What do you think?
Rate this book


Hércules Poirot se encuentra con una mujer muy enfadada esperando a la puerta de su casa: le exige saber por qué motivo le ha enviado una carta acusándola del asesinato de Barnabas Pandy, un hombre a quien no conoce y que aparentemente falleció por causas naturales. El problema es que Poirot no le ha enviado ninguna carta y, además, tampoco conoce al Sr. Pandy. El desconcierto es total cuando el investigador belga descubre que en su salón le espera un desconocido que también afirma haber recibido una carta firmada por su puño y letra esa misma mañana y, sorprendentemente, también lo acusa del asesinato de Barnabas Pandy. ¿Cuántas cartas más de este tipo se han enviado en su nombre? ¿Quién las ha enviado y, sobre todo, por qué? Y más importante aún, ¿alguien asesinó a Barnabas Pandy?
366 pages, Kindle Edition
First published August 23, 2018
Δεν ήμουν σίγουρη πώς να το βαθμολογήσω. Μόλις το τελείωσα δεν ήξερα αν έπρεπε να κλάψω ή να γελάσω. Να κλάψω επειδή ξόδεψα 14,00 ευρώ περίπου για αυτό ή να γελάσω επειδή τελικά ήταν κάπως «έξυπνο» -από ψυχολογικής σκοπιάς- σαν υπόθεση.
Ήταν ένα καλούτσικο βιβλίο, κάπως τραγελαφικό σε φάσεις, με ενδιαφέρουσα υπόθεση απλώς οι αιτίες και οι αφορμές που οδήγησαν στο να διαμορφωθεί αυτή η υπόθεση κάποιες έχουν μια βάση και κάποιες όχι τόσο πολύ όσο η συγγραφέας ήθελε να δείξει.
Ένα πράγμα που εκτίμησα σε αυτό το βιβλίο ήταν ότι έχει κάποια ηθικά διδάγματα έμμεσα μεταδιδόμενα. Το ένα είναι ότι πρέπει να συγχωρούμε σε αυτή τη ζωή (ειδικά όταν ο άλλος φαίνεται ότι έχει μετανιώσει για τις πράξεις του και το έχει δείξει πολλές φορές), δεν είμαστε θεοί, μα ούτε και δικαστές (εκτός αυτών που ασκούν αυτό το επάγγελμα). Και το άλλο είναι ότι δεν πρέπει να είμαστε απόλυτοι σε αυτή τη ζωή γιατί η μοίρα παίζει κάτι «όμορφα» παιχνίδια μερικές φορές. Άλλο που εκτίμησα ήταν ότι τα παιδιά είναι πιο έξυπνα, πιο δυναμικά και πιο αποφασιστικά από τους ενήλικες εδώ.
Από μεριάς χαρακτήρων ο Πουαρό είναι ο γνωστός Πουαρό που έχει «αναπλάσει» η Hannah και στα δυο προηγούμενα βιβλία της σειράς αλλά πολύ πιο ήρεμος από το πρώτο βιβλίο. Ο Κατσπουλ είναι ο γνωστός αδύναμος επιθεωρητής. Και εδώ θα σας ζητήσω μια χάρη αν βρείτε πουθενά την αυτοπεποίθηση του Κάτσπουλ ,εκεί τριγύρω, πείτε της να σταματήσει το διάλειμμα και να έρθει εδώ που τη χρειάζομαι. Βαρέθηκα να διαβάζω για το πόσο αδύναμος είναι ο Κάτσπουλ διανοητικά. Όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες έχουν ο καθένας από κάποιο κουσούρι. Και περισσότερο ο δολοφόνος. Τα μόνα φυσιολογικά εδώ ήταν τα παιδιά.
Και τελικά φτάνω στο συμπέρασμα ότι θα τα κλάψω τα ρημαδιά τα λεφτά μου που πήγα και τα έδωσα σε αυτό το βιβλίο. Και μην μου πεις να σταματήσω να διαβάζω αυτή τη σειρά βιβλίων του Πουαρό γιατί θα σου πω ότι δεν θα το κάνω. Η ψυχαναγκαστική μου φύση δεν θα το κάνει. Αλλά και επειδή έχω μια ελπίδα μέσα μου ότι κάποια στιγμή η Hannah θα κάνει το μπαμ και θα έχω το απολυτό μυστήριο με λιγότερα πράγματα για να το καταδικάσω.