Als reisjournalist Bas van Oort aan zijn 5000 kilometer lange fietstocht van Washington DC naar Seattle begint, gloort een maandenlange droomreis door een overweldigend land. De realiteit pakt, uiteraard, anders uit. Door lekke banden, gebroken spaken, hongerklopaanvallen en een zonnesteek moeten Bas en zijn reisgenoot Lowie bijna dagelijks improviseren. In Pittsburgh, na een week fietsen, besluiten ze om 12 kilo bagage per post vooruit te sturen. In Ohio huren ze na urenlang twijfelen een auto om de opgelopen achterstand goed te maken; ze zijn dan krap tien dagen onderweg. Zo ploeteren ze Amerika door.
Ondanks alles blijven de twee volhouden, met geregeld hulp uit onverwachte hoek. Ze slapen bij mensen thuis of stappen in voor een lift. Er ontstaan kortstondige maar intensieve vriendschappen, enkel en alleen omdat zij op avontuur zijn en de Amerikanen dat prachtig vinden.
In Het wonder van Iowa schetst Van Oort aan de hand van zijn ontmoetingen onderweg een verrassend positief beeld van een land dat de laatste jaren zo vaak negatief in het nieuws is geweest. Het is een verhaal over gastvrijheid en optimisme, iets wat in deze tijd voor Amerikanen verre van vanzelfsprekend lijkt.
Een Amerikareisverhaal, Peter? Alweer? Ja, want als je zelf niet kunt gaan is dit het dichtstbij een Amerikareis die ik zelf kan maken.
Maar één ding weet ik wel: van mij hoeft zo'n reis door Amerika niet op de fiets te worden afgelegd. Het grote voordeel van reizen op de fiets is het ondergaan van het langzaam aan je voorbijtrekkende land. Het grote nadeel van zo'n enorme reis? Als je de hele dag aan het fietsen bent en je vermoeid aankomt op je bestemming, heb je geen puf of zin meer om veel te gaan bekijken in de omgeving. Al was het maar omdat je ook dat weer zou moeten doen op de fiets. Je hoeft dit boek dan ook niet te lezen voor mooie, uitgebreide beschrijvingen van bezichtigingen die Bas en Lowie, zijn medereiziger, tegenkomen, want die zijn er nauwelijks. Je merkt het contrast zodra ze ergens met de auto heen rijden of een paar dagen op één plek verblijven. Maar ook dan gaat het vooral over het tot rust komen.
De kracht van Het Wonder van Iowa ligt hem niet in een inkijkje in historische of sociologische beschrijvingen, maar in de ontmoetingen met de mensen die Bas en Lowie elke dag hebben. De hoofdstukken van het boek dragen hun namen als titels: Jenny, Austin, Ed, De Sacketts, Robin, Barry, en nog veel meer--we leren ze allemaal kennen op de verblijfadressen of soms behulpzame voorbijgangers. Stuk voor stuk zijn het gastvrije, vriendelijke mensen, die uit hun weg gaan om Bas en Lowie te helpen--of dat nou is door 100 kilometer met de truck te rijden, door een dag vrij te nemen van hun werk, of door ze te vertellen waar de sleutel van hun huis te vinden is. Het is een verademing in de vaak cynische beschouwing van de Verenigde Staten door Europese ogen. In dit boek komt duidelijk naar voren hoe ik Amerikanen ervaar als ik hun land bezoek: als hartelijke, open mensen.
Van Oort ontziet zichzelf niet in zijn schrijven en Het Wonder van Iowa is al met al heerlijk om te lezen.
Dit boek in één dag uitgelezen! Een hilarisch reisverhaal wat je meeneemt door heel Amerika. Laat je kennis maken met de 'gewone burger' uit Amerika en al het natuurschoon wat het land te bieden heeft. Dit boek had voor mij nog 200 pagina's dikker mogen zijn!
Op aanraden van vrouwlief heb ik dit boek gelezen. Met onze recente fietsvakantie in de US, is het verhaal erg herkenbaar. Amerikanen zijn heel erg gastvrij, warmshowers is een geweldig systeem en fietsen in Amerika is niet altijd leuk. Het boek leest in het begin lekker weg, maar valt later vaak in herhaling. De verhalen over de mensen die ze ontmoeten zijn in het begin leuk, maar na het zoveelste gastvrije ontvangst, wist ik het wel. Verder vond ik de schrijver een beetje een slapjanus. Als het even kon, laadde hij de fiets in een auto, om zo de rit van Washington tot Seattle te kunnen volbrengen. Zijn fietsmaatje moest het allemaal maar goed vinden en ondertussen kon Bas van Oort pronken met deze geweldige prestatie. Het siert hem overigens wel dat de schrijver zijn eigen tekortkomingen mooi opschrijft.
Heerlijk boek voor de vakantie. Zeer herkenbaar voor mensen die vaak gaan kamperen of fietstochten maken. Tegelijkertijd geeft het een verrassend positief beeld van Amerika en haar bewoners.
Het relaas van een fietstocht met veel alternatieven. Veel liften en delen van een auto of trucks die de reis vooruithielp en ook voor afwisseling in het verhaal zorgt. Maar het verslag van de fietsreis wat uitholt. Veel leegte die opgevuld wordt met het relaas van de ontmoeting met mensen. Vlot geschreven maar je wordt er niet door geprikkeld om zelf de reiservaring over te doen. Dit was ook de auteur zijn bedoeling niet want hij zet zelf op de cover dat het zijn eerste en waarschijnlijk ook zijn laatste fietstocht door Amerika is geweest. Het boek vergt geen concentratie is leuk als vakantieboek. Slechts af en toe worden typisch Amerikaanse situaties aangeraakt zoals de verkiezingen of het wapenbezit zonder dat je veel wijzer wordt van het Amerikaans denkpatroon.
Het boek "Het wonder van Iowa" van Bas van Oort is wat mij betreft een heerlijk vakantieboek. Zelf heb ik het in één ruk uitgelezen. Weinig of geen beschrijvingen aangaande natuurpracht, historie, sociologie of politiek; echter des te meer uitwijdingen over ontmoetingen met lokale mensen en het afzien op de fiets door Bas. Had er wat meer diepgang mogen zijn in de gesprekken tussen Bas en Lowie, zeker. Nietemin, een aangenaam reisverslag van een fietsend / liftend duo van oost naar west in de VS.
Vijf sterren wanneer hij ook echt alles gefietst zou hebben. Bas kan goed schrijven en je blijft continue geboeid, maar echt diepe inzichten over zichzelf heeft-ie volgens mij niet gekregen, behalve dat-ie niet nog zo’n reis wil maken. Jammer.
Ook blijf ik achter met de vraag hoe de fietsenhandelaar die de fietsen voor de reis aanbood, er achteraf op terug kijkt.
Oh ja en dat wonder van Iowa, was dat nou echt een wonder?
This entire review has been hidden because of spoilers.
Een fijn boek dat de avontuurzin weer aanwakkert.. ik vind het vooral leuk dat Bas zo open is over alles wat niet lukt en de gevoelens erbij, waardoor het een heel eerlijk reisdocument is. (Een stuk leuker dan Expeditie Achtertuin, waardoor ik notabene op dit boek kwam!)
Maar heel af en toe in gelezen om het leuk te houden want het boek las zo snel..
De eerste 8 hoofdstukken was ik nog enthousiast over dit boek maar naar mate het gezeur van de auteur verder gaat hoe groter mijn afkeer wordt. Het boek beschrijft niet zozeer een fietsavontuur maar het gedrag van een groot klein kind dat slecht met een ogenschijnlijk goede vriend omgaat.
Fijn geschreven boek over mooie mensen onderweg, maar ik miste de liefde voor de natuur en het avontuur. Ik ben benieuwd of Bas die ooit nog gaat vinden!