Iedere dag worden wij geconfronteerd met een variëteit aan mensen, dieren en dingen. Ook in onszelf treffen we een constant veranderende stroom van gedachten, gevoelens en herinneringen aan. Wat is een juiste houding ten opzichte van deze twee niveaus van veelheid? De middeleeuwse denkers Meister Eckhart en zenmeester Dōgen formuleren een urgent en actueel antwoord.
In plaats van de soms bedreigende veelheid te ontvluchten, is het volgens beide auteurs beter om haar te accepteren. Eckhart stelt dat alles voortkomt uit één geheimzinnige bron die ons verstand te boven gaat en die wij aanduiden met het woord ‘God’. Dōgen poneert dat alle dingen elkaar op een verborgen wijze ondersteunen en doordringen; dat is de boeddhanatuur. Levenskunst houdt volgens deze denkers dan ook in: je afstemmen op het ene en hierin rusten. Vanuit deze dieptedimensie verliest de veelheid haar chaotische karakter en vormt zij een mogelijkheid tot intieme verbinding. Wie zich met het leven verbindt, ontdekt bovendien dat het zijn zin in zichzelf draagt: ‘de weg ontstaat door te gaan’.
Ik miste achtergrondinformatie / context over de twee hoofdpersonen Meister Eckhart en zenmeester Dogen. Daarom vond ik dit moeilijk op waarde te schatten. Het boek had nog wat eindredactie kunnen gebruiken; de zinnen lopen niet altijd even lekker en ik kwam ook zeker zes typefoutjes tegen. Ook zitten er soms dubbelingen / herhalingen in waarvan het niet duidelijk was of deze bedoeld waren. Het laatste hoofdstuk vond ik het beste, hier komt alles mooi bij elkaar. De vergelijking tussen Eckhart en Dogen komt daar ook het mooist tot z’n recht. Inhoudelijk werd ik verrast door de visie op tijd van Dogen (en parallel daaraan die van Eckhart) als één geheel; de ‘tien tijden’ zoals die in het boek worden uitgelegd. Dit deed me denken aan de Tralfamadorianen uit Slachthuis Vijf van Kurt Vonnegut. Deze aliens ervaren tijd ook als een gegeven, een dimensie die zich in alle richtingen uitstrekt.
Bijzonder boek. Het leven van Meister Echkart wordt beschreven. Daarnaast het leven van zenmeester Dogen. Hoe deze levens met elkaar verbonden waren alhoewel ze elkaar volgens mij niet gekend hebben. Het zijnde als zijnde. Hoe de zin van het leven wordt weergegeven. De denkmodellen van eenheid en veelheid. De grenzeloze nabijheid een discours van intimiteit. God is alles en is een. Tussen het moment en eeuwigheid denken over tijd. Intimiteit bevrijden bevrijdende intimiteit. Het volmaakte handelen. De godsgeboorte. Kortom alle soorten goddelijke kennis komen aan bod.