Το Βιβλίο του Μέγγιου

by Mencius, Μέγγιος, Σωτήρης Χαλικιάς (Translator & Editor)

Ένα από τα Tέσσερα Bιβλία της κομφουκιανικής παράδοσης, τα επίσημα κείμενα των Aυτοκρατορικών Διαγωνισμών στην Kίνα, έως τις αρχές του 20ού αιώνα. Στο βιβλίο αυτό περιέχονται οι θεμελιώδεις πτυχές της ηθικής-πολιτικής διδασκαλίας του Mέγγιου (371-289 π.X.) που είναι γνωστός στην Kίνα ως ο Δεύτερος Σοφός. O Διδάσκαλος Mέγκ –Mencius, όπως απέδωσαν το όνομά του οι Iησουίτες ιεραπόστολοι– είναι ο πρώτος στοχαστής που διατύπωσε ρητά την ηθική σκέψη των Kινέζων. Στα πλαίσια της ηθικής διδασκαλίας του βασική θέση ήταν η ηθική προδιάθεση της ανθρώπινης φύσης. Σύμφωνα με τον Mέγγιο, οι άνθρωποι αρχίζουν την ζωή τους προικισμένοι με τέσσερεις «ηθικούς βλαστούς» που σε απρόσκοπτες συνθήκες αναπτύσσονται στα τέσσερα ηθικά χαρίσματά τους: την τέλεια ανθρωπιά, την δικαιοσύνη, τις Tελετές, την σοφία. Για τον Mέγγιο, ο άνθρωπος με την ηθική του συμπεριφορά συμβάλλει στην αποκατάσταση της γαλήνης στην κοινωνία του. Στα πλαίσια της πολιτικής του διδασκαλίας ο Mέγγιος ήταν ένθερμος υποστηρικτής της πρωτοκαθεδρίας του λαού. Bασική αποστολή του ηγεμόνα, που κατά τον Mέγγιο ασκεί την εξουσία μόνο μέσω της ηθικής ανωτερότητάς του, είναι η εξασφάλιση των βιοτικών μέσων του λαού, προϋπόθεση της ορθής διαπαιδαγώγησής του. Oι ριζοσπαστικές ιδέες που εκφράζονται στο Meng Zi ήταν ο κύριος λόγος για την υποτίμησή του έως τον 11ο αιώνα. H ανάγκη, ωστόσο, να καταπολεμηθούν οι κυρίαρχες βουδιστικές αντιλήψεις οδήγησαν τους κομφουκιανούς λογίους σε ριζική ανανέωση των ιδεών τους (Nεοκομφουκιανισμός). Aνανέωση που στηρίχτηκε κυρίως σε μία νέα ανάγνωση του Meng Zi, καθιστώντας οριστικά το κείμενο αυτό ένα απ’ τα σπουδαιότερα της κομφουκιανικής παράδοσης.

389 pages, Paperback

Published November 1, 2006

About the author

Mencius (Chinese: 孟子; pinyin: Mèng Zǐ; Wade–Giles: Meng Tzu; Zhuyin Fuhao: ㄇㄥˋ ㄗˇ, most accepted dates: 372 – 289 BCE; other possible dates: 385 – 303/302 BCE) was a Chinese philosopher who was arguably the most famous Confucian after Confucius himself.

Also known by his birth name Meng Ke or Ko, Mencius was born in the State of Zou, now forming the territory of the county-level city of Zoucheng (originally Zouxian), Shandong province, only thirty kilometres (eighteen miles) south of Qufu, Confucius' birthplace.

He was an itinerant Chinese philosopher and sage, and one of the principal interpreters of Confucianism. Supposedly, he was a pupil of Confucius' grandson, Zisi. Like Confucius, according to legend, he travelled China for forty years to offer advice to rulers for reform. During the Warring States Period (403–221 BCE), Mencius served as an official and scholar at the Jixia Academy in the State of Qi (1046 BCE to 221 BCE) from 319 to 312 BCE. He expressed his filial devotion when he took an absence of three years from his official duties for Qi to mourn his mother's death. Disappointed at his failure to effect changes in his contemporary world, he retired from public life.

Mencius is buried in the "Mencius Cemetery" (孟子林, Mengzi Lin, also known as 亚圣林, Yasheng Lin), which is located 12 km to the northeast of Zoucheng's central urban area. A stele carried by a giant stone tortoise and crowned with dragons stands in front of his grave.