What do you think?
Rate this book
I think too much - How to channel intrusive thoughts
Who knew being intelligent could create such suffering and unhappiness? Yet, I often receive people in consultation who complain about overthinking. Their minds never let them rest, even at night. They are fed up with their doubts, their questions, their acute awareness of things, their overdeveloped senses, unable to miss any detail. They just want to disconnect their minds, but they mostly suffer from being different, misunderstood and hurt by today's world. They often conclude by: 'I am not from this planet!' This book offers tools and piloting lessons for these overefficient brains.
228 pages, Kindle Edition
First published November 22, 2010
801 people are currently reading
4256 people want to read
About the author
Christel Petitcollin
78 books42 followersConseil et Formatrice en Communication et Développement Personnel
Conférencière et Ecrivain
Formatrice professionnelle indépendante
Conférencière et Ecrivain
Formatrice professionnelle indépendante
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 494 reviews
July 11, 2022
Nie dowiedziałem się z tej książki jak mniej myśleć, za to dowiedziałem się, że autorka:
- dzieli całą ludzkość na posługującą się głównie prawą lub głównie lewą półkulą mózgu, co jest w zasadzie tożsame z byciem z innej planety, o czym pisze wiele razy
- zaleca korzystanie z homeopatii
- informuje, że "nadwydajne kobiety są bardzo męskie (pod względem funkcjonowania umysłu!), mężczyźni zaś raczej kobiecy"
- pisze też, że kobieta, gdy zaakceptuje siebie zaczyna podobać się "prawdziwym mężczyznom i przestaje przyciągać manipulatorów"
- uważa, że rolą ojca jest "odseparowanie dziecka od matki"
- rolą ojca "od zarania dziejów" jest też zapewnienie fizycznej ochrony rodziny
- a także wyznaczanie granic i informowanie o kodeksach zachowania
- dzieli całą ludzkość na posługującą się głównie prawą lub głównie lewą półkulą mózgu, co jest w zasadzie tożsame z byciem z innej planety, o czym pisze wiele razy
- zaleca korzystanie z homeopatii
- informuje, że "nadwydajne kobiety są bardzo męskie (pod względem funkcjonowania umysłu!), mężczyźni zaś raczej kobiecy"
- pisze też, że kobieta, gdy zaakceptuje siebie zaczyna podobać się "prawdziwym mężczyznom i przestaje przyciągać manipulatorów"
- uważa, że rolą ojca jest "odseparowanie dziecka od matki"
- rolą ojca "od zarania dziejów" jest też zapewnienie fizycznej ochrony rodziny
- a także wyznaczanie granic i informowanie o kodeksach zachowania
July 12, 2021
Bezsensowne lanie wody, ciągłe wracanie do tego samego. Traktowanie jednej grupy jako nadludzi, a druga w międzyczasie jest mieszana z błotem. Dodatkowo niczego nowego się nie dowiedziałam.
August 15, 2021
Kad se knjiga ovoliko prodaje ili zaista vrijedi ili je riječ o iznimno dobrom marketingu. Naslovnica i naslov, jasno, tjeraju kupce da razgrabe knjigu, ali je li sadržaj jednako dobar?
Ne želim zaranjati u dubinu ove knjige, ponajviše jer je previše plitka, ali naglasit ću nekoliko stvari o njoj: jedna dobra i dvije loše.
Dobra:
Super je osvijestiti da neke stvari koje nam "priječe" da funkcioniramo kao ono kako mislimo da funkcioniraju "normalni" ljudi možda samo budu odlike "drugačijosti" našeg mozga. Nismo svi isti i nekima zaista um funkcionira malo pomaknuto. To često možemo gledati kao na posebnost, iskoristivu za boljitak, a ne kao prepreku. Nekad se ne moramo popravljati, nego naučiti kako se prema svijetu postaviti drugačije.
Loše:
Nije u redu tu "drugačijost" glorificirati do mjere u kojoj se zanemaruje patologija uma. Ako nekome treba psihološka pomoć - njemu treba psihološka pomoć. Vrlo je opasno umanjivati stvarne mentalne bolesti, a na njihovo mjesto stavljati nešto drugo, koliko god i to nešto drugo može biti itekako prisutno i potencijalno neprepoznato kao odlika uma koje nismo bili svjesni.
Na kraju, ova knjiga nije dovršena. U njoj je postavljena teza, za koju mi se čini da rješenja nudi tek u nastavku "Kako bolje misliti". Knjiga je prekratka da bi se ovo činilo fer prema potencijalnim kupcima.
Ne želim zaranjati u dubinu ove knjige, ponajviše jer je previše plitka, ali naglasit ću nekoliko stvari o njoj: jedna dobra i dvije loše.
Dobra:
Super je osvijestiti da neke stvari koje nam "priječe" da funkcioniramo kao ono kako mislimo da funkcioniraju "normalni" ljudi možda samo budu odlike "drugačijosti" našeg mozga. Nismo svi isti i nekima zaista um funkcionira malo pomaknuto. To često možemo gledati kao na posebnost, iskoristivu za boljitak, a ne kao prepreku. Nekad se ne moramo popravljati, nego naučiti kako se prema svijetu postaviti drugačije.
Loše:
Nije u redu tu "drugačijost" glorificirati do mjere u kojoj se zanemaruje patologija uma. Ako nekome treba psihološka pomoć - njemu treba psihološka pomoć. Vrlo je opasno umanjivati stvarne mentalne bolesti, a na njihovo mjesto stavljati nešto drugo, koliko god i to nešto drugo može biti itekako prisutno i potencijalno neprepoznato kao odlika uma koje nismo bili svjesni.
Na kraju, ova knjiga nije dovršena. U njoj je postavljena teza, za koju mi se čini da rješenja nudi tek u nastavku "Kako bolje misliti". Knjiga je prekratka da bi se ovo činilo fer prema potencijalnim kupcima.
June 3, 2019
Trochę sama nie wiem co napisać, bo bardzo dawno (nigdy?) nie czytałam książki tak bardzo nierównej.
Niektóre fragmenty były dla mnie niezwykle odkrywcze, wartościowe i świeże: przedstawiały skomplikowane i wielowątkowe zagadnienia w taki sposób, że nagle widziałam nowe połączenia, coś mi się w głowie „otwierało”, miałam sporo momentów: "aha! to wiele wyjaśnia! Nigdy nie myślałam o tym w ten sposób". Sporo cytatów sobie wręcz zanotowałam celem dalszej refleksji i riserczu.
Z drugiej jednak strony, było tam mnóstwo treści:
1) przedstawionych bardzo nieodpowiedzialnie i stereotypowo
2) osądzających i powierzchownych, żeby nie powiedzieć prostackich
3) niepotwierdzonych naukowo.
4) upraszczających, mocno zalatujących stylistyką amerykańskich książek „self help” z lat 90.
Dobrym przykładem tego typu treści może być, bardzo ważny dla autorki, podział ludzi na 3 bardzo... arbitralne kategorie:
Nadefektywnych: dobrych, mądrych, skutecznych i niedocenionych, o wysoko rozwiniętej moralności i niezgodzie na niesprawiedliwość
Normalsów: nieco głupich i nudnych oraz, uwaga:
Narcystycznych manipulatorów: tacy ludzie to tylko zło i ciemność, zero empatii! A ich głównym celem w życiu jest nadużywanie i dręczenie biednych, niewinnych nadaktywnych...
Serio? No autorko, pliz! Nie ma świata w którym takie uproszczenie może się obronić. To wszystko naprawdę jest „nieco” bardziej skomplikowane i nic nie usprawiedliwia plecenia takich bzdur.
Choć oczywiście Ci, którzy non stop myślą, zwani przez autorkę „nadaktywnymi”, mogą czuć się niezwykle docenieni. Niewykluczone więc, że książkę będą łykać, bo im miło, bo czują się wreszcie zrozumiani, co i raz tylko krzywiąc się i mówiąc „what?”. Trochę tak było ze mną. Bo jest tam sporo naprawdę ciekawych, dogłębnych opisów procesów myślowych, ich źródeł i skutków. Takich opisów nie widziałam chyba nigdzie wcześniej. Pytanie tylko, czy można ufać komuś, kto stosuje uproszczenia tak straszliwie i krzywdzące jak powyższe?
Ciężko mi w ogóle zrozumieć koegzystencję tak różnych idei i spojrzeń, szczególnie, że to książka jednej autorki. Tłumaczenie nie zachwyca. Chcę wręcz zajrzeć do oryginału, żeby zobaczyć jak naprawdę brzmiały niektóre pojęcia, może coś się pokomplikowało w przekładzie? A może jednak autorka z jednej strony miała fajny wgląd w coś o czym mówi się chyba dość mało (nadanalizowanie, rozpędzony umysł który ciągle przetwarza dostępne informacje, tworzy teorie, argumenty, oceny i znaczenia), ale nieco „popłynęła”, chcąc z tego stworzyć pełną „teorię”, podział ludzi etc. I może pisanie o tym, co, jak mi się zdaje, rozumiała dobrze, wyszło jej fajnie, ale stworzenie całego systemu... już nie.
W sumie sama nie wiem co myśleć. Ktoś czytał?
Niektóre fragmenty były dla mnie niezwykle odkrywcze, wartościowe i świeże: przedstawiały skomplikowane i wielowątkowe zagadnienia w taki sposób, że nagle widziałam nowe połączenia, coś mi się w głowie „otwierało”, miałam sporo momentów: "aha! to wiele wyjaśnia! Nigdy nie myślałam o tym w ten sposób". Sporo cytatów sobie wręcz zanotowałam celem dalszej refleksji i riserczu.
Z drugiej jednak strony, było tam mnóstwo treści:
1) przedstawionych bardzo nieodpowiedzialnie i stereotypowo
2) osądzających i powierzchownych, żeby nie powiedzieć prostackich
3) niepotwierdzonych naukowo.
4) upraszczających, mocno zalatujących stylistyką amerykańskich książek „self help” z lat 90.
Dobrym przykładem tego typu treści może być, bardzo ważny dla autorki, podział ludzi na 3 bardzo... arbitralne kategorie:
Nadefektywnych: dobrych, mądrych, skutecznych i niedocenionych, o wysoko rozwiniętej moralności i niezgodzie na niesprawiedliwość
Normalsów: nieco głupich i nudnych oraz, uwaga:
Narcystycznych manipulatorów: tacy ludzie to tylko zło i ciemność, zero empatii! A ich głównym celem w życiu jest nadużywanie i dręczenie biednych, niewinnych nadaktywnych...
Serio? No autorko, pliz! Nie ma świata w którym takie uproszczenie może się obronić. To wszystko naprawdę jest „nieco” bardziej skomplikowane i nic nie usprawiedliwia plecenia takich bzdur.
Choć oczywiście Ci, którzy non stop myślą, zwani przez autorkę „nadaktywnymi”, mogą czuć się niezwykle docenieni. Niewykluczone więc, że książkę będą łykać, bo im miło, bo czują się wreszcie zrozumiani, co i raz tylko krzywiąc się i mówiąc „what?”. Trochę tak było ze mną. Bo jest tam sporo naprawdę ciekawych, dogłębnych opisów procesów myślowych, ich źródeł i skutków. Takich opisów nie widziałam chyba nigdzie wcześniej. Pytanie tylko, czy można ufać komuś, kto stosuje uproszczenia tak straszliwie i krzywdzące jak powyższe?
Ciężko mi w ogóle zrozumieć koegzystencję tak różnych idei i spojrzeń, szczególnie, że to książka jednej autorki. Tłumaczenie nie zachwyca. Chcę wręcz zajrzeć do oryginału, żeby zobaczyć jak naprawdę brzmiały niektóre pojęcia, może coś się pokomplikowało w przekładzie? A może jednak autorka z jednej strony miała fajny wgląd w coś o czym mówi się chyba dość mało (nadanalizowanie, rozpędzony umysł który ciągle przetwarza dostępne informacje, tworzy teorie, argumenty, oceny i znaczenia), ale nieco „popłynęła”, chcąc z tego stworzyć pełną „teorię”, podział ludzi etc. I może pisanie o tym, co, jak mi się zdaje, rozumiała dobrze, wyszło jej fajnie, ale stworzenie całego systemu... już nie.
W sumie sama nie wiem co myśleć. Ktoś czytał?
February 17, 2019
Interesting narrative, but scientifically flawed, misleading.
Too divisive. Either you are special or you are boring.
Too divisive. Either you are special or you are boring.
August 19, 2019
Autorka dzieli ludzi na dwie grupy: lewo- i prawopółkulowców. Książka skierowana jest de facto do tej drugiej grupy, która wg książki stanowi 15-30% populacji. Wobec tego promowanie jej uważam za oszustwo, bo to pozycja dla nielicznych wybrańców. Celowo tak ich określam, bo z wywodu autorki wynika, że to rodzaj nadludzi, których reszta nie jest w stanie ogarnąć swoimi małymi rozumkami. Większość książki to charakterystyka prawopółkulowców czy też nadwydajnych mentalnie. Niestety nie wywnioskowałam z niej, do której grupy się zaliczam, bo widzę w sobie wiele cech jednej i drugiej. Tym bardziej nie dowiedziałam się jak mniej myśleć, bo prawdę mówiąc autorka niemal o tym nie pisze. Do tego dochodzi masa irytujących stwierdzeń w treści, których nawet nie mam ochoty przytaczać (bo musiałabym przejrzeć książkę na nowo). Slowem kolejny dowód, że takie pop-psychologiczne poradniki są nie dla mnie.Jedyny plus za leniwca na okładce.
June 9, 2019
Spodziewałam się poradnika jakich wiele, z wieloma powtórzeniami tych samych tez czy powierzchownymi radami. To, co dostałam, przerosło moje najśmielsze oczekiwania.
Przez większość swojego życia słyszę, że jestem taka, siaka i owaka i że to jest mój problem i powinnam to zmienić - każda z tych cech (nawet tych, które myślałam, że totalnie wynikają z czegoś innego) w książce została nazwana i wyjaśniona na wielu poziomach z mocnym i kojącym przesłaniem, że to nie jest problem, tylko moja wspaniała cecha charakteru i nie muszę się usilnie przystosowywać do otoczenia ani hamować emocji i wzruszeń pierdołami. I wcale to nie żaden Asperger ani borderline ani stany maniakalno-depresyjne. To jest normalne i wspaniałe, jak mój umysł pracuje.
Mam zastrzeżenia do części z narzędziami, które pozwolą optymalizować te cechy charakteru (są powierzchowne i nieco banalne, ale może to dlatego, że jednak czytałam już trochę porad tego typu) i do tego, że mimo wszystko jest to pozycja dość nierówna - jest trochę uproszczeń i stereotypów (np. to, że autyzm miewają głównie chłopcy czy biało-czarne podejście do relacji), ale jeśli jest się w temacie, to można to dość łatwo odsiać. Przy całej uldze, którą mi ta pozycja dała, są to rzeczy pomijalne.
10/10
PS. A, no i ci, ktorzy nie sa nadwydajnymi mentalnie, tylko po prostu duzo mysla, moga sie poczuc zawiedzeni - bo jednak to ksiazka w duzej mierze analityczna.
Przez większość swojego życia słyszę, że jestem taka, siaka i owaka i że to jest mój problem i powinnam to zmienić - każda z tych cech (nawet tych, które myślałam, że totalnie wynikają z czegoś innego) w książce została nazwana i wyjaśniona na wielu poziomach z mocnym i kojącym przesłaniem, że to nie jest problem, tylko moja wspaniała cecha charakteru i nie muszę się usilnie przystosowywać do otoczenia ani hamować emocji i wzruszeń pierdołami. I wcale to nie żaden Asperger ani borderline ani stany maniakalno-depresyjne. To jest normalne i wspaniałe, jak mój umysł pracuje.
Mam zastrzeżenia do części z narzędziami, które pozwolą optymalizować te cechy charakteru (są powierzchowne i nieco banalne, ale może to dlatego, że jednak czytałam już trochę porad tego typu) i do tego, że mimo wszystko jest to pozycja dość nierówna - jest trochę uproszczeń i stereotypów (np. to, że autyzm miewają głównie chłopcy czy biało-czarne podejście do relacji), ale jeśli jest się w temacie, to można to dość łatwo odsiać. Przy całej uldze, którą mi ta pozycja dała, są to rzeczy pomijalne.
10/10
PS. A, no i ci, ktorzy nie sa nadwydajnymi mentalnie, tylko po prostu duzo mysla, moga sie poczuc zawiedzeni - bo jednak to ksiazka w duzej mierze analityczna.
December 31, 2019
When I've read some clips from the cover, I thought 'Aha! That's exactly me!'. But reading it further I've got impression that it tries to be just for every one. Author tries to describe some 'part' of the society as gifted, but at the same time there are lots of exclusions to rules she describes.
I don't like dividing people, especially labelling some as almost superhuman. Maybe I'm not special enough to understand this book, who knows.
I didn't give 1 start just because there are some parts describing how some brain/social processes work, but overall it was waste of time for me.
I don't like dividing people, especially labelling some as almost superhuman. Maybe I'm not special enough to understand this book, who knows.
I didn't give 1 start just because there are some parts describing how some brain/social processes work, but overall it was waste of time for me.
June 5, 2025
این کتاب برای من از ارزش بالایی برخورداره. البته از تاکیدش به باهوش بودن خوشم نمیاد، مخصوصا پشت جلد. حس کردم به مخاطب میخواد اعتماد به نفس فیک بده یا فروششو بالا ببره. ماشالا هممون هم که فکر میکنیم خیلی باهوشیم. بگذریم. عاشق اون تیکههاش بودم که باعث میشد فریاد بزنم «وای، منم دقیقا همینطوریام». یه سری جاهاش هم من نبودم. آگاهی و خودشناسیمو برد بالا و باعث شد که سطح عصبانیتم نسبت به اطرافیانم کمتر بشه. ولی هنوز خیلی راهه تا با این مغز نفرین شده یا موهبت سمی کنار بیام.
June 9, 2019
I haven’t read a book that would evoke such polarizing feelings in me as this one in a while. This book’s made me nod but roll my eyes, laugh (not in a positive way) and shake in anger too. There are parts of it that are incredibly stupid but it includes some important reflections too. I don’t regret reading it because some of what I’ve read is of value to me and I think it will improve my life.
Apart from the content I think that it’s important to point out that it doesn’t deliver on the promise included in the title. There’s a lot about what overthinkers and highly sensitive people do and don’t do but the guidelines for improvement are mostly vague and insubstantial.
Apart from the content I think that it’s important to point out that it doesn’t deliver on the promise included in the title. There’s a lot about what overthinkers and highly sensitive people do and don’t do but the guidelines for improvement are mostly vague and insubstantial.
Read
June 8, 2021Nie umiem ocenić, na ile ta książka jest dobra, poprawna, poparta badaniami. To dla mnie dość świeży temat, pierwszy raz zetknęłam się z pojęciem "nadwydajność mentalna", ale jednego jestem pewna: to o mnie. I ta książka mi to uświadomiła, za co jestem jej wdzięczna. Będę wiedziała, na jakie tematy szukać teraz więcej informacji.
August 31, 2016
Des analyses psychologiques parfois intéressantes mais globalement pas convaincu par ce livre qui divise la population en trois catégories aussi distinctes. Il y aurait une masse majoritaire de normopensants, moyennement intelligents, sans désir débordant de s'instruire. Des pervers narcissiques irrécupérables, manipulateurs à l'extrême, limite nazi, et incapables de ressentir la moindre empathie. Et très loin dans les nuages une tribu de surefficients mentaux, incapables de cruauté, naturellement gentils, souvent dépressifs, et trop intelligents pour s'adapter facilement à la masse des moyens cons. Au début, on est très flatté de se sentir membre d'une élite de gens conscients de tout, avide de connaissance et désireux de faire le bien absolu autour d'eux mais assez vite, ça devient tout much à lire. J'ai eu l'impression de feuilleter un magazine de salle d'attente qui nous dit ce qu'on veut entendre. Y a pas de nuances et pas vraiment de solutions proposées. Ca se veut utile pour prendre conscience des choses mais après... débrouillez-vous!
March 26, 2021
Jak dla mnie jest to przykład „lania wody”. Bardzo często miałam wrażenie, że autorka powtarza to samo i krąży wokół jednej myśli. Niektóre fragmenty były dla mnie ciekawe, jednak większość treści przedstawiono nieodpowiednio i stereotypowo. Brakowało mi potwierdzeń naukowych? + generalizowanie. Sposobu w jaki przedstawiła podział ludzi nawet nie skomentuję..
„Bo tak po prostu jest”
„Bo tak po prostu jest”
November 12, 2019
Przebrnąłem przez mniej więcej 1/3 książki, po czym autorka zaleciła, bym skonsutlował się ze swoim homeopatą. W rezultacie musieliśmy się rozstać w nagłym trybie, choć z mojej strony bez większego żalu.
January 8, 2022
I am disappointed in this book and here is why.
First of all, the description on the back is misleading. I'm under impression that it was meant to make everyone, who picks up the book assume it's about them to sell more copies. The book is directed towards people, who "think too much". That's why I bought it. But in reality the author describes a specific group of people, who are far from average person, who just thinks too much. I was hoping to read something that would help with overthinking but it's definitely not what the book is about.
Second, I do not appreciate encouraging people to self diagnose and it is done in this book. It's dangerous and should never be adviced. If someone would like to get a diagnose regarding their mental health, they should see a professional - in this case a psychologist.
What is more, I don't like how the "overthinkers" are portrayed in this book. It's presented as if they were saints, almost childlishly naive and so much better and more intelligent than everyone else. Regardless of the fact if you are in the group or not, I don't think it's smart or safe to try to convince someone of their superiority over others.
At the same time, the "manipulators", that are briefly mentioned are presented as pure evil. The author even describes two groups as angels and devils. Overall, there is a lot of cases that show a black and white view on the world. You are either "overthinker", "normal-thinker" or you manipulate people.
The book contradicts itself often. During reading on one page I was thinking "maybe there is something to it" and I have seen in myself some characteristics described there, then on another page something completely opposite was stated. Again, black and white thinking. There is nothing mentioned about being somewhere on a scale of having "overefficient brain", you either have it or not.
The only part of the book, that could be somehow valuable was part 3, which was presenting tools you could use to manage your overthinking. However, there was still nothing new there, pretty basic techniques and most of them are actually recommended to everyone, not specific group of people.
In summary, it was a very tough read, that caused a lot of disbelief, frustration and disappointment.
First of all, the description on the back is misleading. I'm under impression that it was meant to make everyone, who picks up the book assume it's about them to sell more copies. The book is directed towards people, who "think too much". That's why I bought it. But in reality the author describes a specific group of people, who are far from average person, who just thinks too much. I was hoping to read something that would help with overthinking but it's definitely not what the book is about.
Second, I do not appreciate encouraging people to self diagnose and it is done in this book. It's dangerous and should never be adviced. If someone would like to get a diagnose regarding their mental health, they should see a professional - in this case a psychologist.
What is more, I don't like how the "overthinkers" are portrayed in this book. It's presented as if they were saints, almost childlishly naive and so much better and more intelligent than everyone else. Regardless of the fact if you are in the group or not, I don't think it's smart or safe to try to convince someone of their superiority over others.
At the same time, the "manipulators", that are briefly mentioned are presented as pure evil. The author even describes two groups as angels and devils. Overall, there is a lot of cases that show a black and white view on the world. You are either "overthinker", "normal-thinker" or you manipulate people.
The book contradicts itself often. During reading on one page I was thinking "maybe there is something to it" and I have seen in myself some characteristics described there, then on another page something completely opposite was stated. Again, black and white thinking. There is nothing mentioned about being somewhere on a scale of having "overefficient brain", you either have it or not.
The only part of the book, that could be somehow valuable was part 3, which was presenting tools you could use to manage your overthinking. However, there was still nothing new there, pretty basic techniques and most of them are actually recommended to everyone, not specific group of people.
In summary, it was a very tough read, that caused a lot of disbelief, frustration and disappointment.
This entire review has been hidden because of spoilers.
December 24, 2024
ممکنه یک نفر هیچ نقص خاصی در وجودش نباشه اما باز بیش از حد فکر کنه اما خب خودم چند ماه پیش از چند متخصص تشخیص ADHD گرفتم و فهمیدم ریشه بیش از حد فکر کردن و موارد دیگهای که توی وجودم هست چیه.
اگر اطرافمون کسی هست که بیش از حد فکر میکنه یا مشکلاتی داره که میتونه ناشی از چنین چیزی باشه، این کتاب میتونه خیلی کمککننده باشه.
اواسط کتاب بودم که رفتم صفحه اولش با عجله و خیلی کج و کوله نوشتم:
«برای اولین بار با این کتاب حس میکنم درک شدم ... .»
اگر اطرافمون کسی هست که بیش از حد فکر میکنه یا مشکلاتی داره که میتونه ناشی از چنین چیزی باشه، این کتاب میتونه خیلی کمککننده باشه.
اواسط کتاب بودم که رفتم صفحه اولش با عجله و خیلی کج و کوله نوشتم:
«برای اولین بار با این کتاب حس میکنم درک شدم ... .»
June 13, 2021
I have completely mixed feelings about this book. Mixed meaning - really good feelings and really critical ones at the same time.
The title (especially the Polish version) does not refer to the contents. People may get easily misled by it (I got actually misled in a positive way - I found the contents more interesting than I expected).
The book deals with characteristics of people with dominant right side of their brains, and the differences between those people and everyone else. It may bring relief to many people that thought they were weird, not fitting, thinking or feeling differently than others, not finding themselves in the society. It gives a simple and acceptable explanation, also giving hope of normality and relief from being labelled as crazy just because they think and experience things in a non-standard way. This is what I really loved about the book and I actually wish that therapists and psychologists were more open to look this way instead of labelling their patients way too easily with depression, or a range of personality disorders or whatever other problems, prescribing pills or just talking about what happened last week.
The take proposed by the author is something I consider as really positive, and that is why it makes me so sad that the book has methodological flaws that partly question its reliability...
I am disappointed to see little sound analysis inside combined with little scientific evidence. Instead the book is full of black-and-white approach, classifying people into just few types (at times just two), not really giving the picture of variety that people represent.
The language is kind of extreme, full of exclamations marks and words like "always", "never", "certainly", "for sure", "everybody", "nobody"... It is hard to absorb. Even if you find yourself or someone you know in a part of the presented pattern, the pattern does not fit fully (it literally can't) - the book does not give space for that. You are either with us or against us... (the author very often provides assessments labelling things as good and bad). If you are one of us you *must* fulfil *all* the mentioned conditions. I assume the said simplification is used in order to show a pattern. But then again the arbitrary language used by the author does not help.
Even though the author is very positive about people with dominance of right half of the brain (who indeed may suffer from non-understanding, non-tolerance and rejection from the rest of the society), the author yet seems to be treating the group to which she speaks to as if they were naive or immature people (she contradicts her statements with the tone which she uses). Neither does she assume that such people might be self aware and have worked on certain aspects of their personalities for years, that they may have developed this or another way, and that they need sound and serious advice and analysis, and not just simple and quite unreliable NLP techniques.
I do not like references to non-scientific elements like homeopathy or paranormal experiences. There are not many, but they can undermine all other scientific grounds for any statements included.
Finally, despite the above, I do not regret reading this book. It served for me as a starting point to look for more information about the surely interesting phenomena it describes.
The title (especially the Polish version) does not refer to the contents. People may get easily misled by it (I got actually misled in a positive way - I found the contents more interesting than I expected).
The book deals with characteristics of people with dominant right side of their brains, and the differences between those people and everyone else. It may bring relief to many people that thought they were weird, not fitting, thinking or feeling differently than others, not finding themselves in the society. It gives a simple and acceptable explanation, also giving hope of normality and relief from being labelled as crazy just because they think and experience things in a non-standard way. This is what I really loved about the book and I actually wish that therapists and psychologists were more open to look this way instead of labelling their patients way too easily with depression, or a range of personality disorders or whatever other problems, prescribing pills or just talking about what happened last week.
The take proposed by the author is something I consider as really positive, and that is why it makes me so sad that the book has methodological flaws that partly question its reliability...
I am disappointed to see little sound analysis inside combined with little scientific evidence. Instead the book is full of black-and-white approach, classifying people into just few types (at times just two), not really giving the picture of variety that people represent.
The language is kind of extreme, full of exclamations marks and words like "always", "never", "certainly", "for sure", "everybody", "nobody"... It is hard to absorb. Even if you find yourself or someone you know in a part of the presented pattern, the pattern does not fit fully (it literally can't) - the book does not give space for that. You are either with us or against us... (the author very often provides assessments labelling things as good and bad). If you are one of us you *must* fulfil *all* the mentioned conditions. I assume the said simplification is used in order to show a pattern. But then again the arbitrary language used by the author does not help.
Even though the author is very positive about people with dominance of right half of the brain (who indeed may suffer from non-understanding, non-tolerance and rejection from the rest of the society), the author yet seems to be treating the group to which she speaks to as if they were naive or immature people (she contradicts her statements with the tone which she uses). Neither does she assume that such people might be self aware and have worked on certain aspects of their personalities for years, that they may have developed this or another way, and that they need sound and serious advice and analysis, and not just simple and quite unreliable NLP techniques.
I do not like references to non-scientific elements like homeopathy or paranormal experiences. There are not many, but they can undermine all other scientific grounds for any statements included.
Finally, despite the above, I do not regret reading this book. It served for me as a starting point to look for more information about the surely interesting phenomena it describes.
May 20, 2017
This is for me, the book of my regained confidence. I can understand more about myself now. Definitively I am not a fool or strange or a stupid, I am a "surefficient mental", and I am abnormally sensitive and I still consider kindness the only way to be. I love who I am, and in this book I have got some exercises to do every day in order not to loose my self-esteem.
November 6, 2013
The BIBLE !!!! Je pense être prête à célébrer la Saint Christel Petitcollin !!! Enfin un livre simple à lire, compréhensible, qui me fait me sentir un peu moins étrangère à ce monde …. et je découvre, en plus, qu'on est pleins comme moi !
Un livre pour pouvoir enfin s'accepter et vivre ! Après des années à tourner en rond et ne rien arriver à comprendre.
Plus sérieusement, Christel Petitcollin aborde les thèmes classiques de "ceux qui se sentent différents" sans arriver à comprendre pourquoi, ces cerveaux droits qui ne se reconnaissent pas dans la société et son mode de fonctionnement structurel. Un livre qui explique pourquoi et comment nous sommes différents. Un livre pour dé-stigmatier, pour mettre des mots sans caser dans des cases, justement ! Un livre qui rend libre … et qui fait peur (alors cette fois, ça y'est, y'a un mot qui me décrit, MinceDeMine! Va falloir digérer tout ça)
Un livre pour pouvoir enfin s'accepter et vivre ! Après des années à tourner en rond et ne rien arriver à comprendre.
Plus sérieusement, Christel Petitcollin aborde les thèmes classiques de "ceux qui se sentent différents" sans arriver à comprendre pourquoi, ces cerveaux droits qui ne se reconnaissent pas dans la société et son mode de fonctionnement structurel. Un livre qui explique pourquoi et comment nous sommes différents. Un livre pour dé-stigmatier, pour mettre des mots sans caser dans des cases, justement ! Un livre qui rend libre … et qui fait peur (alors cette fois, ça y'est, y'a un mot qui me décrit, MinceDeMine! Va falloir digérer tout ça)
January 27, 2021
Lagano razočaran. Knjiga je svojevrsni književni 'clickbait'. Iako lako čitljiva i kratka, mislim da ne ispunjava očekivanja većine ljudi koji traže odgovor na pitanje iz naslova i ostavlja ih pomalo zakinutima za isti. Knjiga je prilično ponavljajuća pa tako i dio naslova koji glasi '... za one koji beskonačno analiziraju' opisuje i samu autoricu. Ako promatramo rad u aspektu šire javnosti, solidan je, no s obzirom da je prilično analitički, mogao bi proći i kao stručni psihoanalitički članak, drastično skraćen na 20-30 stranica. Za pojedine stvari stječe se dojam kao da su 'book filleri' bez neke osobite važnosti. Isto tako, opisi 'iznimnomislećih' ljudi često puta su kontradiktorni: dok se u jednom trenu piše kako su puni ljubavi i miroljubivi te da im je to glavna karakteristika, u drugom se već navodi da su puni bijesa i frustracija. Ako tražite self help knjigu, ovo teško da je knjiga za vas.
November 14, 2022
Dwa lata temu sięgnąłem po książkę Christel Petitcollin, aby poszerzyć wiedzą na temat mojej tendencji do ciągłego analizowania. Byłem już wtedy w trakcie pierwszej terapii (od razu zaznaczę, że nie była to lektura polecona przez ówczesną terapeutkę) i pamiętam, jak bardzo triggerowała mnie treść.
Zdecydowanie przereklamowana, ale z dobrze dobranym tytułem... idealnym pod szeroki marketing.
Zdecydowanie przereklamowana, ale z dobrze dobranym tytułem... idealnym pod szeroki marketing.
February 18, 2018
Beaucoup de généralités et de globalisation. J'avais déjà détesté son livre sur la manipulation (qui tourne beaucoup autour de l'inceste et d'oedipe). Je n'ai pas du tout aimé ce livre qui ne se base sur aucune recherche scientifique et uniquement l'expérience de l'auteur dans son cabinet.
J'en ai eu marre de lire tout le long du livre "les surefficients sont des personnes extraordinaires" et les autres sont normaupensifs. Comme si on avait des êtres supérieurs et inférieurs.
Je vous déconseille ce livre.
J'en ai eu marre de lire tout le long du livre "les surefficients sont des personnes extraordinaires" et les autres sont normaupensifs. Comme si on avait des êtres supérieurs et inférieurs.
Je vous déconseille ce livre.
November 19, 2012
Livre très intense, que je viens d'avaler en un week-end. Nécessite une seconde lecture plus approfondie avec du travail sur moi-même.
January 21, 2018
While some advice may be useful, and the tone is quite encouraging and warm, I still wouldn’t recommend this book. Throughout the reading experience I was often swinging between thinking “this is helpful” and “this is a pile of total horse shit.” Seriously, if you think you are one of the rare people the author describes, that’s just because her description is too broad that it basically includes 80% of the population. Highly recommend anyone who finds themselves troubled by thinking too much just skim through the first two parts and focuses more on the advice part.
This entire review has been hidden because of spoilers.
November 18, 2019
It is cute and gentle book about setting standards to approach overactive mind. Though most of it I discovered myself, I enjoyed author's gentle eye and willingness to help in creative, not categorizing manner. It is like vitamin C supplement when your system needs extra help.
October 10, 2020
Odlično za sve introverte, ali i one koji to nisu. Možda nećete “otkriti” ništa previše novog o sebi što već niste znali, no, ipak, jedna jako zanimljiva knjigica.
April 25, 2021
Jedno veliko razočarenje. Naslov i opis uopće ne odgovaraju sadrzaju knjige. Od cijele knjige samo jedno malo poglavlje koje moze biti korisno. Sve neka patologija, ma bas jako bezveze.
July 6, 2025
to było takie lanie wody, że aż przykro
December 5, 2022
Un livre intéressant qui aborde le problème des hypersensibles.
Les idées mises en avant dans l’exposition du cas des hyper +++++ sont assez pertinentes je dois dire et je trouve le bilan proposé par la psychologue plutôt juste.
Ce livre m’a proposée des clés pour comprendre une amie à moi qui est hypersensible.
Par contre et c’est peut-être le reproche que je lui ferais, c’est d’opposer systématiquement les hypersensibles aux autres. Je ne me considère pas comme hypersensible mais je reste ouverte d’esprit et si les instances publiques (type école) nous sensibilisaient à l’état d’un hypersensible, j’écouterais et je prendrais des notes pour pouvoir interagir avec eux. Je n’aime pas trop les auteurs qui opposent systématiquement qui classent les gens dans des catégories, nous sommes tous uniques et nos différences font les richesses de nos échanges.
Bref un livre intéressant sur le thème des hypersensibles.
Les idées mises en avant dans l’exposition du cas des hyper +++++ sont assez pertinentes je dois dire et je trouve le bilan proposé par la psychologue plutôt juste.
Ce livre m’a proposée des clés pour comprendre une amie à moi qui est hypersensible.
Par contre et c’est peut-être le reproche que je lui ferais, c’est d’opposer systématiquement les hypersensibles aux autres. Je ne me considère pas comme hypersensible mais je reste ouverte d’esprit et si les instances publiques (type école) nous sensibilisaient à l’état d’un hypersensible, j’écouterais et je prendrais des notes pour pouvoir interagir avec eux. Je n’aime pas trop les auteurs qui opposent systématiquement qui classent les gens dans des catégories, nous sommes tous uniques et nos différences font les richesses de nos échanges.
Bref un livre intéressant sur le thème des hypersensibles.
Displaying 1 - 30 of 494 reviews