Blueberry, com a ajuda de Mac Clure e Crowe, tentar convencer os chefes apaches a porem fim à guerra contra os brancos. Em atenção a Crowe, que em tempos o havia salvado, Cochise aceita encontrar-se com Blueberry. Mas Quanah, entretanto chegado ao acampamento índio e disposto a impedir esse encontro a qualquer preço, anuncia que as armas prometidas pelo governador Armendariz seriam entregues dentro de seis dias. Trata-se nada mais nada menos do que 200 espingardas modernas, que seguramente colocariam os índios em vantagem face aos caras-pálidas. A notícia acaba por chegar ao conhecimento de Blueberry e de Mac Clure, que decidem impedir a entrega das ramas e defrontar Quanah numa derradeira batalha…
Jean-Michel Charlier was a Belgian script writer best known as a writer of realistic European comics. He was a co-founder of the famed European comics magazine Pilote.
Explosive Stimmung Blueberry kämpft immer noch gegen seinen Erzfeind, den einäugigen Apachenkrieger, der sein Volk auf jeden Fall auf dem Kriegspfad halten will. Wieso sollten die Apachen den Friedensschluss mit den Blaujacken suchen, wenn ihnen eine Lieferung moderner Repetiergewehre aus mexikanischen Beständen versprochen wurde? Blueberry verfolgt die Waffenlieferung und will eingreifen, bevor sie ihr Ziel erreicht...
Zeichner Giraud hat seinen Fluss mit diesem Band endgültig gefunden - hochdetailliert, stimmungsvoll und dynamisch präsentiert er uns hier ein realistisch-schmutziges, blutiges und wüstentrockenes Bild des amerikanischen Südwesten. Da ist bestimmt viel Recherche eingeflossen, insbesondere, was die Darstellung der Apachen unter Cochise angeht.
Großartig dann auch die verschiedenen Lichtverhältnisse, unter denen die Action abläuft - Ritte unter greller, blendender Wüstensonne, Anschleichen und stille Heimlichkeit im kalten, klaren Mondlicht, und verzweifelte Flucht durch ein brennendes Inferno: da fühlt man mit.
Die Reihe hat sich bis hierher immer weiter gesteigert - da ist nicht mehr viel Luft nach oben. Ich wäre aber auch vollständig zufrieden, wenn man dieses Niveau beibehalten könnte.
Creo que nunca había leído estos primeros tebeos de Blueberry. Este primer gran arco argumental no es para nada a lo que me tenían acostumbrado las historias posteriores del personaje. Charlier y Guraud hacen aquí un tebeo del oeste clásico, casi canónico, tanto a nivel de guión como de dibujo. Aunque en “La pista de los navajos” la cosa empieza a desmelenarse un poco. Las páginas en “noche americana” de Giraud empiezan a quitar el aliento.
Y a pesar de que no es lo que esperaba, he disfrutado un montón de la lectura. A pesar de las reiteraciones, de las interminables idas y venidas de los personajes o de algunas viñetas o diálogos con aire de “clásicos ilustrados”. Pero también la aventura, el honor, el respeto a la palabra dada, el valor de la amistad y el amor por los espacios abiertos. Monument Valley en vena.
This was actually hard one, which was fairly surprising for this type of comic. But peace happens at last. I appreciate neither side was truly blameless.
I read this in Portuguese and I have issues with some of the images. Ravaged by excessive ink in the contour of the characters, it makes the beautiful detail useless. Aside from that it is a great conclusion to the adventure (see previous albums) that makes you feel invested though but also question some of the protagonist actions. The sole issue is that sometimes it feels to much for a single album.
Ces premières bande dessinées sont un peu naïves et trop verbeuses, mais on voit déjà une évolution vers un style moins chargé. Je me souviens d'avoir lu d'autres titres de cette série que j'avais trouvé intéressant. On parle quand même d'oeuvres qui datent des années 1960-1970, parues, je crois, dans Pilote et qui ont une vision très occidentales des peuples amérindiens.
Oho. Suomessa saatiin tarinakokonaisuus julkaistua kokonaan ennen kuin sarja lopettiin. Mutta hyvin pysyi tämä neljän albumin kokonaisuus kasassa. Paljon juonia ja suunnitelmia sekä näpsäkkää toimintaa. Ei yhtään huono tutustumistapa Blueberryyn.
Beh, la parte della scalata verso l'imbocco della miniera mi è piaciuto un sacco. Ma anche la parte di Crowe e il suo sacrificio o la fine... Come conclusione del primo ciclo, tanto di cappello.
Point final du premier cycle de la série, qui voit la fin de la guerre indienne débutée dans le premier tome. Tension dramatique et rebondissements sont au rendez-vous de cet album qui voit Blueberry enfin parvenir à mettre fin aux hostilités (c'est un héros, personne ne doutait de son succès).