ÔLof en lasterÕ van Luit van der Tuuk beschrijft de positie van de vrouw in de middeleeuwen. Hij reconstrueert daartoe de levens van adellijke en gewone vrouwen.Over middeleeuwse vrouwen zijn veel minder bronnen te vinden dan over mannen. Desalniettemin maakt Luit van der Tuuk in 'Lof en laster' duidelijk dat vroegmiddeleeuwse vrouwen veerkrachtig, vindingrijk en bekwaam waren. Bovendien waren ze in staat (politieke) macht, kennis en creativiteit buiten de huiselijke sfeer uit te oefenen. Van der Tuuk reconstrueert in dit boek de levens van adelijke en gewone vrouwen. Op basis van archeologisch bewijs en geschreven bronnen ontstaat het beeld van krachtige vrouwen, in een periode waarin de macht van de kerk voortdurend toenam.
Luit van der Tuuk (1954) is een Nederlands schrijver van populairwetenschappelijke boeken die zich vooral richten op de vroegmiddeleeuwse geschiedenis van Noordwest-Europa.
Hij schreef onder andere over Franken, Friezen en Vikingen. Zijn boek, De eerste Gouden Eeuw, handel en scheepvaart in de vroege middeleeuwen is bekroond met de W.A van Es-prijs voor het beste boek van 2013 in de populairwetenschappelijke categorie. Verder leverde hij bijdragen voor Jaarboek van Xanten en voor Bijdragen en mededelingen Gelre.
Luit van der Tuuk is vrijwillig conservator van Museum Dorestad in Wijk bij Duurstede.
Te kort. Het maakt duidelijk en onderbouwt met bronnen hoe werd gedacht over vrouwen in verschillende Westeuropese culturen tijdens vroege middeleeuwen. Hoe christelijker, hoe lager haar status is de kort door de bocht conclusie. Draagsters van familie-eer (klinkt bekend?) en eigenlijk vooral goed om te verhandelen op de huwelijksmarkt. En ook hoe rijker of hoe meer status hoe groter het man vrouw onderscheid. Op laagste sport is er gelijkheid in armoe en ploeteren. Dat er desondanks een klein aantal vrouwen macht kunnen uitoefenen (en daarvoor verguisd worden) geeft aan dat theorie en praktijk niet overeen komen.