Homo Hapticus: Neden Dokunmadan Yaşayamayız

by Martin Grunwald

Wissenschaft zum Anfassen: "Fühlen und tasten ist viel wichtiger für unser Überleben als sehen, hören, riechen und schmecken", sagt Martin Grunwald.
Er gründete 2008 das Haptik-Labor am Paul-Flechsig-Institut für Hirnforschung der Universität Leipzig. Dort erforscht er die Wirkungsweise des menschlichen Tastsinns, entwickelt Therapien für psychisch bedingte Störungen der Körper-Wahrnehmung und berät als Begründer des Haptik-Designs weltweit Industrieunternehmen bei der Gestaltung neuer Produkte, Geräte und Verpackungen.
In seinem Sachbuch "Homo hapticus" beschreibt der experimentelle Psychologe erstmals für ein breites Publikum, welch überragenden Einfluss der lange Zeit unterschätzte Tastsinn auf alle menschlichen Lebensbereiche hat. Der international renommierte Pionier der Haptik-Forschung erzählt anschaulich und mit vielen Beispielen aus dem Alltag, wie faszinierend die Millionen Berührungs- und Bewegungsmelder zusammenwirken, die unser Fühlen und Tasten ausmachen. Er zeigt, welch große biologische und psychologische Bedeutung Berührungen durch Hautkontakt für Menschen aller Altersstufen haben. Er macht deutlich, wie raffiniert Produktdesigner mit unserer haptischen Wahrnehmung umgehen. Und er warnt vor einer Welt voller Touchscreens – denn mit ihnen lässt sich diese Welt nicht be-greifen.

Genres: Psychology

272 pages, Paperback

Published May 9, 2019

Reviews

[Patrycja · Rating 4 out of 5]

Ta książka był dla mnie niemałą rewelacją. Myślę, że zmysł dotyku jest mocno niedoceniany. Wszyscy skupiamy się na wzroku czy słuchu upatrując się w nich podstaw naszego przeżycia i egzystencji, podczas gdy okazuje się, że prawdziwe problemy zaczynają się gdy zmysł dotyku nie jest prawidłowo rozwinięty lub został przez nas/naszych bliskich na jakimś etapie rozwoju zaniedbany.

Niektóre z przytaczanych przez autora przykładów obserwacji czy badań są zdumiewające i zatrważające. Niezwykła wrażliwość istot ludzkich na dotyk na samym początku naszego istnienia jest czymś, o czym dotąd nigdy nie słyszałam ani się nad tym nie zastanawiałam. Wiedza ta okazuje się być niezwykle istotną, szczególnie przy planowaniu czy posiadaniu dziecka jako że niektóre ze starych i utartych metod wychowawczych (“zostaw, niech sobie trochę popłacze”) okazują się zwyczajnie szkodliwe. Ponadto mogą mieć poważne konsekwencje w przyszłości takiego, pozbawionego kontaktu w postaci dotyku, młodego człowieka. Nie tylko dzieci powinny być przytulane - również dorośli. Okazuje się że rekonwalescencja w przypadku operacji przebiega znaczne szybciej, gdy osoba opiekująca się pacjentem zada sobie choć minimalny trud poklepania takiej osoby po plecach. To niesamowite, jak niektóre zachowania narzucone kulturowo mogą mieć ogromny, negatywny wpływ na nasze życie, a my nawet o tym nie wiemy. Zachowywanie dystansu, nieprzytulanie dzieci czy trzymanie ludzi na dystans okazuje się fatalnym rozwiązaniem.

Jak się okazuje, zostaliśmy stworzeni w taki sposób, że akurat dotyk jest dla naszego przeżycia niezbędny, mimo że wydawałoby się inaczej. Jest to też pierwszy zmysł jaki się u człowieka rozwija i towarzyszy nam aż do śmierci. Możemy też, jak się okazuje, go rozwijać w zależności od tego jaką pracę wykonujemy. Przykładem podanym przez autora są tutaj masażyści czy fizjoterapaeuci, którzy na co dzień pracują przy użyciu dotyku i zmysł ten u nich wcale z wiekiem nie zanika. To w jaki sposób działa nasze ciało i jak “wbudowany” jest w nas dotyk książka również wyjaśnia, wdając się w szczegóły biologiczne, biochemiczne i fizjologiczne. Czytając rozdziały temu poświęcone nie mogłam wyjść z podziwu jak jesteśmy przemyślnie skonstruowani i jak logicznym teraz wydaje mi się zwracanie uwagi na każdy ze zmysłów i bycie wdzięczną że dotyk został u mnie poprawnie rozwinięty.

Myślę, że ta pozycja to zaledwie ułamek wiedzy i spojrzenia na tą kwestię, chociaż przyznam że jest naprawdę konkretna. Polecam ją przeczytać głównie ze względu na prosty i przystępny język oraz tematykę samą w sobie - autentycznie nigdy wcześniej nie przyszło mi do głowy jakie z nas homo hapticusy. Książka była dla mnie niezwykle ożywcza, zmieniając moje poglądy na wiele kwestii. Serdecznie polecam!

[Pi · Rating 3 out of 5]

Bo my jesteśmy PAŃSTWO DOTYKALSCY :)

Dotyk zdecydowanie jest niedoceniany! Ta książka, to zmienia. Martin Grunwald w jasny, przystępny sposób wyjaśnia, jak bardzo człowiek jest "Homo Hapticus".
Jestem pod naprawdę dużym wrażeniem i nabrałam ogromnego szacunku do własnego ciała. Już jako "fasolki" w łonie mamy CZUJEMY, pierwsze nasze doświadczenie życia jest dotykiem. To nie nauka, to cud! Jesteśmy tak precyzyjną, skomplikowaną, pełną mikroelementów, śrubek i pokręteł maszyną, że zastanawiam się, jak to możliwe, że jeszcze działam, że wciąż wszystko funkcjonuje a każdy receptor spełnia swoje zadanie celująco.
"Homo Hapticus" jest historią o nas, o naszym doświadczaniu świata "po omacku". Wspaniała lektura dla każdego, kto chce wiedzieć więcej, kto chce rozumieć siebie lepiej.

"Jedno jest pewne - ludzkie życie bez określonej liczby interakcji fizycznych i dotyku obcych osób byłoby po prostu nieludzkie."

Dzięki Martinowi Grunwaldowi przeżyłam podróż od poczęcia do marketingu i reklamy. Poznałam wyniki ciekawych eksperymentów, zrobiłam "wielkie oczy" czytając o dziwnych chorobach i lepiej zrozumiałam działania koncernów samochodowych.
Nasze ciało, to wielka zagadka i nie przesadzę, jeśli napiszę, że zamykamy w sobie mały kosmos. Taka literatura jest bardzo potrzebna i powinno być jej więcej i więcej. Dzięki niej człowiek staje się bardziej świadomy swojego ciała, miejsca na Ziemi i zaczyna dostrzegać szczęście, które go spotkało - szczęście zdrowego ciała.

Dla ciekawskich:
"Właściciele zwierząt rzadziej chorują, żyją dłużej i lepiej radzą sobie z rekonwalescencją po ciężkiej chorobie."

Z tą miłą informacją zostawiam Was i zachęcam do przeczytania "Homo Hapticus". Stworzyłam nawet bojowe hasło: "Dotykajmy się!", ale po przemyśleniu jednak z niego zrezygnowałam. :) Tak czy siak, dobry dotyk potrafi leczyć.
CZYTAJCIE, bo to świetna książka.


* No i można zabłysnąć wiedzą wśród znajomych!
* "paraliż z rozkoszy" - prawda, że dobrze brzmi? :)
* A okładka? Czyż nie bajeczna?

[Sema · Rating 5 out of 5]

Perfect to read. Okunması gereken önemli bir kitap. Acaba neden Dokunmadan Yaşayamayız? Cevabı bu kitapta.