พันสารท เล่ม 3

千秋 #3

by Meng Xi Shi, เมิ่งซีสือ, Bou Ptrn (Translator)

Genres: Yaoi, Boys Love, Drama

352 pages, Paperback

Published November 1, 2019

About the author

Associated Names:
* Meng Xi Shi (English)
* 梦溪石 (Chinese)
* เมิ่งซีสือ (Thai)

Reviews

[Dilushani Jayalath · Rating 4 out of 5]

We’re nearing the end of this great novel and I’m part excited and saddened. Shen Qiao has reached beyond his original levels and now reaching grandmaster level. I am happy to see how the good has survived no matter what but saddened that this story might be ending. Now let me go dive into the fourth and final novel of the series.

[Ning · Rating 4 out of 5]

พระเอกเริ่มตกหลุมรักละ ทีนี้ก็เริ่มทุ่มเท
แต่โทนเรื่องก็ยังไปเน้นยุทธภพ ราชสำนัก มากกว่าจะเลิฟไลน์

ซึ่งก็ยังคงอ่านได้เพลิน ๆ จะไม่เพลิน ก็ตรงชื่อคนเยอะมากกกกก
อ่านแล้วก็เหนื่อยหน่อย ๆ

[Kamons · Rating 4 out of 5]

ล3 น339 "...หลายสิบปีที่ผ่านมา มีเพียงเสิ่นเฉียวผู้เดียวที่เป็นข้อยกเว้น และจะมีแค่เสิ่นเฉียวเท่านั้น"

สองเล่มแรกเราจะได้อ่านเรื่องราวผจญภัยของเสิ่นเฉียว จากจุดสูงสุดสู่ต่ำสุด จากนักพรตผู้พักอยู่จุดสูงอันเงียบสงบเข้าเรียนรู้โลกภายนอก ถูกหักหลัง ถูกทำร้ายและได้รับน้ำใจตอบแทน เล่มสามจะได้เห็นความรู้สึกของลุงเยี่ยนที่เปิดเผยทีละนิด และการต่อสู้ในราชสำนักที่แอบบงงๆ บ้างเพราะคยเยอะเหลือเกิน

[Nattapan · Rating 4 out of 5]

An​ unputdownable​ one.​

This​ story​ surely​ proves​ that​ "Good people bring out the good in other people.” (Anonymous).

[orangejasmine · Rating 4 out of 5]

เล่มนี้อ่านแล้วเบาหวานเหมือนจะขึ้นตา ส่วนตัวรู้สึกเหมือนอ.เมิ่งซีสือเขียนฉากหวานชดเชยเรื่องรัชศกฯ ฮ่าๆๆๆ แต่ก็ไม่ได้หวือหวาอะไรขนาดนั้นนะคะ ลักกอด ลักหอม ขโมยจูบ ตามประสาตาลุงเยี่ยนที่ตอนนี้หลงน้องหัวปักหัวปำนั่นแหลค่ะ

หลังจากเล่มสองปิดท้ายด้วยตาลุงเยี่ยนธาตุไฟเข้าแทรกจนเป็นโรคหลายบุคลิกชวนให้น้องอาเฉียวของเราปวดหัวไปหมด เล่มนี้วิบากกรรมก็ยังไม่หมดเพียงเท่านั้นค่ะ ไหนจะโดนอิเฉินกงมาหลอกใช้ ไหนจะโดนพวกเหอฮวนมาตามล่าจับตัวไปให้ซางอิงสิ่งเอาคืนอีก แล้วยังต้องกระเตงตัวภาระอย่างตาลุงเยี่ยนไปๆ มาๆ อีก ใครจะเหนื่อยเท่าน้องอาเฉียว แบกทั้งเรื่องไม่มีอีกแล้ว

เนื้อเรื่องหลักๆ คือพาร์ตไปตามหาของในถ้ำใต้ทะเลทรายนำโดยยัยเฉินกง กับเรื่องการเมืองวังหลวงที่น้องอาเฉียวของเราเข้าไปมีเอี่ยวแบบตกกระไดพลอยโจนอีกแล้ว

แต่ๆ เราก็ได้เห็นความรู้สึกม้อบแม้บๆ ของตาลุงกับยัยน้องด้วยแหละค่ะในเล่มนี้ ตอนที่ตาลุงยอมเสี่ยงตายแล้วซ่อนน้องไว้ก็คือน้องใจกระตุกไปแล้ว ส่วนตาลุงนี่ม้อบแม้บนำน้องไปแล้ว แน่ใจเร็วมาก แต่เราก็ยังโมโหนางอยู่ดีนะ ตอนที่ไปตะลุยถ้ำทะเลทรายน่ะ สงสัยในความรู้สึกจริงๆ ณ ตอนนั้นของตาลุงนิดหน่อย ว่าถ้าเริ่มอิ๊อ๊ะกับน้องแล้ว ทำไมตอนแรกถึงตัดสินใจทิ้งน้องไปแบบนั้น แล้วปล่อยให้เซี่ยหลิงที่เป็นอีกบุคลิกหนึ่งกลับมาช่วยน้องแทน คือกลับกันถ้าให้เป็นตาลุงสำนึกได้เอง ว่าที่ผ่านมาน้องลำบากช่วยตัวเองขนาดไหนแล้วตัดสินใจทิ้งน้องไม่ลงแล้วกลับมาช่วยน้อง เราจะซาบซึ้งกับตาลุงมากกว่านี้ จะดีก็ดีไม่สุดจริงๆ เราน่ะ แต่ทั้งหมดทั้งมวลเหตุการณ์นี้เกิดก่อนตอนที่ช่วยชีวิตน้องที่วัดร้างก็แบบ อะ ยอมหลับตาข้างหนึ่ง จะยอมยกๆ ลูกให้ก็ได้

ในเล่มนี้เราจะได้เห็นพัฒนาการถึงขีดสุดของน้องอาเฉียวทั้งในเรื่องวรยุทธและการมองคนมองโลกด้วยค่ะ รวมๆ คือตอนนี้น้องไม่ไร้เดียงสาเหมือนตอนแรกๆ แล้ว เริ่มมีตอบโต้ทางคำพูดบ้างแล้ว แต่ว่ายังไงน้องก็ยังไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมตาลุงอยู่ดีนะคะ เป็นคนเดียวที่น้องแพ้ทางจริงๆ ค่ะ

[yada · Rating 5 out of 5]

จากที่อ่านมาสามเล่ม รู้สึกว่าเล่มสามสนุกสุด ๆ (ยังไม่รวมเล่มสี่) แต่สนุกจนไม่อยากวาง หลากหลายอารมณ์ หลายเรื่องราวมาก ทั้งแย่งชิงบัลลังก์ ทั้งการผจญภัยของอาเฉียว ทั้งงานประลองกระบี่ที่ค่อนข้างเซอร์ไพร์สมาก เล่มนี้อาเฉียวสู้คนสนุกมาก ไม่ยอมคนแล้ว ยิ่งพาร์ทที่จะออกจากฉางอัน คือที่สุด บรรยายฉากต่อสู้ให้อาเฉียวเท่มากจริง ๆ แต่ส่วนมากคนในยุทธภพออกแนวเหมือนพวกละครคุณธรรม คิดว่าคนนี้ดูท่าทางงั้น ๆ เลยดูถูก เหยียดหยามเขา แต่พอรู้ว่าเป็นอดีตเจ้าสำนักเสวียนตูเสิ่นเฉียวก็ท่าทีเปลี่ยนแทบไม่ทัน อาเฉียวของพวกเราเก่งมากจริง ๆ ไม่ใช่คนที่จะให้ใครมาดูถูกได้

ส่วนของเลิฟไลน์ก็ดี แต่คนอ่านก็เข็ดเหมือนอาเฉียวซะแล้ว กลัวว่าพอไว้ใจ พ่อตัวร้ายที่ได้บทพระเอกเขาจะทำอะไรเหนือความคาดหมายอีก แต่ก็ทำจริง แต่เป็นในทางที่ดีนะ อย่างเป็นตัวล่อนั่นนี่ ช่วยปกป้อง ตัวเองไม่อยู่ก็ส่งศิษย์มาคุ้มกัน แต่นั่นแหละอาเฉียวยังบอกว่าเข็ด ทำดีแค่ไหนก็ยังซื้อใจอาเฉียวไม่ได้ เพราะทำตัวเองล้วน ๆ 555555555 อาเฉียวยังบอกว่า “ระหว่างพวกเราอย่างมากก็เป็นเพียงเวรกรรม” ฮามาก

มีประโยคในเล่มนี้ที่ชอบคือ หน้า 101
“ในโลกมนุษย์หยัดยืนเริ่มที่ตัวเอง จากนั้นเป็นสิ่งอื่น ใช้ตนเองประเมินผู้อื่น ใช้ตนเองประเมินสรรพสิ่ง หากตนเองไร้สุข ฟ้าดินไร้สุข หากตนเองไร้โศก ฟ้าดินไร้โศก” ไม่รู้ว่าตีความถูกไหม แต่คิดว่ามันถูกต้องมาก เราเอาตัวเองเป็นที่ตั้งเสมอ พอเราทุกข์ทุกอย่างรอบตัวเรามันก็ทุกข์เพราะใจเราทุกข์ แต่ถ้าเราเป็นสุขไม่ว่ามองไปทางไหนก็มีความสุข

[B. Sutthida · Rating 5 out of 5]

ยังคงต้องบรรยายด้วยคำว่า "สนุกจนวางไม่ลง" ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเมือง ยุทธภพ หรือความสัมพันธ์ของประมุขเยี่ยนและนักพรตเสิ่น เรารู้สึกว่านักเขียนบรรยายออกมาได้กลมกลืนมาก พล็อตจริงจัง แต่ก็มีมุมตลก


ในขณะที่สถานการณ์บ้านเมืองแคว้นโจวเริ่มง่อนแง่น สถานะความสัมพันธ์ของประมุขเยี่ยนกับนักพรตเสิ่นกลับค่อยๆ เปลี่ยนแปลงทีละน้อย แม้แต่ชื่อเสียงก็เปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีขึ้น

ยุทธภพและการเมืองเกี่ยวพันธ์กันจนแยกไม่ออก เมื่อขั้วอำนาจในยุทธภพเปลี่ยนแปลง ก็ส่งผลถึงการเมืองทั้งภายในและภายนอกประเทศอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ประมุขเยี่ยนต้องหาตัวแทนทางการเมืองคนใหม่ที่จะลงสนามชิงแผ่นดิน ส่วนนักพรตเสิ่นที่เดิมเคยละทางโลกก็เริ่มเข้าสู่โลกการเมืองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ในเล่มนี้เราประทับใจฉากที่มีคนออกมาพยายามปกป้องชีวิตนักพรตเสิ่นมาก เ��มือนความดีที่เขาเพียรทำมากลับมาตอบสนองแล้ว บารมีที่มีก็เกิดจากสองมือของเขาสร้างขึ้นมาเอง ไม่ได้เกิดจาก "เขาเสวียนตู" ที่ละทิ้งเขา

ส่วนประมุขเยี่ยนก็กำลังได้รับผลกรรมที่เคยทรยศความเชื่อใจของคนงาม ตอนนี้ทั้งทำดีทั้งสารภาพความในใจ คนงามก็ไม่เชื่อว่าจริงใจแล้ว😂

เล่มต่อไปจะเป็นเล่มจบแล้ว เราคาดหวังว่าอันดับในยุทธภพจะมีการเปลี่ยนแปลง และคาดหวังลึกๆ ว่าจะมีศึกชิงที่ 1 ในยุทธภพระหว่างหูลู่กูกับประมุขเหยี่ยน/นักพรตเสิ่น ส่วนเรื่องทางเขาเสวียนตูก็เงียบหายไปเลย อยากให้นักพรตเสิ่นกลับไปจัดการกับอวี้ไอ่สักที

[Uminaka16 · Rating 5 out of 5]

รีวิวรวมที่เล่ม 4 ค่ะ

[Cherry Sawanya Munkongsujarit · Rating 5 out of 5]

เล่ม 3 พิมพ์ครั้งที่ 1 : พฤศจิกายน 2562
โปรยปกหลังเล่ม 3 :
แม้ ‘เยี่ยนอู๋ซือ’ จะถอยห่างจากความตายมาได้แล้ว
แต่ร่างกายยังคงบอบช้ำ ซ้ำบุคลิกที่ควรมีเพียงหนึ่งก็กลับมีมากกว่านั้น
‘เสิ่นเฉียว’ จึงตั้งใจว่าจะพาเยี่ยนอู๋ซือกลับนิกายฮ่วนเยวี่ยเสียก่อน
ทว่าระหว่างเดินทางพวกเขาดันเผชิญหน้ากับศิษย์นิกายเหอฮวน
ที่หมายจับตัวเสิ่นเฉียวกลับไปให้ ‘ซางอิ่งสิง’ ล้างแค้นอย่างโหดเหี้ยม
น่าประหลาดที่คนเห็นแก่ตัวอย่างเยี่ยนอู๋ซือกลับห่วงใยเสิ่นเฉียวมากกว่าชีวิตตนเอง
เขาจี้จุดคนงาม ซ่อนตัวไว้ในผนังหินแล้วเผชิญหน้ากับศัตรูตามลำพัง
ทั้งที่เสิ่นเฉียวควรจะยินดีที่ประมุขแสนเย็นชาผู้นี้รู้จักคิดถึงผู้อื่นบ้างแล้ว
แต่ขณะที่ทำได้แค่นั่งนิ่งในผนังหิน ในใจเสิ่นเฉียวกลับรวดร้าวอย่างประหลาด
คล้ายกับกำลังหวาดหวั่นว่าจะต้องสูญเสียสิ่งสำคัญบางอย่างไปตลอดกาล

คำนำสำนักพิมพ์เล่ม 3 :
"เสิ่นเฉียว" ก็ยังคงผกผันขึ้นลงไม่หยุดเช่นเคย มีเส้นทางมากมายที่เขาต้องตัดสินใจว่าจะเลือกทางใดทางหนึ่งในนั้นคือการยื่นมือช่วยเหลือ "เยี่ยนอู๋ซือ" ทั้งที่อีกฝ่ายเคยหักหลังอย่างเลือดเย็นหลายคนคงตั้งคำถามว่าทำไมเสิ่นเฉียวถึงยังยอมช่วยคนคนนี้ ในใจไม่มีความรู้สึกเคียดแค้นต่อเยี่ยนอู๋ซือบ้างเลยหรือ นั่นคงเป็นเพราะพื้นฐานจิตใจของเสิ่นเฉียวมีความเมตตามากเกินกว่าที่จะนิ่งดูดายปล่อยให้ชีวิตคนคนหนึ่งดับสิ้นไปได้ และจนถึงตอนนี้เขาก็ยังคงยึดถือคติเดิม นั่นคือทำความดีเพื่อความสบายใจของตนเอง ส่วนจะได้รับการตอบแทนหรือไม่ นั่นไม่ใช่เรื่องที่เขาสนใจ แน่นอนว่าการคิดแก้แค้นทั้งหลายย่อมไม่อยู่ในเสี้ยวความคิดแม้สักนิดเช่นกัน
สำนักพิมพ์เอเวอร์วาย

เล่ม 3 :
เสิ่นเฉียวกับเยี่ยนอู๋ซือเดินทางกลับมาถึงราชอาณาจักรถู่อวี้หุนแล้ว และยังให้เยี่ยนอู๋ซือปลอมตัวใส่ชุดผู้หญิงอีกด้วยจะได้ใส่หมวกคลุมหน้าได้ ช่วงนี้ทั้งสองอยู่ด้วยกันนี่ทั้งน่ารัก ทั้งฮา เยี่ยนอู๋ซือที่เสิ่นเฉียวชอบที่สุดคือตอนที่เป็นเซี่ยหลิง เรียกพี่ชายใจดี แต่เวลาที่เยี่ยนอู๋ซือตัวจริงออกมาก็มากขึ้นเรื่อยๆ ช่วงเวลาที่จะรักษาช่องโหว่ของจิตมารเพียงแค่ช้าหรือเร็วเท่านั้น เสิ่นเฉียวปรึกษาเยี่ยนอู๋ซือว่าจะเดินทางไปที่ไหนก่อนไปฉางอันเลยหรือไม่ เยี่ยนอู๋ซือให้ไปที่เว่ยโจว
หลวงจีนเสวี่ยถิงยังสามารถตามรอยมาถึงเว่ยโจวได้อีก เสิ่นเฉียวก็สามารถพาเยี่ยนอู๋ซือหนีมาได้ แม้จะโดนทำร้ายบาดเจ็บแต่เยี่ยนอู๋ซือก็เอาชงหรงหยกให้กิน ทั้งสองอยู่ด้วยกันสนิทกันมาก เสิ่นเฉียวฝันเห็นอาจารย์ และยังละเมอเรียกเซี่ยหลิงทำเอาเยี่ยนอู๋ซือออกจะหึงตัวเองเลยรังแกคนงามซะเลย ทั้งสองสนิทกันจริงๆ เยี่ยนอู๋ซือชอบหยอก ชอบแกล้งเสิ่นเฉียว และเวลาพูดก็เถียงสู้ไม่ได้ จบกันโดนรังแกตลอด
ตอนนี้เดินทางถึงอำเภอถงกู่ยังเจอคนของนิกายเหอฮวนอีก เยี่ยนอู๋ซือโดนล้อมสามต่อหนึ่ง เพราะชอบออกมาข้างนอก ส่วนเสิ่นเฉียวชอบอยู่ในโรงเตี๊ยม แต่พอถึงยามคับขันเสิ่นเฉียวก็มาสู้จนสามารถพาเยี่ยนอู๋ซือหนีออกมาได้ก่อนที่จะมีผู้มาช่วยอีกสองคนหนึ่งในนั้นคือซางอิ่งสิง เสิ่นเฉียวใช้วิชาตัวเบาหนีจะหมดแรง เยี่ยนอู๋ซือก็ออกอุบายบอกว่ามีวิธี สุดท้ายเอาเสิ่นเฉียวไปซ่อนตัวเองออกไปล่อซางอิ่งสิงและยังกว่าคำสั่งเสียเอาไว้ว่าต้องไปไหนทำยังไงต่อไปอีกบ้าง เรื่องนี้ทำเอาเสิ่นเฉียวเสียใจที่ถูกทิ้งทีเดียว และระหว่างที่ถูกซ่อนตัวเสิ่นเฉียวก็สามารถบรรลุอีกขั้นเข้าใจเนื้อหาของคัมภีร์สุริยันที่ก่อนหน้านี้ไม่เข้าใจ ทำให้เปิดลมปราณทั่วร่างได้ ความสามารถเพิ่มขึ้นมาอีก ตอนที่เซียวเซ่อ ไป๋หรง เหยียนโซ่วและเป่าอวิ๋นมาถึง เสิ่นเฉียวก็สามารถทะลวงจุด ชีพจรขยายกว้างคราวนี้ก็มุ่งเน้นโจมตีเหยียนโซ่ว จนสามารถตัดแขนขวาของเหยียนโซ่วได้ ก่อนที่จะหนีไป ส่วนไป๋หรงก็หลอกให้เสิ่นเฉียวไปหาเยี่ยนอู๋ซือผิดทาง สุดทางก็ต้องเดินทางมาฉางอันตามแผนการ
ฉางอันเปลี่ยนแปลงไปเพราะไม่มีอวี่เหวินยงแล้ว ตอนนี้เสิ่นเฉียวจะหาเปียนเหยียนเหมยก็หาไม่เจอกลับพบโต้วเหยียนที่แอบในจวนเปียน และเสิ่นเฉียวได้พาไปส่งที่จวนสกุลซูทำให้ได้พบกับอวี่เหวินเซี่ยนที่เยี่ยนอู๋ซือคิดจะสนับสนุนแทนอวี่เหวินยง โต้วเหยียนบอกเรื่องราวที่พบเห็นมา ระหว่างนั้นคนของอวี่เหวินเซี่ยนยังพาอวี่เหวินซ่งมา ทำให้อวี่เหวินอวินรู้ความเคลื่อนไหวผู้มาล้อมจับก็คือคนคุ้นเคยของเสิ่นเฉียวอีกแล้ว มู่หยงชิ่น คราวนี้เฉินกงก็เปลี่ยนนายใหม่เพราะกระบี่ไท่อา
เสิ่นเฉียวปกป้องเด็กทั้งสองออกนอกเมืองซึ่งยังมียอดฝีมือมาล้อมจับอีกสามคนคือเหยียนโซ่ว เป่าอวิ๋นกับเฉินกง สุดท้ายเสิ่นเฉียวก็กำจัดเหยียนโซ่วและเป่าอวิ๋น สองผู้อาวุโสนิกายเหอฮวนได้ เมื่อออกนอกเมืองโต้วเหยียนได้พบบิดา ส่วนอวี่เหวินซ่งเสิ่นเฉียวจะพาไปนิกายปี้สยาแห่งเขาไท่ซาน
เสิ่นเฉียวพาอวี่เหวินซ่งเดินทางอ้อม เพื่อให้เด็กน้อยผ่อนคลายจิตใจและยังคิดรับเป็นศิษย์จะไปทำพิธีการอาจารย์กันที่นิกายปี้สยา ระหว่างทางเมื่อเดินทางถึงเขตหรู่หนานมีงานวันเกิดของหวงซีเต้า เชี่ยวชาญการดนตรี อวี่เหวินซ่งอยากฟังพิณจึงขอไปฟัง ทำให้เสิ่นเฉียวได้พบกวงหลิงส่านที่อยู่กับเยี่ยนอู๋ซือพอดี เยี่ยนอู๋ซือกับทำเหมือนจำเสิ่นเฉียวไม่ได้ เสิ่นเฉียวนึกว่าเยี่ยนอู๋ซือความจำเสื่อมอีกแล้วเป็นห่วงอย่างมาก ที่ไหนได้ตกดึก เยี่ยนอู๋ซือมาหาเสิ่นเฉียวแสดงความเป็นห่วงจนเยี่ยนอู๋ซือเริ่มคิดได้ว่าโลกนี้มีเสิ่นเฉียวคนเดียวที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ตอนนี้ยอมรับตัวตนเซี่ยหลิงที่พอนึกก็รู้สึกทำให้ตัวเองขายหน้าแล้ว ในที่สุดก็รู้ว่าชอบอาเฉียวแล้วสินะ ประมุขเยี่ยน เยี่ยนอู๋ซือพาเสิ่นเฉียวไปดูเรื่องสนุกก็คือรองประมุขพรรคลิ่วเหอสมคบกับบุตรคนรองของหวงซีเต้า แล้วบอกว่าพวกนี้จะทำอะไรกันตอนนี้เยี่ยนอู๋ซือจะรอดูเรื่องสนุกที่จะเกิดขึ้น
ทั้งสามเดินทางไปนิกายปี้สยาด้วยกัน เยี่ยนอู๋ซือสนิทกับเสิ่นเฉียวมาก แม้จะคอยแกล้งแต่เพราะชอบมองสีหน้าต่างๆของเสิ่นเฉียวที่���ิดว่าน่ารักไปหมด ทั้งเรียกอาเฉียวของเราตลอด จนกระทั่งหลี่ชิงอวี๋ศิษย์อารามฉุนหยางมาพบจ้าวฉืออิ๋งประมุขเจ้าสำนักเพื่อบอกข่าวงานชุมนุมประลองกระบี่ที่มีตำหนักหลิวหลีเป็นผู้จัดอันดับ เพราะศิษย์นิกายปี้สยาเหลือน้อยจ้าวฉืออิ๋งจึงคิดใช้งานนี้เพื่อหาศิษย์รุ่นใหม่ และขอให้เสิ่นเฉียวเดินทางไปด้วย
เรื่องราวภายนอก สำนักพุทธและนิกายเหอฮวนแบ่งกันครองอ��นาจจนทำให้พรรคเล็กพรรคน้อยโดนกลืนกิน อารามฉุนหยางคิดใช้งานนี้รวบรวมคนเพื่อต่อต้านกับนิกายเหอฮวน เมื่อเดินทางไปถึงระหว่างการประลองหยวนซิ่วซิ่วประมุขนิกายเหอฮวนก็มาเพื่อจะได้กำจัดกลุ่มที่จะมาเป็นพันธมิตร ตอนนี้จึงเกิดการต่อสู้ของผู้มีฝีมือกันอย่างแท้จริงหลี่ชิงอวี๋ประลองชนะเซียวเซ่อทำให้ของประลองกับหยวนซิ่วซิ่วแต่หยวนซิ่วซิ่วปฏิเสธ เวลานั้นจางอิ่งสิงก็ตามมาทำให้เกิดการประลองกับอี้ปี้เฉิน ส่วนหยวนซิ่วซิ่วมาขอประลองกับเสิ่นเฉียว ทั้งสองสู้กันจนไปถึงใต้หุบเขาหยวนซิ่วซิ่วพยายามถ่วงเวลาเสิ่นเฉียวทำให้คิดว่าไม่ได้การณ์ เมื่อกลับขึ้นเขาจึงเห็นว่าหูลู่กูมาถึง แปลว่าตลอดมาหูลู่กูแกล้งตายมาตลอดตามการคาดการณ์ของเยี่ยนอู๋ซือ อี้ปี้เฉินต่อสู้จนได้รับบาดเจ็บภายใน จนเมื่อหูลู่กูเห็นเสิ่นเฉียวและรู้ว่าเป็นคนฆ่าคุนเสียและเป็นศิษย์ของฉีเฟิ่งเก๋อจึงต่อสู้ด้วย เสิ่นเฉียวทุ่มความสามารถจนได้รับบาดเจ็บ หูลู่กูยังคิดกำจัดเสิ่นเฉียว จากการที่ช่วยคนมาตลอดทำให้เห็นว่ามีคนปกป้องมากมาย แต่สุดท้ายคนที่มาช่วยเสิ่นเฉียวจริงๆคือเยี่ยนอู๋ซือที่พาเสิ่นเฉียวหนีไป
เยี่ยนอู๋ซือดูแลเสิ่นเฉียว และยังสารภาพว่าชอบเสิ่นเฉียวมีเพียงเสิ่นเฉียวคนเดียวที่ตัวเองใส่ใจ แต่เสิ่นเฉียวไม่ไว้ใจเยี่ยนอู๋ซือแล้วเพราะตอนนั้นตัวเองมอบความเป็นสหายให้แต่กลับได้การทรยศเป็นการตอบแทน ตอนนี้คือกรรมตามสนอง ขุดหลุมฝังตัวเอง แต่เยี่ยนอู๋ซือหรือจะยอมแพ้ คนที่ตัวเองชอบยังไงก็ต้องได้มา
และตอนนี้ก็ได้รับจดหมายขอความช่วยเหลือจากเปียนเหยียนเหมย ที่ช่วยส่งมาจากผู่ลิ่วหรูเจียน ที่ตอนนี้เยี่ยนอู๋ซือคิดจะสนับสนุนต่อจากอวี่เหวินเซี่ยน ขอให้ช่วยเหลือจากฉางอัน

หลังอ่านเล่ม3 :
เล่มนี้เยี่ยนอู๋ซือในที่สุดก็คิดได้ว่ายังไงเสิ่นเฉียวก็ดีที่สุด อะไรก็อาเฉียวของข้า อย่างนู้น อย่างนี้แถมมองว่าทำอะไรก็น่ารัก ชอบแกล้งอีกต่างหาก เสิ่นเฉียวนี่ยังคิดไม่ออกเลยนะว่าประมุขเยี่ยนเปลี่ยนไปแล้ว น่ารักมากเลยค่ะ เนื้อเรื่องดำเนินไปได้ดี ตอนนี้ก็เริ่มเห็นแล้วว่าใครจะเป็นอันดับหนึ่งในใต้หล้า กับช่วงเวลากลียุคที่กำลังแบ่งฝักแบ่งฝ่าย แบ่งกำลังแบ่งพรรคพวกก็กำลังจะได้ข้อสรุป มาตามลุ้นว่าในกลียุคจะจบลงอย่างไร เสิ่นเฉียวจะทำอย่างไรต่อไป และเยี่ยนอู๋ซือจะหลอกล่ออาเฉียวให้ติดบ่วงของตัวเองได้ยังไง มาลุ้นต่อในเล่มจบเลยค่ะ

[Rada Chalapipat · Rating 4 out of 5]

เล่มสองมีคีย์หลักคือ #ประมุขเยี่ยน จับนายเอกไปส่งให้รองประมุขพรรคเหอฮวนเพื่อกดดันให้ #เสิ่นเฉียว เผยด้านมืดออกมาจนทำให้นายเอกได้เข้าถึงใจกระบี่และการฟื้นฟูร่างกายรวมถึงวิชาได้ก้าวหน้าขึ้นด้วยเคล็ดวิชาคัมภีน์สุริยัน ช่วงกลางเรื่องนายเอกเป็นหนี้บุญคุณและผู้มีพระคุณของนิกายปี้สยา ท้ายเรื่องนาบเอกช่วยพระเอกจากการถูกห้าพรรคใหญ่สังหารและพาไปรักษาตัวนอกด่านจนได้เคล็ดคัมภีร์สุริยันที่ช่วยฟื้นตัวและแก้ไขจุดอ่อนวิชามารของพระเอก

เล่มนี้ประมุขเยี่ยนที่มีหลายบุคลิกค่อยๆกลับมายึดร่างเดิม เซี่ยหลิงภาคดีที่นายเอกชอบที่สุดค่อยๆหายไป เซี่ยหลิงตอนซึนจะกินน้ำตาลปั้นรูปอาเฉียวคือน่ารักมากแม้แต่ประมุขเยี่ยนยังหึงตัวเองที่นายเอกง้อยากง้อเย็น เล่มนี้พระเอกอ้อยแบบเททุกหน้าตักทั้งในที่ลับและในที่สาธารณะ แอบลวนลามกินเต้าหู้ได้ทั้งตอนหลับรึตอนตื่น ยิ่งช่วงท้ายที่นายเอกกลับมาสร้างชื่อเสียงด้วยวรยุทธ์ที่เก่งกว่าเดิมจนคนนับถือว่าเป็นปรมาจารย์ผู้ทรงคุณธรรมพระเอกก็ยังจีบออกสื่อจนทุกคนตาค้างไปตามๆกัน

ในส่วนของความดราม่าไม่น้อยหน้าไปกว่าเล่มก่อน เล่มนี้ฮ่องเต้แคว้นโจวที่เคยหนุนหลังพนะเอกถูกลอบสังหาร เกิดการตามฆ่าตระกูลที่เกี่ยวข้องจนนายเอกยื่นมือช่วยเหลือหลานชายอดีตฮ่องเต้วัย 12ปีให้นอดจากการถูกฆ่าล้างตระกูล ฉากต่อกรพรรคเหอฮวนที่หนุนหลังราชวงศ์แทนพรรคมารของพระเอกและการช่วยเหลือของขุนนางตงฉินที่นายเอกเข้าไปช่วยทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเองซ้ำยังบาดเจ็บอยู่นั้น ช่วยเสริมความดีงามของเสิ่ยเฉียวที่ไม่ไร้เดียงสาอย่างเดิมแต่ไม่ปล่อยให้ความแค้นและการถูกทรยศหักหลังทำให้มโนธรรมในใจตัวเองแย่ลง ชอบตอนนายเอกสอนแนวคิดนี้ให้ลูกศิษย์มากที่สุด จุดนี้เองก็คงทำให้นายเอกเป็นคนสำคัญของพระเอกรึแม้แต่สาวพรรคมารระดับแถวหน้าที่ถูกโลกประนามแต่ยังคงได้รับความนับถือจากนายเอก เป็นทัศนคติที่น่าชื่นชมของนักเขียนที่ชี้ให้เห็นจุดขาวในผืนผ้าสีดำไม่ยึดอคติมองอะไรเพียงด้านเดียว

การแปลมีบางช่วงที่เข้าใจยากอยู่บ้างแต่ต้องยอมรับว่าต้นฉบับคงใช้สำนวนภาษาลึกซึ้งในการบรรยายสิ่งที่เป็นนามธรรมและแนวคิดแบบเต๋า ครึ่งเล่มหลังสนุกกว่าช่วงแรกตั้งแต่จีบกันมากขึ้นและเปิดโผตัวละครใหม่จากการจัดงานประลองยุทธ์เพื่อจัดอันดับบอดฝีมือที่ครั้งล่าสุดอาจารบ์ของนายเอกเคยได้อันดับหนึ่งเมื่อสิบปีก่อน ครั้งนี้คู่ท้าชิงเค้ากลับมาพร้อมการก่อกวนของพรรคเหอฮวนที่นายเอกถูกดึงเข้าไปร่วมวงเช่นเคย

[Sarah Lopes · Rating 3 out of 5]

THOUSAND AUTUMNS/QIAN QIU novel
[Briga entre ideais; um mto puro, o outro nao acredita em bondade pura; "filosófica"]

Livro 1: 3,3 (3,5 e 3 ☆)
Livro 2: 3,6 (3,5 e 3 ☆)
Livro 3: 3,7 (3,5 e 3 ☆)
Livro 4: 4,5 (4,5 e 4 ☆)

• 19/07/21: Introdução + Cap 1 a 18
• 20/07/21: Cap 19 a 36
• 21/07/21: Cap 37 a 59
• 22/07/21: Cap 60 a 85
• 23/07/21: Cap 86 a 117
• 24/07/21: Cap 118 a 121
~ a partir daqui: acompanhando o lançamento dos capítulos que estão sendo traduzidos ~
• 26/07/21: Cap 122 e 123
• 27/07/21: Cap 124 ❤
• 28/07/21: Cap 125
• 29/07/21: Cap 126
• 03/08/21: Cap 127 e 128
• 05/08/21: Extra 1
• 07/08/21: Extra 2
• 08/08/21: Extra 3
• 10/08/21: Extra 4
• 12/08/21: Extra 5
• 13/08/21: Extra 6 ❤
• 15/08/21: Extra 7
• 20/08/21: Pequeno Extra - Ano Novo Lunar ; Peq. Extra 2 - Sendo assim, Shen Qiao, o que você fará? ; Peq. Extra 3 - Mas não é surpresa que...
• 23/08/21: Extra 8 - Quando Shen Qiao fica menor
• 24/08/21: Extra 9 - Então é assim que Ah-Qiao ficará quando crescer ❤; Pequeno Extra 1 - Então, descobriu-se que ele era um amante apaixonado.
• 25/08/21: Extra 10 - Shen-lang, devo ajudá-lo a se vestir?
• 27/08/21: Extra 11 - Você quer até aquele monge?
• 28/08/21: Extra 12 - Isso mostra que você não tem experiência suficiente.
• 30/08/21: Extra 13 - Este é o começo de uma era.
• 01/09/21: Pequenos extras - ano novo lunar (2 a 6); Extra Weibo - Referente às datas de nascimento de SQ e YW.
• 10/09/21: Extra "Se líder Qi não o quiser, que tal passá-lo para mim" 💕
• 09/12/21: Pequeno Extra 3 "Venha, deixe-me ouvi-lo me chamar de 'mestre'"; Pequeno Extra 4 "Ele quase esquecera como era esse velho encrenqueiro".
• 18/12/21: Extra Versão Simplificada "Eu me pergunto então, será que tenho tal habilidade?"

[Tippy Chee · Rating 5 out of 5]

อั่ยยะ !!! ลุงเยี่ยนกลับใจ ! ใครจะไปคิดด !!

ต้องยอมรับว่าคุณเมิ่งวางคาแรคเตอร์พระนายคู่นี้ได้โคตรเฉียบจริงๆ พระเอกเริ่มต้นมาแบบเลวสุดๆ แบบไม่อยากเชื่อว่าจะทำลูกฉันได้ลงคอขนาดนั้น อาเฉียวคือจำฝังใจแถมนึกถึงพูดถึงบ่อยๆ เลย แล้วคือเลวจนทำให้เราไม่อยากเชื่ออีกเหมือนกัน ว่าสุดท้ายลุงแกจะกลับใจได้จริงๆ ด้วยอ่ะ ขนาดเราแค่มองดูเรื่องราวยังระแวง แล้วอาเฉียวจะไม่ยิ่งระแวงได้ยังไง หลังจากกลับใจแล้ว ลุงใส่���กียร์เดินหน้าจีบสุดแรงเลย มีโควทเด็ดของลุงอยู่หน้าท้ายๆ ก่อนจบเล่มด้วยนะ แบบ โหยย ตายย ลุงแกทุ่มหมดใจแล้วจริงๆ นะเนี่ย เหล่ามัมหมีของอาเฉียว จะยกโทษให้ลุงกันได้แล้วหรือยัง ฮาๆๆ

ชอบคาแรคเตอร์อาเฉียวอีกอย่างคือ มีความเสมอต้นเสมอปลายมากๆ ไม่มีการ ooc กะทันหันใดๆ แต่มีการค่อยๆ พัฒนาแบบช้าๆ แบบสมเหตุสมผลตามประสบการณ์ที่ได้ผ่านมา มันมีความเป็นมนุษย์��ย่างเต็มเปี่ยม สมจริงมากๆ ยอดเยี่ยม !!! ส่วนที่น่าประทับใจที่สุดคือ น้องทำให้ลุงได้รู้ว่า คนอ่อนโยน ไม่เท่ากับคนอ่อนแอ นะขอรับ จนกระทั่งลุงแพ้ใจในที่สุด จุดนี้คือดีย์มากกก โคตรชอบจริงๆ

เริ่มเล่มสาม ลุงเยี่ยนรวบรวมตัวเองกลับเป็นบุคลิกหลักได้ละ แต่แอบเสียดายเซี่ยหลิงอ่า จะมีตอนพิเศษของเซี่ยหลิงให้มั้ยนะะ เล่มนี้มีเหตุการณ์ใหญ่ๆ สองอย่าง คือเรื่องประเด็นการเมือง ผลัดเปลี่ยนอำนาจ ตรงนี้ชื่อคนเยอะมากกก แอบมึน แต่ประเด็นหลักๆ เข้าใจไม่ยาก กับอีกเรื่องคืองานชุมนุมประลองกระบี่ ระหว่างทาง อาเฉียวเริ่มฟื้นฟูวรยุทธ์จนเกือบเต็มร้อยแล้ว มีโอกาสแสดงฝีมือให้เป็นที่รู้จักมากขึ้นด้วย ชอบฉากอาเฉียวพาเด็กสองคนหนีตายที่สุด คือเท่มากกกกก ปรบมือออ

จบเล่มนี้ ทิ้งประเด็นการเมืองไว้ต่อเล่มสี่นิดนึง และน่าจะมีเรื่องเขาเสวียนตูของอาเฉียวด้วย นับว่าเตรียมขมวดปมจบได้พอดีๆ กับอีกเรื่องคือต้องเอาใจช่วยลุงเยี่ยนละตอนนี้ ฮาๆ

[Thapanee J. · Rating 4 out of 5]

เล่มสามการเมืองในราชสำนักเดือดมากกกกก ผลัดเปลี่ยนแผ่นดินปุ๊บทุกอย่างกลับตาลปัตรหมดเลย ฮ่องเต้คนใหม่ทรราชก็ไม่ปาน ขุนนางที่โปรฮ่องเต้คนเก่า(ซึ่งก็คือพ่อนาง)ท้วงติงอะไรหน่อยจับเนรเทศหมด ฆ่าญาติตัวเองที่กุมกองกำลังทหารไว้ก็ทำมาแล้ว ขั้วอำนาจในจงหยวนก็เปลี่ยนไป สำนักพุทธกับนิกายเฮอหวนขึ้นมามีอำนาจแทนนิกายฮ่วยเหยี่ย ปกครองแผ่นดินด้วยมาเฟียโดยแท้แล้วทีนี้ ฝั่งยุทธภพก็ร้อนแรงไม่แพ้กัน มีงานจัดประลองฝีมือเพื่อจัดอันดับสิบยอดฝีมืออีกครั้ง แต่ก็เป็นแค่ฉากบังหน้าเพราะhidden agendaคือหาแนวร่วมพันธมิตรต่อต้านสำนักพุทธกับนิกายเฮอหวน แต่นิกายเฮอหวนก็มาป่วนงานซะก่อน แถมมีตัวละครลับที่คิดว่าลาโลกไปแล้วโผล่มาด้วย ส่วนความสัมพันธ์ของเยี่ยนอู๋ซือกับอาเฉียว เหมือนจะดีขึ้นแต่ก็พูดได้ไม่เต็มปากเสียทีเดียว เพราะถึงแม้ประมุขเยี่ยนนางจะยอมรับหัวใจตัวเองแล้วแต่อาเฉียวเรานี่แหละเจ็บแล้วจำของแท้ ไม่ต่อต้านเยี่ยนอู๋ซือแต่ในใจก็ไม่ได้ยอมรับ ไม่โอนอ่อนไปตามคำพูดคำจาหวานหูใดๆ ซึ่งก็สมน้ำหน้าอิประมุขเยี่ยนค่าาา ทำกับเขาเอาไว้เย้อออออเหลือเกิน พอถึงคราวจริงใจเขากลับไม่วางใจแล้ว คิกค้ากกก

[Jinnie · Rating 4 out of 5]

พอเจอจิตสำนึกหรือเสี้ยววิญญาณอะไรใดๆ ของตัวเอง คาดว่าท่านเยี่ยนคงหึงตัวเองอีกที จึงตระหนักขึ้นมาได้ว่าที่สนใจเนี่ยเพราะอย่างอื่นละ (และอาเฉียวน่ารักน่าเอ็นดู)

เพราะใต้หล้ามีเสิ่นเฉียวคนเดียว

สำนึกได้ขึ้นมาก็เปลี่ยนสีท่าทีอย่างไว กลืนน้ำลายตัวเองอย่างหน้าไม่อาย (ไม่อายจริงๆ) ฝีปากท่านเยี่ยนยังเผ็ดร้อนเหมือนเดิม ยกเว้นกับอาเฉียวพูดทีน้ำตาลละลายที แต่ความไว้ใจแตกแล้วชุบกลับขึ้นมาใหม่ไม่ได้ ต้องสานปะต่อเองเป็นกรรมของท่านแล้ว

เล่มนี้ตัวละครยังยุบยับๆ เหมือนเดิม เรื่องราวเริ่มเปลี่ยนผันตามกาลเวลา แบบผลัดเปลี่ยนน่ะนะ อ่านแล้วมึนแต่ไหวไปต่อ

[to-ey ttkn · Rating 5 out of 5]

คนดียังไงก็ยังเป็นคนดีอยู่วันยังค่ำอ่ะ ฉันประทับใจหลักการใช้ชีวิตของน้องเฉียวมากๆ ไม่ว่าเมื่อไหร่เหมือนเขาจะมีทางออกให้กับอารมณ์สีเทาเหมือนเดิม เปลี่ยนมันเป็นแบบพลังบวก อันไหนเจ็บก็คือไม่จำ ไม่ใส่ใจ จะเรียนรู้ไว้แต่ไม่แค้น เออมันก็ดีอยู่นะ เล่มนี้เหยี่ยนได้กำไรเยอะมาก แกจงใจตักตวงความหอมหวานจากน้อง!!!! น้องก็ดีจนฉันใจอ่อน ว่าไม่ได้เลย เหยี่ยนแกมันโชคดี!!!!!!!!!!!

[Mi Yok · Rating 5 out of 5]

อันนี้คิดว่า ตัวตนเยี่ยนอู๋ซื่อที่ทิ้งเสิ่นเฉียวไปตอนอยู่ถ้ำชั่วเชียง ไม่น่าจะใช่เยี่ยนอู๋ซื่อจริงๆ เพราะก่อนหน้านั้น เสิ่นเฉียวถามว่า ท่านคือใคร ลุงตอบว่า "ข้าก็คือเขา แต่หาใช่เป็นเขาไม่" และตอนที่ออกจากถ้ำ เซี่ยหลิงกล่าวว่า ท่านอย่าโกรธได้หรือไม่ อาเฉียวตัดพ้อว่า ถ้าหากทิ้งไปแล้วกลับมาช่วย ก็ไม่ใช่เยี่ยนอู๋ซื่อแล้ว เซี่ยหลิง ยิ้มเจ้าเลห์ออกมาแล้วพูดว่า มิใช่!

[Faelyn]

ตั้งกะเล่มหนึ่งมาจนถึงกลางเล่มนี้นี่กลัวเสิ่นเฉียวเลือดหมดตัวตายมากอะ กระอักเลือดบ่อยละเกินพ่อ

เล่มนี้ความสัมพันธ์เริ่มพัฒนาแล้ว เยี่ยนอู๋ซือนี่พอรู้ใจตัวเองแล้วก็หยอดไม่หยุดเลยจริงๆ มีโอกาสนิดๆ หน่อยๆ ก็ขอให้ได้หยอดอะ 5555

[ME mew desu · Rating 5 out of 5]

เล่มสามสนุกมากกก ถ้าผ่านเล่ม 1,2 มาแล้ว ก็จะเข้าใจเนื้อหามากขึ้น เริ่มจำตัวละคร กับสำนักต่างๆได้แล้ว ก็เลยรู้สึกอ่านแล้วโฟลวกว่าเล่มแรกๆเยอะเลย เล่มนี้อ่านจบแล้วรู้สึกมีกำลังใจอ่านเล่ม 4 ต่อ เพราะลุงเยี่ยนทำตัวดีขึ้น อาเฉียวจะได้มีภาระลดลงไปอีก 1 แง555555

[Nooiy Limpawittayakul · Rating 5 out of 5]

ในเล่มนี้ ดูเหมือน เยี่ยนอู๋ซือ มีความจริงใจมากขึ้น ห่วงใยเสิ่นเฉียวมากขึ้น
อ่านแล้วก็มีลุ้น ให้เสิ่นเฉียวใจอ่อนกับเยี่ยนอู๋ซืออีกครั้งจัง

[น้อนเว่ย · Rating 3 out of 5]

เป็นเล่มที่การบรรยายค่อนข้างวุ่นวายและสับสนกว่าเล่มก่อนๆเยอะเลย แต่ตอนท้ายดูน่าติดตามมากๆ เนื้อเรื่องงวดขึ้นและเดินเรื่องได้ค่อนข้างหลากหลายมาก คุณเมิ่งคือที่สุดด้านนี้จริงๆ

[Suwannee Duangmanee · Rating 5 out of 5]

เล่มนี้สนุกจนวางไม่ลง เรื่องราวเกิดขึ้นมากมายทำให้ความสัมพันธ์​ตัวละครเอกเริ่มแสดงออกขึ้นเรื่อยๆ