Vinte anos de poesía non son poucos. A herba de namorar condensa en cincuenta poemas a produción de María do Cebreiro dende a aparición de o estadio do espello en 1998 ata o recente Soños. Arquivos. Cartas (2018).
Neste volume —onde tamén atopamos poemas inéditos— acompañamos o caudal e os meandros dunha das voces máis singulares e recoñecidas da poesía do novo século.
A herba de namorar é un libro vello e novo ao mesmo tempo, un libro resultado de antologar, en palabras da autora, “aqueles poemas que salvaría se só puidese escoller eses”.
María do Cebreiro (Santiago de Compostela, 1976) é poeta e profesora de Teoría da Literatura e Literatura Comparada na Universidade de Santiago de Compostela. É autora de ensaios, antoloxías e de máis dunha ducia de poemarios entre os que destaca a triloxía composta por Os inocentes (2014), O deserto (2015, Premio da Crítica Española e Premio da Crítica de Galicia), e A lentitude (2017).
Avanzando nas múltiples lecturas deste poemario poliédrico, atopo referencias á memoria e a unha necesidade da autora por reivindicar os recordos e os momentos vividos, moi en consonancia coa sensación de soidade. A poesía eríxese como unha indagación sobre o mundo que habitamos e as nosas preocupacións, por iso creo que nestes versos nos podemos atopar todas as persoas.