Τα δεκαεννέα διηγήματα που απαρτίζουν τα καύκαλα είναι νοτισμένα από την υγρασία της ελληνικής επαρχίας°ακόμα και οι ιστορίες, που φαινομενικά διαδραματίζονται στη μεγάλη πόλη, κουβαλούν επάνω τους την επαρχιακή πάχνη. Οι θεματικές του βιβλίου εκτείνονται από τις στεγνές ημέρες της οικονομικής κρίσης ως το συλλογικό τραύμα του εμφυλίου και περνούν από το ασφυκτικό πλαίσιο της ελληνικής οικογένειας σε χαρακτήρες καθημερινούς που τραβούν λοξή πορεία. Η μνήμη και η διαχείριση της, τα σφιχτά δεσμά της μικρής πόλης και της οικογένειας, ο θάνατος και η ενηλικίωση είναι μερικά από τα ζητήματα που βρίσκονται στον πυρήνα των διηγημάτων της συλλογής.
O Γιώργος Θάνος γεννήθηκε το 1984 και μεγάλωσε στο Βόλο. Ζει στην Αθήνα.
Είναι ιδρυτής και βασικός επιμελητής της Ομάδας Άστυ, με την οποία εξερευνά την αθηναϊκή ιστορία μέσω ιστορικών περιπάτων και αρθρογραφίας, δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στη σχέση της πόλης με την λογοτεχνία (Κώστας Ταχτσής, Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Γιώργος Ιωάννου, Mάριος Χάκκας).
Με το πρώτο του βιβλίο, τη συλλογή διηγημάτων «Τα Καύκαλα» (εκδόσεις Ιωλκός, 2019) ήταν υποψήφιος για το βραβείο «Πρωτοεμφανιζόμενος Πεζογράφος» στα Λογοτεχνικά Βραβεία 2020 του Περιοδικού «Αναγνώστης» και στα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας της ίδιας χρονιάς και απέσπασε το βραβείο «Μένης Κουμανταρέας – Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Πεζογράφου 2020» της Εταιρείας Συγγραφέων.
Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις φωτογραφίας με έργα που αφορούν το αστικό τοπίο της Αθήνας, κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στον ηλεκτρονικό κι έντυπο Τύπο και διηγήματα του έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορες ανθολογίες.
Οι ανθολογίες "Ο άλιωτος και άλλες ιστορίες με βρυκόλακες" και "Η χτυπημένη και άλλες ιστορίες με φαντάσματα" κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ροές.
Μια κοντινή ματιά στην ηλιόλουστη μεν, σκοτεινή δε ελληνική επαρχία για παπάδες που δεν είναι πλέον παπάδες, καφενεία, περιπτεράδες, βρύση στην πλατεία του χωριού, πατσατζίδικα, ποτά (πολλά ποτά), τσιγάρα (πολλά τσιγάρα), ταξιτζήδες, κοκορέτσια, τάβλι, κουτσομπολιά και προφανώς δράμα (πολύ δράμα).
Σε 2-3 ιστορίες δεν πολύ κατάλαβα καν τι γίνεται και επίσης μου φάνηκαν ξένες κάποιες ασπούμε λογοτεχνικές λέξεις. Παρόλαυτα διαβάζεται εύκολα και έχει πραγματικές λεπτομέρειες που δείχνουν ότι ήμαστε και κάτι άλλο πέρα από θάλασσα και ήλιο
Δεκεαεννιά διηγήματα που φωτογραφίζουν τη ζωή της ελληνικής επαρχίας τα τελευταία εβδομήντα χρόνια. Ζωή δωρικής λιτότητας, οικογενειακές πληγές, η μυρωδιά των καφενείων, της γης, των ζώων. Ξεχώρισα το ομώνυμο, τα "Χώματα" και το "Ξεμάτωμα", όμως ολόκληρη η συλλογή συνιστά μια τοιχογραφία της ελληνικής επαρχίας, με ψηφίδες τοποθετημένες προσεκτικά και με ευαισθησία για τα ανθρώπινα.
Πρώτο βιβλίο για φέτος. Τα καύκαλα: Νόστιμο και μελαγχολικό, με μια αλήθεια νοσταλγική που πληγώνει, αλλά (δια)φωτίζει τα μικρά σημαντικά εκάστου των αναγνωστών.
Πολύ ωραίο βιβλίο και πολύ καλή γραφή. Όλα τα διηγήματα αντικατοπτρίζουν την ελληνική πραγματικότητα και τη νεότερη ιστορία της χώρας μας. Οι χαρακτήρες αληθινοί και συγκινητικοι!