Als Melanie wegloopt voor het altaar, moet ze zichzelf en haar leven opnieuw uitvinden.
Voor de lezers van Jackie van Laren en Charlotte de Monchy.
Melanie Evers is bijna letterlijk geboren met een zilveren lepel in haar mond: haar vader had een juwelierszaak. Inmiddels heeft ze de zaak van hem overgenomen, leidt ze een leventje vol sterrenrestaurants en vakanties op Ibiza en staat ze op het punt om te trouwen met de knappe en succesvolle Duke. Maar wanneer ze aan de arm van haar vader naar het altaar schrijdt, beseft Melanie dat ze niet gelukkig is. Onder de verbijsterde blikken van de bruiloftsgasten draait ze zich halverwege om en gaat ervandoor.
Op zoek naar geluk heeft Alex ooit bepaalde keuzes gemaakt waar hij liever niet aan terugdenkt. Jaren later heeft hij alles in zijn leven op orde, alleen dat geluk lijkt nog steeds niet voor hem te zijn weggelegd.
Alex en Melanie zijn in twee verschillende werelden opgegroeid, maar wanneer ze elkaar leren kennen, springt de vonk over. Is de liefde het enige wat ontbrak om gelukkig te zijn? En is hun liefde sterk genoeg om te leren leven met de fouten die ze in het verleden hebben gemaakt?
Oké. Dit is één van de lastigste reviews die ik heb geschreven. Wat ik leuk vond: het verhaal is verslavend, en gelukkig draait niet alles om het strikken van een leuke vent, maar meer om wat er gebeurt na het happily ever after. Er zaten genoeg verrassingen in het verhaal. De boodschap van het verhaal: "niet iedere immigrant is een gelukszoeker" - mooi. Wat ik niet leuk vond: het is de bedoeling dat we lezen over een jonge vrouw van rijke komaf en een jonge man van eenvoudige komaf. De vrouw heeft een berg vooroordelen over mensen die leven van een modaal salaris en gaandeweg leert ze dat arbeiders óók leuk kunnen zijn. En het spijt me, maar de hele sfeer van het boek ademt "deftig=goed modaal=leuk geprobeerd, maar net niet". De VVD would approve. ;) Maud, die "ondanks" dat ze uit een achterstandswijk komt, toch stijlgevoel heeft, handen die groot zijn, "maar geen arbeidershanden" , niet goed kunnen leren, maar toch "beter kunnen, dan achter de toonbank", hou toch op. Ik wéét het, het personage zegt dit, maar het leest verschrikkelijk pijnlijk en ook de schrijfster komt hierdoor onsympathiek over. (Terwijl ik weet dat ze een snoes is.) En dan Olivia, die komt er echt veel te makkelijk af. Wat een ver-schrik-ke-lijk mens. De vrienden van Alex zijn stuk voor stuk wandelende clichés. Bier, barbecue en fan van het stamppot café (hopelijk bestaat dat café ook echt!) In ieder boek was zo'n groep leuk en warm geweest, maar, je raadt het al, hier worden ze als simpel neergezet. Wel goed om de tuin in een dag om te bouwen, dat wel.
Eerlijk is eerlijk, ik kom uit een arbeidersgezin, en ik zou nooit VVD stemmen, dus dit boek is voor mij echt tegen het zere been. Heb je een andere achtergrond dan ik, dan zul je totaal geen probleem hebben met de onderliggende sfeer (zoals ik die ervaren heb), en waarschijnlijk heb je er ook geen problemen mee als je wat minder snel geërgerd raakt dan ik. In dat geval heb je met dit boek gewoon een lekker verslavend verhaal te pakken, dat zeker de moeite waard is.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Bestemming geluk Aline van Wijnen Uitgeverij Boekerij ⭐⭐⭐☆☆
"Volwassenen kijken niet. Ze denken te veel. Maar ik weet precies hoe mensen naar elkaar kijken als ze denken dat een ander niet kijkt." ~ p98.
Het is zo moeilijk een boek te lezen van mensen die je super lief vind. Vind je het wel goed? En zo nee, kwets ik ze niet onnodig met mijn mening? Je wilt de mensen om wie je geeft het liefst voor de hele wereld op een voetstuk zetten. Het kost me ook echt veel moeite om dit boek te beoordelen, en ik heb het een paar dagen moeten laten bezinken om de juiste woorden te vinden.
"Het voelt als een Disneyland-attractie die je vanuit en urenlange wachtrij bekijkt: je vindt het doodeng en tegelijkertijd kun je niet wachten om er in te stappen." ~ p114.
Bestemming geluk vertelt het verhaal van Melanie. Een jonge vrouw die van huis uit gewend is aan een leven met luxe, en haar dagen vult met het werk in haar juwelierszaak. Op weg naar het altaar, aan de arm van haar vader, beseft ze dat de toekomst waar ze naar toe loopt niet de toekomst is die ze in gedachte had, en gaat er vandoor. Alex heeft daarentegen een minder fortuinlijk leven gehad, en heeft in zijn leven keuzes gemaakt waar hij liever niet aan terug denkt. Kunnen twee mensen die zover van elkaar vandaan staan elkaar vinden in de liefde? En is die liefde dan sterk genoeg om de afstanden te overbruggen? Laat ik voorop stellen dat er absoluut niets mis is met het schrijven van Aline van Wijnen, en ja, ik zou dit boek absoluut aanraden aan mensen. Het verhaal is op een fijne manier geschreven, en Aline maakt van sommige zinnen echt een feestje. Waarom dan toch 'maar' 3 sterren? Omdat ikzelf het verhaal gewoon niet voelde, het springt er voor mij niet uit. Ik kon, tot mijn grote spijt, geen empathie voelen voor de hoofdpersoon. Als ik een romantisch verhaal lees, wil ik ook de kriebels in mijn buik voelen. Mij kunnen verplaatsen in hun situatie, en uitzien naar iedere ontmoeting. Daarnaast voelde het verhaal voor mij niet compleet, alsof er nog 100 pagina's miste. Er wordt heel groot begonnen met een afgeblazen bruiloft, wat vervolgens te makkelijk onder het kleed wordt geveegd. Zonder te veel in detail te treden, en daarmee te spoileren, zijn er veel dingen die genoemd worden, maar gevoelsmatig niet uitgewerkt worden. Alsof de gordijnen wel worden gekocht, maar nooit worden opgehangen en daarmee een kaal raam achter laten. Ik wil de gordijnen kunnen zien, voelen, ze ruiken als het even kan. De smaak van de wijn en de kaas zijn geen details die de liefde maken, of het ellenlange gezeur van bij-personages. Andere details geven juist wel een prachtige invulling, waardoor ik weet dat het er écht wel inzit, en het verhaal nóg meer tot haar recht zou komen als dat bij meer dingen was gedaan. Dat zijn de kleine dingetjes waardoor je de ware personages ziet, tussen de verhaallijnen door.
"Wanneer weet je dat verliefdheid uitgroei tot liefde? Als verliefdheid zoiets is als fladderende vlinders op een bloemenveld, waar lijkt de liefde dan op?" ~ p215.
3 sterren is absoluut niet negatief. Het is voor mij een 'standaard goed': een heerlijk boek om mee op de bank te kruipen met een grote mok thee op een regenachtige zondag. Maar niet een boek dat mij in extase brengt, of mij het ultieme fangirl gevoel geeft. En dat maakt me toch stiekem een beetje verdrietig, want ik wilde heel graag van dit boek houden...
Voor in het boek kun je een gedeelte lezen van het lied ‘No Worries’ van Simon Webbe. Dit eindigt met de woorden: “We all need somebody.“
Vanaf de eerste bladzijde is het boek niet meer weg te leggen. Je vliegt er doorheen door de heerlijke schrijfstijl van Aline van Wijnen; deze is losjes zonder oninteressant te worden en voorzien van een flinke dosis humor. De gedetailleerde beschrijvingen zijn prachtig om te lezen; je beleeft de gebeurtenis zogezegd mee met de betreffende persoon:
“De overdaad aan verse bloemen verspreidt een weeïge geur. Bruiloften en begrafenissen ruiken hetzelfde, denk ik grijzend. Een sluier heeft zo zijn voordelen. Trapleuningen omwikkeld met sterk geurende bloemenguirlandes. Gigantische vazen langs de muren.”
De personages zijn heel goed beschreven door de auteur, waardoor je aan hen denkt als aan mensen van vlees en bloed. Wat heel knap gedaan is om in te springen op de vooroordelen die vaak gelden voor asielzoekers, terwijl men niets weet over de reden van hun vertrek uit dat land. Het zijn niet allemaal gelukszoekers, zoals wel eens gedacht wordt. Lees hier de rest van mijn recensie: https://graaggelezen.blogspot.com/202...
Bij het zien van de schitterende cover van Bestemming Geluk van Aline van Wijnen krijg je zin in vakantie. Je verlangt naar zo'n setting als op de cover. Gezellig samen met je lief op een stoel aan een meer naar de zonsondergang kijken. Wijntje erbij. Gelukkiger kun je haast niet worden. De titel doet vermoeden dat het om een mierzoet verhaal gaat, maar gelukkig valt dat mee. Het verhaal kent weliswaar een voorspelbaar eind, maar de weg er naar toe kent genoeg verrassingen waardoor het geen klef verhaal is geworden. Ondanks dat het een voorspelbaar eind is, is het ook een spannend eind. Het is een boek dat vlot weg leest. Bestemming Geluk van Aline van Wijnen is geschreven vanuit de hoofdpersoon en draait ook om haar, maar er zijn ook belangrijke rollen weggelegd voor Olivia en Alex. Meteen vanaf de eerste zin zit je in het verhaal en laat je pas los als je het boek uit hebt en zelfs daarna blijven diverse personen nog even in je achterhoofd. Het zijn personen die je in je hart sluit, die je tegen het eind eigenlijk nog niet wilt loslaten. De auteur heeft zich dan ook heel erg goed weten in te leven in alle personen, ook in de minder belangrijke personen.
Jaren geleden maakte ik met 'Liefde met gebruiksaanwijzing' voor het eerst kennis met de schrijfstijl van Aline van Wijnen, maar met lichte trots voor de auteur kan ik absoluut zeggen dat ze erop vooruit is gegaan. 'Bestemming geluk' leest namelijk heerlijk weg, heeft prima personages (waar voor mij vooral dochter Isa er bovenuit steekt!) en diepe onderwerpen die je wel degelijk laten nadenken over je eigen leven. Bepaalt je opvoeding echt zoveel over je en kan dat botsen met iemand die het heel anders heeft beleefd? Tot zover heb ik dubbel en dwars genoten en had ik dit boek binnen korte tijd alweer uit. Maar, helaas moet ik toch ook een kritische noot geven, vallen er mij achteraf toch wat dingen op: niet alles wordt lekker uitgewerkt (zo had ik bijvoorbeeld nog wel meer over Olivia en Isa willen lezen, nu wordt het wel erg snel afgerond) en was het gevoel er voor Alex en Melanie ook niet helemaal. Het voelde iets te geforceerd en ergens ook wat overdreven: ze sprak wel over hoe graag ze hem had ten opzichte van haar ex Duke, maar echt binnen kwam het niet. En dat is toch wel jammer! Al met al zeker geen slechte roman, maar het had nog sterker kunnen zijn.
Korte inhoud Melanie Evers leidt een leventje waar we allemaal wel eens jaloers op zijn. Ze heeft een echt luxeleventje: uit eten gaan in sterrenrestaurants, vakanties op Ibiza, handtassen van Gucci, Bulgari juwelen, Armani kledij, topwijntjes drinken en een knappe, rijke verloofde Duke. Ze heeft bovendien de juwelierswinkel van haar vader overgenomen. Kortom, ze heeft alles wat ze zich maar kan wensen. Dan is het eindelijk zo ver, de grote dag van haar huwelijk met Duke is aangebroken. Maar onderweg naar het altaar begint Melanie na te denken en beslist er niet mee door te gaan. Ze laat hem stikken voor het altaar, en wordt een echte 'runaway bride'.
Alex vluchtte jaren geleden uit Rusland en werkt nu als koerier. Dagelijks pikt hij de pakketjes op in de juwelierszaak van Melanie. Al gauw springt de vonk over tussen hen, hoewel ze twee totaal verschillende personen zijn. Maar is Alex wel wie hij beweert te zijn? En is hun liefde wel sterk genoeg om de fouten uit het verleden te overwinnen?
Conclusie Bestemming geluk is de derde roman van Aline Van Wijnen die debuteerde in 2016 met Halsoverkop. Haar boeken vliegen als zoete broodjes over de toonbanken van boekhandelaars en terecht. Ze schrijft originele feelgoodromans die bij iedereen een glimlach op het gezicht tovert.
Bestemming geluk heeft een spetterend begin: Melanie die Duke voor het altaar laat staan. Bam, als lezer word je op deze manier direct in het verhaal gekatapulteerd. Je zit er onmiddellijk middenin. Naarmate het verhaal verder gaat, leren we Melanie steeds beter kennen. In het begin zal je denken dat zij nogal een sullig grietje is, maar naarmate het verhaal vordert en je haar beter leert kennen, hoe meer je haar gaat waarderen. Zij is helemaal niet het verwende nest zoals ze op het eerste zicht wel lijkt. Integendeel, ze blijkt een sterke vrouw te zijn, die op zoek gaat naar haar eigen geluk en hierdoor meer en meer kleine dingetjes van het leven begint te appreciëren.
Verder zijn zowel de hoofdpersonages als de nevenpersonages goed uitgewerkt. Zo is er Olivia, Melanie’s beste vriendin die auteur is. Via haar leren we het leven van schrijvers kennen en hoe zij uitkijken naar het verschijnen van hun nieuwe boek, hoe ze sociale media afspeuren naar nieuwe recensies, hoe ze uitkijken naar hun nieuwe boekpresentaties, etc… Zou Aline zich hebben gebaseerd op haar eigen ervaringen als auteur? Olivia was mijn favoriete personage, haar hectische leven, haar moeder-dochter relatie, maar vooral omdat we ons via haar kunnen inleven in hoe het is voor een auteur om een recensie te lezen en te interpreteren. Hoe zal Aline naar deze recensie kijken?, vraag ik me dan af terwijl ik dit schrijf.
In het boek leren we ook nog Olivia’s dochter kennen, een typische tiener uit een gescheiden gezin die op zoek gaat naar haar geluk: de liefde en aandacht van haar gescheiden ouders (en hen proberen terug bijeen te brengen).
Bestemming geluk is een verhaal over geluk en het opzoek gaan naar geluk. Maar wat is geluk? Voor iedereen lijkt dit geluk iets anders te zijn. Er zitten verscheidene thema’s in het boek die ons tot nadenken aanzetten zoals de vraag of geld en rijkdom ons echt wel gelukkig maakt, of de vele vooroordelen die we hebben tegenover vluchtelingen. Zijn zij de gelukzoekers die naar Europa komen om een beter leven te leiden? We vergeten hierbij vaak dat het niet makkelijk is om je familie en gans je opgebouwde leven achter te laten.
Aline heeft een vlotte, beeldende schrijfstijl met oog voor detail. Haar research om dit boek te schrijven, werd grondig gedaan en dat merk je tijdens het lezen. Ook hier weer bevat het boek de typische feelgood elementen van liefde tot gebroken harten en van verdriet tot vreugde, dit alles doorspekt met de nodige dosis humor. Zoals de meeste feelgood romans is het boek ook lichtjes voorspelbaar, maar met enkele bijzondere invalshoeken weet de auteur ons telkens weer te verrassen. Aline heeft haar eigen stijl ontwikkeld, waardoor haar boeken tot de betere feelgood romans behoren. Ik had alleen graag wat meer uitwerking gehad rond de runaway bride, hierdoor leek Melanie wel een koele kikker in het begin, ze loopt weg van haar eigen huwelijk en daarna gaat haar leventje precies zo gewoon door.
Bestemming geluk is een aangename feelgoodroman en behoort tot de betere in zijn genre. Het boek tovert instant een glimlach op je gezicht tijdens het lezen en doet je ook nadenken over bepaalde sociale thema’s zoals vluchtelingen. Bestemming geluk is puur genieten (hoewel ik wel de Chocotoff-momentjes uit Liefde met gebruiksaanwijzing miste). Ik scoor deze prachtige roman dan ook een 4.5 sterren ****
"Met mijn hoofd tegen zijn schouder en mijn ogen dicht denk ik aan het toeval van het lot, aan de afstand die zich tussen ons bevond toen we werden geboren en aan de wegen die we hebben bewandeld totdat we elkaar bereikten."
Deze quote vind ik zo ontzettend mooi... En tegelijkertijd heb ik niet eerder een quote gelezen die zo raak is. Volgens mij is deze quote ook op meerdere manieren te interpreteren, maar dat even ter zijde. Dat doet er in deze even niet toe... Want wat ik eigenlijk wil vertellen, is dat in die quote het geluk gevangen wordt. Geluk. Het thema dat zo sterk naar voren komt in dit mooie boek van Aline van Wijnen.
Sinds dit jaar maak ik de keuze voor een boek niet meer zo lichthartig. Ik mag van mezelf 1 boek per maand kopen (uitzonderingen daar gelaten) en dat maakt het kiezen van een boek niet gemakkelijk. Maandelijks komen er zo ontzettend veel mooie boeken uit, met prachtige covers en uitnodigende flapteksten. Het ene boek wordt nog meer geprezen dan het ander. En zie dan maar eens een keuze te maken. Gelukkig bleek de keuze van mijn januari boek niet al te moeilijk. Ik volgde Aline van Wijnen al een tijdje op social media en daarnaast was ik erg benieuwd naar haar nieuwste boek. "Bestemming geluk" De cover sprak mij aan, de flaptekst was uitnodigend. Mijn nieuwsgierigheid gewekt.
Vorige week ben ik aan het boek begonnen en ik kan alleen maar zeggen dat ik heerlijk heb kunnen ontspannen door dit boek. Aline heeft een fijne schrijfstijl en de ene na de andere mooie passage passeert de revue. En daarmee bedoel ik dat je heel wat mooie quotes uit dit boek kunt halen. Sommige zijn zelfs poëtisch, zo mooi. En zo zie je ook meteen dat je mij niet kunt bekronen als quote-koningin. Haha. Laten we dat ook maar gewoon aan de professionals overlaten... Gedurende het verhaal leer je Melanie en Alex goed kennen, wat ik zelf erg fijn vind. Ze noemen het ook wel character building. Het enige wat ik jammer vond, is dat ik sommige karaktereigenschappen van de personages niet zo kon waarderen. Maar dit ligt meer aan mij dan dat dit Aline aan te rekenen valt. De personages zijn gewoon zo en dat ik er niet zo goed mee kan dealen, zegt dan meer over mezelf. Wat ik mooi vond aan dit boek, is dat door het boek heen het geluk als rode draad verweven is. Alles komt samen en het slot siddert nog steeds na. Ik moet het dan ook echt nog even laten bezinken. Want mijn hartslag zat op een gegeven moment op standje cardio. Geen idee of dit een term is, maar anders maak ik dat er nu gewoon van. Het boek is er echt eentje die mij aan het denken heeft gezet. En dat bedoel ik positief.
Want wat is uiteindelijk geluk? Vandaag kwam ik de vraag tegen: "Zou jij ook eens helemaal opnieuw willen beginnen?" Een vraag die natuurlijk ook perfect zou passen bij dit boek. Perfect, omdat Melanie en Alex ook een bepaald rugzakje met zich meedragen, een rugzakje die invloed heeft op hun relatie met elkaar. En zou de relatie anders gelopen zijn als zij helemaal opnieuw waren begonnen? Kijk naar de quote waarmee ik mijn leeservaring begon en je weet het antwoord eigenlijk al...
Ik ben van mening, en dan spreek ik dus echt voor mezelf, dat alles wat er in je leven gebeurd is of gebeurt (goed of slecht), je brengt op het punt waar je nu bent. En ik besef me dat ik momenteel op een punt ben, waar ik enorm dankbaar voor ben. (En geloof me, ik heb ook echt momenten gekend, waarop ik dat niet zo ervoer.) En die dankbaarheid vult mij met zoveel geluk. Dat ik me soms afvraag of dat niet gewoon de grondlegger is van geluk. Dat je dankbaar moet zijn om geluk te kunnen voelen... En ik ben er zeker van dat dát hetgeen is dat alles overwint. Dankbaarheid/geluk. Hoe donker het soms ook is. Er is toch altijd iets om dankbaar voor te zijn?
Mooi wat een boek kan doen. Een mooi boek dus. En ik hoop nog meer moois van Aline te mogen lezen. **** sterren.
Aline van Wijnen won een paar jaar geleden een schrijfwedstrijd van Zomer en Keuning en tijdschrift Vriendin en dat was de start van haar carrière als auteur. Na Halsoverkop (2016) en Liefde met gebruiksaanwijzing (2017) heeft ze nu haar derde feelgoodroman geschreven: Bestemming geluk (2020). We maken kennis met Melanie. Ze heeft echt alles wat haar hartje begeert, een eigen juwelierszaak en de man van haar dromen… of toch niet? Op haar huwelijksdag ziet ze in dat een huwelijk met Duke haar niet gelukkig gaat maken en ze gaat ervandoor, alle gasten en Duke in verbijstering achterlatend. Voor haar de beste keus, maar ze zit nu wel met een hoop schulden voor een dure trouwdag die niet door is gegaan. Ze gaat terug naar haar juwelierszaak en pakt haar leven weer op. Dan begint het verhaal pas, want haar keuze om Duke te dumpen heeft grote consequenties. Het luxe leventje waar ze samen in zaten is er niet meer. Op feestjes met rijke vrienden heeft ze niets meer te zoeken en Melanie moet opzoek naar een nieuw evenwicht in haar leven. Gelukkig heeft ze een goede vriendin in Olivia die net haar eerste boek heeft gepubliceerd en leeft in onzekerheid over recensies en daarbij haar eigen dochter Isa bijna vergeet. En er is zus Cecile die een rijke man heeft getrouwd laat Melanie regelmatig zien wat ze heeft weggegooid door niet met Duke te trouwen. En dan is er ook nog die stille koerier, maar omgaan met een koerier, kan dat wel? De levens van Melanie, Olivia en Cecile vormen de basis van het boek. Alle drie zijn ze zoekende naar een balans in hun leven. We leven als lezer mee in de levens van deze personages, met Melanie als middelpunt en ze hebben het niet altijd even makkelijk. Aline van Wijnen heeft thema’s in haar boek gestopt waarbij je zelf als lezer ook gaat nadenken. Wat maakt het uit wat anderen van je denken? Maakt het hebben van veel geld eigenlijk wel gelukkig? Hoe staan we werkelijk tegenover asielzoekers? En hoe belangrijk is eerlijkheid en geven we de mensen wel genoeg kansen om hun keuzes uit te leggen? Het maakt dat Bestemming geluk een roman is met diepgang, de personages komen allemaal in een positie waarin ze keuzes moeten maken, en die keuzes zijn lang niet altijd makkelijk, maar ze leren en groeien en durven fouten toe te geven en de gevolgen ervan in te passen in hun eigen leven. Leuk in dit boek zijn de kleine details zoals een verwijzing naar een Nederlandse mede auteur, die in het boek een piepklein rolletje heeft als kennis van Olivia, maar ook een verwijzing naar een personage uit een voorgaand boek zit er in verstopt. Kleine Easter-eggs die voor herkenning zorgen en daarbij een glimlach uitlokken. Ook de verweving van de onzekerheid van een auteur over recensies en de angst voor het schrijven en uitgeven van een nieuwe roman is mooi verwoord in het leven van personage Olivia. Hoewel de cover en de titel een soort vakantieroman beloven, is Bestemming geluk een mooie, serieuze feelgoodroman, over eerlijkheid en ouderschap en in hoeverre het belangrijk is wat anderen van je denken. Het levert een fijne roman op, met mooie personages, vriendschap, liefde, verdriet en drama om vervolgens af te sluiten met romantiek en geluk.
BESTEMMING GELUK Hoofdpersonen zijn Melanie en Alex. Het verhaal wordt ook uit beide perspectieven verteld.
MELANIE Het boek begint hilarisch, Melanie staat op het punt van trouwen en word rond gecommandeerd door een weddingplanner van dragonder formaat.
Positie fotograaf één trap linksonder, check. Fotograaf twee trap rechtsonder, check. Muziek, drie minuten. Visagist, laatste check up, twee minuten. Assistentie, vader van de bruid, startpositie trap rechtsboven, check. Assistentie bruidegom, startpositie zaal, trap linksonder twee minuten, check. Getuige bruid, startpositie zaal, eerste rij stoel drie, een minuut. Getuige bruid!
Papa zwijgt. Maar zijn stem in mijn hoofd herhaalt wat hij zo vaak heeft gezegd: bij twijfel niet doen. Een moment lang, het lijkt wel een eeuwigheid, kijken we elkaar aan, onder steeds luider wordend gefluister in de zaal. Dan draaien we ons tegelijkertijd om en bestijgen de trap, arm in arm zoals we gekomen zijn. Bij de deur van de kleedkamer klemt Alix zich hulpeloos vast aan haar draaiboek. Dit staat daar niet in.
Nadat Melanie op het laatste moment haar huwelijk met Duke heeft gecanceld moet zij nu de draad van haar leven weer oppakken. Haar werk in haar juwelierswinkel geeft haar rust. Gelukkig maar want ze zal de schulden van de bruiloft moeten betalen. Tijdens haar werk ontmoet ze Alex. Ze heeft veel steun van haar vriendin Olivia en haar zus Cecile.
ALEX Alex is afgestudeerd in geschiedenis en werkte vroeger als journalist in Wit-Rusland, Vijftien jaar geleden is hij naar Nederland gevlucht.
Dit is mijn martelschrift. Ik heb het al tijden niet meer in mijn handen gehad. Je martelschrift? Een scheve lach verschijnt op zijn gezicht. Ooit schreef ik veel. Columns. Artikelen voor in de krant. Gedichtjes. Eigenlijk schreef ik alles van me af. Ik ben niet zo’n prater, schrijvenging me veel gemakkelijker af. Nu lukt het niet meer. Ik heb het zo vaak geprobeerd, het lukt me gewoon niet.
CONCLUSIE Ik heb genoten, Bestemming geluk is een verhaal over keuzes maken en om vooral niet met flow mee te gaan. En vooral niet dingen te doen omdat je denkt dat je dat moet doen. Het is een verhaal van twee totaal verschillende personages. Aline van Wijnen heeft de haast schrijnende tegenstellingen, tussen een Nederlandse vrouw die met een zilveren lepel in de mond geboren is en de vluchteling uit Wit_Rusland, bijna pijnlijk beschreven. Een eye-opener. Juist omdat Melanie en Alex zo totaal verschillen is het interessant om over hun verschillende visie te lezen. Ik vond het zo grappig om een verwijzing naar Wendy Brokers en haar boek De laatste halte te lezen.
Wat dit vrij simpele liefdesverhaal wat extra body geeft is de achtergrond van Alex en het meisje Isa, de dochter van Melanie’s beste vriendin. Isa helpt Melanie graag in de winkel en laat daar op geheel eerlijke en eigenzinnige wijze weten wat ze van sommige grote-mensen-beslissingen vindt. Hilarisch als ze duidelijk maakt dat ze echt wel snapt waarom Melanie Alex ziet zitten. Minder geslaagd is Isa’s moeder, een schrijfster van feel-good romans, die het hele boek eigenlijk aan het zeuren is over positieve dan wel negatieve reviews op Goodreads. De eerste keer is het nog wel een grappige gimmick, daarna wordt het op zijn minst saai.
Het boek is lekker vlot geschreven en fijn om weer een keer iets makkelijks te lezen tussen de literatuur en studieboeken door, maar op veel plekken meer cliché dan nodig. Wel goed dat van Wijnen zich verdiept heeft in de politieke geschiedenis van Wit-Rusland en daar een twist aan heeft gegeven die past bij het verhaal. Nou maar hopen dat van Wijnen beter tegen drie sterren op Goodreads kan dan haar personage Olivia.
Dit was het eerste boek wat ik van Aline heb gelezen, ik had geen verwachtingen. Ik vond het begin best wel verwarrend, omdat je middenin een gebeurtenis begint. Hierdoor zat je wel direct in het verhaal.
Een aantal personages vond ik goed omschreven zoals Alex en Olivia. Ik heb eigenlijk geen beeld van haar zus of de dochter van Olivia. Wat ik zelf ook best jammer vond, het volgend hoofdstuk had soms een tijdscapsule van een aantal dagen/weken?
Desondanks wel een leuk verhaal met genoeg feel good en drama😃
This entire review has been hidden because of spoilers.
Een leuk en aangenaam boek om te lezen! Een toffe feelgood-roman.
Het enige personage waar ik me aan ergerde was Olivia. Er werd zo hard doorgedramd over het schrijven van haar boek en de reviews die ze kreeg, dat ik uiteindelijk het gevoel had alsof dit van de schrijfster een oproep was om over haar boek fijne dingen te schrijven..
Maar bon, ik heb er van genoten hoor! Ben benieuwd naar meer van Aline!
This entire review has been hidden because of spoilers.
Een leuk boek, aardig vlot verhaal. Maar ik miste een beetje dat de verhaallijnen door elkaar heen liepen. Het was eerst met Isa en toen geheel naar Alex. Dat ik echt dacht huh hoe is het met Isa. Soms mist een beetje diepte, wat meer info. En de spanning qua liefde was ook mwah.
Maar ja na alles in t boek over reviews op Goodreads durf je dit bijna niet te schrijven 😉
This entire review has been hidden because of spoilers.
Niet helemaal mijn soort feelgoodroman: de rijkere kringen, de sieraden, de wijn en de gelakte nagels. En mensen die gedronken hebben gewoon in de auto laten stappen alsof het normaal is, vind ik niet echt juist. Toch vond ik het verhaal verder best oké, al was het redelijk voorspelbaar. Zoals ik al zei, niet helemaal mijn soort feelgoodroman. (4,3 uur gelezen)
Makkelijk leesbaar boek, je bent er zo doorheen. Bepaalde verhaallijnen werden niet echt uitgewerkt, dat vond ik erg jammer. Daarnaast vond ik het deel over ‘gelukszoekers’ en liegen over je asielaanvraag erg teleurstellend, helemaal in een tijd waar er al zoveel negativiteit is tegen vluchtelingen.
Dit was helaas een tegenvaller. Ik vond de personages erg oppervlakkerig, en ook het plot sprak me niet helemaal aan. Desondanks heb ik me wel ontzettend vermaakt met dit boek. Voor mij was het alleen niet helemaal een 'feelgood' roman. Het einde vond ik ook verschrikkelijk.
Dit is gewoon een leuke feelgood roman! Het boek heeft een fijne schrijfwijze en ik kon me erg goed in de personages inleven. Bepaalde stukken vond ik dan weer wat minder, maar over het algemeen een leuk boek om een keertje te lezen!