Ο Ροντέν και η αρχαία ελληνική τέχνη

by Μαρίνα Λαμπράκη - Πλάκα

Όταν ο Ροντέν πεθαίνει το 1917, η επανάσταση της μοντέρνας τέχνης έχει ήδη συντελεστεί ερήμην του. Τον ίδιο καιρό που η πρωτοπορία αμφισβητεί βίαια την παράδοση προβάλλοντας ως δημιουργική αφετηρία την πολιτισμική λήθη, τη γενική "αμνηστία", ο Ροντέν δηλώνει: "είμαι η γέφυρα που ενώνει δυο όχθες, το παρόν και το παρελθόν", "πορεύομαι ως την πιο βαθιά αρχαιότητα, θέλω να σμίξω το παρελθόν με το παρόν, να ξαναβρώ τη μνήμη", γιατί "η αρχαιότητα είναι η μεταμόρφωση του παρελθόντος σ' ένα αιώνιο παρόν".
Η αρχαιότητα όμως δεν είναι για τον γλύπτη ένα ορυχείο μυθικών θεμάτων και μοτίβων, αλλά ένας κόσμος που οδήγησε την τέχνη στην πιο υψηλή της έκφραση. Τον εσωτερικό λόγο αυτής της έκφρασης ο Ροντέν τον αναζητεί μέσα από τον δικό του πλαστικό προβληματισμό. Ο τρόπος που βλέπει, εννοεί και ερμηνεύει την αρχαία ελληνική τέχνη διανοίγει νέους ορίζοντες στον μελετητή. Τα εμπνευσμένα σχόλια που αφιερώνει ο νεότερος δημιουργός στους αρχαίους ομότεχνούς του μας ξεναγούν σε μια αχαρτογράφητη περιοχή της αρχαίας τέχνης, ενώ παράλληλα βαθαίνουν την κατανόηση του ίδιου του ροντενικού έργου. (Από την έκδοση)
Περιεχόμενα
1. Ο ΡΟΝΤΕΝ, ΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
Εισαγωγή
Η ανθρωπιστική κληρονομιά
Ένας νέος ρεαλισμός. Το πλάσιμο
Οι κατατομές
Η κίνηση και το αίτημα της διάρκειας
Η "ατεκτονική" γλυπτική του Ροντέν
2. Ο ΡΟΝΤΕΝ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
Μια νέα προσέγγιση του αρχαίου μύθου
Ανάμεσα στον Φειδία και τον Μιχαηλάγγελο
Η παλινόστηση στην Αρχαιότητα. Οι Αρχαίοι και η Φύση
Η αμφισβήτηση του Ιδεαλισμού
Φύση, Αλήθεια και Ωραίο στην αρχαία τέχνη
Η απλοποίηση
Το μέτρο και η τάξη
Το πλάσιμο και το φως
Το φως της λάμπας και το πλάσιμο
Η συλλογή αρχαιοτήτων του Ροντέν
Άλλοι ένοικοι του "φανταστικού μουσείου"
Ο "ύμνος" στην Αφροδίτη της Μήλου
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Κεφ. 1 - 2
Αύγουστος Ροντέν: Στην Αφροδίτη της Μήλου
Αύγουστος Ροντέν: Στοιχεία βιογραφίας
Κατάλογος Εικόνων
Εικόνες

168 pages, Paperback

Published December 1, 1985

About the author

Η Μαρίνα Λαμπράκη - Πλάκα γεννήθηκε στην Κρήτη. 1960-1964: Πτυχίο Αρχαιολογίας με άριστα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. 1964-1968: Μετεκπαίδευση στην Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. 1968-1973: Μεταπτυχιακές σπουδές Ιστορίας της Τέχνης στη Σορβόννη. Κρατικό διδακτορικό δίπλωμα (Doctorat d'Etat es Lettres) με άριστα από τη Σορβόννη (Παρίσι Ι). 1975: Εκλέγεται Τακτική Καθηγήτρια της Ιστορίας της Τέχνης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Από το 1992 Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης. 1985: Βραβείο Καζαντζάκη. 1989: Α΄ Κρατικό Βραβείο Μελέτης Δοκιμίου για το βιβλίο "Περί ζωγραφικής. Αλμπέρτι και Λεονάρντο". Έχει τιμηθεί με το παράσημο του Ιππότη των Γραμμάτων και Τεχνών από την Ιταλική και Γαλλική Δημοκρατία και με το παράσημο του Αλφόνσου του Σοφού από την Ισπανική Κυβέρνηση. Έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία και άρθρα Ιστορίας της Τέχνης.