اراده انسان است که وضع او را مشخص میکند. حرکت انسان، تابع تعلق اوست؛ یعنی انسان در جهت تعلق خود حرکت میکند. انسان موجودی است متحرک که حرکت او نتیجه تعلق به خاک، انسان را موجودی خاکی و تعلق به مافوق خاک، انسان را مافوق خاکی میکند.
برای درک بهتر کتاب، بهتر است از قبل سخنرانیهای آقای حائری را شنیده باشید تا با لحن و ادبیاتشان آشنا باشید. وگرنه مثل من، در صفحات ابتدایی کتاب گیج میزنید و کمی طول میکشد که مدل نثر کتاب دستتان بیاید. البته این موضوع، برمیگردد به سخنرانیمحور بودن این کتاب و تفاوتهای گفتار با گفتارِ به متن تبدیلشده.
کتاب برای من چالشبرانگیز نبود. انگار متنی را میخواندم که در آن حرفهای خوبِ نظری، پشت سر هم ردیف شدهاند. به نظر من، آقای حائری در بیان مطالب و مفاهیم مورد نظرشان ناموفق بودهاند. به طوری که در بعضی موارد بعد از خواندن یک بخش، متوجه ربطش با عنوان آن بخش و همچنین با سیر کلی کتاب نمیشدم. بخش انتهایی کتاب که شامل پرسش و پاسخ است، برایم جالبتر بود. بیشتر فهمیدمش.
در کل کتاب از سطح توقعم پایینتر بود و خیلی دوستش نداشتم. طبیعتا، نسبت به خواندن بقیهی آثار آقای حائری، بیمیل شدم.
کتاب بسیار عالیای بود. بازم میگم یکی از بهترین نکات این کتاب، استفادهی بسیار بهجای مرحوم آیت الله حائری از آیات قرآنه. حتما توصیه میکنم بخونید. پاسخ برخی از سؤالات بنیادی رو خواهید گرفت.
تکراری و بدیهی. متاسفانه کل مطالب اکثر کتب اسلامی این تیپی رو جمع کنید روی هم، همهشون یک چیز رو میگن: ترک دنیا کنید! اصولا به کلیت میپردازند و فردیت انسانها اصلا اهمیتی نداره در نتایجی که میگیرند! فقط و فقط حالت ایدهآل رو مطرح میکنند بدون در نظر گرفتن شرایط موجود! حالا این که در این کتاب چند مثال معاصر به کار برده شده، به معنای توجه به واقعیت موجود نیست؛ صرفا مثال زده و تمام و باز هم به همون حالت ایدهآل خودش پرداخته. توضیحات بسیار زیاد و خارج از حوصلهست. مطالب در نصف تعداد صفحات کتاب هم میشد بیان بشه.
نقد های جدیای به قسمت هایی از کتاب وارد است اما به خوبی ریشه ی تعلقات انسان را واکاوی میکند.
جملاتی از کتاب: "دنیای تو درون توست تو دوستی را بر می گزینی که کم بودهایت را جبران کند. آرزوی انسان قلب زندگی انسان است. تفاوت فردی که به امید پیروزی به جنگ می رود و کسی که به آرزوی شهادت می رود. فطرت انسان طوری است که دنیا اورا اشباع نمیکند زیرا انسان بزرگتر از دنیاست پس آرزوی دنیایی دل اورا سنگ می کند. نفس هر کس عادات و تعلقات اوست. آرزو یعنی انتخاب بهترین پس با بینش انسان ارتباط مستقیم دارد. آرزوی عقلانی،خود رشد می کند. انسان عقلانی آرزوی خودرا بر پایه بینش خود و انسان نفسانی بینش خودرا مطابق با آرزوی خود تنظیم می کند."