Cevapsız Ağrı

by Umay Umay

Umay Umay uzun zamandır eski kitaplarının baskısı aranan lakin 12 yıldır yeni şiir de yayımlamayan, hafızalarda 90ların kült şair-şarkıcısı olarak kazınmış "pop" bir isim. İşte bunca aradan sonra hayranları Umayın her anlamıyla Yeni şiirleriyle karşılaşacak!

(P.S. - This is an alternate cover edition for ISBN13: 9786055150082).

(Not - ISBN13: 9786055150082 için alternatif kapaklı versiyondur.

Genres: Poetry, Turkish Literature

104 pages, Paperback

First published February 1, 2013

About the author

Umay Gedikoğlu - Türk yazar ve pop rock sanatçısı. İlk müzik çalışmalarına 1990 yılında “Hush” grubundan Eray Artan ve Melih Rona ile bir araya gelerek “Leprechaun” grubuyla başlamıştır. Umay Gedikoğlu, kısa süren bu çalışmadan sonra asıl çıkışını tüm müzik ve sözlerini Barlas’ın (Barlas Erinç) yazdığı pop rock tarzındaki "Umay Umay" albümüyle yapmıştır.

Umay Umay’ın müzik çalışmalarının yanı sıra beş adet de kitabı bulunmaktadır. Kitaplarını eşcinsellere adamıştır. Kürtleri, eşcinselleri, devrimcileri ve Mardin'i anlatmıştır. Bir dönem Birgün Pazar'da köşe yazarlığı da yapmıştır. Kazım Koyuncu'nun Gyuli Çkimi şarkısının üzerine Kalbim Acıdı adlı şarkısını söylemiştir. Kendi albümlerinin dışında, Kent Ozanları adlı karma albümde de Şeker Anne şarkısıyla yer almıştır.

Reviews

[Naz Baydar · Rating 5 out of 5]

"yalnızım, uyan
uyan ayaklarımdaki dikenleri çıkart
yağmur aksatıyor yürüyüşümü"

[Esra Yavuz · Rating 3 out of 5]

doğruydu bir gece bütün bardakların kırıldığı sendeki bir sevinci ararken devrilip kırıldılar bulabilseydim o sevinçle silinecekti üstüme yığılıp kalan ağrılar

[silush · Rating 5 out of 5]

nasılsa, tam göğsünün ortasında
geçici bir dövme gibi duruyorum

[Serkan · Rating 2 out of 5]

Çoğumuz 90'lardaki albümleri ve aykırı duruşu ile hatırlar Umay Umay'ı Bu şiir kitabıda o duruşu aynen muhteva ediyor. Yalnızlığın, sevgiye açlığın, yeterince sevilmeyişin, deprefliğin kitabı desek yeridir sanki. Daha önce okuduğum bir diğer Umay Umay kitabı olan Orospu Kırmızı ile de benzerlikler taşıyor bu bağlamda. Fakat ne yalan söyleyeyim şiir kitabı okumayı beceremeyen bir insanım. Bir de bu kitaptaki gibi bir beatnik edasıyla yazılmışsa, noktalama işaretleri ya da belli yazım kuralları/standartları dışında bir stilde yazılmışsa daha da fena dağılıyor, konsantrasyon bozukluğu yaşıyorum. Bu kitap da Orospu Kırmızı için de cümleleri, ifadeleri tekrar tekrar okuyup anlamaya çalıştım. Yer yer anlayamadım ya da bağ kuramadım. Yer yer ise tokat gibi çarpan cümleler ile neye uğradığımı şaşırdım. Zaman zaman ateşli bir hastalık yüzünden hezeyanlar geçiren birisinin ya da uyku sersemi birisinin sayıklamalarını okuyormuşum gibi hissederken zaman zaman da hayatın sillesini yiye yiye olgunlaşmış birinin deneyimlerinden yararlanmış gibi hissettim.

Siz yine de bir şiir kitabının nasıl okunacağını çözememiş dümdüz bir adamın yorumu olarak değerlendirin bu yazdıklarımı.

Not: Kitaptaki şiirlerin beatnik edasıyla yazılmış gibi olma mevzusunu açmak amacıyla şunu söyleyebilirim. Yazı, alfabedeki her harf sadece zihinde meydana gelen cümleleri kağıda dökmek için kullanılan bir notasyondan ibaret. Keza noktalama işaretleri de öyle. Bazen hiç kullanılmamış. Bazen de niye kullanıldığını anlamaya çalışırken kitaptan uzaklaşmış buluyorsunuz kendinizi. Örneğin bir kelimenin tam ortasında "," kullanılmış. Ya da cümlenin sonunda ",," şeklinde kullanımlar var. Beat Kuşağı'nı ve edebiyatını severim ve oradaki "formatsızlıktan doğan formatı", sözlerin, düşüncelerin, hissiyatın çalakalem kağıda yansıması apayrı şey. Bu kitapta da bunun bir tezahürü var gibi. Fakat iki arada bir derede kalınmış izlenimi de veriyor bir yandan Daha çok dur şuraya da bir virgül ya da soru işareti koyayım der gibi kullanılmışlar sanki. Sanırım böyle şeyleri sevemiyorum. :/

[Ökkeş Zortuk · Rating 5 out of 5]

Şiirlerin ve şarkıların birlikte yol aldığı beden...

Kitaplarından birisini eline alıp okurken, satırların içindeki farklılıklarda kayboluyor insan. Bu şiir kitabında da, şairin yatak odası, salonu, mutfağındaki dünyası ve ondaki eksikler var.
Bir kaç satırını paylaşarak kitabı özetlemek istiyorum...

"henüz ikimizi çeken şeyin ne olduğunu anlamış değilim." diyerek başlaya mısralar içinde arayışını hissediyor insan. "şimdlik benim ol. bensiz değil ama benimle ol." diyor bir başka mısrada, birlikteliğin yüzüne bakarak. Ama sonra bir isyan cümlesinde " hala bilmiyorum; sen sevmeyi nasıl unutun." diyor. Ama sevdiğin kollarındaki ratatlık için " sana sarıldığımda ölümdekikadar rahatım." haykırışı var.

[Hulyacln · Rating 3 out of 5]

"Cevapsız ağrı" isminden sonra bile o ağrıyı hissediyorsunuz.Umay Umay ile sohbet edercesine,kendini sorgularcasına dizeler..