Μπορεί μια γυναίκα που είχε όλο τον κόσμο απλωμένο στα πόδια της να γίνει έρμαιο του ανέμου που έφερε ένας και μόνο άντρας στην καρδιά της;
Το καλοκαίρι του 1920 καταφτάνει στη Χίο η Κυβέλη Αδριανού, η μεγάλη δόξα του ελληνικού θεάτρου. Γενικός Διοικητής του νησιού είναι ένας γοητευτικός νεαρός, ονόματι Γεώργιος Παπανδρέου. Εκείνη είναι παντρεμένη. Το ίδιο κι αυτός. Η εμβληματική πρωταγωνίστρια και ο πολιτικός που θα αναδειχθεί τρεις φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδας ζουν για χρόνια έναν θυελλώδη παράνομο έρωτα, ώσπου ενώνονται με τα δεσμά του γάμου και γίνονται ένα από τα μυθικά ζευγάρια του εικοστού αιώνα. Όμως οι παράφορες αγάπες είναι πάντα σπαρμένες με αγκάθια.
Το φθινόπωρο του 1968, η Κυβέλη είναι μια ραγισμένη ύπαρξη, ο «Γέρος της Δημοκρατίας», κείτεται στο φέρετρό του και η Ελλάδα ασφυκτιά μέσα στο σκοτάδι της δικτατορίας. Την ίδια ώρα, η μοίρα τους συνδέεται με μια ομάδα ανθρώπων που αναζητούν τη δική τους λύτρωση, πρόσωπα ανώνυμα αλλά και πρόσωπα της Ιστορίας... Άραγε μπορείς να διεκδικήσεις ένα θαύμα όταν όλα τα σημάδια είναι εναντίον σου;
Το ΦΛΟΓΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΟΣ είναι η τοιχογραφία μιας ολόκληρης εποχής. Μέσα από ανέκδοτες επιστολές, αρχειακό υλικό και μαρτυρίες, ο Στέφανος Δάνδολος φέρνει στο φως τη ζωή της θρυλικής Κυβέλης και την ταραχώδη σχέση της με τον Γεώργιο Παπανδρέου, ζωντανεύει αθέατες πτυχές του θεάτρου και της πολιτικής, ενώ παράλληλα, συνδυάζοντας αριστοτεχνικά την πραγματικότητα με τη μυθοπλασία, χτίζει ένα επικό μυθιστόρημα για τον έρωτα, τον θάνατο και την ελευθερία.
Ο Στέφανος Δάνδολος γεννήθηκε το 1970 στην Αθήνα. Εικοσιέξι χρόνια αργότερα εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα "Υπνοβάτες του Σεπτέμβρη" και ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Ο περίγελος των αγίων" (1997), "Και φόρεσαν χειροπέδες στα πουλιά" (2000) και η συλλογή διηγημάτων "Αγάπη σε δυο σταγόνες όνειρο" (1999) που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις "Πατάκη". Είναι διευθυντής της εφημερίδας "Βραδυνή".
Έχω την αίσθηση πως ο Δάνδολος στα τελευταία του βιβλία, βαδίζει στα χνάρια του Φρέντυ Γερμανού και γράφει για πρόσωπα ιστορικά με εσάνς μυθιστορηματική και πασπάλισμα πρωτογενών πηγών (τουτέστιν εφημερίδες εποχής, αυθεντικές επιστολές κλπ κλπ). Καλή η προσπάθεια, δεν λέω, ομολογώ όμως πως προτιμώ το πρωτότυπο, ωστόσο το βιβλίο δεν είναι καθόλου κακό «για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι…» Στο επίκεντρο ο παράνομος έρωτας που κάποια στιγμή θα γίνει νόμιμος έρωτας και όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα όταν ένας παράνομος έρωτας γίνει γάμος, μπαμ θα ξεφουσκώσει… του Γεωργίου Παπανδρέου (όχι του ΓΑΠ αλλά του παππού του) και της Κυβέλης Αδριανού, της μεγάλης ηθοποιού. Ο συγγραφέας παρουσιάζει τη ζωή των δύο ηρώων από τη στιγμή που γεννήθηκαν μέχρι την «αποφράδα» ημέρα της γνωριμίας τους, συναισθήματα, ενοχές, έρωτας, πάθος, απιστίες, προδοσίες μέχρι το grande θάνατο του Παπανδρέου κατά τη διάρκεια της επταετίας. Και υπάρχουν κι άλλες παράπλευρες ιστορίες, μυθιστορηματικών ηρώων που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο συνδέονται με τον Παπανδρέου και την Κυβέλη… Μεγάλο τόλμημα ν’ασχοληθείς με πρόσωπα τόσο σύγχρονα… real courageous man but… προσωπικά όταν διαβάζω για τέτοια ειδύλλια, θέλω και λίγο το (να μην πω και πολύ) το κουτσομπολίστικό μου… τόσα σκάνδαλα μαζεμένα σ’ένα βιβλίο (τύφλα να ‘χει η Espresso) και να μην έχει λίγο κίτρινο χρώμα, ε πάει πολύ… Στα συν η έρευνα και η γλώσσα, όμως κάτι, κάτι μου έλειψε (και δεν ξέρω ακριβώς τι…) … μάλλον κάτι πιο πιπεράτο αλλά εκεί ίσως τελικά ο συγγραφέας να φοβήθηκε τους απογόνους των ηρώων… 3.5 (κι επειδή το goodreads δεν έχει μισά αστέρια, βάζω 3 γιατί 4 είχα βάλει στην «Ιστορία χωρίς όνομα» και η Πηνελοπίτσα μού άρεσε περισσότερο…)
Κάθε νέο βιβλίο του Στέφανου Δάνδολου είναι και μια αλησμόνητη εμπειρία. Και ενώ κάθε φορά λέω πως δεν θα μπορέσει να να μας προσφέρει κάτι ακόμα καλύτερο στο μέλλον, έρχεται η επόμενη και με διαψεύδει πανηγυρικά, αποδεικνύοντάς μας με τα γραπτά του πως δεν είναι απλά ένας καλός και ιδιαίτερος συγγραφέας, αλλά ένας αυθεντικός, μοναδικός λογοτέχνης, με όλη τη σημασία της λέξης. Ίσως τα τελευταία χρόνια να έχει αλλάξει ελαφρώς ύφος, εμμένοντας σε μυθιστορήματα που έχουν μια κάποια ιστορική ταυτότητα, παρουσιάζοντάς μας τη ζωή σημαντικών προσώπων της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας μέσα από αρχειακές πηγές -εφημερίδες, επιστολές κ.ά.- μέσα από τη δική του ματιά, αλλά αυτό δεν έχει σημασία, όχι όταν το κάνει τόσο υπέροχα.
Αυτή τη φορά, στο επίκεντρο της αφήγησής του βρίσκονται ο «Γέρος της Δημοκρατίας», ο Γεώργιος Παπανδρέου, και η Κυβέλη Ανδριανού, μια εκ των κορυφαίων ηθοποιών της γενιάς της που έμεινε στην Ιστορία γνωστή με το μικρό της όνομα, και όλοι γνώριζαν σε ποια αναφερόντουσαν, τα πρώτα χρόνια της ζωή τους μέχρι και τη γνωριμία τους που έμελλε να τους σημαδέψει. Ο μεγάλος τους έρωτας -σε μια εποχή που ήταν και οι δύο παντρεμένοι με άλλους συντρόφους- και ο παράνομος δεσμός τους -μεγάλο ταμπού για την εποχή εκείνη-, ο γάμος τους, που σταδιακά έκανε την φλόγα ανάμεσά τους να εξασθενίσει, μέχρι και τον θάνατο του πρώτου τον Νοέμβριο του 1968, με την Κυβέλη να βρίσκεται βουτηγμένη στο πένθος και τη χώρα βυθισμένη στο σκοτάδι της δικτατορίας.
Το "Φλόγα και άνεμος" είναι, όπως ορίζει και το οπισθόφυλλό του, η τοιχογραφία μιας ολόκληρης εποχής, με τον κύριο Δάνδολο να δίνει έμφαση στα χρόνια μεταξύ 1920 και 1968, παρά που ο άξονας της αφήγησής του είναι οι τέσσερις μέρες από τον θάνατο του Γεωργίου Παπανδρέου μέχρι και την κηδεία αυτού. Και μέσα από την αφήγησή του αυτή, γνωρίζουμε τις προσωπικές ιστορίες, όχι μόνο των δύο πρωταγωνιστών του, αλλά και όσον βρίσκονταν κοντά τους, γύρω τους. Άλλοι άγνωστοι μεταξύ άγνωστοι, άλλοι γνωστοί και δημοφιλείς, που το όνομά τους έμεινε γραμμένο στην Ιστορία, για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Και η κάθε μία ιστορία από αυτές, άμεσα συνδεδεμένη με την Κυβέλη και τον Γεώργιο, μα και ξεχωριστά μοναδική μέσα στην αλήθεια και την αυθεντικότητά της. Κάποιες τις γνωρίζαμε, κάποιες άλλες όχι, αλλά ακόμα και στην περίπτωση των πρώτων, μπήκαμε τόσο βαθιά μέσα τους, που ήταν σαν να βρισκόμασταν κι εμείς εκεί, μαζί τους.
Φλόγα και άνεμος.. Η Κυβέλη ήταν η φλόγα, παθιασμένη, έντονη, ζωντανή, δοσμένη σώμα και ψυχή στο θέατρο, στον έρωτα, σε όλες τις μεγάλες της αγάπες. Ο Γεώργιος ήταν ο άνεμος, σαρωτικός, ορμητικός, σαγηνευτικός, ελεύθερος, το σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς που τον πίστεψε και τον ακολούθησε πιστά. Και πώς να μην χορέψει η φλόγα της Κυβέλης στο φύσημά του; Και πώς να μην νιώσει να καίγεται εκείνος από τη θέρμη τη δικιά της; Και κάπως έτσι πέρασαν τα χρόνια, με τους δυο τους να μάχονται και να πάλλονται, δύο αντίθετες δυνάμεις που έλκονταν η μία από την άλλη, μέχρι που έφτασαν στο σημείο εκείνο που δεν υπήρχαν πια άλλες αντοχές, που η φλόγα άρχισε να εξασθενεί και τελικά, έσβησε, μαζί με το τελευταίο φύσημα του ανέμου, που αν και αδύναμο, ήταν το πιο σαρωτικό του απ' όλα.
Τέσσερις μέρες μέσα στις οποίες ξυπνούν δεκάδες μνήμες και που μας ταξιδεύουν στον χώρο και στον χρόνο. Μας κάνουν συμπορευτές της Κατίνας Παξινού, της Βαλεντίνης Ποταμιανού, του Δημήτρη Χορν, της Όλγας και του Φώντας, της Φωτεινής και του Μιχάλη. Μας ταξιδεύουν σε ζωές πάνω και πίσω από τη σκηνή, σε ζωές που βρίσκονται στα φώτα και σε άλλες που παλεύουν να βγουν από τα σκοτάδια τους. Μας μιλάνε για τη Χούντα με έναν τρόπο που δεν είναι ηθικοπλαστικός, αλλά βαθιά ρεαλιστικός, συγκινητικός και ανθρώπινος. Μέρες μέσα στις οποίες ζωντανεύουν όλα τα ανθρώπινα πάθη, παίρνει σάρκα ο έρωτας και με την ίδια ευκολία κατατρώει εκείνες των θυμάτων του. Σκέψεις, συναισθήματα, σωστές και λάθος επιλογές, όλες σε ένα γαϊτανάκι συναισθημάτων πλημμυρισμένο από εικόνες, με την μεστή πένα του κύριου Δάνδολου, γεμάτη από συναίσθημα αλλά χωρίς μανιέρες, να την τις χρωματίζει σε κάθε τους στιγμή, ξετυλίγοντας το νήμα μιας ιστορίας τόσο πολυεπίπεδης και πολυδιάστατης, παντρεύοντας την αλήθεια με τη μυθοπλασία, όπως μοναδικά ξέρει να κάνει.
Φλόγα και Άνεμος:Το νέο μυθιστόρημα του Στέφανου Δάνδολου που με κέρδισε ακόμα από το εξώφυλλο -οπισθόφυλλο, όταν διάβασα πως ο συγγραφέας φέρνει στο φως μέσω ανέκδοτων επιστολών,αρχειακού υλικού(που παραθέτει στο τέλος του βιβλίου) και μαρτυρίες, τη ζωή της θρυλικής ηθοποιού Κυβέλης,της Κυβέλης Ανδριανού που έμεινε στην ιστορία μόνο με το μικρό της όνομα και τη σχέση της με τον Γεώργιο Παπανδρέου, το Γέρο της Δημοκρατίας, πατέρα του Ανδρέα. Με γοητεύει να διαβάζω για πρόσωπα που έγραψαν ιστορία και έχοντας στο μυαλό τα δύο τελευταία μυθιστορήματα του συγγραφέα και κυρίως το Ιστορία χωρίς όνομα-Το κρυφό πάθος της Πηνελόπης Δέλτα,και τον τρόπο που το απέδωσε-χειρίστηκε ήταν μονόδρομος να το αποκτήσω και να το διαβάσω αμέσως!!!
Ο συγγραφέας επιλέγοντας ως επίκεντρο τις 4 μέρες από το θάνατο του Γεωργίου Παπανδρέου ως την κηδεία του,και χρησιμοποιώντας εκτός από το θρυλικό αυτό ζευγάρι πρόσωπα ανώνυμα και επώνυμα ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής τους,της γνωριμίας τους,της σχέσης τους και με την κινηματογραφική γραφή του μας χαρίζει την τοιχογραφία μιας ολόκληρης εποχής. Με ταξίδεψε μαγικά στην Ελλάδα από το 1920 ως το 1968 έμαθα ιστορικά στοιχεία που αγνοούσα,παρακολούθησα την παράσταση Ντον Ζουάν με τον μοναδικό Δημήτρη Χορν,βρέθηκα σε μια σκοτεινή αίθουσα μαζί με τον Γαβρά,τον Βασιλικό,τον Ιβ Μοντάν όπου ετοίμαζαν την ταινία Ζ,συνάντησα τη Μελίνα και τον Τζούλι στο λόμπι του Σαβόι και ταυτόχρονα βρέθηκα στα γραφεία του Υπουργείου Εσωτερικών των συνταγματαρχών, έμαθα για την επιχείρηση Μαύρο Στάχυ, αψήφησα τις απαγορεύσεις τις δικτατορίας και ήμουν στην κηδεία του Γέρου της Δημοκρατίας μαζί με χιλιάδες κόσμου(διάσημους και μη)και φώναξα Αθάνατος!!!!
"Γνώρισα" τον Φώντα(υπασπιστή του Παττακού ),τον κ.Μιχάλη και την κ.Φωτεινή,τον ηθοποιό Αλέξανδρο Κροντηρά,την παντρεμένη και εγκυμονούσα Όλγα που όλοι με κάποιο τρόπο συνδέονταν με την Κυβέλη καθώς και την δισέγγονη της Βαλεντίνη και μέσω όλων αυτών γνώρισα καλύτερα την ίδια!!!
Ο συγγραφέας έχτισε με προσοχή τον κάθε ήρωα του, πραγματικό ή μυθιστορηματικό,και με κατέστησε μάρτυρα γεγονότων που αποτέλεσαν σταθμό στην ιστορία της πατρίδας μας και ταυτόχρονα μάρτυρα ενός μεγάλου έρωτα,μιας μεγάλης αγάπης!!Χρησιμοποιώντας,όπως προσωπικά πιστεύω, την σωστή αναλογία ανάμεσα στο ιστορικό, κοινωνικό και αισθηματικό κομμάτι στο μυθιστόρημα του, με κράτησε δέσμια από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα.
Πολλές οι φράσεις-αποσπάσματα που σημείωσα!!! (το συνηθίζω σε κάθε βιβλίο που διαβάζω ), θα παραθέσω-χρησιμοποιήσω μόνο το παρακάτω:
"Γιαγιά θέλω να σας κάνω μία ερώτηση..." "Σε ακούω". "Πως πρέπει να αποφασίζουμε τελικά;Με την καρδιά ή με το μυαλό;" Η Κυβέλη μένει σιωπηλή. "Αχ Βαλεντίνη..."λέει."Νομίζω ότι εσύ ειδικά γνωρίζεις ποια είναι η απάντηση".(σελ.420)
και χωρίς να αναλύσω πως εγώ έκρινα τις σκέψεις,συναισθήματα,πράξεις των ηρώων αυτού του μυθιστορήματος (άλλοτε βασίστηκα στη λογική και άλλοτε στο συναίσθημα) θα σας προτρέψω να το διαβάσετε μια και πιστεύω θα μιλήσει και στα δύο,και την καρδιά και το μυαλό σας!!!
Το συγκεκριμένο βιβλίο ανήκει σε αυτά που ξεκινάς με ενθουσιασμό με μεγάλες προσδοκίες και στην συνέχεια τα συναισθήματα αυτά περιορίζονται σιγά σιγά. Αρχικά είχα την εντύπωση ότι θα διάβαζα μια ερωτική ιστορία, μια ιστορία που θα αφορούσε την σχέση δύο προσώπων της Κυβέλης και του Γεωργίου Παπανδρέου. Ο συγγραφέας όμως σχεδίασε κάτι πιο σύνθετο. Δόμησε το έργο του σε δυο βασικές αντιθέσεις: της ζωής (έρωτα) και του θανάτου, της μυθοπλασίας και των αληθινών γεγονότων και στοιχείων. Έτσι λοιπό, παρουσιάζει το ζευγάρι Κυβέλη-Γεώργιος σε μια ταραχώδη πολιτική περίοδο. Η σχέσεις τους φαίνεται να περνάει από στάδια: της καλλιέργειας, της ακμής, της δοκιμασίας. Λείπει όμως το στάδιο της λήθης αφού η σχέση αυτή ποτέ δεν ξεχάστηκε από κανένα από τα δύο πρόσωπα. Το χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου βιβλίου είναι η αξιοποίηση υλικού από τον συγγραφέα όπως οι εφημερίδες, τα αρχεία, τα βιβλία προκειμένου να συνθέσει το Φλόγα και Άνεμος (στο σημείο αυτό μου θύμισε τον Φρέντυ Γερμανό). Στο μυθιστόρημα υπάρχουν και κάποιες παράλληλες αφηγήσεις άλλων προσώπων: της Όλγας και του Φώντα, του Μιχάλη και της Φωτεινής, που δημιουργούν μια σύνθετη πλοκή. Ποιο ήταν το στοιχείο ωστόσο που με κράτησε πίσω στο συγκεκριμένο βιβλίο; Ο συγγραφέας κατάφερε με επιτυχία να συνδέσει τα ιστορικά γεγονότα με τα πρόσωπα, ωστόσο τα πρόσωπα που ήταν αδιάφορα... δεν ένιωσα την φλόγα της Κυβέλης μα μήτε και τον Άνεμο που χαρακτήριζε τον Γεώργιο. Η σκιαγράφηση των χαρακτήρων ήταν επιφανειακή και σχέση με τα υπόλοιπα στοιχεία του συνθέτουν το μυθιστόρημα. Η ακριβής βαθμολογία είναι 3,75
"Εκείνος ήταν παντρεμένος και με μικρο παιδί. Εκείνη ήταν παντρεμένη δεύτερη φορά και είχε τρία παιδιά. Εκείνος ήταν πολίτικος. Εκείνη ήταν καλλιτέχνης. Εκείνος στα τριάντα δυο του δε γύρευε σκάνδαλα που θα αμαύρωναν τη δημόσια εικόνα του. Εκείνη στα τριάντα δυο της είχε ήδη ένα σκάνδαλο στο ενεργητικό της."
Το βιβλίο αυτό αναφέρεται στον θυελλώδη έρωτα ανάμεσα στην ηθοποιό Κυβέλη και τον Γεώργιο Παπανδρέου το 1920 και έπειτα. Πρόκειται για ένα ανάγνωσμα ιστορικό, βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, αλλά με μια δόση και αίσθηση μυθοπλασίας. Είναι φανερό ότι ο συγγραφέας άντλησε πηγές από εφημερίδες και έκανε πολλές αναφορές και σε άλλα πράγματα που συνέβαιναν τη περίοδο εκείνη.
Το μυθιστόρημά αυτό αρχίζει με τους πρωταγωνιστές μας να είναι ήδη σε ηλικιωμένη ηλικία. Στην Ελλάδα έχουμε χούντα και ο Γεώργιος είναι στο νοσοκομείο. Ταυτόχρονα βλέπουμε διαφορετικές οπτικές γωνίες, κεφάλαια με άλλες ιστορίες που περιπλέκονται στην βασική μας ιστορία. Έχουμε τον βαπτησιμιό της Κυβέλης, που είναι ο γνωστός ηθοποιός Δημήτριος Χορν, έχουμε τα άτομα που την φρόντιζαν, αλλά και άτομα από τον στρατό.
Μπορώ να πω με σιγουριά ότι δεν έχω ξαναδιαβάσει κάτι τέτοιο και η αλήθεια είναι ότι το βρήκα πολύ ενδιαφέρον, καθώς δεν γνώριζα για την προσωπική ζωή του Παπανδρέου, δεν γνώριζα την Κυβέλη και γενικότερα δεν θυμάμαι να έχω ξαναδιαβάσει βιβλίο της περιόδου αυτής, οπότε ήταν για μένα κάτι πρωτόγνωρο. Αν και υπήρχαν στιγμές που χανόμουν με τις τόσες διαφορετικές οπτικές γωνίες και δεν ήξερα τι παίζει με το κάθε άτομο που εξιστορεί το κεφάλαιο εκείνο, ωστόσο κράτησε την αγωνία μου. Ίσως αν γνώριζα εξαρχής πως διαδραματίστηκαν τα γεγονότα, να μου φαινόταν περιττό, αλλά πιστεύω είναι μια ιστορία για να μαθαίνουν οι καινούριοι και να θυμούνται οι παλιοί. Αν σας αρέσουν τα ιστορικά μυθιστορήματα που είναι βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα, δώστε του μια ευκαιρία!
Ευχαριστώ πολύ τις εκδόσεις Ψυχογιός ( @psichogiosbooks ) για το αντίτυπο μου! 💛
Εκείνη η φλόγα που μαίνεται και αυτός ο άνεμος που τη θεριεύει . Ένα μυθιστόρημα με φόντο μια ολόκληρη τοιχογραφία εποχής είναι το τελευταίο λογοτεχνικο πονημα του Στέφανου Δάνδολου . Με κεντρικό θέμα τον ταραχώδη έρωτα της θρυλικής Κυβέλης με τον Γεώργιο Παπανδρέου φέρνει στο φως αθέατες πτυχές του θεάτρου και της πολιτικής . Η δισεγγονή της Κυβέλης , η Βαλεντίνη βοήθησε τον συγγραφέα με τις μαρτυρίες , το αρχειακο υλικό και έτσι στις σελίδες αυτού του βιβλίου ζωντανεύει ένας έρωτας που άφησε εποχή και συζητιέται ακόμα και σήμερα . Από το 1920 ως την κηδεία ου γέρου της δημοκρατίας το 1968 ο Δάνδολος παρουσιάζει μαεστρικά την πραγματικότητα που συνδέεται με την μυθοπλασία . Παρακολουθούμε έναν έρωτα παραφορο που πέρασε δια πυρός και σιδήρου και ο οποίος έζησε για πολλά χρόνια στις καρδιές της Κυβέλης και του Γεωργίου και τυπικά έληξε με το θάνατο του . Στις τέσσερις αυτές μέρες μέχρι την κηδεία του η πρωταγωνίστρια που άφησε τους πάντες άναυδους με την υποκριτική της δεινότητα αναπολεί τις προσωπικές στιγμές με τον άντρα που συντάραξε το είναι της . Παράλληλα ,βλέπουμε τις αγωνιώδεις προσπάθειες της χούντας να αποδομήσει ηρωικές προσωπικότητες και να κάνει το λαο να σωπάσει . Όμως πάντα ο λαός έχει να πει την τελευταία λέξη . Στην κηδεία του γέρου της δημοκρατίας ένα ηχηρό μήνυμα θα ακουστεί σε όλο τον κόσμο κι οι δικτάτορες καθώς και όσοι τους υποστηρίζουν θα φοβηθούν για την πορεία του καθεστώτος . Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε . Ήμουν σίγουρη πως αυτό το βιβλίο θα με εντυπωσιάσει . Γνωρίζοντας τη γραφή του συγγραφέα δεν περίμενα κάτι λιγότερο από ενα άρτιο αποτέλεσμα . Μετά τον έρωτα της Πηνελοπης Δελτας με τον Ίωνα Δραγουμη , η Κυβέλη και ο Γεώργιος πήραν σειρά στο συγγραφικό πάνθεο του Δάνδολο . Με λόγο που πάλλεται από πνοή και συναίσθημα ο συγγραφέας έδωσε ζωή στους ήρωες του , οι οποίοι μιλάνε στις καρδιές των αναγνωστών . Είναι από τα βιβλία που σίγουρα θα σου αφήσουν κάτι . Είναι βέβαιο πως θα σε διδάξουν και είναι κάτι περισσότερο από σαφές πως η ψυχή σου τις ώρες της περισυλλογής θα νιώσει πληρότητα και αρμονία . Με φόντο μια εποχή τρικυμιώδη και γεγονότα που τάραξαν και τη διεθνή πολιτική σκηνή , ο Δανδόλος χτίζει με δεξιοτεχνία ένα μωσαϊκό που μύθος και ιστορική πραγματικότητα είναι αψογα παρούσες . Παραλληλα ,με τους κεντρικούς του ήρωες και αλλά πρόσωπα παρέλαυνουν στα μάτια μας . Μια έγκυος που νιώθει απαξιωμένη από το καθεστωτικό σύζυγο, ένας ηθοποιός νέος που χάνεται από καρδιακή προσβολή και έχει ένοχα μυστικά , ένα παιδί που τραυματίζεται στην κηδεία του γέρου της δημοκρατίας και ένα ζευγάρι που σχεδιάζει κάτι που δε φαντάζεται εύκολα ο νους . Οι ιστοριες όλων διαπλέκονται αψογα με την κεντρική υπόθεση και δίνουν ώθηση στο κείμενο που βρίθει από συναισθήματα . Η λογοτεχνική πενα του Δάνδολου για μένα δε χρειάζεται συστάσεις . Ένας αρχιτέκτονας της λογοτεχνίας που δημιουργεί οικοδομήματα αξία θαυμασμού . Μελετά αγόγγυστα πηγές , αξιοποιεί αρχειακο υλικό και μαρτυρίες και κυρίως σέβεται τα πρόσωπα που τα δίνει σάρκα και οστά . Ο αναγνωστης γίνεται κοινωνός γνώσης και μηνυμάτων , γιατί οι πραγματικοί ήρωες που μιλάνε στις καρδιές μας είχαν κάτι να πούνε και κυρίως έδρασαν ουσιαστικά με την παρουσία τους στην κοινωνική και πολιτική ζωή . Εκείνη η φλόγα ..αυτός ο άνεμος ..χαίρομαι που έχω την τύχη να διαβάζω τετοια μυθιστόρηματα . Υπάρχουν τελικά έρωτες παραφοροι και ας έζησαν χωριά . Ο θάνατος ,τελικά, τους ενώνει . Βαθμολογία :9,5/10
Μου αρέσει τρομερά η πένα του Στέφανου, οι λέξεις του κυλάνε σαν γάργαρο νερό, οι εικόνας που ζωγραφίζει στο μυαλό μου έρχονται αβίαστα και με αναπάντεχη ζωντάνια, δεν θα μπορέσω όμως ποτέ να ξεπεράσω το γεγονός πως παρότι έχω διαβάσει σχεδόν το σύνολο των βιβλίων του, το καλύτερο για εμένα προσωπικά, τη Χορεύτρια του Διαβόλου, το διάβασα ΠΡΩΤΟ! Κανένα δε μπόρεσε να το ξεπεράσει, και ενώ κάθε φορά μπαίνω στο κλίμα, πιάνω γρήγορα ρυθμό και ρολάρω σε ένα νοσταλγικό ταξίδι στο χρόνο, ΠΑΝΤΑ στο τέλος σκέφτομαι ένα πράγμα, ανεξαρτήτως του τι διάβασα. Ναι, σκέφτομαι πως τη Χορεύτρια, εγώ ο ίδιος δεν μπορώ σαν αναγνώστης και μόνο να την ξεπεράσω! Παρόλα αυτά, εγώ είμαι εγώ και έχω τα προβλήματά μου, η Κυβέλη όμως όταν ερωτεύτηκε το Γέρο Παπανδρέου είχε περισσότερα, πιστέψτε με, και αν θέλετε λεπτομέρειες ��ο «Φλόγα και Άνεμος», είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα σας. Περιμένω το επόμενο με ανυπομονησία φίλε μου!
🔥🌬️🔥 Ένα αξιόλογο μυθιστόρημα από τον εξαίρετο Στέφανο Δανδολο. Πριν διαβάσω το βιβλίο είχα παρακολουθήσει την ομώνυμη σειρά της ΕΡΤ με την Καραμπετη και τον Λεμπεσοπουλο. Καλή ήταν, αλλα σαν το βιβλίο όχι. Η γραφή του κου Δανδολου με εξέπληξε ευχάριστα. Όμορφες περιγραφές, λυρισμός και ποιητικότητα. Πάντα με συνεπαιρναν ιστορίες για αληθινούς μεγάλους έρωτες και χαίρομαι που αφιέρωσα χρόνο στον έρωτα της Κυβέλης και του Γεωργίου Παπανδρέου. Αν και το βιβλίο έχει έντονα τα στοιχεία της μυθοπλασίας, δεν παύει να έχει ρεαλιστικοτητα, αφού αφορά υπαρκτά πρόσωπα της ιστορίας. Η αλήθεια είναι πως ώρες ώρες ένιωθα σαν να ο συγγραφέας έκανε την αγιογραφία σε ορισμένα πρόσωπα του μυθιστορηματος, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει. Στο σύνολο του τούτο το βιβλίο είναι αξιολογοτατο και πέρασα υπέροχα μαζί του. Πόσο συγκλονιστικη η ζωή αυτής της μεγάλης θεατρινας και του μεγάλου αυτού πολιτικού άνδρα! Στο βιβλίο υπάρχουν και φανταστικοί ήρωες που κινούνται σε ένα αληθινό ιστορικά καταγεγραμμενο παρασκήνιο και όλα, μαγικά, συνδέονται κατά κάποιο τρόπο με την Κυβέλη. Απολαυστικό μυθιστόρημα, αν και θα μπορούσε να είναι ένα τσικ λιγότερο ογκωδες, γιατί κάπου ένιωθα πως κάποια πράγματα επαναλαμβανονταν. Κατά τα άλλα πολύ όμορφο και 3 αστεράκια από εμένα.
Σήμερα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός το νέο συναρπαστικό μυθιστόρημα του Στέφανου Δάνδολου "Φλόγα και άνεμος" που διαπραγματεύεται τη σχέση της ηθοποιού Κυβέλης και του πολιτικού Γεωργίου Παπανδρέου. Γύρω τους όμως υπάρχουν ενδιαφέροντες ρεαλιστικοί χαρακτήρες με δυνατές, συγκινητικές και άκρως ανθρώπινες ιστορίες που βοηθάνε το βιβλίο ν' απομακρυνθεί από τη "σκέτη" μυθιστορηματική βιογραφία και να γίνει ένα από τα αγαπημένα μου κείμενα. Διαβάστε περισσότερα γι' αυτό στο αγαπημένο σας site
«Κι έτσι, με τόση αγάπη μέσα μου, δεν υπάρχει χώρος για μίσος. Κι αποδέχομαι τη διαφορετικότητα των άλλων, γιατί αν δεν το κάνω θα γίνω σαν κι αυτούς.» Στέφανος Δανδόλος - Φλόγα και άνεμος
Εκείνη & εκείνος. Η φλόγα & ο άνεμος. Εκείνοι & ο έρωτας. Εκείνοι & η ιστορία. Εκείνοι & οι άλλοι.
Κυβέλη.!
"Το πεπρωμένο της ήταν η δόξα και ένας άντρας που θα έγραφε τη δική του ιστορία."
Η φλόγα.!
" Όλα όσα έζησε ήταν σαν μυθιστόρημα. Ακόμη και ο ερχομός της σε αυτόν τον κόσμο ήταν σαν μυθιστόρημα. Ακόμη και ο τρόπος που εμφανίστηκε στους ανθρώπους"
Εκείνη.!! Η γυναίκα μύθος. Η μούσα του Θεού Έρωτα. Η γυναίκα που ερωτεύτηκε και την ερωτεύτηκαν με πάθος. Η γυναίκα που αγάπησε με όλους τους τρόπους. Η γυναίκα που δόθηκε ψυχή & σώμα σε έναν έρωτα, σε έναν έρωτα αλήτη, σε έναν έρωτα τρελό μα και απαγορευμένο. Σε έναν έρωτα που όλοι αναζητούμε στη ζωή μας. Έναν έρωτα που την ελευθέρωσε και την έκαψε. Έναν έρωτα που έσβησε καθώς έπαψαν και οι ψυχές να αναπνέουν.
Γεώργιος.!
Ένας ποιητής της ζωής.
" Πάντα προσπαθούσε να αποδεχθεί τη διαφορετικότητά των άλλων. Ακόμα και τις ιδεολογίες που απεχθανόταν πάσχιζε να τις καταλάβει. Επειδή συμβολίζει ό,τι ακριβώς προσπαθούσαν να σβήσουν από το χάρτη. Επειδή θέλησε μία κοινωνία χωρίς δεσμά. Έναν κόσμο Ελεύθερο"
" Ήταν άνεμος. Ο άνεμος σε μεθάει, φαντάζει υπέροχος, σαγηνευτικός και μυστηριώδης. Αλλά δεν γίνεται ποτέ απόλυτα δικός σου."
Εκείνος.!
Ένας άντρας. Ένας μύθος. Ένα σύμβολο ζωής σε εποχές που τρομάζουν. Μία ελπίδα στις βουβές κραυγές του κόσμου. Ένας άντρας που μισήθηκε και αγαπήθηκε. Ένας άντρας ηγέτης που τον "σκότωσαν" αλλά δεν κατάφεραν να σκοτώσουν την ψυχή του.
Ο Έρωτας.!!
" Και μ' αγάπησες. Τι ωραία που ήταν από την αρχή! Από την πρώτη στιγμή η αγάπη σου πως έλαμψε άξαφνα στα μάτια μου σαν ήλιος και με θέρμανε. Και με ζάλισε το δυνατό, το απότομο φως. Η αγκαλιά σου ήταν ολάκερη ανοιχτή και με προσκαλούσε: Μικρόψυχε, δειλέ, έλα! Και ήρθα, αγάπη μου. Είμαι δικός σου! Και από τότε ζω μέσα σε μάγια. Σε μέθη"
Πώς μπορεί ένας έρωτας τυπωμένος σε λέξεις να σε γεμίζει τόσα συναισθήματα, τόσες εικόνες; Ένας έρωτας μοναδικός. Ένας έρωτας μελαγχολικός, ένας έρωτας αληθινός, ζωντανός ακόμα και στο σήμερα.
Έναν έρωτα που τον αισθάνεσαι, έναν έρωτα που τον βιώνεις, τον ποθείς, τον ζηλεύεις. Έναν έρωτα που τον έχεις ανάγκη.
Νιώθεις ότι μέσα από αυτό τον έρωτα αποζητάς διψασμένα τα "σε αγαπώ" που έμειναν ακίνητα πιόνια στο χρόνο.
Εκείνα τα "Σε αγαπώ" που χάθηκαν σε στιγμές και ξεγλιστρήσαν σαν άμμος από τα δάχτυλά της ψυχής μας.
Τον έρωτά της φλόγας και του ανέμου. Τον έρωτα του πάθος και του πόλεμου.
Εκείνοι & η ιστορία.
" Μία ζωή η ίδια ιστορία. Βία, πάθη και Έλληνες να σκοτώνουν Έλληνες. Η Ελλάδα τώρα. Η Ελλάδα τότε. Αίμα. Δικτατορίες. Εμφύλιοι σπαραγμοί."
Η χούντα. Μία λέξη, μία μεγάλη ιστορία. Αλήθειες και ψέματα που βασίστηκαν πάνω της. Γεγονότα που συγκλονίζουν ενώ ταυτόχρονα σε κάνουν να αισθάνεσαι δέος και απόλυτο τρόμο. Ίσως ξεφυσάς ανακουφισμένος που δεν έζησες εκείνη την εποχή.
Η ιστορία αρχίζει πάντα με ελπίδα και τελειώνει με αίμα. Και όμως πάντα στο τέλος μένει το κλαδί της ελιάς και μια σημαία να την κρατούν ματωμένη μα ελεύθερη και όχι πολιορκημένη. Ματώνουν οι ψυχές για τα ιδανικά τους. Και εσύ που κατοικείς στο σήμερα, αισθάνεσαι δέος, που έστω και μέσα από ένα βιβλίο γίνεσαι βουβός μάρτυρας αυτών των γεγονότων, εκείνης της εποχής που δεν είναι μακρινή.
Σεβασμός, ανατριχίλα, συγκίνηση, πένθος μα και περηφάνια για εκείνους που πάλεψαν για σένα. Μπήκαν στη μάχη με ασπίδες τα ιδανικά τους και όπλα τις αξίες τους, με όνειρο να φτάσουν στο τέρμα για να αγγίξουν το δώρο, την ελευθερία. Εκείνοι μόχθησαν, μάτωσαν και πόνεσαν, για να ζήσουμε εμείς ελεύθεροι πατώντας στη γη μας. Στο χώμα που εκείνοι άφησαν την τελευταία τους πνοή.
" Μόνο ένας έρωτας μπορεί να αφυπνίσει τη κοιμισμένη ψυχή. Και μόνο ένας θάνατος μπορεί να αφυπνίσει μία κοιμισμένη κοινωνία.
Ο έρωτας τους. Η ζωή τους. Οι ψυχές, οι φοβίες τους. Το πάθος τους.
Διαβάζοντας το βιβλίο νιώθεις να ολοκληρώνεσαι από αυτό τον έρωτα.
Ένας έρωτας εμπνευστής του τότε και του σήμερα.
Αν και το βιβλίο στηρίζεται στον έρωτα της μεγάλης ηθοποιού και του τότε πρωθυπουργού ( Κυβέλη & Γ. Παπανδρέου), μέσα στις λέξεις και τις σελίδες του υμνεί τις γυναίκες. Τις γυναίκες για το πάθος, τον έρωτα και την αγάπη που αποζητούν στην ζωή τους. Τις κάνει να ανακαλύπτουν το άλλο κομμάτι του πάθους, το πάθος που σκοτώνει και λυτρώνει. Το πάθος του έρωτα. Του σαρκικού και του σαρκοφάγου. Το πάθος της ζωής και του θανάτου.
" Φλόγα και άνεμος."
Ανοίγοντας τις σελίδες του βιβλίου νιώθεις ότι από την πρώτη σελίδα ταξιδεύεις σε έναν άλλο κόσμο. Το βιβλίο μοιάζει με παλιό ημερολόγιο. Ένα ημερολόγιο που σου ανοίγει παράθυρο σε έναν διαφορετικό κόσμο, σε μια διαφορετική ζωή.
Ξεκινάς την ανάγνωση και νιώθεις ότι είσαι στο θέατρο, η αυλαία ανοίγει, και εσύ απολαμβάνεις το δικό σου ντεμπούτο στη σκηνή του δέους, της πληρότητας, της σαγήνης. Το πεπρωμένο σου με την ιστορία.
Βλέπεις, αγγίζεις, θαυμάζεις, συγκίνησε από τους ανθρώπους, που πάτησες πάνω στα δικά τους ματωμένα ίχνη για να εξελιχθείς ως άνθρωπος. Με τα δικά τους ιδανικά σύμβολο για τα δικά σου βήματα στη ζωή.
Η γραφή σε παρασέρνει, φινετσάτη, αισθαντικά λυρική σε βάζει απόλυτα στο κλίμα της εποχής κάνοντας σε να νιώθεις και εσύ ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας.
Στο τέλος σου μένει μία γλυκιά γεύση στα χείλη από τα αρώματα, τις εμπειρίες, τις ζωές, τις εικόνες που μόλις άφησες πίσω σου. Με πόνο ψυχής όμως και με δάκρυα στα μάτια.
Ένα βιβλίο - αριστούργημα που σε εμπνέει για την ίδια την ζωή. Για την πατρίδα. Για τους έρωτες. Για τα συναισθήματα.
Γιατί όπως είπε κάποτε η μεγάλη Κυβέλη Ανδριανού: Η μοναδική μας πατρίδα είναι οι άνθρωποι που αγάπησα με πάθος.
Ωραία παραστατική γραφή που σε ταξιδεύει στην μποέμικη Αθήνα των παλαιότερων χρόνων. Οι παράλληλες ιστορίες δίνο��ν έμφαση με ωραίο τρόπο στο νόημα που θέλει να περάσει ο συγγραφέας. Ευχάριστο βιβλίο,ο Δάνδολος το διανθίζει όμορφα με την πένα του και ως αναγνώστης έμαθα κάποια πράγματα τα οποία δεν ήξερα.Αλλά και το συγκεκριμένο βιβλίο δεν παύει να είναι μια ιστορική αναδρομή για δυο επιφανή πρόσωπα που αγαπήθηκαν,διανθισμένο με ωραίες εκφράσεις και πλοκή...Και σε σύγκριση με το "Ιστορία δίχως όνομα" πιστεύω το δεύτερο ήταν ελαφρώς καλύτερο...
Συστάσεις για τον Στέφανο Δάνδολο δεν χρειάζονται. Τον γνώρισα μέσω της γραφής του στην Χορεύτρια του Διαβόλου και τώρα η ίδια καθάρια λογοτεχνική πνοή ακόμα πιο ανανεωμένη διατρέχει το νέο του πόνημα Φλόγα και Άνεμος. Είναι ένας συγγραφέας που δεν θα σε απογοητεύσει χάρη στη μοναδική πένα και το αστείρευτο λογοτεχνικό του ταλέντο που σε μεταφέρει κάθε φορά στις διαφορετικές ιστορίες που έχει να σου διηγηθεί. Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσες τις βιογραφίες, καθώς δίνεται η ευκαιρία στον αναγνώστη να γνωρίσει την ανθρώπινη υπόσταση ιστορικών προσώπων, ενώ ταυτόχρονα αποτελούν μια πρόκληση και για τον ίδιο τον συγγραφέα να αποδελτιώσει τη ζωή τους χωρίς να προσβάλει τη μνήμη, το έργο τους και να σταθεί απόλυτα αντικειμενικός και ανεπηρέαστος, αποδεσμευμένος από κάθε προσωπική εμπλοκή. Πόσο δε μάλλον όταν μιλάμε για πρόσωπα που σφραγίζουν με την παρουσία τους τη σύγχρονη ιστορία μιας χώρας σε πολιτικό, αλλά και σε κάθε άλλο επίπεδο. Πρόσωπα που στο εν λόγω βιβλίο ο Δάνδολος αντιμετώπισε με τον δέοντα σεβασμό, αφενός κρατώντας την απαραίτητη απόσταση, αφετέρου χωρίς να σημαίνει αυτό μια ξύλινη, άνευρη παράθεση γεγονότων και καταστάσεων χωρίς συναίσθημα. Μέσω αναδρομών, προσωπικών μαρτυριών και πλούσιας επιστολογραφίας δίνεται η δυνατότητα στον αναγνώστη να επιχειρήσει “ένα οδοιπορικό στους δοξασμένους σταθμούς της νιότης” του Γέρου της Δημοκρατίας Γεωργίου Παπανδρέου και της μεγάλης ηθοποιού Κυβέλης Ανδριανού και να εντρυφήσει στα άδυτα της ιστορίας τους. Από την άλλη πλευρά όμως η αναδρομή ίσως πρωταρχικά λειτουργεί ως βάλσαμο στην πληγή που άφησε η απώλεια του αγαπημένου και καλύπτει την ανάγκη της Κυβέλης να θυμάται, να σκεπάσει τις αναμνήσεις, την μοναξιά, τον πόνο που νιώθει με τις δικές του λέξεις. Εκείνος ένας πολιτικός- ποιητής με οράματα και υπέρμαχος της ανθρώπινης ελευθερίας και ισότητας. Εκείνη μια καταξιωμένη ηθοποιός της εποχής της που “το φτερούγισμα στο παραμύθι του θεάτρου”, της παρείχε την προστασία που είχε κάθε φορά ανάγκη απέναντι στη σκληρή πραγματικότητα”. “Το πεπρωμένο της ήταν η δόξα και ένας άντρας που θα έγραφε τη δική του ιστορία”. Τους πολιτικούς του θριάμβους τους αποδίδει σε εκείνη “εσύ ήσουν πάντα τα φτερά μου” της γράφει. Μα ακόμα και σε μέρες πολιτικών αναβρασμών και εξορίας, για εκείνον η Κυβέλη θα είναι “το μόνο φως μέσα στη ζοφερή καταχνιά”. Εκείνη πολλές φορές θα θυσιάσει ακόμα και το βασίλειό της, τη σκηνή όταν της ζητά να είναι κοντά στην οικογένειά τους. Για την Κυβέλη πάντα ήταν εκείνος και όταν τον είχε δικό της, ένιωθε πως της είχαν χαρίσει τον κόσμο όλο. Και την αγάπη του για εκείνη όμως εκδήλωνε πάντα σαν ποιητής και ακόμη και στις πιο ταραγμένες τους ημέρες, “της έλεγε σε λατρεύω και βούρκωναν τα μάτια του”. “Ο έρωτας τους ήταν μια πανοπλία που τους ατσάλωνε στις μεγάλες μάχες της ζωής τους” και ήταν πολλές.. Πολλές και οι ημέρες που κλήθηκαν να τις περάσουν χώρια και για κείνες η Κυβέλη θα του γράψει: “μέρες που θα ήταν δίπλα σου μαργαριτάρια. Χωρίς εσένα στου καιρού τα βάθη πάνε χαμένες και ανωφέλετες, σαν τα λιθάρια που μες στη θάλασσα μικρά παιδιά πετάνε”.. Κεντρικός άξονας που δομεί τη διήγηση είναι ο αφηγηματικός χρόνος που καλύπτει τις τέσσερις ημέρες, λίγες ώρες πριν το θάνατο του Γεωργίου Παπανδρέου έως και την κηδεία του στις σκοτεινές μέρες της Χούντας των Συνταγματαρχών. Μια κηδεία που πήρε τη μορφή παλλαϊκής διαδήλωσης και εναντίωσης στο απολυταρχικό καθεστώς. Ο Παπανδρέου θα ενώσει τους Έλληνες όχι ως πρόσωπο αλλά ως σύμβολο. Και 'κείνη θα αποθεωθεί για πρώτη φορά όχι για το ταλέντο της, αλλά για την επιλογή της καρδιάς της. Την ημέρα της κηδείας του Γέρου της Δημοκρατίας γράφεται Ιστορία. Κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου ο Δάνδολος θα βουτήξει μέσω της Κυβέλης σε ένα ταξίδι αναμνήσεων που σφράγισε σχεδόν πενήντα χρόνια ζωής των πρωταγωνιστών. Μια ζωή σαν μυθιστόρημα, μα και θυελλώδης συνάμα, ένας έρωτας που υπήρξε παράδεισος και κόλαση για την καρδιά τους. Οι αντιθέσεις τους τους κρατούσαν μακριά, ενώ την ίδια στιγμή ήταν εκείνες που τους ένωναν. “Είσαι φλόγα. Μακριά σου παγώνω και κοντά σου καίγομαι”, θα της γράψει σε ένα από τα σημείωματά του. Και εκείνος ένας άνεμος που μπορούσε να δυναμώσει τη φλόγα, ένας άνεμος που έρχονταν και έφευγε χωρίς ν’ ανήκει πουθενά. Μα ο πυρήνας που τους κρατούσε σφιχτά δεμένους ήταν πάντα ο ίδιος.. “Νίκησαν τους οιωνούς που ήταν απέναντί τους και έκαναν όλο τον κόσμο δικό τους”. Η γνωριμία τους τον Ιούνιο του 1920, “το καλοκαίρι των υπέρτατων ονείρων” θα σφραγίσει το πεπρωμένο τους.. “Η ζωή μου θα ήταν μια απέραντη ερημιά αν δεν είχε υπάρξει το καλοκαίρι του 1920”...εξομολογείται ο Γιώργης στην Κυβέλη του. Αναπόφευκτα θα έρθει όμως η στιγμή που θα γραφτεί ο επίλογος και του δικού τους παραμυθιού.. “Η μοναδική μας πατρίδα είναι οι άνθρωποι που αγαπήσαμε με πάθος” και το ζευγάρι αξιώθηκε μια τέτοια αγάπη μέχρι και τη στιγμή που τους χώρισε ο θάνατος. Και όταν έφυγε ο άνθρωπος που τροφοδοτούσε την φλόγα και σάρωνε τη ζωή της σαν άνεμος, η ζωή της έχασε τον προσανατολισμό της και το μόνο καταφύγιο ήταν η μνήμη. Το φως του αστεριού που την προστάτευε και την καθοδηγούσε στη ζωή της σβήνει με το θάνατό του. Όλοι φεύγουν.. “η χρυσή εποχή τους γίνεται χώμα και αέρας”..
Το συγγραφικό σύμπαν του Δάνδολου είναι μαγικό γιατί στον αντίποδα της εξιστόρησης του μυθιστορηματικού έρωτα Κυβέλης- Γιώργη κινείται ένας άξονας ιστοριών άλλων προσώπων. Αφανείς ήρωες που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο φαινομενικά δείχνουν να μη συνδέονται και να δρουν παράλληλα, μέχρι τη στιγμή που ο συγγραφέας θα θέσει τις ζωές τους κάτω από τη σκέπη του μεγάλου έρωτα των πρωταγωνιστών και θα ενώσει τα κομμάτια που φάνταζαν παράταιρα.
Ένα όμορφο ιστορικό μυθιστόρημα για ένα ταραχώδη έρωτα, έναν έρωτα που ανθίζει, ακμάζει και δοκιμάζεται μέσα σε μία σχεδόν πεντηκονταετία. Στο επίκεντρο του μυθιστορήματος ο έρωτας του πολιτικού Γεωργίου Παπανδρέου και της μεγάλης θεατρικής ηθοποιού, Κυβέλης. Μέσα από την πορεία αυτού του έρωτα παρακολουθεί κανείς και τα πολιτικά γεγονότα της εποχής. Η πραγματικότητα μπλέκει με τον μύθο αρμονικά αυτό όμως που κυριαρχεί είναι το συναίσθημα, ο δυνατός έρωτας δύο ισχυρών προσωπικοτήτων.
Θεωρούσα ότι το συγκεκριμένο βιβλίο θα ήταν κάτι εξίσου, αν όχι περισσότερο, υποσχόμενο με το "Ιστορία χωρίς όνομα" το οποίο με είχε γοητεύσει. Δεν μπορώ να πω ότι δεν ήταν ενδιαφέρον ή ότι δεν έμαθα κάποια πράγματα που αγνοούσα, αλλά νομίζω ότι λόγω του εκτοπίσματος των χαρακτήρων και της προηγούμενης εμπειρίας μου με τον συγγραφέα, είχα μεγαλύτερες προσδοκίες.
Ο Στέφανος Δάνδολος με το νέο του μυθιστόρημα «ΦΛΟΓΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΟΣ» ζωντανεύει με τον μαγικό τρόπο που μόνο εκείνος ξέρει, μέσα από τις λέξεις μια ολόκληρη εποχή.. Μέσα από ανέκδοτες επιστολές και μαρτυρίες από τη δισεγγονή της Κυβέλης, Βαλεντίνη, ο συγγραφέας φέρνει στο φως τη ζωή της θρυλικής ηθοποιού της εποχής, Κυβέλης και την πολυτάραχη σχέση της με το «Γέρο της Δημοκρατίας» Γεώργιο Παπανδρέου! Ένα μυθιστόρημα γεμάτο εικόνες που τόσο γλαφυρά περιγράφει ο συγγραφέας και που τις βλέπεις να ζωντανεύουν μπροστά σου. Παράλληλες αφηγήσεις των ηρώων, ιστορικών προσώπων αλλά και χαρακτήρων που έπλασε ο συγγραφέας τόσο αριστοτεχνικά. Ιστορίες που μπλέκονται μεταξύ τους, εναλλαγές ανάμεσα σε χρονικές περιόδους της Ελλάδας που κρατούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη ως την τελευταί�� σελίδα. Ένα βιβλίο που παρά τις 568 σελίδες του διαβάζεται απνευστί καθώς δεν είναι δυνατόν να εγκαταλείψεις την ανάγνωση του ως να φτάσεις στην τελευταία σελίδα του. Ένα βιβλίο για τον έρωτα σε εποχές δύσκολες, την αληθινή αγάπη, τα στερεότυπα, το φόβο, τη μοναξιά, τη ζήλια, την απώλεια, την ελευθερία... Γεμάτο συναισθήματα που εναλλάσσονται, γεμάτο συγκίνηση.. Σας συστήνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε και είμαι σίγουρη πως θα το αγαπήσετε βαθιά όπως κι εγώ.
Ένα καταπληκτικό μυθιστόρημα, που περιέχει έντονο ιστορικό και ρομαντικό παρασκήνιο, αλλά και αριστουργηματικη γραφή. Στοιχεία, τα οποία κρατούν όλη την ώρα αμείωτο το ενδιαφέρον. Σ' αυτό το σημείο, θέλω να δώσω πολλά συγχαρητήρια στον κύριο Δάνδολο για την ενδελεχή έρευνα, που έκανε. Είμαι σίγουρη πως θα λατρέψετε να το διαβάζετε !
Υ. Γ. Ανυπομονώ να δω την σειρά! Προβλέπω πως θα είναι ακόμη ένα τηλεοπτικό διαμάντι!
Το νέο βιβλίο του Στέφανου Δάνδολου, συναρπαστικό, συγκλονιστικό, αξεπέραστο στη σημειολογία, αμερόληπτο στα ιστορικά του σημεία...571 σελίδες "μονορούφι" σε μία ημέρα...πρώτη φορά που δάκρυσα σε ανάγνωση βιβλίου...φωτίζει με ανέκδοτο υλικό κάποιες πτυχές της ζωής διασήμων και με έκανε να θυμηθώ και να ξαναπερπατήσω δρόμους της νιότης μου...συνάντησα τον Χορν, την Μελίνα, είδα τον Γαβρά και τον Βασιλικό, έζησα την Αθήνα της Χούντας και στη Φιλελλήνων ξαναφώναξα "Δημοκρατία" και "σήκω Γέρο να μας δεις"... Ένα βιβλίο σαν κινηματογραφική ταινία.
Το "Φλόγα και άνεμος θα το χαρακτήριζα "πολυμορφικό"μυθιστόρημα.Παράλληλα με την ιστορία της Κυβέλης και του Γ.Παπανδρέου,εκτυλίσσονται και άλλες ιστορίες απλών ανθρώπων που βιώνουν την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της Ελλάδας κατά την επταετία της χούντας των συνταγματαρχών. Το γοητευτικό της ιστορίας των δύο προσωπικοτήτων είναι πως η αφήγηση γίνεται μέσα από τις νοσταλγικές σκέψεις της Κυβέλης,σε μεγάλη ηλικία, και το χρονικό πεδίο είναι οι μέρες που μεσολαβούν από το θάνατο ως την κηδεία του Γ.Παπανδρέου. Πρόκειται για ένα βιβλίο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα ντοκιμαντέρ που "διαβάζεται",αφού καλύπτει μια πολύ μεγάλη περίοδο της Ελλάδας,τόσο ως προς τα πολιτικά δρώμενα,όσο και ως προς τα καλλιτεχνικά και κοινωνικά συμβάντα από τις αρχές του αιώνα έως και το 1968.Με ζωντανή περιγραφή,λιτό λόγο που επικουρεί στην ανάγνωση,στοιχειοθετημένα ιστορικά γεγονότα που γίνονται ευκολονόητα μέσα από τη μυθιστορηματική "αδεία". Είναι αλήθεια πως ένας αναγνώστης βιογραφιών ή γενικώς βιβλίων που πραγματεύονται ζωές διάσημων ζευγαριών ή μεμονωμένων προσωπικοτήτων θα μπορούσε να συγκρίνει ή και να παραλληλίσει το "Φλόγα και Άνεμος" με τη σειρά των βιβλίων του Φρέντυ Γερμανού.Νομίζω όμως πως αυτό θα ήταν άδικο.Το βιβλίο του Στ.Δάνδολου αποτελεί μια μυθιστοριογραφία τεκμηριωμένη με ιστορικά στοιχεία και απέχει πολύ από το δημοσιογραφικό πνεύμα των βιβλίων του Φρέντυ Γερμανού.Σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να απορρίψουμε κάθε ιστορικό μυθιστόρημα με στοιχεία βιογραφίας λόγω της μεγάλης επιτυχίας και απήχησης που είχαν κάποτε τα βιβλία του Φρέντυ.Εκτός από το όνομα του Παπανδρέου δεν υπάρχει κάποια άλλη ομοιότητα στα έργα.Βιογραφίες και ιστορικά μυθιστορήματα μπορούν, και έχουν γράψει άλλωστε πολλοί συγγραφείς και μάλιστα με πολύ μεγάλη επιτυχία,με το ίδιο ακριβώς θέμα. Επίσης θα ήθελα να τονίσω ένα άλλο στοιχείο που μου έκανε εντύπωση.Ενώ επικρατεί η συγκίνηση και η δραματικότητα σε όλο το βιβλίο, υπάρχει μια ισορροπία και μια επιβλητικότητα αντικατοπτρίζοντας την ιδιοσυγκρασία της Κυβέλης.Σαν να λέμε πως η παρουσία της είναι διακριτικά εμφανής σε κάθε ιστορία του βιβλίου. Πρόκειται για ένα εξαίρετο, "αριστοκρατικά" γραμμένο βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Υπέροχη αφήγηση με σεβασμό στις προσωπικότητες των ηρώων, τόσο των διάσημων όσο και των απλών ανθρώπων. Η περιγραφή της κηδείας του Γεωργίου Παπανδρέου είναι συγκλονιστική. Ένα βιβλίο που μιλάει για την αγάπη και την ανάγκη για ελευθερία.
Ισως είναι τελικά το είδος που μ αρέσει περισσότερο, περιγραφή ιστορικών γεγονότων μπλεγμένη με το λογοτεχνικό ύφος του συγγραφέα! Το βιβλίο μ αρεσε πολυ, τοσο που δεν το άφησα απ τα χέρια μου μέχρι να το τελειώσω. Είναι το πρώτο που διαβάζω απ τον συγκεκριμένο συγγραφέα αλλα ειναι σίγουρο πως θα αναζητήσω και αλλα εργα του.
Μου άρεσε εξαιρετικά η ιστορία, ωστόσο βρήκα λίγο άνευρη την απόδοσή της. Τα ιστορικά στοιχεία, πολύ δυνατά, ομοιως και οι χαρακτήρες, όμως μου έλειψε η ένταση και το συναίσθημα. Η γραφή του κου Δάνδουλου, διαρκώς βελτιούμενη. Θα συνεχίσω να τον διαβάζω πιστά.
Μια βουτιά στον κόσμο του θεάτρου στην Ελλάδα του 20ού αιώνα... Μια βουτιά στην ιστορία της Ελλάδας την περίοδο του Μεσοπολέμου και της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών... Μια βουτιά στα άδυτα και τα αισθήματα των ερωτευμένων ψυχών... Όλα αυτά είναι το Φλόγα και Άνεμος, το νέο βιβλίο του πολυγραφότατου Στέφανου Δάνδολου, ο οποίος επέλεξε να μας αφηγηθεί μία δυνατή ιστορία αγάπης, εκείνης μεταξύ του Γέρου της Δημοκρατίας, Γεωργίου Παπανδρέου, και της θρυλικής ηθοποιού Κυβέλης Αδριανού. Βασικός άξονας του βιβλίου είναι η μεταξύ τους σχέση και η διεξοδική περιγραφή της μέσω επιστολών του ερωτευμένου ζευγαριού και αναμνήσεων-αφηγήσεων της μεγάλης ηθοποιού από την αρχή της γνωριμίας τους το 1920 έως και τη θυελλώδη συμβίωσή τους, τον γάμο τους και τελικά τον θάνατο του Παπανδρέου του 1968. Πάνω σε αυτόν τον βασικό αφηγηματικό ιστό, ο συγγραφέας χτίζει μία περίτεχνη αφήγηση με ιδιαίτερα πρωτότυπη δομή, μεταπηδώντας χρονικά από το 1968 σε παλαιότερες χρονικές περιόδους και περιγράφοντας τις ζωές πολλών προσώπων που σχετίζονται με κάποιον τρόπο με το θρυλικό ζευγάρι: της Βαλεντίνης Ποταμιανού, δισεγγονής της Κυβέλης, του Φώντα Λαμπρόπουλου, υπασπιστή του δικτάτορα Στυλιανού Παττακού, της Όλγας, μιας δυστυχισμένης ύπαρξης που βαλτώνει σε έναν νεκρό γάμο, του ζεύγους Κορδόνη που σχετίζεται με την Κυβέλη και του Αλέξανδρου Κροντηρά, ενός άσημου ηθοποιού που πεθαίνει την ίδια μέρα με τον Γέρο της Δημοκρατίας. Όλη η υπόθεση του βιβλίου, βαδίζοντας στα χνάρια του περίφημου έργο του Τζέιμ Τζόυς, του Οδυσσέα, καλύπτει χρονικά, παρά τη μεγάλη του έκταση, μόλις 4 ημέρες, από τις 31/10/1968, ημέρα θανάτου του Γεωργίου Παπανδρέου έως και την ημέρα της κηδείας του, στις 3/11/1968, τότε που γίνεται η πρώτη επίσημη "αντιστασιακή" δράση του λαού κατά της χούντας. Στο τέλος του βιβλίου, οι παράλληλες ιστορίες ενώνονται με τρόπο που δεν τον φαντάζεται ο αναγνώστης. Το βιβλίο εστιάζει στην αποτίμηση της προσωπικότητας και την περιγραφή των χαρακτήρων της Κυβέλης και του Παπανδρέου, αλλά και της καλλιτεχνικής και πολιτικής ζωής τους αντίστοιχα και στην περιγραφή της ζοφερής για τη χώρα μας περιόδου, της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών. Διάσπαρτες πινελιές αποτελούν οι αναφορές στο καλλιτεχνικό και πολιτικό γίγνεσθαι της Ελλάδας του Μεσοπολέμου και η περιγραφή του ψυχικού κόσμου των ηρώων. Ο συγγραφέας μέσω αυτού του πονήματος, στέλνει ένα δυνατό αντιδικτατορικό μήνυμα σε όλους τους αναγνώστες καθώς και ένα κατ' ιδίαν προσωπικό μήνυμα στον καθένα από μας, κάνοντάς μας να αναρωτηθούμε κατά πόσον ζούμε σύμφωνα με τις επιταγές της καρδιάς μας ή της λογικής και να επανεξετάσουμε τις επιλογές μας. ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟ: η περίτεχνη δομή του βιβλίου, με εναλλαγές στην αφήγηση πολλών διαφορετικών προσώπων και χρονικών περιόδων. ΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ: πρόκειται για ένα ευκολοδιάβαστο πόνημα που διαβάζεται μονορούφι και που απευθύνεται σε όλους, θα αφήσει όμως τους αναγνώστες με την επίγευση ότι θα έχουν μία καλύτερα σχηματισμένη άποψη για τη βιογραφία του διάσημου ζευγαριού, την ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα και την αποτρόπαια δράση της χούντας το 1968.
Πρώτη γνωριμία με τον συγγραφέα και νομίζω πως έγινε με τον καλύτερο τρόπο. Το βιβλίο του είναι εκπληκτικό καθώς αποτελεί έναν συγκερασμό ιστορίας και μυθοπλασίας.
Στο επίκεντρο είναι η εμβληματική φυσιογνωμία του θεάτρου η Κυβέλη Αδριανού και «ο Γέρος της Δημοκρατίας» Γεώργιος Παπανδρέου. Η γνωριμία τους έγινε στη Χίο το 1920 και οι δύο σε σχέση εκείνη την χρονική στιγμή όμως αυτό δεν ήταν ανασταλτικός παράγοντας για να μην έρθουν κοντά.
Η Κυβέλη ήταν η φλόγα που είναι συνυφασμένη με το πάθος, τα έντονα συναισθήματα και το ολοκληρωτικό δόσιμο. Ο Παπανδρέου ήταν ο άνεμος που ως στοιχείο σαρώνει και μαγεύει τον άλλον με την ορμή του. Και οι δύο ήταν εκρηκτικοί χαρακτήρες που ο καθένας στον τομέα του ήθελε να επιβληθεί και να ξεχωρίσει.
Το βιβλίο διατρέχει χρονικά την περίοδο από το 1920 μέχρι το 1968. Παρουσιάζει τα χρόνια της Χούντας όχι με επιδερμική καταγραφή αλλά με ρεαλιστικό τρόπο. Στόχος του συγγραφέα είναι ο αναγνώστης να γίνει κοινωνός μίας ιστορίας που αν και απέχει πολλά χρόνια από το σήμερα οι αξίες και τα ιδανικά των ανθρώπων παραμένουν τα ίδια.
Πέρα από την πολιτική κατάστασή της χώρας μαθαίνουμε και τα θεατρικά δρώμενα της εποχής. Από τις σελίδες του αναγνώσματος ξεπηδούν αγαπημένες φυσιογνωμίες όπως ο Δημήτρης Χορν, η Μαρίκα Κοτοπούλη και η Μελίνα Μερκούρη. Γίνεται μνεία σε σημαντικές θεατρικές παραστάσεις και θιάσους.
Ένα βιβλίο που το αγάπησα πάρα πολύ. Η θεατρική και κινηματογραφική γραφή του με έκανε να γίνω μέρος μίας ιστορίας τόσο δυνατής και ξεχωριστής. Στα θετικά επίσης θα βάλω την άρτια σκιαγράφηση των βασικών αλλά και δεύτερων προσώπων της ιστορίας.
Αναζητήστε το και χαθείτε στην μαγεία και την γραφή του Στέφανου Δάνδολου.
"Πόσα κεριά έλιωσαν στο χάλκινο στόμιό του φωτίζοντας τα φιλιά τους, σε καιρούς ποτισμένους από πόλεμο, διχασμούς κι αρρώστιες, τότε που το πάθος του ενός για τον άλλον άγγιζε τα όρια της παραφροσύνης και τους στροβίλιζε στο σύμπαν του πιο επώδυνου έρωτα".....διαβάζω αυτό και περιμένω να βρεθώ μπροστά σε 30 χρόνια πάθους, έρωτα, αγάπης, μίσους, καβγάδων, χωρισμών, επανασυνδέσεις....κυρίως.... Όμως τελικά το βιβλίο είναι μια αποτύπωση της πολιτικής και της κοινωνικής ζωης απ' το '20 μέχρι τις μέρες της Χούντας,μέσα από τα γράμματα του ζεύγους ,χωρίς να γίνουν βορά στους αναγνώστες πολύ προσωπικά στοιχεία,αλλά και από αποκόμματα εφημερίδων. Όλα αυτά μέσα σε 4 μέρες πριν την κηδεία του Παπανδρέου,άψογα δομημένα,καταιγιστικά και λυρικά γραμμένα.... Επίκεντρο είναι οι άνθρωποι(μαζί με τους κύριους πρωταγωνιστές και άλλα ζευγάρια άρρηκτα δεμένα μ' αυτούς) αλλά και τα γεγονότα,που στοχεύουν στην ψυχαγωγία της ανάγνωσης κι όχι η παράθεση προσωπικών κειμένων αποκομμένων από τα γεγονότα και τις περιστάσεις που τα δημιούργησαν..... Πολύ καλαίσθητος ο λόγος του συγγραφέα ειδικά στο σημείο που δένει τον τίτλο: η Κυβέλη ήταν φλόγα "Είσαι φλόγα. Μακριά σου παγώνω και κοντά σου καίγομα", της έγραφε ο Γιώργος, ο Μήτσος Μυράτ ήταν νερό και την έσβησε, ο Γιώργος Θεοδωρίδης γη και τη σταμάτησε. Ο Παπανδρέου όμως ήταν άνεμος: "Μπορείς να χωρέσεις τον άνεμο σε καλούπι; Να τον φέρεις στα μέτρα σου; Όχι. Ο άνεμος σε μεθάει, φαντάζει υπέροχος, σαγηνευτικός και μυστηριώδης. Αλλά δε γίνεται ποτέ απόλυτα δικός σου" σελ. 254. Τα 4 αστεράκια κι όχι 5 γιατί ίσως θα ήθελα λίγο πιο πολύ επικέντρωση στον έρωτα κι όχι στην πολιτική....
"Τι θα ήταν η ζωή χωρίς αγάπη;" Πάμε να ζήσουμε την ιστορία ενός μεγάλου θυελλώδους έρωτα, μιας αγάπης που ούτε ο χωρισμός δεν κατάφερε να σβήσει. Κυβέλη Ανδριανού και Γεώργιος Παπανδρέου. Είναι φθινόπωρο του 1968. Ο Παπανδρέου θα εισαχθεί στο νοσοκομείο. Η Κυβέλη έχει ήδη κλείσει τα 80 και έχει αποσυρθεί απο τα φώτα και από το σανίδι. Πάνε πολλά χρόνια που ζούνε χωριά. Δεν πήραν ποτέ διαζύγιο γιατί πίστευαν ότι ο ένας ανήκει στον άλλον. Όταν εκείνος θα πεθάνει, η είδηση του θανάτου του θα συγκλονίσει ολόκληρη τη χώρα. Κυρίως όμως θα συντάραξει εκείνη που θα νιώσει ότι χάνει το οξυγόνο της ζωής της. Γνωρίστηκαν στην Χίο το 1920 όταν ο Παπανδρέου ήταν νομάρχης στο νησί. Η Κυβέλη που είχε ήδη καθιερωθεί ως μία από τις σημαντικότερες ηθοποιούς θα βρεθεί εκεί για να δώσει κάποιες παραστάσεις. Η σπίθα που θα ανάψει δε θα σβήσει ποτέ. Ο έρωτας τους είναι παράνομος. Είναι και οι δύο παντρεμένοι. Δεν θα διστάσουν ομως να ζητήσουν διαζύγιο και να ενώσουν τις ζωές τους. Για εκείνον ήταν η φλόγα, για εκείνη ήταν ο άνεμος που την μέθυσε και την σαγήνευσε. Μεσα από την αλληλογραφία τους, από αναδρομές στο παρελθόν και από αφηγήσεις της Κυβέλης στην δισέγγονή της θα μάθουμε λεπτομέρειες για τη ζωή τους. Στις σελίδες του βιβλίου θα αναβιώσει ολόκληρη η ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Η ιστορία θα ενωθεί με τη μυθοπλασία και θα μας δώσει ένα σπουδαίο μυθιστόρημα.
Η λογοτεχνία στα καλύτερα της. Μετά από δύο πολύ δυνατά βιβλία (Όταν θα δεις τη θάλασσα και Ιστορία χωρίς όνομα) ο Στέφανος Δάνδολος επανέρχεται με κάτι ακόμη πιο δυνατό. Μια ιστορία αγάπης που γεννιέται και θεριεύει παράλληλα με την Ελλάδα, δύο πανίσχυρες προσωπικότητες που ενώνονται με το νήμα του έρωτα, γίνονται η βάση για να αναπτυχθεί ένα από τα καλύτερα ιστορικά μυθιστορήματα των τελευταίων ετών. Προσωπική παρατήρηση είναι ότι εάν η ιστορία της Πηνελόπης Δέλτα σάρωσε τα βραβεία σαν βιβλίο και σαν θεατρικό, αυτό το έργο είναι για να πάει ακόμη παραπέρα και να κατακτήσει ψηλότερες κορυφές.
Ένα από τα ωραιότερα ιστορικά βιβλία που εχω διαβάσει! Με τόσα ιστορικά γεγονότα να απαριθμούνται στις σελιδες του και να μην αρκεί!Ενα βιβλίο ευκολοδιαβαστο και συγχρονως με τέτοιο ιστορικο βαρος που δε γίνεται να μη μαγνητίσει το ενδιαφέρον σου!Ειναι τόσες οι προσωπικότητες που το διαφεντεύουν και σε μαγεύουν με το μεγαλείο της ψυχης τους!Γνώρισα το Γερο,τον μεγάλο του έρωτα,την αρχοντική Κυβέλη,την ταραχώδη ζωή τους ,το κόσμο τους με τα τόσα δικά τους πρόσωπα...έμαθα τόσα γεγονότα εκείνης της εποχής!Ένα μεγάλο μπραβο στον συγγραφέα για την τόσο προσεγμένη προσέγγιση όλης της εποχής και των όσων διαδραματίστηκαν τοτε!