Ferrara

by Bert Wagendorp

Ferrara is het vervolg op de bestseller Ventoux. We zijn inmiddels vijf jaar verder en de vrienden Bart, Joost, André en David komen bij elkaar in Ferrara, waar Joost een vervallen stadspaleis heeft gekocht dat hij wil ombouwen tot designhotel. Pogingen de illusie van jeugdige onaantastbaarheid in stand te houden lijden schipbreuk als het noodlot hard toeslaat – of misschien is het gewoon het leven dat zich van zijn ware kant laat zien? Niets is wat het lijkt in Ferrara en alles lijkt bij elkaar te komen als ze de mysterieuze Piero Buenarotti ontmoeten. Ferrara gaat over vriendschap, loyaliteit en de hechte band tussen een vader en zijn dochter. Over hoe we ons door het leven slaan, en hoe we omgaan met de dingen die
gebeuren en die ons proberen te slopen.

Filmproducent Keyfilm werkt samen met regisseur Nicole van Kilsdonk en Bert Wagendorp aan een filmversie van Ferrara.

Genres: Fiction, Roman

255 pages, Paperback

Published May 7, 2019

About the author

Bert Wagendorp (1956) is a writer, essayist and columnist. He writes for the Dutch newspaper De Volkskrant. In 1995 his novel The Prologue was published. And in 2005 there was De Dubbele Schaar, short stories. His book Ventoux (2013) became a classic and was translated in several languages.

Bert Wagendorp (1956) is schrijver, essayist en columnist. Hij schrijft al sinds jaar en dag voor de Volkskrant. Van hem verscheen in 1995 de novelle De Proloog, in 2005 de verhalenbundel De dubbele schaar, in 2014 Het jongensparadijs, een bundel verhalen, beschouwingen en essays, en in 2016 Een zaterdagmiddag. Zijn roman Ventoux (2013) groeide uit tot een moderne klassieker en werd in verschillende talen vertaald.

Reviews

[Dolf Patijn · Rating 4 out of 5]

Weer een heerlijk boek van Bert Wagendorp. Het vervolg op Ventoux. Een verhaal over vriendschap, sterfelijkheid, leven en een vader en dochter relatie. Mooi. Een sterke aanrader.

[Jeroen Schwartz · Rating 2 out of 5]

Feel good hit of the summer!

De vier vrienden zijn terug - gesteund en aangemoedigd en overschaduwd soms door twee imponerende vrouwen - twee denkende doeners. Gefietst wordt er nog steeds een beetje maar vooral geklust. En veel gepraat - en daardoor heeft dit boek een vaart van jewelste, het filmische spat ervan af. Er zit geschiedenis in, politiek, emotie, humor, spanning... Zoals in een populaire film van negentig minuten de wereld op zijn kop kan staan, zoveel gebeurt er ook in de 250 bladzijden van Bert Wagendorp. Alleen: je voelt wat er in de lucht hangt. Ik kon me met geen van de personages vereenzelvigen maar doordat de schrijver de rode loper uitrolt, zit je als lezer middenin de taferelen die ze beleven. Leuk, als Achterhoeker, zijn de verwijzingen naar Zutphen, 't Peeske, de 'kutachterhoekers'. Maar de gebektheid van iedereen en de platheid van sommigen is mij te klef ('Daaf' voor David, 'wijf' - mij niet gezien). Ik wil niet alleen het verhaal omarmen maar ook zoveel mogelijk mooie zinnen en vondsten kunnen doorvertellen. Lekker boek.

[Gianni Van Den Braak · Rating 3 out of 5]

Vervolg op zijn vorige boek ‘Ventoux’. Dezelfde vijf mannen uit dat boek worden geherintroduceerd. Gaat over vriendschap, vader-dochter relatie, fietsen, de Italiaanse historie en cultuur, de vergankelijkheid en noodlottigheid van het leven (en hoe humor daarin een houvast kan zijn).

Ondanks dat het boek zich vlot laat lezen, is het bij vlagen behoorlijk sentimenteel en gekunsteld. De personages zijn niet authentiek, de dialogen zijn vaak plat en kleverig, en de verhaallijn tamelijk voorspelbaar en zoetsappig. Het ligt er allemaal, naar mijn idee, iets te dik bovenop.

Heel af en toe (vooral aan het begin van het boek) verrast hij wel met scherpe inzichten of treffende beschouwingen. Het is vooral een ‘feel-good boek’ met een vermakelijke verhaallijn, maar niet meer dan dat. Goed voor op het Italiaanse strand!

[War De · Rating 3 out of 5]

Mooi vervolg op Ventoux. Voelt nog steeds als een geloofwaardige vriendengroep die moet dealen met ouder worden en de dood. Wel wat veel fatalistisch geneuzel.

[Sharon · Rating 2 out of 5]

Beetje vergelijkbaar met deel 1, maar dit keer is het geschreven als een realityserie ipv een filmscript. Niet bijzonder. Bart was bijzonder denigrerend naar zijn dochter toe.

[Eline · Rating 3 out of 5]

Vervolg op Ventoux, gaat over dezelfde vriendengroep. Een van hen koopt een pand in de Italiaanse stad Ferrara om op te knappen en een designhotel te beginnen. De andere 3 komen helpen (al wordt het werk uiteindelijk door professionals uitgevoerd omdat het hen de pet te boven gaat).
Buiten deze vier personen zijn er nog 2 andere belangrijke personages, de dochter van de ik figuur en een Italiaanse visser annex mandenvlechter.
Ik heb het boek op vakantie gelezen en daarvoor is het ideaal. Het leest vlot en het verhaal kabbelt wel door. Er zaten ook wat dingen in het boek die me niet zo aanspraken. M.b.t. de dochter vind ik het verhaal erg onwaarschijnlijk. Er wordt door de ik figuur gezocht naar de geschiedenis van bepaalde personen die in Ferrara gewoond hebben en dat is nogal saai (en ik zie de rol in het verhaal niet zo). En tenslotte zijn de vier mannen en met name hun interactie na een tijdje wat vervelend. Voorspelbaar in de dialogen en soms gewoon onuitstaanbaar.
Als wagendorp nog een boek over de vriendengroep zou schrijven, denk ik niet dat ik het nog zou lezen.

[Piet · Rating 2 out of 5]

Na een veelbelovend begin tot aan het vertrek naar Ferrara stortte het verhaal in.
De dialogen waren niet erg indrukwekkend en de figuren kwamen niet echt uit de verf. De Anna affaire was spannend maar voorspelbaar. Perotto en zijn padellone waren interessant maar de David episode vond ik wat sentimenteel en ook weinig boeiend.
Al met al vind ik dat dit boek in de Volkskrant ( thuiswedstrijd?) te hoog is gewaardeerd.

[Frans Van Der Zanden · Rating 3 out of 5]

Een vervolg schrijven op een bestseller is net zo gemakkelijk als dat het riskant is. Bert Wagendorp laat alle personages uit ‘Ventoux’ weer opdraven en verweeft oude gebeurtenissen en herinneringen in deze nieuwe roman, die zich grotendeels afspeelt in de Italiaanse stad Ferrara. Leest wel makkelijk weg, maar er zit geen gelaagdheid in het boek. Daarom niet meer dan 3***.

[Marieke Reijm · Rating 2 out of 5]

Tegenvallend vervolg op Ventoux. Op het begin en eind veel drama, maar in het midden gebeurt er weinig bijzonders. Lange hoofdstukken waar niet echt een verhaal in zit, en sommige hoofdstukken sluiten niet op elkaar aan. Daarnaast is het boek niet bijzonder goed geschreven en zelfs typefouten zijn over het hoofd gezien.

[Ludo Spaepen · Rating 2 out of 5]

Opvolger van “Ventoux”.
Maar komt zeer geforceerd en onnatuurlijk over.

[Pien Bruggeman · Rating 5 out of 5]

Een boek over 4 vrienden van midden 50 die een obsessie hebben met wielrennen en toch heb ik beide boeken er heel snel doorheen gerast. Toch best raar of juist grappig dat ik me herkende in Bart (herkenning in de hoofdpersoon is denk ik wat een boek interessant maakt, bij veel boeken is dat trouwens niet hoor) hij is een schrijver, en weet veel van geschiedenis. Ik vind het schattig dat hij zich veel zorgen maakte over zijn dochter. Anna vond ik echt een heel erg leuk personage.
Ventoux ging over de plotselinge dood en Ferrrara over de dood die er aan zit te komen. De metaforen waren mooi en de juiste hoeveelheid humor was top! Alle vier de vrienden hadden hun eigen unieke karakter en ik vond het (ook bij Ventoux trouwens) leuk dat het boek uit het perspectief van Bart is geschreven en niet uit de alwetende verteller bijvoorbeeld. Laura is vervangen door Bianca, wat leuk was maar toch jammer dat Laura nauwelijks voorkwam.
Bovenal dus echt van het boek genoten!

[Alex Elemans · Rating 3 out of 5]

Opvolger van Ventoux. Vlot en humoristisch en in een aantal lijnen ontroerend. Na lange tijd ontmoeten de 4 overgebleven mannen elkaar voor een project van Joost: hij wil een designhotel in Ferrara bouwen. Schrijver Bart plaatst Ferrara in de historie. Aardig. De mannen zijn totaal verschillend, maar complementair. Snedige dialogen, de waarheid mag gezegd worden. Ze gaan ook hun eigen weg, zoekend naar rust in hun hoofd. Maar mijn beeld is dat de "bijrollen" nodig zijn om het verhaal jeu te geven: Anna, de meesterlijke moeder van Joost, Bianca, Perotto. Dat gevoel van hoe houd je die kikkers allemaal in de emmer blijft wel hangen. Zet het boek in op te veel kaarten?

[Marjolein Schut · Rating 5 out of 5]

Over het niet denken aan sterfelijkheid. Totdat je kinderen krijgt en je bang/ bezorgd bent om hun sterfelijkheid. Of totdat je een zekere leeftijd bereikt waarop de sterfelijkheid, de mogelijkheid dat je sterft, zich aan je opdringt.
De vrienden Bart (verteller en schrijver), André, David en Joost vertrekken samen naar Ferrara. Alwaar Joost een oud huis heeft gekocht dat moet worden omgetoverd tot hotel. Anna -dochter van Bart- vertrekt als journalist naar Syrië. En David heeft kanker en is terminaal. Hoe gaan de mannen hiermee om?
Prachtige taal, geweldige en treffende zinnen

[Hans Canters · Rating 4 out of 5]

Een mooi en bij vlagen ontroerend inkijkje in een mannenvriendschap op leeftijd. Waar tussen alle onzin, grappen, lullen over wielrennen en muziek steeds vaker de broosheid en eindigheid van het leven en wat er dan écht belangrijk is centraal komt te staan. Ook de vader-dochter relatie in dit boek is herkenbaar en ontroerend. Bert Wagendorp is geen heel groot romanschrijver maar wel een schrijver die me kan raken met zeer herkenbare verhalen en emoties.

[Jacqueline]

"Als je jong bent is er geen dood. Ja, van anderen. Jij bent onaantastbaar, onsterfelijk. Alles zal alleen nog maar beter worden, er zijn geen dromen die dromen zullen blijven. Het geluk zal zich opstapelen, tot je koning van de hele wereld bet geworden. En altijd, altijd, zul je jong en mooi blijven."

Het vervolg op Ventoux. Leuk boek voor op het strand in de zomer. Ik vond het een matig vervolg op Ventoux.

[Thirza · Rating 3 out of 5]

Onderhoudend verhaal, maar niet heel bijzonder. De verhaallijn dat de hoofdpersoon een boek schrijft over bewoners van Ferrara vond ik niet zoveel toevoegen. Daardoor - en door de twee of drie foto's die hij opgenomen heeft in het verhaal - zoekt Wagendorp de grens tussen fictie en non-fictie. Dat vond ik er wel leuk aan. Ik denk wel dat dit boek leuker is als je Ventoux gelezen hebt, omdat het dezelfde personages zijn en de vriendschap met Peter een aantal keer ter sprake komt.

[Jan Waling · Rating 3 out of 5]

Als wagendorp fan en na de Ventoux, die ik erg leuk vond, ook de film trouwens, nu de opvolger hiervan.
Ik moest er erg inkomen. Waarschijnlijk omdat de Ventoux alweer even geleden was en ik de personages weer helder voor geest moest krijgen en hun verhaal. Bovendien gebruikt wagendorp veel details over straten en de historie van ferrara. Op zich heel interessant maar het leidde mij teveel af.
Het laatste stuk waarin zich het plot afspeelt was weer heel goed.

[Anton Segers · Rating 2 out of 5]

Twee sterren voor de vlotte pen, de ontspannen lectuur. Maar voor mij te oppervlakkig en voorspelbaar. De figuren zijn ofwel irritante karikaturen zoals André of Joost, ofwel vaag zonder persoonlijkheid, zoals David of Bart. Wat hen als beste vrienden bindt is mij een raadsel.
Lang zonder veel spanning of diepgang, als een veredelde reisgids, dan plots geforceerd dramatisch, ongeloofwaardig zelfs.

[Jan Mars · Rating 3 out of 5]

Vier vrienden gaan een vervallen stadspaleis in Ferrara verbouwen tot design hotel, whatever that may be, terwijl ze geen van allen over enige praktische vaardigheden beschikken. Gelukkig hebben ze connecties (een vriendin die Italiaans spreekt en architect-makelaar is) en een kennelijk onuitputtelijke berg geld (zodat een bijvoorbeeld voor iedereen racefietsen van een duur merk kan kopen). Als een van hen onthult terminaal te zijn, verwordt het verhaal tot een zelfhulpgids voor de moderne man, wat de verteller in praktijk kan brengen als zijn dochter, journalist in het Midden-Oosten, vermist raakt en er aldoor tranen vergoten moeten worden.
Hij kan schrijven, maar het is toch een vederlicht verhaal, met semi-diepzinnige uitweidingen over dood en vriendschap en zo. En dat pistool heeft geen enkele functie en wordt ook niet afgeschoten (Tsjechov).

[Emmy Nota · Rating 3 out of 5]

Prima boek hoor, leest lekker weg, naar het heeft iets makkelijks, beetje Film-achtig karakter en ‘de juiste dingen’ worden gezegd. Het is soms wat kort door de bocht. Zeker niet zo interessant als Ventoux

[Sjoerd Boog · Rating 3 out of 5]

Beetje voorspelbaar allemaal. Tuurlijk gaat er 1je dood en tuurlijk is Anna even kwijt en tuurlijk komt er weer een vrouw in het verhaal die gelijk sekst met Jan en Alleman. Eigenlijk 2.5 ster maar altijd afronden naar boven.

[Joukje · Rating 3 out of 5]

Na Ventoux gelezen te hebben ook dit vervolg gelezen. De vriendschap is er nog steeds en het speelt zich nu veelal af in Italië, het fietsland bij uitstek. Veel zijweggetjes in het boek, maar dat hoort bij het fietsen.

[Marcel Uljee · Rating 2 out of 5]

‘De eerste scheurtjes in de verdedigingslinie ontstaan wanneer je kinderen krijgt. De gedachte aan hun dood maakt je waanzinnig. Dat is het moment waarop je gaat denken: als er dan toch zo nodig moet worden gestorven, dan maar door mij.’ (p. 8)

[Stingilious · Rating 3 out of 5]

Sterker dan Ventoux leven de gebeurtenissen voort in Ferrera. Echter erger ik me aan de vele kansen die de schrijver laat gaan om tot een stuitende verhaallijn te komen. Erg blij met de laatste hoofdstukken. Het blijft een boek om eens “lekker weg te lezen”.

[Lidwien van den Wollenberg · Rating 2 out of 5]

Pakte me eenvoudig niet. Mannenboek?

[Door]

Vreselijk boek, vast weer voer voor film die waarschijnlijk best leuk gaat zijn

[Sippy van der Meer · Rating 3 out of 5]

Goed mee vermaakt, wel wat voorspelbaar. Makkelijk geschreven, prima vakantieboek. Mag van mij wel 3,5 ster zijn.

[Bruno · Rating 2 out of 5]

Helemaal niet slecht geschreven, maar het begint een beetje een format te worden zo, nee?

[Jan Lemeire · Rating 1 out of 5]

Ik hou van mooie zwierige zinnen. Not. Inhoudelijk oppervlakkig. 100x zeggen dat je bang bent over je dochter. Zonder enige reflectie hierover. Tja.

[Daniël · Rating 3 out of 5]

Echt te makkelijk.