What do you think?
Rate this book
動物的存在與虛無, 以及牠們如何溝通的科學藝術
鳥會說方言、魚會打摩斯密碼、大象會說韓文、鯨魚愛K歌......破解動物語言裡的生物哲學
如果動物會說話，我們應該讓牠們進立法院嗎？
科學╳哲學╳語言學
野性的呼喚
v.s
笛卡兒、維根斯坦、海德格、梅洛龐蒂……
以動物和語言的哲學思想史，解答以下問題：
究竟什麼是語言？
何時可以將溝通稱為語言？
若動物也有語言（思想），牠們在政治上是否也有話語權？
如果動物會說話，我們應該讓牠們進立法院嗎？
科學╳哲學╳語言學
野性的呼喚
v.s
笛卡兒、維根斯坦、海德格、梅洛龐蒂……
以動物和語言的哲學思想史，解答以下問題：
究竟什麼是語言？
何時可以將溝通稱為語言？
若動物也有語言（思想），牠們在政治上是否也有話語權？
272 pages, Paperback
First published February 15, 2016
80 people are currently reading
1313 people want to read
About the author
Eva Meijer
36 books169 followersEva Meijer is a philosopher, visual artist, writer and singer-songwriter. They write novels, philosophical essays, academic texts, poems and columns, and their work has been translated into over twenty languages. Recurring themes are language including silence, madness, nonhuman animals, and politics. Meijer also works as an academic philosopher, writes essays and columns for Dutch newspapers, and is a member of the Multispecies Collective.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 119 reviews
May 10, 2021
Przepiękny filozoficzno-przyrodniczy esej o potrzebie większej wrażliwości na komunikację międzygatunkową.
March 16, 2019
Ilahduttava, filosofinen ja tärkeä tietokirja eläinten kielestä - ja siitä, miten totaalisesti ihminen osaakaan sulkea silmänsä muiden lajien viestinnältä niin halutessaan.
Eläinten kielten ja kommunikaation tutkimus on vasta alussa, mutta jo nyt on löydetty hyvin vahvoja viitteitä siitä, miten monimuotoista ja kompleksista kieltä eri eläinlajit käyttävät. Se, ettei ihminen ole tätä aiemmin ymmärtänyt, ei johdu siitä, ettei eläinten älykkyys olisi verrannollista ihmislajin älyyn, vaan ennemminkin siitä, että ihminen ei omassa älyttömyydessään ole osannut tulkita muiden eläinten viestintää muusta kuin omasta kontekstistaan.
Filosofiaa ja eläintieteitä mainiosti yhdistelevä teos avaa tuoretta tutkimusta yleistajuisesti, mutta silti kattavan lähdeluettelon avulla. Olemme vasta alussa, mitä tulee lajien väliseen viestintään, mutta onneksi se kaikkein kiinnostavin tieto voi olla vielä edessä päin.
Vahva kolmen tähden kirja, ehdottomasti. Suosittelen lämmöllä muillekin aiheesta kiinnostuneilla. Ja erityisesti niille, jotka edelleen elävät 1900-luvun alun vanhentuneessa käsityksessä, että ihminen olisi älykkyydeltään muka jollain tapaa kovinkin ylivertainen luonto-otus.
Eläinten kielten ja kommunikaation tutkimus on vasta alussa, mutta jo nyt on löydetty hyvin vahvoja viitteitä siitä, miten monimuotoista ja kompleksista kieltä eri eläinlajit käyttävät. Se, ettei ihminen ole tätä aiemmin ymmärtänyt, ei johdu siitä, ettei eläinten älykkyys olisi verrannollista ihmislajin älyyn, vaan ennemminkin siitä, että ihminen ei omassa älyttömyydessään ole osannut tulkita muiden eläinten viestintää muusta kuin omasta kontekstistaan.
Filosofiaa ja eläintieteitä mainiosti yhdistelevä teos avaa tuoretta tutkimusta yleistajuisesti, mutta silti kattavan lähdeluettelon avulla. Olemme vasta alussa, mitä tulee lajien väliseen viestintään, mutta onneksi se kaikkein kiinnostavin tieto voi olla vielä edessä päin.
Vahva kolmen tähden kirja, ehdottomasti. Suosittelen lämmöllä muillekin aiheesta kiinnostuneilla. Ja erityisesti niille, jotka edelleen elävät 1900-luvun alun vanhentuneessa käsityksessä, että ihminen olisi älykkyydeltään muka jollain tapaa kovinkin ylivertainen luonto-otus.
February 22, 2025
kitap, felsefe ve zoolojiyi güzel bir şekilde birleştirerek kapsamlı bir referans listesi ve son elli yıldaki araştırmalara geniş, ayrıntılı bir genel bakış sunuyor. konuyla ilgilenen herkese ve insanların entelektüel açıdan doğadan üstün olduğuna dair modası geçmiş inanca hâlâ sahip olanlara enteresan bir bakış açısı sunabilir diye düşünüyorum. kitabın sevmediğim yanı çok dağınık olması oldu. tekil örneklere çok fazla odaklanıyor, istisnalar üzerinde çok fazla duruyor ve takip etmek bazen epey zorlaşıyor.
July 22, 2020
Seems an interesting book if only you could believe what she says.
p69 Bats have names that they use to call one another so that they can stay together in the darkness. Fascinating, I look up the ref Smith, Richard L. "Acoustic signatures of birds, bats, bells, and bearings" I read his article twice, just to make sure, but there is no mention of Bats calling each other names or doing anything with their ultra-sonic sounds except catch prey and avoid obstacles.
I tried again, p100 when a dog and a human who love one another look at each other, they both produce oxytocin. Miller, Suzanne et al 'An examination of changes in oxytocin levels in men and women before and after interaction with a bonded dog.' The research was based on ten men and ten women. Miller states "There was no significant increase in oxytocin level in men after interaction with the bonded dog compared with reading non fiction" They did say that levels increased statistically more for women but there was no mention of levels in dogs in the abstract.
p69 Bats have names that they use to call one another so that they can stay together in the darkness. Fascinating, I look up the ref Smith, Richard L. "Acoustic signatures of birds, bats, bells, and bearings" I read his article twice, just to make sure, but there is no mention of Bats calling each other names or doing anything with their ultra-sonic sounds except catch prey and avoid obstacles.
I tried again, p100 when a dog and a human who love one another look at each other, they both produce oxytocin. Miller, Suzanne et al 'An examination of changes in oxytocin levels in men and women before and after interaction with a bonded dog.' The research was based on ten men and ten women. Miller states "There was no significant increase in oxytocin level in men after interaction with the bonded dog compared with reading non fiction" They did say that levels increased statistically more for women but there was no mention of levels in dogs in the abstract.
November 13, 2018
A book about the language of animals. Really interesting: The author examines several questions, like what language really is, if it's just reserved for us humans, if there is a grammar for different animal languages and so on. There are some interesting examples of certain animals and their languages, like bees, dancing in specific eights or circles to express different messages with a certain grammar. We have a lot of lot of ethical questions here, animal morals and empathy is discussed and the necessity of a better communications with animals for a better understanding is a big point.
What I didn't like was, how the book was structured, I found it a little unsortet. Some of the examples had been used more than once. While reading I was missing the common thread a little. It's also too bad, that most of the examples are a little unspecified - a lot of interesting stuff to google for, but sometimes I thought a little more information would've been better here and there.
So it's more like an overwiev of the topic "animal language" and it comes with some ethical questions to muse about. I would recommend it, but I also I hope to find more specific books in the library and articles in the internet about some of the examples, used in the book.
What I didn't like was, how the book was structured, I found it a little unsortet. Some of the examples had been used more than once. While reading I was missing the common thread a little. It's also too bad, that most of the examples are a little unspecified - a lot of interesting stuff to google for, but sometimes I thought a little more information would've been better here and there.
So it's more like an overwiev of the topic "animal language" and it comes with some ethical questions to muse about. I would recommend it, but I also I hope to find more specific books in the library and articles in the internet about some of the examples, used in the book.
November 6, 2019
Really fascinating subject, and I have learnt a lot from this book. I found it very badly written though - I don’t know if it’s just the English translation, or if the original is the same... there were a few actual mistakes and I sometimes found it hard to carry on reading, because although I was interested in the topic, it was painful to continue!
If you are an animal lover and if you’re interested in the ethical dimension of our relationship with animals, I’d highly recommend this book (if you can get over the style)
If you are an animal lover and if you’re interested in the ethical dimension of our relationship with animals, I’d highly recommend this book (if you can get over the style)
February 5, 2020
This book could have been so much better. I think this just skims the surface by just stating facts about animal languages and communication with humans. The author tries to make a cohesive argument but maybe because this was translated into English, it feels a bit disjointed. There are some great novel facts and I enjoyed the content..but wished for more.
February 6, 2020
Lees dit! Alsjeblieft! Leer te leven met niet-menselijke dieren, leer ze te begrijpen, kom van je ivoren toren af!
May 11, 2022
I liked the writing/translation of Eva Meijer's When Animals Speak better than this one, but this still offered a lot of decent information and interesting anecdotes about animal behavior. I agree with some other reviewers that either the structure or translation are not the best. However, it has a very popular science feel to it that I think makes it more accessible than her other book which has more depth, but is more academic in nature. So, depending on the audience, I think both books can be useful.
This almost felt like one could read this to fairly young people and have them enjoy it. I am not very good at gauging children in this way, but I could imagine myself and kids I've known enjoying some of the information in this and how it is conveyed.
Most importantly, this book discusses language and communication in more inclusive terms regarding other animals. I am sure some folks will bristle at the idea of including animal communication in the "language" category because, while some nonhuman animals do show the ability to have human-like language, many other forms of complex language without the same structure as our own exist among other species. There is also discussion of other forms of cognition and the ways many animals parallel or exceed our own abilities. Sometimes these sort of discussions end up relegated to the realm of academia, often among philosophers or scientists who use anthropocentrism in order to avoid perceived anthropomorphism, the former being accepted and the latter being shunned despite the former arguably having a worse effect on a human-dominated planet. I like that Meijer wrote a book that reaches outside of that to a larger audience.
I read this as part of VINE book club this month. If you are interested, please consider joining virtually! It's ok if you don't finish the book in time for the event.
This almost felt like one could read this to fairly young people and have them enjoy it. I am not very good at gauging children in this way, but I could imagine myself and kids I've known enjoying some of the information in this and how it is conveyed.
Most importantly, this book discusses language and communication in more inclusive terms regarding other animals. I am sure some folks will bristle at the idea of including animal communication in the "language" category because, while some nonhuman animals do show the ability to have human-like language, many other forms of complex language without the same structure as our own exist among other species. There is also discussion of other forms of cognition and the ways many animals parallel or exceed our own abilities. Sometimes these sort of discussions end up relegated to the realm of academia, often among philosophers or scientists who use anthropocentrism in order to avoid perceived anthropomorphism, the former being accepted and the latter being shunned despite the former arguably having a worse effect on a human-dominated planet. I like that Meijer wrote a book that reaches outside of that to a larger audience.
I read this as part of VINE book club this month. If you are interested, please consider joining virtually! It's ok if you don't finish the book in time for the event.
December 18, 2021
It is rare that I find a book eye-opening. Some books are entertaining, others usher visceral emotions, others transport you to into strange lives, some do it all; some books nudge your brain in a strange new direction, and some others add a tiny little brick to the always crumbling, always growing building that your knowledge is. But it's rare that a book is eye-opening in a way that you feel that your mind has been altered irrevocably. This is one of those books.
Bear in mind that I met this book half-way already. I find Descartean thinking that animals are bloody automatons with only the appearance of emotions silly. I don't need convincing that animal consciousness is real, that many animals have complex minds, with wishes, desires and feelings. The evidence, both scientific and personal, is overwhelming, and this has led me on a lifelong quest to reduce my footprint into animal suffering. Despite all that, this book pushed me, challenged me into questioning my prejudices. For example, a fundamental one has been, even if I haven't quite articulated it that frankly, is the one-sided nature of the relationship between humans and animals. Even being aware that many of the supposed differences between humans and animals are a matter of degree and not kind, I'd never let go of the supremacy of human beings; I'd just believed that it gave us obligations towards their welfare, not subjugation. This book takes a battering ram to that school of thought.
But first things first. The book starts off by laying the ground for making a key argument, a persuasive one, one of many. That everything that has been done to show animals' proficiency in language, even the things that show them in a good light, like signing apes and maths solving horses, is flawed. The key insight is that these experiments aren't showing what they think they are: they're merely showing how good these particular animals are at that particular artificial language constructed for that experiment, not how good at their own intra-species language they are. The author draws on her background in philosophy to talk about the definition of language, and the challenges with necessitating human language for having a consciousness. Another key insight: language is not static; it's often and perhaps always only given its truth by use in a social context. A followup insight: to study animal language, their context is important, and this cannot be achieved in a lab or a zoo, but only by listening quietly and respectfully.
The book draws on so many, so many examples of brilliant animal communication, and I can't recall them all. For me though, these examples add colour to the fundamental insights the book offers, but for you, even if the insights don't resonate, the examples might be interesting to read. From the pool of animal communication studies, there is evidence that some animals have open ended language, recursive language, grammar, structure, metalanguage and pretty much everything that's often ascribed to being unique to human language. The insight is that studying animals in their own context - playing their own 'Wittgensteinian language games', as she calls it - is what will unlock more of the features of their language.
There are examples of humans who've successfully achieved egalitarian relationships with animals, not as owners, not as masters, not even as kindly guardians, but as members of their social group, understanding their rules, but drawing their own boundaries. The insight from this: egalitarian communication between animals and humans is possible, difficult but possible. A more abstract series of insights reveal the biases that have coloured studies of animals - that animals are instinctual (i.e. Descartean automatons) unless proved otherwise, while humans are free thinking unless proved otherwise. Ethnographic studies of animals and human psychology are breaking down this false dichotomy at a rate of knots.
In the second part of the book, the author draws on all the insights we've gleaned from animal language research, and branches off into deeper, harder, challenges questions. Do animals have a sense of fairness and justice? Empathy? Can animals and humans work together to build more equal shared communities? The answers are tantalising. I'll be thinking about this book for a long time to come.
For the negatives, some might find this book off-putting because it might seem polemical. For instance, its deliberate choice to call animals communication language, despite the lack of consensus. I see that as necessary for a paradigm-challenging book like this one, but you might find it not unbiased. The book is doing this in a self-aware way, for instance, when it challenges accusations of anthropocentrism, arguing that it's not an unbiased position at all. If you stay patient with any sections you might find polemical, and ride the changes of pace - the animal studies examples are easy to skip through at lightning speed, but the more philosophical sections harder to absorb - you'll have a rewarding, and hopefully just as eye-opening, experience.
Bear in mind that I met this book half-way already. I find Descartean thinking that animals are bloody automatons with only the appearance of emotions silly. I don't need convincing that animal consciousness is real, that many animals have complex minds, with wishes, desires and feelings. The evidence, both scientific and personal, is overwhelming, and this has led me on a lifelong quest to reduce my footprint into animal suffering. Despite all that, this book pushed me, challenged me into questioning my prejudices. For example, a fundamental one has been, even if I haven't quite articulated it that frankly, is the one-sided nature of the relationship between humans and animals. Even being aware that many of the supposed differences between humans and animals are a matter of degree and not kind, I'd never let go of the supremacy of human beings; I'd just believed that it gave us obligations towards their welfare, not subjugation. This book takes a battering ram to that school of thought.
But first things first. The book starts off by laying the ground for making a key argument, a persuasive one, one of many. That everything that has been done to show animals' proficiency in language, even the things that show them in a good light, like signing apes and maths solving horses, is flawed. The key insight is that these experiments aren't showing what they think they are: they're merely showing how good these particular animals are at that particular artificial language constructed for that experiment, not how good at their own intra-species language they are. The author draws on her background in philosophy to talk about the definition of language, and the challenges with necessitating human language for having a consciousness. Another key insight: language is not static; it's often and perhaps always only given its truth by use in a social context. A followup insight: to study animal language, their context is important, and this cannot be achieved in a lab or a zoo, but only by listening quietly and respectfully.
The book draws on so many, so many examples of brilliant animal communication, and I can't recall them all. For me though, these examples add colour to the fundamental insights the book offers, but for you, even if the insights don't resonate, the examples might be interesting to read. From the pool of animal communication studies, there is evidence that some animals have open ended language, recursive language, grammar, structure, metalanguage and pretty much everything that's often ascribed to being unique to human language. The insight is that studying animals in their own context - playing their own 'Wittgensteinian language games', as she calls it - is what will unlock more of the features of their language.
There are examples of humans who've successfully achieved egalitarian relationships with animals, not as owners, not as masters, not even as kindly guardians, but as members of their social group, understanding their rules, but drawing their own boundaries. The insight from this: egalitarian communication between animals and humans is possible, difficult but possible. A more abstract series of insights reveal the biases that have coloured studies of animals - that animals are instinctual (i.e. Descartean automatons) unless proved otherwise, while humans are free thinking unless proved otherwise. Ethnographic studies of animals and human psychology are breaking down this false dichotomy at a rate of knots.
In the second part of the book, the author draws on all the insights we've gleaned from animal language research, and branches off into deeper, harder, challenges questions. Do animals have a sense of fairness and justice? Empathy? Can animals and humans work together to build more equal shared communities? The answers are tantalising. I'll be thinking about this book for a long time to come.
For the negatives, some might find this book off-putting because it might seem polemical. For instance, its deliberate choice to call animals communication language, despite the lack of consensus. I see that as necessary for a paradigm-challenging book like this one, but you might find it not unbiased. The book is doing this in a self-aware way, for instance, when it challenges accusations of anthropocentrism, arguing that it's not an unbiased position at all. If you stay patient with any sections you might find polemical, and ride the changes of pace - the animal studies examples are easy to skip through at lightning speed, but the more philosophical sections harder to absorb - you'll have a rewarding, and hopefully just as eye-opening, experience.
August 17, 2020
Filosoof Eva Meijer beschrijft de talloze manieren waarop dieren communiceren. Ze betoogt dat we met andere dieren in gesprek moeten gaan, door hun taal te leren. Het is zo mooi om te leren hoe divers onze natuur is, hoe creatief levende wezens zijn en hoe goed we zijn in samenwerken.
https://lalageleest.nl/2020/08/17/die...
https://lalageleest.nl/2020/08/17/die...
Read
November 20, 2022Animales habladores se ha convertido claramente en uno de esos libros que voy a estar releyendo a cachos, revisando y recordando. Eva Meijer es una escritora clara, pero a la vez una experta incuestionable de los temas que trata. A cada afirmación sobre las destrezas lingüísticas de los animales le corresponde una referencia a estudios científicos, lo cual hace que las tesis de Meijer resulten no solo fiables, sino también muy instructivas, pues te ayudan a ampliar la bibliografía sobre la cuestión. Además, es una filósofa creativa que aspira a renovar la filosofía del lenguaje utilizando el marco del segundo Wittgenstein para aplicarlo a las relaciones lingüísticas entre los demás animales y el ser humano. Su postura es clara: el entendimiento entre ellos y nosotros es posible siempre que haya voluntad de generar territorios de significado y comunicación compartidos, lo que en la práctica sucede todo el rato. Esta y otras muchas propuestas filosóficas relevantes se encuentran en un libro accesible y de calidad. No os lo perdáis.
April 17, 2020
“Orcas have very large brains with an area that humans do not have, adjacent to the limbic system, which deals with the processing of emotions. For this reason, some scientist think they are probably more social than humans and have a richer emotional life”
I learnt heaps of new facts from this book, like the one above. However the style of writing is hard to follow. Meijer switches between different animals from sentence to sentence, and links are often missing to bring it all together. This was confusing and ultimately left me unsatisfied.
I learnt heaps of new facts from this book, like the one above. However the style of writing is hard to follow. Meijer switches between different animals from sentence to sentence, and links are often missing to bring it all together. This was confusing and ultimately left me unsatisfied.
April 15, 2021
Dil bilimleri üzerinden hayvanların birbiri ile ve insanlarla kurdukları iletişimleri inceleyen bir akademik çalışmalar kitabı. Akademik bir çalışma olması beni başta korkutmuştu okurken ağır terimlerle karşılaşacağım düşündüm fakat çok sevdiğim bir belgeseli okuyormuş gibi keyifli ve sürükleyici geçen bir okuma oldu. Ben kitabı köpeğim ile iletişimi arttırmak adına almıştım.
September 12, 2021
“De intelligentie van dieren is lang afgemeten aan die van mensen. In experimenten werd bijvoorbeeld onderzocht hoe goed dieren puzzels kunnen oplossen in vergelijking met mensen. Veel dieren zullen daar niet goed op scoren omdat hun zintuigen anders ontwikkeld zijn en ze andere kwaliteiten nodig hebben om te overleven. Dat is omgekeerd ook zo: een mens is in mierentermen waarschijnlijk niet erg intelligent omdat mensen slechter kunnen samenwerken, of in duiventermen niet erg intelligent omdat mensen slechter ruimtelijk inzicht hebben, of in hondentermen niet zo intelligent omdat ze niet op geur kunnen navigeren.”
Dierentalen is een aardige introductie en zou kunnen aanzetten tot verder lezen over dit onderwerp. Regelmatig verwijst Eva Meijer naar literatuur op dit gebied. Het had echter van mij een nog meer filosofische insteek mogen hebben. Nu is het af en toe wel erg een opsomming van voorbeelden. Maar dat je na het lezen van dit boek iets anders naar de dieren om ons heen kijkt is natuurlijk geweldig.
“Een stad lijkt vooral door mensen bevolkt, maar andere dieren zijn overal, en ze communiceren met mensen en met elkaar. Een deel van deze dierentalen begrijpen we als vanzelf, een deel is een volkomen mysterie, daartussen vinden we begrip in allerlei gradaties. Er zijn uitingen die we horen of zien en niet begrijpen, en er zijn uitingen die volledig langs ons heen gaan omdat ze buiten het bereik vallen van wat we kunnen horen, zien of ruiken.”
Dierentalen is een aardige introductie en zou kunnen aanzetten tot verder lezen over dit onderwerp. Regelmatig verwijst Eva Meijer naar literatuur op dit gebied. Het had echter van mij een nog meer filosofische insteek mogen hebben. Nu is het af en toe wel erg een opsomming van voorbeelden. Maar dat je na het lezen van dit boek iets anders naar de dieren om ons heen kijkt is natuurlijk geweldig.
“Een stad lijkt vooral door mensen bevolkt, maar andere dieren zijn overal, en ze communiceren met mensen en met elkaar. Een deel van deze dierentalen begrijpen we als vanzelf, een deel is een volkomen mysterie, daartussen vinden we begrip in allerlei gradaties. Er zijn uitingen die we horen of zien en niet begrijpen, en er zijn uitingen die volledig langs ons heen gaan omdat ze buiten het bereik vallen van wat we kunnen horen, zien of ruiken.”
February 24, 2025
there was lots of interesting facts in this book which made it a super fun read! i felt it was quite repetitive as the chapters went on though. i did learn lots of random animal facts :)
July 18, 2025
A book that challenges the hierarchy between humans and other animals by using language research and philosophy <3 so so so great, must read ! Also lots of fun and cool facts!
April 27, 2021
Ocena: 5
Wrażenia: Bardzo dobrze, rzetelnie i ciekawie przedstawiony temat języka u zwierząt, sposobów komunikacji wewnątrz i między gatunkami. Wiedzieliście że gramatyka języka nie jest tylko ludzkim wytworem? I że można rozmawiać gestami i kolorami? No to sięgajcie po książkę :)
Dla kogo: Dla miłośników zwierząt - minus\plus jest taki, że dochodzą kolejne argumenty za całkowitym odrzuceniem jedzenia pochodzącego od zwierząt.
Wrażenia: Bardzo dobrze, rzetelnie i ciekawie przedstawiony temat języka u zwierząt, sposobów komunikacji wewnątrz i między gatunkami. Wiedzieliście że gramatyka języka nie jest tylko ludzkim wytworem? I że można rozmawiać gestami i kolorami? No to sięgajcie po książkę :)
Dla kogo: Dla miłośników zwierząt - minus\plus jest taki, że dochodzą kolejne argumenty za całkowitym odrzuceniem jedzenia pochodzącego od zwierząt.
September 22, 2022
Sí y no, chi y no, chino, Chino, como el cantante de Deftones, que es de Sacramento ¿me disperso y partiendo de algo concreto divago? Pues así va el libro. Con la introducción me llegaba. Plantea lo que trata de demostrar en las páginas posteriores aportando pruebas pero incuso una mente simple como la mía es capaz de razonar a partir de la teoría inicial y no me era necesario tanto insistir y dar vueltas y vueltas sobre lo mismo. El concepto, la idea, lo planteado, está bien. Pero luego se me ha hecho cansino. Sí y no, chi y no, chino, Chino, como el cantante de Deftones, que es de Sacramento ¿me repito y partiendo de algo concreto revisito cosas ya contadas? Pues así va el libro. Con la introducción me llegaba. Plantea lo que trata de demostrar en las páginas posteriores aportando pruebas pero incuso una mente simple como la mía es capaz de razonar a partir de la teoría inicial y no me era necesario tanto insistir y dar vueltas y vueltas sobre lo mismo. El concepto, la idea, lo planteado, está bien. Pero luego se me ha hecho cansino. Sí y no, chi y no, chino, Chino, como el cantante de Deftones, que es de Sacramento ¿me repito e insistiendo en algo ya comentado redundo cosas de páginas anteriores? Pues así va el libro. Con la intr…
Luego está la parte tangencial que me hacía recordar las “bondades” de la ciencia en algunos aspectos que si bien el libro no trata…concretemos: el libro menciona como la ciencia decía que los animales eran todo instinto y conducta aprendida, o que no sienten dolor tal como lo entendemos los humanos. Y eso me hace recordar que no hace tanto también decían que los bebés tampoco sienten dolor, o ciertas cosas sobre losnegros seres humanos cuyo tono de piel desentone con el de la nieve y su capacidad intelectual. ¡O de las mujeres! Me disperso. Simplemente algo que ya sabía pero que el libro me vuelve a traer a la memoria.
Luego está la parte tangencial que me hacía recordar las “bondades” de la ciencia en algunos aspectos que si bien el libro no trata…concretemos: el libro menciona como la ciencia decía que los animales eran todo instinto y conducta aprendida, o que no sienten dolor tal como lo entendemos los humanos. Y eso me hace recordar que no hace tanto también decían que los bebés tampoco sienten dolor, o ciertas cosas sobre los
August 22, 2020
Not sure who this book is aimed at or what it’s trying to achieve. It’s obviously way too lacking in any insight or new ideas to be of interest to academia, (although, tbh I didn’t finish it so maybe there was some startling revelation in the last couple of chapters). But as a piece of popular science, it was just... boring. I got to two thirds thought before giving up...it reads as little more than a haphazard listing of various research and philosophies around human v animal language and behaviour. If the author feels any passion or opinion on the subject, it does not come through.
July 2, 2023
Wow what a disappointment!
This book was just all over the place. It bounced around between topics way too much and didn’t really go into depth on anything!
I feel like it would have been a lot better had it focussed more in depth on a few animals instead of giving vague details about many.
Skip it pals.
This book was just all over the place. It bounced around between topics way too much and didn’t really go into depth on anything!
I feel like it would have been a lot better had it focussed more in depth on a few animals instead of giving vague details about many.
Skip it pals.
January 22, 2021
"Om taal van dieren taal te laten zijn hoeven zij niets nieuws te leren, wij moeten ze anders zien. Zij spraken de hele tijd al."
Gelezen voor de boekenclub.
Ik heb Eva Meijer na het lezen van 'De soldaat is een dolfijn' erg hoog zitten. Misschien waren het de hoge verwachtingen maar dit boek stelde mij wat teleur. Ik ben het eens met de these: dat we meer moeten gaan communiceren mét dieren ipv óver dieren en dat dieren ook een vorm van taal beschikken (dat de definitie van taal continu gewijzigd wordt om de mens uniek te laten blijven, zegt denk ik al genoeg). Mijn verwachting van het boek was echter dat hier heel diep vanuit een filosofisch standpunt op in zal worden gegaan (vergelijkbaar met 'Other Minds'). Helaas was dit, op wat korte verwijzingen naar oa Wittgenstein en Aristoteles na, niet het geval. Het was meer een verzameling van leuke feitjes, waarin ik vaak vond dat daar iets te snel conclusies uit werden getrokken over dieren. Daardoor schoot het boek een beetje alle kanten op en verloor het zijn diepgang.
Dit betekend niet dat het een slecht boek was, maar dat het vooral voor iemand die zich al meer verdiept heeft in dierethiek, -filosofie en de biologie een beetje te oppervlakkig is. Voor iemand die hier nog niet zoveel vanaf weet en zich nog nooit erg heeft verdiept in het innerlijke leven van dieren is het wel een erg leuk boek om te lezen. Ik zou het daarom aanraden als een introductieboek :)
Gelezen voor de boekenclub.
Ik heb Eva Meijer na het lezen van 'De soldaat is een dolfijn' erg hoog zitten. Misschien waren het de hoge verwachtingen maar dit boek stelde mij wat teleur. Ik ben het eens met de these: dat we meer moeten gaan communiceren mét dieren ipv óver dieren en dat dieren ook een vorm van taal beschikken (dat de definitie van taal continu gewijzigd wordt om de mens uniek te laten blijven, zegt denk ik al genoeg). Mijn verwachting van het boek was echter dat hier heel diep vanuit een filosofisch standpunt op in zal worden gegaan (vergelijkbaar met 'Other Minds'). Helaas was dit, op wat korte verwijzingen naar oa Wittgenstein en Aristoteles na, niet het geval. Het was meer een verzameling van leuke feitjes, waarin ik vaak vond dat daar iets te snel conclusies uit werden getrokken over dieren. Daardoor schoot het boek een beetje alle kanten op en verloor het zijn diepgang.
Dit betekend niet dat het een slecht boek was, maar dat het vooral voor iemand die zich al meer verdiept heeft in dierethiek, -filosofie en de biologie een beetje te oppervlakkig is. Voor iemand die hier nog niet zoveel vanaf weet en zich nog nooit erg heeft verdiept in het innerlijke leven van dieren is het wel een erg leuk boek om te lezen. Ik zou het daarom aanraden als een introductieboek :)
June 4, 2020
Dit boek doet een goede poging om een uitleg te geven over het voorkomen van taal bij dieren en dit te gebruiken om te argumenteren voor dierenrechten.
Echter, ik had het liever gezien in de vorm van een studieboek in plaats van deze poging om het proza om te vormen.
Qua biologische uitleg bleef ik wat op mijn honger zitten, aangezien heel het boek voornamelijk een oplijsting is van voorbeeldjes bij verschillende diersoorten.
Ik had graag gehad dat hier overal wat dieper op ingegaan werd.
Er was hierbij ook geen duidelijke samenhang of opbouw van het algemene argument dat de auteur probeert te maken.
Naar mijn smaak (maar dit is waarschijnlijk persoonlijk) was het ook te veel geschreven vanuit een filosofische insteek, terwijl ik graag wat meer biologische inkijk had gehad.
Tenslotte vond ik het boek ook vrij slecht en onnodig moeilijk geschreven, en ben ik ook vrij veel typfoutjes en fouten in de vormgeving tegengekomen, alsof het niet nagelezen was door een copy-editor.
Echter, ik had het liever gezien in de vorm van een studieboek in plaats van deze poging om het proza om te vormen.
Qua biologische uitleg bleef ik wat op mijn honger zitten, aangezien heel het boek voornamelijk een oplijsting is van voorbeeldjes bij verschillende diersoorten.
Ik had graag gehad dat hier overal wat dieper op ingegaan werd.
Er was hierbij ook geen duidelijke samenhang of opbouw van het algemene argument dat de auteur probeert te maken.
Naar mijn smaak (maar dit is waarschijnlijk persoonlijk) was het ook te veel geschreven vanuit een filosofische insteek, terwijl ik graag wat meer biologische inkijk had gehad.
Tenslotte vond ik het boek ook vrij slecht en onnodig moeilijk geschreven, en ben ik ook vrij veel typfoutjes en fouten in de vormgeving tegengekomen, alsof het niet nagelezen was door een copy-editor.
October 31, 2021
Od lat słyszymy i czytamy o próbach nauczenia różnych zwierząt języka – posługując się językiem migowym, różnego rodzaju tablicami z obrazkami i symbolami, ucząc je poleceń głosowych i korzystając z zaawansowanych technologii. Wygląda na to, że to my mamy sporo do nadrobienia w kwestii nauki, ponieważ zwierzęta posługują się swoimi językami cały czas. Jeśli tylko wyjdziemy poza ograniczone postrzeganie i rozumienie komunikacji będziemy w stanie zaobserwować, że cechy, które do tej pory uważaliśmy za typowo ludzkie, wcale nie są dla nas zarezerwowane. Zwierzęce jezyki potrafią być bardzo precyzyjne, czasem rozbudowane, a czasem zaskakujaco ekonomiczne, w zależności od potrzeb. Zwierzęta przeżywają żałobę, nie godzą się na niesprawiedliwość, poddają pomysły głosowaniom, żartują, mają swoje rytuały, o używaniu narzędzi i międzygatunkowej empatii chyba nie muszę już wspominać.
Autorka z wielką wnikliwością analizuje komunikację zwierząt jak i samą ideę komunikacji. Książka jest nie tylko fascynującym rozważaniem na temat języka, ale przyczyną do spojrzenia na zwierzęta z większą empatią oraz szacunkiem. Poza tym jest najzwyczajniej w świecie ciekawa – przytaczane badania i przykłady z życia są niebanalne. Zdecydowanie polecam.
Autorka z wielką wnikliwością analizuje komunikację zwierząt jak i samą ideę komunikacji. Książka jest nie tylko fascynującym rozważaniem na temat języka, ale przyczyną do spojrzenia na zwierzęta z większą empatią oraz szacunkiem. Poza tym jest najzwyczajniej w świecie ciekawa – przytaczane badania i przykłady z życia są niebanalne. Zdecydowanie polecam.
February 20, 2020
Vše, co jste chtěli vědět o mluvících zvířatech, mluvě zvířat i chování zvířat a ani vás nenapadlo se zeptat. Každý má ze školních lavic, televizních dokumentů i vlastního pozorování v přírodě nějaké zkušenosti a znalosti, v této knize uvedené příklady jsou ale fascinující. U některých zvířat bych nikdy neřekl, nakolik je jejich dorozumívání (či snaha o porozumění s člověkem) složitá a hluboká. A zdaleka nejde jen o jazyk v jeho zvukové podobě, ale také o pachy, pohyby, či změny barev...
Psouni prérioví
...mají pro různé vetřelce různé zvuky. Udávají jimi, zda se jedná o vetřelce ze vzduchu, či ze země. Vetřelce detailně popisují. U lidí uvádějí, že jde o člověka, jak je velký, jakou má barvu oblečení a jestli má u sebe deštník, nebo pistoli. U psů udávají kromě velikosti, barvy a tvaru také rychlost přibližování. Různé části volání mění význam, když se změní jejich pořadí, což lze srovnat s gramatikou. Používají tak slovesa, podstatná jména a příslovce ve významových celcích. Tvoří jimi nové kombinace, jako "oválný neznámý dravec".
Papoušek Alex
Když se začal nudit, odpovídal někdy schválně špatně. Na otázku na barvu kostičky tři odpovídal "pět". Stále to opakoval, dokud nepřišla otázka na barvu kostičky pět. "Žádná," odpovídal. Dál uměl počítat, chápal koncept nuly, funkci větné stavby a sám slova kombinoval. Měl slovní zásobu sto padesáti slov a rozeznal padesát předmětů.
Šimpanzice Washoe
Jedna z pečovatelek byla těhotná a několik týdnů k Washoe nepřišla, načež ji Washoe ignorovala a urazila se. Pečovatelka se rozhodla povědět, co se stalo a znakově vyjádřila, že byla těhotná, ale že je její dítě mrtvé. Washoe odvrátila zrak, pak se na ni podívala a velmi pečlivě ukázala znak pláče. Šimpanzi nepláčou, ale Washoe se naučila, že to lidé dělají, když jsou smutní.
Raci
...mají pod očima váčky naplněné močí, kterou stříkají jeden druhému do obličeje. Samečci to dělají při soubojích. Samičky pak nejsilnějšímu samcovi stříkají moč do obličeje, aby ho omámily, a trochu při tom tančí. Samičky se totiž páří jen po svléknutí krunýře a sameček je tak chrání, dokud jim krunýř nedoroste.
Kočky
Jako doplněk vzájemné komunikace si kočky vyvinuly způsob komunikace s lidmi. Koťata mňoukají, aby přivolala matku, v dospělosti na sebe nemňoukají. Zdá se, že mňoukání na lidi není vrozené, ale že se ho učí v interakci s lidmi. Kočky jsou tedy vlastně bilingvní.
Krakatice
Když se samec setká se samicí, s níž se chce pářit, dá to najevo barevným vzorem na kůži. Samice pak svými barvami dává najevo, zda souhlasí či nikoli. Když není čistý vzduch, dokáže samec komunikovat se dvěma soukmenovci zároveň. Strana u samice signalizuje bílým pruhem pozvání k páření, strana k samci zebrovaným signálem značí, aby se klidil pryč.
...dalšími příklady může být první známý příklad šimpanzí módy, kůň Hans, jehož chytrost se neskrývala v mluvě, ale ve schopnosti rozpoznávat i ty nejmenší změny v lidském chování, nebo první přeložené slovo z "delfínštiny", jímž je mořská řasa sargassum. V knize jich najdete ale více než dost, a to ze všech možných druhů zvířecí říše.
Zároveň, kniha není jen sbírkou zajímavostí a důvodů k zamyšlení, obsahuje také části zaměřené především na filozofii či etiku (zvířat), ale sem tam zabrousí i do souvisejících oborů. To pravda není příliš pro mě, ale chápu, že kniha míří i na čtenáře patřící k příslušným oborům (a proto má i obsáhlý poznámkový aparát napěchovaný zdroji).
Poznámka: Ke knize jsem se dostal skrze skvělý, pro mnohé už klasický, pořad Meteor, kde se zdaleka nejen podobná témata také probírají. Kdo nezná, dělá chybu.
Psouni prérioví
...mají pro různé vetřelce různé zvuky. Udávají jimi, zda se jedná o vetřelce ze vzduchu, či ze země. Vetřelce detailně popisují. U lidí uvádějí, že jde o člověka, jak je velký, jakou má barvu oblečení a jestli má u sebe deštník, nebo pistoli. U psů udávají kromě velikosti, barvy a tvaru také rychlost přibližování. Různé části volání mění význam, když se změní jejich pořadí, což lze srovnat s gramatikou. Používají tak slovesa, podstatná jména a příslovce ve významových celcích. Tvoří jimi nové kombinace, jako "oválný neznámý dravec".
Papoušek Alex
Když se začal nudit, odpovídal někdy schválně špatně. Na otázku na barvu kostičky tři odpovídal "pět". Stále to opakoval, dokud nepřišla otázka na barvu kostičky pět. "Žádná," odpovídal. Dál uměl počítat, chápal koncept nuly, funkci větné stavby a sám slova kombinoval. Měl slovní zásobu sto padesáti slov a rozeznal padesát předmětů.
Šimpanzice Washoe
Jedna z pečovatelek byla těhotná a několik týdnů k Washoe nepřišla, načež ji Washoe ignorovala a urazila se. Pečovatelka se rozhodla povědět, co se stalo a znakově vyjádřila, že byla těhotná, ale že je její dítě mrtvé. Washoe odvrátila zrak, pak se na ni podívala a velmi pečlivě ukázala znak pláče. Šimpanzi nepláčou, ale Washoe se naučila, že to lidé dělají, když jsou smutní.
Raci
...mají pod očima váčky naplněné močí, kterou stříkají jeden druhému do obličeje. Samečci to dělají při soubojích. Samičky pak nejsilnějšímu samcovi stříkají moč do obličeje, aby ho omámily, a trochu při tom tančí. Samičky se totiž páří jen po svléknutí krunýře a sameček je tak chrání, dokud jim krunýř nedoroste.
Kočky
Jako doplněk vzájemné komunikace si kočky vyvinuly způsob komunikace s lidmi. Koťata mňoukají, aby přivolala matku, v dospělosti na sebe nemňoukají. Zdá se, že mňoukání na lidi není vrozené, ale že se ho učí v interakci s lidmi. Kočky jsou tedy vlastně bilingvní.
Krakatice
Když se samec setká se samicí, s níž se chce pářit, dá to najevo barevným vzorem na kůži. Samice pak svými barvami dává najevo, zda souhlasí či nikoli. Když není čistý vzduch, dokáže samec komunikovat se dvěma soukmenovci zároveň. Strana u samice signalizuje bílým pruhem pozvání k páření, strana k samci zebrovaným signálem značí, aby se klidil pryč.
...dalšími příklady může být první známý příklad šimpanzí módy, kůň Hans, jehož chytrost se neskrývala v mluvě, ale ve schopnosti rozpoznávat i ty nejmenší změny v lidském chování, nebo první přeložené slovo z "delfínštiny", jímž je mořská řasa sargassum. V knize jich najdete ale více než dost, a to ze všech možných druhů zvířecí říše.
Zároveň, kniha není jen sbírkou zajímavostí a důvodů k zamyšlení, obsahuje také části zaměřené především na filozofii či etiku (zvířat), ale sem tam zabrousí i do souvisejících oborů. To pravda není příliš pro mě, ale chápu, že kniha míří i na čtenáře patřící k příslušným oborům (a proto má i obsáhlý poznámkový aparát napěchovaný zdroji).
Poznámka: Ke knize jsem se dostal skrze skvělý, pro mnohé už klasický, pořad Meteor, kde se zdaleka nejen podobná témata také probírají. Kdo nezná, dělá chybu.
November 29, 2020
Disclaimer: I didn't read chapters 3/4. Sorry about that!
In Animal Languages, philosopher and Musician Eva Meijer gives us an impassioned bird's-eye-view of animal communication. Although her arguments aren't as developed as I would have liked (and a bit confusing sometimes), I also understand her decision to avoid detail in order to shift the focus of the book to other ideas. On the other hand, I found it difficult to appreciate some of Meijer's arguments due to the lack of discrete evidence in the writing; Meijer does include a 'Notes' section at the end of the book to resolve this problem, however. Nonetheless, I found the book highly informative, and I especially enjoyed chapters 5-7 which delve into the grammars of certain species and the ethical/political consideration of non-human beings.
In Animal Languages, philosopher and Musician Eva Meijer gives us an impassioned bird's-eye-view of animal communication. Although her arguments aren't as developed as I would have liked (and a bit confusing sometimes), I also understand her decision to avoid detail in order to shift the focus of the book to other ideas. On the other hand, I found it difficult to appreciate some of Meijer's arguments due to the lack of discrete evidence in the writing; Meijer does include a 'Notes' section at the end of the book to resolve this problem, however. Nonetheless, I found the book highly informative, and I especially enjoyed chapters 5-7 which delve into the grammars of certain species and the ethical/political consideration of non-human beings.
September 10, 2024
Es una reflexión filosófica sobre cómo los animales se comunican entre sí y con nosotros. Aunque tiene muchas curiosidades fascinantes sobre ellos, la parte filosófica no me terminó de convencer. Lo que sí me encantó es cómo ofrece una mirada secreta a la vida social de estos animales y sus comunidades, cuestionando la jerarquía entre humanos y otras criaturas.
Los animales hablan. Claro que hablan. El problema es que no los escuchamos.
Los delfines y los loros se llaman entre sí por su nombre; los perros de las praderas describen a los intrusos con todo lujo de detalles - incluidos su tamaño, forma, velocidad y el color de su cabello o de sus camisetas-; a los murciélagos les encanta chismear; en los cantos de algunos pájaros y en los patrones de la piel de los calamares encontramos estructuras gramaticales...
Los animales hablan. Claro que hablan. El problema es que no los escuchamos.
Los delfines y los loros se llaman entre sí por su nombre; los perros de las praderas describen a los intrusos con todo lujo de detalles - incluidos su tamaño, forma, velocidad y el color de su cabello o de sus camisetas-; a los murciélagos les encanta chismear; en los cantos de algunos pájaros y en los patrones de la piel de los calamares encontramos estructuras gramaticales...
August 29, 2021
Me right now: thank goodness I finally finish reading this.
Ok, I admit when I first started it I was so interested. The intro is indeed promising. How animals communicate with each other, how we can try and talk to them... Even more fascinating real life cases of this interspecies communication! Wow. And things were interesting at first, but then --
I'M NOT EXPECTING SO MUCH PHILOSOPHY!
Gosh the middle chunk was so lengthy and real hard to digest. If you're interested in the ethics and arguments like animal rights, what is exactly language, what is grammar -- then this is the book for you. But for me I felt like being promised a pet for Christmas and getting a cardboard dog finger puppet instead (not that it happened before, mind).
Ok, I admit when I first started it I was so interested. The intro is indeed promising. How animals communicate with each other, how we can try and talk to them... Even more fascinating real life cases of this interspecies communication! Wow. And things were interesting at first, but then --
I'M NOT EXPECTING SO MUCH PHILOSOPHY!
Gosh the middle chunk was so lengthy and real hard to digest. If you're interested in the ethics and arguments like animal rights, what is exactly language, what is grammar -- then this is the book for you. But for me I felt like being promised a pet for Christmas and getting a cardboard dog finger puppet instead (not that it happened before, mind).
Read
January 10, 2025ja vet interessant. we praten óver andere dieren, niet mét ze, omdat we het idee hebben dat het niet mogelijk is om met hen in gesprek te gaan. Eva Meijer laat met dit boek zien dat andere dieren wel degelijk over taal beschikken en dat we daar iets mee kunnen, zelfs móéten doen, omdat onze (politieke) besluiten betrekking hebben op dieren en hun leefgebied. ze haalt daarvoor ontzettend veel boeiende en verrassende voorbeelden aan. wel had ik het overtuigender gevonden als van de aangehaalde onderzoeken de methodes en kanttekeningen van resultaten wat uitgebreider waren beschreven. anyway hartje voor het interessante onderwerp, de taalfilosofie en de dierenfeitjes waar je op een feestje de flink de blits mee kunt maken
September 26, 2022
Es un libro bastante único. No estoy acostumbrado a leer libros así, parecidos a un ensayo, pero me ha parecido super interesante.
Nos habla de diferentes especies animales, del lenguaje y la sociedad que tienen y la relación con la población humana. Me ha gustado conocer muchas historias u observaciones que hicieron en el pasado para probar la capacidad que tiene, su moralidad, su empatía...
Es un libro con ideas muy interesantes, pero que quizás se pierde en su estructura, que es algo "alocada". Aun así, es un libro que se lee en un suspiro, que hace mucho que pensar sobre el mundo en el que vivimos y que recomiendo totalmente.
Nos habla de diferentes especies animales, del lenguaje y la sociedad que tienen y la relación con la población humana. Me ha gustado conocer muchas historias u observaciones que hicieron en el pasado para probar la capacidad que tiene, su moralidad, su empatía...
Es un libro con ideas muy interesantes, pero que quizás se pierde en su estructura, que es algo "alocada". Aun así, es un libro que se lee en un suspiro, que hace mucho que pensar sobre el mundo en el que vivimos y que recomiendo totalmente.
Displaying 1 - 30 of 119 reviews