What do you think?
Rate this book
یک سال در میان ایرانیان
کتاب "یک سال در میان ایرانیان" توسط محققان به عنوان یک اثر فرهنگی مهم انتخاب شده است و بخشی از پایگاه دانش تمدن است که ما آن را می شناسیم. این اثر از مصنوعات اصلی بازتولید شده است و تا حد امکان در مورد اثر اصلی صادق است. کتاب شامل برداشت هایی از زندگی ، شخصیت و اندیشه مردم ایران است ، که در طی دوازده ماه اقامت "ادوارد براون" در کشور ایران در سال های 1887-8 نوشته شده است. "ادوارد گرانویل براون" (1826-1926) یک شرق شناس انگلیسی بود که به دلیل تحقیقاتش در مورد ایران مشهور بود. در کتاب "یک سال در میان ایرانیان" وی برداشت های خود از فرهنگ فارسی را در پی اقامت یک ساله اش در ایران بازگو می کند. نسخه جدید کتاب حاوی خاطرات مقدماتی است که توسط "ادوارد دنیسون راس" ، یکی دیگر از مستشرقین و دوست نزدیک نویسنده ،نوشته شده است. متن کتاب با غلبه بر آرمان های استعمارگر زمانه ای که در آن نوشته شده است ، روایتی پر جنب و جوش و اندیشمندانه ارائه می دهد که مبتنی بر شیفتگی های واقعی ایرانیان و مردم آن است. برای هر کسی که علاقه دارد در حوزه ی شرق شناسی، سفرنامه نویسی و فرهنگ فارسی ،اطلاعاتش را بالا ببرد "یک سال در میان ایرانیان" یکی از منابع مهم به شمار می رود و از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.این کتاب علاوه بر معرفی دقیق و ارائه ی تصویری زنده از سرزمین و مردم ایران، در واقع راهنمای مطمئن و مرجع موثق ادبیات و تفکر جدید ایران است و به همین دلیل شایسته است که در کتابخانه ی افراد اهل تحقیق، در کنار دیگر آثار ماندگار تاریخ ادبیات ایران جای گیرد.
600 pages
First published January 1, 1893
15 people are currently reading
131 people want to read
About the author
Edward Granville Browne
202 books35 followersEdward Granville Browne (1862 – 1926), born in Stouts Hill, Uley, Gloucestershire, England, was a British orientalist who published numerous articles and books of academic value, mainly in the areas of history and literature. His works are respected for their scholarship, uniqueness, and style.
The scholarly value of his works was acknowledged both during his lifetime and even more, after his death. He gained a professorship at Cambridge University. Much of his publications are related to Persia (now called Iran), either in the fields of history or Persian literature. He is perhaps best known for his documentation and historical narratives of the Bábí movement as relayed by Count Gobineau. He published two translations of Bábí histories, and wrote several of the few Western accounts of early Bábí and Bahá'í history. His professorship at Cambridge was, however, of the Arabic language, with the full title 'Sir Thomas Adams Professor of Arabic'.
He published in areas which few other Western scholars had explored to any sufficient degree. He used a language and style that showed high respect for everybody, even toward those he personally did not view in positive light. In A Year Among the Persians (1893) he wrote a sympathetic portrayal of a Persian society which few Westerners had ever seen, including a frank account of the effects of opium. It did not attract the attention it deserved at the time of its initial publication, but after his death in 1926 it was reprinted and became a classic in English travel literature. He also published the first volume of A Literary History of Persia in 1902 with subsequent volumes in 1906, 1920, and 1924. At the close of the twentieth century it remains the standard authority on the subject.
Among Persians, at a time when nearly the whole nation was highly suspicious of foreigners, and in particular of any British or Russian person due to the political dynamics of that time, Edward Browne was well accepted by the people who knew him and his works. He is well remembered today, and a street named after him in Tehran, as well as his statue, remained even after the Iranian revolution in 1979[...]
The scholarly value of his works was acknowledged both during his lifetime and even more, after his death. He gained a professorship at Cambridge University. Much of his publications are related to Persia (now called Iran), either in the fields of history or Persian literature. He is perhaps best known for his documentation and historical narratives of the Bábí movement as relayed by Count Gobineau. He published two translations of Bábí histories, and wrote several of the few Western accounts of early Bábí and Bahá'í history. His professorship at Cambridge was, however, of the Arabic language, with the full title 'Sir Thomas Adams Professor of Arabic'.
He published in areas which few other Western scholars had explored to any sufficient degree. He used a language and style that showed high respect for everybody, even toward those he personally did not view in positive light. In A Year Among the Persians (1893) he wrote a sympathetic portrayal of a Persian society which few Westerners had ever seen, including a frank account of the effects of opium. It did not attract the attention it deserved at the time of its initial publication, but after his death in 1926 it was reprinted and became a classic in English travel literature. He also published the first volume of A Literary History of Persia in 1902 with subsequent volumes in 1906, 1920, and 1924. At the close of the twentieth century it remains the standard authority on the subject.
Among Persians, at a time when nearly the whole nation was highly suspicious of foreigners, and in particular of any British or Russian person due to the political dynamics of that time, Edward Browne was well accepted by the people who knew him and his works. He is well remembered today, and a street named after him in Tehran, as well as his statue, remained even after the Iranian revolution in 1979[...]
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 10 of 10 reviews
July 13, 2019
تجربه نفیسی که براون از خوردن ماست و خیار نقل میکند خواندنی است!
July 4, 2019
اطلاعاتی که براون در این سفرنامه یکساله اش از عادات، رسومات و شیوه زندگی ایرانیان میدهد قابل توجه است. همچنین اطلاعاتی که خصوصا از زندگی زردشتیان و مباحث خودش با بابیها و بهاییها ارائه کرده ارزش تاریخی زیادی دارند. گرچه نویسنده شیفته ایران بوده و شاید قضاوتهایش چندان منصفانه نباشد. از سوی دیگر همچنان هم این سوال به ذهن خواننده میرسد که او واقعا چرا این سفر را انجام داده؟ آیا علاقه شخصی صرف؟
December 9, 2024
تو سفر اخیرم، که یک ماه طول کشید با ماشین پیکانم، از دریای خزر رفتم به دریای خلیج فارس و جزیره قشم، و این کتاب رو صوتی گوش دادم، شهر به شهر از تهران تا شیراز رو مطابق متن پیش رفتم، انگار "یه سفر برو دوتا منظر ببین" بود :))
اصلا با ماشین کندرو سفر میرم تا داستانهای بیشتری گوش کنم، داستانهای بلندی که حسرت خوندنشون رو داشتم و از بس بلننند بودن پشت گوش مینداختم ؛) مخصوصا سفرنامه.
.
در راه بازگشت به خونه هم "ادیسه" هومر رو شنیدم.
اصلا با ماشین کندرو سفر میرم تا داستانهای بیشتری گوش کنم، داستانهای بلندی که حسرت خوندنشون رو داشتم و از بس بلننند بودن پشت گوش مینداختم ؛) مخصوصا سفرنامه.
.
در راه بازگشت به خونه هم "ادیسه" هومر رو شنیدم.
September 28, 2016
بین تمام سفرنامههایی که از زبان خارجیها درباره ایران تا الان خوندم، این کتاب اولین کتابی بود که اینقدر دوستش نداشتم. نویسنده به شدت شیفته ایرانه. شیفتگی ش تو نوشتههاش پیداست و روی تفسیرش از رویدادها تاثیر گذاشته. این میزان پیدا بودن شیفتگی ش رو دوست ندارم.
February 9, 2016
ادوارد گرانویل براون متولد استوتز هیل، گلاسترشر انگلستان، خاورشناس و ایرانشناس مشهور بریتانیایی بود. او کتابهای زیادی در زمینهٔ تاریخ و ادبیات نگاشتهاست.
September 22, 2025
فایناااالی بعد دو سال تمومش کردم
من این کتابو به عنوان یه کتاب مردمشناسی زمان قاجار برای دانشگاه خوندم که خب باید بگم دید کاملا اشتباهی راجع بهش بود. به علاوه به صورت صوتی گوشش دادم از یه گویشگر بسیار بد اما خوبیای که داشت این بود که ترجمه رو با نسخهی اصلی تطبیق میداد و بهخصوص اوایل کتاب که در مورد بهاییها و بابیها سانسور داشت ورژن اصلیش رو میگفت.
به طور کلی میتونم بگم که یک سفرنامهی مذهبی بود و در مورد بابیهای اون زمان اطلاعات بسیار زیاد و خوبی در اختیارتون میذاره ولی اگه به قصد دیگهای میخواید بخونید پیشنهاد نمیکنم. بهخصوص از اواخر یزد و قسمت کرمان به شدت به زیادهگویی خستهکنندهای میرسه.
خیلی جاها هم قضاوتهای عجولانه و زیادی راجع به یه گروه از مردم داره پس خطر اینکه فرد ناآگاه بخونه و به درک اشتباهی از اون زمان برسه وجود داره.
فکر کنم در بین سیاحان غربی بتونم نمونههای بهتری رو برای جایگزینی پیدا کنم.
من این کتابو به عنوان یه کتاب مردمشناسی زمان قاجار برای دانشگاه خوندم که خب باید بگم دید کاملا اشتباهی راجع بهش بود. به علاوه به صورت صوتی گوشش دادم از یه گویشگر بسیار بد اما خوبیای که داشت این بود که ترجمه رو با نسخهی اصلی تطبیق میداد و بهخصوص اوایل کتاب که در مورد بهاییها و بابیها سانسور داشت ورژن اصلیش رو میگفت.
به طور کلی میتونم بگم که یک سفرنامهی مذهبی بود و در مورد بابیهای اون زمان اطلاعات بسیار زیاد و خوبی در اختیارتون میذاره ولی اگه به قصد دیگهای میخواید بخونید پیشنهاد نمیکنم. بهخصوص از اواخر یزد و قسمت کرمان به شدت به زیادهگویی خستهکنندهای میرسه.
خیلی جاها هم قضاوتهای عجولانه و زیادی راجع به یه گروه از مردم داره پس خطر اینکه فرد ناآگاه بخونه و به درک اشتباهی از اون زمان برسه وجود داره.
فکر کنم در بین سیاحان غربی بتونم نمونههای بهتری رو برای جایگزینی پیدا کنم.
Read
August 8, 2018آخرش را به زور تمام کردم.به نظرم اومد که نه نویسنده،نه مترجم منصف نبودند.
Read
May 1, 2020پانوشتهای اعصاب خردکن!
سر خواننده منت هم میذارن که در ترجمه رعایت امانت کردن.
سر خواننده منت هم میذارن که در ترجمه رعایت امانت کردن.
June 7, 2020
کتاب اطلاعات مفیدی در مورد فرقه های بابیه، بهایی و دین زرتشتی بدست میدهد و زندگی مردم را تا حدودی توصیف میکند. روی هم رفته خواندنش توصیه میشود. شخصا کمی انتظار بیشتری از کتاب داشتم
February 28, 2019
ترجمه صالحی علامه گیرا و دوست داشتنی است و در اندیشه تفاخر به کلمات و جملات نیست اما پانویس ها به طرز مسخره ای دیکته شده از بالا هستند
Displaying 1 - 10 of 10 reviews