What do you think?
Rate this book
Προς την Ελευθερία
«Όπου να ’ναι θα γεννηθείς σε μια σκοτεινή γωνιά του μυαλού μου. Πατέρας σου θα είναι ο φόβος και μάνα σου η ενοχή. Με το που θα ’ρθεις, η ζωή μου θα γίνει αβίωτη κι ένα μονάχα συναίσθημα θα κυριαρχήσει μέσα μου: η απελπισία. Ήδη ακούω τη φωνή σου –φωνή διαβόλου από την καιόμενη κόλαση– μυρίζω τη φοβερή σου ανάσα –μπόχα από τα εκατομμύρια ανθρώπων που ’χεις καταπιεί ανά τους αιώνες– βλέπω το περίγραμμά σου – σκιά θηρίου που ετοιμάζεται να συντρίψει όποιον βρει στο πέρασμά του. Δεν με ξεγελάς. Όπου να ’ναι έρχεσαι, και τότε… αλίμονό μου».
Η Ελευθερία Φωτεινάκου τα είχε όλα: σπίτι, οικογένεια και… υπερπροστασία. Είχε και αγάπη, με την προϋπόθεση να κάνει πάντα αυτό που θέλουν οι γονείς της. Η αυταρχική μητέρα και ο αδιάφορος, αγχώδης πατέρας την οδηγούν στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Ασφυκτιώντας μέσα στο νοσηρό περιβάλλον της οικογένειάς της, αποφασίζει να ξεφύγει. Προσπαθεί να ενηλικιωθεί, να χαράξει καινούριους δρόμους και να σπάσει τα συναισθηματικά δεσμά της.
Η Ελευθερία Φωτεινάκου κυνηγάει με πάθος την ελευθερία. Θα καταφέρει να την πιάσει;
Η Ελευθερία Φωτεινάκου τα είχε όλα: σπίτι, οικογένεια και… υπερπροστασία. Είχε και αγάπη, με την προϋπόθεση να κάνει πάντα αυτό που θέλουν οι γονείς της. Η αυταρχική μητέρα και ο αδιάφορος, αγχώδης πατέρας την οδηγούν στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Ασφυκτιώντας μέσα στο νοσηρό περιβάλλον της οικογένειάς της, αποφασίζει να ξεφύγει. Προσπαθεί να ενηλικιωθεί, να χαράξει καινούριους δρόμους και να σπάσει τα συναισθηματικά δεσμά της.
Η Ελευθερία Φωτεινάκου κυνηγάει με πάθος την ελευθερία. Θα καταφέρει να την πιάσει;
352 pages, Paperback
First published February 1, 2019
6 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 3 of 3 reviews
April 21, 2019
Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα. Αυτό το ρητό τριγυρνάει στο κεφάλι σου καθ’ όλη την διάρκεια της ανάγνωσης του βιβλίου. Το βιβλίο πραγματεύεται τον καθοριστικό ρόλο της οικογένειας στα παιδιά και στην δημιουργία υγειών ενηλίκων όταν φυσικά τα πρότυπα είναι υγιεί διότι στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι.
Η Ελευθερία ζει σε ένα "άρρωστο" περιβάλλον. Ο αγχώδης μπαμπάς και η αυταρχική μαμά έκαναν το πρόβλημα να γιγαντωθεί. Τόσο για την Ελευθερία που από μικρή παλεύει με την ψυχική νόσο όσο και για την μεγαλύτερη αδερφή της την Μυρτώ που φαινομενικά είναι αδιάφορη για τα τεκταινόμενα του σπιτιού της ενώ στην πραγματικότητα είναι "νεκρή" από συναισθήματα.
Η Ελευθερία είναι πολεμίστρια. Όχι επειδή ξεπέρασε το πρόβλημα της. Αλλά κυρίως επειδή παλεύει μαζί του. Για χρόνια αυτό είχε το πάνω χέρι όμως η ηρωίδα του βιβλίου είναι δυνατή. Στην αρχή προσπαθεί να αγνοήσει το πρόβλημα. Να το ξεγελάσει. Να το υποτιμήσει. Μέχρι που στο τέλος παίρνει την απόφαση ζητήσει βοήθεια, να πατήσει γερά στα πόδια της και να διεκδικήσει αυτό που ουσιαστικά της ανήκει: το δικαίωμα στην ζωή.
Η συγγραφέας ξετυλίγει με μαεστρία την ζωή της στις σελίδες του βιβλίου. Ενός βιβλίου δυνατού. Δυνατού γιατί λέει αλήθειες. Όχι ωραιοποιημένες καταστάσεις. Νιώθεις μέσα σε 352 σελίδες όσα ζει ένας ιδεοψυχαναγκαστικός σε όλη του την ζωή.
Ένα υπέροχο και απόλυτα ξεχωριστό στοιχείο του βιβλίου είναι ο τρόπος γραφής της. Ο τρόπος, η έκφραση και ο λόγος της συγγραφέως αλλάζουν ανάλογα με την ηλικία της πρωταγωνίστριας/ αφηγήτριας. Όπως επίσης και ο συναισθηματισμός της. Μέσα από την γραφή της βλέπουμε την οργή και τον θυμό της πρωταγωνίστριας προς όλους. Ενώ στα τελευταία κεφάλαια διαφαίνεται ξεκάθαρα η ηρεμία και η γαλήνη της που έχουν επέλθει ύστερα από πολλές ώρες που έχει περάσει με τον εαυτό της.
Στο εξώφυλλο βλέπουμε μια κούκλα όπου δυο χέρια την τραβάνε προς αντίθετες κατευθύνσεις χωρίς κανένα από τα δύο χέρια (γονείς) να φαίνονται έτοιμοι να υποχωρήσουν και να την αφήσουν στην ησυχία της.
Ένα πολύ δυνατό βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από όλους. Είτε παλεύουν με το τέρας της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής είτε όχι. Θεωρώ πως όχι μόνο είναι από τα ωραιότερα βιβλία που έχω διαβάσει γενικά αλλά και ένα από τα αριστουργήματα της σύγχρονης λογοτεχνίας και αυτό όχι για τις πομπώδεις εκφράσεις του ή για το σπάνιας χρήσης λεξιλόγιο του αλλά για την μη ωραιοποίηση της αλήθεια που αποτυπώνετε στις σελίδες του και που έστω και για λίγο μπαίνεις στην θέση της Ελευθερίας και της κάθε Ελευθερίας. Μόνο συγχαρητήρια μπορώ να δώσω στην συγγραφέα για την τόλμη της!
Η Ελευθερία ζει σε ένα "άρρωστο" περιβάλλον. Ο αγχώδης μπαμπάς και η αυταρχική μαμά έκαναν το πρόβλημα να γιγαντωθεί. Τόσο για την Ελευθερία που από μικρή παλεύει με την ψυχική νόσο όσο και για την μεγαλύτερη αδερφή της την Μυρτώ που φαινομενικά είναι αδιάφορη για τα τεκταινόμενα του σπιτιού της ενώ στην πραγματικότητα είναι "νεκρή" από συναισθήματα.
Η Ελευθερία είναι πολεμίστρια. Όχι επειδή ξεπέρασε το πρόβλημα της. Αλλά κυρίως επειδή παλεύει μαζί του. Για χρόνια αυτό είχε το πάνω χέρι όμως η ηρωίδα του βιβλίου είναι δυνατή. Στην αρχή προσπαθεί να αγνοήσει το πρόβλημα. Να το ξεγελάσει. Να το υποτιμήσει. Μέχρι που στο τέλος παίρνει την απόφαση ζητήσει βοήθεια, να πατήσει γερά στα πόδια της και να διεκδικήσει αυτό που ουσιαστικά της ανήκει: το δικαίωμα στην ζωή.
Η συγγραφέας ξετυλίγει με μαεστρία την ζωή της στις σελίδες του βιβλίου. Ενός βιβλίου δυνατού. Δυνατού γιατί λέει αλήθειες. Όχι ωραιοποιημένες καταστάσεις. Νιώθεις μέσα σε 352 σελίδες όσα ζει ένας ιδεοψυχαναγκαστικός σε όλη του την ζωή.
Ένα υπέροχο και απόλυτα ξεχωριστό στοιχείο του βιβλίου είναι ο τρόπος γραφής της. Ο τρόπος, η έκφραση και ο λόγος της συγγραφέως αλλάζουν ανάλογα με την ηλικία της πρωταγωνίστριας/ αφηγήτριας. Όπως επίσης και ο συναισθηματισμός της. Μέσα από την γραφή της βλέπουμε την οργή και τον θυμό της πρωταγωνίστριας προς όλους. Ενώ στα τελευταία κεφάλαια διαφαίνεται ξεκάθαρα η ηρεμία και η γαλήνη της που έχουν επέλθει ύστερα από πολλές ώρες που έχει περάσει με τον εαυτό της.
Στο εξώφυλλο βλέπουμε μια κούκλα όπου δυο χέρια την τραβάνε προς αντίθετες κατευθύνσεις χωρίς κανένα από τα δύο χέρια (γονείς) να φαίνονται έτοιμοι να υποχωρήσουν και να την αφήσουν στην ησυχία της.
Ένα πολύ δυνατό βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από όλους. Είτε παλεύουν με το τέρας της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής είτε όχι. Θεωρώ πως όχι μόνο είναι από τα ωραιότερα βιβλία που έχω διαβάσει γενικά αλλά και ένα από τα αριστουργήματα της σύγχρονης λογοτεχνίας και αυτό όχι για τις πομπώδεις εκφράσεις του ή για το σπάνιας χρήσης λεξιλόγιο του αλλά για την μη ωραιοποίηση της αλήθεια που αποτυπώνετε στις σελίδες του και που έστω και για λίγο μπαίνεις στην θέση της Ελευθερίας και της κάθε Ελευθερίας. Μόνο συγχαρητήρια μπορώ να δώσω στην συγγραφέα για την τόλμη της!
April 29, 2019
Θέμα του βιβλίου είναι η οικογένεια και ο ρόλος που παίζει στο να δημιουργεί ανεξάρτητα και ώριμα άτομα που στην ενηλικίωση τους θα μπορέσουν να διεκδικήσουν τη ζωή. Αυτό όμως δε συμβαίνει στην ελληνική οικογένεια και συγκεκριμένα στην ηρωίδα του βιβλίου.
Η Ελευθερία είναι μία γυναίκα που συμβιώνει με τρεις ετερόκλητους χαρακτήρες τον αγχώδη πατέρα, την αυταρχική μητέρα και την αδελφή της που δυσκολεύεται να εκφράσει τα συναισθήματα της. Οι συνεχείς «παραινέσεις» και απαγορεύσεις που δέχεται καθημερινά εντείνουν το πρόβλημα. Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή της χτυπά τη πόρτα και τη βρίσκει απροστάτευτη. Προσπαθεί συνεχώς να κάνει πράγματα για να ευχαριστεί τους γονείς της, νιώθει ενοχές στο ερωτικό κομμάτι και πιστεύει ότι είναι «λίγη» σε σχέση με το γενικό σύνολο.
Όλα αυτά όμως αλλάζουν όταν αποφασίζει να πάει σε μία ειδικό και να εξωτερικεύσει ότι την πνίγει. Σε μία συνεδρία η ψυχολόγος της λέει «Να μάθεις να μιλάς! Να λες αυτό που σ’ενοχλεί. Από αυτή τη στιγμή θέλω να θυμάσαι ένα πράγμα: Δικαιώνω τον εαυτό μου ερχόμενη σε επαφή με τα συναισθήματά μου κι ενώ τα μοιράζομαι συγχρόνως με τους υπόλοιπους.» Οι συνεδρίες παίζουν καταλυτικό ρόλο στη πορεία της και της δίνουν το έναυσμα να σκεφτεί και να διεκδικήσει ότι στερήθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Την Ελευθερία της!
Ένα δυνατό βιβλίο που μιλάει στη ψυχή του αναγνώστη. Παρουσιάζει αλήθειες και δεν χρυσώνει το χάπι στην ψυχοπαθολογία της ελληνικής οικογένειας. Οι γονείς ως παιδιά έζησαν με αρκετές απαγορεύσεις. Αυτό οδηγεί στην πορεία τα παιδιά τους να πληρώσουν τα σφάλματα του παρελθόντος. Η δυαδικότητα του τραύματος οδηγεί σε πληγές που ποτέ δεν κλείνουν και πάντα μένουν ανοιχτές. Επίσης η υπερπροστατευτικότητα που επιδεικνύει ο κάθε γονιός δεν έχει και τα καλύτερα αποτελέσματα στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού.
Η μαρτυρία της συγγραφέως σε κάνει να σκεφτείς και να προβληματιστείς. Πολλά ερωτήματα μου δημιουργήθηκαν κατά την ανάγνωση, όπως ζούμε για να ικανοποιούμε τις προσδοκίες των γονιών μας ή για μας; Πρέπει πάντα να αποδέχονται τις επιλογές μας;
Ένα βιβλίο που αξίζει να το διαβάσετε γιατί ο καθένας ξεχωριστά θα βρει δικά του βιώματα και εμπειρίες! Καλή ανάγνωση
Η Ελευθερία είναι μία γυναίκα που συμβιώνει με τρεις ετερόκλητους χαρακτήρες τον αγχώδη πατέρα, την αυταρχική μητέρα και την αδελφή της που δυσκολεύεται να εκφράσει τα συναισθήματα της. Οι συνεχείς «παραινέσεις» και απαγορεύσεις που δέχεται καθημερινά εντείνουν το πρόβλημα. Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή της χτυπά τη πόρτα και τη βρίσκει απροστάτευτη. Προσπαθεί συνεχώς να κάνει πράγματα για να ευχαριστεί τους γονείς της, νιώθει ενοχές στο ερωτικό κομμάτι και πιστεύει ότι είναι «λίγη» σε σχέση με το γενικό σύνολο.
Όλα αυτά όμως αλλάζουν όταν αποφασίζει να πάει σε μία ειδικό και να εξωτερικεύσει ότι την πνίγει. Σε μία συνεδρία η ψυχολόγος της λέει «Να μάθεις να μιλάς! Να λες αυτό που σ’ενοχλεί. Από αυτή τη στιγμή θέλω να θυμάσαι ένα πράγμα: Δικαιώνω τον εαυτό μου ερχόμενη σε επαφή με τα συναισθήματά μου κι ενώ τα μοιράζομαι συγχρόνως με τους υπόλοιπους.» Οι συνεδρίες παίζουν καταλυτικό ρόλο στη πορεία της και της δίνουν το έναυσμα να σκεφτεί και να διεκδικήσει ότι στερήθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Την Ελευθερία της!
Ένα δυνατό βιβλίο που μιλάει στη ψυχή του αναγνώστη. Παρουσιάζει αλήθειες και δεν χρυσώνει το χάπι στην ψυχοπαθολογία της ελληνικής οικογένειας. Οι γονείς ως παιδιά έζησαν με αρκετές απαγορεύσεις. Αυτό οδηγεί στην πορεία τα παιδιά τους να πληρώσουν τα σφάλματα του παρελθόντος. Η δυαδικότητα του τραύματος οδηγεί σε πληγές που ποτέ δεν κλείνουν και πάντα μένουν ανοιχτές. Επίσης η υπερπροστατευτικότητα που επιδεικνύει ο κάθε γονιός δεν έχει και τα καλύτερα αποτελέσματα στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού.
Η μαρτυρία της συγγραφέως σε κάνει να σκεφτείς και να προβληματιστείς. Πολλά ερωτήματα μου δημιουργήθηκαν κατά την ανάγνωση, όπως ζούμε για να ικανοποιούμε τις προσδοκίες των γονιών μας ή για μας; Πρέπει πάντα να αποδέχονται τις επιλογές μας;
Ένα βιβλίο που αξίζει να το διαβάσετε γιατί ο καθένας ξεχωριστά θα βρει δικά του βιώματα και εμπειρίες! Καλή ανάγνωση
October 23, 2019
Είναι ένα βιβλίο που σίγουρα δεν μένεις ίδιος όπως ήσουν πριν το διαβάσεις. Ένα βιβλίο που σηκώνει το χαλί και σε κάνει να δεις τα σκουπίδια που είχες κρύψει από κάτω. Για μένα είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί από όλους.
Displaying 1 - 3 of 3 reviews