologisch verloopt...
Ondanks dit een erg mooi boek.
Het verhaal opzich is mooi en besef na het lezen van het boek dat ik eigenlijk erg weinig van deze periode afweet..

[Bieke · Rating 4 out of 5]

In het begin is het boek wat moeilijk te volgen omwille van alle namen en familiebanden maar zelfs zonder de verbanden te kennen, is het toch een super leuke familiesaga met de Indonesische geschiedenis als achtergrond. Leuk detail: sinds 6 maanden woon ik in Indonesië en inderdaad, een van de eerste zaken die ik hier hoorde was het geloof dat men hier nog steeds heeft over geesten. Dit maakt echt deel uit van de Indonesische leefwereld.

[Annemieke · Rating 4 out of 5]

Ik vond het een mooi boek, interessant ook door alle historische feiten die in het verhaal verweven zitten. Het was wel soms lastig bij te houden hoe de families nu precies in elkaar zaten, maar dat hinderde niet in het verhaal. Het is een boek wat nog een tijdje bij je blijft als je het uit hebt.

[Adellia Putri · Rating 5 out of 5]

Yes