Φονικό στη Μεγάλη Εκκλησία

by Tefcros Michaelides, Τεύκρος Μιχαηλίδης

Κωνσταντινούπολη, 27 Δεκεμβρίου 537, ημέρα των εγκαινίων της Μεγάλης Εκκλησίας. Ο Ιωάννης, στενός συνεργάτης των αρχιτεκτόνων της, βρίσκεται δολοφονημένος. Όλες οι ενδείξεις οδηγούν στη Θεανώ, πρώην σπουδάστρια στην Ακαδημία του Πλάτωνος και στενή φίλη του θύματος. Ο Ευτόκιος, ένας άνθρωπος που έχει αφιερώσει τη ζωή του στη συγκέντρωση και διάσωση των έργων του Αρχιμήδη, αναλαμβάνει να εξιχνιάσει την υπόθεση: είναι πράγματι ένοχη η νεαρή μαθηματικός ή μήπως έχει πέσει θύμα μιας καλοστημένης συνωμοσίας; Ιστορικά πρόσωπα, όπως η Θεοδώρα και ο Ιουστινιανός, και μυθοπλαστικοί ήρωες συναντιούνται και αλληλεπιδρούν για να ζωντανέψουν το κλίμα της μετάβασης από την Ύστερη Αρχαιότητα στον πρώτο βυζαντινό χρυσό αιώνα. Η αρχαία φιλοσοφία πεθαίνει, κληροδοτώντας όμως στον καινούργιο κόσμο την κατακτημένη σοφία της: τη γεωμετρία και τη μηχανική της. Χωρίς αυτές, θαύματα όπως ο Ναός της Αγίας του Θεού Σοφίας δεν θα έπαιρναν ποτέ σάρκα και οστά. Στο προσκήνιο αυτής της ιδιόμορφης σύγκρουσης, ο μύθος εκτυλίσσεται μέσα από σκάνδαλα, καταχρήσεις, μισαλλοδοξία και, κυρίως, μέσα από την αιώνια πάλη για εξουσία.

Genres: Fiction

322 pages, Paperback

First published November 15, 2019

About the author

(Greek: Τεύκρος Μιχαηλίδης)

Reviews

[Vasilis Manias · Rating 5 out of 5]

Δεν είμαι συνηθισμένος να διαβάζω βιβλία που από την πρώτη τους σελίδα να με πιάνουν από τα μούτρα. Γενικά μιλώντας, τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να διορθώσω ένα μεγάλο μου λάθος, το σνομπισμό μου προς τους Έλληνες συγγραφείς οπότε μαζί με διάφορα κλασσικά κλασσικών που από το ξεκίνημα του χρόνου βάζω στη λίστα μου, βάζω στην τύχη και ότι μου μαγνητίσει την προσοχή. Όταν πέτυχα στον Πολύγραφο το συγκεκριμένο, διάβασα αφηρημένος το οπισθόφυλλό του. Δεν διαβάζω ποτέ οπισθόφυλλα, απεχθάνομαι τα σπόηλερς, δεν θέλω να ξέρω τι συμβαίνει, αλλά το συγκεκριμένο μου κίνησε το ενδιφέρον, επειδή δεν πρέπει να έχω ξαναδιαβάσει μυθιστόρημα για τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, όσο και να προσπαθώ να θυμηθώ, το μυαλό μου στίβω, δε βρίσκω άλλο τίτλο και ο συγκεκριμένος υποσχόταν τα κάτωθι:
"Κωνσταντινούπολη, 27 Δεκεμβρίου 537, ημέρα των εγκαινίων της Μεγάλης Εκκλησίας. Ο Ιωάννης, στενός συνεργάτης των αρχιτεκτόνων της, βρίσκεται δολοφονημένος. Όλες οι ενδείξεις οδηγούν στη Θεανώ, πρώην σπουδάστρια στην Ακαδημία του Πλάτωνος και στενή φίλη του θύματος. Ο Ευτόκιος, ένας άνθρωπος που έχει αφιερώσει τη ζωή του στη συγκέντρωση και διάσωση των έργων του Αρχιμήδη, αναλαμβάνει να εξιχνιάσει την υπόθεση: είναι πράγματι ένοχη η νεαρή μαθηματικός ή μήπως έχει πέσει θύμα μιας καλοστημένης συνωμοσίας; Ιστορικά πρόσωπα, όπως η Θεοδώρα και ο Ιουστινιανός, και μυθοπλαστικοί ήρωες συναντιούνται και αλληλεπιδρούν για να ζωντανέψουν το κλίμα της μετάβασης από την Ύστερη Αρχαιότητα στον πρώτο βυζαντινό χρυσό αιώνα"

You had me at Νεαρή Μαθηματικός.

Εναλλακτική Κριτική με 10λέξούλες?
Σταματήστε ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ και αν διαβάζετε, και ξεκινήστε το.
ΗΡΕΜΑ ΤΟ ΛΕΩ!

[Michael Kotsarinis]

Ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς επιστρέφει με ένα πολύ καλό αστυνομικό ιστορικό μυθιστόρημα που βρίθει ιστορικών και μαθηματικών στοιχείων.
Η ιστορία μας διαδραματίζεται στα χρόνια του Ιουστινιανού και οι ήρωες βρίσκονται μπλεγμένοι στις ίντριγκες του παλατιού. Τα βάσανά τους και οι περιπέτειές τους οφείλονται κατά βάση στην αναζήτηση της γνώσης και της αλήθειας. Από τις σελίδες του βιβλίου παρελαύνουν γνωστά ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα της εποχής, αρμονικά ενταγμένα στην αφήγηση όπως άλλωστε και τα πανταχού παρόντα μαθηματικά. Φυσικά ο αναγνώστης δεν πρέπει να τρομάζει καθώς όλα είναι σε απλή γλώσσα και χωρίς να απαιτούνται μαθηματικές γνώσεις.
Υποθέτω ότι στους γνώστες της Βυζαντινής ιστορίας πολλά θα είναι γνωστά αλλά το βιβλίο ζωντανεύει με ικανοποιητικό τρόπο την εποχή μιλώντας παράλληλα για πολλά θέματα που άπτονται και της σύγχρονης εποχής.
Το συστήνω στους λάτρεις τόσο του αστυνομικού όσο και του ιστορικού μυθιστορήματος, μια ακόμη πολύ καλή δουλειά από τον Τεύκρος Μιχαηλίδης και τις Εκδόσεις Πόλις!

[Sophia · Rating 3 out of 5]

B.R.A.CE. 2020 Ξεκίνησα την αναγνωστική μου χρονιά με ένα whodunit ( που αγαπώ ) και σε μία διαφορετική από την δική μου, εποχή ( που επίσης αγαπώ ). Ο συνδιασμός είναι ιδανικός για μένα γιατί ο εκάστοτε "αστυνομικός" πρέπει με απλές ( μη σύγχρονες, τεχνολογικές κτλ ) ικανότητες να λύσει το έγκλημα.
Το Φονικό λοιπόν δεν με απογοήτευσε μιας και είχε μέσα και μαθηματικές αναφορές ( η άλλη μεγάλη αγάπη μου ) , ίσως κάπως υπερβολικές σε κάποια σημεία ( και το μπρός πίσω στις σημειώσεις δεν βοηθάει και πολύ στην ανάγνωση ), αλλά και ωραία εξέλιξη.
Όταν βιβλία με ιστορικές αναφορές μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον και με προκαλούν να αναζητήσω παραπάνω ιστορικά στοιχεία τότε θεωρώ ότι έχω κερδίσει κάτι σαν άνθρωπος που θέλει να μαθαίνει και να εξελίσεται και που ξέρεις... να απαντήσει σωστά την ερώτηση για να γίνει εκατομμυριούχος :P


Αίτημα προς στις εκδόσεις: Ας μπαίνουν οι σημειώσεις στο κάτω μέρος της σελίδας που αναφέρονται ώστε να αποφεύγουμε το συνεχές μπρός πίσω. Είναι κάπως α-σεξουέλ ;)

[Maria Thomarey · Rating 3 out of 5]

Όχι ένα ακριβώς αστυνομικό μυθιστόρημα

[MTK · Rating 5 out of 5]

Δε μου πάει η καρδιά να κατεβάσω βαθμολογία, όχι γιατί το βιβλίο είναι απαραίτητα συγκλονιστικό, όσο γιατί καιρό είχα να διαβάσω μυθιστόρημα τόσο... άρτιο. Ο Μιχαηλίδης μας έχει προσφέρει σταθερά επί σειρά ετών καλογραμμένα ιστορικά μυθιστορήματα με μαθηματική έμπνευση, κάποια καλύτερα από κάποια άλλα: τα μαθηματικά είναι πάντα συναρπαστικά, οι ιστορικές λεπτομέρειες ενδιαφέρουσες μεν, αλλά μερικές φορές αποδίδονται σε ύφος μαθήματος σε τάξη γυμνασίου, η αστυνομική πλοκή συνήθως πάντα σε δεύτερο πλάνο, ενίοτε και βαρετή, και οι χαρακτήρες λίγο ξύλινοι. Στο συγκεκριμένο του πέτυχαν όλα: ενδιαφέροντα μαθηματικά προβλήματα, μια συναρπαστική εικόνα της ζωής στο Βυζάντιο του Ιουστινιανού, ένα γνήσιο αστυνομικό μυστήριο και χαρακτήρες τρισδιάστατοι και αληθινοί. Όπως προείπα, μην περιμένετε να συγκλονιστείτε, αλλά εγώ τουλάχιστον δεν του βρήκα ψευγάδι.

[Katerina · Rating 4 out of 5]

Δεν είχα ξαναδιαβάσει Μιχαηλίδη και θα πω πως μου άρεσε αρκετά. Το βιβλίο ειναι Krimi όπως τα λέμε εμείς οι γερμανόφωνοι, και εξελίσσεται στην εποχή του Ιουστιανιανού και την ανοικοδόμιση της Αγίας Σοφίας (εξού και ο τίτλος).

Το φονικό έχει στηθεί ωραία και ναι μεν υπάρχει γρήγορα μια υποψία για το ποιος είναι ο υπαίτιος, αλλά η ιστορία εξελίσσεται χωρίς αυτό να είναι πρόβλημα. Άλλωστε ο φόνος δεν είναι ακριβώς το κέντρο του βιβλίο, αλλά η ζωή της Θεανώς.

Μου άρεσε ιδιαίτερα που περιπλέκονται ιστορικά στοιχεία με μαθηματικά στοιχεία. Τα ιστορικά στοιχεία αναφέρονται σε μια περίοδο που δεν μπορώ να πω πως θυμάμαι πολλά. Τα δε μαθηματικά στοιχεία μου θύμισαν την θεωρία αριθμών που αγάπησα στο σχολείο αλλά δεν έχω δει σε λογοτεχνικό κείμενο. Επίσης μου άρεσε ιδιαίτερα που η κεντρική ηρωίδα είναι μια δυναμική γυναίκα της εποχής της, με μαθηματικό μυαλό και με δίψα για γνώση και εφαρμογή των γνώσεών της.

Το τελευταίο αστεράκι δεν του το έδωσα, γιατί με κούρασαν οι σημειώσεις. Εντάξει καλές και ενδιαφέρουσες οι γνώσεις, αλλά όχι τρεις φορές ανά σελίδα μπρος πίσω το βιβλίο. Και εντελώς αποκλιμάκωση όταν σε μια από τις σημειώσεις επιβεβαιώνονται οι υποψίες που έχουμε πριν αυτές επιβεβαιωθούν από την ίδια την ιστορία. Αυτό νομίζω θα μπορούσε να το προσέξει και ο συγγραφέας και ο επιμελητής. Όσο προφανής και να είναι ο ένοχος, δεν παύει να είναι ένα βιβλίο μυστηρίου.

[Rebeka · Rating 4 out of 5]

Πολύ καλό βιβλίο. Κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη αμείωτο και όσο περισσότερο διαβάζει κανείς, τόσο περισσότερο θέλει να συνεχίσει για να ανακαλύψει το δολοφόνο. Ο τρόπος που μπλέκονται τα γεγονότα με τα Μαθηματικά και η εξήγηση όλων μέσα από αυτά είναι εξαιρετικός. Θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα σε Μαθηματικούς αλλά και όχι μόνο.

[Constantina · Rating 3 out of 5]

Πολύ ωραία γραφή, πραγματικά πολύ ωραία γραφή, αλλά οι υποσημειώσεις αποκαλυπτουν το τελος και αυτό χαλάει τις εντυπώσεις.

(προτεινεται σε φαν των μαθηματικών. εγω δεν ειμαι)

[Kelly Kritikou · Rating 5 out of 5]

Ακολουθώντας το λογοτεχνικό μονοπάτι που έχει χαράξει ο ίδιος τόσα χρόνια με τη γραφή του, ο Τεύκρος Μιχαηλίδης δημιουργεί ένα πολυδιάστατο αστυνομικό μυθιστόρημα που ξεφεύγει από τα ελληνικά στερεότυπα του είδους. Το «Φονικό στη Μεγάλη Εκκλησία» είναι ένα μοναδικής ομορφιάς σύμπλεγμα έρευνας, βαθιάς γνώσης, αγωνίας, ανατροπών, μυστηρίου και αγάπης για τα μαθηματικά, τις τέχνες, την ιστορία μας. Είναι μια αινιγματική υπόθεση εγκλήματος, έντονη, δυνατή, που σε ταξιδεύει στο Βυζάντιο του Ιουστινιανού, προβάλλει τα επιτεύγματα των αρχαίων Ελλήνων μαθηματικών και φιλοσόφων και συγκεντρώνει με μεθοδικότητα τις αποδείξεις για την αποκάλυψη του δράστη.

Κωνσταντινούπολη, 27 Δεκεμβρίου 537, ημέρα των εγκαινίων της Μεγάλης Εκκλησίας. Η Θεανώ, ανήσυχο πνεύμα και πρώην σπουδάστρια της Ακαδημίας Πλάτωνος, ανακαλύπτει στο σπίτι της νεκρό τον Ιωάννη, στενό της φίλο και συνεργάτη των αρχιτεκτόνων της Αγίας Σοφίας. Όλα τα στοιχεία συνηγορούν εναντίον της και ο Ευτόκιος αναλαμβάνει να εξιχνιάσει την υπόθεση και να ανακαλύψει αν τελικά η καλλιεργημένη αυτή γυναίκα έχει πέσει θύμα συνωμοσίας. Υπό το βλέμμα του αυτοκράτορα Ιουστινιανού και της Αυγούστας Θεοδώρας, και με φόντο τους τριγμούς που προκαλεί η μετάβαση στον πρώτο βυζαντινό χρυσό αιώνα, ο Ευτόκιος έρχεται αντιμέτωπος με σκάνδαλα, την αλαζονεία του πλούτου και της εξουσίας, τον φθόνο, τη μισαλλοδοξία, τον εγωισμό και τα έντονα πάθη που γεννούν οι καταχρήσεις, αλλά δεν πτοείται. Το παρελθόν φωτίζει το παρόν και φανερώνει τον δρόμο της αλήθειας και της κάθαρσης.

Περισσότερα https://www.athensvoice.gr/culture/bo...

[Zoi Gkatziona · Rating 4 out of 5]

Για τους λάτρεις της Ιστορίας, της Φιλοσοφίας, των Μαθηματικών και της Αστυνομικής Λογοτεχνίας είναι το ιδανικό ανάγνωσμα. Είναι φανερό ότι έχει προηγηθεί εκτενής έρευνα από τον συγγραφέα προκειμένου να στηρίξει ιστορικά την αφήγησή του. Στα αρνητικά του η θέση των Σημειώσεων στο τέλος του βιβλίου, που αναγκάζουν τον αναγνώστη σε ένα διαρκές πισωγύρισμα διακόπτοντας τη ροή της ιστορίας. Στα θετικά του οι ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τον καθημερινό βίο στο Βυζάντιο, την αυτοκρατορική Αυλή και τις ανελέητες μηχανορραφίες και οικονομικές ατασθαλίες των εκπροσώπων της (διαχρονικό φαινόμενο).
Προσωπικά, το βιβλίο μου έφερε μνήμες απο τα φοιτητικά μου χρόνια όταν στο πλαίσιο εργασίας στο μάθημα "Εισαγωγή στη Βυζαντινή Ιστορία", είχα ασχοληθεί με την προσωπική ζωή της Αυτοκράτειρας Θεοδώρας πριν τον γάμο της με τον Ιουστινιανό!!!

[Argyro · Rating 3 out of 5]

Πολύ καλό για όσους αγαπούν την Ιστορία των Μαθηματικών.

[Maria · Rating 3 out of 5]

Πρώτη γνωριμία μου με τον συγγραφέα και θα πρέπει να ομολογήσω ότι τα συναισθήματά μου είναι περίεργα. Ενώ η ιστορία του βιβλίου μού άρεσε, υπήρχαν πολλές λεπτομέρειες που σε κάποια σημεία με κούρασαν. Ωστόσο, θεωρώ ότι ήταν ένα ωραίο ανάγνωσμα και μου άφησε κάτι.

[Lefki Sarantinou · Rating 3 out of 5]

Ο γνωστός μαθηματικός-λογοτέχνης Τεύκρος Μιχαηλίδης επιστρέφει και πάλι, συνδυάζοντας αυτή τη φορά τη βυζαντινή ιστορία με τα μαθηματικά.
Το "Φονικό στη Μεγάλη Εκκλησία" διαδραματίζεται στον 6ο αιώνα μ.Χ. και συγκεκριμένα στον αποκαλούμενο και "χρυσό αιώνα" του Βυζαντίου, τον αιώνα του Ιουστινιανού.
Το παρόν πόνημα θα μπορούσε να αποκληθεί και χρονικό της πτώσης του αρχαίου κόσμου. Είναι ένα βιβλίο αντιπροσωπευτικό του τέλους της εποχής που αποκλήθηκε "ύστερη αρχαιότητα"και απεικονίζει με τρόπο παραστατικό τη σύγκρουση χριστιανισμού-παγανισμού, η οποία σε καμία περίπτωση δεν είχε καταλαγιάσει τον 6ο μεταχριστιανικό αιώνα, όπως λανθασμένα συχνά πιστεύεται.
Οι πρωταγωνιστές κινούνται στο μεταίχμιο μεταξύ των δύο αυτών αντικρουόμενων κόσμων, ανήκοντας όμως περισσότερο στον ένα από τους δύο. Έτσι, η πρωταγωνίστρια Θεανώ, μία γυναίκα-πρόκληση για την εποχή της, αφού σπουδάζει μαθηματικός, ο αγαπημένος της Ερμόδωρος, ο δάσκαλος Σιμπλίκιος και κάποιοι άλλοι πιο ελάσσονες χαρακτήρες, είναι πιο πολύ εκπρόσωποι του παγανιστικού κόσμου που πνέει τα λοίσθια. Στον αντίποδα, ο Ιουστινιανός και η Θεοδώρα, ο έμπορος Μιχαήλ, η αδελφή της Θεανώς και ακόλουθος της Θεοδώρας, Αναστασία, αντιπροσωπεύουν περισσότερο τη νέα τάξη των πραγμάτων, δηλαδή την κουλτούρα του χριστιανισμού. Πολλές φορές, βέβαια, η ζυγαριά δεν είναι ξεκάθαρο προς τα που τελικά γέρνει.
Όταν ο φίλος της Θεανώς Ιωάννης, άνθρωπος μορφωμένος που διεξάγει έρευνες και επιστημονικά πειράματα, θα βρεθεί δολοφονημένος στο σπίτι της, η ίδια θα βρεθεί κατηγορούμενη για τον φόνο. Προσπαθώντας να ξεδιαλύνει το κουβάρι του φονικού και να αποδείξει την αθωότητα της Θεανώς, ο συγγραφέας μας ταξιδεύει πίσω στον χρόνο αποτυπώνοντας με ενάργεια σημαντικά γεγονότα της εποχής, όπως τη Στάση του Νίκα, το κλείσιμο της Νεοπλατωνικής Ακαδημίας της Αθήνας και, πάνω απ' όλα, το χρονικό της κατασκευής της Μεγάλης Εκκλησίας, δηλαδή της φημισμένης Αγιάς-Σοφιάς.
Και, φυσικά, όπως άλλωστε πάντοτε συμβαίνει στα βιβλία του Τεύκρου, τα μαθηματικά προβλήματα με τα οποία ασχολείται η Θεανώ, δεν απουσιάζουν, με τον Αρχιμήδη και το έργο του να έχει εδώ την τιμητική του.
ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟ: ο συνδυασμός μαθηματικών-ιστορίας και αστυνομικής λογοτεχνίας.
ΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ: οπωσδήποτε οι μαθηματικοί, αλλά, όντας ιδιαίτερα ευκολοδιάβαστο, το βιβλίο αυτό δεν παύει να είναι ένα πόνημα που απευθύνεται σε όλους.

[Αλέξης Γυφτοδήμος · Rating 4 out of 5]

Διάβασα σχετικά πρόσφατα δύο εξαιρετικά βιβλία, τον κόμη Βελισάριο του Γκραίηβς, και την καταστροφή του κλασικού κόσμου της Νίξυ. Η απέχθειά μου προς τον μικρόψυχο Ιουστινιανό και την σκοταδιστική εκκλησία του χτύπησε κόκκινο.
Τώρα διάβασα το βιβλίο του Μιχαηλίδη με μεγάλη απόλαυση και πολύ ενδιαφέρον. Με μεγάλη μαεστρία ο συγγραφέας μπλέκει τα μαθηματικά (δεν γίνεται καθόλου κουραστικός για όσους δεν ενδιαφέρονται για...αριθμούς), με την αστυνομική ίντριγκα, και προπαντός την Ιστορία. Οι χαρακτήρες είναι ζωντανοί, το ενδιαφέρον κρατιέται αμείωτο από την αρχή μέχρι το τέλος. Πολύ το χάρηκα.

[Christos · Rating 4 out of 5]

Καλσσικός αγαπημένος Τεύκρος. Πολύ καλή ιστορική τοποθέτηση. Μυστήριο με whodunnit και αρκετές δυνατές μαθηματικές πινελιές εννοείται.

[Stefanos · Rating 2 out of 5]

Το βιβλίο αφήγείται μία ιστορία μυστηρίου σε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίοδο, την περίοδο της βασιλείας του Ιουστινιανού στην Κωνσταντινούπολη και από τις σελίδες του περνούν διάσημοι χαρακτήρες όπως οι δάσκαλοι - συνεχιστές της σχολής του Πλάτωνα στην Αθήνα (που έκλεισε επί Ιουστινιανού), οι αρχιτέκτονες της Αγίας Σοφίας, η αυτοκράτειρα Θεοδώρα καθώς και ο ίδιος ο Ιουστινιανός. Ωστόσο, όσο κι αν η ιστορία είναι ενδιαφέρουσα, η αφήγηση είναι βαρετή, σε κάποια σημεία μάλιστα είναι σαν να διαβάζει κανείς αποσπάσματα από την Βικιπαίδεια, και κάνει την ιστορία απελπιστικά προβλέψιμη. Τέλος, η πληθώρα σημειώσεων που την διακόπτει κάθε λίγο είναι πολύ κουραστική (ειδικά μερικές σημειώσεις που είναι άσχετες με την υπόθεση όπως αυτή περί της Αγίας Ευδοκίας). Με την βασική ιδέα και το ιστορικό υπόβαθρο θα μπορούσε να έχει γραφτεί ένα πολύ πιο ενδιαφέρον βιβλίο - πάντα κατ' εμέ.