Enigma Variations

by Éric-Emmanuel Schmitt, Jeremy Sams (Translator)

Nobel Prize-winning author Abel Znorko lives as a recluse on a remote island in the Norwegian Seas. For fifteen years, his one friend and soulmate has been Helen, from whom he has been physically separated for the majority of their affair. Journalist Erik Larsen arrives to interview Znorko about his latest book, which is, in fact, a transcript of correspondence between the author and Helen. As Larsen seeks to unmask the identity of Helen, Znorko becomes infuriated. Evasions and lies twist into increasingly complex puzzles. Is Larsen really a journalist? Is it possible that both Znorko and Larsen love the same woman? Is Helen still alive? Slowly the barriers between the two men begin to fall as the profound mysteries of intimacy rise in their place.

Genres: Plays, Drama, Fiction, France, French Literature, Theatre, Novels

52 pages, Paperback

First published January 1, 1996

About the author

Eric-Emmanuel Schmitt is a Franco-Belgian playwright, short story writer and novelist, as well as a film director. His plays have been staged in over fifty countries all over the world.

Reviews

[Dream.M · Rating 3 out of 5]

خب بیاید ببینیم مردها چجوری درباره عشق حرف میزنن🤓
اگه این نمایشنامه رو مبنا قرار بدیم، خیلی فلسفی و رویایی ان.
یک نمایشنامه با دوتا کاراکتر مرد که هردو عاشق یک زن هستند. اما شناخت‌شناختشون از اون زن کاملا باهم متفاوته. جوریکه انگار از دوتا زن مختلف حرف میزنن.
اصل داستان نمایشنامه رو خیلی دوست داشتم، شروعش جذاب بود ولی هرچی به انتها میرسد، علیرغم تند تر شدن ریتم داستان، کیفیت افت می‌کرد. در آخر هم این حس رو بهم داد که منطق و کیفیت نمایشنامه فدای عنصر غافلگیری و پیچش ها شده.
باتوجه به‌حال روحی که داشتم، خوندنش هم آزاردهنده بود و هم دلچسب.

[Sara Alaee · Rating 4 out of 5]

نمایشنامه ی خیلی خوبی بود! مثل دو سه تا کتاب دیگه ای که از این نویسنده خوندم ظرایف و ایده هایی توی این نمایشنامه هست که به اون رنگ و بوی خاص اشمیت-گونه می ده...

لارسن – خبر نگار قلابی - و زنورکو – نویسنده برنده جایزه نوبل - دو تا شخصیت ماجرا هستن که طی ملاقاتی کوتاه رودر روی هم قرار می گیرن و در مورد آخرین کتاب نویسنده "عشق ناگفته" صحبت می کنن. تم ماجرا کشف راز دلباختگی (یا به تعبیری عشق) هست که از دیدگاه دو مرد بررسی میشه. دو مردی که ظاهرا به هم ارتباطی ندارن ولی به تدریج پرده از رازشون برداشته میشه...

گرچه پایان بندی کمی غیر واقعی و توذوق زننده ست ولی داستان تا انتها پر کشش و گیراست. از دیالوگ ها میشه کلی نقل قول درآورد. ترجمه هم که عالی!... پس بخونیدش!...

[فؤاد · Rating 4 out of 5]

از این نویسنده، دو نمایشنامه رو خوندم/دیدم. من زیاد نمایشنامه نخوندم، ولی از هر دو اثر این نویسنده که خوندم، لذت بردم و هر دو، خاطره ی خوبی در ذهنم گذاشتند. یکی، همین نمایشنامه و دیگری "خرده جنایت های زن و شوهری".

هر دو اثر، به ژانر جنایی-معمایی نزدیکن و بنیان هر دو، بر روی "دروغ-در-دروغ" بنا شده. خواننده در ابتدا، به جای شنیدن حقیقت ماجرایی که رخ داده، دروغ هایی از شخصیت ها می شنود و آن ها را باور می کند. بعداً این شخصیت ها اعتراف می کنند که دروغ گفته اند و حقیقت ماجرا را می گویند، اما همین هم دوباره دروغ است. و همین طور بار سوم به دروغ گفتن اعتراف می کنند و باز دروغ جدیدی می گویند.
بیشترین لذت این نمایشنامه ها، وقتی است که شخصیت به دروغ گفتن اعتراف می کند و می گوید که حقیقت چیز دیگری بوده و خواننده می فهمد که تمام ذهنیتش، اشتباه بوده است.

[Milad Rami · Rating 3 out of 5]

"شما عشقو دوست ندارید، درد عشقو دوست دارید."

[sAmAnE · Rating 4 out of 5]

لارسن: نوای اسرارآمیز.نواهای مختلف یا واریاسیون هایی که روی نغمه نمیشنویمشون...اِدوارد اِلگار آهنگسازش ادعا میکنه که نوای خیلی آشناییه ولی هیچ کس اونو تشخیص نمی ده.یک نغمه ی پنهانی که فقط حدس میزنیم وجود داره، که میگریزه و محو میشه.نوایی که مجبورمون میکنه تو روٌیاش فرو بریم، اسرارآمیز، گریزان، مانند لبخند هلن دوردست. زن ها هم همین نغمه هایی هستن که در رویامونه ولی اونارو نمیشنویم.وقتی عاشقید، واقعا دلباخته ی چه کسی هستید؟ هرگز نمیدونید.
#نوای_اسرار_آمیز
#اریک_امانوئل_اشمیت
#ترجمه #شهلا_حائری #نمایش_نامه 📝ابل زنورکو نویسنده ای است جایزه ی ادبی نوبل گرفته و کتابی چاپ کرده شامل نامه های یک مرد و زن عاشق، اریک لارسن به عنوان یک خبرنگار به منزل زنورکو می رود تا با او مصاحبه ای را انجام دهد...
کتاب فوق العاده بود،از اشمیت کتاب خرده جنایت های زناشوهری و اسکار و بانوی صورتی پوش هم عالی هستند

[Najmeh · Rating 3 out of 5]

بله...
اشمیت توانایی اینو داره که هر دفعه، منو به شکل متفاوتی هیجان زده کنه!
نوای اسرار آمیز، بیانگر دو دیدگاه متفاوت نسبت به یک شخص واحد است.
ما خواننده ی جدل بین یکلارسن و زنورکو ، سر زنی بنام هلن هستیم
هلن که عاشق هر دو شخصیت است و به هر کدام، طوری که خودش میخواسته عشق ورزیده !
+ این کتاب با غافلگیری های متعدد شما را شگفت زده می کند :)
---
اما از نظر من یه پله پایین تر از باقی آثاری که از اشمیت خوندم(خواهران باربارن_خرده جنایت های زناشوهری_ مهمانسرای دو دنیا) بود.

[Ehsan'Shokraie' · Rating 4 out of 5]

من بی نهایت از تئاتر و نمایشنامه لذت میبرم..تئاتر کوالیتی خاصی داره و بازیگر رو به چیزی بسیار فراتر از اونچه که هست تبدیل میکنه و دیدن این تبدیل لذت بخشه برای من..
این نمایشنامه رو بسیار دوست داشتم و به نظرم روی صحنه اثر تاثیر گزاری میشه..کل اثر در یک پرده ست..در یک اتاق..اما غنی..البته این شاید در مقایسه اثر متوسطی محسوب بشه,اما حتی این اثر هم پره..در واقع تغییر روابط بین سه کاراکتر داستان رو میبینید که چقدر سریع رخ میده..طوری که در انتها باور نمیکنید که همه اینها طی یک پرده و یک مکالمه رخ داده باشه,انگار که سال ها شاهد این ماجرا بودید..و این قدرت نمایشنامه ست..
پ.ن:میخوام در این ریویو بی حسی یک تبر کند رو نشون بدم:ای کاش میشد که بین عشق و تبدیل شدن به بتمن انتخابی بود..در اون صورت من قطعا هر بار تنها به رنگ بت موبیلم فکر میکردم..

[Mostafa · Rating 3 out of 5]

3 star
نوای اسرار آمیز، نام آهنگی از اداوارد الگار هست که اریک امانویل اشمیت اثرش را به نام آن مزیّن کرده است..‌ ( در داستان مادام پلینسکا و راز شوپن به علاقه و دلبستگی اریک امانویل اشمیت به موسیقی پی بردیم)
داستان دو خوانش و دریافت متفاوت از عشق، به یک زن که تفاوت های عشق ورزی بین فرهیختگان و افراد عادی جامعه را مشخص می کند را بیان می کند
این داستان صرف نظر از اینکه به بیان نامحدود عشق ورزی زنان می پردازد بیان می کند که در عشق زنان بیشتر از مردان امکان سازگاری با معشوقشان را دارند به بیان دیگر، زنان آن گونه عشق ورزی می کنند که مردانشان می خواهند
یک طرف داستان یک ادیب برنده جایزه نوبل است که بعد از آشنا شدن با زنی و عشق ورزی با او به این نتیجه می رسد که دوام عشق بین آن دو صرفا با جدایی امکان پذیر است( نگاه متفاوت اهالی تفکر و اندیشه)... نویسنده که نامش در داستان زنورکو هست می گوید، عشقِ ما اول حیوانی( جنسی) بود اما بعد از اینکه از هم جدا شدیم والاتر و پالایش شد. آن وقت ما در مورد ادبیات، فلسفه و هنر حرف می زدیم... نویسنده روابط جنسی ناشی از عشق را تکانه های مبتذل می خواند( مانند نیچه، تولستوی، گاندی و...) و با جداییش از هلن می خواست عشقش را پایدار تر و متعالی تر کند
در طرف دیگر شخصی به نام لارسن( که نامش هم یک اسم پرکاربرد در فرهنگ کشورهای اسکاندیناوی است که بیانگر عامی بودنش است) است که او یک رابطه احساسی که عموم مردم با عشاقشان دارند، با هلن برقرار کرد و در این داستان با زنورکو تفاوت و نوع دوست داشتنش عیان می شود
اما هماهنطوری که اشاره شد، داستان با وجود غافلگیری های پی در پی، به ظرفیت بی حد و حصر زنان در عشق ورزی می پردازد و می گوید که اگر زنان کسی را دوست داشته باشند، می توانند آن طور که او می خواهد عشق نثارش کنند و این یک موهبتی است برای زنان

[Ali Feghhi · Rating 5 out of 5]

نفسگیر بود. هوف! بار دومیه که اشمیت منو شگفت زده میکنه جوری که تو یه نفس تمومش کردم. کل اثرهای این فیلسوف به سورپرایز کردن مخاطب معروفن. تو این نمایشنامه هم که دیگه به اوج خودش میرسه. اشمیت سعی میکنه ماهیت و اصل و ریشه عشق بررسی کنه. در کنار این، نگاه های متفاوتی که باعث به وجود آمدن حس دوست داشتن و بالاتر از اون، عشق میشن، نشون میده. در یک کلام شاهکاره!

[Maryam Razmi · Rating 5 out of 5]

جملات ناب:

"چیز زیبایی که در یک راز وجود داره، سری است که در درونشه، نه حقیقتی که پنهان می کنه." ص.16

"یک آدم از آدم دیگه چی می خواد؟ چون کسی جوابشو نمی دونه، آدم ها به معاشرت با هم ادامه می دن."ص.34

"ریشه ی نفرت هیچوقت خود نفرت نیست، چیز دیگه ای رو بیان می کنه... رنج، ناکامی، حسادت، اضطراب..." ص.36

"عشق به نام خودش حرف می زنه، اما نفرت از چیز دیگری صحبت می کنه." ص.36

"لارسن: از کجا بدونم راست می گید؟
زنورکو: از بی قوارگیش. دروغ ظرافت داره، هنرمنده، اون چیزی رو بیان می کنه که باید می بود، در حالی که ��قیقت محدود می شه به چیزی که هست. یک دانشمند و یک کلاه بردار و با هم مقایسه کنید: فقط کلاه برداره دنبال آرمانشه." (ص.43

"می دونید معنی صمیمیت چیه؟ معنیش چیز دیگری نیست مگر آگاه بودن به حدود توانایی خود. باید با قدرت خود برای همیشه وداع گفت، و باید این مرد حقیر رو نشون داد بدون این که سرتونو پایین بندازید. اما شما، شما از صمیمیت فرار کردید تا هرگز با ضعف های وجودتون رو به رو نشید."ص.63

[Reza Gharibi · Rating 5 out of 5]

به نمايشنامه هايي كه شوك ميدن يه مخاطب شديدا علاقه دارم، هر دفعه حس تازه اي رو با شنيدن و خوندن كلمات جديد تجربه ميكني!

نواي اسرار آميز از اون دست نمايشنامه هايي بود كه چند بار توو طول نمايشنامه خيلي آروم بدون اينكه حس كنم باقدرت، خلاقيتِ نوشته هاش از زمين بلدنم كرد و كوبيد تم به چارچوب نمايشنامه!

نمايشنامه جذابي بود بهتون پيشنهاد ميكنم.

[Sara Kamjou · Rating 4 out of 5]

سومین کتاب و دومین نمایشنامه‌ای بود که از اشمیت می‌خوندم. این‌قدر این نمایشنامه خوب بود و غافلگیری‌های هیجان‌انگیزی داشت که دلم می‌خواد همه‌ی نمایشنامه‌های اشمیت رو بخونم. از نمایشنامه‌ی قبلی که خوندم، یعنی خرده جنایت‌های زناشوهری هم خیلی راضی بودم.
داستان در قالب گفتگو بین دو نفر شروع می‌شه و هر لحظه کنجکاوی و هیجانش بیشتر می‌شه. در حین همین گفتگو اتفاقات زیادی میفته که بعضیاش نمادین هستند و بعضیاش آدم رو به فکر فرو می‌برن.
جهان‌بینی شخصیت‌های کتاب با وجود تفاوت فاحش، به نحوی جالب با هم در می‌آمیزن. با اینکه درباره‌ی شخصیت‌ها صحبت نمی‌شه ولی اشمیت خیلی عالی از پس شخصیت‌پردازی براومده.
اشمیت با غافلگیری‌های متعدد، اجازه نمی‌ده خواننده حتی یه لحظه حوصله‌ش سر بره.
توصیه می‌کنم هر کس نمایشنامه دوست داره سری به نمایشنامه‌های اشمیت بزنه.
------------------------------
بخش‌های ماندگار کتاب:
درباره خدا هم مدت‌ها قبل از اینکه واقعا صادقانه در موردش کوچک‌ترین سوالی از خودتون بکنین، خیلی چیزها می‌شنوید. و از اون به بعد، وقتی شروع می‌کنید درباره‌ش فکر کنید قبلا تحت تاثیر حرف‌هایی که شنیدید قرار گرفتید.
...
- شما روزنامه‌ها رو نمی‌خونید؟
- نه.
- تلویزیون و رادیو هم ندارید؟
- دوست ندارم موضوعات پیش پا افتاده منو از کار و زندگیم بندازه...
...
واقعا که از کار این موجودات هیچ سر در نمی‌آرم. اونام همینطور. به هر حال چه تعریف کنن و چه بد بگن فقط حرف می‌زنن و هیچی سرشون نمی‌شه.
...
چیز زیبایی که در یک راز وجود داره سری است که در درونشه، نه حقیقتی که پنهان می‌کنه. مگه وقتی رستوران می‌روید از در آشپزخونه وارد می‌شید؟ و وقتی بیرون می‌آید تو سطل آشغال رو می‌گردید؟
...
ادبیات که قرقره کردن زندگی نیست، خلق کردنشه، به وجود آوردنشه.
...
- آدم چند سال می‌تونه هیچوقت مردم رو نبینه؟
- آدم چند سال می‌تونه هر روز مردم رو ببینه؟
...
- به نظر شما آدم مضحکی هستم؟
- بدتر از اون. معمولی هستید.
...
ریشه‌ی نفرت ‌هیچوقت خود نفرت نیست، چیز دیگه‌ای رو بیان می‌کنه... رنج، ناکامی، حسادت، اضطراب...
...
اون اونقدر منو دوست داشت که باعث می‌شد من هم خودمو دوست داشته باشم.
...
- شما عشقو دوست ندارید، درد عشقو دوست دارید.
- چه مزخرفاتی.
- شما هلن رو می‌خواید واسه اینکه بسوزید، خاکستر بشید، و آه و ناله کنید... نه واسه اینکه زندگی کنید.

[Vasta gorgij · Rating 5 out of 5]

قبلا وقتی میدیدم کسی نمایشنامه میخونه با خودم میگفتم اصلا مگه خوندن نمایشنامه جذابه!همونطوری که احتمالا میدونید هدف مطالعاتی امسال من تجربه کردن سبک های جدیده،برای همین وقتی توی مسابقه نشر قطره به کمک شما برنده شدم به عنوان جایزه چندتا نمایشنامه که از حرفه ای های این سبک تعریفشو شنیده بودم انتخاب کردم.و الان فقط میتونم بگم اولین تجربه نمایشنامه خوانی من درخشان و فوق العاده بود.انگار‌ واقعا تسخیر شده بودم.
بیان جزئیات صحنه،مکالمه مفید کاراکترها و در عین حال دور بودن از اضافه گویی به آدم یه تصویر دقیق و جذاب از داستان میده که به راحتی میتونی خودت رو در بطن ماجرا تصور کنی.
به جرات میتونم بگم تجربه نمایشنامه خوانی کاملا متفاوت و به شدت هیجان انگیز بود و البته حس میکنم بخش زیادی از حس خوبی که دارم بخاطر انتخابم بود.قلم اشمیت گیرا و اعتیادآوره و در عین حال داستان پردازیش همیشه همراه با هیجانه و هروقت فکر میکنی داستان دیگه نمیتونه شوکه ات کنه دوباره و دوباره شگفت زده ات میکنه

[Masoum · Rating 4 out of 5]

دومین باری که اشمیت داره با یه نمایشنامه ساده ولی هوشمندانه شگفت‌زده‌ام می‌کنه! مشابه خرده‌جنایت‌های زناشوهری، هر لحظه می‌تونی منتظر یه حادثه جدید باشی که غافلگیرت می‌کنه.
داستان دیالوگ‌های یه نویسنده برنده جایزه نوبل و فردی هست که خودش رو خبرنگار معرفی می‌کنه. بیشتر از این نمی‌تونم بگم چون اسپویل میشه:))
جملات خوبی داره که برای چند لحظه آدمُ به فکر فرو می‌بره، قشنگ‌ترین بخشش از نظر من اون‌جایی هست که دارن درباره شخصیت‌های متفاوتی که یه فرد می‌تونه داشته باشه صحبت می‌کنن، این که چطور ممکنه شناخت دو نفر از یک فرد کاملا متفاوت باشه و هردوی این شناخت‌ها درست باشن و اون فرد همزمان دو شخصیت رو در وجودش داشته باشه.

[Rozhan Sadeghi · Rating 2 out of 5]

اشمیت دیگه کارکردش رو برام از دست داده‌. فقط روژان ۱۶-۱۷ ساله می‌تونه دوسش داشته باشه. برای روژان ۲۲ ساله چیزی به غیر از چند تا جمله‌ی قشنگی که زیرش خط می‌کشه نداره.

[Reza Mardani · Rating 4 out of 5]

واقعا خوب بود، غافلگیری پشت غافلگیری، نمایشنامه ای که باید تو یه نفس خوندش
اما راجع به نوای اسرار آمیز الگار به نقل از ویکی پدیا :
واریاسیون‌های انیگما، مجموعه ۱۴ قطعه کوتاه برای ارکستر هستند که توسط ادوارد الگار بر روی تمی مشترک تصنیف شده‌اند. همسر و دوستان آهنگساز موضوع این واریاسیون‌ها هستند. در واقع هر واریاسیون مجسم کننده تصویری از رفتار و روحیات همسر، اطرافیان و خود آهنگساز است. الگار این واریاسیون‌ها را انیگما نام نهاد. او هرگز منبع الهام تم مشترک آن‌ها را مشخص نکرد. وی تا زمان حیاتش هرگونه گمانی را در این مورد رد کرد و این مهم تاکنون مانند رازی باقی مانده است.
اینجا گوش کنید:
https://archive.org/details/EdwardElg...

[Farnoosh Farahbakht · Rating 3 out of 5]

اشمیت واقعا دوست داره آدم رو غافلگیر کنه. درست موقعی که فکر می کنی پرده از راز داستان برداشته شده یک برگ جدید برات رو می کنه! این سومین نمایشنامه بود که از این نویسنده خوندم از بینشون "خرده جنایت های زناشوهری" رو بیشتر پسندیدم

[Negar Afsharmanesh · Rating 4 out of 5]

رسید. آیا هیچ وقت می توانیم کسی که عاشقش شده ایم را بشناسیم؟ آیا عشق دوطرفه، فقط سوءتفاهمی خوشحال کننده است؟جواب این سوال هارو شما میتونید توی این نمایشنامه بهش برسید . در واقع این نمایشنامه نگاهی فلسفی به عشق داره و خیلی جالب و خوندنی هست.

[Yasaman A · Rating 3 out of 5]

کتاب ایده ی خیلی خوب و داستان غافلگیرانه ای داشت. مثل "خرده جنایت های زناشوهری"
کم کم دارم عاشق این نویسنده می شم.
این کتاب مکالمات هوشمندانه ای داشت که تو مرز سرزنش، تمسخر، محبت و همدردی نوسان دارن

[Mohy_p · Rating 3 out of 5]

اشمیت من و سوپرایز میکنه
و من این سوپرایز شدن و دوست دارم

[Maryam · Rating 5 out of 5]

_جدیدا کتاب "عشق ناگفته" رو که بیست و یکمین کتابتونه منتشر کردید. درباره ی مکاتبات عاشقانه ی یک مرد و زنه. این عاشق و معشوق در ابتدا چند ماهی در اوج سعادت در عشقی داغ و آتشین باهم به سر میبرن و بعد مرد تصمیم میگیره این رابطه رو تمام کنه.
شما در این کتاب درباره ی ماجرایی پیش پا افتاده و روزمره صحبت میکنید... علاقه ی یک مرد_که البته اون هم نویسنده است_و یک زن.

_دست خودم نیست وقتی به یک انسان نگاه میکنم، آدمی رو میبینم ‌که قراره بمیره.

_دیگه اسمش عشق نبود، بردگی بود. دیگه هیچی نمی نوشتم، فقط به اون فکر میکردم، بهش احتیاج داشتم.

_شما عشق رو دوست ندارید، درد عشق رو دوست دارید.


_آخه از اون چی میدونید؟ پنج ماهی فقط با اون بودید بعد هم جوابش کردید‌. هیچوقت یک زوج نشدید، قبلش فلنگ و بستید!

_ماجرای ما واقعیه، به هم نزدیکیم، با هم حرف میزنیم، هرروز همدیگرو لمس میکنیم. هر روز وقتی بیدار میشم پشت گردنشو میبینم. ما این خطر و پذیرفتیم ولی شما هیچوقت شهامت‌شو نداشتید که یک زوج بسازید.

[Mahsa · Rating 4 out of 5]

اشمیت مانند گوردر هر دو دکترای فلسفه دارند و در کتاب هایشان نوعی نگاه فلسفی به ماهیت هر چیزی به وفور دیده میشه. من در گذشته از هر کدام یک کتاب رو خونده بودم که خیلی هم دوسشون داشتم راز فال ورق و زمانی که یک اثر هنری بودم، دومین اثری که از گوردر خوندم دختر پرتقال بود که خیلی منو ناامید کرد ولی برعکس نمایشنامه نوای اسرار آمیز مرا امیدوار و مشتاق به خوندن دیگر آثار اشمیت کرد. اول اینکه به این کتاب چهار تا ستاره میدم به نظرم منصفانه باشه چون نمایشنامه های خیلی قوی تر از اینم وجود داره که نمیخوام در حقشون اجحاف بشه، حال برسیم به کتاب در این نمایشنامه از زاویه ای دیگه به مفهوم زندگی و عشق پرداخته شده که برام خیلی جالب بود، اشمیت به زیبایی مفهوم عشق را از دید دو مرد برای ما بازگو میکنه، چیزی که کمتر در نمایشنامه ها به آن پرداخته شده و اکثرا در نمایشنامه ها این زن ها بودند که به تعریف از عشق می پرداختند، به مرور ما میبینیم که چگونه این دو مرد که در ابتدا دشمن هم هستند، دوست هم میگردند و اینکه چگونه در مقابل هم کالبد شکافی و خلع سلاح میشوند و تمام درونیات و احساسات خود رو در باب چیستی و مفهوم عشق برای یکدیگر بازگو میکنند. چیزی که توجه ام را خیلی جلب کرد این بود که در این افت و خیزها و کشمکش ها نویسنده هیچ گاه به طور قطع نمی گوید کدام تعریف از عشق درست تر است و خواننده را آزاد میگذارد که خودش مستقلا تعریفی از عشق برای خود ترسیم کند، او حرف هایش را میان دیالوگ ها بازگو میکند ولی این را هم خوب میداند که هیچ چیز در این جهان قطعی نیست و به تعداد هر انسانی دیدگاه و نظری در مورد عشق وجود دارد. و این نگاه انسانی در کنار نگاه فلسفی چیزی است که در دختر پرتقال ما شاهدش نیستیم. ویژگی دیگر نگارش اشمیت این است که مدام در حال غافلگیری و میخکوب کردن خوانندگان است و این روش جالبی است برای نمایشنامه چون باعث جذب و مشتاق نگه داشتن بیننده تئاتر و خواننده تا پایان داستان میشود ولی به نظر من روش مطمئنی برای دیگر کتاب هایش نخواهد بود چون نویسنده را گرفتار ورطه تکرار خواهد کرد و جلوی خلاقیت و نوآوریش را میگیرد. و نکته آخر در صفحه ۸۰ مطلب جالبی خوندم که به عشق مربوط نبود ولی خیلی منو جذب خودش کرد چون به عینه لمسش کردم نوشته بود : روی کاغذ یک قهرمانم اما در واقعیت گمان نمی کنم حتی خرگوشی رو از تله اش نجات داده باشم، من زندگی رو واسه زیستن نمی خواستم، می خواستم بنویسمش، خلقش کنم، مهارش کنم. خیلی خیلی حرف جالبی زده، خودم از سوم ابتدایی هم شعر میگم و هم مینویسم و علاقه اول من نوشتنه و اشمیت خیلی زیبا به دغدغه اکثر نویسنده ها اشاره میکنه چون خیلی از اونها شبیه چیزی که مینویسند نیستند، حتی بعضی از اونها به یک سطر از نوشته هاشون عمل نمیکنند و همیشه پشت کتاباشون پنهانند. چه خوب میشد نویسنده به چیزی که می نویسه باور داشته باشه. من خودمو یه نویسنده خام و تازه کار میدونم که تازه اول راهم ولی نمی خوام در نوشته هام آرمان شهری رو به تصویر بکشم که خودم درونش نیستم .....

[Mahsa · Rating 4 out of 5]

مدت ها بود بعد از تموم کردن یک کتاب، اینطور در آغوش نگرفته بودمش.
چقدر خوب بود.
چقدر خوب بود.

شما عشقو دوست ندارید. درد عشقو دوست دارید.

لارسن خبرنگاریه که برای مصاحبه با زنورکو - برنده جایزه نوبل ادبی - وارد خونه این نویسنده میشه؛ و چه مصاحبه دلچسبی. طی این مصاحبه، کلمات زیبایی در وصف عشق و رنجی که همراه عشق میاد خواهیم خوند. رنجی که جزء جدایی ناپذیر عشق به حساب میاد...

اما حواسم باشه که فرار کردن از احساسِ یک رنج، هیچوقت راه خوبی نبوده. که طی زمان، اون احساس درست مثل یک بومرنگ، یک روز و توی یک لحظه بی هوا بهت برمیگرده و دردی که برخورد این بومرنگ باخودش میاره، قطعا به فرار ازش نخواهد ارزید.

دوستش داشتم...

در نگاهتون صداقت آدم هایی که روحیه احساساتی دارن دیده میشه. خیلی از بقیه انتظار دارید، قادرید خودتونو فدای اونها کنید، خلاصه آدم حسابی هستید. حواستون جمع باشه، برای خودتون خطرناکید، مواظب باشید.

به تاریخ سوم فروردین نود و نه...

[Zahra · Rating 5 out of 5]

روزمرگی دیوارهای فاصله رو برنمیداره، برعکس دیوارهای عظیم نامرئی به وجود میاره. دیوارهای شیشه‌ای که هر روز بلندتر میشن، و زندانی درست میکنن که توش آدما هر روز همدیگه رو‌ میبینن ولی دیگه هیچوقت به هم نمیرسن. روزمرگی! شفافیت روزمرگی! ولی این شفافیت کدره. عشق باشکوهی که در عادت به خواب میره، عشق باشکوهی که به فرسودگی اجازه میده نفوذ کنه، آره عشق باشکوهی که از خستگی، از جورابهایی که بوی گند میده، انگشت‌های تو دماغ، باد در کردن‌های زیر ملافه تشکیل شده


اگه تا همین سه ماه پیش بهم میگفتن بشین چندتا نمایش‌نامه خوب بخون میگفتم مگه نمایش‌نامه رو میخونن؟ :)
ولی خب آقای اشمیت نظرمو عوض کرد کلا. یه روایت چقدر میتونه در عین موجز بودن و پرهیز از توصیفات اضافی حرف واسه گفتن داشته باشه اخه؟
خیلی خلاصه‌ش میشه اینکه داستان در مورد رویارویی دو مرده که اوهام متفاوتی از یه تصویر واحد دارن قرار نیست کتاب فلسفی باشه ولی قراره بعدش بهش فکر کنید
خلاصه که پیشنهادش میدم و خودمم برای شروع نمایشنامه خوانی به چند نفر از دوستام هدیه میدمش

[Settare · Rating 2 out of 5]

از ترجمه کتاب راضی بودم. حس‌ها را به خوبی منتقل کرده مترجم.
اشمیت، عجیب است. ایده‌های جالبی دارد، گاهی حتی می‌داند می‌خواهد با ایده‌هاش چه‌کار کند، ولی ایده‌هایش گاهی صرفا جالب‌ند، سر و ته ندارند دیگر. یا ایدههایش را بر می‌دارد یک کارهایی باهاشان می‌کند؛ ولی تهِ تهش یک بافت منسجم ندارد کارهایش به نظرم.
نوای اسرار آمیز در میان بقیه کتاب‌هایی که من ازش خوانده‌ام قوی‌تر از بقیه بود. به طور کلی ایده‌اش را هم دوست داشتم. روند کتاب نزولی بود. شروع خوبی داشت (نکته مثبت) ولی پایان بندی ِ چنان قاطع و خوبی که برای من رضایت بخش باشد، نداشت. هرچه کتاب به انتها نزدیک تر میشود، بیشتر و بیشتر شوک های هیجانی وارد کتاب میشوند، اما برعکس، از جذابیت کتاب میکاهند به نظرم. یعنی هیجان نیست و صرفا مطلبی ست که میشود بهش خندید. هیجان های یکهویی و به نظرم خنده دار که به جای جذاب کردن داستان، بی مزه ترش کرده اند.

[Faeze Taheri · Rating 4 out of 5]

دومین تجربه نمایشخوانی ام با دوستم زینب، و باز هم حسی خوب
تعریف‌هایی که اَبل از عشق می‌کرد، با اینکه می‌تونست حرص این عاشق‌های هر روز با هم ِ به هم پیوسته رو درآره، اما خیلی حقیقی بود، حتی شاید نه واقعی، اما حقیقی بود. میگم واقعی نبود چون چیزی که الان می‌بینیم این نیست، عشق‌ها الان به انجام می‌رسن و فکر می‌کنم به پایان هم می‌رسن، اما چیزی که اَبل می‌خواست، فراتر از ارتباط‌های جنسی، عشقی بود که احساسات توش برهنه‌ان، یک عشق اساطیری که من نمی‌بینم نظیرش رو
+کتاب رو ندارم که بخوام کوئت‌ فیوریت رو اینجا بنویسم، یک بار این کتاب رو به دوستم هدیه دادم و این هم امانت دوست دیگه‌ای بود:)

[Melika Gohari · Rating 5 out of 5]

خیلی خیلی دوستش داشتم و با اینکه یچیزاییشو خودم حدس زدم اما تا آخرش هی سورپرایزم میکرد. دوست دارم حتی یه نسخه فیزیکشو برای خودم بخرم که داشته باشمش. (اینو از دوستم قرض گرفتم! دوست خوب :)) )
خلاصه کوتاه بود و دوست داشتنی.

[Soheila]

از این آقای اشمیت داره خوشم میاد!:)تو همه کتاباش کلی سوپرایز واسه آدم داره و البته حرفایی که آدما بعضی وقتا جرات گفتنشو بهم ندارن!

[Shadi · Rating 4 out of 5]

کتاب جالبی بود و خیلی غافلگیر کننده بود.دقیقا وقتی امکان یه چیزی رو نمیدادی اتفاق می افتاد.همچنین پر دیالوگ های جذاب بود که آدم رو به فکر فرو میبرد.

[Maryam Javadian Salemi · Rating 2 out of 5]

به اندازه دو تا کتاب دیگه‌ای که ازش خوندم شوک کننده بود، اوج و فرودای خیلی خوبی داشت.خواننده رو خسته نمی‌کرد.مثل اونا هم یه شبه خوندمش چون می‌کشید.اما توصیه نمی‌کنم زیاد.خصوصا اصلا توصیه نمی‌کنم بعد از مثلا "مهمانسرای دو دنیا" خونده بشه.پایانش یه جورایی بد تو ذوقم زد.