Waarom we huizen bouwen

by Renée Kapitein

In Waarom we huizen bouwen van Renée Kapitein is Anna op weg naar een housewarming als ze strandt in en afgelegen restaurant. Daar ontmoet ze Bor. Hij kampeert op een parkeerplaats, beter gezegd: hij staat in een rij van caravans, campers en tentjes voor een leeg stukje grond, op misschien wel het allerwinderigste stukje van de stad. Hij mag er een huis bouwen. Die nacht blijft Anna bij Bor en de volgende ochtend ontbijten ze op de parkeerplaats. Anna is op slag verliefd. Vanaf het moment dat Bor haar vraagt zijn plek in de rij te bewaken, hoort Anna bij hem. Samen vragen ze vergunningen aan, overleggen ze over bouwmaterialen en zien ze de eerste heipalen de grond in gaan. Ze verhuizen zo snel mogelijk naar hun nieuwe huis, of eigenlijk naar de caravan die ze nu in het betonnen casco hebben geparkeerd. Maar tijdens de prehousewarming is Bor weg. En hij blijft ook weg. En dan neemt Anna voor het eerst in haar leven een ferm besluit: dit huis komt af.

Waarom we huizen bouwen van Renée Kapitein verweeft op prachtige wijze de bouw van het nieuwe huis met de groei van Anna: tijdens de bouwvak en stukadoordagen, terwijl langzaam het geld opraakt, vindt zij zichzelf opnieuw uit. Voor de fans van Sally Rooney.

264 pages, Paperback

Published April 1, 2020

Reviews

[Marijn Kingma · Rating 5 out of 5]

Knap debuut. Vlot geschreven, mooi, vreemd en toch herkenbaar.

[Arina]

'Je moet een liefde hebben. Een mooie, lieve, intelligente liefde. Met die liefde moet je een relatie hebben die fantastisch is, maar nooit moeite kost. Waarin je elkaar loslaat en ondersteunt en er samen op uit gaat en ieder een eigen leven leidt. Een relatie waarin je niet burgerlijk bent, maar wel jezelf kunt zijn, ook als je zelf met je hand in je broek op de bank wil liggen. Je moet seks hebben, goede seks hebben, meer dan gemiddeld en nooit tegen je zin. Je moet kinderen krijgen op het juiste moment, maar het niet te veel plannen. Stabiliteit is belangrijk maar overschat, al moet je voor zo'n baby wel tijd, geld en ruimte hebben en het liefst een vast contract.'

[Iris Windmeijer · Rating 3 out of 5]

Anna moet alwéér verhuizen. Ze gaat van de ene naar de andere tijdelijke woning. Maar dan ontmoet ze Bor, en wordt ze verliefd. Bor kampeert op een parkeerplaats, zodat hij een kavel kan kopen. Anna en Bor zijn onafscheidelijk, en gaan samen het huis bouwen. Waarom we huizen bouwen laat aan de hand van Anna zien onder welke druk van de maatschappij we staan.

‘Je moet je fiets laten maken. En je tanden poetsen, en nieuwe tandpasta kopen en ook een nieuwe tandenborstel of eigenlijk moet je een elektrische van de tandarts. […] Sowieso moet je geld opzij zetten, voor als je wasmachine kapot gaat of je fiets. Of als je een paar maanden niet kunt werken en voor later. Vooral voor later. Denk vooral ook aan later. […]’

Zo begint de proloog van Waarom we huizen bouwen, en dit gaat nog even door. Meteen laat Kapitein zien onder welke druk we staan, wat we moeten regelen, hoe we ons zouden moeten gedragen, wat we zouden moeten doen. En dan begint hoofdstuk 1, waarin Anna zich realiseert dat ze haar fiets had moeten maken.
Het is meteen duidelijk dat de situatie in de proloog op Anna slaat, maar ik vond het ook heel herkenbaar. Binnenkort moet Anna weer haar huis uit, dus ze moet weer op zoek naar een woning. Maar ze ontmoet Bor, en ze gaan samen in de caravan wonen tot hun huis klaar is. Kapitein woonde zelf tijdens en na haar studie in 14 huizen, dus ze weet waar ze het over heeft. Dit is te merken, want Waarom we huizen bouwen voelt heel authentiek.

De caravan is de vlucht uit de werkelijkheid, maar ook Anna kan niet vluchten voor haar verantwoordelijkheden. Het leven komt met verantwoordelijkheden en Kapitein schetst sterk het karakter, en vooral de ontwikkeling, van Anna. En met het huis groeit ook Anna. Na alle huizen van andere mensen, moet Anna nu zelf beslissingen gaan maken over hún huis, over háár huis. Ondanks dat het volwassen worden van Anna gepaard gaat met belangrijke thema’s, weet Kapitein dit vlot te brengen. Het tempo van Waarom we huizen bouwen is hoog.

Kapitein weet met WWaarom we huizen bouwen op een luchtige manier te laten zien onder welke verantwoordelijkheden we gebukt gaan. Wie herkent het niet: een vergeten tandartsafspraak, ohja je moet nog met je fiets naar de fietsenmaker, had ik eigenlijk wel een verjaardagskaartje verstuurd naar die jarige vriendin… De druk is hoog, maar Kapitein weet dit met een knipoog te brengen. Met Waarom we huizen bouwen zet ze een heel sterk debuut neer.

Deze recensie verscheen eerder op:
https://www.readalicious.nl/recensies...

[Elma Voogdt · Rating 4 out of 5]

Een heerlijk boek om te lezen. Laten we daar maar mee beginnen. Het begin is meteen goed en is allemaal heel herkenbaar. Van alles wat een mens zogenaamd zou moeten in de hectische wereld van voor de coronacrisis. In het verhaal maken we kennis met Anna, die je door heen het verhaal ziet groeien tot een sterke vrouw.

Anna wordt verliefd, gaat mee in het leven van haar nieuwe liefde, samen een huis bouwen. Dat is nog niet zo eenvoudig. Zeker niet als haar geliefde met de Noorderzon verdwijnt. Wat gaat Anna nu doen? Ja omdat te weten te komen raad ik aan het boek te lezen.

Het boek is met humor geschreven en tovert met regelmaat een glimlach op je gezicht, zeker met de vele herkenbare zaken die voorbij komen. De schrijfstijl van de Auteur is lekker vlot. Je kunt daardoor het boek niet echt wegleggen. Je wilt toch weten hoe het verder gaat met Anna. Het verrassende einde had ik niet zien aankomen. Boek is zeker een aanrader!

[Jeroen Sträter · Rating 4 out of 5]

Deze moderne roman is vergemakkelijk en en met humor geschreven. De omgeving waarin het zich afspeelt, de personages en de situaties waar zij in terecht komen zijn voor mij erg herkenbaar. De flierefluiterige manier waarop het hoofdpersonage in het leven staat wordt behoorlijk op de proef gesteld waardoor je aan de ene kant met haar mee leeft en aan de andere kant ook wel vind dat het goed voor haar is dat bepaalde zaken gebeuren. Het boek blijft boeien tot het toch wel enigszins verrassende einde. Mooi debuut van Renée Kapitein.

[Jeanne · Rating 4 out of 5]

Ai ai die zzp-dertigers met hun verantwoordelijkheden, van wijn en bier doordrenkte avonden en nachten, hun afhaalsushi, hun talloze zwangere vrienden (verraad!!), hun grootse visioenen over huizen met grote eettafels en keukens die het hart van het huis zijn, hun paniek om het grotemensenleven dat veel te duur en te burgerlijk is. Wie gaat ze sussen en vertellen dat het in orde komt?

Mooie debuutroman met een verrassend einde maar toch een beetje de afdronk van een kater.

[Kimberly Kuiper · Rating 4 out of 5]

Vreemd maar toch ook zeer herkenbaar, geeft woorden aan dat vaag te omschrijven gevoel rondom dertiger dilemma's. Vlot geschreven en goed te lezen!

[Rebecca · Rating 3 out of 5]

Herkenbaar, maar ook vervreemdend en soms te absurdistisch

[Renée Peereboom · Rating 5 out of 5]

Het begint gewoon meteen al zo goed. Zó herkenbaar.

[Sonja Leeuwenburg · Rating 3 out of 5]

Prima boek