Het poëziedebuut van Tim Hofman, BNN-presentator, DWDD-tafelheer en winnaar van Wie Is De Mol 2016
Je kent Tim Hofman waarschijnlijk als presentator van programma’s als Je Zal Het Maar Hebben of #BOOS, de documentaires van Spuiten & Slikken op Reis of anders als winnaar van Wie Is De Mol? 2016. Maar, zoals hij zelf zegt, televisie overkwam hem gewoon, zijn eigenlijke passie is altijd de rijmkunst geweest: het lezen, maar vooral toch het schrijven ervan. En dat blijkt, want sinds zijn veertiende schrijft Tim al gedichten.
Nu, veertien jaar later, is daar eindelijk een gebonden werk. Variërend van rijmpjes geschreven op de grap, tot heel technische stukken – maar gerust ook bijna lyrische gedichten die strak op rijm over liefde, de maatschappij of de dood gaan – neemt hij je aan de hand mee zijn hoofd in. Soms light verse, soms klassiek. Soms makkelijk, soms een puzzel. Soms zwaar, soms licht. Maar elke keer raakt het iets. Een beetje om te lachen, een beetje om te huilen.
hoi dit is een review voor dit kutte boek waar ik me af en toe heel erg soms hoor afvroeg of ik wel zou verder should lezen of hem gewoon moest throwen ja, ik ga even what English words in mijn review moven dat is cool Oh, en ja er waren misschien 4 knutselstukjes die jij misschien gedichtjes noemt die funny waren maar voor de rest, Nee, dank je maar ik vond het book really KUT.
Hoewel het ene gedicht sterker is dan het andere genoot ik er gigantisch van! Tim neemt je mee zijn hoofd in van poëzie. Maar wat een geweldig was dit!
Uitermate populair bij jonge mensen. Toen er acht leerlingen waren die zich gemeld hadden om deze gedichtenbundel op de lijst te zetten heb ik er een stop op gezet. Wat ik van de bundel vond? Lastig. Tim Hofman is taalvaardig en schrijft bij vlagen goede gedichten. Er is overdaad aan taalvondsten, die mij niet altijd overtuigen.
Dit boek was 'simpeler' (beter te begrijpen) dan andere poëziebundels die ik heb gelezen, dus ik vind het moeilijk Tim meer credits te geven. Maar toch is dat ook wat poëzie is; het moet je aanspreken, dat is de taak van de schrijver. Dus aangezien dit boek een tijd in mijn hoofd zal blijven vind ik het de vijf sterren toch waard. Alhoewel sommige woordgrappen heel flauw zijn, het getuigt van buitengewone creativiteit. Bovendien zit er nog steeds veel variatie in de gedichten; soms luchtig, humoristisch, dan weer fantasierijk of diepzinnig. Ik zet altijd hartjes bij gedichten die ik mooi vind maar het boek is er nu mee overstroomd. Normaal zet ik ook alle mooie quotes of gedichten onder aan de review, maar ik zeg er nu alvast bij; nooit past alles hieronder. Dus wat opperpareltjes uit de pareltjes gekozen.
De beste gedichten: - Mijn ex-vriendin had anorexia en ik had daar last van - Alle korte gedichten met slechte woordgrappen (Jehova, cucumbersap, overgewicht) - Stein - Marketingplan van een timmerman - Brief aan de vakbond voor monsters - Hoe ik altijd lieg dat ik geen kinderen wil - Suizijde rups - The lekker acceptation lied
"Het is niet zozeer jouw gewicht, maar wat je ziekte weegt." "Dat wat ons het eindeloos bespaart, maakt het zijn de moeite waard." "De driehoek met vier kanten werd met regelmaat gepest. Men gaf dan vaak als reden; jij bent anders dan de rest."
Sommige gedichten waren echt heel goed. Er zaten leuke woordspelingen in, puzzeltjes en een creatieve kijk op taal. Je kunt zien dat Tim er plezier in heeft om met de Nederlandse taal te spelen; dat maakt het extra fijn om deze bundel te lezen.
Desalniettemin waren er ook een aantal gedichten bij die ik niet helemaal snapte of waar ik me niet in kon vinden. Het gedicht over de timmerman in de vorm van een kruis bijvoorbeeld; erg creatief en goed gevonden, maar inhoudelijk sta ik er niet achter. Toch vind ik deze bundel vier sterren waard, al is het alleen maar vanwege Tim's creatieve taalkunst. Ik denk dat ik deze bundel zeker nog een keer ga lezen om de gedichten echt tot me door te laten dringen.
Ben heel benieuwd naar zijn laatste bundel; Grappig jammer. Die moet ik binnenkort ook maar eens proberen.
Ik twijfelde tussen 3* en 4*, maar rond af naar boven. Het is geen Gorter, Lucebert of voor mijn part Hanlo, maar ik heb hier enorm van genoten. Er zitten gedichten bij waar ik keihard om moest lachen, er zitten stukken bij die me ontroerden. Ik was soms verbaasd (zullen we het nog even over die clown met al z'n problematiek hebben?) en er waren verzen die ik hardop moest lezen om ze goed te doorgronden.
Deze raad ik alle docenten Nederlands aan om hun (onderbouw)leerlingen voor te schotelen. Ik zou me kunnen voorstellen dat Tim Hofman ze de schoonheid (en, eerlijk is eerlijk, de ranzigheid) van poëzie zou kunnen laten zien.
Ik wil niet dit afschrijven als een 'slechte' bundel, want ik weet zeker dat heel veel mensen kunnen genieten van deze laagdrempelige, soms grappige vorm van poëzie! En ik hoop dat veel mensen dat ook doen. Zelf kon ik er me er niet in verliezen, omdat ik continu het idee had dat ik een moppenboekje aan het lezen was van een 'dad-joke' achtig kaliber. Waarschijnlijk haakte ik af toen ik meerdere gedichten las die ik al kende uit eeuwenoude moppenrepertoires. Niet mijn ding helaas!
Ik word blij van deze man. Het wakkert mijn liefde voor dichten nog meer aan. Tim inspireert in zoveel opzichten, dat ik deze gedichtjes sowieso vaker er bij ga pakken.
dit is de eerste gedichtenbundel die ik heb gelezen en hij beviel goed. het ene gedicht is sterker dan de andere, maar juist de afwisseling van stijlen vind ik sterk aan dit boek. ik ga zeker vaker een gedichten bundel lezen.
Niet helemaal mijn ding denk ik. Beknopte gedichtenbundel met een aantal goede gedichten, maar de meeste lijken geschreven om snel te scoren, om leuke woordgrappen of -combinaties te uiten en soms, net wat te vaak naar mijn mening, overstijgt het 't Sinterklaas rijmversgehalte niet. Jammer, leek me leuker dan het uiteindelijk is.
While Hofman doesnt really seem to have self-censure or high standards when it comes to puns / wordplay, I did like some of the prose stuff. Hofman says hes inspired by the surrealists, but a century later he has to do more than that to be relevant.
Hard gelachen om sommige gedichtjes, maar ze waren niet allemaal even sterk. Gevoel van taal die uit de woordgrappen naar voren komt spreekt me wel aan.
Niet helemaal mijn ding (sommige gedichten waren te zwart of ongepast, dan weer te flauw en andere begreep ik eigenlijk gewoon niet) maar het heeft me wel verrast. Ik vind het leuk hoe hij speelt en experimenteert met woorden en daardoor landen sommige stukjes pas na een paar minuten en krijgen andere een dubbele lading. Zitten zeker wat pareltjes tussen, maar ik geloof niet dat ik overtuigd genoeg ben om zijn andere bundel ook te gaan lezen: geef mij dan toch maar de meer urban poetry. Overigens is dit wel een bundel die echt perfect is voor middelbare scholieren: het zijn wel echt de soort gedichten die je met jongeren kunt analyseren.
niet echt aan mij besteedt, ik vind een emotionele soort van poëzie leuker en er waren eigenlijk maar 3 gedichten in deze bundel die mij een beetje raakte. Maar dit neemt niet weg dat als je van grappige soort puzzel poëzie houd dit een prachtige en diverse bundel is!
Leuke gedichtenbundel. Niet perse de mooiste die ik gelezen heb. Sommige gedichten zijn cringe, andere kunnen naar mijn mening echt niet... andere zijn weer super. Als re-read toch wel wat andere invalshoeken voor gedachtes over sommige gedichten. Laatste boekje van 2022!
Een fijne en toegankelijke dichtbundel. Als je nog niet zoveel ervaring hebt met het lezen van gedichten, is dit zeker een goede start. Grappige, mooie, soms diepe gedichten, met vooral veel oog voor leuke taalgrapjes en taalvondsten. Ook leuk hoe er gespeeld is met de combinatie Engels-Nederlands. Misschien niet voor iedereen een "goede, diepzinnige dichtbundel", maar ik vond het vermakelijk en heb van de meeste gedichten echt genoten.
"Zijzoenen
Ze is de lente in m'n slenter 'T is de frisse wind in winter Nimmer is zij zomaar zomer En het aller herfst, ik vind 'r"
Tim Hofman kende ik van onder andere #BOOS en Je zal het maar hebben. Het is een persoon met een eerlijke mening en hij is niet altijd subtiel met wat hij zegt, tenminste zo komt hij op mij over. Maar dit maakt wel dat ik hem waardeer.
Dit poëzieboek was net als Tim, eerlijk maar niet altijd subtiel. Dit was mijn eerste poëzieboek en ik moet zeggen dat het mij best wel beviel. Sommige gedichten waren apart en hadden een ruw randje, maar andere gedichten maakte mij ook aan het lachen.
Niet alle gedichten spraken mij aan maar over het algemeen was dit een goede kennismaking met poëzie.
Normally never ever read Dutch books but I made an exception for this one and it kind of brought back my love and appreciation for the Dutch language. Loved how he plays with language and I feel like I will remember some of the poems forever. It's sad and funny at the same time but overall so beautifully written. Would 10/10 recommend to Dutchies! And if you aren't Dutch, you should learn Dutch just so you are able to read this book ;)
Ik vond hem best leuk beginnen maar na een stuk of veertig gedichten begint zijn typische stijl, en dan vooral de gedichtjes waarin de grap is hoe hij Nederlands en Engels combineert, toch een beetje te vervelen.
First things first, ik ben geen fan van de Nederlandse taal. Ik lees daarom ook amper Nederlandse boeken. Vorig jaar heb ik het debuut van Solomonica de Winter gelezen, wat ik een geweldig mooi boek vond, al was dat vertaald vanuit het Engels (ze had het in het Engels geschreven, lang verhaal).
Maar toen ik Tim een tijdje geleden bij DWDD zag met deze dichtbundel, toen werd ik enorm enthousiast. Het eerste gedicht dat hij voorlas, over zijn vriendin met anorexia (fictief)... WOW! Dat gedicht heeft een grote indruk gemaakt.
Zijn manier van dichten, de woorden met dezelfde klanken (gedachten, trachten, wachten, enz.) vond ik geweldig en gaf het een heerlijk tempo. Ook het gedicht over de geboorte van Jezus en hoe Jozef door alle aandacht veel winst wist te maken met zijn timmermansbedrijf vond ik geweldig. In de vorm van een kruis nog wel!
Zat te twijfelen over 4 of 5 sterren, ben uiteindelijk voor 4 gegaan omdat er 1 gedicht tussen zat die ik heel moeilijk te lezen vond zonder even op Google te hebben gezocht wat de bedoeling precies was. Dus, vandaar. Maar in het algemeen, in geweldige dichtbundel die wat liefde (of misschien beter gezegd, bewondering) heeft aangewakkerd bij me voor de Nederlandse taal.
Ik geef dit boek 3.5 ster. Ik heb genoten van het lezen van de gedichten wat het uiteindelijke doel was. Alhoewel wel genoemd moet worden dat het hele andere gedichten zijn dan diegene die je vaak tegenkomt in de poëzie. Maar de vernieuwing en creativiteit worden gewaardeerd. Soms wel iets té creatief. Verder zijn de gedichten niet moeilijk om te begrijpen en hoeven ze niet meerdere keren gelezen te worden om de diepere betekenis te achterhalen. Top 5 gedichten: Tijdelijk & ongeliefd, Bijzonder hypochonder, Eenzaam twee samen, Stein en Egocentrisch.