Tom Lanoye (his name is pronounced the French way: /lanwa/) was born August 27, 1958 in the Belgian city Sint Niklaas. He is a novelist, poet, columnist, screenwriter and playwright. His literary work has been published and/or performed in over fifteen languages. Lanoye lives and works in Antwerp (Belgium) and Cape Town (South Africa).
Lanoye is not only a writer, but also an entrepreneur. As the youngest son of a butcher, he self-published his first work. In his own words, 'Just like all the punk bands did in those days: out of dissatisfaction with the existing structures, and to learn the trade from the inside out'.
Lanoye started out as an enfant terrible, but has become one of the most widely read and critically acclaimed authors in his language area. A writer that devotes himself to all forms of text and writing (for books, newspapers, periodicals and printed matter as well as for plays, cabaret and vocal performances) and makes regular appearances at all the major European theatre festivals.
Lanoye heeft me niet zoals Jotie overmeesterd, toch lieten zijn gedichten me niet koud. De eerste gedichten bezaten een mengelmoes van zinnen dat zijn erbarmelijke zelf weerspiegelde. Leuk, fraai geschreven, maar voor mij niets speciaal en net iéts te veel.
Dat bleef ook zo, tot ik op dit gedicht kwam:
Het is een magere troost dat alles moet verdwijnen
En ik je hoe dan ook op een keer Toch zou moeten missen, bijvoorbeeld
Door de dood. Ik hou van je, al Kunnen we waarschijnlijk niet meer Worden wat we vroeger waren of dachten Te zijn. Geen verhalen over afkeer,
Over waanzin of grote trouw: ik Verlang naar toen terwijl Ik ouder word. Ik denk Nog veel aan jou.
Wat een gedicht! Hij heeft geen overdreven stortvloed van woorden nodig om zijn verdriet te beschrijven. Terwijl Lanoye’s overige gedichten beladen zijn met chaotische zinnen, is hij nu weliswaar ‘stil.’ Dit contrast tussen zijn barokke taalgebruik en de dan simpele schrijftrant toont het stille gemis nog harder aan. Prachtig!
De Meeste Gedichten van Tom Lanoye is een monumentaal overzicht waarin een deel van zijn poëzie in verzameld zit. Het laat zien dat Lanoye een enorm veelzijdig en getalenteerd schrijver is, want quasi alles wat de man op literair vlak doet is raak. Zijn poëzie is sterk, maar ik zie hem liever romans, theaterteksten, columns en essays schrijven. Zijn werk heeft wel een enorme rauwheid en net zoals in zijn romans schuwt hij de controverse niet. Maar Lanoye kan je doorheen zijn poëzie evengoed ontroeren. Hij is niet de grootste dichter, maar hij weet wel heel erg goed wat hij doet.