Wiedersehen in der Valerie Lane, der romantischsten Straße der Welt!
In den letzten drei Jahren ist viel passiert in der Valerie Lane. Die kleine Tochter von Laurie, der Besitzerin des Teeladens, hat ein Geschwisterchen bekommen, Chocolatière Keira hat sich getraut, und Orchid ist ihrer großen Liebe gefolgt. Doch auch wenn nicht mehr alle beisammen sind und sich vieles verändert hat, herrscht doch Zufriedenheit in der kleinen Straße im Herzen Oxfords, denn nach wie vor halten alle zusammen und versuchen, Gutes zu tun. Doch dann passiert etwas, mit dem niemand gerechnet hätte, und die Frauen der Valerie Lane erfüllen einer lieben alten Freundin einen großen Wunsch …
In vijf boeken maakten we kennis met vijf verschillende vrouwen. Vrouwen die allemaal winkeleigenaresse zijn in een prachtig idyllisch straatje in Oxford: Valerie Lane.
Vijf vrouwen die ook nog eens vriendinnen zijn en die we niet alleen persoonlijk leren kennen maar waarvan we de anderen ook door elkaars ogen zien.
‘Het kleine straatje met het grote hart’ is het zesde deel in deze serie en tevens de afsluiter van deze bijzondere reis. Maar wat valt er nog te vertellen over Valerie Lane? Zijn er losse eindjes die afgerond moeten worden?
Dit zesde boek voelt als een uitgebreid epiloog. En het valt absoluut in de lijn der verwachtingen van Manuela Inusa.
Het lijkt mij voor een auteur behoorlijk lastig afscheid te nemen van een serie. Welke, inderdaad, hier en daar mogelijk nog wat losse eindjes bevatte.
In ‘Het kleine straatje met het grote hart’ keren we nog één maal terug naar Valerie Lane en alle betrokken personages in de serie.
Waar we de voorgaande boeken telkens lazen vanuit één van de perspectieven van de winkeleigenaressen (Laurie, Keira, Ruby, Susan en Orchid), is dit laatste boek geschreven vanuit alle perspectieven die elkaar fijn afwisselen.
Wel heeft dit boek een rode draad. Want een personage dat we in alle boeken voorbij hebben zien komen zorgt, dat na drie jaar, alle personages weer bij elkaar komen met een gezamenlijk doel. En dat was best bijzonder en mooi kan ik zeggen.
In drie jaar tijd is er veel gebeurt en op de eerste plaats was het zeker fijn om in dit lange epiloog te ontdekken wat zich heeft afgespeeld in onze afwezigheid, hoe het de vriendinnen is vergaan en waar zij nu staan in het leven.
Wat ik heel fijn vond, was dat Manuela Inusa naast de vijf vriendinnen ook aandacht heeft besteedt aan alle andere personages die voorbij zijn gekomen in de voorgaande boeken.
Hun rollen waren weliswaar niet groot, maar in dit laatste boek krijgen zij zeker het geluk dat ook zij verdienen. Het was mooi om te lezen hoe Manuela voor een fijne en harmonieuze afronding zorgt.
Het verhaal leest net als de voorgaande boeken vlot weg. Al het geluk in dit lange epiloog is absoluut het ultieme voorbeeld van een feel good.
Voor mij had al dit geluk echter wel een keerzijde. En voor mij was dat helaas niet heel erg positief.
Op de eerste plaats, staat het hebben en krijgen van een gezin enorm op de voorgrond.
Er vindt een ware baby boom plaats in Valerie Lane en dit wordt zo vaak herhaald, uitgelicht en benoemd, dat ik het persoonlijk misselijkmakend vond. Alsof het hebben en krijgen van een gezin het hoogste doel in het leven is. Kinderen zijn natuurlijk, aldus alle vijf de vriendinnen, zaligmakend.
Wie de voorgaande boeken heeft gelezen, weet dat er een personage is dat helaas zelf geen kinderen kan krijgen. Dit personage heb ik in haar eigen boek enorm in mijn hart gesloten.
In dit boek komen de anderen eindelijk te weten hoe haar situatie is, maar dit veranderd niets aan hun reacties over hun gezinnen en hun kinderen.
Persoonlijk vond ik dit enorm storend en onrealistisch. Het doet mij afvragen of ze wel daadwerkelijk zulke goede vriendinnen zijn.
Waar het boek hier en daar wat spanning bevat, omdat bepaalde verhaallijnen iets anders lopen dan we dachten, wordt het aan het einde weer fijn clichématig aan elkaar geflanst.
Wat mij betreft onnodig. Het heeft mij geen ander gevoel gegeven over het totaalplaatje.
Naast al het onrealistische geluk waarmee je om de oren wordt geslagen in dit boek, vinden we ook onwijs veel herhaling.
Herhaling van zinnen vooral. ‘Oh wat zijn we allemaal verdrietig’. ‘Oh wat gaan we haar missen’. ‘Oh wat hebben we toch een geluk in ons leven’. ‘Oh wat hebben we het toch goed met zijn allen’. En nog vele andere zinnen die eigenlijk steevast achter elkaar werden herhaald.
Teveel van het goede en naar mijn idee meer bedoeld als pagina opvulling dan iets anders.
De minpunten van dit boek bij elkaar, maakten dit boek als toevoeging aan de serie voor mij absoluut onnodig.
Het was hier en daar fijn te horen hoe het met de personages naast de vijf vriendinnen verliep, maar de focus op de vrouwen en hun gezamenlijke vriendin, had voor mij niet gehoeven.
Ook een aantal interacties tussen personages en daarbij bepaalde reacties, voelden ongeloofwaardig aan. Manuela stapte te gemakkelijk over een aantal zaken heen, die in het echte leven echt niet zo zouden gaan.
Natuurlijk is het een feel good, maar gezien sommige topics vind ik dat je als auteur wel zo dicht mogelijk bij de realiteit mag blijven.
Conclusie Liefhebbers van het genre feel good die graag iets luchtigs lezen en het liefst lezen over volmaakt geluk, kunnen hun hart nog even ophalen met dit zesde boek in de Valerie Lane serie.
Ik durf zelfs te zeggen dat ze blij zullen zijn met deze afronding van de serie, omdat dit epiloog losse eindjes afrond.
De herhalingen van het oneindige geluk, de focus op kinderen en zwangerschappen en het gebrek aan realiteit en verdieping, zorgde er bij mij helaas voor dat ik de rode draad van dit boek niet voelde en niet kon plaatsen.
En alhoewel Manuela een fijne schrijfstijl heeft, de hoofdstukken lekker kort zijn en daardoor het boek leest als een trein, vond ik het alles behalve bevredigend.
Voor mij had dit zesde boek in de vorm van een epiloog niet gehoeven en ik was na het vijfde boek meer dan tevreden over het einde.
Als je het mij vraagt, hadden de verhaallijnen in dit zesde boek zelfs in de overige vijf kunnen worden verwerkt. Ik denk dat dat de andere boeken zeker interessanter had gemaakt.
Al met al was het een bijzondere reis waarin ik zeker verschillende emoties per boek heb mogen ervaren.
De afgelopen drie jaar is er veel gebeurd in Valerie Lane. Laurie, de eigenaresse van de theewinkel, heeft een tweede kindje gekregen, chocolatier Keira is getrouwd en Orchid is haar grote liefde gevolgd. Maar hoewel niet iedereen meer in de buurt is en er veel is veranderd, heerst er nog steeds tevredenheid in het kleine straatje in het hart van Oxford. Maar dan gebeurt er iets wat niemand had verwacht, en komen de vrouwen van Valerie Lane weer samen om de wens van een dierbare vriendin te vervullen.
'Het kleine straatje met het grote hart' is het laatste deel van de serie die zich op Valerie Lane afspeelt. We zijn in dit verhaal weer een aantal jaren verder en het begint met een treurige gebeurtenis waar ik niet teveel over kan verklappen. Iedereen is ondertussen druk bezig met zijn of haar eigen leven, maar door de gebeurtenis komt iedereen toch weer bij elkaar.
Je leest weer een heleboel over de levens van de vijf vriendinnen en hoe ze momenteel in het leven staan. De één is nog steeds erg gelukkig, de ander wat minder. Ook hierover verklap ik natuurlijk niet teveel.
Ook dit laatste deel is weer heel vlot geschreven. Je ziet de gezellige winkelstraat weer helemaal voor je en je voelt de vriendschap tussen de verschillende personages. Ondanks dat er in dit deel iets verdrietigs gaande is, is het verhaal toch weer erg mooi geschreven. Saamhorigheid en vriendschap spelen dan ook een grote rol deze keer.
Jammer dat er een einde is gekomen aan deze serie, want ik genoot toch telkens van de verschillende gezellige winkeltjes en de prachtige covers!
De afgelopen drie jaar is er veel gebeurd in Valerie Lane. Laurie, de eigenaresse van de theewinkel, heeft een tweede kindje gekregen, chocolatier Keira is getrouwd en Orchid is haar grote liefde gevolgd. Maar hoewel niet iedereen meer in de buurt is en er veel is veranderd, heerst er nog steeds tevredenheid in het kleine straatje in het hart van Oxford. Maar dan gebeurt er iets wat niemand had verwacht, en komen de vrouwen van Valerie Lane weer samen om de wens van de dierbare vriendin te vervullen.
Valerie Lane, het kleinste straatje met het grote hart. Nog één keer ga ik terug naar Oxford. Een plek die inmiddels voelt als thuiskomen. Een plek waar Laurie, Keira, Ruby, Susan en Orchid een lange tijd elke woensdagavond bij elkaar kwamen. Liefde en leed deelden zij met elkaar. Zo ook in dit laatste deel.
Met een dubbel gevoel sloeg ik dit boek open. Afscheid nemen van een serie vind ik altijd lastig om te doen. Deze serie voelde vaak aan als een warme deken. Heerlijk zoet én met een hoog feelgood gehalte. Bij het openslaan van dit boek wist ik ook zeker dat dit boek aan die maatstaven zou voldoen. De liefde spatte van de schutbladen af en de recepten achterin het boek zouden voor de nodige comfort food zorgen.
Manuela Inusa nam me nog één keer mee met haar fijne schrijfstijl. Haar schrijfstijl staat garant voor ontspannen lezen en na een drukke werkdag is dat áltijd welkom. Het was leuk om dit verhaal vanuit verschillende perspectieven te lezen. Alle verhaallijnen kwamen goed bij elkaar en het was mooi te zien hoe de vriendinnen zich ontwikkeld hebben.
Helaas is de verhaallijn wel wat aan de dunne kant. Het lukte mij niet om écht met de personages mee te leven. Het blijft wat oppervlakkig, ondanks dat er zeker een poging gedaan wordt om het verhaal wat meer diepgang te geven.
Desondanks ben ik wel blij dat dit laatste deel aan de serie is toegevoegd. Daardoor kijk ik met een positiever gevoel terug op deze serie. Het is een verhaal over verbinding. Het is een verhaal waar verdriet en geluk samenkomen. Met een glimlach op mijn gezicht neem ik afscheid van deze serie die voelde als een warme deken. ***
Für mich ein wirklich wundervoller und runder Abschluss der Valerie Lane Reihe, die mich in den letzten zwei Jahren begleitet und gut unterhalten hat. Ich gehe mit einem lachenden und einem weinenden Auge und freue mich auf weitere Bücher von Manuela Inusa.
Nachdem ich bereits die ersten fünf Bände der "Valerie Lane"-Reihe sehr genossen habe und mich die Autorin wieder einmal von ihrem Talent überzeugen konnte, habe ich mich schon sehr auf den mittlerweile sechsten und somit leider auch letzten Band der Reihe gefreut und hatte hohe Erwartungen. Zum Glück wurde ich nicht enttäuscht, denn ich habe in die Geschichte direkt hinein gefunden und "Die kleine Straße der großen Herzen" in fast einem Rutsch durchgelesen.
Bei diesem Buch habe ich mich wieder direkt wohl gefühlt, denn die Autorin verwendet hierbei nicht nur eine wunderbare und angenehme Sprache, die sich leicht und flott lesen lässt, sondern verzaubert auch mit interessanten und sympathischen Figuren, unterhaltsamen Dialogen und tollen Schauplätzen, die detailverliebt beschrieben werden. Gleichzeitig lernt man die Stadt, deren Menschen und die kleine Einkaufsstraße noch intensiver kennen, da man immer mehr erfährt und sich noch mehr in die Umgebung verliebt.
Die Geschichte wird hier nicht nur wunderschön und detailreich erzählt, sondern besticht auch mit tollen, vielseitigen Figuren und einer wunderbaren Atmosphäre. Wer bereits in Oxford war, wird hier vieles wiedererkennen, weil die Autorin regelrecht von der Stadt schwärmt und viele Sehenswürdigkeiten in die Geschichte eingebaut hat.
Laurie, Kiera, Susan, Orchid und Ruby, die allesamt Läden in der Valerie Lane besitzen, bzw. besessen haben, wurden in den jeweiligen Bänden bislang immer sehr gut beschrieben. Man konnte mit ihnen mitfühlen, mitleiden und ihren Alltag erleben - somit ist es auch kein Wunder, dass die fünf Frauen in "Die kleine Straße der großen Herzen" noch einmal alle zusammenkommen. Hierbei wird nicht nur noch einmal auf ihre jeweils einzelnen Geschichten eingegangen, sondern nochmal auf die vielen Veränderungen, die im Laufe der Zeit eingetreten sind, was doch insgesamt sehr gelungen ist. Hierbei bemerkt man nicht nur den Zusammenhalt der Freundinnen, sondern auch, dass sie ein großes Herz haben und immer für andere Menschen da sind.
Das Cover ist wunderschön anzusehen, besticht durch tolle Farben und passt perfekt zum Buchtitel, Kompliment! Die Kurzbeschreibung fasst die Geschichte wunderbar zusammen und hat mich auch direkt angesprochen, sodass ich dem Buch unbedingt eine Chance geben wollte.
Kurz gesagt: Manuela Inusa konnte mich erneut voll und ganz mit liebevoll ausgearbeiteten Figuren, einem tollen Setting und ihren vielen wunderbaren Ideen überzeugen, sodass "Die kleine Straße der großen Herzen" ein wunderbarer Abschluss der "Valerie Lane"-Reihe ist. Ich werde die kleine Straße und ihre Figuren vermissen.
In dit laatste deel komen alle winkeleigenaresses weer samen voor een verdrietige gebeurtenis, ook diegene die in de loop van de tijd in het buitenland wonen of rondreizen. We krijgen een kijkje in wat er in hun leven gebeurd is sinds het vorige boek.
Van elk personage krijg je ook nog eens kort een herhaling van hun leven dus als het lang geleden is dat je de boeken las, ben je weer helemaal mee. Als je daarentegen pas kortgeleden de boeken hebt gelezen kan die herhaling wel een beetje teveel van het goede zijn.
Je krijgt wel heel veel informatie op korte tijd, ook worden de ‘nevenpersonages’ belangrijker in dit verhaal waardoor het aantal personages wel heel erg is opgelopen. Het kan wel een beetje overweldigend zijn. Want de sterkte van de andere verhalen was wel dat ze elk op een personage inzoomden en nu valt er ook wel over iedereen nog wat te vertellen waardoor het allemaal nogal snel moet gaan.
Het is wel leuk dat alle verhalen nu een einde krijgen. De fijne schrijfstijl van de auteur maakt dat ook dit boek weer in een mum van tijd uit is.
Hiermee komt nu ook een einde aan de verhalen over Valerie Lane. Ik heb de hele serie met plezier gelezen.
Шестата книга от поредицата за ‘’Валери Лейн’’ е последната част от така сладката история, която Мануела Инуса ни представи. Най-добрата книга, сравнена с останалите пет. Изминали са три години, всички от героите са израснали изключително много. Лори вече е с две деца, Руби се радва от пожънатия успех от романите на Гари, Кийра е щастливо омъжена за Томас, от който има син – малкият Анди. Сюзън е щастлива със Стюарт и пътува с него и неговата банда по най-различни турнета. Въпреки всички трудности, щастието не подминава и нея. Орхид е бременна от приятеля си Патрик. Живеят щастливо в Калифорния и се радват на хубавото време и прекараните дни заедно. Сестра и – Фийби е поела магазинчето на романтичната уличка и се вписва много добре в приятелския колектив. Неочаквано, Тобин се радва на нова любов в живота си – Шарлът е успяла да плени неговото сърце. Кимбърли и Андре изживяват така желаната тийн любов, която разцъфва между тях. 🌸 Общо взето Мануела Инуса ни дава един щастлив и много романтичен край на така прекрасната поредица, в която съм влюбен. Всичко приключи така, както исках, с изключение на развръзката с живота на Орхид, но това не е голяма драма. Ще направя по-подробно ревю в блога, което може да очаквате съвсем скоро. Без да се замисля, оценявам книгата с 5/5⭐️
"Die kleine Straße der großen Herzen" ist der finale Teil aus der Reihe um die Geschäfte in der Valerie Lane. Im Abschlussband kommen alle Frauen und ihre Partner noch einmal zusammen, auch wenn der Anlass ein trauriger ist. In diesem Buch steht keine der Frauen im Vordergrund. Wir erfahren was sie in den letzten drei Jahren erlebt haben und wie ihre Leben sich weiterentwickelt haben.
Ich denke man kann schon sagen, dass die Reihe mit Orchids Geschenkeladen hätte beendet sein können, aber dennoch fand ich es schön noch einmal durch die Valerie Lane spazieren und mich von der Straße und der Reihe verabschieden zu können. Mir hat dieses Buch gut gefallen und ist somit ein gelungener Abschied von der Valerie Lane.
Für mich schreibt Manuela Inusa wundervolle Wohlfühlgeschichten und ich freue mich schon sehr auf ihre neue Reihe.
Dat was het dan, het zesde en laatste deel. Zo jammer dat het afgelopen is. Ik heb Valerie Lane en haar bewoners in mijn hart gesloten. Ik vond dit laatste deel wel het minste van alle zes, maar alsnog heel erg leuk.
Wunderbarer Abschluss mit einem lachenden und einem weinenden Auge einer wunderbaren Reihe über eine zauberhafte kleine Straße in Oxford mit ihren bezaubernden Ladenbesitzern und Bewohner und deren Freunden.
"Малката уличка на големите сърца" е поредната прекрасна книжка от поредицата "Валери Лейн". Този път в центъра на събитията е мисис Уиндърспун-невероятна възрастна дама на 92 години, даряваща всички посетители на най-романтична уличка с живот и оптимизъм. След дълъг живот като вдовица, на 90 г.тя откеива отново любовта в лицето на Хъмфри-бивш пилот, също вдовец. С напредване на годините и забързания начин на живот, обитателите на Валeри Лейн са изгубили от части своята сплотеност и приятелство, а мисис Уиндърспун копнее да възроди това. Ето че се случва, макар и това да не е най-подходящият и очакван сюжет...
Ich habe die ersten fünf Bände der Valerie Lane-Reihe wirklich gern gelesen und mich auf jeden Band gefreut, auch wenn mir der eine mehr als der andere gefallen hat und ich auch nicht jede Protagonistin bzw. Ladenbesitzerin gleich gern mochte. Deswegen war ich auch sehr gespannt auf den Abschlussband, denn eigentlich war jede der Frauen schon dran. Bis zur Veröffentlichung des Klappentextes war ich auch überzeugt, dass es um den Besitzer des Blumenladens Tobin gehen würde - deswegen war ein gemeinsames Buch für alle dann doch eine Überraschung.
Am Anfang war es etwas komisch, dass man mit den drei Jahren, die im Valerie-Universum vergangen sind, einen relativ großen Zeitsprung gemacht hat. Ich musste mich erstmal wieder hineinfinden, denn es war einiges passiert, was man "verpasst" hat, neue Beziehungen oder neue Kinder. Aber schnell war ich wieder ganz im Buch angekommen.
Meiner Meinung nach sollte man auf alle Fälle einige der anderen Teile (oder am besten alle) kennen, bevor man dieses Buch liest. Denn es wird oft auf Vergangenes Bezug genommen, was man wahrscheinlich ohne Vorkenntnisse nicht versteht. Außerdem bleiben die Protagonistinnen in diesem Band sehr dünn - und das ist auch mein größter Kritikpunkt. Wahrscheinlich liegt es daran, dass sich nun alle ein Buch teilen müssen. Für mich blieb deswegen zu wenig Raum für jede Einzelne und alles wirkte recht oberflächlich und verknappt. Dazu kommt, dass auch neue Personen eingeführt werden. Auch hier fehlte mir aber die Tiefe.
Die Idee, alle nochmal zusammen in die Valerie Lane zu holen und ein Abschiedsfest zu feiern, fand ich sehr gut. Allerdings fehlte mir auch hier das Neue, denn auch wenn der Anlass ein anderer ist als sonst, unterscheiden sich die Vorbereitungen und die Durchführung nicht unbedingt von denen, die man aus den anderen Teilen kennt, wie beispielsweise der Weihnachtsmarkt. Auf der einen Seite schade, auf der anderen aber auch irgendwie sehr vertraut.
Gut gefallen hat mir mal wieder der Schreibstil. Flüssig und schön zu lesen, sehr lebendig. Allerdings ist mir in diesem Teil negativ aufgefallen, dass sich die Autorin inhaltlich oft wiederholt, wenn auch in verknappter Form. Das hätte es nicht gebraucht, weil man so in das Buch hineingezogen wird, dass man auch ohne diese Wiederholungen der Handlung sehr gut folgen kann.
Am Ende des Buches gibt es wieder einen Anhang mit den in der Geschichte gekochten bzw. gebackenen Rezepten. Hier werde ich sicher das ein oder andere ausprobieren.
Insgesamt war dieses Buch ein schöner Abschluss der Reihe, aber es hatte einige Schwachstellen. Deswegen gibt es von mir nur 3 Sterne.
Drie jaar na de gebeurtenissen in De charmante cadeauwinkel keren we nog één keer terug naar het gezelligste straatje van Oxford, Valerie Lane, om erachter te komen hoe het nu met Laurie, Keira, Ruby, Susan en Orchid gaat. In die drie jaar is er veel gebeurd: relaties zijn sterker geworden of staan juist onder druk, gezinnen zijn uitgebreid en niet iedereen woont nog permanent in Oxford, maar alle winkeleigenaresses komen samen na een verdrietige gebeurtenis om elkaar een hart onder de riem te steken en om een wens van een lieve vriendin in vervulling te laten gaan.
Nadat in de vorige delen telkens één vriendin centraal stond en je meer te weten kwam over de reden waarom ze hun winkeltjes begonnen, over hun familie en relaties, hun verleden en grootste wensen voor de toekomst, komt in dit afsluitende boek iedereen met wie je in de serie kennis hebt gemaakt nog eens voorbij. Je leest hoe het met alle personages gaat en ze zoeken steun, comfort en vriendschap bij elkaar. Samen hebben ze veel meegemaakt, en al lijkt het nog altijd niet zo te zijn dat ze alles wat er in hun levens gebeurt meteen met elkaar delen, op de momenten dat ze de anderen nodig hebben, zijn ze er voor elkaar.
Ondanks het gevoel van saamhorigheid, de liefde, de verdrietige kanten van het leven die worden belicht en de intentie om iedereen een mooi einde te bezorgen, denk ik dat de auteur wel een kans heeft laten liggen om meer diepgang toe te voegen aan haar verhaal. Door de vele herhaling, de focus op de gezamenlijke bezigheden en de introductie van extra personages die slechts een kleine rol hebben in het grotere verhaal wordt het namelijk een vluchtig, behoorlijk zoet en vrij oppervlakkig geheel.
Graag had ik de balans wat zien verschuiven naar de andere ontwikkelingen in de privélevens van de dames, want enkele vriendinnen hebben begrijpelijke zorgen, maar iedereen stapt vrij gemakkelijk over grotere hordes heen, gevoelens worden snel gebagatelliseerd omdat de partners in de ogen van anderen ‘nu eenmaal voor elkaar gemaakt zijn’ en na één gesprek zijn alle barstjes weer geheeld. Wat meer aandacht voor deze onderwerpen en de individuen had dit boek in mijn ogen naar een hoger en realistischer niveau kunnen tillen.
Desondanks trekt de soepele, warme schrijfstijl van Manuela Inusa je weer vlot door het boek heen, is het na het lezen van de vorige delen leuk om een blik in de toekomst te werpen en blijft Valerie Lane een plek die iedereen die op zoek is naar wat luchtig escapisme zou willen bezoeken!
Nicht ganz so schön wie die anderen, aber ein guter Abschluss. Mich hat gestört, dass bei der Stargazy Pie nun plötzlich die Fischschwänze und nicht mehr die Köpfe rausschauen. Das war zuvor anders beschrieben und auch Google sagt, dass es die Köpfe sind.
Lange habe ich mich vor dem sechsten Band gedrückt. Nicht weil mir die Reihe zuvor nicht gefallen hat, das kann ich mit einem klaren Nein beantworten. Ich wollte einfach nur nicht das die Reihe endet.
In diesem Band dreht es sich nicht wie in den zuvor erschienen Bänden um einen Ladeninhaber der entzückenden Straße, sondern hier treffen wir Leser nochmal auf alle Charaktere, welche wir über all die Jahre kennen und lieben gelernt haben. Auch wenn mir die Rückkehr in die Valerie Lane dieses Mal das Herz zerrissen hat, konnte ich das Buch nicht aus der Hand legen und habe es so innerhalb von wenigen Stunden durchgelesen.
Manuela ist ihrem flüssigem und leichten Schreibstil treu geblieben. Durch ihre Bildlichen Beschreibungen, welche ich bereits an anderen Werken gelobt habe, hat man auch hier wieder das Gefühl direkt vor Ort zu sein. Das Cover ist wundervoll gestaltet und ich würde die Straße einfach gerne mal im wahren Leben besuchen.
Ich hoffe sehr das es irgendwann ein Wiedersehen in der Valerie Lane geben wird, liebe Manuela ich weiß ganz sicher das sich der ein oder andere Leser darüber freuen würde.
Ein gelungener Abschluss für eine wundervolle Reihe. Die Valerie Lane wird immer einen besonderen Platz in meinem Herzen haben.
Het deel waarvan je wist dat je hem niet nodig had. Het was wel meer oké dan de vorige delen. Ditmaal vanuit verschillende perspectieven, wat het iets vlotter maakte. Maar wederom dezelfde problemen: onnodige veel uitleg en herhaling, vaak zelfs informatie dat werkelijk geen impact maakte op het verhaal of onnodige details. Dialogen zijn niet realistisch, karakters plat en verhaallijnen niet uitgewerkt. Waarom ik dit heb uitgelezen vraag je je nu af? Nou, dat vraag ik me ook af.
Dies war ein wunderbarer und herzerwärmenden Abschluss, der 3 Jahre nach dem Ende von Band 5 spielt. Hier trifft man alle Protagonisten und Nebenfiguren wieder. Es war spannend zu sehen, wie ihre Leben nun aussehen, sowohl die Sonnen- als auch die Schattenseiten, und sehr schön diese enge Gemeinschaft der Valerie Lane ein letztes Mal zu erleben. 4⭐️
Klappentext: „Wiedersehen in der Valerie Lane, der romantischsten Straße der Welt!
In den letzten drei Jahren ist viel passiert in der Valerie Lane. Die kleine Tochter von Laurie, der Besitzerin des Teeladens, hat ein Geschwisterchen bekommen, Chocolatière Keira hat sich getraut, und Orchid ist ihrer großen Liebe gefolgt. Doch auch wenn nicht mehr alle beisammen sind und sich vieles verändert hat, herrscht doch Zufriedenheit in der kleinen Straße im Herzen Oxfords, denn nach wie vor halten alle zusammen und versuchen, Gutes zu tun. Doch dann passiert etwas, mit dem niemand gerechnet hätte, und die Frauen der Valerie Lane erfüllen einer lieben alten Freundin einen großen Wunsch …“
Cover: Das Cover ist passend zu den vorherigen Reihenbänden gestaltet. Allerdings ist nicht ein einzelner Laden abgebildet, sondern der Eingang zu einer Straße durch einen hübschen blumenberankten Bogen.
Meine Meinung: Der Schreibstil der Autorin ist auch in diesem Band fließend und angenehm. Im Gegensatz wird in diesem Teil allerdings aus vielen verschiedenen Perspektiven der Valerie-Lane-Betreiber geschrieben. Dies empfand ich in dem relativ kurzen Buch sehr sprunghaft, wenn auch interessant. Leider konnte diese Geschichte für mich nicht an die vorherigen anknüpfen, denn ich bin von einem fröhlichen und eventuell auch abenteuerlichen letzten Band ausgegangen, dem war leider nicht so. Es hat mich tatsächlich runtergezogen und konnte mich leider nicht so begeistern, auch wenn der Zusammenhalt zwischen den Betreiberinnen weiterhin bestand. Es waren in meinen Augen einfach zu viele Handlungsstränge für den letzten Band und dazu leider auch zu traurig.
Fazit: Ein Abschlussband, welcher meine Erwartungen leider nicht erfüllen konnte.
Wat een mooi boek om de Valerie Lane serie mee af te sluiten. Nog een iedereen bij elkaar om zo'n mooie reden, liet mij geen andere keus dan wat tranen over mijn wangen te laten lopen.
Een beetje een teleurstellend einde met veel herhalingen uit de voorgaande delen en te weinig nieuwe elementen, verrassende wendingen of spanning. Om een heel boek te wijden azn een trieste gebeurtenis spreekt ook niet echt aan.
Честно казано последната книга беше тъжна, леко разводнена, но да кажем, че имаше сантиментални моменти, които подхождаха на жанра. Финалът беше хубав. Честно казано и аз бих имал магазин на улицата, както е описана в книгата.
Dit is het laatste deel van de serie. In dit boek is de lieve mevrouw Witherspoon overleden en lees je over hoe alle winkeliers weer samen komen om afscheid te nemen. Ik vond het een mooi verhaal en het sloot ook weer goed aan op het vorige boek. Dit is iets wat de auteur erg goed doet. Ook waren er weer leuke verhaallijnen over de verschillende winkeliers, de relatie tussen Tobin en Orchid, Orchid die zwanger is, Susan en Stuart die relatieproblemen hebben, Laurie die een tweede heeft, de gelukkige relatie van Keira en Thomas, en nog meer.
Wel vond ik dit boek erg langdradig, zo las je hoe elk van de winkeliers te weten kwamen dat mevrouw Witherspoon was overleden. Ik had denk ik iets meer verwacht van het laatste deel vandaar dat ik deze maar twee sterren geef.
This entire review has been hidden because of spoilers.