Voorwaarts

by Eva Meijer

In 1923 verlaat een groep anarchisten Parijs om nabij Luynes een commune genaamd De groene weg op te richten. Hun doel is om in harmonie met de aarde te leven, iets dat ze hopen te bereiken door middel van nudisme, veganisme en gelijkheid tussen man en vrouw. Bijna honderd jaar later leest student politieke filosofie Sam een oude uitgave van het dagboek van Sophie Kaïzowski, een van de leden van De groene weg. Sam raakt betoverd door Sophies verhalen, over het leven op de boerderij, haar liefde voor Clémence, de vrouw van oprichter Louis, Victors ritmische gymnastiek, hun politieke strijd en de vele discussies die ze hebben over de juiste manier van leven. Ze overtuigt haar eigen geliefde en haar beste vrienden om de stad te verlaten en zelfvoorzienend te gaan leven. In het noorden van het land krijgen ze te maken met spirituele gelukszoekers, geldminnende makelaars, de grenzen van de open liefde en de beklemming van afzondering. Hun dromen lijken niet bestand tegen de dwang van onze maatschappij en één voor één verlaten ze het huis. Of kan het toch anders? Voorwaarts is een roman over liefde en vrijheid, en de strijd voor wat de moeite waard is.

Genres: Fiction

240 pages, Paperback

Published March 15, 2019

About the author

Eva Meijer is a philosopher, visual artist, writer and singer-songwriter. They write novels, philosophical essays, academic texts, poems and columns, and their work has been translated into over twenty languages. Recurring themes are language including silence, madness, nonhuman animals, and politics. Meijer also works as an academic philosopher, writes essays and columns for Dutch newspapers, and is a member of the Multispecies Collective.

Reviews

[Moira Macfarlane · Rating 3 out of 5]

Mooie zinnen en een erg fijne schrijfstijl. De filosofische gedachten die erin verwerkt zijn vond ik een extra pluspunt, maar het verhaal zelf vond ik wat onsamenhangend en was niet overal even sterk. En het einde wat onbevredigend en toch met plezier gelezen!

'Mensen denken bij revolutie vaak aan gewelddadige omwentelingen, aan bloedvergieten en guerrilla's. Wij zoeken naar een zachte revolutie, een omwenteling gebaseerd op bouwen in plaats van breken, op zorg in plaats van doden. Veel mensen beschouwen de evolutie in navolging van Darwin als een survival of the fittest en baseren daar hun beeld van de mens op. Darwin zelf wees er echter al op dat samenwerking en zorg net zo belangrijk zijn in het voortbestaan. Bovendien is het de vraag of voortbestaan, ten koste van alles, of ten koste van anderen, wel is waar het om draait. Is groeien - als mens, als soort, als groep - niet juist een kwestie van overstijgen wat je gegeven is? Hiermee bedoel ik niet dat je moet vergeten dat je een lichaam bent tussen lichamen, integendeel: ik bedoel begrijpen dat je een keuze hebt. De keuze om het anders te doen, dan het tot nu toe gedaan is.'

[Kim · Rating 4 out of 5]

4+

Mooie spiegeling van (twee pogingen tot) samenleven in een zelfvoorzienende groep in de jaren 20 van de vorige en in het nu. Meijer, één van m'n favoriete Nederlandse schrijvers, weet weer mooi een aantal alternatieven voor onze huidige manier van leven te schetsen, of misschien beter: aanpassingen binnen onze huidige manier van leven, die 'm niet zozeer in het zelfvoorzienend samenleven zitten, maar wel in gelijkwaardigheid van mens en dier, mens en boom, en van mens en mens.

[Marit · Rating 3 out of 5]

Een boek in een boek is twee keer een bijzonder verhaal lezen!

[Annemarie]

Na een hoop pijn en moeite -ik heb zelfs mensen deelgenoot gemaakt van mijn worsteling- halverwege opgegeven. Aan het tweede gedeelte ben ik niet toegekomen.

Voor mij ontbrak het de personages toch aan enige diepgang. Voor de hoofdpersoon kon ik geen sympathie opbrengen. De premisse is interessant, maar de uitwerking viel tegen. Ik kreeg het idee dat toch vooral de gebaande paden werden gevolgd: mooi idee zo'n commune, maar in hoeverre kan men gevoelens zoals jaloezie uitschakelen? Ja, we weten wel dat dat niet gaat, dat hoeft van mij niet te worden herkauwd.

[Yasmien · Rating 3 out of 5]

3,5

[Anne B · Rating 3 out of 5]

Ik word altijd erg blij van de boeken van Eva Meijer met de mooie zinnen en gedachten die haar verhalen sieren. Ook het regelmatig voorkomen van filosofen en hun visie op de wereld spreekt mij aan. Echter toch 3.5 sterren (en niet meer) omdat dit boek mijns inziens veel potentie had maar deze niet helemaal waarmaakte. Anarchisme, communes en politieke ontevredenheid/idealen zijn mooie en actuele thema’s, genoeg stof tot nadenken. Het concept van een dagboek uit 1924 dat inspireert tot actie in de 21ste eeuw sprak mij ook aan, maar ik miste de link tussen de twee verhalen. Hoe pakkend en intrigerend ik het eerste deel (1924) vond, zo vlak vond ik het tweede deel (21ste eeuw). Erg jammer, omdat juist het stuk over het heden zo veel herkenbare facetten had en juist daar ook de potentie lag.

Mooiste les (die tevens het boek samenvat) en mij momenteel zeer aanspreekt:
“Hannah Arendt verbindt opnieuw beginnen met vrijheid en maakt hoop tot het hart van haar filosofie”.

[Annika]

Ugh, de zeldzaamheid van goede Nederlandse literatuur. Dit boek behoort naar mijn mening tot de grootste categorie waaruit Nederlandse literatuur bestaat, namelijk, de categorie "wat ben ik aan het lezen/wat is het punt?". Interessant onderwerp, maar de uitwerking was matig. Dit boek bestaat uit twee verhaallijnen, sterker nog, het hele punt zijn de twee verhaallijnen, maar ik vond het verband tussen de twee ver te zoeken/niet aanwezig. Ik kreeg heel erg het idee dat Meijer een punt probeert te maken, maar geen idee wat dat punt is en daarom voelt het vrij nutteloos. Ik irriteerde me ook aan het gevloek en aan de betweterigheid van de meeste personages en toen één van de personages haar hond vegabrokken (wtf) gaf wist ik niet of ik nou moest lachen of janken (van ellende). Persoonlijk vind ik dat Eva Meijer zeker goed kan schrijven, maar met alleen mooie zinnen kom je er niet.

[Simon Kleinert · Rating 4 out of 5]

4,5 Sterne für mich. Das Buch hat zwei Teile und der drastische Cut dazwischen hat mir erst einmal die Lust am Weiterlesen genommen, da ich vom ersten Teil so absorbiert war. Während mir der zweite Teil also erst nicht sonderlich gefiel, wuchsen mir die Charaktere doch ans Herz und das Ende war sehr emotional. Meijer nutzt schöne sprachliche Bilder, die teilweise auch wunderbar anti-speziesistisch sind; wie auch der Text insgesamt von dieser Grundhaltung durchdrungen ist. Ein Hinweis auf historische Vorbilder dieses rein fiktiven Werks hätte ich super gefunden nach dem Ende.

[Lisanne · Rating 3 out of 5]

3.5

[BellaGBear · Rating 3 out of 5]

Leuk maar ietwat onsamenhangend.

Geeft wel interessant inkijkje in communie-leven en wat daar bij komt kijken!

[Jeanine · Rating 4 out of 5]

https://watleestjeanine.wordpress.com...

[Inge Frank · Rating 4 out of 5]

Zo veel mooie zinnen en overpeinzingen

[Subvert · Rating 3 out of 5]

Een boek over een anarchistische commune in de jaren '20 en jonge mensen die nu hetzelfde proberen in Friesland. Het gebeurt niet zo vaak dat een nieuw Nederlands boek zo nauw aansluit bij mij interesses, maar waarschijnlijk is dat ook de reden dat ik me er behoorlijk aan ergerde. Het is af en toe behoorlijk stereotyperend, anarchisten die 's avonds uren lang lullen over Proudhon versus Kropotkin, alsof mensen dat in het echt doen, ik denk dat anarchisten in de jaren '20 wel iets anders aan hun hoofd hadden... Ik konde stereotyperingen van de verwaande jongelui in Friesland ook beter verdragen dan die van de Franse commune in de jaren '20, en ik denk dat dit komt doordat deze beter aansluiten bij de leefwereld van de schrijver, terwijl de beschrijvingen van de mensen in de jaren '20 mij behoorlijk onrealistisch aandoen. Na de eerste paar pagina's wou ik er eigenlijk meteen al mee kappen.

Het is wel mooi vlot geschreven en heeft af en toe mooie ideeën. Waarschijnlijk doordat mijn verwachtingen op de eerste pagina's al behoorlijk waren naar beneden gekelderd vond ik het naar het einde toe toch best een mooi boek met een passend einde.

[Away From Home · Rating 3 out of 5]

Dit boek neemt je mee in het leven van een aantal burgers in de jaren 20 die samen hun vrij aparte mening over de wereld tot leven willen roepen. Hoewel ik zelf niet zo politiek ingesteld bent, waarmee ik niet bedoel dat ik het niet belangrijk vind, maar eerder dat ik het moeilijk vind een ander zijn of haar mening als minderwaardig te beschrijven tegenover die van jou, deed dit boek me toch nadenken over hoe onze maatschappij in elkaar zit en aan welke aspecten ik nu meer of minder waarde toeschrijf. Het boek bestaat uit 2 verhalen, het eerste is een origineel dagboek van een van de vrouwen uit de jaren 20 en het tweede is het vervolg dat erop geschreven is toen een andere groep mensen het voorbeeld van het dagboek probeerden te volgen. Zoals zo vaak bij vervolgverhalen vond ik het tweede deel eerlijk gezegd niet zo goed... Het eerste deel was nieuw, oprecht, meeslepend enzovoorts en het tweede voegde daar voor mij bitter weinig aan toe. Desalniettemin heb ik ervan genoten en mag het in de boekenkast blijven staan!

[Erwin Vermeulen · Rating 4 out of 5]

Is het leven in communes, ondanks gedeelde idealen gedoemd tot mislukken? Ik weet niet of dat Eva's boodschap is. Het boek leest prettig en staat vol mooie wijsheden:

"Vrede is de weg naar de vooruitgang. Ons doel is te leven in harmonie met de natuur. Veganisme volgt uit de eerste twee principes: we doden niemand."

"Het vegetarisme is een natuurlijk onderdeel va het anarchisme, omdat het de autonomie van anderen respecteert, en bijdraagt aan een vreedzaam leven."

"Jouw grenzen zijn niet de enige grenzen, jouw vrijheid is verbonden met de vrijheid van alle andere levende wezens."

"Door het bewegen in het ritme van het land - zorgen voor de dieren, de planten, de moestuin - komen we dichter bij de natuur, bij een puur en authentiek leven."

"Het gaat niet om de lengte van de riem maar om de vrijheid."

[Ilse Zuijderduin · Rating 2 out of 5]

Ik vond het door de onpersoonlijke schrijfstijl al moeilijk om me in te leven in de commune van het eerste deel van het boek en bij het tweede deel voelde ik geen enkele hechting tot de personages. Niets wordt echt diep uitgewerkt en het boek lijkt ook niet bepaald ergens naartoe te gaan. Daarnaast ergerde ik me enorm aan alle oneliners die door het hele boek stonden, die duidelijk maakten dat het boek een heel stuk meer probeerde te doen dan waar het toe in staat is. Het onderwerp is erg interessant, maar de uitwerking niet al te best.

[J Jansen · Rating 3 out of 5]

Een boek met twee delen. Het eerste een dagboek van een Franse idealiste uit de jaren '20 van de vorige eeuw. Ze gaat in een commune wonen met vrienden op het Franse platteland en een nieuwe manier van leven voorleven. Praktische uitdagingen, lokaal neerkijken en een heftige romantische escapade gooien roet in het eten.

Het tweede deel gaat over een soortgelijk project ergens in noord nederland. Dit stuk is niet zo goed als het eerste en blijft wat aan de oppervlakte; de spanningen worden niet helemaal uitgewerkt voor mijn gevoel. De premisse net te weinig misschien.

[Mieke · Rating 3 out of 5]

Een verhaal over hoe moeilijk het is om de platgetreden paden te verlaten. Ik vond het eerste deel van het boek, over het leven in een commune in de jaren '20 boeiend, met de verwijzingen naar Parijs, Bakoenin en andere anarchistische filosofen. Bij het tweede deel, dat zich in onze tijd afspeelt en dus op sommige vlakken herkenbaarder is, bleef ik een beetje op m'n honger zitten. Toch de moeite.

[Niki Vervaeke · Rating 4 out of 5]

Hoe leef je samen? Is het mogelijk om opnieuw te beginnen? Terug naar de natuur?
Kan dat of hoe gaat dat?
Welke plaats neem je dan in?
Wie ben je nog? Hoe mag je jezelf zijn in groep en zijn alle rollen gelijkwaardig?
Een boek dat je doet zoeken en nadenken


https://www.tzum.info/2019/03/recensi...

[Ilze · Rating 3 out of 5]

Jammer dat je geen 3,5 ster mag geven aan een boek want dat zou ik Voorwaarts eigenlijk geven. Ik vond het eerste gedeelte over het opzetten van anarchistische veganistische commune prachtig geschreven. Helaas kwam het tweede deel over hoe dat zou werken in het Nederland van nu wat minder van de grond.

[Mies · Rating 2 out of 5]

Tja, ik twijfel over dit boek. Het is een betrouwbare weergave van idealen en mensen met idealen. Dat maakt het tevens irritant en ongeloofwaardig. De overeenkomsten tussen idealistische mensen nu en 100 jaar geleden zijn groot.

[Karen · Rating 2 out of 5]

Interessant onderwerp! De al dan niet zelfvoorzienende leefgemeenschap. Waarom stap je daarin? Wat betekent dat voor je leven? Wat betekent individualisme, wat is het? Wat is een open relatie? Maar jammergenoeg kwam het voor mij niet uit de verf. Het bleef allemaal een beetje schematisch. Weinig diepgang. En het einde was me iets te makkelijk. Misschien heb ik iets gemist. Ik ben een fan van Evan Meijer, maar deze roman is het niet.

[Nasrin Velzel · Rating 5 out of 5]

Makes you realize humans are very complicated beings.

[Werner Leys · Rating 1 out of 5]

Boeiend thema, maar uitwerking laat te wensen over....

[Fonny Pasma · Rating 3 out of 5]

Deel 1 is een mooi verhaal, deel 2 overbodig of het had meer uitgewerkt moeten zijn.

[Ann · Rating 3 out of 5]

Heel mooi geschreven, leest snel. Ik was direct mee in het verhaal.
Filosofisch, romantisch, doet je mee nadenken over het leven en de liefde.
Las het op 2 dagen uit...

[Hannah · Rating 3 out of 5]

Vond de eerste helft wel boeiend, met interessante dynamiek tussen de personages en plotontwikkeling. De tweede helft vond ik niks toevoegen, voelde als paginavulling.

[Kari-Anne Fygi · Rating 2 out of 5]

Niet een boek dat ik met plezier las. Koud, afstandelijk. Geen van de karakters kwam tot leven, net zo min als het verhaal.

[Demi van Doorn · Rating 2 out of 5]

(2,5)

[Monique Van hest · Rating 3 out of 5]

Moest er in komen. Minder kapot van de van haar andere boeken. Personages bleven te oppervlakkig voor mij.