گزینه اشعار یدالله رویایی

by یدالله رؤیایی

گزينه اشعار 1333 تا 1378

Genres: Poetry

280 pages, Paperback

First published January 1, 2000

About the author

یدالله رؤیایی در ۱۷ اردیبهشت سال ۱۳۱۱ در دامغان به دنیا آمد. آموزش‌های دبستانی و دبیرستانی خود را در زادگاهش آغاز کرد و در تهران در دانشسرای شبانه‌روزی تربیت معلم به پایان رساند. چندسالی به کار تدریس و سرپرستی امور اوقاف دامغان اشتغال داشت. نوجوانی و جوانی او به تمایلات مارکسیستی و مبارزه در حزب توده ایران گذشت. در سال ۱۳۳۲ به دنبال کودتای ۲۸ مرداد و فرار از دامغان، چندی به زندگی مخفی، و ترک و گریز گذرانید و سرانجام در اسفند ماه همان سال دستگیرشده و به زندان افتاد. زندان‌های او: زندان باغشاه، زندان زیرطاقی (زیرزمین مخوف پلیس تهران)، زندان موقت، و یک بار دیگر در سال ۱۳۳۶، زندان لشکر ۲ زرهی سلطنت‌آباد

رؤیائی پس از خروج از زندان اولین شعرهای خود را در ۲۲ سالگی نوشت و در مجلات آن زمان با نام مستعار «رؤیا» منتشر کرد، و هم‌زمان به تحصیلات خود در رشته حقوق سیاسی در دانشکدهٔ حقوق دانشگاه تهران تا اخذ درجه دکترای حقوق بین‌الملل عمومی ادامه داد؛ و از آن پس، در وزارت دارایی به استخدام درآمد و به عنوان ذی‌حساب و سرپرست امور مالی در ادارات و دیگر مراکز دولتی، از جمله وزارت آب و برق، سازمان تلویزیون ملی ایران و… به کار پرداخت

او از مؤسسان شرکت انتشاراتی روزن بود. رؤیایی با چند شاعر دیگر، مانیفست «اسپاسمانتالیسم» را منتشر کردند که بعدها به خلق نگرش تازه شعری با عنوان «شعر حجم» منجر شد

Reviews

[SA®A]

از مجموعه ی :من از دوستت دارم


در آفتاب سبز نگاه او

از چشم من طنین تماشا برخاست
در چشم او طنین تماشا بنشست
موجی ز بیگناهی من پر زد
با عمق بی گناهی او پیوست
در آفتاب سبز نگاه او
تكرار نور بود و گریز رنگ
سودای جان و همهمه ی دل بود
پرواز دور زورق صد آهنگ
آن بیكرانه ظهر زمستان
سرشار از حرارت دلخواه
با جلوه های عاطفه و در تغییر
هر لحظه از درخشش ناگه
موجی در آن دیار نمی آِفت
آن بیگناهی ساكت را
در ماوراهای نهان لیك
روییده بود رقص علامت ها
تا در من انتظاری را
ویران كنند
و انتظار دیگر را
عریان
اینك گریز بی خبر دل را
زنگ كدام كوچ دمیده ست ؟
سوی كدام جاده نیاز نور
راهم به اشتیاق بریده ست ؟
در نقش بی قرار دو چشم من
تنهایی غریب شكسته ست
در خلوت بزرگ دو چشم او
تصویر اعتماد نشسته ست
در تنگه های كوچك و دورش
هر لحظه روشنی هایی
تكرار می شود
در دور دست ها
از تابش اشعه ی نمناك
گودال بی نهایت
هموار می شود
تا من نگاه می كنم
زان بیكرانه مزرع سبز
رنگی بریده می شود
تا او نگاه می كند
بر روی قلب من ابدیت
گویی شنیده می شود

[Miss Ravi · Rating 2 out of 5]

من دوست دارم از تو بگویم را
ای جلوه‌ای از به آرامی
من دوست دارم از تو شنیدن را
تو لذت نادر شنیدن باش.
تو از به شباهت، از به زیبایی
بر دیده‌ی تشنه‌ام تو دیدن باش.

[Soody]

تو می گریزی و پیوند روزهای دراز
مرا چو قافله سنگ و سرب می گذرد
درنگ لحظه ی سنگین انتظار، چو کوه
به چشم خسته من پای درد می فشرد

تو می گریزی اما- دریغ! می ماند
خیال خسته ی شبها و میوه های ملال
اگر درست بگویم، نمی توانم باز
به دست حوصله بسپارم آرزوی وصال

[Saman]

با تو بهار
ديوانه‌اي‌ست
كه از درخت بالا مي‌رود
و مي‌رود
تا باد

با باد
من از درخت
بالا مي‌افتم

[Mohammad Sadegh Salimi · Rating 4 out of 5]

همه جا، چشمۀ بیدار سکوت
در رگ هرچه که پنهان، جوشان
همه جا، خیمۀ خاموش صدا
در تن هر چه که پیدا، ویران

[Amir K · Rating 1 out of 5]

شعر حجم...حجیم مثل طبل غازی، بلند آواز و میان تهی...محصول در نظر گرفتن نظریه ی ادبی به مثابه دستورالعمل آشپزی شعر...«خار و خراش، خیش، رفتار پر! کبوتر شخم است»!. واج آرایی بدون مدلول که این همه بوق و کرنا نمی خواهد!

[AH · Rating 4 out of 5]

جستم از خواب : آسمانی تار تار
کفتری فانوس بر منقار داشت
ماه می نالید و روی گونه هاش
جای دندانهای گرگی هار داشت

برای خودم گاهی توصیف اینکه چرا رویایی را دوست دارم سخت میشود. اینطور فکر میکنم که شاید به این خاطر باشد که تصویر سازی های وی بسیار دلنشین و چنان قویست که پشت ذهنم باقی می‌ماند. البته شاید هم به این دلیل به وی علاقمندم که با موج شعر نو ایران احساس هم‌دلی میکنم. به حرهال که شعر های رویایی فوق العاده هستند و واقعا جای اشعارش مااند بسیاری اشعار دیگر شعرا در کتب دانشگاهی و مدارس خالی‌ست.

[Ali_ · Rating 3 out of 5]

رویای شعر فارسی هم انگار چون آوای فقط از دور خوش است و در بیداری حلاوتی ندارد. البته نمی توان از شخصیت و جسارت بزرگ این مرد چشم پوشید. وقتی نشریه ادبی بارو - که ادغامی از بامداد نام مستعار شاملو و رویا نام مستعار خود یدالله رویایی - را ایجاد کرد یا وقتیکه مفهوم شعر حجم را به اشعار فارسی اضافه کرد، او را جدا از شاعران هم نسل خود کرده است

حالا هم در پاریس زندگی می کند و امیدوارم سلامت باشد

[Mario · Rating 4 out of 5]

شعر های یک سوم ابتدایی مجموعه که در جوانی شاعر سروده شده و به وضوح تکرار و کپی نیما ها و اخوان هاست مانع از آن شد که نمره کامل را بدهم