Hoeveel we ook over depressie praten, toch hebben we nog amper grip op deze stoornis. In 'De schaduw van de zwarte hond' gaat filosoof Bert van den Bergh in op de vraag wat er écht schuilgaat achter depressie. We benaderen depressie als een hersenziekte of een hersenaandoening, maar gaan voorbij aan de culturele en maatschappelijke oorsprong van dit lijden. Volgens Van den Bergh is er te veel, kan er te veel en moet er te veel in onze laatmoderne samenleving. Waartoe leidt de duivelse mix van overruime keuzevrijheid, persoonlijke verantwoordelijkheid, groeiende onzekerheid, intense competitiviteit en onontkoombare zichtbaarheid? Depressie is geen stemmingsstoornis, het is een 'afstemmingsstoornis' die zich manifesteert als een allesoverheersend gevoel van isolement. Het is het gevolg van een te grote kloof tussen hoe wij werkelijk zijn en hoe we ons (moeten) laten zien.