ถ้าวันหนึ่งนั้น...ฉันตาย

by Kyunghye Lee, วิทิยา จันทร์พันธ์ (Translator)

ในหน้าแรกของไดอารี่เขียนไว้ว่า “ถ้าวันหนึ่งฉันตาย การตายของฉันจะมีความหมายกับใครไหมนะ” นี่คือไดอารี่ของแชจุน เพื่อนเพียงคนเดียวเท่านั้นในโรงเรียนใหม่ที่ฉันย้ายมา เพราะเจอมรสุมชีวิตหนักหนา ทั้งพ่อกับแม่เลิกกัน ต้องแยกจากน้องชาย ทำให้ฉันกลายเป็นเด็กเก็บกดและดูเรียบร้อยในสายตาคนอื่น แชจุนเป็นคนเดียวเท่านั้นที่เข้ามาสนิทกับฉัน แต่เขาก็กลับมาตายไปอย่างเป็นปริศนา แชจุนตายเพราะอะไรกันแน่ และการตายของเขาได้สื่ออะไรมาถึงฉันบ้างไหม เราทุกคนล้วนเคยรู้สึกอยากหายไปจากโลกนี้สักครั้งหนึ่งในชีวิต

Genres: Novels

150 pages, Paperback

First published April 28, 2004

Reviews

[Mirai · Rating 3 out of 5]

"ถ้าวันหนึ่งฉันตาย...ความตายของฉันจะมีความหมายอย่างไรกัน"

เมื่อ "เจจุน" เพื่อนสนิทของ "ยูมี" ต้องมาตายจากกันเพราะอุบัติเหตุที่ไม่คาดฝัน ยูมีเลยต้องมีชีวิตต่อไปบนโลกที่เธอรู้สึกแปลกแยกทั้งจากสังคมและคนรอบข้าง เธอพยายามอย่างหนักเพื่อจะก้าวผ่านคืนวันที่ไร้เพื่อนสนิทของเธอไปให้ได้ แต่แล้ววันหนึ่ง แม่ของเจจุนก็ติดต่อเธอมา เพื่อให้เธอช่วยอ่านไดอารี่ของเขา ก่อนที่เรื่องราวอีกด้านที่ซ่อนเร้นอยู่ในใจของเจจุนจะเปิดเผย..

เป็นหนังสือโทนเศร้าและหม่นหมองทั้งเล่มเลยค่ะ บรรยากาศเต็มไปด้วยความคิดถึง คำนึงหาเพื่อนรักที่จากไปโดยมิได้ร่ำลา เนื้อเรื่องจะโฟกัสอยู่ที่ชีวิตของยูมี ไม่ว่าจะเป็นสภาพครอบครัว ความสัมพันธ์ของเธอกับเพื่อนและครูที่โรงเรียน และมิตรภาพระหว่างเธอและเจจุน ทำให้เราได้เข้าใจหัวอกของความเป็นคนแปลกแยก เธอไม่ใช้คนพิสดาร แต่บุคลิกและนิสัยของเธอแค่เข้ากับคนในสังคมใหม่ไม่ได้เท่านั้น เจจุนเลยเปรียบเสมือนเพื่อนเพียงคนเดียวที่เคียงข้างเธอ เข้าใจเธอ และพร้อมให้กำลังใจเธอทุกครั้งในยามที่เธอรู้สึกแย่

หนังสือเล่มนี้เลยเป็นเหมือนเรื่องราวที่บอกเล่าผลกระทบที่เกิดจากความตายของเพื่อนรัก และเหตุการณ์ต่างๆ ที่ตามมาหลังจากใครสักคนที่เรารักตาย อัดแน่นไปด้วยความเสียใจ การปลอบประโลม และการมองโลกที่เปลี่ยนไปหลังจากใครสักคนที่เคยมีบทบาทในชีวิจเราหายไป

แล้วเราเรียนรู้อะไรจากความตายของเจจุนเหรอ
คงต้องไปค้นหากันเอาเองเนอะ :)

[Patrawan Dear]

# ถ้าวันหนึ่งนั้น...ฉันตาย

พล็อตง่ายๆ เล็กๆ จุดเดียว เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับเด็กผู้หญิงกับเพื่อนรักที่จากไป แต่ด้วยภาษา ด้วยวัยของตัวละครหลัก ทำให้สัมผัสได้ลึกถึงความผูกพันระหว่างเพื่อน จนไม่สามารถกลั้นน้ำตาไว้ได้

แค่อยากรู้สาเหตุการตายของเด็กชาย แค่สงสัยว่าทำไมหนังสือเรื่องนี้จึงได้รับการกล่าวถึงว่าเป็นนวนิยายขายดีที่สุดตลอดกาลของเกาหลี แต่เมื่ออ่านจบแล้วกลับพบว่าในเล่มบางๆ นี้ยังคงมีอย่างอื่นซ่อนอยู่ ทั้งความหมายของความตาย ความหมายของการมีชีวิตอยู่ วิธีคิดของเด็กที่เราอาจหลงลืมไปตามวัยและกาลเวลา ตลอดไปจนถึงประโยคคมๆ เตือนใจ ที่พบอยู่เป็นระยะ

ทั้งหมดจึงทำให้เป็นอีกเล่มที่น่าจะจดจำไปได้นาน แม้จะไม่ได้ว้าวจนถึงขั้นห้าดาวค่ะ :)

[ดินสอ สีไม้ · Rating 3 out of 5]

มันไม่ได้มีปมสลับซับซ้อนอย่างที่เรานึกกลัว
เป็นเรื่องที่เล่าด้วยจังหวะเนิบช้า
ของความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนรัก
มีความอบอุ่นจางๆ ระบายอยู่ในเล่ม
อ่านได้สบายๆ ทั้งเรื่อง
แม้จะไม่ได้มีปมน่าติดตามถึงขนาดวางไม่ลง
แต่ในทางปฏิบัติ มันก็อ่านได้เรื่อยๆ เพลินๆ รวดเดียวจบอยู่ดี
อ่านจบก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไรนะ แต่ก็ไม่ได้อยากอ่านซ้ำเช่นกัน
จัดอยู่ในโหมดกลางๆ สำหรับเรา

[Jerawan Meesangnilverakul · Rating 4 out of 5]

"ถ้าวันหนึ่งนั้น ฉันตาย" พูดถึงยูมีที่สูญเสียเพื่อนสนิท เจจุน อย่างกะทันหันจากอุบัติเหตุเมื่อสองเดือนก่อน
มีอะไรบางอย่างในคำโปรยหนังสือ ทำให้เรารู้สึกอินกับคำโปรยและอยากจะรู้เรื่องราวด้านใน
ตอนแรกที่อ่านคำโปรยสารภาพเลยว่า คิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับการฆ่าตัวตายของเด็กผู้ชายคนนึง
พอเข้าไปอ่านข้างใน ผิดคาดมากๆ นี่ไม่ใช่เรื่องการฆ่าตัวตาย แต่เนื้อหาโฟกัสไปที่ยูมีเพื่อนสนิทของเจจุน กับชีวิตภายหลังการจากไปของเจจุน

เรื่องเริ่มต้นจากการที่ยูมีได้รับสมุดบันทึกจากแม่ของเจจุน หน้าแรกของไดอารี่เริ่มต้นว่า "ถ้าฉันตาย ความตายของฉันจะมีความหมายอย่างไรกันนะ" เราอ่านแล้วเริ่มคิดว่า เฮ้ย เจจุนจงใจฆ่าตัวตายรึเปล่านะ
แต่เปล่าเลย เรื่องไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด ยูมีทนทุกข์กับความรู้สึกในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา ทั้งเศร้า เหงา โกรธ ผิดหวัง
การจากไปของเพื่อนสนิทมีผลกระทบของเธออย่างหนักหน่วง เจจุนไม่ได้เป็นแค่เพื่อน แต่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเธอ
เมื่อยูมีเศร้า เจจุนปลอบโยน เมื่อเธอเหงา เจจุนคอยอยู่ข้างๆ

หนังสือเล่มนี้ดูธรรมดา และไม่มีอะไร เป็นหนังสือที่มีแค่ไม่ถึงสองร้อยหน้า
แต่ .... เพราะไม่มีอะไร และเราไม่ได้คาดหวัง กลับทำเราเสียน้้ำตาไปปี๊บ
และหนังสือนี้เป็นเล่มแรกที่ทำให้เราเศร้า ร้องไห้ อบอุ่น ซึ้งในมิตรภาพของเจจุนและยูมี

เรื่องนี้อาจสอนให้รู้ว่าบางทีเราควรทำทุกวันให้เมื่อเป็นวันสุดท้าย เพราะเราไม่รู้ว่าวันสุดท้ายของเราคือเมื่อไหร่
ดั่งพระพุทธเจ้าได้ตรัส "คนเราควรนึกถึงความตายทุกลมหายใจเข้าออก"

เรื่องนี้ถึงแม้จะไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องฆ่าตัวตาย แต่พอจินตนาการถึงตัวละคร เจจุน ทำให้เรานึกถึงนักแสดงญีุ่ปุ่น Miura Haruma ที่ได้เสียชีวิตไปเดือนที่แล้ว อดไม่ได้จริงๆที่จะนึกถึงคนนี้ ตอนรู้ข่าวรู้สึกช็อกเหมือนกัน เจจุนในเรื่องเราสลัดภาพคนนี้ไม่ออกจริงๆ

ไม่เคยเสียน้ำตาให้หนังสือเล่มนั้นเยอะเท่านี้มาก่อน เราอ่านแล้วรับรู้ได้ถึงความรู้สึกยูมีที่สูญเสียเพื่อนสนิทไป
มันไม่ได้มีแค่ความเสียใจ มันมีทั้งผิดหวัง โทา โกรธตัวเอง ซึมเศร้า
สุดท้ายคนที่อยู่ ก็ต้องอยู่ต่อไป ต้องผ่านความโศกเศร้าแล้วใช้ชีวิตต่อไป เขาจะมีชีวิตอยู่ในความทรงจำของเราตลอดไป

[Dd · Rating 2 out of 5]

(2.5/5)
อ่านรวดเดียวจบ ไม่น่าเชื่อว่าคนเขียนเป็นผู้หญิง อะไรหลายๆ อย่างในเล่มดู...แปลกๆ

เรารู้สึกเหมือนตัวเจจุนเป็นผู้ชายเบียวๆ คนนึงที่เอาแต่คิดถึงความตายตลอดเวลา ซึ่งมันไม่ make sense ไหม เล่นเป็นศพ สมมติให้ตัวตาย ทำไมเพื่อนคู่นี้ถึง obsessed กับการตายขนาดนี้ และไม่อินเลย แต่สิ่งนี้มั้งที่เป็นแก่นหลักของเรื่องนี้

ส่วนตัวว่ามันไม่แย่ขนาดนั้น แต่ก็เล่นไม่ชอบตีมหลักของเรื่องไปแล้วก็ไม่รู้จะให้คะแนนมากกว่า 3 ดาวไปได้ไง ถ้าใครสนใจเรื่องแนวๆ นี้ก็น่าจะอ่านได้เพลินๆ

[Aom Tungkananukulchai · Rating 4 out of 5]

3.5 / 5

[Eye_Candy · Rating 4 out of 5]

ร้องไห้และเศร้าราวกับว่าตัวเองเป็น “จินยูมี” ที่สูญเสียเพื่อนรัก “ฮวังเจจุน” อย่างไรอย่างนั้น ~
.
เจจุน เพื่อนสนิทของยูมี เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุสองเดือนกว่าแล้ว แต่เธอยังคงทำใจไม่ได้ จนวันหนึ่งแม่ของเจจุนได้นำไดอารี่ของเขามอบให้กับเธอ หน้าแรกของสมุดเขียนเอาไว้ว่า

ถ้าวันหนึ่งฉันตาย
ความตายของฉันจะมีความหมายอย่างไรกัน
.
เป็นหนังสือเล่มบาง ๆ ที่ทำให้ร้องไห้แทบทุกตอน เราเป็นคนอินกับอะไรแบบนี้ อาจเพราะเคยต้องเสียเพื่อนสนิทไปก่อนวัยอันควรเหมือนกันล่ะมั้ง
.
เนื้อหาไม่ได้ซับซ้อนอะไร เป็นการเล่าเรื่องราวของคนที่จากไปผ่านบันทึก เพื่อนสนิท และคนรอบข้าง แต่เวลาที่ยูมีอ่านไดอารี่ของเจจุน นอกจากเราจะกลายเป็นยูมีที่ได้รู้จักเจจุนในแง่มุมที่เธอเองไม่เคยรู้แล้ว เหมือนราวกับว่าเธอได้สำรวจในทุกแง่มุมของตัวเองเช่นกัน ความรู้สึกต่าง ๆ ชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งความเจ็บปวด สะเทือนใจ และเงียบเหงา

โชคดีที่นายไม่รู้ใจฉัน...
.
แต่เพราะไดอารี่เล่มนี้แหละที่ทำให้ยูมีก้าวข้ามผ่านความสูญเสียนั้นมาได้ ความหมายของคำว่าเพื่อนลึกซึ้งและสวยงามกว่าที่คิด ความทรงจำที่รู้กันแค่สองคนไม่มีวันจางหายไป แล้วเธอก็ได้คำตอบสำหรับคำถาม

‘เจจุน ฉันคิดถึงนายเหลือเกิน ความตายของนายอาจมีความหมายว่า...พวกเราจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว’

#ถ้าวันหนึ่งนั้นฉันตาย #อีกยองเฮ

[KF Chi · Rating 4 out of 5]

เรื่องราวในไดอารี่ของเด็กหนุ่มที่มีชีวิตธรรมดา และตายจากไปโดยอุบัติเหตุที่ดูธรรมดาเช่นกัน
แต่เราทุกคนล้วนเป็นคนธรรมดา
ตอนที่อ่านฉันคิดว่าฉันคือเจจุน เด็กหนุ่มธรรมดาคนนั้น ที่เฝ้าคิดและจินตนาการว่าหากฉันตาย ความตายของฉันจะทำให้เกิดอะไรขึ้นบ้าง อาจจะเพราะว่าฉันเองคือคนธรรมดาแบบเขาล่ะมั้ง และอาจจะเพราะฉันเองก็ชอบถามคำถามที่ว่าหากฉันตายจะเป็นอย่างไรนะขึ้นมาบ่อยๆ
เมื่อได้อ่านเรื่องราวของเขาผ่านไดอารี่ที่มีคนอ่านไปกับเราซึ่งคือเพื่อนสนิทของเจจุนเด็กชายเจ้าของไดอารี่อย่างยูมี ความคิดและความทรงจำของพวกเขา ส่งคำตอบของคำถามในหน้าแรกของไดอารี่มาถึงเราซึ่งเป็นผู้อ่านได้รับรู้ว่าการตายของเจจุน มีความหมายอย่างไร

[Fonfoniny · Rating 4 out of 5]

ถ้าวันหนึ่งนั้น...ฉันตาย

แด่...วัยรุ่นทั้งหลาย ที่หายไปเหมือนกลีบดอกไม้ปลิดปลิว ในช่วงวัยที่ยังไม่ควรจากลา

"วันนี้เธอยังมีชีวิตอยู่ไหม
พรุ่งนี้เธอจะยังมีชีวิตอยู่ไหม "

เรื่องราวของยูมีที่่เสียเพื่อนสนิทไปด้วยอุบัติเหตุในวัย 16 ปี
บอกเล่าความรู้สึกโกรธแค้นพระเจ้าที่พรากชีวิตเพื่อนของเธอไปก่อนวัยอันควร ความรู้สึกเหงา เจ็บลึกถึงกระดูก
เมื่อจินตนาการว่าในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตเพื่อนรัก เธอช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย

ต่อให้พวกเราตายไปแล้วก็อาจจะมีส่วนหนึ่งที่ไม่แปรเปลี่ยนเป็นสิ่งอื่น
อาจไร้ความทรงจำ รูปร่างเปลี่ยนไป แต่ไม่ได้สูญสลายหายไปอย่างแน่นอน

[minnnnds · Rating 5 out of 5]

เป็นหนังสือเล่มแรกในปีนี้ที่มีเวลาอ่านจนจบ ขอเล่าความรู้สึกที่ได้จากการอ่านเรื่องนี้ละกันนะ ตั้งแต่อ่านบรรทัดแรกจนถึงตอนสุดท้าย เนื้อเรื่องดำเนินไปอย่างช้าๆ เนิบๆ เหมือนจะไม่มีอะไร แต่พออ่านแล้วสะท้อนใจในหลายๆตอน มีบางช่วงที่อ่านแล้วอยากร้องไห้ แต่มันเป็นความรู้สึกที่ตันๆ ขอบตาร้อนๆ แต่ไม่มีน้ำตาออกมา พออ่านจบเหมือนน้ำจาที่สะสมไว้ก็พรั่งพรูออกมาเลยหละ ติดใจคำพูดในหน้าแรกของไอดอารี่มาก คิดวนเวียนมาจนถึงตอนนี้ ถึงแม้ว่าจะยังหาคำตอบไม่ได้ แต่เชื่อว่าซักวัน เราจะเข้าใจมัน

[Vishnu Kadanchak · Rating 1 out of 5]

คำถามคือ เป็น Korean No. 1 Bestseller ได้ยังไงก่อน นวนิยายขายดีที่สุดตลอดกาลของเกาหลีได้มาได้ไง พล็อตไม่ได้มีอะไรเลย หรือเพราะตัวละครเป็นเด็กมัธยมหรือเปล่า มันเลยไม่มีความสลับซับซ้อนอย่างที่ปกติอ่าน ไม่เคยอินกับหนังสือที่เดินเรื่องด้วยเด็กอยู่ละ ความคิดตื้นเขินเกินไป แบบโอ้ยยยย อ่านแล้วไม่มีตรงไหนที่ชอบ หรือประทับใจมากๆ เลย ยิ่งตอนจบยิ่งอิหยังหว่า

ชั้นยึดถือมาตลอดว่าคนตายก็คือคนตาย แต่ถ้าจะตายเพราะความคิดแบบนี้ก็เอาเถอะ 55555555 ลองตายดูสักครั้งจะได้รู้ว่ามันเป็นยังไง

[hqhuonggg · Rating 3 out of 5]

Thương 2 đứa trẻ nhạy cảm phải sống giữa xã hội Hàn Quốc vô cảm, nơi gia đình và thầy cô ko thấu hiểu mà áp đặt chúng, nơi người tai nạn giao thông nằm đó mấy tiếng mới được cứu.
Một điều nữa mình thích ở cuốn này là viết về tình bạn còn lãng mạn hơn cả tình yêu. Có lẽ nếu Jaejun còn sống, Yumi và Jaejun sẽ đến với nhau.

[Suhaila Binyoh · Rating 4 out of 5]

นวนิยายเกาหลีสั้นๆ อ่านได้เรื่อยๆ ไม่หนักหัวมาก *แอบคิดไปไกล 😅*
เรื่องราวของเด็กหนุ่มที่จากไปในเวลาก่อนวัยอันควร บอกเล่าผ่านเด็กสาวและไดอะรี่

ว่าจะ ไม่คิด แต่ก็อด คิด ไม่ได้ ...
เราทุกคนล้วนเคยรู้สึกอยากหายไปจากโลกนี้สักครั้งหนึ่งในชีวิต ...

"ครั้งหนึ่ง" ... เคยคิด
ถ้าไม่ต้อง ตื่น ก็น่าจะดี

[Won Khunwon · Rating 4 out of 5]

อ่านแล้วค่อยๆ ต่อจิ๊กซอไปทีละชิ้นเพื่อทำความเข้าใจกับความนึกคิดของตัวละคร โทนเรื่องเรียบๆ เน้นเล่าความทรงจำของตัวละครหลักที่มีกับเพื่อน ให้ความรู้สึกโหยหาอาวรณ์ หน่วงๆ เล็กน้อยไม่ถึงกับดิ่ง ได้หยุดเพื่อคิดตามเป็นพักๆ จนจบเล่มก็รู้สึกสะท้อนใจกับความเป็นจริงของชีวิต

[GoGo · Rating 4 out of 5]

ความพลักพรากหรือการตายจากมิอาจทำลายความทรงจำของใครบางคนได้

[Parit Boonluean · Rating 4 out of 5]

อ่านจบแล้วอบอุ่นหัวใจดี โครงเรื่องดีมากๆ ได้ข้อคิดบ้าง รู้สึกว่าเป็นหนังสือที่ทำให้หวนคิดถึงการใช้ชีวิตตัวเองได้ดี

[Npasinee · Rating 3 out of 5]

จริงๆอยาก2.5เพราะรู้สึกพลอตและบทสรุปตื้นไปมาก​ แต่ก็หนังสือบางอะ​ ก็คงได้ราวๆนี้ล่ะมั้ง​

ที่ดีคือรู้สึกว่าแปลดี อ่านแล้วไม่ได้รู้สึกขัดๆความเป็นหนังสือแปล

[Noramon Dron · Rating 5 out of 5]

เรียบง่ายตรงไปตรงมา เหมือนกำลังอ่านไดอารี่ของเด็กผู้หญิงที่เพิ่งสูญเสียเพื่อนรัก แล้วเล่าถึงความรู้���ึก และความทรงจำขณะที่เธออ่านไดอารี่ของเพื่อนที่ตายไป

[Tonor Sheeii · Rating 4 out of 5]

เรื่องราวสนุกดี อ่านง่ายๆไม่ซับซ้อน ให้ข้อคิดที่ดี

[Sydney · Rating 1 out of 5]

I'm going to stop reading YA in Korean if it's not 이꽃님. Boring from start to finish.

[Phusanisa · Rating 3 out of 5]

life's short. sobbing on the mrt

[Makmild · Rating 5 out of 5]

เรื่องราวที่ต้องดำเนินต่อของเด็กสาวที่มีเพื่อนสนิทตาย เด็กสาวคนนั้นได้อ่านไดอารี่ของเด็กหนุ่มที่เขียนไว้ในหน้าแรกว่า

'ถ้าวันหนึ่งฉันตาย
ความตายของฉันจะมีความหมายอย่างไรกัน'
.

พออ่านประโยคนี้จบก็เดินไปซื้อหนังสือเลยทันที/ไม่รู้ว่าเท่าไรถึงจะเรียกว่าสปอยล์เนื้อหา แต่การดำเนินเนื้อหาภายในหนังสือทำให้เราไม่อยากวางจนอ่านจบภายในวันเดียว
.

เคยอ่านผ่านๆ เรื่องของสตีฟ จ้อบที่บอกว่า ส่องกระจกแล้วคิดว่าถ้าวันนี้หรือพรุ่งนี้ตาย เราจะใช้ชีวิตยังไง เออ ประมาณนี้แหละ ตอนนั้นไม่ค่อยเข้าใจจ้อบว่า จะคิดแบบนั้นทำไมวะ แต่พอลองคิดดูแล้วก็รู้สึกมีพลัง แต่ไม่ถึงวันความรู้สึกนั้นมันก็หายไปอีก แล้วก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องพวกนั้นอีก
.

เด็กหนุ่มในเรื่องนี้ชอบเล่นเป็นศพ และการเล่นเป็นศพกลายเป็นงานอดิเรกที่เป็นการเล่นสนุกว่าตัวเองตายแล้วเพื่อจะได้ตามหาความหมายของการมีชีวิตอยู่/ตอนอ่านช่วงบทนี้คือใจร้าวมาก/

[Olan Cm · Rating 3 out of 5]

อ่านสนุก บรรยายอารมณ์ความรู้สึกตัวละครได้ซาบซึ้ง สะเทือนใจ

ปมที่เฉลยช่วงท้ายเล่ม รู้สึกทำให้ผิดหวังนิดหน่อย

[Elys. · Rating 3 out of 5]

เป็นหนังสือโทนเศร้าทั้งเล่ม โดยเนื้อเรื่องจะโฟกัสที่ "ยูมี" ตั้งแต่เรื่องเพื่อน ครอบครัว และความรัก โดยบทบรรยากาศในเรื่องจะหม่นๆทั้งเล่ม อาจจะเพราะหนังสือมีเนื้อหาที่สั้นหรือเพราะตัวเองพ้นวัยนั้นมาแล้วเลยมีบางตอนที่ไม่อินเท่าไร

พออ่านจบก็ได้รู้ว่าความตายมันเงียบ และว่างเปล่ามาก ทุกอย่างรอบตัวยังเหมือนเดิม คนที่ยังมีชีวิตอยู่ก็ต้องใช้ชีวิตต่อไป แม้จะเศร้าเสียใจแค่ไหนก็ต้องผ่านไปให้ได้้

[Praew · Rating 3 out of 5]

The writer can understand well how we feel when someone we love passed away.
When someone we love left but they are still in our mind forever.

[เห รา · Rating 3 out of 5]

บทตัดพ้อถึงพระเจ้า สุดยอด

[Tohkittipong · Rating 4 out of 5]

ถ้าวันหนึ่งนั้น...ฉันตาย เป็นนิยายขายดีของประเทศเกาหลีใต้เขียนเมื่อปี 2004 ฉบับแปลไทยโดยแพรวสำนักพิมพ์ปีนี้
ถ้าวันหนึ่งฉันตาย ความตายของฉันจะมีความหมายอย่างไรกัน นี่คือหน้าแรกในไดอารี่ของเจจุน เพื่อนเพียงคนเดียวเท่านั้นในโรงเรียนใหม่ของยูมีที่ย้ายมาใหม่เพราะเจอมรสุมชีวิตหนักหนา ทั้งพ่อกับแม่เลิกกัน ต้องแยกกันทำให้ยูมีกลายเป็นเด็กเก็บกดและดูเรียบร้อยในสายตาคนอื่น เจจุนเป็นคนเดียวเท่านั้นที่เข้ามาสนิทกับยูมี แต่เขาก็กลับมาตายไปอย่างเป็นปริศนา เจจุนตายเพราะอะไรกันแน่ และการตายของเขาได้สื่ออะไรมาถึงยูมีบ้างไหม เราทุกคนล้วนเคยรู้สึกอยากหายไปจากโลกนี้สักครั้งหนึ่งในชีวิตใช่หรือไม่
ไม่มีใครตอบได้ว่า ที่สุดแล้วความตายมีความหมายอย่างไร และระหว่างตายกับมีชีวิตอยู่อย่างไหนดีกว่ากัน นิยายเล่มนี้ผู้แต่งคล้ายจะบอกกับเราว่า การได้ลองทบทวนถึงการมีชีวิตอยู่ และใช้ชีวิตเหมือนความตายใกล้ย่างกรายมาถึง อาจจะเป็นวิธีที่ทำให้เราใช้ชีวิตในแต่ละวันให้ดีที่สุดก็ว่าได้

[G. · Rating 3 out of 5]

3.5/5

[☆D•E•A•R☆ · Rating 5 out of 5]

ชีวิตนั้นแสนสั้น ถ้าตายไปแล้ว ต่อให้เป็นวิญญาณการกระทำของเราก็ไร้ความหมายต่อคนที่อยู่ มีแต่การกระทำในตอนที่มีชีวิตอยู่เท่านั้น ที่หลงเหลือให้คนที่ยังอยู่ได้จดจำ แล้วใช้มันบรรเทาความคิดถึงได้