What do you think?
Rate this book
Echte vrouwen krijgen een kind
Ze woont alleen, samen met haar twaalf katten. Ze draagt grijze, vormeloze kleding. Naar moeders werpt ze woedende blikken. En aan kinderen heeft ze al helemáál een grondige hekel. Ontmoet ‘de kinderloze vrouw’. Of: zoals veel mensen haar nog altijd zien.
In Nederland krijgt ongeveer 1 op de 5 vrouwen geen kinderen. Dat heeft verschillende en zeer persoonlijke oorzaken, van gewenst tot on-gewenst, tot iets daartussenin. De stilte rondom hen is oorverdovend, omdat de meerderheid nu eenmaal wél een kind krijgt. Dat is natuurlijk prima – met kinderen is niets ‘mis’. Maar intussen is de maatschappelijke nadruk op het moederschap enorm. En weten we eigenlijk maar weinig over al die vrouwen voor wie het leven er heel anders uitziet.
In Echte vrouwen krijgen een kind beschrijft niet-moeder Liesbeth Smit hoe het is om als vrouw anno nu géén kinderen te hebben. Hoe ga je om met (impliciete) verwachtingen van jezelf en je omgeving? Waarom vinden we het moederschap zo vanzelfsprekend, en zijn ‘vrouwelijkheid’ en ‘moederschap’ zo onlosmakelijk met elkaar verbonden? En hoe kun je als vrouw zonder kinderen wel degelijk een rijk leven leiden?
In Nederland krijgt ongeveer 1 op de 5 vrouwen geen kinderen. Dat heeft verschillende en zeer persoonlijke oorzaken, van gewenst tot on-gewenst, tot iets daartussenin. De stilte rondom hen is oorverdovend, omdat de meerderheid nu eenmaal wél een kind krijgt. Dat is natuurlijk prima – met kinderen is niets ‘mis’. Maar intussen is de maatschappelijke nadruk op het moederschap enorm. En weten we eigenlijk maar weinig over al die vrouwen voor wie het leven er heel anders uitziet.
In Echte vrouwen krijgen een kind beschrijft niet-moeder Liesbeth Smit hoe het is om als vrouw anno nu géén kinderen te hebben. Hoe ga je om met (impliciete) verwachtingen van jezelf en je omgeving? Waarom vinden we het moederschap zo vanzelfsprekend, en zijn ‘vrouwelijkheid’ en ‘moederschap’ zo onlosmakelijk met elkaar verbonden? En hoe kun je als vrouw zonder kinderen wel degelijk een rijk leven leiden?
Audiobook
First published March 5, 2019
38 people are currently reading
876 people want to read
About the author
Liesbeth Smit
7 books4 followersLiesbeth Smit (1974) is historicus en freelance journalist voor diverse vrouwenbladen, zoals Libelle, Margriet en Flair. Daarnaast geeft ze trainingen en lezingen over introversie. In 2017 debuteerde ze met Ik moet nog even kijken of ik kan. De stille revolutie van de introverte mens en in 2019 verschijnt Echte vrouwen krijgen een kind waarin ze beschrijft hoe het is om als vrouw anno nu géén kinderen te hebben.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 122 reviews
April 1, 2019
Ik ben 26 jaar oud en ik heb geen kinderwens, wie vanaf nu zegt dat dit raar is wil ik van harte het boek ‘Echte Vrouwen krijgen een kind’ van Liesbeth Smit aanbevelen. Want echte vrouwen krijgen een kind, maar sommige echte vrouwen ook niet.
Een van mijn favorite non-fictie boeken ooit. Wat een heerlijke leeservaring had ik gedurende Echte Vrouwen Krijgen een Kind; een stukje herkenning, een stukje humor en een stukje geruststelling.
Lees de rest van mijn recensie op booksandmacchiatos.com
Een van mijn favorite non-fictie boeken ooit. Wat een heerlijke leeservaring had ik gedurende Echte Vrouwen Krijgen een Kind; een stukje herkenning, een stukje humor en een stukje geruststelling.
Lees de rest van mijn recensie op booksandmacchiatos.com
January 13, 2021
Meh, misschien had ik me vooraf beter moeten inlezen zodat ik wist dat het boek zich grotendeels focust op ongewenst kinderloze vrouwen ipv bewust kinderloze vrouwen die dit altijd al zo hebben gewild. Persoonlijk vond ik het boek te veel focussen op de ongewenst kinderlozen en daardoor klopte de verwachtingen die ik bij die boek had niet. Veel hoofdstukken waren voor mij overbodig omdat ik dus een bewust kinderloze vrouw ben en juist daar meer over had willen lezen.
Desondanks best een paar leuke hoofdstukken, maar niet perse een aanrader voor de BEWUST kinderloze vrouw.
Desondanks best een paar leuke hoofdstukken, maar niet perse een aanrader voor de BEWUST kinderloze vrouw.
September 7, 2019
Ik heb dit boek met plezier gelezen. Ik wilde heel graag kinderen, maar ik ontmoette niet op tijd een ‘geschikte vader’ en kwam er vorig jaar achter dat ik al te ver in de overgang was. Dit boek biedt veel herkenning. Iedere vrouw is een echte vrouw. Of ze nu kinderen heeft of niet.
April 1, 2019
Ik ben een niet moeder door medische redenen. De taboe die hier om heen hangt is groot. Wat is het dan fijn om dit boek te lezen en te weten dat je niet "alleen" bent.
En zo herkenbaar. Alle liefde voor dit boek, de auteur en alle niet moeders!
(Ja want ongewenst kinderloos is een klote term!)
En zo herkenbaar. Alle liefde voor dit boek, de auteur en alle niet moeders!
(Ja want ongewenst kinderloos is een klote term!)
May 27, 2022
Toen ik het boek in de brievenbus vond, sloeg ik het meteen open en werd ik meegezogen in het boek, het laatste hoofdstuk eigenlijk: “ik wil niet/ik kan niet: 60 andere redenen achter het niet-moederschap”.
Dit non-fictie boek schetst de situaties waar je in kan komen als niet-moeder. Naar mijn idee werd er veel meer aandacht besteed aan vrouwen die ongewenst kinderloos zijn, dan aan vrouwen die juist gewenst kinderloos zijn. Toch werden in elk hoofdstuk beide kanten belicht.
De afwisseling tussen informatie en ervaringen was precies goed. Hierdoor kon je ook bijvoorbeeld midden in een hoofdstuk stoppen en later verder lezen. Een pluspunt vond ik dat er ook mannen aan het woord kwamen, wel wat weinig, maar ze waren er wel!
Er zal veel herkenning zijn voor vrouwen zonder kinderen, maar ik denk dat het ook belangrijk is voor vrouwen met kinderen om dit boek te lezen. Om je kennis te verbreden, maar ook om te leren hoe je je in sommige situaties (beter) kunt gedragen.
Hoofdstuk 1 vond ik meteen het sterkste hoofdstuk. Daarin staat ook een lijstje feiten, ik noem er een paar:
– 1 op de 5 vrouwen in Nederland krijgt geen kind. Dit percentage is stabiel sinds 1990;
– vrijwel alle Nederlandse jongeren onder de 23 verwachten dat ze later kinderen krijgen;
– 10 % van de mensen zonder kinderen kiest daar bewust voor.
Misschien voelde ik me erg aangesproken toen er werd gezegd dat mensen zonder kinderen vaak lui zijn… Maar ja, hoe lees ik anders alle boeken uit mijn kast? (mijn moeder noemt me trouwens ook lui)
Dit non-fictie boek schetst de situaties waar je in kan komen als niet-moeder. Naar mijn idee werd er veel meer aandacht besteed aan vrouwen die ongewenst kinderloos zijn, dan aan vrouwen die juist gewenst kinderloos zijn. Toch werden in elk hoofdstuk beide kanten belicht.
De afwisseling tussen informatie en ervaringen was precies goed. Hierdoor kon je ook bijvoorbeeld midden in een hoofdstuk stoppen en later verder lezen. Een pluspunt vond ik dat er ook mannen aan het woord kwamen, wel wat weinig, maar ze waren er wel!
Er zal veel herkenning zijn voor vrouwen zonder kinderen, maar ik denk dat het ook belangrijk is voor vrouwen met kinderen om dit boek te lezen. Om je kennis te verbreden, maar ook om te leren hoe je je in sommige situaties (beter) kunt gedragen.
Hoofdstuk 1 vond ik meteen het sterkste hoofdstuk. Daarin staat ook een lijstje feiten, ik noem er een paar:
– 1 op de 5 vrouwen in Nederland krijgt geen kind. Dit percentage is stabiel sinds 1990;
– vrijwel alle Nederlandse jongeren onder de 23 verwachten dat ze later kinderen krijgen;
– 10 % van de mensen zonder kinderen kiest daar bewust voor.
Misschien voelde ik me erg aangesproken toen er werd gezegd dat mensen zonder kinderen vaak lui zijn… Maar ja, hoe lees ik anders alle boeken uit mijn kast? (mijn moeder noemt me trouwens ook lui)
January 22, 2020
"Het woord sexisme klinkt ongezellig en tuinbroekerig". 🙄🙄🙄🙄🙄
En daarme, op pagina 83, komt de aap uit de mouw. De schrijfster wil misschien wel een maatschappelijk probleem aankaarten, maar alleen als het "gezellig" blijft. Wel de feministische cred, maar vooral niet denken dat ze Zo'n Soort Feminist is, dat zou de status quo maar bedreigen.
Zoveel interessants over dit onderwerp te schrijven, en dan kom je met zo'n laf flutboekje aanzetten. Vast heel leuk, veilig rebels en herkenbaar voor de enorme en verwaarloosde categorie van hoogopgeleide, eigen-huis-bezittende, witte, d66 stemmende, onbezorgde middenklasse-vrouwen zonder kind.
Het overstijgt allemaal het kabbelend niveau van een artikel in een tijdschrift niet. Voor het betere werk over dit onderwerp is de bronvermeldingslijst van dit boek helaas een betere inspiratie dan het product zelf.
Net gelezen en vele malen interessanter:
Regretting Motherhood - Orna Donath
En daarme, op pagina 83, komt de aap uit de mouw. De schrijfster wil misschien wel een maatschappelijk probleem aankaarten, maar alleen als het "gezellig" blijft. Wel de feministische cred, maar vooral niet denken dat ze Zo'n Soort Feminist is, dat zou de status quo maar bedreigen.
Zoveel interessants over dit onderwerp te schrijven, en dan kom je met zo'n laf flutboekje aanzetten. Vast heel leuk, veilig rebels en herkenbaar voor de enorme en verwaarloosde categorie van hoogopgeleide, eigen-huis-bezittende, witte, d66 stemmende, onbezorgde middenklasse-vrouwen zonder kind.
Het overstijgt allemaal het kabbelend niveau van een artikel in een tijdschrift niet. Voor het betere werk over dit onderwerp is de bronvermeldingslijst van dit boek helaas een betere inspiratie dan het product zelf.
Net gelezen en vele malen interessanter:
Regretting Motherhood - Orna Donath
January 3, 2020
Yes, wat een top boek! Met super veel humor beschreven en heel erg herkenbaar. Aanrader is voor iedereen die geen kinderen wil krijgen, kan krijgen of de enorme groep ergens daar tussenin. En nu ik er over nadenk: ook voor iedereen die wel een (ingeloste) kinderwens heeft. Want: “Maar je zou zo’n leuke moeder zijn!” kan natuurlijk kloppen, maar misschien is het tijd om met wat meer openheid te luisteren naar vrouwen die twijfelen over hun kinderwens.
May 9, 2021
Dit boek is niet zo polemiek als de titel doet vermoeden. Het is eerder een empathisch verwoorde verkenning van wat ouderschap en niet-ouderschap kan betekenen en een oproep om die categoriën met de nodige nuance te benaderen. Ik heb hier veel aan gehad en 't las ook nog lekker vlot dus ik kan 't wel aanraden :)
July 4, 2021
Voor een non-fictie leest het vlot. Dat komt omdat het met name gaat over ervaringen en niet om feiten. Het boek is interessant en herkenbaar. Ik heb bewust geen kinderen en dat wist ik al heel jong. Toch kreeg ik geregeld te horen dat dat nog wel zou veranderen als ik ouder zou worden. Niet dus. Ik heb geen hekel aan kinderen. Nog zo’n misvatting. Maar ik hoef ze zelf niet. Dat heeft meerdere redenen, maar de belangrijkste is toch wel dat ik nooit die drang heb gevoeld om moeder te worden. Als ik nu terugkijk op het leven dat ik heb gehad ben ik ook blij dat ik ze niet heb. Zo ben ik een tijdlang ziek geweest. Ik had toen niet voor een kind kunnen zorgen. Ik raad dit boek iedereen aan. Of je nu wel of geen kinderen hebt en of dat nu bewust of onbewust is. De schrijfster vertelt niet alleen over haar eigen ervaringen, maar geeft ook tips wat je wel en niet kunt doen en zeggen in bepaalde situaties. Dat het bijvoorbeeld niet handig is om tegen een vrouw die net een miskraam heeft gehad te zeggen “Het kan nog, want Janet Jackson kreeg op haar vijftigste nog een kind.” Ook vertelt de schrijfster het een en ander over verwachtingen. Die van jezelf, maar ook die van anderen en de maatschappij zelf. Dat kinderen krijgen de norm is en als je op wat voor reden dan ook geen kinderen hebt, je niet voldoet aan de norm. Kortom, een goed uitgewerkt boek over vrouwen met en vrouwen zonder kinderen.
September 10, 2022
Dit boek sprak mij aan, omdat ik het belachelijk vind dat van elke vrouw maar wordt verwacht dat ze moeder wíl worden (en deels omdat ik een allergie heb voor vrouwen van wie hun hele persoonlijkheid bestaat uit het moeder-zijn).
Maar dit boek voldeed niet helemaal aan mijn verwachtingen. Er is zoveel interessants te schrijven over dit onderwerp, maar het kwam er gewoon niet uit. Het gaat grotendeels over vrouwen die in eerste instantie wel kinderen wilden, maar dit om wat voor reden dan ook niet konden realiseren. Er wordt meermaals benadrukt dat maar een zeer klein percentage bewust niet voor het moederschap kiest en later in het boek wordt een leven zonder kinderen zelfs ‘plan B’ genoemd, terwijl dit voor veel mensen gewoon altijd al plan A is geweest. Hoewel dit waarschijnlijk niet de intentie is van de schrijfster, wordt in mijn ogen op deze manier alsnog het idee in stand gehouden dat je afwijkt als je geen kinderen wíl. Niet per se een aanrader voor mensen die bewust niet voor kinderen kiezen dus.
Maar dit boek voldeed niet helemaal aan mijn verwachtingen. Er is zoveel interessants te schrijven over dit onderwerp, maar het kwam er gewoon niet uit. Het gaat grotendeels over vrouwen die in eerste instantie wel kinderen wilden, maar dit om wat voor reden dan ook niet konden realiseren. Er wordt meermaals benadrukt dat maar een zeer klein percentage bewust niet voor het moederschap kiest en later in het boek wordt een leven zonder kinderen zelfs ‘plan B’ genoemd, terwijl dit voor veel mensen gewoon altijd al plan A is geweest. Hoewel dit waarschijnlijk niet de intentie is van de schrijfster, wordt in mijn ogen op deze manier alsnog het idee in stand gehouden dat je afwijkt als je geen kinderen wíl. Niet per se een aanrader voor mensen die bewust niet voor kinderen kiezen dus.
October 5, 2021
Echte vrouwen krijgen een kind.. of niet. Ik heb/wil bewust geen kinderen en vond een groot stuk herkenning en erkenning in dit boek. De druk die je voelt vanuit de maatschappij en je (nabije) omgeving om kinderen te krijgen, de 'je bent nog zo jong, dat verandert nog wel' wanneer ter sprake komt dat je geen kinderwens hebt, .. Dit boek doorbreekt een taboe.
Enig minpuntje is wel dat het boek meer gericht gaat over ongewenst kinderloze vrouwen en minder over bewust kinderloze vrouwen.
Enig minpuntje is wel dat het boek meer gericht gaat over ongewenst kinderloze vrouwen en minder over bewust kinderloze vrouwen.
August 20, 2023
3,5 of 4 sterren… Ik heb er wel veel aan gehad.
Quote:
Hier zat ik. Een vrouw, zonder kinderen, en ik had niemand anders willen zijn dan mezelf, op dat moment, met alles wat daar wel en niet bij hoorde. En ineens begreep ik hoe dat kwam, want mijn verwachtingen waren verdwenen, samen met de schaamte over wat ik ooit niet goed zou hebben gedaan. Sterker, ik had het al die tijd meer dan prima gedaan zonder dat ik dat wist. Dwars door alle sociale druk, aannames, verwachtingen en gevoelens van vervreemding heen, bij anderen en bij mezelf. En het enige wat ik op dat moment echt graag had gewild was dat ik dat aan mijn tien jaar jongere zelf had kunnen vertellen.
Quote:
Hier zat ik. Een vrouw, zonder kinderen, en ik had niemand anders willen zijn dan mezelf, op dat moment, met alles wat daar wel en niet bij hoorde. En ineens begreep ik hoe dat kwam, want mijn verwachtingen waren verdwenen, samen met de schaamte over wat ik ooit niet goed zou hebben gedaan. Sterker, ik had het al die tijd meer dan prima gedaan zonder dat ik dat wist. Dwars door alle sociale druk, aannames, verwachtingen en gevoelens van vervreemding heen, bij anderen en bij mezelf. En het enige wat ik op dat moment echt graag had gewild was dat ik dat aan mijn tien jaar jongere zelf had kunnen vertellen.
March 27, 2020
Echte vrouwen krijgen een kind. Of niet. Liesbeth Smit heeft door omstandigheden geen kinderen en schreef een boek over wat het betekent om in de huidige maatschappij een niet-moeder te zijn, en hoe levensbepalend maar ook hoe interessant dat is. Ze hekelt de verbeeldingsarmoede rond dit thema, en vooral het idee dat in onze huidige maatschappij vrouwelijkheid nog steeds gelijk staat aan moederschap. In het boek doet Smit een poging om het idee dat vrouwen die ongewenst geen kinderen hebben ‘zielig’ en vrouwen die gewenst geen kinderen hebben ‘een beetje alternatief’ zijn te ondermijnen, en om een realistischer beeld te scheppen van de verschillende redenen die er zijn om geen kinderen te krijgen, en de ruimte die dit schept in het leven én de geest van een vrouw. Ze doet dat op een wetenschappelijke én persoonlijke wijze, met een flinke dosis humor, “want ‘leuk’ is altijd het codewoord als het gaat om een leven zonder kinderen (leren) invullen. Dat niet-leuk weten we nu wel.”
Een echte aanrader, of je nu wel een kind(erwens) hebt. Want die verbeeldingsarmoede is echt, en daar hebben echte vrouwen, met of zonder kinderen, geen baat bij.
Een echte aanrader, of je nu wel een kind(erwens) hebt. Want die verbeeldingsarmoede is echt, en daar hebben echte vrouwen, met of zonder kinderen, geen baat bij.
April 8, 2022
veel herhaling en niet echt voor mensen die bewust kinderloos blijven
June 2, 2022
Originele recensie: https://meerboekenblog2.webnode.nl/l/...
--
Samenvatting:
In Nederland krijgt een op de vijf vrouwen geen kinderen, om uiteenlopende - en persoonlijke - redenen. Liesbeth Smit, niet-moeder, beschrijft hoe het is om tegenwoordig als vrouw geen kinderen te hebben.
Hoe ga je om met verwachtingen van jezelf maar ook van anderen? Waarom zijn vrouwelijkheid en moederschap aan elkaar gekoppeld? Waarom gaat onze maatschappij ervan uit dat iedere vrouw een kind (of meerdere) krijgt? Liesbeth behandelt dit alles in Echte vrouwen krijgen een kind.
--
Een handleiding voor iedereen
Liesbeth Smit is door omstandigheden, die ze verder toelicht in haar boek, geen moeder geworden. De reacties die je als niet-moeder krijgt zijn vaak pijnlijk en zelfs beledigend. Liesbeth vond het daarom tijd om te spreken over het niet-moederschap en heeft dit in een boek gevormd die voor zowel moeders, vaders, niet-moeders en niet-vaders, jeugdigen met twijfels en dus eigenlijk iedereen aan te raden is.
"Ja, ik zal altijd een vrouw zonder kinderen blijven en daar heb ik vrede mee. Maar ik ben natuurlijk veel meer dan dat." P. 8.
Bovenstaande zin is iets wat veel naar voren komt in het boek. Reacties die niet-moeders regelmatig krijgen zijn bijvoorbeeld "Dan heb je lekker veel tijd", "Je weet pas wat moe zijn is wanneer je kinderen hebt" en "Maar wie zorgt er later dan voor je?". Smit maakt in haar boek duidelijk dat een vrouw zonder kinderen echt een vrouw is en veel meer is dan een 'niet-moeder'. Dit bespreekt ze in vijf hoofdstukken waarbij ze haar eigen ervaringen, maar ook die van anderen, naar voren laat komen. Daarbij legt ze de vinger precies op de gevoelige plekken en spreekt ze op over het leven van een niet-moeder.
Proudmommy's
"Maar hou je dan niet van kinderen?" is ook een vraag die vaak gesteld wordt aan vrouwen zonder kinderen. Niet-moeders krijgen vaak het vooroordeel dat het feministische, reizende vrouwen zijn, die veel woede in zich voelen en altijd een kat hebben. Liesbeth vindt dat dit beeld veranderd moet worden, want niet-moeders zijn veel meer dan dat. De manier waarop ze dit doet is door heel openhartig te spreken over het niet-moederschap. Dit doet ze echter op een manier zonder anderen aan te vallen. Veel niet-moeders vinden kinderen fantastisch en begrijpen echt wel dat je via social media laat zien hoe dol je bent op je kinderen! De #proudmommy's (een veel gebruikte hashtag die Smit ook naar voren laat komen in het boek) worden niet aangevallen en juist met respect behandeld.
Naast dat het een enorm openhartig boek is, komen er ook regelmatig humoristische stukken in voor. Niet-moeder zijn kan door allerlei verschillende redenen komen, ook door bijvoorbeeld te kiezen voor het niet-moederschap. Smit haalt in dit boek dan ook de voordelige kanten aan een kinderloos leven aan, op een leuke manier. Zo beschrijft ze bijvoorbeeld dat de Efteling, ook zonder kinderen, voor altijd leuk blijft!
Smit belicht op allerlei verschillende manieren het niet-moederschap. Dit doet ze bijvoorbeeld ook door seksisme, wat op dit moment een veel besproken onderwerp is, aan te halen. Wanneer men het heeft over seksisme denkt men vaak aan mannen, echter is het zo dat wanneer het op moederschap aankomt, seksisme merendeel door vrouwen gepleegd wordt. Ze legt hierbij uit dat het over het algemeen semi-plagend gedaan wordt door 'grappige' vragen te stellen, vaak zonder bewust iemand te willen kwetsen. Volgens Smit zit hier ook juist het gedeelte waarmee we de taboe kunnen doorbreken. Stop met het maken van deze grappen en praat open (als iemand daar zelf ook voor open staat uiteraard) over het niet-moederschap.
De ervaringen van verschillende niet-moeders in allerlei omstandigheden maken dit boek natuurlijk heftiger omdat de tekst dan een beeld begint te vormen. De informatie die Smit deelt in combinatie met de ervaringen maken het geheel juist prettig om te lezen. Zo kan je de tekst koppelen aan waargebeurde verhalen en er dus een beeld bij krijgen. Voor veel vrouwen zal er op deze manier herkenning te vinden zijn en wellicht een stukje troost, want, als niet-moeder, ben je ook echt een vrouw!
Echte vrouwen krijgen een kind is een openhartig non-fictie boek over het niet hebben van kinderen en de taboes die daaraan kleven. Het is een stapje naar een revolutie waarbij niet-moeders ook als iets normaals gezien gaan worden en waarbij de maatschappij er niet altijd maar vanuit gaat dat een vrouw moeder zal worden.
--
Samenvatting:
In Nederland krijgt een op de vijf vrouwen geen kinderen, om uiteenlopende - en persoonlijke - redenen. Liesbeth Smit, niet-moeder, beschrijft hoe het is om tegenwoordig als vrouw geen kinderen te hebben.
Hoe ga je om met verwachtingen van jezelf maar ook van anderen? Waarom zijn vrouwelijkheid en moederschap aan elkaar gekoppeld? Waarom gaat onze maatschappij ervan uit dat iedere vrouw een kind (of meerdere) krijgt? Liesbeth behandelt dit alles in Echte vrouwen krijgen een kind.
--
Een handleiding voor iedereen
Liesbeth Smit is door omstandigheden, die ze verder toelicht in haar boek, geen moeder geworden. De reacties die je als niet-moeder krijgt zijn vaak pijnlijk en zelfs beledigend. Liesbeth vond het daarom tijd om te spreken over het niet-moederschap en heeft dit in een boek gevormd die voor zowel moeders, vaders, niet-moeders en niet-vaders, jeugdigen met twijfels en dus eigenlijk iedereen aan te raden is.
"Ja, ik zal altijd een vrouw zonder kinderen blijven en daar heb ik vrede mee. Maar ik ben natuurlijk veel meer dan dat." P. 8.
Bovenstaande zin is iets wat veel naar voren komt in het boek. Reacties die niet-moeders regelmatig krijgen zijn bijvoorbeeld "Dan heb je lekker veel tijd", "Je weet pas wat moe zijn is wanneer je kinderen hebt" en "Maar wie zorgt er later dan voor je?". Smit maakt in haar boek duidelijk dat een vrouw zonder kinderen echt een vrouw is en veel meer is dan een 'niet-moeder'. Dit bespreekt ze in vijf hoofdstukken waarbij ze haar eigen ervaringen, maar ook die van anderen, naar voren laat komen. Daarbij legt ze de vinger precies op de gevoelige plekken en spreekt ze op over het leven van een niet-moeder.
Proudmommy's
"Maar hou je dan niet van kinderen?" is ook een vraag die vaak gesteld wordt aan vrouwen zonder kinderen. Niet-moeders krijgen vaak het vooroordeel dat het feministische, reizende vrouwen zijn, die veel woede in zich voelen en altijd een kat hebben. Liesbeth vindt dat dit beeld veranderd moet worden, want niet-moeders zijn veel meer dan dat. De manier waarop ze dit doet is door heel openhartig te spreken over het niet-moederschap. Dit doet ze echter op een manier zonder anderen aan te vallen. Veel niet-moeders vinden kinderen fantastisch en begrijpen echt wel dat je via social media laat zien hoe dol je bent op je kinderen! De #proudmommy's (een veel gebruikte hashtag die Smit ook naar voren laat komen in het boek) worden niet aangevallen en juist met respect behandeld.
Naast dat het een enorm openhartig boek is, komen er ook regelmatig humoristische stukken in voor. Niet-moeder zijn kan door allerlei verschillende redenen komen, ook door bijvoorbeeld te kiezen voor het niet-moederschap. Smit haalt in dit boek dan ook de voordelige kanten aan een kinderloos leven aan, op een leuke manier. Zo beschrijft ze bijvoorbeeld dat de Efteling, ook zonder kinderen, voor altijd leuk blijft!
Smit belicht op allerlei verschillende manieren het niet-moederschap. Dit doet ze bijvoorbeeld ook door seksisme, wat op dit moment een veel besproken onderwerp is, aan te halen. Wanneer men het heeft over seksisme denkt men vaak aan mannen, echter is het zo dat wanneer het op moederschap aankomt, seksisme merendeel door vrouwen gepleegd wordt. Ze legt hierbij uit dat het over het algemeen semi-plagend gedaan wordt door 'grappige' vragen te stellen, vaak zonder bewust iemand te willen kwetsen. Volgens Smit zit hier ook juist het gedeelte waarmee we de taboe kunnen doorbreken. Stop met het maken van deze grappen en praat open (als iemand daar zelf ook voor open staat uiteraard) over het niet-moederschap.
De ervaringen van verschillende niet-moeders in allerlei omstandigheden maken dit boek natuurlijk heftiger omdat de tekst dan een beeld begint te vormen. De informatie die Smit deelt in combinatie met de ervaringen maken het geheel juist prettig om te lezen. Zo kan je de tekst koppelen aan waargebeurde verhalen en er dus een beeld bij krijgen. Voor veel vrouwen zal er op deze manier herkenning te vinden zijn en wellicht een stukje troost, want, als niet-moeder, ben je ook echt een vrouw!
Echte vrouwen krijgen een kind is een openhartig non-fictie boek over het niet hebben van kinderen en de taboes die daaraan kleven. Het is een stapje naar een revolutie waarbij niet-moeders ook als iets normaals gezien gaan worden en waarbij de maatschappij er niet altijd maar vanuit gaat dat een vrouw moeder zal worden.
September 26, 2022
Ik heb ontzettend lang gedaan over het lezen van dit boek. Het onderwerp spreekt mij persoonlijk enorm aan. Veel stukken waren dan ook enorm herkenbaar, en moest ik om lachen. Andere stukken vond ik wat langdradig en verloor het boek weer mijn aandacht.
Het boek zit goed in elkaar; er is aandacht voor zowel niet-moeders als de wel-moeders. Er is aandacht voor de verschillende redenen waarom vrouwen geen moeder zijn. Het wordt afgewisseld met wat interviews, informatie uit onderzoeken en leuke en interessante lijstjes met redenen voor wel of geen kinderen.
Het boek is vlot geschreven, in duidelijke taal waardoor het makkelijk weg leest.
Ik raakte alleen zelf af en toe de interesse in het boek kwijt en daarom heb ik er zo lang over gedaan.
Maar dit boek is zeker wel een aanrader om te lezen!
Het boek zit goed in elkaar; er is aandacht voor zowel niet-moeders als de wel-moeders. Er is aandacht voor de verschillende redenen waarom vrouwen geen moeder zijn. Het wordt afgewisseld met wat interviews, informatie uit onderzoeken en leuke en interessante lijstjes met redenen voor wel of geen kinderen.
Het boek is vlot geschreven, in duidelijke taal waardoor het makkelijk weg leest.
Ik raakte alleen zelf af en toe de interesse in het boek kwijt en daarom heb ik er zo lang over gedaan.
Maar dit boek is zeker wel een aanrader om te lezen!
November 7, 2025
Veel irritaties gehad tijdens het luisterlezen. De schrijfster verdedigde het bestaansrecht van haar boek zo vaak dat het irritant werd. "Ik probeer het duidelijk te maken met dit boek", "Daarom móest dit boek er komen" etc. Ja, ok. Ik weet het nu wel en ik lees je boek al, dus.
Het boek was meer gericht op vrouwen die om allerlei redenen geen kind hebben mogen krijgen en daar wel of niet vrede mee hebben gevonden gedurende hun leven. Misschien was het beter om daar de focus ook op te houden. Als bewust-kinderloze lezer kom je denk ik niet echt aan je trekken.
Het boek was meer gericht op vrouwen die om allerlei redenen geen kind hebben mogen krijgen en daar wel of niet vrede mee hebben gevonden gedurende hun leven. Misschien was het beter om daar de focus ook op te houden. Als bewust-kinderloze lezer kom je denk ik niet echt aan je trekken.
February 23, 2022
Heel veel feitjes over vrouwen zonder kinderen die ik nog niet wist, welke me echt een andere kijk op wel/geen kinderen hebben gegeven. Verschillende perspectieven worden uitgelegd, waardoor voor het voor zowel mensen zonder kinderwens, met (toekomstige) kinderwens en alles daar tussenin interessant is.
Ook kan ik me heel goed vinden in hoe de schrijfster tegen vrouwenemancipatie aankijkt: het is fantastisch hoeveel keuzes wij vrouwen tegenwoordig hebben. Maar deze keuzevrijheid kan ook veel stress opleveren. Je kan simpelweg niet zowel ceo, een goede partner, attente vriendin, fitgirl, mindfullnessqueen én fulltime luizenmoeder zijn/worden. Terwijl het tegenwoordig soms lijkt of alles haalbaar is (of zelfs verwacht wordt) doordat we zoveel mogelijkheden hebben
Ook kan ik me heel goed vinden in hoe de schrijfster tegen vrouwenemancipatie aankijkt: het is fantastisch hoeveel keuzes wij vrouwen tegenwoordig hebben. Maar deze keuzevrijheid kan ook veel stress opleveren. Je kan simpelweg niet zowel ceo, een goede partner, attente vriendin, fitgirl, mindfullnessqueen én fulltime luizenmoeder zijn/worden. Terwijl het tegenwoordig soms lijkt of alles haalbaar is (of zelfs verwacht wordt) doordat we zoveel mogelijkheden hebben
April 10, 2023
Lang getwijfeld over twee of drie sterren.
Ik begon het boek te lezen omdat ik zelf, als 28-jarige vrouw in een “stabiele relatie”, nog steeds niet zeker weet of ik ooit kinderen wil. Het boek sprak mij aan omdat de titel prikkelde en ik geïnteresseerd was in de ervaringen van de zogenoemde “not-moms”.
Alvast een kleine disclaimer: dit boek focust zich vooral op onbewust kinderloze vrouwen. Er komen heel weinig vrouwen aan bod die bewust kinderloos zijn, waardoor de titel de lading toch niet helemaal dekt en ik de zin om verder te lezen soms wat kwijt was.
Het boek heeft wel wat interessante passages en wisselt goed af tussen de meningen van de schrijver, interessante weetjes en ervaringen van andere kinderloze vrouwen.
Toch kon ik mij niet van de indruk ontdoen dat de ondertoon soms vrij cynisch was. Er wordt soms heel negatief gedaan over mensen met kinderen en de opmerkingen die zij soms maken. Ik kan mij voorstellen dat die vaak erg kwetsend zijn, maar vind het jammer dat de focus van het boek vaker lag op het heropvoeden van vrouwen met kinderen, dan het delen van ervaringen van vrouwen zonder kinderen.
Daarnaast lijkt het idee van het boek vanuit een feministische insteek te zijn ontstaan, maar worden er soms echt seksistische opmerkingen gemaakt. Woorden als “tomboy” en die opmerking over de wenkbrauwen van Frida Kahlo (“ieder z’n ding, zeg ik dan maar”) halen mij er helemaal uit en zijn echt niet nodig om je punt te maken. Er wordt op een bepaald punt zelfs gezegd: “het woord seksisme klinkt ongezellig en tuinbroekerig”.
Samengevat: het boek is een goeie poging om het taboe te doorbreken, maar is voor mij niet nuancerend genoeg. Het is soms te predikend, te negatief en toont aan dat er wel nog wat werk aan de winkel is.
Ik begon het boek te lezen omdat ik zelf, als 28-jarige vrouw in een “stabiele relatie”, nog steeds niet zeker weet of ik ooit kinderen wil. Het boek sprak mij aan omdat de titel prikkelde en ik geïnteresseerd was in de ervaringen van de zogenoemde “not-moms”.
Alvast een kleine disclaimer: dit boek focust zich vooral op onbewust kinderloze vrouwen. Er komen heel weinig vrouwen aan bod die bewust kinderloos zijn, waardoor de titel de lading toch niet helemaal dekt en ik de zin om verder te lezen soms wat kwijt was.
Het boek heeft wel wat interessante passages en wisselt goed af tussen de meningen van de schrijver, interessante weetjes en ervaringen van andere kinderloze vrouwen.
Toch kon ik mij niet van de indruk ontdoen dat de ondertoon soms vrij cynisch was. Er wordt soms heel negatief gedaan over mensen met kinderen en de opmerkingen die zij soms maken. Ik kan mij voorstellen dat die vaak erg kwetsend zijn, maar vind het jammer dat de focus van het boek vaker lag op het heropvoeden van vrouwen met kinderen, dan het delen van ervaringen van vrouwen zonder kinderen.
Daarnaast lijkt het idee van het boek vanuit een feministische insteek te zijn ontstaan, maar worden er soms echt seksistische opmerkingen gemaakt. Woorden als “tomboy” en die opmerking over de wenkbrauwen van Frida Kahlo (“ieder z’n ding, zeg ik dan maar”) halen mij er helemaal uit en zijn echt niet nodig om je punt te maken. Er wordt op een bepaald punt zelfs gezegd: “het woord seksisme klinkt ongezellig en tuinbroekerig”.
Samengevat: het boek is een goeie poging om het taboe te doorbreken, maar is voor mij niet nuancerend genoeg. Het is soms te predikend, te negatief en toont aan dat er wel nog wat werk aan de winkel is.
July 25, 2024
Hier kwam ik echt niet doorheen. Misschien een goede voor ongewenste kinderlozen alleen voor de vrijwillige kinderloze is het geen toegevoegde waarde. Ben het boek zelfs letterlijk kwijtgeraakt. Daarbij was het ook een heel raar formaat dat niet lekker in de hand lag. Oftewel zowel qua verhaal, schrijfwijze en model geen aanrader
November 12, 2020
Goed dat er eens een boek is die de niet-vanzelfsprekende kant van vrouwen duidelijk aan het licht brengt. Helaas zal dit boek voornamelijk gelezen worden door vrouwen die zo in het leven staan en hiermee is de weg naar iets minder onbegrip nog steeds behoorlijk ver weg. Tevens focust het boek iets teveel op beslissingen die gemaakt zijn vanwege negatieve ervaringen (medische molen) of het lot (leeftijd). Dit zorgt zeker voor een bewuste keuze, maar in hoeverre is het écht vrijwillig?
De humor waarmee de tekst is geschreven zorgt dat het zware onderwerp toch verrassend licht weg leest. Ervaringen en meningen van verschillende vrouwen begeleiden de tekst en voegen een meerwaarde voor het begrip. Evenals opsommingen van opmerkingen die nogal eens naar het hoofd van een vrouw zonder kind worden geslingerd. Het geeft besef aan het feit dat je toch niet alleen bent in deze onbekende wereld. Toch zijn er maar weinig ervaringen die de bewuste én vrijwillige keuze bijstaan. En hiermee komt bovenstaande vraag weer naar voren. Is bewust kinderloos hetzelfde als je neerleggen bij iets dat niet gaat lukken of waarbij er teveel valkuilen op het pad staan?
De humor waarmee de tekst is geschreven zorgt dat het zware onderwerp toch verrassend licht weg leest. Ervaringen en meningen van verschillende vrouwen begeleiden de tekst en voegen een meerwaarde voor het begrip. Evenals opsommingen van opmerkingen die nogal eens naar het hoofd van een vrouw zonder kind worden geslingerd. Het geeft besef aan het feit dat je toch niet alleen bent in deze onbekende wereld. Toch zijn er maar weinig ervaringen die de bewuste én vrijwillige keuze bijstaan. En hiermee komt bovenstaande vraag weer naar voren. Is bewust kinderloos hetzelfde als je neerleggen bij iets dat niet gaat lukken of waarbij er teveel valkuilen op het pad staan?
December 16, 2020
Dit boek was een feest van herkenning! Het biedt veel inzicht in o.a. (bewuste) kinderloosheid, de Nederlandse moedercultuur, hoe oud worden zonder kinderen eruit ziet, (on)zinnige denkbeelden over vrouwen zonder kinderen en bevat veel verhalen van niet-moeders. Geen perfect boek, maar wel heel informatief, humoristisch en vanuit het hart geschreven.
March 4, 2022
Super goed boek! Heel herkenbaar en zorgde ervoor dat ik me minder alleen en minder onbegrepen voel in mijn wens. Aanrader voor iedereen, zowel vrouwen met als zonder kinderen en mannen.
November 22, 2023
Ik voel me zowaar te jong voor wat er in dit boek besproken wordt. Als 27-jarige single kan ik me niet geheel identificeren met de vrouwen die hier als voorbeelden voorbij kwamen, hoewel er hier en daar wel herkenbare situaties zich voordeden. Ik betwijfel of dit boek echt daadwerkelijk helpt: de auteur pretendeert dat er vaak is gezegd dat vrouwen graag zouden willen dat er meer literatuur over (on)bewuste kinderloosheid zou zijn. Dit benoemt ze met enige regelmaat; om de tien bladzijden of zo. Ik voel me alleen niet echt wijzer en heb ook niet het idee dat dit het boek is waar bovengenoemde vrouwen nou echt op hebben zitten wachten. Misschien is de leeftijdgrens in de huidige maatschappij toch echt al een stuk verschoven en heb ik nog niet te maken gehad met dezelfde problematiek die in dit boek wordt geschetst. Lees ‘m wel weer wanneer ik ouder ben.
August 21, 2021
Heb ik dit boek op 1 avond/slapeloze nacht/ochtend uitgelezen? Ja.
Goed boek, helder geschreven. Niet saai, zoals veel non-fictie boeken. Enkel mis ik wel wat dingen, zoals misschien tips om toe te passen wanneer de verwachtingen van jouw naaste(n) zo dwingend voelen dat je precies er enkel maar toe doet als je hen een (klein)kind geeft. Hoe dit te counteren, hoe daar mee om te gaan.
Ik merk dat de maatschappij echt nog een lange weg te gaan heeft om mensen zonder kinderen, mensen die geen kind willen of kunnen krijgen, als “normaal” te aanzien. Maakt me vrij tot zeer triest.
Goed boek, helder geschreven. Niet saai, zoals veel non-fictie boeken. Enkel mis ik wel wat dingen, zoals misschien tips om toe te passen wanneer de verwachtingen van jouw naaste(n) zo dwingend voelen dat je precies er enkel maar toe doet als je hen een (klein)kind geeft. Hoe dit te counteren, hoe daar mee om te gaan.
Ik merk dat de maatschappij echt nog een lange weg te gaan heeft om mensen zonder kinderen, mensen die geen kind willen of kunnen krijgen, als “normaal” te aanzien. Maakt me vrij tot zeer triest.
June 21, 2022
Echte vrouwen krijgen een kind bespreekt niet-moederschap als een normale optie voor het leven. Wat het ook is. 1 op 5 vrouwen in Nederland heeft geen kinderen. Liesbeth Smit gaat in op de verschillende en veelal persoonlijke redenen die mensen zonder kinderen hebben. Ook al heb ik op dit moment de wens om ooit kinderen te krijgen, mocht mij dat gegund zijn, voelt 'niet-moeder' worden nu minder 'eng'. Ik kan het gevoel moeilijk beschrijven. Maar dit boek geeft de lezer het gevoel dat ondanks eventuele sociale en maatschappelijke verwachtingen, dat een leven zonder kinderen helemaal oké is.
Een aanrader voor vrouwen met en zonder kinderwens.
Een aanrader voor vrouwen met en zonder kinderwens.
April 9, 2019
Echte vrouwen krijgen een kind. De stille revolutie van de niet-moeder door Liesbeth Smit.
Van Liesbeth las ik al ‘Ik moet nog even kijken of ik kan’, wat ik heel goed vond. Een volgend boek van haar wou ik dus sowieso graag lezen. Toen bleek dat het onderwerp niet-moeders was sprong ik bijna een gat in de lucht.
Omdat ik 40 ben en ook niet-moeder. Omdat dat een bewuste keuze is maar geen gewenste. En omdat ik me vaak anders, soms alleen en af en toe ook onbegrepen voel.
Dus sowieso: Dank u Liesbeth om de ballen te hebben om dit boek te schrijven. Want geen kinderen hebben is toch best nog wel een taboe, jammer genoeg.
In dit boek belicht Smit op een boeiende, onderbouwde maar ook vlotte en bij wijlen grappige manier alles wat er bij het niet-moeder zijn kan komen kijken. Het stilzwijgen, het ontbreken van rolmodellen, de rouw, de verwachtingen en sociale druk,…
Alle soorten niet-moeders komen aan bod want net als soorten moeders heb je ook soorten niet-moeders. (Iets dat ook te vaak over het hoofd wordt gezien.) Dat maakt dat sommige delen van het boek voor mij net iets minder boeiend waren maar ik ben wel blij dat alle verhalen aan bod komen. Het is fijn om te lezen dat het best wel een issue is/kan zijn. En dus blijkbaar niet alleen bij mij.
Het niet krijgen van kinderen is een even grote gebeurtenis als het wel krijgen van kinderen. Er ontstaat een hele blanco ruimte die je zelf zal moeten invullen en dat kan angst veroorzaken. Twijfels ontstaan, verdriet heerst en dat alles in een wereld waar je er (bijna) niet over kan praten, noch lezen.
En dan komt ‘Echte vrouwen krijgen een kind’ in de winkel. En dat op zich is al een feestje waard. Hoe meer we er over praten, hoe beter we ons gaan voelen. Allemaal. De moeders, de niet-moeders, de maatschappij an sich.
Kinderloosheid is een proces dat tijd kost, dit boek kan helpen, Liesbeth Smit helpt. Ik kijk al uit naar haar volgende boek.
Van Liesbeth las ik al ‘Ik moet nog even kijken of ik kan’, wat ik heel goed vond. Een volgend boek van haar wou ik dus sowieso graag lezen. Toen bleek dat het onderwerp niet-moeders was sprong ik bijna een gat in de lucht.
Omdat ik 40 ben en ook niet-moeder. Omdat dat een bewuste keuze is maar geen gewenste. En omdat ik me vaak anders, soms alleen en af en toe ook onbegrepen voel.
Dus sowieso: Dank u Liesbeth om de ballen te hebben om dit boek te schrijven. Want geen kinderen hebben is toch best nog wel een taboe, jammer genoeg.
In dit boek belicht Smit op een boeiende, onderbouwde maar ook vlotte en bij wijlen grappige manier alles wat er bij het niet-moeder zijn kan komen kijken. Het stilzwijgen, het ontbreken van rolmodellen, de rouw, de verwachtingen en sociale druk,…
Alle soorten niet-moeders komen aan bod want net als soorten moeders heb je ook soorten niet-moeders. (Iets dat ook te vaak over het hoofd wordt gezien.) Dat maakt dat sommige delen van het boek voor mij net iets minder boeiend waren maar ik ben wel blij dat alle verhalen aan bod komen. Het is fijn om te lezen dat het best wel een issue is/kan zijn. En dus blijkbaar niet alleen bij mij.
Het niet krijgen van kinderen is een even grote gebeurtenis als het wel krijgen van kinderen. Er ontstaat een hele blanco ruimte die je zelf zal moeten invullen en dat kan angst veroorzaken. Twijfels ontstaan, verdriet heerst en dat alles in een wereld waar je er (bijna) niet over kan praten, noch lezen.
En dan komt ‘Echte vrouwen krijgen een kind’ in de winkel. En dat op zich is al een feestje waard. Hoe meer we er over praten, hoe beter we ons gaan voelen. Allemaal. De moeders, de niet-moeders, de maatschappij an sich.
Kinderloosheid is een proces dat tijd kost, dit boek kan helpen, Liesbeth Smit helpt. Ik kijk al uit naar haar volgende boek.
April 6, 2019
Zeer interessant boek. Toen ik dit boek zag staan in de boekenwinkel dacht ik vrijwel meteen "dat moet ik lezen!". Op 21 jarige leeftijd alleen maar horen "wanneer zijn jullie aan de beurt" omdat vrienden om mij heen op hun 20ste jaar al een kind kregen maakt mijn dag nou niet beter.
Ik heb al sinds zover ik me kan herinneren geen interesse gehad in het krijgen van een kind. Het lijkt me heel erg leuk om te zien hoe mijn vriend en ik een baby opvoeden dat van ons eigen bloed is maar een moeder gevoel krijg ik verder niet bij de interesse. Het is een weg die ik kan nemen terwijl ik eigenlijk al langer weet dat ik het andere pad al volg naar een 'kinderloos' leven. Gelukkig staan mijn vriend en ik op 1 lijn daarover en daarom trok dit boek me zo aan.
Liesbeth heeft in dit boek alles omschreven dat met het thema 'niet-moeder' met zich mee brengt en zegt nergens dat je alles wat zij zegt maar moet opvolgen. Nee juist het tegenover gestelde. Ze vertelt over mensen hun ervaringen, over onderzoeken en over de maatschappij en hoe zij reageert op het onderwerp. Doordat mijn tante kinderloos is heb ik het nooit zo gezien tot ik het boek met mijn vriend besprak. In mijn familie is het normaal om geen of wel kinderen te nemen. Mijn moeder heeft kinderen genomen voor een status, ze houdt vast wel van mijn zus en ik maar ze zegt het zelf "ik kies mijn vriend boven jullie". In haar familie moet je kinderen nemen. Anders ben je niet waardig.
Dit boek zal ik dus zeker ook aan mijn moeder geven om te lezen, bedankt Liesbeth!
Ik heb al sinds zover ik me kan herinneren geen interesse gehad in het krijgen van een kind. Het lijkt me heel erg leuk om te zien hoe mijn vriend en ik een baby opvoeden dat van ons eigen bloed is maar een moeder gevoel krijg ik verder niet bij de interesse. Het is een weg die ik kan nemen terwijl ik eigenlijk al langer weet dat ik het andere pad al volg naar een 'kinderloos' leven. Gelukkig staan mijn vriend en ik op 1 lijn daarover en daarom trok dit boek me zo aan.
Liesbeth heeft in dit boek alles omschreven dat met het thema 'niet-moeder' met zich mee brengt en zegt nergens dat je alles wat zij zegt maar moet opvolgen. Nee juist het tegenover gestelde. Ze vertelt over mensen hun ervaringen, over onderzoeken en over de maatschappij en hoe zij reageert op het onderwerp. Doordat mijn tante kinderloos is heb ik het nooit zo gezien tot ik het boek met mijn vriend besprak. In mijn familie is het normaal om geen of wel kinderen te nemen. Mijn moeder heeft kinderen genomen voor een status, ze houdt vast wel van mijn zus en ik maar ze zegt het zelf "ik kies mijn vriend boven jullie". In haar familie moet je kinderen nemen. Anders ben je niet waardig.
Dit boek zal ik dus zeker ook aan mijn moeder geven om te lezen, bedankt Liesbeth!
February 27, 2023
3.5 maar dat kan niet.
Verfrissend. Goed begin van een nieuw narratief
Verfrissend. Goed begin van een nieuw narratief
October 21, 2019
Ik lees niet zo vaak non-fictie, maar het onderwerp van dit boek sprak me meteen aan. Ik heb nooit echt een enorme kinderwens gehad en hoewel ik denk ik aan de ene kant ooit wel kinderen zou willen, zou ik er ook prima mee kunnen leven als dat niet het geval zou zijn. Wat dat betreft was dit boek op sommige punten enorm herkenbaar. Vooral het feit dat het blijkbaar zo vastgeroest zit in onze maatschappij dart vrouwen allemaal enorm graag kinderen willen en deze ook automatisch maar krijgen, dat je je altijd moet verantwoorden als je dit niet wilt, nog twijfelt of geen kinderen kan krijgen.
Volledige recensie: https://bookaliciousjourney.com/2019/...
Volledige recensie: https://bookaliciousjourney.com/2019/...
Displaying 1 - 30 of 122 reviews