De tafel

by Herman Brusselmans

HB is gek, of bezig het te worden. Twee psychiaters onderzoeken hem en hij wordt weggeborgen in een instituut in de Lembeekse bossen, waaruit hij na een incident ontsnapt. Op straat pleegt hij een misdaad, en om aan vervolging te ontkomen vlucht hij naar Amsterdam. Onder invloed van z'n liefdesvriendin LVH krijgt hij de kans om terug te keren; hij wordt opnieuw opgenomen in het instituut, dat hem onder onvermoede omstandigheden moet laten gaan. HB en LVH besluiten om alles, inclusief gekte en normaliteit, achter zich te laten en te reizen naar een plaats waar alleen nog maar diepe rust heerst.

De tafel is een van de meest ontregelende romans van deze tijd. De werkelijkheid wordt in een halsgreep genomen, gesmoord, gewurgd en dan weer tot leven geroepen, veranderd in fictie en vice versa, en continu onderworpen aan de almacht van de altijd aanwezige schrijver. De tafel is een opzienbarend meesterwerk, en Herman Brusselmans is in Vlaanderen en Nederland de enige auteur die zijn gelijke niet kent.

184 pages, Kindle Edition

First published September 4, 2019

About the author

Herman Frans Martha Brusselmans is een Vlaamse schrijver.

Herman Brusselmans in de Nederlandstalige Wikipedia

Herman Brusselmans in de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren

Herman Brusselmans bij "Schrijversgewijs"


Herman Frans Martha Brusselmans is a Flemish writer.

Herman Brusselmans in the English Wikipedia

Reviews

[Peter · Rating 4 out of 5]

Heerlijk onzinnig voor slapengaan.

[Arina · Rating 3 out of 5]

'Wat moet ik dan? Wel, gewoon verdersluipen. De zichtbare omgeving tot de mijne maken. Liefde en verbondenheid blijven verspreiden op mijn manier: die van de brave beer in winterslaap.'

[Patrick Al-de Lange · Rating 4 out of 5]

'Nog leuker,' zei Patrice Lucovic, ' is het als je dochter golfballen in de achttiende hole kan schieten met haar preut.'
'Nee,' zei Patrice, 'ze kan met haar preut nog niet eens een flesje bier ontkurken.'
'Wat een stom wijf,' zei mevrouw Orban.
'Ja,' zei mevrouw Lucovic, 'acht jaar en nu al een stom wijf. Zullen we taart gaan eten?'

[Steven Dubuisson · Rating 4 out of 5]

Een zeer goed intrigerend boek, zeer mooi verhaal, spannend verzekerd! Een heuse aanrader voor iedereen! Blijf verwonderlijk.

[Kim · Rating 3 out of 5]

de eerst helft riep de vraag, wie de fuck is herman brusselmans, op. misschien beantwoordt de tweede helft die vraag, maar het antwoord zal ik niet weten want het werd me te veel.

[Bjorn Heymans · Rating 1 out of 5]

Als men mij vraagt hoe ik beginnen lezen ben, antwoordde ik vroeger steevast: 'Herman Brusselmans'. Vandaag maak ik er van: 'De Terugkeer van Bonanza... van Herman Brusselmans'.

Het is een ongeschreven regel dat je jeugdhelden op latere leeftijd niet mag ontmoeten. Het kan alleen maar op een ontgoocheling uitlopen als je ziet dat de tand des tijds ook hen niet spaart. Dat gevoel heb ik al lang met Hermans werken. Ooit fantastisch, nu onvoldoende. Heeft Herman gelijk en zijn het nog steeds dezelfde boeken en zijn het eerder de lezers die veranderd zijn? Mogelijk. Ik heb echter de indruk dat Herman iemand mist die hem zegt dat het gewoon niet meer zo goed is. Die hem liefdevol vertelt dat Achter een Struik en De Tafel beter in de prullenmand dan op een boekenrek beland waren.

Want ook met deze roman zakt Herman door een ondergrens die je niet voor mogelijk houdt. Het leuke aan zijn vroegere autobiografische fictie was dat je op zoek moest naar waarheden, vermengd met talrijke onnozelheden, die toch nog een kans op waarheid bevatten. Maar dit werk staat bol van de zaken die je onmiddellijk als nonsens ontmaskert en dan nog slecht verzonnen nonsens.

[Pieter De vroe · Rating 3 out of 5]

Der Herman. Je moet er echt wel voor zijn; Sommige van zijn boeken zijn niet zo toegankelijk. Dit is er ook zo één die ik niet direct aan 'niet Brusselmansfans' zou aanraden. Ik lees hem tegenwoordig liever iets autobiografischer (zoals in de Poppy en Eddy boeken of hij schreef te weinig boeken). Hier geeft hij naar het einde toe enkele autobiografische dingen prijs tussen haakjes maar het is toch vooral een fictie verhaal. Ik heb er sowieso weer van genoten... Luidop lachen het blijft toch uniek;. Mijn 11 jarige dochter vraagt me dan;. maar waarom moet jij zo lachen?.. Moeilijk uit te leggen meestal :)....Maar er staan evengoed prachtige gevoelens in.. Diegene die mij altijd bijblijven zijn de woorden over zijn moeder... LL in deze... Kijk wel uit naar zijn nieuwe titel eerlijk gezegd... maar ik zit nog enkele titels achterop momenteel... Dit was de eerste in een soort inhaalbeweging :)

[Annders De Haes · Rating 2 out of 5]

Het is niet meer wat het geweest is wilde ik schrijven, maar dat klopt niet: het probleem is dat het precies is wat het altijd geweest is. Stilistisch prachtige zinnen. Absurdistische zinnen. Kop noch staart. Maar het is meer van hetzelfde. Ik heb het uitgelezen for old times sake. Want ooit was ik dol op HB. Maar nu niet meer helaas. Sorry Herman. Ik denk dat dit het laatste boek was dat ik van U las.

[Romolo · Rating 2 out of 5]

Dit boek dient om het hele oeuvre van Brusselmans in beweging te houden, een oeuvre dat op zichzelf een art performance is. Het is zoals de spaak in een wiel, zoals de schakel in een ketting. Het dient dan ook niet zozeer om echt gelezen te worden. Het is een cloaca van woorden. Ik denk dat Brusselmans voelde: ach dit moet er even uit. Dan weer met een lege maag op naar het volgende boek, dat hem weer op de kaart zal plaatsen.

[Hedzer Roodenburg Vermaat · Rating 3 out of 5]

Leuk, maar niet Herman Brusselman's beste

[Thibault Vanderhaeghe · Rating 2 out of 5]

Valt tegen