What do you think?
Rate this book
Беглецы
Любимый дедушка Готфрида оказался в больнице. Он постоянно ворчит, ругается и размышляет о том, попадет ли на небеса. Готфрид старается как можно чаще его навещать, иногда даже втайне от родителей. У дедушки есть мечта - в последний раз навестить летний домик, где они с бабушкой когда-то были очень счастливы. Внук помогает осуществить побег - тут-то и начинаются настоящие приключения!
124 pages, Hardcover
First published January 1, 2017
17 people are currently reading
453 people want to read
About the author
Ulf Stark
205 books75 followersUlf Gottfrid Stark was a Swedish author and screenwriter (he adapted several of his own books for film and wrote the screenplay for the 1999 film Tsatsiki, morsan och polisen).
Stark collaborated with the illustrators Anna Höglund and Mati Lepp.
From 1989 to 1998 he was an elected member of the Swedish Academy for Children's Books Svenska barnboksakademin. In 1998 he received the Nordic Children's Book Prize.
Stark was born and grew up in Stureby, Stockholm Municipality, which place features in several of his books. Stark's interest in writing started early; during his time at secondary school he was introduced to writing by his classmate Peter Curman, and in 1964 he wrote his first poetry Ett hål till livet. Following this, Stark's interest in writing for a career was greatly encouraged.
Stark collaborated with the illustrators Anna Höglund and Mati Lepp.
From 1989 to 1998 he was an elected member of the Swedish Academy for Children's Books Svenska barnboksakademin. In 1998 he received the Nordic Children's Book Prize.
Stark was born and grew up in Stureby, Stockholm Municipality, which place features in several of his books. Stark's interest in writing started early; during his time at secondary school he was introduced to writing by his classmate Peter Curman, and in 1964 he wrote his first poetry Ett hål till livet. Following this, Stark's interest in writing for a career was greatly encouraged.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 194 reviews
July 20, 2021
Ach, was war das für eine anrührende Geschichte! So schön!
Es geht um den kleinen Gottfried, dessen Opa, der ebenfalls Gottfried heißt, im Krankenhaus liegt. Opa Gottfried ist ein alter Griesgram; er flucht und schimpft die ganze Zeit. Aber sein Enkel liebt ihn trotzdem und möchte ihm seinen letzten Wunsch erfüllen. Gottfried wird bald sterben; das ist ihm und auch dem Leser bewusst.
Der junge Gottfried beweist Einfallsreichtum und Mut und reist mit seinem Opa noch einmal auf die Schären, wo Gottfrieds Haus steht und wo er mit seiner Frau so lange glücklich war.
Es ist eine herzerwärmende Geschichte, die gleichzeitig so traurig und so schön ist und stellenweise auch humorvoll. Eine Geschichte vom Abschiednehmen, vom Verstehen und Zusammenhalten.
Es ist nur eine kurze Geschichte mit rund 130 Seiten. Um so erstaunlicher, wie viel Gefühl und Liebe in dieser kurzen Geschichte steckt!
Es geht um den kleinen Gottfried, dessen Opa, der ebenfalls Gottfried heißt, im Krankenhaus liegt. Opa Gottfried ist ein alter Griesgram; er flucht und schimpft die ganze Zeit. Aber sein Enkel liebt ihn trotzdem und möchte ihm seinen letzten Wunsch erfüllen. Gottfried wird bald sterben; das ist ihm und auch dem Leser bewusst.
Der junge Gottfried beweist Einfallsreichtum und Mut und reist mit seinem Opa noch einmal auf die Schären, wo Gottfrieds Haus steht und wo er mit seiner Frau so lange glücklich war.
Es ist eine herzerwärmende Geschichte, die gleichzeitig so traurig und so schön ist und stellenweise auch humorvoll. Eine Geschichte vom Abschiednehmen, vom Verstehen und Zusammenhalten.
Es ist nur eine kurze Geschichte mit rund 130 Seiten. Um so erstaunlicher, wie viel Gefühl und Liebe in dieser kurzen Geschichte steckt!
March 16, 2020
Ik heb geen idee hoe het werkt. Of het aangeboren is. Misschien gebeurt het alleen als ik moe ben, omdat de knop van de emotie dan losser zit. Ik bedoel: ik krijg het niet van alle makeover-programma’s op de televisie te kwaad. Ik moet op de juiste manier de tijd hebben gekregen om me in te leven. Niet te veel strijkers, niet te veel piano.
Geef me de juiste mindset: ‘Deze mevrouw had tot hiertoe geen leven, maar zometeen kent ze een nieuwe start.’ Of: ‘Die man had het tot hiertoe niet onder de zon. Zometeen zal hij inzien hoeveel mensen van hem houden.’ En dan registreert de camera zijn of haar verrassing. Nieuwe keuken, nieuwe tuin, nieuw leven. Het gebeurt wel eens dat ik me een paar seconden laat vangen.
Ik heb geen idee hoe het komt dat ik me tijdens het lezen van een boek helemaal inleef in het personage, maar anders reageer dan bij een slim opgebouwd makeover-programma. In een boek ga ik mee in wat een mens doet en denkt en voelt, maar vreemd genoeg raak ik haast nooit echt geëmotioneerd. Waarmee ik bedoel: dat je het kunt zien. Dat ik een zakdoek zoek, dus.
Ulf Stark heb ik een paar keer ontmoet, en we hadden die paar keer een fijn gesprek, maar we kwamen nooit heel ver, omdat we (denk ik) allebei verlegen waren of net op dat moment niet het goeie onderwerp vonden. Daar heb ik nu, sinds Ulfs overlijden in 2017, spijt van. Er was zoveel om over te praten.
In korte tijd heb ik een paar boeken van Ulf Stark her- en/of gelezen, en van die leeservaringen zal ik wel eens verslag uitbrengen, maar laat me met het meest dringende beginnen: je moet ‘De weglopers’ lezen.
Hoe een jongen zijn introverte vader een plaats geeft, juist door met zijn grofgebekte, zieke grootvader een tocht te ondernemen. Ulf Stark weet als geen ander hoe hij je via een jongetje zogenaamd vriendelijk kan binnenloodsen in het leven van een hele familie. Anders dan bij het format van de make-overprogramma’s komen de emoties niet los op het moment dat de camera zwenkt en de verrassing wordt onthuld.
Tijdens het lezen van ‘De weglopers’ gebeurde wat me al lang niet meer was overkomen. Ergens tussen de regels zat er ineens een snik die van diep kwam, en toen ik de regels herlas stond er niks emotionerends in. Stark doet niet aan tearjerken. Hij is een meester in het weergeven van emoties via schijnbaar eenvoudige dialogen en kleine, fijne zinnen, en alles wat je leest stapelt zich op tot je adem ineens stokt.
(Let op de illustraties van Kitty Crowther. Een geweldige match.)
‘De weglopers’ is uit het Zweeds vertaald door Edward van de Vendel.
Geef me de juiste mindset: ‘Deze mevrouw had tot hiertoe geen leven, maar zometeen kent ze een nieuwe start.’ Of: ‘Die man had het tot hiertoe niet onder de zon. Zometeen zal hij inzien hoeveel mensen van hem houden.’ En dan registreert de camera zijn of haar verrassing. Nieuwe keuken, nieuwe tuin, nieuw leven. Het gebeurt wel eens dat ik me een paar seconden laat vangen.
Ik heb geen idee hoe het komt dat ik me tijdens het lezen van een boek helemaal inleef in het personage, maar anders reageer dan bij een slim opgebouwd makeover-programma. In een boek ga ik mee in wat een mens doet en denkt en voelt, maar vreemd genoeg raak ik haast nooit echt geëmotioneerd. Waarmee ik bedoel: dat je het kunt zien. Dat ik een zakdoek zoek, dus.
Ulf Stark heb ik een paar keer ontmoet, en we hadden die paar keer een fijn gesprek, maar we kwamen nooit heel ver, omdat we (denk ik) allebei verlegen waren of net op dat moment niet het goeie onderwerp vonden. Daar heb ik nu, sinds Ulfs overlijden in 2017, spijt van. Er was zoveel om over te praten.
In korte tijd heb ik een paar boeken van Ulf Stark her- en/of gelezen, en van die leeservaringen zal ik wel eens verslag uitbrengen, maar laat me met het meest dringende beginnen: je moet ‘De weglopers’ lezen.
Hoe een jongen zijn introverte vader een plaats geeft, juist door met zijn grofgebekte, zieke grootvader een tocht te ondernemen. Ulf Stark weet als geen ander hoe hij je via een jongetje zogenaamd vriendelijk kan binnenloodsen in het leven van een hele familie. Anders dan bij het format van de make-overprogramma’s komen de emoties niet los op het moment dat de camera zwenkt en de verrassing wordt onthuld.
Tijdens het lezen van ‘De weglopers’ gebeurde wat me al lang niet meer was overkomen. Ergens tussen de regels zat er ineens een snik die van diep kwam, en toen ik de regels herlas stond er niks emotionerends in. Stark doet niet aan tearjerken. Hij is een meester in het weergeven van emoties via schijnbaar eenvoudige dialogen en kleine, fijne zinnen, en alles wat je leest stapelt zich op tot je adem ineens stokt.
(Let op de illustraties van Kitty Crowther. Een geweldige match.)
‘De weglopers’ is uit het Zweeds vertaald door Edward van de Vendel.
October 3, 2021
Tā ir bērnu grāmatiņa ar ilustrācijām un patiesi apburošu, sirsnīgu stāstu. Ko dara bēguļi – bēgšus dodas gaitās, bēg. Zēns un vectēvs. Necik tālu gan viņi nemūk. Tas ir izbrauciens pie atmiņām, pie dabas, tās ir atvadu svinības, neizvairoties un neslīgstot tamdēļ tumsā. Tas ir stāsts par ģimeni, par atklātību, patiesām emocijām, cauri laika ritējumam. Vectēvs, kurš grasās "aizbēgt", lidot augstāk, vēlas vēlreiz palūkoties uz dzimtas mājām, apēst, taupīgi – pa karotītei, vecmammas vārīto zapti, ievilkt elpu, saņemties spēkus noticēt debesīm, lai tuvotos gaismai.
https://gramatfoto.blogspot.com/2021/...
https://gramatfoto.blogspot.com/2021/...
June 1, 2019
Grandpa hates being in hospital, and likes to vent his frustration on the staff and his family; however, his grandson loves him despite his grouchy nature. Together, they plan a daring escape and adventure -- to return to the island where he lived happily for many years with his now deceased wife. The grandson enlists the help of a local baker, who is also a strong character, masquerading as a nephew/uncle. Reminded me a bit of A Man Called Ove, partially for the Swedish author and setting and partially for the grumpy grandpa, but it is a far simpler story. The illustrations were simple, but an effective addition.
December 21, 2020
Fantastiska! Tieši tāda, lai uzjautrinātu un izklaidētu gan bērnus, gan pieaugušos, bet tajā pat laikā runātu par svarīgām un sensitīvām tēmām, uz kurām bieži pat mums pieaugušajiem nav viena skaidra atbilde.
Zviedrs Ulfs Starks ir ļoti prasmīgā veidā uzlicis uz papīra stāstu par tuvu cilvēku aiziešanu un prasmi atvadoties saprast, kas ir svarīgākais, ko mēs varam paņemt sev kā piemiņu-tās ir kopā pavadītais laiks.
Šī noteikti ir grāmata, kas lauž sirdis, bet tajā pašā laikā liek smaidīt no visas sirds un vietām pat iesmieties skaļi. Ļoti skaista un īpaša-viena no tām, par kurām saka-bērnu grāmata pieaugušajiem.
Zviedrs Ulfs Starks ir ļoti prasmīgā veidā uzlicis uz papīra stāstu par tuvu cilvēku aiziešanu un prasmi atvadoties saprast, kas ir svarīgākais, ko mēs varam paņemt sev kā piemiņu-tās ir kopā pavadītais laiks.
Šī noteikti ir grāmata, kas lauž sirdis, bet tajā pašā laikā liek smaidīt no visas sirds un vietām pat iesmieties skaļi. Ļoti skaista un īpaša-viena no tām, par kurām saka-bērnu grāmata pieaugušajiem.
April 9, 2021
šis bija ļoti brīnišķīgi.
man ļoti patīk grāmatas par vectēviem, kas ir īgni, bet patiesībā viss tikai tāpēc, ka sirds mazliet ieplīsusi. tādos brīžos ir labi, ka ir mazdēls, kas palīdz bēgt ..
man ļoti patīk grāmatas par vectēviem, kas ir īgni, bet patiesībā viss tikai tāpēc, ka sirds mazliet ieplīsusi. tādos brīžos ir labi, ka ir mazdēls, kas palīdz bēgt ..
February 18, 2019
This is an odd little book about how three generations deal with growing old. The boy, Gottfried Jr. likes his grandfather no matter if he swears and is grumpy or not. That is the way he has always known him, and that is what he is familiar with. His father, on the other hand, can't deal with his father swearing, and with him getting old and dying. He would rather ignore the problem completely.
So, the boy and his grandfather devise an elaborate plan to run away, just for the weekend. And the only clue that this is happening in Sweden is they run away to a country home in the archipelago.
There are some sweet moments, despite the grumpy grandfather, such as when Adam, not his real name, helps drive the get away van. I also enjoyed how the grandfather talked about creating jam, that when the grandmother created the jam, she put a little bit of herself in it.
It is both sad, and sweet, both cute, and cleaver. The family is real, especially the boy and his grandfather, and the story is totally plausible, though the parents are a bit clueless, as parents are in this sort of situation.
I would recommend this book as a great one for reading any time, but also as a way to talk about death and dying.
Thanks to Netgalley for making this book available for an honest review.
So, the boy and his grandfather devise an elaborate plan to run away, just for the weekend. And the only clue that this is happening in Sweden is they run away to a country home in the archipelago.
There are some sweet moments, despite the grumpy grandfather, such as when Adam, not his real name, helps drive the get away van. I also enjoyed how the grandfather talked about creating jam, that when the grandmother created the jam, she put a little bit of herself in it.
It is both sad, and sweet, both cute, and cleaver. The family is real, especially the boy and his grandfather, and the story is totally plausible, though the parents are a bit clueless, as parents are in this sort of situation.
I would recommend this book as a great one for reading any time, but also as a way to talk about death and dying.
Thanks to Netgalley for making this book available for an honest review.
May 20, 2019
This is a lovely children's book about a boy who helps his sick grandfather escape from the hospital for a day. The boy has a kind heart and wants to make his grandpa happy again. Recommended.
August 4, 2020
Як я люблю дитячі книжки про смерть! І Ульфа Старка люблю. І оці емоції, коли на одній сторінці регочеш, а на іншій плачеш. Любов любовна.
February 14, 2019
Bittersweet ~ Age-Appropriate ~ Gentle
tl:dr: Little boy deals with his grandfather's terminal illness.
This book is very sweet. It would be an ideal book for a young child faced with terminal illness. The text, in translation from Swedish, is strong. I knew it was a translation not because of the text, bravo translator, but because of the illustrations. They are really beautiful colored-pencil illustrations. But, the aesthetic of the rooms depicted, and the imaginary archipelago vacation spot, scream Scandinavia. Overall, a lovely little book, particularly as a read-along for famiilies dealing with loss.
I voluntarily read and reviewed an advanced copy of this book from NetGalley. All thoughts and opinions are my own.
tl:dr: Little boy deals with his grandfather's terminal illness.
This book is very sweet. It would be an ideal book for a young child faced with terminal illness. The text, in translation from Swedish, is strong. I knew it was a translation not because of the text, bravo translator, but because of the illustrations. They are really beautiful colored-pencil illustrations. But, the aesthetic of the rooms depicted, and the imaginary archipelago vacation spot, scream Scandinavia. Overall, a lovely little book, particularly as a read-along for famiilies dealing with loss.
I voluntarily read and reviewed an advanced copy of this book from NetGalley. All thoughts and opinions are my own.
December 23, 2020
Es teiktu, ka Ulfs Starks ir savā stilā-ļoti gaiši par smago, par nāvi un šķiršanos. Simpatizē skandināvu literatūrai raksturīgais vecā, burkšķošā vīra tēls. Simpatizē māka rakstīt tik ar mazām, sirsnīgām niansēm. Simpatizē siltais humors.
Tikai nevaru saprast, vai šī ir bērnu vai tomēr sentimentālu pieaugušo literatūra.
Tikai nevaru saprast, vai šī ir bērnu vai tomēr sentimentālu pieaugušo literatūra.
May 22, 2022
..nezinu, kāpēc, bet šāda veida vectēva-mazdēla stāsti man ļoti tīk. pat ja reizēm tie ir ļoti līdzīgā manierē uzrakstīti un pat scenārijs ir līdzīgs. lasot pat nezināju, ka šis ir tas pats rakstnieks, kas reiz jau tika uzrakstījis vienu vectēva stāstu.
June 9, 2021
Tik ļoti feins, saukšu to par stāstu, kas jāizlasa pieaugušajiem un būs ļoti interesants arī bērniem. Liek aizdomāties par pamatvērtībām. Ļoti sirsnīgi un aizķer kādu stīgu. Vectēva ar mazdēlu!
January 7, 2022
Cilvēki mēdz smiet – ja kāda priekšnesuma vai konkursa numura laikā uz skatuves uzlaiž bērnus vai mājdzīvniekus, uzvarētāja meklēšanu miera vējos var pārtraukt, jo tas ir tas brīdis, kad jau skatāties uz uzvarētāju. Man šķiet, šim sarakstam var pievienot arī vectēvus.
Ja to patīkamo kņudoņu pakrūtē, kuru iespējams saķert, lasot zviedru rakstnieka Ulfa Starka grāmatu «Bēguļi» pārvērstu elektriskajā lādiņā, es ar elektrību, domājams, spētu apgādāt veselu Rīgas guļamrajonu. Vai pusotru.
Plašāk: https://austra.lv/2022/01/07/ulfs-sta...
Ja to patīkamo kņudoņu pakrūtē, kuru iespējams saķert, lasot zviedru rakstnieka Ulfa Starka grāmatu «Bēguļi» pārvērstu elektriskajā lādiņā, es ar elektrību, domājams, spētu apgādāt veselu Rīgas guļamrajonu. Vai pusotru.
Plašāk: https://austra.lv/2022/01/07/ulfs-sta...
November 21, 2022
Гибрид «Мой дедушка был вишней» и «Вафельного сердца». Очень приятная книга, небольшая, но каждое слово на своем месте, смешная и трогательная. Хорошая озвучка на русском языке.
January 30, 2021
Nav spēka rakstīt, bet ticiet uz vārda, ka šī grāmata pelnījusi visas zvaigznes.
January 7, 2024
W związku z kłamstwem mam mieszane uczucia, ale niezależnie od tego powieść mi się podobała. A najlepsze jest w niej to, że czytelnik w zależności od wieku wyniesie z lektury coś odrobinę innego.
September 12, 2024
Dit boek heb ik samen met Lou gelezen. Elk een stukje luidop. Zij een stukje, ik beende bij. Het laatste hoofdstuk in stilte samen. Heel mooi boek over een opa die durft en een kleinzoon die leert durven.
Read
September 10, 2022#uitdeschoolbibliotheek
Heerlijk boek, zo liefdevol en warm, precies de juiste touch humor en met prachtige illustraties.
Voor een inkijkje: https://www.instagram.com/p/CF1wW0cgHgC/
Heerlijk boek, zo liefdevol en warm, precies de juiste touch humor en met prachtige illustraties.
'Je oma heeft de bessen geplukt, ze heeft ze gewassen en gekookt, ze heeft er precies genoeg suiker bij gedaan zodat de jam niet te zuur werd en ook niet te zoet, ze heeft hem geroerd en daarna in deze pot gegoten. Ze heeft er tijd aan besteed. En gedachten aan gewijd. Dus een deel van haar zit in die jam. Snap je?
'Misschien.'
Ik snapte het niet. Maar misschien snapte ik het toch.
Ik begreep in elk geval dat hij dacht dat oma op de een of andere manier in de vossenbessenjam zat.'
Voor een inkijkje: https://www.instagram.com/p/CF1wW0cgHgC/
August 22, 2019
This was sweet and sad. A grandson made his grandfather’s last days happy ones.
May 2, 2022
Kamēr es lūkojos izplatījumā, man ienāca prātā kāda doma: ja cilvēks var redzēt to, kas nepastāv, tad būtu jāpastāv kaut kam tādam, ko cilvēks nevar redzēt.
March 25, 2020
Dit is zo’n boek waarbij ik niet eens weet wat ik kan zeggen. Een boek wat raakt, wat zo bijzonder is en je eigenlijk helemaal voor jezelf wil houden. Aan de ene kant wil ik hier kantjes over volschrijven en aan de andere kant weet ik geen woord te verzinnen.
Maar toch wil ik iets zeggen, want De weglopers is verschrikkelijk mooi en ik wil dat jullie dit boek allemaal gaan lezen.
Dit is mijn eerste boek van Ulf Stark, een van de bekendste kinderboekenschrijvers uit Zweden. Na aanraden van twee medelezers en jeugdliteratuurliefhebbers haalde ik dit boek een aantal weken geleden uit de bibliotheek. Vanochtend was het eindelijk zover, en toen ik startte wist ik nog niet helemaal waarom dit zo’n aanrader was, maar een uurtje later wist ik het wel. Daar is ‘ie weer hoor, dat woord. Een pareltje, een boek wat vanaf nu een favoriet is en ik aan iedereen wil aanraden.
De Weglopers gaat over een kleinzoon en zijn opa, een kleinzoon die alles wil doen en een opa die nog maar één ding wil. Nog een keer naar zijn huisje, nog een keer de vossenbessenjam eten van zijn geliefde vrouw. En misschien ook nog wel weten hoe de hemel eruit ziet.
Het is enorm subtiel, simpele taal omlijst door de prachtige illustraties van Kitty Growther. Maar toch zegt het zo veel, een lach en een traan waren de hele tijd niet ver weg. Aan het eind voelde ik me gelukkig, het voelde alsof ik een complete roman had gelezen, een compleet pakket. Allemaal verstopt in dit kleine boekje.
“Ik snapte het niet. Maar misschien snapte ik het toch. Ik begreep in elk geval dat hij dacht dat oma op de een of andere manieren de vossenbessenjam zat.”
Maar toch wil ik iets zeggen, want De weglopers is verschrikkelijk mooi en ik wil dat jullie dit boek allemaal gaan lezen.
Dit is mijn eerste boek van Ulf Stark, een van de bekendste kinderboekenschrijvers uit Zweden. Na aanraden van twee medelezers en jeugdliteratuurliefhebbers haalde ik dit boek een aantal weken geleden uit de bibliotheek. Vanochtend was het eindelijk zover, en toen ik startte wist ik nog niet helemaal waarom dit zo’n aanrader was, maar een uurtje later wist ik het wel. Daar is ‘ie weer hoor, dat woord. Een pareltje, een boek wat vanaf nu een favoriet is en ik aan iedereen wil aanraden.
De Weglopers gaat over een kleinzoon en zijn opa, een kleinzoon die alles wil doen en een opa die nog maar één ding wil. Nog een keer naar zijn huisje, nog een keer de vossenbessenjam eten van zijn geliefde vrouw. En misschien ook nog wel weten hoe de hemel eruit ziet.
Het is enorm subtiel, simpele taal omlijst door de prachtige illustraties van Kitty Growther. Maar toch zegt het zo veel, een lach en een traan waren de hele tijd niet ver weg. Aan het eind voelde ik me gelukkig, het voelde alsof ik een complete roman had gelezen, een compleet pakket. Allemaal verstopt in dit kleine boekje.
“Ik snapte het niet. Maar misschien snapte ik het toch. Ik begreep in elk geval dat hij dacht dat oma op de een of andere manieren de vossenbessenjam zat.”
December 1, 2022
Любимый Ульф Старк. Самое утешительное и доброе чтение для самого темного времени года.
August 30, 2020
KJV 2020 - 2021 groep 3
February 13, 2020
I enjoyed this and believe that the target audience would too. I don't like the illustrations at all, and I think the translation was awkward in a couple of places, and I wanted to get to know the dad better. But overall it delighted me just as much as the blurb promised it would. If you're going to die anyway, shouldn't you be allowed to follow your dreams on your last days? I particularly liked the bits about swearing/trying not to swear.
September 7, 2020
обожнюю такі книги🧡
це на одній сторінці хочеться плакати, на іншій неможлива кількість любові, оці стосунки між хлопчиком і дідусем; про те як Ульф Старк пише дітям про смерть близьких, про почуття через брусничне варення
хочу і буду перечитувати, щоб пам’ятати хто ми всі насправді
це на одній сторінці хочеться плакати, на іншій неможлива кількість любові, оці стосунки між хлопчиком і дідусем; про те як Ульф Старк пише дітям про смерть близьких, про почуття через брусничне варення
хочу і буду перечитувати, щоб пам’ятати хто ми всі насправді
November 29, 2020
Vlag & Wimpel 2020
geïllustreerde kinderboeken
categorie Kinderboeken
geïllustreerde kinderboeken
categorie Kinderboeken
January 16, 2022
Ļoti patiess stāsts par cilvēka dzīves nogales dienām…saldā smeldze, kas caurvij visu stāstu, liek domāt un domāt, cik gan svarīgi ir būt patiesi cilvēcīgam. Grāmata, kas iegulstas sirdī un dvēselē.
February 26, 2022
Patiks visiem, kam sirdij tuva grāmata "Mans vectēvs bija ķiršu koks". Sirsnīga un saistoša visos vecumos.
July 3, 2023
Fantastisks stāsts. Lasījām kopā ar meitu.
Displaying 1 - 30 of 194 reviews